Co was irytuje w książkach - fabule, wydaniach itd.?

[Candy_lips]

Napisane przez traicionera

Mnie denerwują niedbale tłumaczenia, gdy tłumaczowi nie chce się urozmaicić słownictwa, poszukać synonimu, zamiast co chwilą powtarzać jakiś wyraz.
Wkurza mnie tendencja nadmiernego rozbudowywania w trhrillerach/kryminalach wątku prywatnego życia detektywów/polciajntow, że szkoda dla fabuły czy psychologii sprawcy. człowiek ma nadzieję, że trop pójdzie dalej, a tu nagle ileś tam stron o córce Eriki Falck ogladajacej bajkę, jej gadkach z mężem, nuuudyyy. gdyby intersowaly mnie takie klimaty, to siegnelabym po obyczajowke.

Masz rację. Też mnie to często drażni w thrillerach. No chyba, że jakieś opisy mają na celu analizę psychologiczną, by dojść powoli do prawdy, np u Charlotte Link, ale jeśli to takie pisanie dla pisania i jest tego dużo, to czasem wręcz opuszczam takie fragmenty.

[magnolia79]

To ja chyba trafiam na dobre książki...

ogólnie bardzo lubię opisy ubioru, wnętrz, krajobrazów, bohater może być dla mnie opisany od palców u stóp po czubek głowy, jaką pije kawę i co nosi w kieszeniach


Nie lubię natomiast płytkich bohaterów...
braku dialogów
dużej czcionki
szerokiej interlinii

małych wydań kieszonkowych
kinowych okładek
obwoluty

[puszka_pandory]

Mnie m.in.
- polskie tytuły z kosmosu, zupełnie inne niż oryginalne !
- bohaterowie piękni i cudowni, rozwodzenie się nad ich wspaniałością
- również przypisy na końcu książki
- dziwne, kiczowate i/lub nie pasujące do treści książki okładki, o wiele lepiej gdyby były w jednym kolorze, niż takie coś
- nie przepadam za książkami pisanymi w osobie trzeciej i czasie teraźniejszym

[agniesiaa]

Denerwują mnie błędy, zbyt mała czcionka, tandetne okładki, zbyt długie opisy przyrody, rozwlekanie akcji po to, żeby potem zakończenie zrobić na 2 stronach I oczywiście cena książek. Są za drogie To tak w skrócie.

[madana]

Niechlujstwo w wielu aspektach:
- tłumaczenia + oszczędzanie na korekcie, więc błędów różnego rodzaju i literówek sporo.
- tandetne, kolorowe okładki- szczególnie w lit. popularnej mocno akcentujące rodzaj książki (czyli np.infantylne obrazki i kolory w tzw. powieściach dla kobiet)
- banalna fabuła.
- nieuzasadnione opisy.

[Naomi21]

Nie lubię brzydkich wydań, na brzydkim papierze, z nieciekawą okładką. Nie podobają mi się wydania kieszonkowe, wolę dopłacić i mieć standardowe wydanie. Strasznie irytują mnie błędy i literówki (sama zajmuję się korektą i jestem przeczulona na tym punkcie).

Wkurza mnie obecność samych pięknych bohaterów. Trochę już żyję na tym świecie, a przystojniaków widziałam może z trzech a tu w jednym środowisku całe grupy. Ale jeszcze gorzej jest z pięknymi kobietami - razi mnie to np. u Cobena i Lesley Lokko. Bohaterki są tak piękne, ze wszyscy tracą na ich widok głowy, wszyscy się nimi zachwycają. Takie piękno moim zdaniem nie istnieje i ciężko mi sobie przez to wyobrazić bohaterkę.

