Jak zrozumieć faceta.

[mysza007]

Dziewczyny źle mnie zrozumiałyście
Ja nie planuje, ani nie wybieram daty jego oświadczyn, tylko może troche porównuję .
Poprzedni związek 10 lat i nic, a tutaj dwa tygodnie, a mój TŻ już mi mówi, że to ze mną chce spędzić całe życie i założyć rodzinę.
Zaciąga mnie do sklepów z dziedzięcymi ubrankami, patrzy na ceny wszystko ogląda i pyta mnie jak urządzić mieszkanie.
Ja jestem tym trochę oszołomiona. Mam wrażenie, że on strasznie się spieszy. Mówiłam mu o tym, ale on odpowiada: "Oj Kochanie, wcale się nie spieszę, po prostu chciałbym już zostać tatą"
A ja się czuję jakbym dostała obuchem w łepetynkę

[blubellina]

to powiedz mu szczerze, że jeszcze nie jesteś gotowa na tego typu rozmowy, fakt - do takich spraw (rodzina, dzieci) trzeba być psychicznie nastawionym w kobiecie jednak musi dojrzeć ta chęć posiadania bobo

[Dotka90]

Ja bym była jednak trochę przerażona jakby facet po 2 tyg (!) związku zaciągał mnie do sklepów z ubrankami mówiąc, że chciałby już być ojcem. Przecież 2tyg związek to Wy się jeszcze prawie nie znacie..

[potrzebujacaciebie]

Napisane przez mysza007

Witajcie,

Dobre pytanie zadała autorka wątku
Sama się nad tym zastanawiam, jak to z tymi facetami jest.
W poprzednim związku byłam 10 lat i mój były TŻ niby chciał się żenić, mówił o tym, ale wszystko było jakoś dla niego problemem. Nie czekałam na oświadczyny, bo zostawiłam to losowi. Niestety, rozstaliśmy się.
Od dwóch tygodni jestem w związku nowym. Mój obecny TŻ po kilku spotkaniach powiedział mi, że to na mnie czekał całe życie i to ze mną chce spędzić resztę swoich dni. Przyznam, że zaimponowało mi to, bo na tak konkretną postawę w poprzednim związku nie miałam co liczyć.
Jednak przyznam, że nie wiem co sądzić o tym wyznaniu. Z jednej strony się cieszę, a z drugiej mam wrażenie, że TŻ się bardzo spieszy. Może to takie wrażenie po długoletnim związku? Oboje mamy po 28 lat.
Z jednej stony wiem, że jestesmy ze sobą, króciutko i może powinniśmy się lepiej poznać, a z drugiej strony jakbym miala czekać kolejne 10 lat na oświadczyny, to raczej przeszłabym na "panieńską emeryturę"
Przyznam, że mam taki dylemat - bo z jednej strony nie chciałabym czekać tyle na zaręczyny, ale jakby miał mi się on oświadczyć nawet po roku czy dwóch latach, to miałabym wrażenie, że to za szybko. A latka lecą... Nie wiem czy takie moje podejście jest normalne czy ja jakaś staroświecka jestem?

Tak na prawdę człowiek poznaje się całe życie inni wcześniej się żenią, podejmują takie decyzje inni później to zależy tylko i wyłącznie od nastawienia osób . Ja czekałam 5 lat na ten dzień.. i się doczekałam.. ale nie wierzyłam ,że to prawda , a jednak się stało 24.12.2011r. <3

[mysza007]

to prawda, jedne pary podejmuja te decyzje wczesniej
inne pozniej - to po prostu samo zycie
Dzis moj Tz zadzwonil do mnie, porozmawialismy
i nagle zapytal jaka bym chciala miec suknie slubna
no wariat

[be257fbd309f063d0b46a46a8a3513ba0f4b3308_684a0a7a57592]

Napisane przez potrzebujacaciebie

Tak na prawdę człowiek poznaje się całe życie inni wcześniej się żenią, podejmują takie decyzje inni później to zależy tylko i wyłącznie od nastawienia osób . Ja czekałam 5 lat na ten dzień.. i się doczekałam.. ale nie wierzyłam ,że to prawda , a jednak się stało 24.12.2011r. <3

GRATULUJĘ!!!

