Odzyskac bylego - Sprawdzone sposoby i rady

[siarczan_sodu]

Napisane przez Narrhien

Słuchaj, ale co ci pomogą rady w stylu "Ależ tak, wróc do niego, dzwon do niego, pisz, dawaj mu prezenty, otumań go, osacz, zmuś go by był z tobą, bo on na pewno jest niepoczytalny i nie wie, co mówi ani co czuje!".

Rady od osób, które do siebie wróciły, tez niewiele ci dadzą, bo, uwaga, ONI ZWYKLE SIĘ KOCHAJĄ i wracają do siebie za obopólną chęcią, a nie tylko wtedy, gdy jedna osoba tego chce, a druga nie chce.

Samo to, jak traktujesz tego faceta - masz za nic jego słowa, jego uczucia, licza się tylko twoje plany, twoje kocham, twoje "ja chce z nim być!" - dowodzą, że miał rację, rozstając się z tobą, bo jesteś egoistką, która myśli tylko o sobie, nie o nim. On TOBIE jest potrzebny, to TY miałaś z nim plany na całe życie, to TY go kochasz, i w ogóle nie bierzesz pod uwagę, że on może myślec inaczej.
Co więcej, on ci wprost mówi, że cię NIE KOCHA i nie ma to sensu, a ty nie wiem, uważasz, że jest idiotą i nie wie, co mówi?
Nie możesz być z kimś nie szanując zdania tej drugiej osoby.

Widac tez po tym, co pisałaś - że byłaś zazdrosna o jego pracę, ze byłaś "samolub", że chciałaś, by on był wyłącznie twój... oj, nie byłaś. Dalej JESTEŚ samolub. I podejrzewam, że i bluszcz.

A co do tego wraku człowieka - już nie przesadzaj, bo co prawda zerwanie z ukochanym to rzecz bolesna i ciężka, jednak od tego się nie umiera, nie ty pierwsza, nie ostatnia.

Zamiast dramatyzować, może zastanów się, co było nie tak, żeby w przyszłości, z nowym partnerem, nie popełniać takich błędów jak w poprzednim związku. Nie możesz kogoś osaczać, ani tobie to na dobre nie wyjdzie, ani partnerowi.


Tzn. z góry napiszę - nie wykluczam, że się kiedyś zejdziecie, bo niezbadane są wyroki boskie, ale nie jesteś w stanie nic w tym kierunku zrobić oprócz czekania i ewentualnie pracy nad sobą, bo jeśli dalej będziesz tak zapatrzona wyłącznie w swoje potrzeby, to nieciekawą przysżłość ci wrózę.

[aktaga13]

Napisane przez little.b.blue

A co jeśli facet zerwał po 4 latach bo NIE WIE czy kocha i nie chciał mnie ranić? Od tej pory nie spotykał się z nikim, jedna dziewczyna była nim zainteresowana (pod względem łóżkowym ale nie skorzystał, bo ponoć nie wyobraża sobie tego z kimś innym niż ja...) Nie jesteśmy ze sobą już 3 miesiące, nie mieliśmy ze sobą kontaktu ale ale ostatnio ten kontakt odnowiliśmy, codziennie rozmawiamy na GG, spotkaliśmy się kilka dni temu. On na spotkaniu cały czas szukał ze mną kontaktu fizycznego, tu mnie musnął, pocałował w czoło itp... Wiem, że nie jest typem człowieka, który lubi wykorzystywać i ranić, ale mam mętlik w głowie...
Problem polega na tym, że on po tych 3 miesiącach osobno dalej nie wie, co do mnie czuje... Tęskni i jest zazdrosny, ale nie wie czy kocha.

Czy warto się starać aby wrócił? Czy to ma w ogóle sens? Jeśli tak to proszę o rady.

ja bym odpuściła (ale to jestem ja ). chyba duma by mi nie pozwoliła starać się o kogoś, kto w zasadzie nie wie czego chce.. taki układ może mieć bardzo zły wpływ na Twoją samoocenę. jesteś fajną, atrakcyjną dziewczyną. moim zdaniem to o Ciebie powinno się zabiegać i starać. chłopak zostawia sobie otwartą furtke - niby nie wie, ale tu jakieś mizianie wchodzi w grę. robi Ci niezły mętlik w głowie.. nie wiem, czy warto. ciężko doradzić nie znając sytuacji, ale chyba bym odpuściła. będziesz bardzo cierpieć, jeśli (odpukać) Twoje starania nie przyniosą rezultatu. może zamiast deklarować sie jednoznacznie i nastawiać na walkę o tego faceta dawaj mu jakieś sygnały (żeby miał jakąś świadomość na czym stoi). jeśli będziesz zabiegać wprost on może sobie pomyslec: "jestem taki super, ze nie musze sie starac". a jak dasz mu od siebie "odpoczac", to daję głowę - od razu się określi czy chce, czy nie chce

