Brak pewności siebie :(

[mercer]

Wirtuoza przykro mi, że tyle przeszłaś, smutno się takie coś czyta i nawet nie wyobrażam sobie jak możesz się czuć, masz rację, że Twoja nieśmiałość wynika zupełnie z innych przyczyn. Nie myślałaś nigdy o wizycie u psychologa? I mówię to całkiem serio, bo z Twojej wypowiedzi idzie jasno wywnioskować, że to przez co przeszłaś w ogromnej mierze ma wpływ na to jaka jesteś teraz, problemy z zaufaniem, itd. Myślę, że potrzebujesz pomocy profesjonalisty.
Inni ludzie to nie zawsze kłopoty, wiadomo nie można ufać wszystkim, bo łatwo jest się przejechać, ale dobrze jest mieć kogoś zaufanego chociażby po to, żeby móc się wygadać

[NUTELLA87]

Napisane przez Weronikapr

A "aktorzyłaś" dzisiaj Nutello? Jeśli tak to jak szło?

Szczerze to trochę zapominałam o tym aktorzeniu tym bardziej jak byłam w towarzystwie znanych mi osób bo wydawało by mi sie to strasznie nienaturalne.. ale już w towarzystwie obcych starałam się być pewna czego chce i mówić odważnie co myślę teraz okres świąteczny więc myślę że będzie wiele okazji do poćwiczenia

---------- Dopisano o 21:31 ---------- Poprzedni post napisano o 21:20 ----------

Napisane przez Wirtuoza

Również cierpię na tę przypadłość od lat. Chociaż mój problem ma chyba inne podłoże, bo nie potrafię zaufać ludziom. Zawsze uważam, że prędzej czy później zrobią mi coś złego. Dlatego wole nie dopuszczać ich do siebie. Miałam kilka koleżanek, ale nigdy przed żadną się nie otworzyłam bo boję się że mogą to wykorzystać przeciwko mnie w przyszłości. Okazywanie uczuć jest oznaką słabości.
Od zawsze byłam sama. Sama wyjeżdzam na wakacje, chodzę na zakupy, pije piwo czy idę na spacer. Kiedy za długo przebywam z innymi ludzmi denerwuje się i złoszcze.
Mam już 22 lata i wątpię żebym kiedykolwiek się zmieniła. Nigdy nawet nie miałam prawdziwego chłopaka. Nie chodzi o to że nie ma chętnych ale zawsze bardzo szybko kończę znajomość. Mieszam go z błotem, żeby już nigdy nie próbował się do mnie zbliżyć, a potem oczywiście mam wyrzuty sumienia. I ciągle sobie zadaje pytanie co by było gdybym tego nie zrobiła...
Czasami się zastanawiam czy byłabym inna gdyby rodzice mnie inaczej wychowali. Gdyby matka mnie nie biła i nie ignorowała, gdyby ojczym nie kazał mi się bawić swoim interesem, gdyby siostry mnie nie nienawidziły przez to że jestem z innego ojca. Nie wiem jak by to było. Może lepiej może tak samo.
Doświadczenie mówi mi, że inni ludzie to kłopoty i dobrze jest ich unikać. Można to nazwać moim mottem życiowym. Tyle, że czasami nawet największy odludek czuje się samotny. Szczególnie po kilku drinkach, jak ja teraz
Nie znacie mojego imienia ani twarzy i nigdy nie poznacie, dlatego też pozwoliłam sobie na opowiedzenie wam o sobie. Miałam taką potrzebę i już. Zrobiłam to po raz pierwszy i pewnie też ostatni.

Zgadzam się, że powinnaś poszukać pomocy u psychologa mógł by Ci naprawdę wiele pomóc, ale jak zaufać innym skoro skrzywdzili Cie najbliżsi
prawda? To prawda, że ludzie potrafią ranić i to bardzo ale potrafią też kochać i mam nadzieje że sie przełąmiesz i otworzysz na innych by w końcu doznać prawdziwego ciepła.

---------- Dopisano o 21:47 ---------- Poprzedni post napisano o 21:31 ----------

Napisane przez Olga76

Miałam podobny problem.Ktoś kiedyś polecił mi książkę Potęga podświadomości; przeczytałam zastanowiłam się nad sobą,i z dnia na dzień jestem pewniejsza siebie.Dzisiaj wiem ,Ze to co mamy w głowie i nieustannie to powtarzamy zaczynamy w to wierzyć.Bardzo dużo zależy od rodziny,ja mam to szczęście .Mówienie weż się w garść nic nie daje.Czasem warto również pójść do fryzjera,kosmetyczki zmienić sposób ubierania .I na pewno często się uśmiechać ,bo przecież jak cię widzaą tak cię piszą.

może kiedyś skuszę sie na jakąś lekturę napewo nie zaszkodzi A jeśli chodzi o dbanie o siebie to faktycznie choć nie chodzę w workach po kartoflach, mam zamiar zwrócić na to większą uwagę. Na dzień dzisiejszy umalowałam już włoski, kupiłam sobie seksowne perfumy to czym pachnę naprawdę dodaje mi pewność po świetach mam zamiar iść do fryzjera, może trochę ćwiczeń, myślę, żę zakupię też kilka spódniczek bo moj tż ciągle narzeka, że w nich nie chodzę
ehh a od nowego roku mam tyle postanowień... tegoroczne postanowienia wypełniłam prawie w całości wieć jestem z siebie dumna bo nigdy mi sie to praktycznie nie udawało

[ewalucja]

