Mąż zdradza mnie od lat ,co robić???

[zuuz]

[quote=kropka75;11018528]

Mógłby raz zrobić błąd, przyznać się, pokajać i nie powtarzać więcej.

Myslisz, ze to mozliwe? nie uwazacie, ze jak raz zdradzil to zdradzi kolejny raz jak trafi mu sie taka szansa...

[Linka25]

Napisane przez st_ella

moim zdaniem smsy nic nie znacza bo moze to faktycznie być tylko takie "granie przed facetami przed kolegami...
smsy nie sa dowodem....
chyba że s lyszysz rozmowę telefoniczną jego z prostytutką...

Jeśli facetowi wydaje sie,że takie "doświadczenia" prawdziwe czy nie są powodem do dumy, to chyba coś tu nie tak. Już ten fakt byłby dla mnie powodem do braku zaufania.

[wiolkaa85]

Ty musisz podjac decyzje.
Zrob to, co uwazasz za najlepsze dla SIEBIE.
Nie to, co my uwazamy za wlasciwe.
Twoj maz najprawdopodobniej Cie zdradza i Jego tlumaczenia potraktuj z przymruzeniem oka.
Watpie, by tyle lat 'zgrywal sie' przed kolegami.
Pomysl o swoim zdrowiu, jesli On spotyka sie z kim popadnie:/

Ja bym sie w takiej sytuacji rozstala, bo psujesz swoje nerwy i nie wiadomo co jeszcze mozesz dostac w 'prezencie' od meza.
W najlepszym razie chorobe weneryczna:/

Ale to Twoje zycie i rozwaz plusy i minusy rozstania, bycia razem, a dopiero potem poedjmij decyzje

[Kandy]

Decyzję podjęłam , nie mogę się ciągle cofać. Chodzi mi o ból jaki temu towarzyszy , ciągle myślę tylko o tym , nie mogę skupić się na niczym innym . Wybieram się do psychologa bo wiem że sama sobie nie poradzę , ale od kilku dni z domu nawet nie chce mi się wyjść , nie chce mi się wstać , uczesać , umalować . On tak naprawdę ma to wszystko gdzieś , napisał mi ,że to nieprawda, nigdy by nie zapłacił za seks,a faceci lubią się chwalić przed sobą takimi głupotami. I więcej nie ma zamiaru się tłumaczyć .

[kropka75]

Napisane przez zuuz

Myslisz, ze to mozliwe? nie uwazacie, ze jak raz zdradzil to zdradzi kolejny raz jak trafi mu sie taka szansa...

Nie ma gotowych recept, a pewne w życiu są tylko śmierć i podatki.

Myślę, że to możliwe, znam taki przypadek i psychologia takie zna.
Ludzie czasem popełniają błędy, impreza w pracy, alkohol, kilkumiesięczna kłótnia z żoną, odseparowanie od łóżka i takie tam.

Niestety nie ma to nic wspólnego z długim romansem czy ciągłymi podrywami, ani też z chodzeniem do burdelu. To już nie błąd, to sk...stwo.

Napisane przez Kandy

Decyzję podjęłam , nie mogę się ciągle cofać. Chodzi mi o ból jaki temu towarzyszy , ciągle myślę tylko o tym , nie mogę skupić się na niczym innym . Wybieram się do psychologa bo wiem że sama sobie nie poradzę , ale od kilku dni z domu nawet nie chce mi się wyjść , nie chce mi się wstać , uczesać , umalować . On tak naprawdę ma to wszystko gdzieś , napisał mi ,że to nieprawda, nigdy by nie zapłacił za seks,a faceci lubią się chwalić przed sobą takimi głupotami. I więcej nie ma zamiaru się tłumaczyć .

No i wszystko jasne. Baba zrzędzi, czepia się, a biedny miś jest niewinny i tłumaczyć się nie będzie, bo przecież tylko winni się tłumaczą. A tak w ogóle to my faceci tak mamy... Sratata...

Nie idź do psychologa. Idź do terapeuty!

