Chyba kocham 2 mężczyzn, a za rok ślub... Doradźcie błagam...

[cholernynick]

Napisane przez Doris1981

Ja bym się na Twoim miejscu zastanowiła, czy wyobrażasz sobie siebie u boku Twojego narzeczonego za 10, 20, 30 lat lub jako starsza pani. Ja sobie swojego TŻ i siebie potrafię tak wyobrazić. Czy ten facet i tylko ten facet Ci wystarczy na wiele lat - czy to czujesz?

Potrafię to sobie wyobrazić i tego właśnie chcę. Chcę się z nim zestarzeć. Nie wiem nie oglądam się za innymi facetami, jak podrywa mnie jakiś kolega to szybko spławiam i nawet chwili się nie zastanawiam bo wiem z kim chcę być. Tylko do tego jednego mam taką głupią słabość...

I dwa: czy nie wpadłaś w pułapkę schematu pt. po studiach koniecznie ślub. Może idźcie nieco inną drogą? Czy to naprawdę Twoje / Wasze marzenie, plan, czy robicie tak, bo znajomi tak planują, czy też robią, bo "tak wypada"?

Tak to zdecydowanie moje i nasze marzenie. Znajomych mamy akurat już niektórych po ślubie niektórych w konkubinacie, jesteśmy dorośli nie sugerujemy się innymi. Po prostu chcemy się pobrać, i ja wiem, że to dobra decyzja. Chciałabym tylko być, że tak powiem wewnętrznie w zgodzie ze sobą, a nie czuć się tak okropnie jak czasami się czuję...

Napisane przez Klarissa

Natomiast zastanawiam się, bo napisałaś "chyba kocham dwóch mężczyzn" a ja mam podejrzenia, że ty nie kochasz żadnego z nich. Jeden cię zafascynował na zasadzie niedoścignionego, a do drugiego (swojego narzeczonego) czujesz przywiązanie bo spędziłaś z nim dużo czasu i było fajnie. Ja bym sobie to gruntownie przemyślała na twoim miejscu.

Co do tego że to przywiązanie. Zdecydowanie nie. Nie byłabym z kimś z przyzwyczajenia, z przywiązania i z rutyny. Nie tego od życia i związku chcę.

Ja jestem pewna, że kocham Tż i że chcę z nim być, że to coś najważniejszego w moim życiu, ale czuję się strasznie nie w porządku, strasznie nie fair z tym co czasami się we mnie odzywa do tego 2-go... Moim problemem nie jest wybór z kim chcę być, a to jak się tego niechcianego zauroczenia/fascynacji pozbyć...

[gorica]

Napisane przez cholernynick

Moim problemem nie jest wybór z kim chcę być, a to jak się tego niechcianego zauroczenia/fascynacji pozbyć...

Jak się na siłę z czymś walczy to wtedy te myśli staja się bardziej natarczywe.
Powinnaś się pogodzić z tym, że masz do niego słabość i przejść do porządku dziennego. Zwłaszcza że Twoje emocje są pozytywne, a TŻ nie zdradzasz przecież.
Uważam, ze jesteś OK i nie masz podstaw się źle z tym czuć.

[n_omi]

zgadzam sie z lexie i z Klarissa. Po pierwsze sprawiasz wrazenie jakbys nie kochała zadnego z nich. Stawiasz ich przyjazn nad Waszą miłosc? dla mnie to wyglada raczej jak pretekst zeby od kumpla sie nie odcinac. po drugie nie masz odwagi porozmawiac ze swoim partnerem. cos tu jest nie tak. ukrywanie, uciekanie od problemu, jeszcze nigdy nikomu nie pomogło go rozwiazac. porozmawiaj ze swoim partnerem, odetnij sie od kumpla i juz. wydajesz sie byc pewna ze ten kumpel tez chciałby z Toba sprobowac zwiazku (moze to tylko takie moje wrazenie) a jesli tak jest to zastanów sie na ile ta jego przyjzazn z Twoim facetem jest prawdziwa. to ze cos trwa od ilus lat nie ma wielkiego znaczenia.

[cholernynick]

Napisane przez n_omi

zgadzam sie z lexie i z Klarissa. Po pierwsze sprawiasz wrazenie jakbys nie kochała zadnego z nich. Stawiasz ich przyjazn nad Waszą miłosc? dla mnie to wyglada raczej jak pretekst zeby od kumpla sie nie odcinac.

Nie nie stawiam ich przyjaźni nad miłością. Po prostu nie chciałabym by im się paczka rozpadła i tyle. I nie, nie szukam pretekstu, żeby się od niego nie odcinać, bo ich przyjaźń swoją drogą nasza znajomość swoją. Jedno drugiego nie wyklucza.

po drugie nie masz odwagi porozmawiac ze swoim partnerem. cos tu jest nie tak. ukrywanie, uciekanie od problemu, jeszcze nigdy nikomu nie pomogło go rozwiazac. porozmawiaj ze swoim partnerem, odetnij sie od kumpla i juz.