Długie opisy lubię, tworzą klimat. Ktoś wspomniał o podkreślaniu cech bohaterów na okrągło - też mnie to drażni. Czytam cykl o Agacie Raisin i co drugą stronę podkreślone jest, że ma ona niedźwiedzie oczy, ładne włosy itp. Chyba każdy zdążył już to zarejestrować

Drażnią mnie szczegółowe opisy seksu, mało wnoszące do fabuły. Naprawdę nie chcę wiedzieć ze szczegółami co kto komu zrobił i jaki mieli orgazm Zauważyłam poza tym, że niektórzy pisarze - mężczyźni lubują się w opisach tracenia dziewictwa przez chłopców w wieku 12 - 13 lat z pięknymi sąsiadkami (oczywiście dorosłymi). Dla mnie to patologia, a spotkałam się z takimi scenami co najmniej kilka razy. Chyba jakieś niespełnione marzenie z okresu dorastania

[Maksiunio]

Podpisuję się pod wszystkim .
Dodałabym jeszcze:
- przesłodzone postacie, nie posiadające żadnej wady i pełne poświęcenia w każdej sytuacji
- wydumany język - gdy autor sili się na taką oryginalność, że nie wiadomo o co mu chodzi (a w ogóle to chyba minął się z powołaniem i miał być wielkim poetą )

[enfys]

Mnie jeszcze denerwuje, gdy bohater "przygryza wargi". W Millennium taka sytuacja ma miejsce za każdym razem, gdy akcja skupia się na postaci Lisbeth.
Czasami zastanawiam się, czy bohaterowie przygryzający wargi mają jeszcze usta.

[newmoongirl]

Nienawidzę filmowych okładek. Ostatnio szukałam jakiegoś ładnego wydania "Dumy i uprzedzenia", bo to miał być prezent dla przyjaciółki, ale niestety zewsząd atakowała mnie facjata Keiry Knightley...

Nie lubię też wszelkiego niedbalstwa, kiedy np. fragment tekstu się nie wydrukuje, albo litery "zachodzą na siebie". Kiedyś kupiłam książkę, w której brakowało kilku kartek...

[Lemmy is God]

Moje typy:
- bardzo drażni mnie "paringowość" w książkach innych niż romanse. Owszem pewna dawka miłości robi dobrze fabule, ale skupienie się tylko na perypetiach miłosnych bohatera jest w większości przypadków nudne
- seks z tyłka wzięty czyli bzykanie musi być. Nie no, ja wiem że nawet książkowe postacie mają życie erotyczne ale bardzo rzadko autorzy potrafią dobrze i bezpretensjonalnie takie sceny opisać.
- Mary Sue z wyglądu, jak i z charakteru. Piękna, mądra, wrażliwa, utalentowana w fyfdziesięciu rzeczach, przyjacielska i robiąca błyskotliwą karierę. Z Garym Stu rzecz ma się podobnie.
- problemy egzystencjalne Głównego Bohatera w nadmiarze są męczące i nużące.
- zero-jedynkowe poglądy bohaterów. Albo "lewacy" albo "prawacy". Nic pomiędzy, i jeszcze nikt nie zmienia poglądów i zachowań. Normalnie krowy jedne.

[Madchen_]

A mnie denerwuje:
- zbyt duża ilość zbędnych opisów przyrody-dla mnie są nudne jak przyslowiowe flaki z olejem
- papier z którego wykonana jest ksiązka czesto przypomina ekologiczny papier toaletowy. Jest szary, miękki i dość cienki. Nie lubię czytać książek, wydrukowanych na takim papierze.
- przewidywalnosc akcji i powtarzanie niektórych wydarzen w kółko
- zapach nowych książek-jak dla mnie okropny smród farby drukarskiej....
- zbyt mocne połączenie stron- bardzo niewygodnie sie czyta taka ksiazke, bo ta nie chce się rozłożyć
-wypadające kartki

[Naomi21]

Napisane przez Madchen_

zapach nowych książek-jak dla mnie okropny smród farby drukarskiej....

