Iść czy nie iść?

[marysienka]

Jeżeli masz ochotę to idź.

[NiEBiE]

Jak masz ochotę na takie spędzenia czasu, to idź. Ale jeśli uważasz, że nie powinnaś, to Twój chłopak mógłby o tym pomyśleć i spędzić czas tak, jak Ty tego chcesz. Przykre, że zupełnie na to nie wpadł.

[zagubiona89r]

Napisane przez Ceith

Ja bym nie poszła.
I dziwi mnie zachowanie Twojego faceta. Spotkało Cię nieszczęście, ale on woli iść pograć sobie na PS3, niż być z Tobą sam na sam. Bo "za dużo osób się wyłamało". Parodia.
I to nie chodzi o to, czy wypada, czy nie. Jedni chcą myśleć w samotności, inni wolą rozerwać się, zapomnieć. Mnie w tym poście najbardziej zastanowiło zachowanie Twojego faceta.

Racja.


Twój facet, kandydat na towarzysza przez życie/męża/konkubina itd. ma Cię w chwli obecnej w głębokim poważaniu. Na pogrzeb z Tobą nie pójdzie bo coś tam, zamiast wykazać trochę empatii to jest dla Ciebie niemiły i daje ci wyjście: idziesz ze mną do kumpla, ale się jakiś czas nie zobaczymy. To jest facet, który powinien być dla Ciebie wsparciem, dawać Ci poczucie bezpieczeństwa, pomagający przejść trudne chwile???

Poza zachowaniem faceta jeszcze bardziej przeraża mnie, że Ty nie widzisz w tym nic złego. Taka jesteś przyzwyczajona do jego egoizmu i takiego traktowania Ciebie, że Cię to nie razi???

[limonka1988]

Ja bym na pewno nie poszła.

[marmutita]

Najpierw zadaj sobie pytanie czy Ty chcesz iść?
Jeśli tak, bo pomoże Ci to rozładować na chwilę smutny nastrój, to nie widzę powodu dla którego miałabyś nie iść.
Nie każdy musi zamykać się w 4 ścianach i pielęgnować smutki. Każdy z nas inaczej radzi sobie z takimi sytuacjami, i należy postąpić zgodnie ze swoimi potrzebami.

Jeśli nie chcesz iść, bo wolisz w zw. ze śmiercią dziadka posiedzieć sama, z bliskimi, to nie idź, ale uważam że w tym momencie Twoj facet powinien znaleźć dla Ciebie czas i zrezygnować z zabawy u kolegi.

Co do pogrzebu i nieobecności Twojego faceta z niewiadomych przczyn tak naprawdę - uważam że to niestosowne zachowanie i świadczy bardzo źle o facecie.
Jeśli nie chce być na pogorzebie powinien szczerze Ci to wytłumaczyć, a nie podawać argument "mam coś do załatwienia". Niemniej jednak nadal uważam, że mimo tego właśnie jemu "nie wypada" nie być na pogrzebie.

[kolezankaa]

ja bym raczej nie poszła.

[zagubiona89r]

Tylko, że z postu autorki raczej nie wywnioskowałam: poszłabym się zabawić, ale nie wiem czy wypada.

A raczej: Chcę się spotkać z moim chłopakiem, potrzebuję go, a to jest jedyna możliwość i nie wiem co zrobić.

[dzustam]

Pogadaj z rodziną, bo w sumie co Ci da, jak Kryśka z pomorskiego Ci napiszę idź lub nie idź?

zresztą widać, że chcesz iść, więc nie wiem skąd u Ciebie się pojawiają watpliwości.

Nawiążę do czegoś innego: nie poszłabym na to spotkanie z innego powodu, chłop Cię miał w poważaniu (rozumiem, że może mieć awersję do pogrzebów, zazwyczaj ludzie nie przpadają za takimi uroczystosciami).

Ale pogrzeb to przejaw szacunku, reakcja Twojego faceta to brak szacunku (nawet nie mówimy o fakcie, że nie pójdzie, tylko o formie poinformowania, że udaje się w niewiadomym celu w siną dal).