[majreg]

Napisane przez Kandy

Czytam ciągle wasze posty i ze wszystkim się zgadzam , nikt nie powinien być tak traktowany i dać się poniżać. Dziś jestem w strasznym dole , pobiegłabym do niego aby mnie przytulił i powiedział ,że to nieprawda . Ja go chyba nadal kocham , to jest straszne , jak mnie wszystko boli aż fizyczny ból czuję . Wiem , że to głupie co piszę , ale jak wyrzucę z siebie trochę mi łatwiej. Pozdrawiam

Kandy! Ty jesteś na męża strasznie zła i go nienawidzisz za to co Ci od lat robi. Z chęcią byś mu dowaliła za wszyskie zmarnowane lata. To nieprawda,że ty go kochasz. Miłość jest pozytywnym uczuciem, a Ty tego wcale nie przeżywasz. Tylko ból, lęk i rozpacz, a nie miłość. Idź do psychologa.

---------- Napisano o 21:54 ---------- Poprzedni post napisano o 21:39 ----------

Napisane przez gosiaborkowska

Boli, wiem, ze boli, ale wiesz co jest najgorsze? Niestety kazdy nastepny raz, boli bardziej, :-( Nikt nie lubi, jak go boli.
Mnie mój mąz nie zdradza, ale potrafi tak psychicznie dowalić, ze trace siły na wstawanie. Nic, to , dluga historia.
Boli, od 11 lat boli, kiedys bolało co 6 m-cy, teraz boli co 2 m-ce.
Czy warto?
Nie wiem, ale trwam, bo go kocham, bo sa dzieci................... .......
bo wspólny kredyt ,

Czy warto?, odpowiedz jest w nas.

Ja nauczyłam sie cieszyc, dobrymi chwilami, jest ich niewiele, ale sa
Kiedys znowu wrócą.

Dylematy, dylematy, dylematy................. ...... a zycie i tak goni do przodu

To co napisałam do Kandy Ciebie Gosia również dotyczy. Przyczyną z powodu której tkwisz w tym związku jest uzależnienie emocjonalne a nie miłość. Tak naprawdę czujecie tylko masę bólu, lęku, rozpaczy, złości, nienawiści itp. TO NIE MIŁOŚĆ!!!! Idżcie na Boga do profesjonalistów bo zupełnie tracicie kontakt ze sobą i zaprzeczacie temu co naprawdę się w was dzieje!!!!! To, że skorzystacie z pomocy nie rozdzieli Was z mężem. To pewnie na tym etapie wymaga już lat pracy z profesjonalistą. Psycholog Wam rozwodu nie udzieli. Nie ma czego się bać.

[Deede]

Napisane przez majreg

To co napisałam do Kandy Ciebie Gosia również dotyczy. Przyczyną z powodu której tkwisz w tym związku jest uzależnienie emocjonalne a nie miłość. Tak naprawdę czujecie tylko masę bólu, lęku, rozpaczy, złości, nienawiści itp. TO NIE MIŁOŚĆ!!!! Idżcie na Boga do profesjonalistów bo zupełnie tracicie kontakt ze sobą i zaprzeczacie temu co naprawdę się w was dzieje!!!!! To, że skorzystacie z pomocy nie rozdzieli Was z mężem. To pewnie na tym etapie wymaga już lat pracy z profesjonalistą. Psycholog Wam rozwodu nie udzieli. Nie ma czego się bać.

Dobrze mówisz, tylko jedno "ale" - zależność jest odwrotna. W przyp. uzależnienia emocjonalnego fakt rozwodu z mężem od tegoż męża nie uwalania.. I w tym problem, więc jak najbardziej - do profesjonalisty.

[majreg]

Napisane przez Deede

Dobrze mówisz, tylko jedno "ale" - zależność jest odwrotna. W przyp. uzależnienia emocjonalnego fakt rozwodu z mężem od tegoż męża nie uwalania.. I w tym problem, więc jak najbardziej - do profesjonalisty.

Nie do końca rozumiem to co napisałaś. Ja nie uważam,że fakt rozwodu uwalnia od uzależnienia emocjonalnego.

[Kandy]

Oj to chyba racja z tym uzależnieniem. Dziś nie spałam całą noc , to koszmar jakiś , nie radzę sobie zupełnie , a najgorsza jest ta huśtawka emocjonalna , raz czuję nienawiść ,za chwilę chciałabym żeby wrócił ,żeby to wszystko okazało się nieprawdą . Ale to niemożliwe. I ciągłe uczucie strachu i niepewności.

[majreg]

Napisane przez Kandy

Oj to chyba racja z tym uzależnieniem. Dziś nie spałam całą noc , to koszmar jakiś , nie radzę sobie zupełnie , a najgorsza jest ta huśtawka emocjonalna , raz czuję nienawiść ,za chwilę chciałabym żeby wrócił ,żeby to wszystko okazało się nieprawdą . Ale to niemożliwe. I ciągłe uczucie strachu i niepewności.