Ja jestem uzależniona od tego zapachu

[201607231707]

Napisane przez linaya

Mnie irytują błędy w tłumaczeniach przy obcojęzycznych ksiązkach. Źle przetłumaczone tytuły (Np. "One for my baby" Tony'ego Parsonsa polski tłumacz przetłumaczył jako "Za moje dziecko" co nijak ma się do prawdziwego sensu tytułu i treści książki), jak również różne zwroty potoczne w treści książek. W jakiejś książce przeczytałam, że dziewczynka była uczesana w świńskie ogonki. Chodziło o warkoczyki (ang. pigtails)

Tak! Albo dosłowne tłumaczenie idiomów lub slangu

- brzydkie okładki, filmowych też nie znoszę
- 3/4 bohaterek książek z gatunku young adults: piękne,
dealne, mają super moce i są nadzieją świata
- stalking jako idealna forma podrywu - vide Edzio i Patch z Szeptem
- miłość błyskawiczna - dwa dni i oddadzą za siebie życie
- tendencja do opisywania co chwila jaki to zaj*biście przystojny jest ukochany bohaterki - kuuurrrr... po trzech tomach juz to wiem, zajmij się fabułą!
- nierozwinięte i potraktowane po łebkach wątki
- nikt nie może być zaj*bistszy niż ukochany głównej bohaterki
- kiedy autor zapomina, co sam napisał - jak bohater w pierwszym tomie ma dwójkę rodzeństwa, to w następnym nie może miec tylko siostry (autentyk!)
- spoilerów w opisach na tyle okładki - mistrz zaspoilerował dwa wątki w dwôch następnych tomach
- beznadziejnie opisany seks, w ogóle zero napięcia seksualnego międy bohaterami - mistrzami są tu Grey i Jace Lightwood - zalotni jakby na podryw do prosektorium chodzili...
- sztampowe opisy bohaterów - kruczoczarne włosy zawsze powiewają na wietrze, a złote loki spływają na ramiona
- kompleks bohatera, czyli główny bohater/bohaterka obwiniają się o wszystko - nawet o to co nie ma z nimi żadnego związku

[201604190949]

Irytuje mnie, że księgarnia wystawiła na środku wersję w twardej za 50pln a wersję w miękkiej schowała za reklamą. Oczywiście miękka 40pln. Oczywiście zauważyłam to już po zakupie.

To tak w sumie mało związane z tematem ale musiałam upuścić trochę pary

[joanah]

Nie lubie gdy w ksiazce jest za duzo nazwisk i ciagle tymi nazwiskami sie operuje. Wymaga to ode mnie duzego skupienia aby zapamietac wszystkich hihi

[201703081551]

Ostatnio wkręciłam się w czytanie książek podróżniczych i muszę przyznać, że jest bardzo mało współczesnie wydanych i dobrych książek tego typu.
Śmiem twierdzić, że każdy może ją teraz napisać, wystarczy samo przekroczenie granicy i chwytliwe zdjęcia. Rozwalają mnie nic nie znaczące opisy wszystkiego co się po drodze wydarzyło, typu:
"Nad ranem postanowilismy cos zjesc. Wstąpiliśmy do pobliskiej jadłodalni, gdzie była tylko bułka z masłem. Potem jechaliśmy 2 godziny, po lewej była górka, za która skrecilismy, potem jakas pani zatrąbiła, aż w końcu dojechaliśmy do wiejskiej drogi, która miała dziury i jechaliśmy dalej...itd. itp."
Jakbym czytała dziennik 12-latki albo jakiś blog a nie książke za 30-40 zł reklamowaną jako "świetna książka podróżnicza"

To już wolę styl Martyny Wojciechowskiej, bo choć literacko nie zachwyca, to przynajmniej skupia się na ciekawych aspektach kulturowych danych społeczności, a nie wymienia mi po kolei przewodnikowe atrakcje i każdy skręt swoim autem

Inne wkurzające rzeczy, to:
-literówki!! Ostatnio kupiłam książkę "Amy. Moja córka" i co 10 stronę były jakieś literówki albo powtórzenia! Lekka przesada jak na tak krótką lekturę...
-beznadziejne tytuły (Into the Wild- Wszystko za życie, wtf?? )
-za miękkie okładki (bo bywają miękkie, ale hmm jakby to określić, z bardziej wytrzymałego i grubszego papieru, bardziej śliskie), strasznie szybko się rogi w nich zaginają

I ostatnio modny trend, szczególnie w literaturze faktu:

zaczynanie rozdziału od cytatu z tyłka wziętego najlepiej jakiś średniowieczny klasyk, szczerze mało mający coś wspólnego z fabułą (np. "Wszystko za życie", "127 godzin"). Każdy rozdział zaczęty takim wtrętem, nie wiadomo po co...