[anetaaa123]

nie jestem samolub. poprostu ta praca stala sie w pewnym momencie wazniejsza od naszego zwiazku. a to ze mialam z nim plany na przyszlosc to rzecz normalna. nie chce go omotac. i zmusic do bycia ze mna. narazsie starm sie nie pisac i nie dzwonic. ale i tak widuje go praktycznie codziennie bo znajomi sa wspulni

[new woman in town]

Napisane przez anetaaa123

uwazam że to przyslowie jest głupie bo jest wiele par które wrócily do sibie i są szczęsliwe

Napisane przez Narrhien

Bo się kochają. A twoj chłopak cię nie kocha.

Napisane przez anetaaa123

wiec jednak mimo że prosilam tu o porady osob ktore wrocily do siebie to i tak jest to samo na innych forach. daj sobie spokoj daj sobie spokoj. łatwo powiedziec. jestem teraz wrakiem czlowieka. a po tym co tu przeczytalam chyba jest tylko gorzej.

ale czego oczekujesz,ze sprawimy ze cie pokocha?
ze dostaniesz recepte na to jak zmusic nie zmuszając chłopa zeby wrocił
myslisz ze fakt ze ktos z twoich znajomych reaktywował związek świadczy o tym ze i tobie sie to uda?
dorośnij wreszcie

a jako że prosiłas o porade osob ktore wrociły do siebie to czuje sie uprawniona do odpowiedzi,bo własnie jestem jedną z tych osob w jakimś stopniu
z ex wracalismy do siebie po kłótniach,szczeniecych zerwaniach,po 2 godzinach lub 2 dniach
a wiesz dlaczego? BO ON MNIE KOCHAŁ I JA GO KOCHAŁAM
u ciebie brakuje tylko tego,miłości -jednego ale ważnego czynnika ,najważniejszego

[aktaga13]

ja też jestem uprawniona, bo też właziłam do tej samej rzeki. skończyło się tak, że tylko przedłużałam swoje cierpienie łudząc się, że w końcu będzie dobrze. że powrócą dawne motylki i fajerwerki. nie było tak. chłop jak zdradzał raz, tak zdradzał nagminnie. nie pokochał i nie zmienił się. ja zamiast leczyć się z tej chorej "miłości", cieszyć wolnością i korzystać z bycia singlem przedłużałam mękę. na własne życzenie. skończyło się depresją..

poza tym, skoro tyle osób ma podobne zdanie, to może warto wyciągnąć jakieś wnioski?

[elvegirl]

Ja walczyłam kilka lat o gościa, który przestał kochać. Szkoda było czasu.

Autorko, my, wbrew pozorom, wiemy co piszemy

[aktaga13]

a jeśli chodzi o sposoby, to lubczyk:

"Przypisywano mu wielką moc. Wg dawnych wierzeń wykopany wraz z nacią 1 października o szóstej rano wielkie i znamienite skutki czyni w małżeństwie, roztyrki i niezgody w nim równa. Upięty we włosach lub przyczepiony do sukni ślubnej miał przynosić młodej parze szczęście. Dodany do pierwszej po urodzeniu dziecka kąpieli miał przynieść szczęście w miłości (ale tylko dziewczynkom!"

"Dziewki umiem porządnie do młodzieńców zwodzić.Uczynię, co nie będzie nigdy dzieci rodzić.Zamąż nigdy nie pójdzie, której ja chcę zgoła,Uczynię to a prędko, bo mam takie zioła."

żródło - wikipedia

może inne czary i modły pomogą

[new woman in town]

ta ...lubczyk
moja znajoma probowała lubczyku,i innych super zaklec
pomogło tylko jedno - złapała go na ciąże
pytanie tylko jak długo takie czary "ciążowe"bedą działać i trzymac w kupie ich "szczesliwe,nieprzymuszon e"małżenstwo
żenada

[miss_bennet]

Napisane przez aktaga13

sprawdzona rada - nie wchodzi sie 2 razy do tej samej rzeki. dać sobie spokój...

