dylemat?

[obaska]

łatwo powiedzieć. Rodzice płacą mi czesne. Mnie na tonie stać. Jeszcze rok..

[kamyczek18]

Niestety usamodzielnienie się od zaborczej i apodyktycznej matki wcale nie jest taki proste, zwłaszcza jak toksyczną sytuację uświadomi się sobie późno. Wiem po sobie Ja, chociaż jestem Twoją rówieśniczką Obasko, nadal się od swojej nie uwolniłam-jak tylko próbuję, to wywołuje we mnie poczucie winy odbierające całą chęć do życia. CytrynowaPannica ma rację- terapia u dobrego psychoterapeuty pomaga przywrócić równowagę oraz zrozumieć, że masz prawo do własnych wyborów, nawet jeśli mieszkasz w domu rodziców. Jeżeli ona nie życzy sobie wizyt Twojego chłopaka w Waszym domu a Ty nie chcesz sprawiać jej przykrości, spotykaj się z Pawłem na mieście, ale jeżeli Ci z nim dobrze, to nie rezygnuj z niego całkowicie! Wiem,że niektórym Wizażankom może być ciężko zrozumieć taką sytuację (bo rozsądek się burzy,gdy rodzice zabraniają dorosłemu dziecku przyprowadzać kogoś ze znajomych), jednak z własnego podwórka powiem Ci,że przyprowadzanie kogoś na siłę kończy się jeszcze większą awersją rodzicielki do wybranka serca.
I nie ma nic złego w tym,że spotykasz się z młodszym chłopakiem, zwłaszcza,że różnica nie jest znowu taka duża. Mój chłopak też jest ode mnie młodszy, trochę ponad rok, ale jestem z nim szczęśliwa, wspiera mnie i nie pozwala się poddawać, więc jakie ma znaczenie kiedy się urodził?
Nad relacją z matką warto popracować, nie będzie to ani łatwe ani przyjemne, ale myślę,że warto, zwłaszcza,że jesteście sobie bliskie. Może Twoja mama nie zdaje sobie sprawy z tego, że Cię krzywdzi utrudniając podejmowanie własnych życiowych decyzji?
Powtórzę jeszcze raz- psychoterapia pomaga uzdrowić relacje.
Trzymaj się cieplutko w ten szary poranek i pamiętaj,że nie warto rezygnować z siebie, nawet dla matki. Bo to Ty jesteś jedyną osobą z którą spędzisz każdą sekundę swojego życia, dbaj o siebie! szczerze wierzę, że Ci się ułoży