[potrzebujacaciebie]

[1=be257fbd309f063d0b46a46 a8a3513ba0f4b3308_684a0a7 a57592;31232205]GRATULUJĘ!!![/QUOTE]

Dziekuje

[123spinka]

2 tygodnie to czas zauroczenia chyba najpiękniejszy, zaciekawienie co zrobić jak się zachować w co ubrać i tak dalej

w moim przypadku (poznaliśmy się przez internet) po 2 tyg mailowania było pierwsze spotkanie gdzieś po miesiącu randkowania (hmm jakieś 8 spotkań)
zaczęliśmy być parą, po 5 miesiącach zaręczyny w sierpniu 2012 ślub
od listopada mieszkamy razem (z K rodzicami, ale to skomplikowana sprawa)

od początku wiedzieliśmy że to na siebie właśnie czekaliśmy on ma 28 ja 26 lat
mamy zupełnie inne charaktery ale takie same podejście do życia, wiele nas łączy i to dlatego zdecydowaliśmy się na ślub i dzieci!

[potrzebujacaciebie]

Napisane przez 123spinka

2 tygodnie to czas zauroczenia chyba najpiękniejszy, zaciekawienie co zrobić jak się zachować w co ubrać i tak dalej

w moim przypadku (poznaliśmy się przez internet) po 2 tyg mailowania było pierwsze spotkanie gdzieś po miesiącu randkowania (hmm jakieś 8 spotkań)
zaczęliśmy być parą, po 5 miesiącach zaręczyny w sierpniu 2012 ślub
od listopada mieszkamy razem (z K rodzicami, ale to skomplikowana sprawa)

od początku wiedzieliśmy że to na siebie właśnie czekaliśmy on ma 28 ja 26 lat
mamy zupełnie inne charaktery ale takie same podejście do życia, wiele nas łączy i to dlatego zdecydowaliśmy się na ślub i dzieci!

To gratulacje szybko wam wszystko poszlo

[123spinka]

na poznanie siebie mamy całe życie,

znam pary co po 5 lub więcej latach razem mówią że ni mogli się dogadać.
w związku trzeba umieć słuchać i mówić tak żeby druga polówka słuchała a nie tylko słyszała
i chodzić na kompromisy (rozsądnie oczywiście)
nie pojmuje tego co mogło przestać pasować (nie licząc zdrady i nudy) po tylu latach...
oczywiście nikogo nie oceniam

[be257fbd309f063d0b46a46a8a3513ba0f4b3308_684a0a7a57592]

Napisane przez 123spinka

2 tygodnie to czas zauroczenia chyba najpiękniejszy, zaciekawienie co zrobić jak się zachować w co ubrać i tak dalej

w moim przypadku (poznaliśmy się przez internet) po 2 tyg mailowania było pierwsze spotkanie gdzieś po miesiącu randkowania (hmm jakieś 8 spotkań)
zaczęliśmy być parą, po 5 miesiącach zaręczyny w sierpniu 2012 ślub
od listopada mieszkamy razem (z K rodzicami, ale to skomplikowana sprawa)

od początku wiedzieliśmy że to na siebie właśnie czekaliśmy on ma 28 ja 26 lat
mamy zupełnie inne charaktery ale takie same podejście do życia, wiele nas łączy i to dlatego zdecydowaliśmy się na ślub i dzieci!

Jak miło poznać parę, która poznała się w necie!! Ja też Najpierw na forum internetowym, potem troche na gadu-gadu, ale spotkaliśmy się po ok dwóch miesiącach i tak już zostało do dziś i jestem niezmiernie wdzięczna, że tego dnia pani od informatyki w LO dała nam luzy. Tak, LO, dawno to było...

[mysza007]

My też poznaliśmy się przez net
Ja jestem sceptycznie nastawiona do tego typu znajomości, ale po tygodniu rozmów na gg zdecydowałam się na spotkanie
Bylam w ogóle zszokowana, że na pierwszym spotkaniu czułam sie przy nim tak dobrze, zupełny spontan, luz...i jak często brakowało mi tematów do rozmowy, tak wtedy nie moglismy się nagadać

[123spinka]

tez byłam sceptyczna ale na szczęście powiedziała tak:
>>nie mam zamiaru pisać w nieskończoność z anonimowym facetem i nie obchodzi mnie że napisał że ma na imię K. i jakie fotki mi przesłał albo się spotkamy albo nara bo ja nie mam czasu na wirtualną znajomość<<
jakoś tak mniej więcej to brzmiało

hehehe teraz się przyznał że się wystraszył tak ostrego traktowania
ale przyznał rację po co tracić czas, skoro dogadujemy się w sieci trzeba spróbować dogadać się na żywo
może nasz wiek już też ma znaczenie ja 25 on 27 że postanowiliśmy się szybko spotkać i obydwoje mieliśmy dość samotności
i tak zostało
:P

[czarna.noc]

Napisane przez Dotka90

Wiesz, dziwne, że wybiera imiona dzieci, a o ślubie jakoś nie wspomina konkretnie.
A mówienie, że dzieci za dwa lata to może się skończyć wiesz jak - dzieci za dwa lata. A potem za dwa lata powie, ze teraz nie, bo pracę zmienia, potem nie, bo mieszkanie za małe, potem nie, bo samochód trzeba by większy kupić, potem nie, bo pogoda nie taka itd..