Czasem też czuję się jak szara mysz ale postanowiłam zawalczyć o siebie właśnie zmieniam grupę na studiach i będzie okazja by stać się pewnym siebie dla zupełnie obcych ludzi. Będzie ciężko Ale popróbuje być aktorką przez jakiś czas

Ostatnio złapałam się na tym że głupio mi było zapytać w sklepie o coś ekspedjetke więcej na to nie pozwolę

[Olga76]

Napisane przez NUTELLA87

Szczerze to trochę zapominałam o tym aktorzeniu tym bardziej jak byłam w towarzystwie znanych mi osób bo wydawało by mi sie to strasznie nienaturalne.. ale już w towarzystwie obcych starałam się być pewna czego chce i mówić odważnie co myślę teraz okres świąteczny więc myślę że będzie wiele okazji do poćwiczenia

---------- Dopisano o 21:31 ---------- Poprzedni post napisano o 21:20 ----------



Zgadzam się, że powinnaś poszukać pomocy u psychologa mógł by Ci naprawdę wiele pomóc, ale jak zaufać innym skoro skrzywdzili Cie najbliżsi
prawda? To prawda, że ludzie potrafią ranić i to bardzo ale potrafią też kochać i mam nadzieje że sie przełąmiesz i otworzysz na innych by w końcu doznać prawdziwego ciepła.

---------- Dopisano o 21:47 ---------- Poprzedni post napisano o 21:31 ----------



może kiedyś skuszę sie na jakąś lekturę napewo nie zaszkodzi A jeśli chodzi o dbanie o siebie to faktycznie choć nie chodzę w workach po kartoflach, mam zamiar zwrócić na to większą uwagę. Na dzień dzisiejszy umalowałam już włoski, kupiłam sobie seksowne perfumy to czym pachnę naprawdę dodaje mi pewność po świetach mam zamiar iść do fryzjera, może trochę ćwiczeń, myślę, żę zakupię też kilka spódniczek bo moj tż ciągle narzeka, że w nich nie chodzę
ehh a od nowego roku mam tyle postanowień... tegoroczne postanowienia wypełniłam prawie w całości wieć jestem z siebie dumna bo nigdy mi sie to praktycznie nie udawało

Kochana i tak trzymaj

[Agrh]

tak najlepiej żeby powstał kolejny "cham" a nie człowiek ... który sypie idiotycznymi żartami, jest arogancki , bezczelny,,, no ale ludzie to szanują i z takimi nie zadzierają. Pełno takich ludzi i nie tylko są wśród nich Ci którzy nie ukończyli studiów.

[NUTELLA87]

Napisane przez ewalucja

Ostatnio złapałam się na tym że głupio mi było zapytać w sklepie o coś ekspedjetke więcej na to nie pozwolę

hehe też tak czasem mam, ale koniec z tym

---------- Dopisano o 23:33 ---------- Poprzedni post napisano o 23:22 ----------

Napisane przez Agrh

tak najlepiej żeby powstał kolejny "cham" a nie człowiek ... który sypie idiotycznymi żartami, jest arogancki , bezczelny,,, no ale ludzie to szanują i z takimi nie zadzierają. Pełno takich ludzi i nie tylko są wśród nich Ci którzy nie ukończyli studiów.

ale tu nikt nie mówi o stawaniu się chamskim i aroganckim a wręcz przeciwnie w pewien sposób o walce z chamstwem by nie dać sie stłamsić i mieć odwagę mówić o swoich potrzebach. Wyrażać swoje zdanie w sposób kulturalny, no ale jesli ktos kultury nie zna to juz inna sprawa...

[kszykszykszy]

Poszłabym do terapeuty, bo coś musi siedzieć w Tobie i musisz to przełamać, dostaniesz odpowiednie ćwiczenia i będziesz szukała drogi dla siebie by z tego wyjść. Takie "weź się za siebie dziewczyno" nic w sumie nie daje, bo dalej to masz w sobie. Chcesz się przełamać, ale nie możesz. Mam podobnie i ja się np. trzęsę i głos mi się łamie gdy mam rozmawiać z kimś, kto jest "wyżej" ode mnie. Ogólnie stresuję się okropnie i myślę by iść do psychologa, bo te wszystkie rady "weź się za siebie" nic mi nie dają.

[Ezetera_15]

Ja z własnego doświadczenia myślę,że to zależy od tego w jakim miejscu jesteśmy,czy czujemy się dobrze w pracy,w szkole, wraz z naszym samopoczuciem samoocena rośnie i czujemy się bardziej odważni. Ciężko jest być odważnym gdy w życiu jest nam źle i potykamy się o własne nogi. Ale gdy jest mi źle staram się jak ktoś mi coś zarzuci,mówić swoje myśli i ich nie chować a od razu powiedzieć.

[wiekanka]

Napisane przez Ezetera_15

Ja z własnego doświadczenia myślę,że to zależy od tego w jakim miejscu jesteśmy,czy czujemy się dobrze w pracy,w szkole, wraz z naszym samopoczuciem samoocena rośnie i czujemy się bardziej odważni. Ciężko jest być odważnym gdy w życiu jest nam źle i potykamy się o własne nogi. Ale gdy jest mi źle staram się jak ktoś mi coś zarzuci,mówić swoje myśli i ich nie chować a od razu powiedzieć.

I dodam, zeby od kogos nie oczekiwać zmiany. Jesli chcemy zmiany zaczynamy prace nad sobą. Reszta przyjdzie sama.