Psycholog pomoże Ci uwolnić się od tych uczuć tj. strachu i niepewności. Przestaniesz je odczuwać w takim dużym stopniu. To Ci doda siły i poczujesz wreszcie spokój wewnętrzny, poczucie bezpieczeństwa. Będziesz mogła spać, dbać o siebie i dzieci. Będziesz wyglądać inaczej i cieszyć się życiem naprawdę. Zapytaj siebie czy warto całe życie się bać i szamotać ze wszystkim? Czy naprawdę nie zasługujesz na to żeby dać sobie szansę na pomoc? Za co chcesz się ukarać?

[kinghah]

Napisane przez majreg

Psycholog pomoże Ci uwolnić się od tych uczuć tj. strachu i niepewności. Przestaniesz je odczuwać w takim dużym stopniu. To Ci doda siły i poczujesz wreszcie spokój wewnętrzny, poczucie bezpieczeństwa. Będziesz mogła spać, dbać o siebie i dzieci. Będziesz wyglądać inaczej i cieszyć się życiem naprawdę. Zapytaj siebie czy warto całe życie się bać i szamotać ze wszystkim? Czy naprawdę nie zasługujesz na to żeby dać sobie szansę na pomoc? Za co chcesz się ukarać?

widzisz, majreg, są kwestie, w których się zgadzamy!!! podoba mi się, co radzisz tutaj dziewczynom, Twoje rady są bardzo trafne.

[Deede]

Napisane przez majreg

Nie do końca rozumiem to co napisałaś. Ja nie uważam,że fakt rozwodu uwalnia od uzależnienia emocjonalnego.

Wiem, ale napisałam to na wszelki wypadek, gdyby ktoś zrozumiał to opacznie (wiesz, fizyczne rozejście się i problem z głowy). Luzik

[kropka75]

Napisane przez Kandy

Oj to chyba racja z tym uzależnieniem. Dziś nie spałam całą noc , to koszmar jakiś , nie radzę sobie zupełnie , a najgorsza jest ta huśtawka emocjonalna , raz czuję nienawiść ,za chwilę chciałabym żeby wrócił ,żeby to wszystko okazało się nieprawdą . Ale to niemożliwe. I ciągłe uczucie strachu i niepewności.

Poszukaj dobrej placówki z dobrym terapeutą i innymi specami na pokładzie. Zapewne podeślą Cię też do psychiatry i dostaniesz coś na wyrównanie nastroju lub antydepresant. To Ci pomoże ochłonąć i spojrzeć realnie.

Znam te huśtawki, są gorsze niż cokolwiek, bo robią siano z mózgu. Trzymaj się.

Ściskam.

[majreg]

Napisane przez Deede

Wiem, ale napisałam to na wszelki wypadek, gdyby ktoś zrozumiał to opacznie (wiesz, fizyczne rozejście się i problem z głowy). Luzik

Jasne. Nie ma tak łatwo niestety....

---------- Napisano o 17:23 ---------- Poprzedni post napisano o 17:14 ----------

Napisane przez kinghah

widzisz, majreg, są kwestie, w których się zgadzamy!!! podoba mi się, co radzisz tutaj dziewczynom, Twoje rady są bardzo trafne.

Cieszę się, że tak sądzisz. Myślę, że z czasem zrozumiemy się jeszcze lepiej.

[kinghah]

Napisane przez majreg

Cieszę się, że tak sądzisz. Myślę, że z czasem zrozumiemy się jeszcze lepiej.

Mnie generalnie irytują rady typu: bądź Matką-Polką, czyli usłużną, pracowitą, spolegliwą, a wtedy wszyscy dookoła będą zadowoleni. Jasne, tak to zawsze będzie działać, tak to działało w naszym kraju przez ostatnie dziesiątki lat, a owocowało mężczyznami potłuczonymi emocjonalnie, którzy do dziś nie rozumieją, czego chcą od nich partnerki, gdy mają pretensje o brak zainteresowania obowiązkami domowymi, praca nad związkiem itp.
Tego typu rad udzielałaś euforii i jeszcze jednej dziewczynie (tej, która mieszka w Niemczech i wychowywała dziecko z partnerem, który jej nie szanował). Szanuję, że masz inne zdanie i proponujesz odmienne rozwiązania, bo one czasem są skuteczniejsze, niż te najbardziej oczywiste, aczkolwiek znam te rozwiązania z mojej rodziny, i wiem, że kobiety na dłuższą metę bardzo cierpią, chyba że potrafią się całe życie oszukiwać. I dodatkowo tworzy to dom pełen zakłamania, takiego powierzchownego ładu i szczęśliwości, a pod spodem bulgoce jak lawa prawda. Taka dulszczyzna po prostu.