Aaaa i co mnie jeszcze osobiście wkurza to wklejanie w fabułę wierszy jakiś klasyków, teksty znanych piosenek... zawsze omijam tego typu akapity, bo przeważnie z fabułą nie ma to nic wspólnego.

[Naomi21]

Napisane przez mroja

zaczynanie rozdziału od cytatu z tyłka wziętego najlepiej jakiś średniowieczny klasyk, szczerze mało mający coś wspólnego z fabułą (np. "Wszystko za życie", "127 godzin"). Każdy rozdział zaczęty takim wtrętem, nie wiadomo po co...

Aaaa i co mnie jeszcze osobiście wkurza to wklejanie w fabułę wierszy jakiś klasyków, teksty znanych piosenek... zawsze omijam tego typu akapity, bo przeważnie z fabułą nie ma to nic wspólnego.

Masz rację, jakaś moda jest na te cytaty, z reguły beznadziejne Z tymi fragmentami wierszy też się zgadzam, zawsze mnie to raziło u Stephena Kinga (którego tak poza tym uwielbiam).

[coff3ina]

Nie lubię postaci kobiecych, które są nijakie, oczekują gwiazdki z nieba i patrzą maślanymi oczami za jakimś tam charakterem. Takie bezwolne cielaki. Przykładem, który wybitnie mnie irytuje nawet po x latach od czytania jest Izabela Łęcka.

Nie lubię książek, które są sklejone w taki sposób, że muszę 'złamać' okładkę. Wygląda to później bardzo nieestetycznie wg. mnie. Prędzej wybaczę wypadające kartki chociaż też mnie irytują.

Nie lubie 'śliskiego' papieru używanego coraz częściej w książkach. Wolę te stare wydania z tym twardszym i bardziej chropowatym.

[gabi1989]

Napisane przez Darkoz

Irytuje mnie coś takiego:
Paweł był gruby, niski, miał małe, świńskie oczka.
Parę stron później:
Spojrzała mu prosto w świńskie oczka.
Jeszcze później:
W jego świńskich oczkach czaiła się podejrzliwość.
Potem:
Świńskie oczka Pawła patrzyły przenikliwie zza grubych szkieł.
Czyli wspominanie o jakiejś charakterystycznej cesze bohatera milion razy, jakby raz czy dwa nie wystarczyło.

często spotykane w serii o Harrym Potterze rozczochrane wiecznie wlosy Harrego, napuszone włosy Hermiony, oczy Luny itd.

[Aimee_J]

Naprawdę wiele rzeczy umiem znieść jeśli książka mnie wciągnie - gdzieś się w niej potrafię zagubić i nie zwracam takiej wielkiej uwagi na wady. Natomiast trafia mnie, gdy widzę błędy rzeczowe takie jak np.: wyszukiwarka Internet Explorer - litości, to jest przeglądarka internetowa - wyszukiwarką jest Google :P. Niestety coraz więcej takich błędów u autorów widzę. W rezultacie albo się załamuję nad poziomem wiedzy lub niechlujstwa autora, tłumacza i wszystkich tych co daną książkę dopuszczają do wydania, albo spadam z fotela rechocząc na podłogę.

Ostatnio chciałam powystrzelać cała redakcję czytając biografię Dave'a Gahana. Literówki, błędy składniowe, gramatyczne, ortograficzne potrafiłam zdzierżyć, natomiast przekręcanie i zmienianie tytułów płyt mnie rozłożyło na łopatki i doprowadziło do szału.

[Dotka90]

We wszystkich książkach ludzie uśmiechają się 'odsłaniając równe, białe zęby'

[never_]

.

