Tańczą w Auschwitz. Skandal?

[titina]

Napisane przez panierrka

Zgadzam się, że to lepsze od obrzucania obelgami, że to spontaniczny manifest życia. Komu jak komu, ale byłemu więźniowi nie można zarzucić bezczeszczenia.

I nie lubię trochę tego, że nawet radosne rocznice są smutno obchodzone.

Dlaczego nie można?
Moim zdaniem należy uszanować tych którym nie udało się przeżyć...

[Kitka:)]

http://wiadomosci.onet.pl/1624307,720,1,kioskart.html

przeczytałam dziś na onecie ten artykuł i oczywiście od razu obejrzałam film (razem z mamą )
ja jestem do tego pozytywnie nastawiona, nie uważam że to co zrobił ten starszy pan jest jakimś znieważeniem tego miejsca; natomiast moja mam ma zupełnie inne zdanie na ten temat...

co wy o tym sądzicie??


chociaż momentami jak się zastanowie- to może ten pan zrobił to po namowach córki???

[Charmain]

http://www.wizaz.pl/forum/showthread...chwitz+survive

[roxyroxy]

obejrzalam filmik, i usmiecham sie sama do siebie..
Rozumiem czemu ludzie moga uwazac to za obraze, ale ja uwazam ,ze dziadek ma swiete prawo wrocic do obozu w ktorym on i jego wspoltowarzysze tyle wycierpieli, i zatanczyc z radosci ,ze to przetrwal i,ze miejmy naddzieje ,ze juz nie wroci.

On tam pojechal nie zeby okazac brak szacunku innym, ale aby cieszyc sie z tego ,ze jednak to przezyl.

Mi sie podoba ,ze tak zrobil, nie zaleznie czyj to byl pomysl. Facet widac jest silny, skoro po takiej traumie nie bal sie wrocic i smiac sie w nos nazistom. Ich plan nie powiod sie!!! #

w sumie zebrali by wszystkich ktorzy przezyli oboz i niech sie raduja razem!

A zawsze sie znajda przeciwnicy , tak jak bylo z filmem 'zycie jest piekne'

[Kitka:)]

w takim razie przepraszam i proszę o połączenie

[roxyroxy]

a mnie sie podoba

jeszcze jakies 10 lat temu , gdy chodzilam do liceum i wlasnie z patosem i wielka powaga podchodzilam do historii, bylabym pewnie zniesmaczona..

Ale tearz mam swoje i lata i swoje przezylam i uwazam, ze facet mial pomysl bardzo dobry. Pojechac tam gdzie przezyl horror, gdzie pewnie widzial smierc wielu wspoltowarzyszy i pokazac wszystkim ,ze dzielo Nazistown nie odnioslo calkowitego sukcesu....

Przeciez wszyscy trabili o tym jak wiezniowie przezywali oboz aby dac swiadectwo

i on wlasnie na swoj sposob to swiadectwo daje... i nie tylko swiadectwo o tym co bylo wtedy ale o tym co rowniez jest teraz. On przezyl i udalo mu sie odnalezc szczecie, pomimo traumy jakiej dowiadczyl

w moim odczuciu wraca i smieje sie nazista w twarz.

I nie uwazam ,zeby nie mial szacunku do tych ktorzy nie przetrwali.

Jedyne co to poczatek piosenki mi nie pasuje, bo w slowach jest ,ze odchodzi od nas partner i jestesmy sami a mimo wszystko prztrwamy. Uwazam ,ze powinni byli edytowac te slowa

[Kitka:)]

mi się ten film podobał... dobrze że ten taniec jest taki "niedograny", pokazuje tą spontaniczność, tą radość... ten pan pokazuje że zwyciężył, że cieszy się z tego że żyje... podziwiam go, że po tym co przeżył i wycierpiał w obozie potrafił tam wrócić... i cieszyć z tego, że zyje , przekazywać tę radość życia innym... a przy okazji- w pewnym sensie- cieszyć się też z tego że jego oprawcy przegrali..

[titina]

Radość można okazywać w każdym innym miejscu a nie akurat w obozie koncentracyjnym.

Ja też się ciesze że zyję, ale tańczyć na cmentarzu nie będę bo to nie smaczne....

[roxyroxy]

Napisane przez titina

Radość można okazywać w każdym innym miejscu a nie akurat w obozie koncentracyjnym.

