TŻ i brak pomocy.

[czarownica jaga]

Szugar, nieraz tak się dzieje, ludzie zmieniają się też w drugą stronę, mój mąż np. przedtem nie zawsze pomagał mi w domu, a teraz bardzo chętnie gotuje, robi zakupy itd. Gdybym miała tak myśleć, że będę sama w domu wszystko robić, przy dziecku mi nie pomoże to bym za niego nie wyszła. Zresztą jak to niby sprawdzić? Teraz jeszcze jakoś to jest możliwe i społecznie akceptowane że, ludzie często mieszkają ze sobą zanim się na dobre ze sobą zwiążą, w czasach, gdy wychodziłam za mąż nie było to takie proste. Zresztą mówi się, że by kogoś poznać trzeba z nim beczkę soli zjeść, po blisko 12 latach małżeństwa nie uważam, że zjadłam za dużo soli z tej beczki Dlatego też uważam, że związek to pewnego rodzaju loteria.

[szugarbejb]

Napisane przez czarownica jaga

mój mąż np. przedtem nie zawsze pomagał mi w domu,

Acha, pomagał ... Bo to był tylko Twój dom, Twoje gospodarstwo domowe, nie wspólne ?

a teraz bardzo chętnie gotuje, robi zakupy itd.

No faktycznie, to super anioł.

Teraz jeszcze jakoś to jest możliwe i społecznie akceptowane że, ludzie często mieszkają ze sobą zanim się na dobre ze sobą zwiążą, w czasach, gdy wychodziłam za mąż nie było to takie proste.

Masz 80 lat ? Bo nie pamiętam, żeby w czasach moich rodziców (mam 26 lat) był z tym problem, chyba że w środowiskach zacofania mentalnego.

Zresztą mówi się, że by kogoś poznać trzeba z nim beczkę soli zjeść,

Spoko, ja myślałam, że mówimy o elementarnych podstawach wychowania, kultury i odpowiedzialności (zajmowanie się własnym dzieckiem, które się zmajstrowało własną częścią ciała, jak to robi pierdyliard osób na świecie), a nie sytuacjach ekstremalnych.

[czarownica jaga]

Napisane przez szugarbejb

Acha, pomagał ... Bo to był tylko Twój dom, Twoje gospodarstwo domowe, nie wspólne ? No faktycznie, to super anioł. Masz 80 lat ? Bo nie pamiętam, żeby w czasach moich rodziców (mam 26 lat) był z tym problem, chyba że w środowiskach zacofania mentalnego. Spoko, ja myślałam, że mówimy o elementarnych podstawach wychowania, kultury i odpowiedzialności (zajmowanie się własnym dzieckiem, które się zmajstrowało własną częścią ciała, jak to robi pierdyliard osób na świecie), a nie sytuacjach ekstremalnych.

Tak szugar, jestem 12 lat po ślubie i mam 80 lat, do tego urodziłam dziecko 11 lat temu, heh, nieźle co nie?
Fajnie podsumowujesz ludzi, może i się wywodzę ze środowiska jak to nazwałaś "zacofania mentalnego", ale zauważ, że to nie ja jestem w swoich postach napastliwa i delikatnie mówiąc "niemiła" (swoją drogą nie ma czym się chwalić ), na Twoim miejscu nie pisałabym o podstawach wychowania i kultury.....

[szugarbejb]

Zauważ, że to jest forum. Tobie się nie podoba, że nie używam uśmieszków i nie wzruszają mnie historie o transformacjach cudownego męża w tępaka przed monitorem. Dla Ciebie to, że mąż "pomaga Ci w domu", jest ok i się cieszysz, a dla mnie to brak wychowania. I gites.

[czarownica jaga]

Napisane przez szugarbejb

Zauważ, że to jest forum. Tobie się nie podoba, że nie używam uśmieszków i nie wzruszają mnie historie o transformacjach cudownego męża w tępaka przed monitorem. Dla Ciebie to, że mąż "pomaga Ci w domu", jest ok i się cieszysz, a dla mnie to brak wychowania. I gites.

Jak zwał tak zwał, w życiu ważniejsze od nazewnictwa są fakty(przynajmniej dla mnie), np. to że w większości to on stoi przy garkach w kuchni a nie ja, zresztą nie lubię tego. Mogę robić to co mi bardziej pasuje, np. choćby sprzątać czy dekorować pokoje. Moim zdaniem nie mam się o co ciskać, uzupełniamy się wzajemnie.