[sugarcane]

Nie lubię, kiedy książka jest wydawana po swojej kinowej ekranizacji i okładkę zdobią twarze aktorów ://

[201604190949]

Nie lubię kiedy zmienia się wydawca albo stary wznawia wydania z nową okładką Przez to zdarza mi się kupić książkę, którą już mam

[Dotka90]

W prawie każdej książce, którą ostatnio czytam bohater, bohaterka / druga połówka tychże, jeżdżą Priusem. Czy naprawdę nie ma innych samochodów?

[Aimee_J]

No wiesz? Przecież to ekologiczne auto! Takie trendy

Tapnięte z mojego HTC ONE V

[Vinnga]

Napisane przez oh Mandy

Na wizażu nie znalazłam podobnego wątku.

Jak w tytule: Co was irytuje w książkach - w fabule, w wydaniach i ogólnie w kwestii "czytelniczej"?

Zacznę swoje żale wypisywać:

1. Bohaterkami większości książek są 30-letnie piękne, idealne, mądre i bogate kobiety.

2. Przeważnie, zwłaszcza w książkach typowo o miłości, rodzic bohatera musi umrzeć na raka lub zginąć w wypadku.

3. Nie lubię długich opisów pomieszczeń, przyrody. Np."Na środku salonu stał stolik kawowy nakryty śnieżnobiałą serwetą, którą X. dostała w prezencie od swojej matki. Na przeciwko mieściła się skórzana kanapa w kolorze czerwonym, która idealnie pasowała do beżowej tapety na ścianach" I tak sobie tego nie umiem wyobrazić w późniejszych fazach czytania, tylko sama tworzę obraz wyglądu pomieszczeń, bohaterów.

4. Nie lubię też opisu wyglądu postaci nic nie znaczących, denerwuje mnie też opisywanie ubioru. "Siedział, bezmyślnie patrząc w okno. Wtedy podeszła do niego kelnerka, by przyjąć zamówienie. Kobieta była wysoka, po trzydziestce, ale jej styl sprawiał, że wyglądała młodziej. Jej włosy były rozjaśnione, a uroku dodawały im ekstrawaganckie, różowe pasemka. Na sobie miała czarny T-shirt ze zdjęciem zespołu Iron Maiden, jeansowe, przetarte rurki i białe conversy..." Co mnie to obchodzi?!

5. Błędy ortograficzne, interpunkcyjne lub składniowe. Te ostatnie to raczej wina tłumacza.

6. Kiepskie wydania - mała czcionka, książka jest tak mocno sklejona, że ciężko ją otworzyć

7. Paskudne okładki i dziwne tytuły


* przykładowe cytaty wymyślone przeze mnie

Mnie nie przeszkadzają opisy przyrody, pod warunkiem że nie zajmują trzech stron ciągiem . Co do punktu 4. to bardzo lubię charakterystykę bohaterów, nawet tych nic nieznaczących. Po prostu lubię sobie wyobrażać czytaną scenę w miarę dokładnie .
Z resztą punktów się zgadzam

Napisane przez lucciola

1. Błędy stylistyczne (przede wszystkim dotyczy to słabych, niechlujnych tłumaczeń); jeśli już znajdę jakieś "kwiatki: tak mnie to irytuje, że mam ochotę skreślić i obok napisać poprawną formę.
2. Przypisy na końcu książki.
3. Aktorzy odtwarzający role w ekranizacji danej książki na jej okładce (vide Portret Doriana Graya wrrrr ). Z drugiej jednak strony rozumiem, że niektóre książki nie byłyby wznawiane gdyby nie film a aby potem sprzedać taką książkę czasem trzeba posiłkować się prostym marketingowym chwytem.
4. W fabułach drażni mnie widoczny brak pomysłu autora na zakończenie wcześniej świetnie skonstruowanej akcji. Nagle pod koniec akcja wyhamowuje i jakoś tak cała książka trochę traci sens i wartość.
5. Nie lubię też łapać autora na pewnych nieścisłościach. Myślę sobie wtedy czy naprawdę nie mógł zerknąć kilka stron wcześniej i przeczytać co sam napisał jeśli miał przerwę w tym pisaniu?
6. Pewnie zostanę po tym odsądzona od czci i wiary ale nie lubię książek pisanych przez kobiety. Co nie znaczy, że dobieram literaturę wyłącznie na podstawie płci autora. Po prostu zwykle treść, tematyka lub sposób ujęcia tematu mi nie odpowiada.