[euphoria87]

Napisane przez kinghah

Mnie generalnie irytują rady typu: bądź Matką-Polką, czyli usłużną, pracowitą, spolegliwą, a wtedy wszyscy dookoła będą zadowoleni. Jasne, tak to zawsze będzie działać, tak to działało w naszym kraju przez ostatnie dziesiątki lat, a owocowało mężczyznami potłuczonymi emocjonalnie, którzy do dziś nie rozumieją, czego chcą od nich partnerki, gdy mają pretensje o brak zainteresowania obowiązkami domowymi, praca nad związkiem itp.
Tego typu rad udzielałaś euforii i jeszcze jednej dziewczynie (tej, która mieszka w Niemczech i wychowywała dziecko z partnerem, który jej nie szanował). Szanuję, że masz inne zdanie i proponujesz odmienne rozwiązania, bo one czasem są skuteczniejsze, niż te najbardziej oczywiste, aczkolwiek znam te rozwiązania z mojej rodziny, i wiem, że kobiety na dłuższą metę bardzo cierpią, chyba że potrafią się całe życie oszukiwać. I dodatkowo tworzy to dom pełen zakłamania, takiego powierzchownego ładu i szczęśliwości, a pod spodem bulgoce jak lawa prawda. Taka dulszczyzna po prostu.

[majreg]

Napisane przez kinghah

Mnie generalnie irytują rady typu: bądź Matką-Polką, czyli usłużną, pracowitą, spolegliwą, a wtedy wszyscy dookoła będą zadowoleni. Jasne, tak to zawsze będzie działać, tak to działało w naszym kraju przez ostatnie dziesiątki lat, a owocowało mężczyznami potłuczonymi emocjonalnie, którzy do dziś nie rozumieją, czego chcą od nich partnerki, gdy mają pretensje o brak zainteresowania obowiązkami domowymi, praca nad związkiem itp.
Tego typu rad udzielałaś euforii i jeszcze jednej dziewczynie (tej, która mieszka w Niemczech i wychowywała dziecko z partnerem, który jej nie szanował). Szanuję, że masz inne zdanie i proponujesz odmienne rozwiązania, bo one czasem są skuteczniejsze, niż te najbardziej oczywiste, aczkolwiek znam te rozwiązania z mojej rodziny, i wiem, że kobiety na dłuższą metę bardzo cierpią, chyba że potrafią się całe życie oszukiwać. I dodatkowo tworzy to dom pełen zakłamania, takiego powierzchownego ładu i szczęśliwości, a pod spodem bulgoce jak lawa prawda. Taka dulszczyzna po prostu.

Łączy nas to,że obie próbujemy im pomóc tyle, że każda na inny sposób.

[cbc6429be45513368b51b71e340d921ce6d338a3]

Pierwsze, co nasunęło mi się na myśl, to czy posiadasz jakąś pracę, jakieś swoje własne zajęcia, życie...
Czy jesteś całkowicie uzależniona od niego?
Psychicznie, materialnie...

Reszty postaram się nie komentować, bo kiedy czytam Twoje posty... lata zdrad, a ja go kocham i chciałabym się przytulić, mając świadomość że patrzą na to moje nastoletnie dzieci...
Nie skomentuję, ponieważ nie jestem w Twojej sytuacji i... jakimś cudem przyjmuję, że mogłabym się teoretycznie znaleźć.
Dlatego się powstrzymam.

Czy Ty właściwie chcesz tego rozwodu?
Dręczysz się psychicznie i to Cię wykańcza.
Jeżeli nie potrafisz odejść, oszukuj się, nie szukaj, nie dociekaj, żyj w tej ułudzie tyle, ile wytrzymasz.
Tylko co jeżeli to on postanowi kiedyś odejść do jednej z tych kobiet.
Jak sobie poradzisz?