A odnośnie uśmieszków, to, że ktoś ich nie używa nie świadczy jeszcze, że jest napastliwy, myślę, że świadczy o tym ton jego wypowiedzi.
No i na koniec, to faktycznie jest tylko forum i każdy ma prawo wyrazić swoją opinię, ja mam taką jaką mam, Ty masz swoją i spoko. Nie ma o co się spierać.

[201803290936]

Napisane przez szugarbejb

No oczywiście, przed urodzeniem dziecka człowiek do rany przyłóż, sprzątał, gotował, dbał, interesował się, a po urodzeniu WŁASNEGO dziecka padło mu na mózg i siedzi przed kompem.

Takie rzeczy tylko w Erze.

Szugar, większość pań w toksycznych, czy zajeżdżających patologią związkach tak twierdzi - że była wielka miłość, on nosił na rękach, byli gotowi na ślub i tworzenie rodziny, dziecko było mega planowane, wyczekane, on się tak cieszył, dobrze wiedzieli jak będzie wyglądało ich życie i w ogóle nie wiadomo co się stało, że on nagle niezadowolony, że ma dziecko, żonę i dom, bo przecież tak dobrze było.

[czarownica jaga]

Niestety tez uważam, że zachowanie narzeczonego autorki wątku jest patologią, na pewno trzeba coś z tym zrobić, bo następstwa tego mogą być bardzo poważne np. dziecko pod jego opieką może sobie zrobić nieodwracalną krzywdę i dopiero wtedy będzie płacz....
A kopnąć go w *****, wyrzucić manatki z domu, może się trochę otrzeźwi.

[L_V]

Napisane przez nyiloveu

I gdzie tu pisze ' jest ideałem ' ? Jest a byłby to różnica, której Ty pseudo inteligentna panno nie potrafisz odróżnić. Może już wiesz dlaczego nie potrafisz znaleźć pracowników ? Bo jesteś chamską prostacką i cwaną idiotką.
Obawiam się , że 90 % ludzi o którym wspomniała znajdujesz się Ty sama.

Alez sobie cenzurkę wystawiłas.

---------- Dopisano o 14:11 ---------- Poprzedni post napisano o 13:30 ----------

Napisane przez sweetish

Prawda boli... niestety. Szkoda, że ten watek zakonczył sie tak, a nie inaczej.. może znalazłby sie jakis sposob na tego ************************, który śmie nazywać się ojcem i mężem. Do tych ról mu daleko z tego, co napisała autorka.

Pomijam juz kwestie usuwania tresci posta- na szczescie zacytowałam go wcześniej , wiec autorko na nic Twoje kasowanie i ukrywanie prawdy.
Bez wzgledu na to, co tu piszesz na temat innnych użytkowniczek i tak wszystkie wiemy, że to ty masz problem i to ty siedzisz w czyms, w czym fajnie ci nie jest.
Bana zapewne dostaniesz, ale zanim sie to stanie mam prośbę- nie bój sie sprzeciwić jaśnie wielmożnemu leniuszkowi, co to tylko z pilotem do tv rozmawiać potrafi. Jesli tego nie zrobisz teraz, to później juz nie dasz rady. Dziecko macie razem, a nie tylko ty. Uświadom mu to, jesli nie zdążył sie w tym połapać.

Coś mi się zdaje, ze autorka watku taka kryształowa nie jest, jak się tu wykreowała.

Moze mąż mam jej serdecznie dosyć jeśli w rozmowach z nim pluje jadem.

[katakumba]

nie pomaganie w domu i bycie leniem to jedno

ale zeby nie reagowac na bol i krzywde wlasnego dziecka?! to jest nie do pomyslenia dla mnie. to sie nazywa bycie wyrodnym rodzicem

[Darkoz]

Napisane przez szugarbejb

Acha, pomagał ... Bo to był tylko Twój dom, Twoje gospodarstwo domowe, nie wspólne ?

Człowieku... Czarownica Jaga przecież dała do zrozumienia, że się cieszy ze swojego męża. Co ty możesz wiedzieć o jego pomocy? Może równie dobrze robić połowę roboty, a Czarownica napisała, że pomaga. Nie wiemy. Więc po cholerę go oceniasz?! Ręce opadają, jak się widzi posty pisane przez ludzi, którzy wszystkiego by się przyczepili, nic im nie pasuje i każde zdanie potrafią zmienić w wielką, przerażającą aluzję. Nie rób z ludzi idiotów, nie myśl za innych (nie wychodzi Ci to najlepiej, właściwie to wcale Ci nie wychodzi). Zauważ, że temat jest o mężu, który WCALE nie pomaga, a Ty zaczynasz szukać skazy w życiu innych forumowiczów, choć nikt Cię o to nie prosi. Oczywiście, może dla Ciebie to 'fajne', tak się wyładować na użytkownikach, ale robisz z siebie... delikatnie mówiąc, idiotę/idiotkę (sprawa płci jeszcze nie wyjaśniona, tak?), a nie szczerą osobę, z której zdaniem by się liczono. Tutaj też obowiązują pewne normy.