E tam dziwne, ja jestem kobieta i robie to samo (bez slubu!).

[potrzebujacaciebie]

Jednym ślub jest nie potrzebny i wolą żyć na tzw. kocia łape a inni wolą żyć normalnie po ślubie i czują ,że jest to potrzebne Ja chyba należę własnie do takiej grupy ;p

[czarna.noc]

Napisane przez potrzebujacaciebie

Jednym ślub jest nie potrzebny i wolą żyć na tzw. kocia łape a inni wolą żyć normalnie po ślubie i czują ,że jest to potrzebne Ja chyba należę własnie do takiej grupy ;p

Hehe spoko, to inni zyją - na zasadzie kontrastu do "po slubie" - nienormalnie?
tak sie smieje, nie bierz tego do siebie lubie dyskutowac.

[be257fbd309f063d0b46a46a8a3513ba0f4b3308_684a0a7a57592]

Napisane przez mysza007

My też poznaliśmy się przez net
Ja jestem sceptycznie nastawiona do tego typu znajomości, ale po tygodniu rozmów na gg zdecydowałam się na spotkanie
Bylam w ogóle zszokowana, że na pierwszym spotkaniu czułam sie przy nim tak dobrze, zupełny spontan, luz...i jak często brakowało mi tematów do rozmowy, tak wtedy nie moglismy się nagadać

Tak, tak.Ja się zakochałam w rozmowie. Zdjęcie zobaczyłam o wiele później. I oczywiście nie był księciem z bajki na rumaku. Wyglądał normalnie

[mysza007]

[1=be257fbd309f063d0b46a46 a8a3513ba0f4b3308_684a0a7 a57592;31258288]Tak, tak.Ja się zakochałam w rozmowie. Zdjęcie zobaczyłam o wiele później. I oczywiście nie był księciem z bajki na rumaku. Wyglądał normalnie [/QUOTE]

Mój TŻ mi zdjęcie przysłał i spodobało mi się to, że jest taki zwyczajny, do
tego rozmowa potem na spotkanku, az byłam zaskoczona

[be257fbd309f063d0b46a46a8a3513ba0f4b3308_684a0a7a57592]

Napisane przez mysza007

Witajcie,

Dobre pytanie zadała autorka wątku
Sama się nad tym zastanawiam, jak to z tymi facetami jest.
W poprzednim związku byłam 10 lat i mój były TŻ niby chciał się żenić, mówił o tym, ale wszystko było jakoś dla niego problemem. Nie czekałam na oświadczyny, bo zostawiłam to losowi. Niestety, rozstaliśmy się.
Od dwóch tygodni jestem w związku nowym. Mój obecny TŻ po kilku spotkaniach powiedział mi, że to na mnie czekał całe życie i to ze mną chce spędzić resztę swoich dni. Przyznam, że zaimponowało mi to, bo na tak konkretną postawę w poprzednim związku nie miałam co liczyć.
Jednak przyznam, że nie wiem co sądzić o tym wyznaniu. Z jednej strony się cieszę, a z drugiej mam wrażenie, że TŻ się bardzo spieszy. Może to takie wrażenie po długoletnim związku? Oboje mamy po 28 lat.
Z jednej stony wiem, że jestesmy ze sobą, króciutko i może powinniśmy się lepiej poznać, a z drugiej strony jakbym miala czekać kolejne 10 lat na oświadczyny, to raczej przeszłabym na "panieńską emeryturę"
Przyznam, że mam taki dylemat - bo z jednej strony nie chciałabym czekać tyle na zaręczyny, ale jakby miał mi się on oświadczyć nawet po roku czy dwóch latach, to miałabym wrażenie, że to za szybko. A latka lecą... Nie wiem czy takie moje podejście jest normalne czy ja jakaś staroświecka jestem?

Hmm, dość szybka decyzja przyznam szczerze. Tzn bardzo miło jest usłyszeć, że "to z Tobą chce spędzić swoje życie ect" ale sądzę, że tak może powiedzieć większość par, która ma za sobą mały staż. Ja sama na początku swojego związku byłam w stanie zaciągnąć mojego obecnego faceta przed ołtarz, ale potem otrzeźwiałam Nie karzę czekać 10 lat, bo fakt, to już będzie 40tka na karku, ale ja bym chyba powiedziała, że bardzo się cieszę i owszem, może szykowała się do ewentulnego ślubu, ale powoli. A nóż po drodze coś się zdarzy... A mieszkacie ze sobą?