To nie jest tylko kwestia odwagi a empatii. Kiedy patrzę na ten problem od strony osoby, która miałaby się dowiedzieć to nie chciałabym wiedzieć. Nie zdradzam go i tego nie zrobię, nie chcę odejść i się rozstać, nie chcę zniszczyć naszego związku. To mój problem, z którym JA muszę sobie poradzić. Nie mogę tego zrzucać na mojego partnera. Nie chcę go tak zranić, wierzę, że mogę sobie z tym poradzić sama.

wydajesz sie byc pewna ze ten kumpel tez chciałby z Toba sprobowac zwiazku (moze to tylko takie moje wrazenie) a jesli tak jest to zastanów sie na ile ta jego przyjzazn z Twoim facetem jest prawdziwa. to ze cos trwa od ilus lat nie ma wielkiego znaczenia.

Mam takie wrażenie, poprzez jakieś teksty rzucone czasami żartem i jakieś stwierdzenie. Nie mam pewności, a on zawsze zachowywał się w porządku. Nawet jeśli coś do mnie czuje to nigdy nie próbował tego okazać w jakiś konkretny sposób. Myślę, że właśnie ze względu na to, że przyjacielowi się dziewczyny nie odbija.

[bluebluesky]

Zgadzam sie z Klarissa, tez mam wrazenie, ze nie kochasz zadnego z nich. Wychodzenie za maz, kiedy w glowie ma sie marzenia o innym mezczyznie, swietlanej przyszlosci nie wrozy. Niestety. Przykro mi to pisac, bo widze, zes nie glupia, ani podla. Tylko wyobraznia plata Ci okrutne figle.

[Klarissa]

Napisane przez cholernynick

Co do tego że to przywiązanie. Zdecydowanie nie. Nie byłabym z kimś z przyzwyczajenia, z przywiązania i z rutyny. Nie tego od życia i związku chcę.

Ja jestem pewna, że kocham Tż i że chcę z nim być, że to coś najważniejszego w moim życiu, ale czuję się strasznie nie w porządku, strasznie nie fair z tym co czasami się we mnie odzywa do tego 2-go... Moim problemem nie jest wybór z kim chcę być, a to jak się tego niechcianego zauroczenia/fascynacji pozbyć...

Nie chcę negować twoich odczuć bo nie mam prawa, ale wydaje mi się niewyobrażalna sytuacja w której się kogoś kocha a jednocześnie marzy skrycie o innej osobie jako partnerze. Moim zdaniem na pewno darzysz różnymi uczuciami tych dwóch facetów (chodzi mi o to, że nie czujesz dokładnie tego samego do nich dwóch) ale ogólnie budzi mi się wątpliwość czy tutaj o miłość idzie. W sumie nie masz zbyt wiele lat, może jeszcze nie spotkałaś tej miłości, która by ci pokazała, że można wszystkie swoje uczucia skupić na jednej osobie. Na twoim miejscu nie zdecydowałabym się na ślub przy obecnym "rozdwojeniu jaźni"...

[SOCKI]

Mam wrażenie, że nie kochasz ani jednego ani drugiego. Na pewno w takiej sytuacji nie decydowałabym się na ślub. Jak można być z kimś, planować wspólną przyszłość a jednocześnie żałować, że narzeczony się pojawił w tym akurat, a nie innym czasie? Dla mnie nie do pomyślenia...

[Asiaa90]

Napisane przez SOCKI

Mam wrażenie, że nie kochasz ani jednego ani drugiego. Na pewno w takiej sytuacji nie decydowałabym się na ślub. Jak można być z kimś, planować wspólną przyszłość a jednocześnie żałować, że narzeczony się pojawił w tym akurat, a nie innym czasie? Dla mnie nie do pomyślenia...

Swiete slowa ! Jezeli kochasz dwoch to znak, ze tak naprawde nie kochasz zadnego. Nie ran Przyszlego "meza" nalezy mu sie szczescie, z Toba... watpie szczerze po tych postach czy je dostanie. a to zalowanie... jak pisalam wczesniej dla mnie tez nie do pomyslenia... moze poprostu boisz sie zostac nagle sama i dlatego szukasz "deski ratunku" niestety, dwoch na raz kochac nie mozna, albo ten albo ten... jezeli bym byla w takiej sytuacji... dalabym sobie spokoj i z jendym i z drugim zeby zadnego nie zranic przez swoja glupote

[NaomiClark]

Podejmij wreszcie decyzję i nie rozważaj opcji co by było gdyby.

[szugarbejb]

Niestety nie kochasz żadnego z nich. Biorąc ślub z aktualnym TŻ skrzywdzisz i jego i siebie.

[sante]

Nie da się" zjeść ciastko i mieć to ciastko..."

[aniko 23]

Znajdz czas by przeanalizowac swoje uczucia, zastanow sie czego tak naprawde chcesz , czego pragniesz. Masz prawo wyboru jednak musisz miec na uwadze fakt iz tak czy siak poniesiesz konsekwencje swoich decyzji i dzialan. Czesto jest tak ze powroty sa niemozliwe a wizja szczesliwego zycia u boku tego czy tamtego mezczyzny czasem mija sie z rzeczywistoscia. Badz fair wobec kazdego z nich. Decydujac sie ostatecznie na zycie z jednym z nich, ogranicz kontakty z tym drugim , zerwij je badz utrzymuj dystans. Badz fair przede wszystkim wobec siebie samej i rozwiaz te sytuacje.