Ale lepiej tak, niż miałby wskoczyć na wyższy level braku szacunku - i nasikac Twojemu dziadkowi na grób

[dudipopka]

ja bym nie poszła
po 1 w takich momentach rodzina jest ważniejsza wolałabym nie wiem z mamą ciocią powspominać dziadka ni ż iśc patrzec jak ktoś gra w gre i jeść pizze
po 2 przed pogrzebem jest mnóstwo rzeczy do załatwienia zjeżdza sie rodzina dalsza bliższa i w dobrym tonie jest wtedy być razem z nimi zaoferować pomoc czy nawet po prostu być z nimi
po 3 on nie będzie z tobą na pogrzebie bo ma sprawy do załatwienia boszsz jakie to z jego strony płytkie ale na imprezke skoczy bo przecież koledze nie odmówi

[marchewkowe pole]

Problemem jak widzę nie jest o czy iść czy nie iść na spotkanie (ja bym pewnie poszła żeby trochę się odstresować) tylko podejście Twojego TŻ.

Nie widzisz w tym nic dziwnego, że w ogóle nie jest dla Ciebie wsparciem w trudnych chwilach? Nie pójdzie z Tobą na ten pogrzeb bo ma COŚ do załatwienia (żeby jeszcze to było coś o czym wiesz, że jest ważne i nie da się tego przełożyć) a jedną okazją na spotkanie jest zabawa ze znajomymi, kiedy to raczej powinien zaoferować Ci pocieszenie i wspólny wieczór (nawet jeśli nie chce iść na pogrzeb)

Nawet by mi przez myśl nie przeszło żeby stawiać swojego TŻ w takiej sytuacji w jakiej Twój postawił Ciebie. Strasznie to przykre.

[invisible_01]

Napisane przez zzzielona

Ja oczywiście, jako dziewczyna mojego faceta, też jestem zaproszona... Z moim mężczyzną nie widziałam się od Walentynek i bardzo mi go brakuje.

On jednak nie ma czasu, ja zresztą też nie bo jutro mam poprawkę i muszę się uczyć, więc dzisiejsze spotkanie totalnie odpadło... Na pogrzeb mój facet iść nie chce bo mówi, że w sobotę rano ma jakąś sprawę do załatwienia (nie wiem jaką, nie wnikam, powiedział, że nie będzie mi się tłumaczył, był niemiły pewnie dlatego, że trochę na niego nakrzyczałam, zawsze wtedy się wkurza).

I teraz powstaje pytanie... Iść jutro z nim do tego kolegi na osiemnastą? I po prostu wrócę sobie do domu koło dwudziestej pierwszej, może sama, może mnie ktoś odwiezie.

Nie to, że ja nie przeżywam śmierci mojego dziadka - przeżywam, właśnie dlatego chciałam się z moim TŻ zobaczyć i na chwilę urwać z domu...

Wiem, że mój TŻ na to spotkanie pójdzie bo powiedział, że już dużo osób się wyłamało i głupio mu tak (to było dużo wcześniej planowane i już powiedział, że przyjdzie, nawet ze mną). Nie dziwię mu się, bo wiem, że taki po prostu jest i stara się dotrzymywać danego słowa.

Podkreśliłam pewne fragmenty, które wg mnie są niepokojące. Zadam Ci może kilka pytań:

1. czy Ty widzisz w ogóle siebie jako SIEBIE? Napisałaś: "Ja oczywiście, jako dziewczyna mojego faceta, też jestem zaproszona" - dlaczego nie napisałaś po prostu, że też jesteś zaproszona? Wnioskuję z tego zdania, że raczej znajomi Twojego chłopaka nie są Twoimi znajomymi, bo gdyby tak było, to zaprosiliby Ciebie nie tylko dlatego, że "jesteś dziewczyną swojego faceta". W takim razie dlaczego to z nimi masz spędzać czas? Z Twojej wypowiedzi wynika, że chciałabyś zobaczyć się ze swoim chłopakiem, a że to jedyna możliwość (bo on nie kwapi się, żeby spędzić z Tobą czas sam na sam), to chcesz z niej skorzystać.