Napisane przez szugarbejb

Dla Ciebie to, że mąż "pomaga Ci w domu", jest ok i się cieszysz, a dla mnie to brak wychowania. I gites.

No proszę! Co jest brakiem wychowania? Pomaganie w domu? Dziwne, że jeszcze do więzienia nie poszedł...
Miło, jak ktoś tak łapie za słowo?

[szugarbejb]

Nie wiem o czym jest poprzedni post, chyba zgłupiałam ostatnimi czasy, bo nic nie kumam. Ale jeśli chodzi o głębokie frustracje weekendowe, to ostatnio w radiu słyszałam o akupunkturze, może Ci pomoże ?

[Darkoz]

Akupunktura? Chętnie. Tobie zaś przydałby się kurs czytania ze zrozumieniem.

[zlosliwiec]

Napisane przez Darkoz

Akupunktura? Chętnie. Tobie zaś przydałby się kurs czytania ze zrozumieniem.

A Wam obojgu kurs używania maila. Proszę o przeniesienie na maila tej bardzo inteligentnej wymiany uprzejmości.

[Sniezynka21]

Napisane przez nyiloveu

Nie mam już sił ani pomysłów jak dotrzeć do mojego narzeczonego...

Kiedyś jak wyszłam do lekarza i nie było mnie dwie godziny mała leżała w kupie - podejrzewam cały ten czas bo zawartość pampersa była już w połowie wsiąknięta i zaschnięta, mąż oczywiście o tym wiedział ale

Jestem już taka bezradna, że proszę o pomoc Was...

To w koncu maz czy narzeczony ??

[moni27]

Kompletnie nie rozumiem jak można się tak pastwić nad autorką tego wątku. Dziewczyna ma kiepskie życie, męża czy tam narzeczonego kompletnie do d...., prosi o dobrą radę, a tu większość dziewczyn traktuje ją z buta. No to się kobiecina wkurzyła i pojechała brzydkimi słowami, poniosło ją.
Gdyby napisała, że nie wie na jaki kolor ściany pomalować, albo jaką kieckę kupić, to w jeden wieczór zrobiło by się kilka stron wątku.
Jak nie macie dobrej rady, to po co się czepiacie?

Co do tematu to naprawdę cięzka sprawa. Takiego faceta trzeba sprowadzić do pionu i to szybko, zanim będzie za późno. Może poważna rozmowa i podział obowiązków pomogą? jeśli nie umie się zajmować małą, to niech zrobi zakupy, posprząta, obierze ziemniaki. Nie może siedzieć przed kompem cały czas, a Ty będziesz harować. jesli nie chce sprzątać, to niech się zajmie dzieckiem. Nie umie sie zajmować dzieckiem? To go naucz. jeśli on od początku nie miał kontaktu z dzieckiem, to teraz masz tego efekty. W kobiecie budzi się instynkt macierzyński jeszcze w ciąży, facet musi się nauczyć ojcostwa. Spędzajcie razem z córką czas na zabawie, zorganizuj jej zabawę w kąpieli, niech tatuś przyniesie wanienkę, zabawki i niech sie z nią pobawi, apotem wytrze, ubierze. Niech nie kojarzy własnego dziecka tylko z obowiązkami, ale też z radością jaką daje opieka nad nim, wspólna zabawa. Tylko musisz być stanowcza i walczyć o swoją pozycję, bo jeśli tego nie zrobisz teraz, to potem będzie tylko gorzej.

[paczanga]

Moni o czym Ty piszesz?

Napisane przez nyiloveu

sweetish - byłby ideałem różni się od jest, tak jestem poważna a odnośnie zmiany zasad w domu - myślę, że wszystko jest w wątku, gdybym potrafiła dotrzeć do partnera nie szukałabym pomocy na wizażu.

Dziewczyna nie potrafi dotrzeć do swojego partnera, a Ty jej proponujesz pozytywne wzmocnienie? Po opisie wnoszę, że szybciej nauczyłaby dobermana opieki nad dzieckiem, niż tego "faceta". Dziewczyny piszą tutaj o gościu, dla którego dziecko to nie człowiek, a jakiś dziwny stwór, który może leżeć godzinami w kupie, nie odczuwa bólu, strachu, a jego płacz nie jest żadnym komunikatem. Toż to książkowy przykład patola.

