Psychiatra

[lotta6]

Napisane przez wredek

Z nerwicą po prostu trzeba nauczyć się żyć, nie istnieje na nią żadne cudowne lekarstwo, psychoterapia też nie zawsze bywa skuteczna. Najlepsze co możesz zrobić to zaakceptować ją po prostu. Nie jest łatwo... Chyba, że u Ciebie to tylko taki przejściowy stan, spowodowany (tak jak pisałaś) silnym stresem...

A mialas kiedys nerwice, ze wiesz?

[wredek]

Napisane przez lotta6

A mialas kiedys nerwice, ze wiesz?

A przeczytałaś wszystkie moje posty w tym temacie?
Ja gdy zaakceptowałam wszystkie moje dziwne objawy i lęki (nawet zaczęłam dostrzegać zalety tej choroby, dziwne nie? ) to poczułam się lepiej, a lęk się stopniowo zmniejsza. Owszem przez kilka lat z wieloma rzeczami nie mogłam sobie poradzić i pogodzić się z tym co mnie spotkało, dlatego rozumiem (tak mi się wydaje) innych, których dotknął ten problem. Z perspektywy czasu widzę, że najważniejsza była u mnie zmiana nastawienia do nerwicy i zrozumienie jej przyczyny.

Dziewczyny, ja w żadnym wypadku nie neguję u Was (czy u innych) brania leków. Po prostu na moim przykładzie chciałam pokazać, że są przypadki gdzie nie zawsze jest to konieczne i można poradzić sobie bez nich.

[wredek]

Napisane przez _CHIQUI_

powinnas dodac,że to tylko Twoje zdanie.

No moje, moje. I psychologów, z którymi miałam kontakt.

[agnes154]

...

[agnes154]

.

[201712190924]

Nie odstawiaj jeszcze! To nie jest nietolerancja leku tylko nieprzyzwyczajenie organizmu. To się osłabi za kilka dni, a ogólny dyskomfort potrwa max 2 tygodnie (ale zazwyczaj krócej). Prawie na każdy antydepresant tak na początku zareagujesz i to jest zupełnie normalne. Nie zniechęcaj się, daj sobie szansę. Asentra to bardzo dobry lek i na wielu ludzi świetnie działa. Owszem, pierwsze skutki uboczne mogą być przykre, ale to naprawdę mija. Ogólnie możesz mieć trochę gorsze samopoczucie przez ok. 2 tygodnie, bo troche ci się teraz zaburzyła równowaga neuroprzekaźników. Antydepresant tak jakby przejmuje pewne procesy związane z poziomem neuroprzekaźników w mózgu, a na samym początku lekko je blokuje, wiec możesz się czuć gorzej. Kurcze nie wiem jak to wytłumaczyć, poczytaj sobie w internecie o działaniu SSRI, ale nie chodzi mi o wypowiedzi pacjentów, tylko o jakiś artykuł porządny o tym.

[taka Ona 20]

a trzeba chodzić prywatnie???

[201712190924]

Napisane przez taka Ona 20

a trzeba chodzić prywatnie???

a z jakiej racji trzeba? jasne, że można, krócej się wtedy czeka itd. ale jeśli jesteś ubezpieczona, to czemu masz z tego nie korzystać? ja chodzę prywatnie, bo moja lekarka nie przyjmuje na NFZ, ale przedtem chodziłam na NFZ do innego lekarza i byłam bardzo zadowolona

[agnes154]

.

[Shandusia]

Mam to szczęście,że trafiłam na wspaniałego psychiatrę, który nie tylko zawsze dobierał mi odpowiednie lekarstwa i dobre dawki( albo szczęście,że dobrze wszystko tolerowałam) ale także zawsze podnosił na duchu, wyjaśniał, odpowiadał na niezliczone pytania. Poświęcał mi zawsze dużo czasu i pamiętał o drobnych szczególach mimo iż od pierwszej wizyty mineło 7 lat. Podawał mi także adresy dobrych terapeutów, doradzał z którą wg.niego osobą mogę się najlepiej "dogadać". Z doświadczenia wiem,że najlepiej jeśli lekarstwa i terapia ida w parze. Na początku dostałam tylko lekarstwa, bo moje zsamopoczucie( nerwica lękowa) było naprawdę fatalne. Byłam bardzo młoda,wyczerpana i zdezorientowana. Lekarstwa pomogły, kiedy mineło najgorsze, ja byłam trochę starsza nadszedł czas na terapię. Od tego czasu tylko raz brałam lekarstwa("na stałe") kiedy mialam naprawdę fatalny okres w moim życiui wszystko sypało się-jedno po drugim. Jednak ogólnie bardzo rzadko(i w konkretnych miejscach) czuje się gorzej,ale te czasy kiedy nawet w domu czułam się bardzo źle minęły
Do osób które walczą z zaburzeniami nerwicowymi: czy są takie miejsca w ktorych "automatycznie" czujecie się gorzej? Ja miałam tak kiedy wchodziłam do kosciola,wyszłam- wszystko przechodziło. Lub na duzych salach typu aula -gdzie miejsca siedzące schodzą w dol i np.w kinie. Czasem było tak źle,że od razu musiałam wychodzić. Teraz czuje tylko lekki niepokoj.
Pozdrawiam wszystkie dziewczyny i głowy do góry!