2. czy Tobie nie przeszkadza skrajny egoizm Twojego faceta? Nawet w tej wypowiedzi co chwilę go usprawiedliwiasz: nie spotkaliśmy się, bo nie miał czasu, musi iść na to spotkanie, bo obiecał, był niemiły, bo na niego nakrzyczałam... Powiem jedno - gówno prawda. Straciłaś członka rodziny i Twój chłopak powinien stanąć na głowie, żeby Cię pocieszyć. Uczyłaś się - mógł po prostu siedzieć obok Ciebie i milczeć, ale powinien BYĆ z Tobą! Mój dziadek zmarł parę lat temu tuż przed studniówką mojego ukochanego. Nie wiedziałam wtedy, czy dam radę iść tam, a wszystko było już opłacone. Mój chłopak nie stwierdził jednak, że "siedź w domu jak chcesz, ja idę, bo już się umówiłem, a zawsze dotrzymuję słowa", tylko spytał, czy chcę tam iść, a jeśli nie, to on zostanie ze mną w domu. Powiedział, że dla niego jestem najważniejsza i że nie mógłby się dobrze bawić wiedząc, że jestem smutna. A co robi Twój chłopak? Ma Cię gdzieś i zauważ to!

3. jeszcze raz: nie przeszkadza Ci to, że Twój chłopak ma Cię gdzieś? Napisałaś: "I po prostu wrócę sobie do domu koło dwudziestej pierwszej, może sama, może mnie ktoś odwiezie". Idziesz ze swoim chłopakiem, a on nawet nie jest w stanie zapewnić Ci transportu ani dopilnować, żebyś bezpiecznie wróciła? Ja nie wyobrażam sobie, żeby mój chłopak został dalej z kumplami, a ja żebym wracała sama po nocy - on zresztą nigdy by na to nie pozwolił.

I na koniec mój ogólny wniosek - jeśli masz wątpliwości, to nie idź. Ty nie chcesz iść na spotkanie z jego kumplami, tylko chcesz się z nim zobaczyć - a to jedyna możliwość, więc się zgadzasz. Ja poszłam w końcu na tą studniówkę, bo znałam swojego dziadka i wiedziałam, że chciałby, żebym tam poszła - i nie bałam się, czy wypada czy nie.

[zagubiona89r]

Napisane przez invisible_01

Podkreśliłam pewne fragmenty, które wg mnie są niepokojące. Zadam Ci może kilka pytań:

1. czy Ty widzisz w ogóle siebie jako SIEBIE? Napisałaś: "Ja oczywiście, jako dziewczyna mojego faceta, też jestem zaproszona" - dlaczego nie napisałaś po prostu, że też jesteś zaproszona? Wnioskuję z tego zdania, że raczej znajomi Twojego chłopaka nie są Twoimi znajomymi, bo gdyby tak było, to zaprosiliby Ciebie nie tylko dlatego, że "jesteś dziewczyną swojego faceta". W takim razie dlaczego to z nimi masz spędzać czas? Z Twojej wypowiedzi wynika, że chciałabyś zobaczyć się ze swoim chłopakiem, a że to jedyna możliwość (bo on nie kwapi się, żeby spędzić z Tobą czas sam na sam), to chcesz z niej skorzystać.

2. czy Tobie nie przeszkadza skrajny egoizm Twojego faceta? Nawet w tej wypowiedzi co chwilę go usprawiedliwiasz: nie spotkaliśmy się, bo nie miał czasu, musi iść na to spotkanie, bo obiecał, był niemiły, bo na niego nakrzyczałam... Powiem jedno - gówno prawda. Straciłaś członka rodziny i Twój chłopak powinien stanąć na głowie, żeby Cię pocieszyć. Uczyłaś się - mógł po prostu siedzieć obok Ciebie i milczeć, ale powinien BYĆ z Tobą! Mój dziadek zmarł parę lat temu tuż przed studniówką mojego ukochanego. Nie wiedziałam wtedy, czy dam radę iść tam, a wszystko było już opłacone. Mój chłopak nie stwierdził jednak, że "siedź w domu jak chcesz, ja idę, bo już się umówiłem, a zawsze dotrzymuję słowa", tylko spytał, czy chcę tam iść, a jeśli nie, to on zostanie ze mną w domu. Powiedział, że dla niego jestem najważniejsza i że nie mógłby się dobrze bawić wiedząc, że jestem smutna. A co robi Twój chłopak? Ma Cię gdzieś i zauważ to!