Punkty 2. i 4. również mnie irytują

Napisane przez enfys

Mnie jeszcze denerwuje, gdy bohater "przygryza wargi". W Millennium taka sytuacja ma miejsce za każdym razem, gdy akcja skupia się na postaci Lisbeth.
Czasami zastanawiam się, czy bohaterowie przygryzający wargi mają jeszcze usta.

Od razu przypomina mi się 50 Twarzy Greya, gdzie Ana non stop przygryzała wargi .

Bardzo nie lubię powtarzających się określeń. Ktoś tu pisał o świńskich oczkach. Jako że niedawno czytałam słynne 50 Twarzy... to pożalę się na świętego Barnabo, przygryzanie warg i wewnętrzną boginię

[Naomi21]

Ostatnio rozmawiałam na ten temat z mamą i mam kolejne punkty na liście rzeczy, które mnie denerwują w książkach. I to jak

Zawsze jak bohater postanawia zmienić swoje życie, to od razu mu się to udaje. Najbardziej wkurza mnie to jeśli chodzi o pracę: bohaterka - nierób, bez doświadczenia i wykształcenia, z miejsca dostaje pracę w zawodzie, do którego ma predyspozycje i o którym marzy (dziewczyna interesująca się modą zostaje asystentką w magazynie o modzie, ktoś, kto robi dobre zdjęcia bez problemu zaczepia się w lokalnej gazecie itp.). Strasznie mnie to wkurza

Denerwuje mnie jak autor każdej osobie w książce przypisuje jeden styl życia, tak jakby nie było innych. Ostatnio czytam powieść, w której każda bohaterka (a jest ich ze 20) bierze pigułki antykoncepcyjne: od 15 - latek po 50 - latki. "jako pierwsza w klasie zaczęła brać pigułki" - o jednej bohaterce, "nie wie jakim cudem zaszła, skoro brała pigułki" - o drugiej, "musiała odstawić pigułki, bo coś się stało" - o trzeciej, "nie musieli się martwić, bo brała pigułki" - o czwartej itd. itp. Osoby z różnych środowisk, ale żadna nie brała pod uwagę innej opcji, te pigułki musiały być. I to ciągłe podkreślanie, masakra

[Vinnga]

Mnie przypomniała się jeszcze jedna rzecz, która mnie irytuje w książkach: wypowiadanie przez bohaterów zdań typu "Sądziłam, że takie rzeczy dzieją się tylko w kryminałach!", "To brzmi jak scenariusz kiepskiego romansu", "Czuję się jak postać jakiejś książki"

[traicionera]

Napisane przez magnolia79

To ja chyba trafiam na dobre książki...

ogólnie bardzo lubię opisy ubioru, wnętrz, krajobrazów, bohater może być dla mnie opisany od palców u stóp po czubek głowy, jaką pije kawę i co nosi w kieszeniach


Nie lubię natomiast płytkich bohaterów...
braku dialogów
dużej czcionki
szerokiej interlinii

małych wydań kieszonkowych
kinowych okładek
obwoluty

Z tym przesadzaniem z opisami spotykam się głównie w książkach Lackberg, człowiek jest ciekawy dalszego rozwoju akcji, a tu nagle mu serwuja cały rozdział o tym, jakie bajki ogląda córka głównej bohaterki, co jedzą, jakieś różne gadki szmatki bohaterki z mężem, siostra, szwagrem i naprawdę taki Klan się z tego robi, czy inne Na Wspólnej, a nie tego szukam w kryminalach.