Niestety w większości ludzie niepoprawnie używają tego przysłowia. Chodzi w nim o to, że woda płynąca w tej rzece nigdy już nie będzie tą samą wodą. A nie o to, żeby dwa razy nie wchodzić do Wisły. Tylko o to, że ta Wisła, to już nie ta sama Wisła co wczoraj czy pięć minut temu, czyli siłą rzeczy nie wejdziesz do tej samej rzeki dwa razy, bo ta rzeka się zmienia.
Ale to tak na marginesie.

Opowiem, jak to było ze mną.
Nie chcę dawać Ci nadziei. Każda sytuacja jest bowiem inna i bardzo wiele zależy od pewnej zmiennej, a mianowicie od czynnika ludzkiego.

Mój ex zostawił mnie po roku razem i 4 latach znajomości, mówiąc, że właśnie mnie nie kocha. Byłam w szoku, bo w skrzynce odbiorczej znajdowałam SMSy sprzed kilku dni (przed zerwaniem), które mówiły właśnie coś odwrotnego. Podobnie, jak Ty nie wierzyłam, że mnie nie kocha. Mało tego, wiedziałam (wewnętrznie czułam), że on ma tylko kryzys, sam się pogubił i tak naprawdę mnie kocha.
Mniejsza o przyczyny tego wszystkiego. Chodzi o to, że ja tak samo bardzo chciałam, żeby wrócił. Fakt, że dzieliła nas odległość (studiujemy w innych miastach). Ale pisałam do niego na początku, wspólni znajomi i przyjaciele tłumaczyli mu, że nie wie co traci. Ja sama to wiedziałam mówiąc mu wtedy, żeby mnie nie zostawiał, bo to co mieliśmy, to coś pięknego i tak naprawdę nie ma większego powodu (sprzeczki zdarzają się każdemu) do rozstania. I jeśli nie czuje się na siłach to nie musi się przenosić do mojego miasta (takie mieliśmy plany). Ale nic nie skutkowało. Żadne tłumaczenia moje, naszych znajomych, jego przyjaciół. Tak zdecydował i koniec.

Długo się nie mogłam pozbierać, wyłam całymi dniami, nie rozumiejąc co było nie tak i czemu tak nagle zerwał. Jakoś po tym wszystkim doszłam do siebie, dostałam się na drugie studia. W sierpniu, kiedy wrócił z wakacji ze znajomymi, napisał do mnie maila. Już nie pamiętam dokładnie jak to było. W każdym razie mama mi radziła, żebym dała spokój. Ale bardzo chciałam mu wtedy udowodnić, że świetnie sobie bez niego poradziłam. Znalazłam mieszkanie, zaczynam drugie studia, spotykam się z kimś (po przyjacielsku i bez zobowiązań, ale zawsze).
Po wielu godzinach rozmów, okazało się, że przemyślał sprawę i chce wrócić. Początkowo byłam zainteresowana, bo jeszcze mi nie przeszło (minęło raptem 4 miesiące), ale miałam w sobie ogromny żal. I wiele pretensji do niego. Spotkaliśmy się, coś próbowaliśmy. Przepraszał mnie, starał się. Ale ja jednak nie potrafiłam zapomnieć wyrządzonej krzywdy. We wrześniu pojechałam na wakacje, poznałam ludzi z nowej uczelni. Poznałam też mojego obecnego TŻta i właściwie z wielkimi wyrzutami sumienia, ale jednak "zdradzałam" mojego byłego. Czułam, że mnie skrzywdził i nie będę potrafiła z nim być. Zaufać mu. Bo jeśli jeszcze kiedykolwiek strzeli mu do głowy coś podobnego, to ja więcej nie chcę przez niego płakać. Po powrocie z wakacji długo jeszcze miotałam się między jednym a drugim, ale w końcu tamtą znajomość zakończyłam na rzecz nowego związku.
Bo jak już dziewczyny pisały, odgrzewane nie do końca smakuje. A czasem człowiek może być zaskoczony, że może coś (tak) dobrego go jeszcze w życiu spotkać.

Jakie wnioski z tej historii dla Ciebie? Jeśli mimo wszystko myślisz, że Cię kocha, to zaczekaj w spokoju. Żyj dla siebie i zaczekaj na niego. Ja też chciałam czekać. A jednak los miał dla mnie inną niespodziankę Sama się przekonasz po pewnym czasie czego chcesz. I może to już nie będzie On?