3. jeszcze raz: nie przeszkadza Ci to, że Twój chłopak ma Cię gdzieś? Napisałaś: "I po prostu wrócę sobie do domu koło dwudziestej pierwszej, może sama, może mnie ktoś odwiezie". Idziesz ze swoim chłopakiem, a on nawet nie jest w stanie zapewnić Ci transportu ani dopilnować, żebyś bezpiecznie wróciła? Ja nie wyobrażam sobie, żeby mój chłopak został dalej z kumplami, a ja żebym wracała sama po nocy - on zresztą nigdy by na to nie pozwolił.

I na koniec mój ogólny wniosek - jeśli masz wątpliwości, to nie idź. Ty nie chcesz iść na spotkanie z jego kumplami, tylko chcesz się z nim zobaczyć - a to jedyna możliwość, więc się zgadzasz. Ja poszłam w końcu na tą studniówkę, bo znałam swojego dziadka i wiedziałam, że chciałby, żebym tam poszła - i nie bałam się, czy wypada czy nie.

Bardzo mądre podsumowanie. Przeczytaj je autorko 3 razy i przemyśl...

[dzustam]

Napisane przez invisible_01

Podkreśliłam pewne fragmenty, które wg mnie są niepokojące. Zadam Ci może kilka pytań:

1. czy Ty widzisz w ogóle siebie jako SIEBIE? Napisałaś: "Ja oczywiście, jako dziewczyna mojego faceta, też jestem zaproszona" - dlaczego nie napisałaś po prostu, że też jesteś zaproszona? Wnioskuję z tego zdania, że raczej znajomi Twojego chłopaka nie są Twoimi znajomymi, bo gdyby tak było, to zaprosiliby Ciebie nie tylko dlatego, że "jesteś dziewczyną swojego faceta". W takim razie dlaczego to z nimi masz spędzać czas? Z Twojej wypowiedzi wynika, że chciałabyś zobaczyć się ze swoim chłopakiem, a że to jedyna możliwość (bo on nie kwapi się, żeby spędzić z Tobą czas sam na sam), to chcesz z niej skorzystać.

2. czy Tobie nie przeszkadza skrajny egoizm Twojego faceta? Nawet w tej wypowiedzi co chwilę go usprawiedliwiasz: nie spotkaliśmy się, bo nie miał czasu, musi iść na to spotkanie, bo obiecał, był niemiły, bo na niego nakrzyczałam... Powiem jedno - gówno prawda. Straciłaś członka rodziny i Twój chłopak powinien stanąć na głowie, żeby Cię pocieszyć. Uczyłaś się - mógł po prostu siedzieć obok Ciebie i milczeć, ale powinien BYĆ z Tobą! Mój dziadek zmarł parę lat temu tuż przed studniówką mojego ukochanego. Nie wiedziałam wtedy, czy dam radę iść tam, a wszystko było już opłacone. Mój chłopak nie stwierdził jednak, że "siedź w domu jak chcesz, ja idę, bo już się umówiłem, a zawsze dotrzymuję słowa", tylko spytał, czy chcę tam iść, a jeśli nie, to on zostanie ze mną w domu. Powiedział, że dla niego jestem najważniejsza i że nie mógłby się dobrze bawić wiedząc, że jestem smutna. A co robi Twój chłopak? Ma Cię gdzieś i zauważ to!

3. jeszcze raz: nie przeszkadza Ci to, że Twój chłopak ma Cię gdzieś? Napisałaś: "I po prostu wrócę sobie do domu koło dwudziestej pierwszej, może sama, może mnie ktoś odwiezie". Idziesz ze swoim chłopakiem, a on nawet nie jest w stanie zapewnić Ci transportu ani dopilnować, żebyś bezpiecznie wróciła? Ja nie wyobrażam sobie, żeby mój chłopak został dalej z kumplami, a ja żebym wracała sama po nocy - on zresztą nigdy by na to nie pozwolił.

I na koniec mój ogólny wniosek - jeśli masz wątpliwości, to nie idź. Ty nie chcesz iść na spotkanie z jego kumplami, tylko chcesz się z nim zobaczyć - a to jedyna możliwość, więc się zgadzasz. Ja poszłam w końcu na tą studniówkę, bo znałam swojego dziadka i wiedziałam, że chciałby, żebym tam poszła - i nie bałam się, czy wypada czy nie.