Podejrzewam że decyzja o rozwodzie nie jest łatwa, jednak wydaje mi się jedyną właściwą.
Kobiety to robią, nie zawsze dlatego że wygasa u nich uczucie, ale dlatego że... może nie wytrzymałyby same ze sobą, a może godność im na to nie pozwala...
A może dlatego, że u każdego istnieją pewne granice.
Nie wiem.
Być może Twoje nie zostały jeszcze przekroczone.
Nie ma tego dna, od którego można się już tylko odbić.

Nie potępiam Cię, ale jesteś na dobrej drodze do tego, aby wykończyć się psychicznie...

[Joanna52]

Jeżeli coś chcesz zmienić to MOja droga masz tylko 2 wyjścia
Zostać, dbać o dom , dzieci a jego 'olać ' i zająć sie sobą i nie użalać się lub odejść.

[arinitti]

Przede wszystkim zabezpiecz dowody jego winy (smsy, e-maile), poszukaj innych (gadu-gadu np.), pójdź do dobrego prawnika, a nawet do lekarza (bywał u prostytutek). Wtedy masz wieksze szanse na to, że sąd wyda wyrok po twojej myśli, z orzeczeniem jego winy. Pomyśl, co on może wykorzystać z Twojego życia w sądzie. Skup się teraz na tym, żeby ratować siebie i dzieci, także materialnie.

[Aper]

Dobrze piszesz o lekarzu... Faktycznie, w takiej sytuacji zawsze warto się zbadać, nie mówiąc o dowodzie. Kandy, masz już prawie dorosłe dzieci, pewnie, że nie możesz ich za bardzo obarczać, ale one mogą dać Ci dużo wsparcia teraz... Nie bój się ich prosić o pomoc. A poza tym zbieraj swoją armię - rodzinę, koleżanki, które potwierdzą w sądzie, że dbasz o dom, dzieci, męża. Buduj wsparcie dla siebie!

[Kandy]

Na 25 marca wyznaczona jest sprawa rozwodowa,a ja znów się cała trzęsę z nerw.Nie sądziłam ,że tak szybko wyznaczą termin.No cóż , powiedziało się A , trzeba powiedzieć B. Nie można całe życie robić z siebie wariata. Pozdrawiam

[Klarissa]

Napisane przez Kandy

Na 25 marca wyznaczona jest sprawa rozwodowa,a ja znów się cała trzęsę z nerw.Nie sądziłam ,że tak szybko wyznaczą termin.No cóż , powiedziało się A , trzeba powiedzieć B. Nie można całe życie robić z siebie wariata. Pozdrawiam

Wierzę, że dasz radę i wybierzesz dla siebie najlepsze rozwiązanie.
Trzymam kciuki za pomyślny finał - jakikolwiek by on nie był.

[Aper]

Kciuki! Trzymaj się Kandy... I pisz tutaj, jeśli tylko nerwy za bardzo roztrzęsą, albo się będziesz się dołować...

[anytsuj]

Napisane przez Kandy

ale od kilku dni z domu nawet nie chce mi się wyjść , nie chce mi się wstać , uczesać , umalować ..

Kandy, pozwolisz, że się wtrącę, chcę Ci tylko napisać, że pomimo tego, że to tak wszystko strasznie boli i jest tak cholernie źle i do dooopy to nie zaniedbuj siebie, zdaje sobie sprawę z tego, że człowiek nie ma ochoty się pomalować ani uczesać, ale to naprawdę nam poprawia choć troszeczke, choć na chwilkę nastrój. Ułoż sobie kochana włoski, zrób sobie makijaż, pomaluj paznokcie, a co! Wyjdź z domu, może zadzwoń do koleżanki i umów się na kawę na mieście? Pozwoli Ci to oderwać się na chwilę od tego bagna, zadbaj o siebie dwa razy mocniej niech widzi gnojek co może stracić.

[karolinkamalinka]

Kandy jutro Twoja rozprawa rozwodowa? Jak się czujesz? Mam nadzieję, że się trzymasz. Pozdrawiam

[masaba333]

Napisane przez Kandy

Na 25 marca wyznaczona jest sprawa rozwodowa,a ja znów się cała trzęsę z nerw.Nie sądziłam ,że tak szybko wyznaczą termin.No cóż , powiedziało się A , trzeba powiedzieć B. Nie można całe życie robić z siebie wariata. Pozdrawiam

Witam,
czytałam od początku i muszę powiedzieć ze teraz jest ci ciężko ale jak już przez to przejdziesz to zobaczysz ze będziesz lepsza, szczęśliwszą osoba. Kilka lat temu tez byłam w takim toksycznym związku, choć wiedziałam ze jestem nieszczęśliwa nie miałam siły i odwagi tego zakończyć.
Dziś dziękuję Bogu za ten dzień kiedy powiedziałam STOP! koniec jestem kobieta z honorem i dalej tego nie zniosę. Wbrew oczekiwaniom nie załamałam się nie rozpaczałam ale zaczęłam dostrzegać rzeczy które wcześniej były mi obce uciekały przez palce i ich nie zauważałam. Zachwycałam się deszczem który padał za oknem. Wtedy odkryłam jaka byłam ślepa, jak mnie ta miłość zaślepiła, uzależniła.