[201712190924]

Napisane przez agnes154

No nie wiem czy odstawiać Asentrę. Ale chyba jednak tak postąpię. Przez nią miałam też kołatanie serca i ogólne osłabienie. jestem zmęczona jak bym nie wiem co robiła. Pojawiły mi sie lęki i gorsze samopoczucie.

No jak uważasz, ale moim zdaniem głupio robisz pisałam ci dwa posty wcześniej, że to normalne i że to minie

---------- Dopisano o 15:57 ---------- Poprzedni post napisano o 15:55 ----------

Nie lepiej się przemęczyć i mieć gorsze samopoczucie przez max dwa tygodnie, ale potem czuć się normalnie i zdrowo, niż czuć się źle do końca życia?

[Anatomia]

Napisane przez agnes154

No nie wiem czy odstawiać Asentrę. Ale chyba jednak tak postąpię. Przez nią miałam też kołatanie serca i ogólne osłabienie. jestem zmęczona jak bym nie wiem co robiła. Pojawiły mi sie lęki i gorsze samopoczucie.

Takie objawy są normalne na początku brania leku. Powinny ustąpić góra po tygodniu. A jego pozytywne działanie odczujesz prawdopodobnie dopiero za jakiś miesiąc.
Dlatego lepiej nie odstawiaj tylko przemęcz się przez te kilka dni.
A najlepiej porozmawiaj z lekarzem i niech on zadecyduje, może da ci jakiś inny lek?
W każdym razie myślę że bez konsultacji z lekarzem nie należy na własną rękę odstawiać leku.
Ale wiem jak się czujesz, też przez to przechodziłam i bardzo współczuję.

[_CHIQUI_]

Napisane przez agnes154

No nie wiem czy odstawiać Asentrę. Ale chyba jednak tak postąpię. Przez nią miałam też kołatanie serca i ogólne osłabienie. jestem zmęczona jak bym nie wiem co robiła. Pojawiły mi sie lęki i gorsze samopoczucie.

zawsze tak jest na poczatku,nie odstawiaj.. daj sobie czas,niech organizm się przyzwyczai do leku.. max 2 tyg i powinno byc lepiej

[Shandusia]

Popieram. Nie odstawiaj- przeczekaj. Jeśli jednak za jakiś zcas dalej będzie to samo skonsultuj się z lekarzem i na pewno zmieni Ci lekarstwo

[wredek]

Napisane przez Shandusia

Do osób które walczą z zaburzeniami nerwicowymi: czy są takie miejsca w ktorych "automatycznie" czujecie się gorzej? Ja miałam tak kiedy wchodziłam do kosciola,wyszłam- wszystko przechodziło. Lub na duzych salach typu aula -gdzie miejsca siedzące schodzą w dol i np.w kinie. Czasem było tak źle,że od razu musiałam wychodzić. Teraz czuje tylko lekki niepokoj.
Pozdrawiam wszystkie dziewczyny i głowy do góry!

Dokładnie tak Kościół, aula, centra handlowe itp. (generalnie moje samopoczucie ulegało pogorszeniu wszędzie tam gdzie jest tłum i duża przestrzeń). Na samą myśl o tym, że mogłabym się znaleźć w tych miejscach pociły mi się ręce i ściskało mnie w żołądku A gdy już się tam znalazłam to kręciło mi się w głowie i miałam wrażenie, że zaraz zemdleję. Po wyjściu od razu wszystko przechodziło i mogłam funkcjonować normalnie (tylko odczuwałam wyczerpanie organizmu). Taka fobia

[Shandusia]

Napisane przez wredek

Dokładnie tak Kościół, aula, centra handlowe itp. (generalnie moje samopoczucie ulegało pogorszeniu wszędzie tam gdzie jest tłum i duża przestrzeń). Na samą myśl o tym, że mogłabym się znaleźć w tych miejscach pociły mi się ręce i ściskało mnie w żołądku A gdy już się tam znalazłam to kręciło mi się w głowie i miałam wrażenie, że zaraz zemdleję. Po wyjściu od razu wszystko przechodziło i mogłam funkcjonować normalnie (tylko odczuwałam wyczerpanie organizmu). Taka fobia

Uf....przyznam szczerze, że osobiście nie znam żadnej osoby, która miałaby tak jak ja. A Ty dokładnie opisałaś to co czułam i te miejsca,ta "przestrzeń". Jeszcze jedno miejsce przychodzi mi na myśl- peron na dworcu kolejowym,ale taki w srodku, gdzie po obydwu strocnach są tory. Bywało,że nie mogłam tam stać i wsiadając do pociągu (tzn.czekając na wejscie i stojąc) aż złapałam za rękaw jakiegoś faceta :/ było mi tak wstyd, ale to była chwila,taki odruch,żeby nie przewrócić się( nigdy nie zmedlałam ale to uczucie,że zaraz się przewrócę...)

Jeszcze raz pozdrawiam serdecznie

[agnes154]

...

[Shandusia]

Współczuję bo doskonale wiem co to znaczy...ale egoistycznie rzecz biorąc.. cieszy mnie,że nie jestem z tym całkiem sama. A kiedyś miałam takie wrażenie. NIkt kto tego nie przeżył w pełni nie będzie w stanie mnie zrozumieć. I trudno się dziwić.

[_CHIQUI_]

polecam ten wątek http://www.wizaz.pl/forum/showthread.php?t=260192&h ighlight=psychiatra