Po przeczytaniu tego mądrego posta, doszłam do wniosku, że dobrze, że chłopak audiencji nie ustawił w godzinach pogrzebu dziadka, to dopiero byłby problem co tu zrobić

[dudipopka]

w takich sytuacjach dopiero wychodzi w jakim związku człowiek tkwi
dla mnie osobiście już by było po tej szalonej cudownej miłości
zagrać w gre i zjeść pizze czy wesprzeć ukochaną zrozpaczoną ukochaną???
no baaa... kobita da se rade a kolega nie..

[Lexie]

Napisane przez invisible_01

Podkreśliłam pewne fragmenty, które wg mnie są niepokojące. Zadam Ci może kilka pytań:

1. czy Ty widzisz w ogóle siebie jako SIEBIE? Napisałaś: "Ja oczywiście, jako dziewczyna mojego faceta, też jestem zaproszona" - dlaczego nie napisałaś po prostu, że też jesteś zaproszona? Wnioskuję z tego zdania, że raczej znajomi Twojego chłopaka nie są Twoimi znajomymi, bo gdyby tak było, to zaprosiliby Ciebie nie tylko dlatego, że "jesteś dziewczyną swojego faceta". W takim razie dlaczego to z nimi masz spędzać czas? Z Twojej wypowiedzi wynika, że chciałabyś zobaczyć się ze swoim chłopakiem, a że to jedyna możliwość (bo on nie kwapi się, żeby spędzić z Tobą czas sam na sam), to chcesz z niej skorzystać.

2. czy Tobie nie przeszkadza skrajny egoizm Twojego faceta? Nawet w tej wypowiedzi co chwilę go usprawiedliwiasz: nie spotkaliśmy się, bo nie miał czasu, musi iść na to spotkanie, bo obiecał, był niemiły, bo na niego nakrzyczałam... Powiem jedno - gówno prawda. Straciłaś członka rodziny i Twój chłopak powinien stanąć na głowie, żeby Cię pocieszyć. Uczyłaś się - mógł po prostu siedzieć obok Ciebie i milczeć, ale powinien BYĆ z Tobą! Mój dziadek zmarł parę lat temu tuż przed studniówką mojego ukochanego. Nie wiedziałam wtedy, czy dam radę iść tam, a wszystko było już opłacone. Mój chłopak nie stwierdził jednak, że "siedź w domu jak chcesz, ja idę, bo już się umówiłem, a zawsze dotrzymuję słowa", tylko spytał, czy chcę tam iść, a jeśli nie, to on zostanie ze mną w domu. Powiedział, że dla niego jestem najważniejsza i że nie mógłby się dobrze bawić wiedząc, że jestem smutna. A co robi Twój chłopak? Ma Cię gdzieś i zauważ to!

3. jeszcze raz: nie przeszkadza Ci to, że Twój chłopak ma Cię gdzieś? Napisałaś: "I po prostu wrócę sobie do domu koło dwudziestej pierwszej, może sama, może mnie ktoś odwiezie". Idziesz ze swoim chłopakiem, a on nawet nie jest w stanie zapewnić Ci transportu ani dopilnować, żebyś bezpiecznie wróciła? Ja nie wyobrażam sobie, żeby mój chłopak został dalej z kumplami, a ja żebym wracała sama po nocy - on zresztą nigdy by na to nie pozwolił.

I na koniec mój ogólny wniosek - jeśli masz wątpliwości, to nie idź. Ty nie chcesz iść na spotkanie z jego kumplami, tylko chcesz się z nim zobaczyć - a to jedyna możliwość, więc się zgadzasz. Ja poszłam w końcu na tą studniówkę, bo znałam swojego dziadka i wiedziałam, że chciałby, żebym tam poszła - i nie bałam się, czy wypada czy nie.

Zgadzam się całkowicie.