---------- Dopisano o 11:34 ---------- Poprzedni post napisano o 11:31 ----------

Napisane przez 123spinka

tez byłam sceptyczna ale na szczęście powiedziała tak:
>>nie mam zamiaru pisać w nieskończoność z anonimowym facetem i nie obchodzi mnie że napisał że ma na imię K. i jakie fotki mi przesłał albo się spotkamy albo nara bo ja nie mam czasu na wirtualną znajomość<<
jakoś tak mniej więcej to brzmiało

hehehe teraz się przyznał że się wystraszył tak ostrego traktowania
ale przyznał rację po co tracić czas, skoro dogadujemy się w sieci trzeba spróbować dogadać się na żywo
może nasz wiek już też ma znaczenie ja 25 on 27 że postanowiliśmy się szybko spotkać i obydwoje mieliśmy dość samotności
i tak zostało
:P

pewnie, że tak - jestem i byłam, tego samego zdania! oczywiście zdarza się, że osoba zza monitora to nie jest na prawdę taki człowiek za jakiego się podaje, ale sądzę, że warto spróbować. a nóż, przejdzie nam koło nosa szansa na szczęście?

[potrzebujacaciebie]

Napisane przez czarna.noc

Hehe spoko, to inni zyją - na zasadzie kontrastu do "po slubie" - nienormalnie?
tak sie smieje, nie bierz tego do siebie lubie dyskutowac.

Nie chodzi mi o zaden kontrast tylko o to ze jedni nie chca slubu i zyja na kocia lape bo tak im dobrze. a inni chca slubu i marza o nim. I jezeli spotka sie na form takie dwie "grupy" to sie zaczyna zazwyczaj klutnia bo kazdy ma inne poglady i jeden nie rozumie drugiego

[edelweiss]

Napisane przez mysza007

Witajcie,

Dobre pytanie zadała autorka wątku
Sama się nad tym zastanawiam, jak to z tymi facetami jest.
W poprzednim związku byłam 10 lat i mój były TŻ niby chciał się żenić, mówił o tym, ale wszystko było jakoś dla niego problemem. Nie czekałam na oświadczyny, bo zostawiłam to losowi. Niestety, rozstaliśmy się.
Od dwóch tygodni jestem w związku nowym. Mój obecny TŻ po kilku spotkaniach powiedział mi, że to na mnie czekał całe życie i to ze mną chce spędzić resztę swoich dni. Przyznam, że zaimponowało mi to, bo na tak konkretną postawę w poprzednim związku nie miałam co liczyć.
Jednak przyznam, że nie wiem co sądzić o tym wyznaniu. Z jednej strony się cieszę, a z drugiej mam wrażenie, że TŻ się bardzo spieszy. Może to takie wrażenie po długoletnim związku? Oboje mamy po 28 lat.
Z jednej stony wiem, że jestesmy ze sobą, króciutko i może powinniśmy się lepiej poznać, a z drugiej strony jakbym miala czekać kolejne 10 lat na oświadczyny, to raczej przeszłabym na "panieńską emeryturę"
Przyznam, że mam taki dylemat - bo z jednej strony nie chciałabym czekać tyle na zaręczyny, ale jakby miał mi się on oświadczyć nawet po roku czy dwóch latach, to miałabym wrażenie, że to za szybko. A latka lecą... Nie wiem czy takie moje podejście jest normalne czy ja jakaś staroświecka jestem?

3 mc, rok, 5 lat- to nie ma znaczenia, pytanie raczej czy Ty możesz powiedzieć o nim to co on powiedział o Tobie i wtedy wszystko jest jasne,
a swoją drogą gdybym po 2 tyg znajomości oczarowana takim deklaracjami zdecydowała się na rodzine to pewnie bylabym już po kilku ślubach i rozwodach niestety takie są uroki pierwszych dni znajomości (piękne czasy;p)

[CzarnaKocurka]

Ja z tego co obserwuję wokół siebie, coraz częściej przekonuję się, że staż związku nie jest aż tak istotny... Chociaż sama zaczynam się niecierpliwić, bo jestem już z TŻ ponad 3 lata i nie mogę się doczekać, kiedy w końcu mnie zapyta, czy zostanę jego żonką!!!

Na szczęście oboje podchodzimy do kwestii ślubu dość racjonalnie (tak mi się przynajmniej wydaje), bo wiemy, że ślub nie jest celem w samym w sobie i to nie jest tak, że później już tylko "żyli długo i szczęśliwie". Na razie priorytetem jest zamieszkanie razem

Wracając do kwestii zaręczyn, wydaje mi się, że musiałam go poważnie zniechęcić tym, że od początku mówiłam, że nie chcę mieć dzieci, aczkolwiek już teraz nie jestem co do tego taka pewna (to pewnie kwestia hormonów) - cóż, może do tej 30stki odmieni mi się na dobre