Jeżeli on nie widzi problemu, a dotrzeć do niego nie sposób, to pytanie co kto lubi. Można żyć w chorym związku, albo układać sobie i swojemu dziecku życie.

[Darkoz]

Musisz z nim porozmawiać. Poważnie, a nie: 'Cześć kotku, tutaj twoje ziemniaczki, słuchaj, zajmiesz się dzisiaj dzieckiem przez pięć minut?'. Bez owijania w bawełnę powiedz: 'Nie zajmujesz się naszym dzieckiem, wszystko jest na mojej głowie, nie będę dłużej tego znosić. Oczekuję, że naprawdę zaczniesz zachowywać się jak dojrzały, mądry rodzic, zmienisz małej czasem pieluchę, umyjesz, pobawisz się, pomożesz mi w prowadzeniu domu. Na tobie również spoczywa odpowiedzialność.'
Jeszcze jedno: dopóki nie zacznie ci pomagać, nie rób mu obiadków i w ogóle nie odwalaj za niego całej roboty. Jeśli odmówi pomocy, po prostu idź z dzieckiem do restauracji, w ostateczności się wyprowadź. Może wtedy nauczy się, że życie to nie tylko komputer. Wiem, że będzie ci ciężko, ale chyba lepiej zrobić to raz a dobrze, niż znosić to przez kolejne kilkadziesiąt lat?

[marryme21]

Napisane przez nyiloveu

Nie mam już sił ani pomysłów jak dotrzeć do mojego narzeczonego...

Napisane przez nyiloveu

Owszem widziały ale niektóre rzeczy wychodzą po czasie, po ślubie jesteśmy już 4 lata, to sporo czasu, mój problem trwa od 7 miesięcy. .

Hmm....raz narzeczony,a raz 4 lata po ślubie.
Albo troll,albo rozdwojenie jaźni.

[Darkoz]

Jeny, czego się czepiacie, już było o mężu i narzeczonym.

[czarownica jaga]

Napisane przez Darkoz

Musisz z nim porozmawiać. Poważnie, a nie: 'Cześć kotku, tutaj twoje ziemniaczki, słuchaj, zajmiesz się dzisiaj dzieckiem przez pięć minut?'. Bez owijania w bawełnę powiedz: 'Nie zajmujesz się naszym dzieckiem, wszystko jest na mojej głowie, nie będę dłużej tego znosić. Oczekuję, że naprawdę zaczniesz zachowywać się jak dojrzały, mądry rodzic, zmienisz małej czasem pieluchę, umyjesz, pobawisz się, pomożesz mi w prowadzeniu domu. Na tobie również spoczywa odpowiedzialność.'
Jeszcze jedno: dopóki nie zacznie ci pomagać, nie rób mu obiadków i w ogóle nie odwalaj za niego całej roboty. Jeśli odmówi pomocy, po prostu idź z dzieckiem do restauracji, w ostateczności się wyprowadź. Może wtedy nauczy się, że życie to nie tylko komputer. Wiem, że będzie ci ciężko, ale chyba lepiej zrobić to raz a dobrze, niż znosić to przez kolejne kilkadziesiąt lat?

Popieram, to chyba rozsądne wyjście z tej sytuacji. Postawić sprawę jasno a jak nie poskutkuje zastosować terapię wstrząsową, na niektórych ludzi tylko takie coś działa.

[Miliana23]

Również popieram poprzedni post,tak już jest z facetami trzeba im wszystko mówić i oznajmiać na każdym kroku czego się od nich oczekuje,nie mówię,że robienie awantur codziennie jest wyjściem,ale rozmowy jak najbardziej,nie bój się podejmować walki o chwilę wolnego czasu dla siebie,masz do tego prawo.I tak jak dziewczyny już napisały to nie tylko twoje dziecko,a wasze dziecko,on tak samo za nie odpowiada,jak będziesz wszystko za niego robiła,to sam się nie pokwapi o przewinięcie malucha,bo po co jak ty za chwilę to zrobisz,to meczące,że wszystko na twojej głowie,musisz podjąć walkę o przyzwyczajenie go do domowego podziału obowiązków.Im szybciej,tym lepiej dla Ciebie,pamiętaj szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko.Pewnie będzie Ci ciężko,ale rada jaką moge Ci dać,jak już uda Ci się namówić go do zrobienia czegoś to po wykonaniu tej czynności nie wiadomo jak czy dobrze,czy żle to zrobi nie krytykuj go,z czasem się nauczy,pochwal a zachęcisz Go do działania,nikt nie chce do czegoś się zabrać,aby potem wysłuchiwać żali typy to nie tak,żle,odwrotnie,daj mu czas i przede wszytkim rozmawiaj z nim.