Mam wrażenie, że wcale tam nie chcesz iść a zastanawiasz się dlatego, że to jedyna okazja, by Twój facet łaskawie zechciał się z Tobą zobaczyć.
Usprawiedliwiasz go ciągle. Sorry, ale "był niemiły bo na niego nakrzyczałam"? Straciłaś bliską osobę, masz prawo być rozdrażniona, a nawet masz prawo nakrzyczeć na niego jeśli on zamiast przylecieć jak na skrzydłach by Ci dać wsparcie - woli iść pograć z kumplami w play station

Jego zachowanie jest dla mnie poniżej jakiegokolwiek poziomu, jego partnerka ma pogrzeb bliskiego członka rodziny, a on nie wykrzesze z siebie ani grama empatii, nie przyjdzie jej pocieszyć bo kumple, nie pójdzie na pogrzeb bo "ma coś tam do załatwienia" i nawet nie wyjaśni co. Przypuszczalnie to byłby początek końca naszego związku, bo to w takich sytuacjach widać najlepiej z kim się jest w "związku".

Pół roku temu był pogrzeb mojego dziadka i nawet nie było cienia wątpliwości, że mój facet się zwolni z pracy i pójdzie ze mną na pogrzeb oraz na stypę, będzie mnie trzymał za rękę i pocieszał jeśli tego mi będzie trzeba, a nie umówi się z kolegami a mnie oleje.

[Linka25]

z chłopakiem możesz spotkać się np. u Ciebie w domu
powinien Cię odwiedzić i pójść z Tobą na pogrzeb

to co on robi, jest dla mnie niepojęte

[xhankax]

Napisane przez dudipopka

w takich sytuacjach dopiero wychodzi w jakim związku człowiek tkwi
dla mnie osobiście już by było po tej szalonej cudownej miłości
zagrać w gre i zjeść pizze czy wesprzeć ukochaną zrozpaczoną ukochaną???
no baaa... kobita da se rade a kolega nie..

Dla mnie też byłby koniec. W ogóle jestem w szoku, że dla autorki nie jest problemem to, że jej chłopak nie poczuwa się w obowiązku dotrzymania jej towaryzstwa w tych ciężkich chwilach. Normalnie bez komentarza.

[tennyo4]

Zajrzałam do Twojego poprzedniego wątku i tak się zastanawiam co Ty w tym kolesiu widzisz? Toż to 100% egocentryk

[Lexie]

Cóż, sprawdza się to, co kiedyś napisałam - takiego masz faceta, jakiego sobie wybrałaś. Jak się wybierze byle jakiego, to się ma... no właśnie, takie sytuacje.

[Fresa]

Napisane przez zzzielona

Mam pewien dylemat... Może to trochę dziwne, że zwracam się z tym do Was, tutaj, ale jakoś tak pomyślałam, że tu mogę dostać odpowiedź...

Otóż, dwa dni temu zmarł mój dziadek i w sobotę jest pogrzeb (nie, nie chcę, żebyście pisali jak Wam bardzo przykro, wystarczy, że mi jest...). W piątek (czyli jutro) kolega z pracy mojego mężczyzny organizuje w domu spotkanie, gdzie będą grać na PS3 w turniej Buzz!. Ja oczywiście, jako dziewczyna mojego faceta, też jestem zaproszona... Z moim mężczyzną nie widziałam się od Walentynek i bardzo mi go brakuje.

On jednak nie ma czasu, ja zresztą też nie bo jutro mam poprawkę i muszę się uczyć, więc dzisiejsze spotkanie totalnie odpadło... Na pogrzeb mój facet iść nie chce bo mówi, że w sobotę rano ma jakąś sprawę do załatwienia (nie wiem jaką, nie wnikam, powiedział, że nie będzie mi się tłumaczył, był niemiły pewnie dlatego, że trochę na niego nakrzyczałam, zawsze wtedy się wkurza).

I teraz powstaje pytanie... Iść jutro z nim do tego kolegi na osiemnastą? I po prostu wrócę sobie do domu koło dwudziestej pierwszej, może sama, może mnie ktoś odwiezie. To nie jest pijacka impreza tylko po prostu spotkanie z pizzą i PS3. Uważacie, że tak wypada?

Nie to, że ja nie przeżywam śmierci mojego dziadka - przeżywam, właśnie dlatego chciałam się z moim TŻ zobaczyć i na chwilę urwać z domu...

Wiem, że mój TŻ na to spotkanie pójdzie bo powiedział, że już dużo osób się wyłamało i głupio mu tak (to było dużo wcześniej planowane i już powiedział, że przyjdzie, nawet ze mną). Nie dziwię mu się, bo wiem, że taki po prostu jest i stara się dotrzymywać danego słowa.