Pozdrawiam i życzę szczęścia przede wszystkim Tobie. A jeśli kiedyś się uda, to Wam

[aktaga13]

użyłam go ze zrozumieniem....

[little.b.blue]

Napisane przez aktaga13

ja bym odpuściła (ale to jestem ja ). chyba duma by mi nie pozwoliła starać się o kogoś, kto w zasadzie nie wie czego chce.. taki układ może mieć bardzo zły wpływ na Twoją samoocenę. jesteś fajną, atrakcyjną dziewczyną. moim zdaniem to o Ciebie powinno się zabiegać i starać. chłopak zostawia sobie otwartą furtke - niby nie wie, ale tu jakieś mizianie wchodzi w grę. robi Ci niezły mętlik w głowie.. nie wiem, czy warto. ciężko doradzić nie znając sytuacji, ale chyba bym odpuściła. będziesz bardzo cierpieć, jeśli (odpukać) Twoje starania nie przyniosą rezultatu. może zamiast deklarować sie jednoznacznie i nastawiać na walkę o tego faceta dawaj mu jakieś sygnały (żeby miał jakąś świadomość na czym stoi). jeśli będziesz zabiegać wprost on może sobie pomyslec: "jestem taki super, ze nie musze sie starac". a jak dasz mu od siebie "odpoczac", to daję głowę - od razu się określi czy chce, czy nie chce

dziękuję Ci za radę. przez 2 miesiące po rozstaniu mieliśmy praktycznie 0 kontaktu więc miałam nadzieję, że to przemyślał...

nie zabiegam o niego. owszem, jestem z nim szczera i powiedziałam, że za nim tęsknię i po jego pytaniu czy ja w ogóle mogłabym z nim być po tym wszystkim odpowiedziałam twierdząco, ale pod warunkiem, że widziałabym że zależy mu na mnie a nie na tym, żeby zaspokoić swoje potrzeby bliskości. nie podjął więcej tematu. wie, że nadal chcę z nim być, ale nie uwieszam się na nim, nie jest tak, że ciągle o niego zabiegam i nie daję opdetchnąć. to on przeważnie się odzywa...

nie wiem już, mam papkę w głowie.

[miss_bennet]

Napisane przez aktaga13

użyłam go ze zrozumieniem....

Zabrzmiało, jakbyś użyła go w tym bardziej powszechnym i błędnym znaczeniu. A wyjaśniłam tak na wszelki wypadek. Absolutnie nie złośliwie

[aktaga13]

Napisane przez little.b.blue

dziękuję Ci za radę. przez 2 miesiące po rozstaniu mieliśmy praktycznie 0 kontaktu więc miałam nadzieję, że to przemyślał...

nie zabiegam o niego. owszem, jestem z nim szczera i powiedziałam, że za nim tęsknię i po jego pytaniu czy ja w ogóle mogłabym z nim być po tym wszystkim odpowiedziałam twierdząco, ale pod warunkiem, że widziałabym że zależy mu na mnie a nie na tym, żeby zaspokoić swoje potrzeby bliskości. nie podjął więcej tematu. wie, że nadal chcę z nim być, ale nie uwieszam się na nim, nie jest tak, że ciągle o niego zabiegam i nie daję opdetchnąć. to on przeważnie się odzywa...

nie wiem już, mam papkę w głowie.

ta szczerość też jest ważna. z moich obserwacji wynika, że mężczyźni często otrzymując sprzeczne sygnały od partnerek zbyt często czują się zagubieni. nie chcą próbować, żeby się nie narzucać. czasami nie wierzą, że dziewczynie też zależy, a to studzi ich zapał (jakkolwiek absurdalnie by to brzmiało ). zrobisz co będziesz uważała za słuszne i nie powinnaś kierować się tym co ktoś napisze idź za głosem serca. jeśli czujesz, że warto powalczyć, to zrób to. jeśli sytuacja zmęczy Cię na dobre, to postaw sprawę na ostrzu noża (żeby nie wykończyć się na dobre). można wiele stracić, ale zyskać jeszcze więcej

[Gwiazdaa]

Dziewczyno nie można kochać za dwoje, tak jak nie można kogoś zmusić do miłości. To,że Twoim znajomym się udało - nie jest ani gwarancją ani obietnicą tego,że Tobie MUSI się udać :/ nie nie...

Chciałaś rady osoby, która wróciła do byłego? To Ci ją daję : Nie wracaj, nie masz po co. To będzie męczarnia. I dla Ciebie i dla niego. Lepiej nie będzie.