Ja też się ciesze że zyję, ale tańczyć na cmentarzu nie będę bo to nie smaczne....

kazdy inaczej do tego podchodzi

gdybym np umarla to wolalabym aby moja rodzina i przyjaciele przychodzila na moj grob i sie cieszyla, i celebrowala fakt,ze zylam niz gdyby mieli padac krzyzem i rozpaczac

Radosc z zycia mozna okazywac w kazym miejscu a juz najbardziej w takim gdzie wielu ludziom ta radosc i to zycie odebrano. Ten facet i ci ktorzy przezyli, zyja niejako swoim zyciem za tych ktorzy tam zgineli .

Ale nasza polska mentalnosc jest taka ,zeby padac krzyzem , plakac i przezywac to co bylo , a nie cieszyc sie z tego co sie skonczylo i celebrowac zycie ktore toczy sie dalej

[Kitka:)]

Napisane przez roxyroxy

kazdy inaczej do tego podchodzi

gdybym np umarla to wolalabym aby moja rodzina i przyjaciele przychodzila na moj grob i sie cieszyla, i celebrowala fakt,ze zylam niz gdyby mieli padac krzyzem i rozpaczac
Radosc z zycia mozna okazywac w kazym miejscu a juz najbardziej w takim gdzie wielu ludziom ta radosc i to zycie odebrano. Ten facet i ci ktorzy przezyli, zyja niejako swoim zyciem za tych ktorzy tam zgineli .

Ale nasza polska mentalnosc jest taka ,zeby padac krzyzem , plakac i przezywac to co bylo , a nie cieszyc sie z tego co sie skonczylo i celebrowac zycie ktore toczy sie dalej

zgadzam się w 100%

[preetamsingh]

W niektórych kulturach żałobę wyraża się właśnie tańcem, czy klaskaniem. Uważam, że należy uszanować jego osobliwy sposób na wyrażenie swoich emocji.

[Hultaj]

też czytałam na onecie dzisiaj o nim. ja tam uważam, że facet miał jak najbardziej prawo pojechać do Oświecimia i nakręcić z córką ten film. Niemnije, do mnie jego przekaz nie trafia. I nie chcę, żeby trafiał (w sensie nie chciałabym nigdy musieć doświadczać takich przeżyć jakie dane były ludziom, którzy tam trafili). Jak to młodzi;-) mowią: ja tego nie kupuję. Druga rzecz, że nie musi; tu chodzi o jego emocje.
Przepraszam za porównanie, ale grupka młodych ludzi upijająca się na cmentarzu nocką też wtedy celebruje życie.

gdybym np umarla to wolalabym aby moja rodzina i przyjaciele przychodzila na moj grob i sie cieszyla, i celebrowala fakt,ze zylam niz gdyby mieli padac krzyzem i rozpaczac

bzdurne gadanie. w znaczeniu, że to ładnie, że o nich dbasz, ale to by musieli Cię nie kochać. nie wiem i nie chcę wiedzieć, ale bardzo wątpię, czy istnieje w przyrodzie kochający rodzic, który potrafiłby się czymkolwiek cieszyć i cokolwiek celebrować po śmierci dziecka. Przyjaciele, to owszem, mogą. Ogólnie, im mniej człowiek zaangażowany, tym chętniej pośpiewa, pocelebruje i podocenia.
A za sztywniaka, nomen omen, bynajmniej się, jeszcze, nie uważam. Tym bardziej, że tez co nieco wiem, jak to jest mieć artystyczną duszę. ;-)

[agata_slomka]

bo Polacy mają taką dziwną tendencję do dołowania się. Tak jakby radość była czymś złym i nieodpowiednim i tylko smutek oddawał należyty szacunek.

nie trzeba szukać daleko. Każdy przecież wie i pamięta, chociażby ze szkoły, jak wygląda u nas dzień Niepodległości - depresyjne wiersze, pieśni i żałobna atmosfera. Przecież świętujemy odzyskanie wolności, niepodległości! Powinniśmy się radować a nie organizować podniosłe przemówienia

Bardzo mi się podoba to co zrobił ten starzec. Akurat ON ma prawo do tego, żeby radośnie zaśpiewać i zatańczyć na swoim niedoszłym 'grobowcu'