W każdym razie ponawiam pytanie... Iść czy nie iść? Gdybym nie poszła to pewnie zobaczyłabym się z nim w niedzielę, albo w poniedziałek, nie wiem... Po pogrzebie jakoś w każdym razie.

A cóż takiego ważnego wypadło Twojemu chłopakowi, że nie może Ci towarzyszyć na pogrzebie dziadka?
Gdyby mu na Tobie zależało to w ten dzień byłby z Tobą (z tego obowiązku zwolniłby go tylko pobyt w szpitalu). Tak, dokładnie - obowiązku. Bo związek dwojga ludzi polega nie tylko na wspólnym imprezowaniu u znajomych, ale przede wszystkim na wspieraniu się w trudnych momentach, a pogrzeb dziadka niewątpliwie takim jest.

[marchewkowe pole]

autorka wątku o ile jeszcze się wypowie pewnie zacznie bronić swojego misiaczka (który btw jest jeszcze gorszy niż myślałam, dopóki nie przeczytałam poprzedniego wątku- kurcze, kobieto, Ty nadal z nim jesteś?!)
i na tym się skończy.

[RiotKitty]

ja bym poszła
a facetowi miałabym za złe ominięcie pogrzebu

[dudipopka]

Napisane przez RiotKitty

ja bym poszła
a facetowi miałabym za złe ominięcie pogrzebu

poszła po co??żeby go zobaczyć bo go nie widziała od walentynek czyli 5 dni????
czyli co następne spotkanie dopiero 8 marca?? bo jakoś mi sie wydaje ze sie spotykają z okazji a nie bez okazji

[Aaś]

Przypomniała mi się sytuacja kiedy zmarł mój dziadek... akurat na ten dzień miałam kupione bilety na koncert (o którym zresztą jemu opowiadałam) Bilety nie-tanie, od paru miesięcy leżały w szufladzie.... poszłam bo wiem że mój dziadek nie miał by nic przeciwko.
Kurczę. Znów chce mi się płakać a to już 3 lata temu prawie było...
Nie bawiłam się jakoś fantastycznie. Byłam tylko z tżtem, stanęliśmy prawie na końcu.... Gdyby była to impreza z "pizzą i ps3" to bym nie poszła. Nie zniosłabym wszechobecnego "tak mi przykro" itp.

Tak czytam wątek i oczom nie wierzę. Autorka pewnie już się nie pojawi ale na wszelki wypadek: :szok: Nie wyobrażam sobie że mój tż nie idzie na pogrzeb bliskiej mi osoby bo COŚ musi załatwić! Słuchaj się dziewczyn i rzuć egoistę dla własnego dobra...

[menorka]

Jeżeli czujesz się na siłach to idź. Ja jakiś czas po śmierci mojego dziadka miałam dyskotekę w szkole, mama powiedziała że nie wypada iść, przyszła babcia i powiedziała, że mam iść bo dziadek zapewne tego by chciał. Poza tym żałobę nosi się w sercu. Także możesz iść jeżeli tylko chcesz.

[Wroclovianka]

Napisane przez invisible_01

Podkreśliłam pewne fragmenty, które wg mnie są niepokojące. Zadam Ci może kilka pytań:

1. czy Ty widzisz w ogóle siebie jako SIEBIE? Napisałaś: "Ja oczywiście, jako dziewczyna mojego faceta, też jestem zaproszona" - dlaczego nie napisałaś po prostu, że też jesteś zaproszona? Wnioskuję z tego zdania, że raczej znajomi Twojego chłopaka nie są Twoimi znajomymi, bo gdyby tak było, to zaprosiliby Ciebie nie tylko dlatego, że "jesteś dziewczyną swojego faceta". W takim razie dlaczego to z nimi masz spędzać czas? Z Twojej wypowiedzi wynika, że chciałabyś zobaczyć się ze swoim chłopakiem, a że to jedyna możliwość (bo on nie kwapi się, żeby spędzić z Tobą czas sam na sam), to chcesz z niej skorzystać.