Wracaliśmy do siebie 2-3 razy. Byliśmy razem przez około 2,5 roku. To był zaje... bardzo burzliwy związek. Na końcu wyszło tak,że zdradził mnie. O szczegółach już nie chcę pisać. Teraz widzę jak wiele jego i moich błędów było. Po prostu to nie był TEN.
Radzę Ci : Odpuść.

[Malla]

Napisane przez anetaaa123

wiec jednak mimo że prosilam tu o porady osob ktore wrocily do siebie to i tak jest to samo na innych forach. daj sobie spokoj daj sobie spokoj. łatwo powiedziec. jestem teraz wrakiem czlowieka. a po tym co tu przeczytalam chyba jest tylko gorzej.

Polecam wizytę u psychologa, szybciej staniesz na nogi.

[sylllvia89]

jakie bledy popelnilas?

[carri_esce]

Nie ma niestety droga autorko sprawdzonej uniwersalnej recepty na skuteczny powrót do siebie, bo wiadomo, że każdy związek jest inny i różne przesłanki ku temu aby go odbudowywać lub nie... Ja na przekór powszechnie tutaj panującej opinii uważam, ze nie zawsze tzw "odgrzewany kotlet" musi kończyć się niestrawnością i mój związek jest tego doskonałym przykładem... Mój TŻ zerwał ze mną po 3 latach związku, tak nagle z dnia na dzień mówiąc standardowo, że mnie nie kocha. Myślałam wówczas, że umrę z rozpaczy. Proszenie, błaganie i płacz nic nie pomogły, wręcz przeciwnie - pogarszały sytuacje. Przez kolejne 1-2 miesiące walczyłam o niego w najróżniejszy, czasem absurdalny sposób. Wkońcu zabrakło mi sił, pomyślałam, że chyba będę się musiała z tym faktem pogodzić i być może kiedyś moje serducho się zagoi. Odpuściłam. Minęły kolejne 2 miesiące. On wyjechał za granicę. Co prawda kontakt utrzymywaliśmy, ale wszystko odbywało się na stopie koleżeńskiej. Pewnego dnia naszło Go na poważne rozmowy. Powiedział mi, że nadal mnie kocha, że wszystko przemyślał i teraz wie, że popełnił wielki błąd i że to ze mną chciałby spędzić resztę swojego życia. Zaproponował żebym do niego przyjechała. Uczucia odżyły. Ale dylemat był wielki, bo zaczęłam powoli układać sobie życie, a teraz miałam wszystko rzucić dla Niego. Zaryzykowałam i nie żałuje. Dziś jesteśmy razem już ponad 6 lat , zaręczeni planujemy wspólną przyszłość. Więc da się jak widać, ale potrzebne są chęci z obu stron.

Moja rada jest jedna: NIC NA SIŁĘ! Doskonale sprawdza się wspomniane już wcześniej przysłowie: "Jeśli coś kochasz, puść to wolno. Jeśli wróci - jest twoje. Jeśli nie - nigdy twoje nie było."
Walka za wszelką cenę przynajmniej w moim przypadku się nie sprawdziła. Najlepszym wyjściem jest dać sobie czas, czas na oddech i na przemyślenia. Przyczyna zerwania pt "już Cię nie kocham" nie zawsze jest zgodna z tym, co ta druga strona tak naprawdę czuje. Dziś wiem, że w moim przypadku było to zdanie na odczepne, mój TŻ chciał dać sobie czas, miał obawy że się wypalił, nie chciał mi dawać niepotrzebnej nadzei, bo sam nie wiedział jak będzie. Nie wiem jak jest w przypadku Twojego byłego... ale musisz wiedzieć, że do miłości nikogo nie zmusisz, jeśli rzeczywiście Cie nie kocha, to marne są szanse na jakikolwiek powrót. Daj mu narazie odetchnąć, utrzymuj kontakt, ale nie narzucaj się. Nie będzie to łatwe i niejednokrotnie może boleć ale kto wie co los przyniesie. Życzę Ci dużo siły i powodzenia!

[la'Mbria]

Napisane przez aktaga13

"Jeśli coś kochasz, puść to wolno. Jeśli wróci - jest twoje. Jeśli nie - nigdy twoje nie było."

to samo miałam napisać
bo prawda jest taka- ja swojemu byłemu/obecnemu odpuściłam totalnie.