Chciałam Ci życzyć dużo siły i odwagi jutro!
Wiedz ze będziemy o tobie jutro myśleć i trzymać kciuki

[owca79]

Napisane przez Kandy

No jasne , że szczera rozmowa to najlepsze wyjście , ale on zawsze wszystkiego się wypiera. Czego od Was oczekuję , jak napisałaś Szugarbejb? Chciałam się tym co mnie trapi z kimś podzielić , może ktoś miał podobny przypadek , odszedł i jest szczęśliwy. Ja bardzo boję sie samotności , że jeszcze go kocham i nie dam sobie z z rozstaniem rady,jestem słaba psychicznie. Miło jest wiedzieć , że są ludzie którym się udało , wyszli na prostą , są pewni siebie i szczęśliwi po takich doświadczeniach.Pozdrawia m

Facet sie nie przyzna...
Nigdy!
Znam takich co nawet jak za reke złapiesz to powie, ze nie jego...

[Monis088]

Powinnaś definitywnie dać mu do zrozumienia, że to koniec, żeby się naprawdę wystraszył i zrozumiał, że to Cię bardzo boli. Ciągle mu wybaczasz, więc on jest do tego przyzwyczajony i korzysta z Twojej dobroci, a przez to on szaleje, a Ty marnujesz sobie życie, ciągle jesteś w stresie i nie możesz zaufać swojemu facetowi.

[Majana]

Napisane przez Kandy

Więc z tym orzekaniem o winie to nie takie proste. Ja się obawiam ,że sprawa będzie się ciągnęła , a w tym czasie mąż wykończy mnie psychicznie , bo to jego specjalność.Ja jestem już strzępem nerwów , nie śpię , nie jem , nie mogę się na niczym skupić. Prześladuje mnie lęk przed przyszłością i nie ukrywam sprawami materialnymi. Bo prawda jest taka ,że facet który sporo zarabia ,zawsze da sobie radę , natomiast kobiecie z którą zostają dzieci i utrzymanie domu nie jest tak łatwo . Ale jak pomyślę ile jest kobiet w podobnej do mojej sytuacji i jakoś wychodzą na prostą to mam nadzieję ,że i ja sobie poradzę.
Jeśli chodzi o dzieci to one pierwsze przypadkiem trafiły na emaila o kochance tatusia i mi pokazały , od dawna widzą zresztą ,że między rodzicami nie jest dobrze , a mama jest nieszczęśliwa . Są na tyle duże ,że myślę iż sporo rozumieją , 17 i 15 lat.

Droga Kandy
Sama przechodziłam 7 lat temu przez podobną drogę jak Ty(staż małzenski 13 lat)
moj ex mąż jedyny,pierwszy facet w zyciu .Bolało bardzo,byłam jednak pomimo tego,że każdego dnia było mi cięzej..."wyłam"z bólu ,serce pękało ale dałam radę.
Nie radzę rozwodu z orzekaniem o winie ,,moj ciągnął się 2 lata była to straszliwa mordęga....w koncu zgodziłam się bez orzekania o winie.Pierwsze miesiące były okropne,straciłam także pracę ,,,przy zyciu trzymało mnie tylko dziecko.Teraz z perspektywy patrząc załuję ,ze męczyłam się tyle lat.EX mąż wyparł się dziecka nie utrzymuję z nim kontaktu.,z alimentami bywa roznie,,ale mam wiele przyjaciół,nowe towarzystwo,,,,jest oki.Czasami oczywiscie jest mi przykro,,,np., w swieta,,,,ale to mija.Zyczę siły i wytrwałosci nie daj się złamac...nie warto,Jakby co mozesz pisac do mnie na priva.Pozdrawiam serdeczniedopiero teraz wyczytałam,że juz po pierwszej sprawie i jak???