2. czy Tobie nie przeszkadza skrajny egoizm Twojego faceta? Nawet w tej wypowiedzi co chwilę go usprawiedliwiasz: nie spotkaliśmy się, bo nie miał czasu, musi iść na to spotkanie, bo obiecał, był niemiły, bo na niego nakrzyczałam... Powiem jedno - gówno prawda. Straciłaś członka rodziny i Twój chłopak powinien stanąć na głowie, żeby Cię pocieszyć. Uczyłaś się - mógł po prostu siedzieć obok Ciebie i milczeć, ale powinien BYĆ z Tobą! Mój dziadek zmarł parę lat temu tuż przed studniówką mojego ukochanego. Nie wiedziałam wtedy, czy dam radę iść tam, a wszystko było już opłacone. Mój chłopak nie stwierdził jednak, że "siedź w domu jak chcesz, ja idę, bo już się umówiłem, a zawsze dotrzymuję słowa", tylko spytał, czy chcę tam iść, a jeśli nie, to on zostanie ze mną w domu. Powiedział, że dla niego jestem najważniejsza i że nie mógłby się dobrze bawić wiedząc, że jestem smutna. A co robi Twój chłopak? Ma Cię gdzieś i zauważ to!

3. jeszcze raz: nie przeszkadza Ci to, że Twój chłopak ma Cię gdzieś? Napisałaś: "I po prostu wrócę sobie do domu koło dwudziestej pierwszej, może sama, może mnie ktoś odwiezie". Idziesz ze swoim chłopakiem, a on nawet nie jest w stanie zapewnić Ci transportu ani dopilnować, żebyś bezpiecznie wróciła? Ja nie wyobrażam sobie, żeby mój chłopak został dalej z kumplami, a ja żebym wracała sama po nocy - on zresztą nigdy by na to nie pozwolił.

I na koniec mój ogólny wniosek - jeśli masz wątpliwości, to nie idź. Ty nie chcesz iść na spotkanie z jego kumplami, tylko chcesz się z nim zobaczyć - a to jedyna możliwość, więc się zgadzasz. Ja poszłam w końcu na tą studniówkę, bo znałam swojego dziadka i wiedziałam, że chciałby, żebym tam poszła - i nie bałam się, czy wypada czy nie.

Bardzo ładnie ujęte sedno prawdziwych problemów Autorki, których ona jak podejrzewam w ogóle nie dostrzega. I pewnie jak to na Wizażu bywa już tu się nie pojawi albo pojaw się, ale napisze, ze prosiła o odpowiedz na pytanie a nie analizę jej związku bądź puści wiązankę, że jej Miś wcale nie jest taki zły jak się wydaje...

[studi]

Napisane przez Wroclovianka

Bardzo ładnie ujęte sedno prawdziwych problemów Autorki, których ona jak podejrzewam w ogóle nie dostrzega. I pewnie jak to na Wizażu bywa już tu się nie pojawi albo pojaw się, ale napisze, ze prosiła o odpowiedz na pytanie a nie analizę jej związku bądź puści wiązankę, że jej Miś wcale nie jest taki zły jak się wydaje...

Miejmy jednak nadzieję,że jednak to przeczyta i się głęboko zastanowi nad sensem tych słów!

[dahira]

Pominę zachowanie Twego TŻ bo musiałabym być przykra. Co do spotkania- zrób wedle swego uznania, każdy inaczej przeżywa takie rzeczy, ja bym chyba nie poszła, ale rozumiem, że chcesz zapomnieć.

[201604200942]

Pomijając już to, że dziwne jest dla mnie, że Twój chłopak woli pograć z kumplami w PSa niż pobyć z Tobą w trudnych dla Ciebie chwilach, że przecież Walentynki były niedawno, możecie się przecież zobaczyć w niedzielę to... nie będziesz się tam czasem nudzić?
Nigdy nie chodzę na takie spotkania z moim chłopakiem, mimo, że "jestem zaproszona jako dziewczyna mojego faceta" to po prostu zanudziłabym się tam na śmierć.

[aga696]

Popieram koleżankę wyżej. Chociaż też rozumiem, że spotkanie planowane już wcześniej itp.
Skoro żadna popijawa nie widzę przeszkód. Kochałaś dziadka, ale musisz żyć dalej i spędzić trudne chwile w towarzystwie. A z chłopakiem nie możesz się spotkać sama w niedzielę?