Ale chciałam żebyśmy sie zeszli, wiec poszukałam (wiecie tak po dorosłemu) co sie w związku spsuło, co mogę naprawić ja, co mi najbardziej przeszkadza w partnerze...no i dałam jemu i sobie czas.
Rok czasu.
A rok to bardzo długo
w każdym razie- co ważne dla autorki- myśmy z moim Tżem oboje twierdzili zawsze i wszędzie że sie kochamy. Nawet po rozstaniu mówił mi ze mnie kocha (i dodawał o tyle- pokazując jakiś centymetr między palcami), ale jednak. Nigdy nie usłyszałam od niego "nie kocham cię"- słyszałam "źle mi z tobą, ale i tak cię kocham"- a to diametralna różnica
bo jak komuś źle to można to próbować naprawić, a jak nie kocha, to nie masz pola do popisu

---------- Dopisano o 19:42 ---------- Poprzedni post napisano o 19:31 ----------

Napisane przez anetaaa123

nie jestem samolub. poprostu ta praca stala sie w pewnym momencie wazniejsza od naszego zwiazku. a to ze mialam z nim plany na przyszlosc to rzecz normalna. nie chce go omotac. i zmusic do bycia ze mna. narazsie starm sie nie pisac i nie dzwonic. ale i tak widuje go praktycznie codziennie bo znajomi sa wspulni

w DOROSŁYM życiu praca jest zaje...bardzo ważna- daje utrzymanie.
Więc o co kaman?
Pracować trzeba...no chyba że się w lotka strzeli szóstkę...
Może bidny chłopina czuł się tylko na polu zawodowym wolny? A może po prostu chciał zarobić? Hę?!
rzecz normalna to WSPÓLNE plany na przyszłość. Nie twoje, jego, ale wspólne.
O tym się rozmawia i to nie boli.

znajomi mogą być wspÓlni co najwyżej plizzz szanuj język ojczysty nawet jeśli "polska język-trudna język" to i tak edytor podkreśla błędy

[Caramelli]

Anetaa123: 29 lipca tego roku zostawiłam mojego chłopaka. Było to dwa dni przed naszą rocznicą. Od kilku tygodni było między nami bardzo źle, kłóciliśmy się non stop. Przez ten niecały miesiąc wiele się zmieniło.

Przez pierwsze dwa dni tylko płakałam. Zawalił mi się cały świat, bo kochałam go. Bo spędzałam z nim każdą wolną chwilę. Bo był zawsze obok. A on tego nie docenial.

W ciągu tego miesiąca zobaczyl, ze wcale nie siedzę w domu i nie zalewam się łzami. Wychodzilam,spotykałam się ze znajomymi, uczyłam się, pisałam pracę mgr, imprezy, kino, rower, dieta... zaczęłam znowu dbac o siebie: ulozone włosy, makijaz, ciuchy. Dzwonil codziennie po kilka razy, wysylal smsy... ale tak naprawdę otrzeźwiał dopiero wtedy,gdy dowiedział się, że zainteresował się mną inny facet. Zobaczył co stracił.

Spotkaliśmy się dzisiaj, bo o to prosił. Powiedzielismy sobie oboje, co czujemy, wiemy, jakie bledy popelnilismy, a ten niecaly miesiac dal nam przerwe której potrzebowaliśmy. Znowu jesteśmy razem, mam nadzieję, że się uda

[la'Mbria]

Napisane przez anetaaa123

La'Mbria odowiadam
1No to tak jak pisze ze powiedział ze nie ma to sensu ze mnie nie kocha.
2Dosyc sporo było tej winy. Bo jeśli chodzi o niego to jestem taki samolub ze on musi być mój i koniec wkurzała mnie jego robota bo to typ pracy niespodziewany ze trafia się okazja jadę cały dzien go nie ma a się ze mną umówił. Było dużo rzeczy w których zamiast go dopingować to właśnie byłam zła. A teraz wiem ze źle robiłam. I naprawdę dużo rzeczy zrobiłam źle. On tez zaczął sie odgrywać bo ja byłam zła wiec tez był nie raz nie miły.
3Chce do niego wrócić bo go kocham. Już planowałam ze będziemy zawsze razem. Cala jego rodzina jest wspaniała. Było mi przy nim dobrze czułam się bezpieczna. Był moim przyjacielem któremu zawsze mogłam zaufać. Zawsze się dobrze z nim bawiłam. A teraz gdy go widzę to serce mi krwawi staram się nie patrzeć ale wzrok sam na niego wędruje. Kocham go jego uśmiech. Każdy element jego ciała. Nigdy specjalnie się nie kłóciliśmy najdłużej jak się nie odzywaliśmy to chyba ze 2 dni.
4Nie chce wrócić bo mówi ze to nie ma sensu.
5A jeśli chodzi o to czemu chce do niego wrócić to napisałam w 3.

I nie chce słuchać wlasnie takich rad ze nie ma sensu. Bo jest zawsze jest.

---------- Dopisano o 12:35 ---------- Poprzedni post napisano o 12:28 ----------

I nie chce go zmusić do tego żeby mnie kochał. Ale chce żeby chciał do mnie wrócić i nie zmuszając go ale zachęcając w jakiś sposób. Bo może dalej kocha a myśli ze nie.

1. I nie uważasz, ze samo to juz was dyskwalfikuje jako parę?
A jak wyobrażasz sobie związek z człowiekiem który cię nie kocha?
Proszę odpowiedz rzetelnie.

2.Praca to praca. Nie wybierzesz mu roboty.
Przy okazji- popracuj nad własnymi zajęciami, zajmij sie sobą- to da obopólne korzyści- ty będziesz zajęta i będziesz się rozwijać, on- będzie widział, że nie jesteś totalnym bluszczem, nie opleciesz go, nie zamęczysz swoją osobą.

3.Sorry, ale TO NIE ARGUMENT.
Ty go kochasz i co z tego?
A ja chcę dostać milion dolców i co? też mi sie należy?
Ej no...bez przesady nie masz 5 lat i kręcone włosy, zeby się zachowywać jak dziecko.
Związek to miłość, zrozumienie, oddanie, zaufanie, troska ect. DWOJGA LUDZI.
jedno nie da rady tego udźwignąć
4.nie ma sensu? No to skoro on tak mówi- to mu uwierz, on wie, bo był w zwiazku z tobą i uznał że NIE MA TO SENSU DLA NIEGO. możlwie że dla ciebie nadal ma, ale cóż z tego- dwojga potrzeba do tego tanga

5. miały być konstruktywne argumenty. Nawet ci napisałam że "bo kocham" to zbyt słaby argument.
Co jest takiego w TYM własnie facecie, czego NIE MAJĄ inni?
Czym tak wyjątkowym cię zauroczył/rozkochał?
czemu on a nie Wiesiek, Zdzisiek czy Wacek?

[grLui]

Ja rozstałam się z moim TŻ po dwóch latach związku na miesiąc - też powiedział, że mnie nie kocha i to dosadnie żebym zrozumiała, że nie chce ze mną być, że już nic z tego nie będzie itd. A jednak wróciliśmy do siebie, jesteśmy razem 4,5 roku a za rok bierzemy ślub tak więc nie ma co uogólniać

[pinkoosia]

Ja mojego TŻ odzyskiwalam ponad rok.
Teraz jestesmy zareczeni i mamy ustalona date slubu
Wszystko sie moze zdarzyc ...
Powodzenia

[velara]

Jeśli chcesz do niego wrócić, to po prostu się spotykacie, mówisz mu, że nadal go kochasz i chcesz żebyście byli razem. Co Ty innego możesz zrobić??? Jakby kochał to sam by wrócił. Zresztą sama napisałaś, że on Cię nie kocha. Pomyśl czy naprawdę chcesz tego, żeby wrocił do Ciebie tylko dlatego, że to Ty wyjdziesz z inicjatywą. Do końca życia będziesz miała poczucie, że jesteście razem bo to Ty chciałaś wrócić a jemu nie zależało.

[miss_bennet]

Zgadzam się z dziewczynami. Niestety na ten moment Ty wiele już nie możesz zrobić. Zostaje coś najgorszego, czyli bezczynność i czekanie. Ale niestety poza tym nic.
Jeśli ma nie być na siłę, jeśli chcesz przy tym zachować twarz.
A jeśli on będzie miał kiedyś chęć i uczucia (przede wszystkim), to możesz się zastanowić. Ale wtedy to będzie zależało od Ciebie, czy nadal go kochasz, a może już ułożysz sobie życie po swojemu bez niego.

Poza tym, droga autorko wątku, straszne ogólniki piszesz i zero konkretów, a przez to trudniej jest doradzić.
Chociaż... Jakkolwiek by nie było, myślę, że wszystko już zostało napisane.

[zupa_grochowa]

Rozstawałam się z Tż dwa razy. Pierwszy raz prosiłam, błagałam, napastowałam, brałam na litość, na logiczne argumenty, na groźby i nic, więc po 2 miesiącach dałam spokój. Za drugim od momentu rozstania nie odezwałam się ani słowem. Tak jakby nie istniał. Zajęłam się sobą, ogarnęłam się, wychodziłam ze znajomymi. Za pierwszym razem na powrót czekałam pół roku, za drugim przypełzł po 2 miesiącach.
Nie odzywaj się. Ignor, totalna olewka. Dasz mu czas na przemyślenie, to raz, dwa to, że myśliwi nie lubią łatwych zdobyczy.

[linaya]

Generalnie też jestem tego zdania, że nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki, ale...
Życie bywa nieraz zaskakujące. Jeden z moich ex TŻ zerwał ze mną, argumentując, że jego uczucie do mnie wypaliło się. Ja byłam rozżalona, nie mogłam się z tym pogodzić, cierpiałam, narzucałam mu się, było nieskończenie wiele nic nie wyjaśniających, męczących dla obu stron rozmów. Po jakimś czasie spostrzegłam beznadziejnośc swojej sytuacji, odpuściłam sobie. Zaczęłam się spotykając z innymi ludźmi, poznałam obecnego TŻ, zakochałam się...zaczęliśmy być razem. Kilka miesięcy po naszym rozstaniu EX TŻ nagle za mną zatęsknił, zapragnął powrotu. Role się zmieniły i teraz to on do mnie wydzwaniał, zabiegał, błagał o spotkanie, chwile rozmowy, o jeszcze jedną szansę. Ale dla mnie już było za późno. Odkochałam się. Miałam kogoś nowego. Tak więc nigdy nie wiadomo, co przyniesie życie. Ale tobie polecam zamiast snuć plany na odzyskanie exa, zająć się soba, swoimi sprawami, zainteresowaniami, spotykać się z innymi ludźmi. A on? Życie nieraz robi niespodzianki, kto wie, może właśnie brak zainteresowania i kontaktu spowoduje jego reakcję? A jeśli nie? Odpuść sobie, nie byliscie sobie pisani...

[nesquiki]

na mojego bylego tez zadzialalo zupelne olanie go. zero dzwonienia, smsow, zupelnie nic. no i obowiazkowo trzeba pieknie wygladac plus jakis nowy kolega u boku i sukces prawie murowany. z tym ze ja do niego nie wrocilam, ale bylo mi milo, ze sie tak poniza.

[miss_bennet]

Napisane przez nesquiki

no i obowiazkowo trzeba pieknie wygladac plus jakis nowy kolega u boku i sukces prawie murowany. z tym ze ja do niego nie wrocilam, ale bylo mi milo, ze sie tak poniza.

Coś w tym jest. Zarówno w "przepisie" na sukces, jak i w tym czerpaniu (niejako) przyjemności z tego poniżania. Ale skoro sam sobie nawarzył piwa jeden z drugim, to niech je teraz spija. Ot co.

[maczupikczu]

fajne odpowiedzi sobie poczytalam

[Distant_Whisper]

Ja też się rozstałam z facetem po 4 latach (rok temu) .

Na początku było ciężko i generalnie sobie nie wyobrażałam jak to będzie dalej. Ale przez myśl mi wtedy nawet nie przeszło, że do siebie wrócimy. Nie padło stwierdzenie, że mnie nie kocha. Powiedział tylko później, że kiedyś mnie bardzo kochał (co w sumie odebrałam równoznacznie z 'nie kocham Cie').

Zajęłam się sobą, wyszłam do ludzi, przyłożyłam się do studiów.
Przypomniałam sobie siebie, po prostu.
A gościa olałam kompletnie

Po jakimś czasie się spotkaliśmy, w sumie to przypadkiem.
Były wielkie emocje.

Jesteśmy znowu razem od 6 miechów. I jest git

Chcesz rady ?
To pomyśl o sobie i swoim życiu. Swoim, nie waszym.
Dziewczyny Ci dobrze radzą: nie kocha - nie zmusisz. Owszem, bywa tak że ludzie mylą koniec związku z kryzysem. Myślę, że liczysz na to, że On Cie kocha - tylko nie zdaję sobie z tego sprawy. Może. Ale powiedział Ci czego chce, więc uszanuj to.
Jeśli Cię kocha - to prędzej czy później jakoś tam się odnajdziecie. Jeśli nie to i tak go nie zmusisz. Zamiast marnować czas na kombinowanie jak go zwabić - wykorzystaj go na siebie