Rozstanie- inna kobieta- pseudopowrót - brak zaufania

[blue_apple]

Napisane przez jednataka20

no dobrze dziewczyny, ale mimo wszystko chciałabym wiedzieć, czy ktoraś z Was wie, jak sobie radzić z moim problemem czyli obsesja?

(nie da się na forum wszystkiego naświetlić, ja jestem całkiem bystrą i rozsądną osobą i umiem wiele rzeczy sama ocenić )

ale- nie umiem sobie radzić z tą obsesją.
druga strona wyraziła chęć pomocy, po moich konkretnych komunikatach stwierdziła, że chce o mnie walczyć, zapewniła, że nikogo nie ma poza mną (wiem, to akurat tylko słowa...:P ) i nawet zgodziła się wdrożyć potrzebne mi do odzyskania zaufania swego rodzaju "big brotherowanie" na jakiś czas.
także jest tu sporo chęci z drugiej strony, ale najważniejsze jest, żebym ja się nie męczyła i nie zamęczyła moją paranoją innych.

coś, ktoś ?
może ktoś po zdradzie umie coś doradzić- pewnie metody walczenia z takimi myślami są w tych przypadkach podobne.
na razie trafiłam na same ogólniki, a potrzebuje konkretów.

może któraś z Was tak sobie podobną do mojej sytuację ogarnęłą w głwoie, że zechce pomoc i się podzieli ?

chciałam Ci tu opisać moją historię, bo jest bardzo podobna do Twojej, ale wiesz ile już takich historii wizaż widział? przejrzyj jakieś wątki o facetach, którzy zdradzali. o facetach, którzy zerwali, ale jednak im się odwidziało, chociaż jednocześnie oni nic nie obiecywali przecież. dziś mowa o koleżeństwie, jutro mowa o byciu parą, a pojutrze, że przecież nic nie obiecywał.

na co Ty liczysz? że on Cię kocha, że w ogóle chce być z Tobą, że Cię szanuje, że jesteś dla niego ważna?

nie kocha, nie chce z Tobą być, nie szanuje Cię, jesteś dla niego najmniej ważną osobą w życiu. jesteś zapchajdziurą.

okłamywał Cię okropnie, nie szanował Cię ani trochę. mieszał Ci w głowie, byłaś deską ratunkową, jakby z tamtą mu nie wyszło.

miałam pytać czy jesteś może DDA.

bo chcesz wpakować się z związek z kimś, kto ma Cię głęboko gdzieś. kto Cię tak potraktował. jak to jest, że możesz wybaczyć komuś to, że tak Cię wykorzystywał, okłamywał i tak traktował?

myślałam, że postanowiłaś zerwać z nim kontakt na dobre, bo to jest dla Ciebie najzdrowsze. ale po ostatnim wpisie widzę, że nie.

leczysz się jeszcze u psychologa? rozumiesz, że tego typu Twoje zachowania nie są normalne?

tak, ja sytuacje podobną do Twojej ogarnęłam w głowie. spotkałam się z dziewczyną, z którą spotykał się na zmianę ze mną (tak tak, bardzo chciał ze mną być jednak, ale jutro już nie, już zrobiłam coś nie po jego myśli i wracał do tamtej, a potem znowu liczył, że wybaczę), posłuchałam wersji wydarzeń z jej strony, ułożyłam sobie wszystko - co robił, czym się kierował, kim dla niego byłam.
nikim, kogo by szanował. nie potrzebny mi taki człowiek w życiu.
a Tobie?

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

ja mysle ze on probuje z ta nowa dziewczyna,ze podoba mu sie ale wolno sie tamta znajomosc rozwija i nie jest pewny czy z tego cos wyniknie.
facet jasno ci powiedzial ze chce sie widywac z innymi i z toba jako kolezanka.
nie rob sobie nadzieji jesli na jego droze stanie ktos interesujacy i zainteresowany opusci cie bez zalu.
na twoim miejscu dalabym sobie spokoj z tym kolesiem wykanczasz sie nerwowo przedluzasz to co nieuniknione,a nieunikniony jest definitywny koniec tej pseudo kolezenskiej znajomosci

[giselle2504]

Zgadzam się z innymi. Nie warto inwestować emocjonalnie w tak niepewną znajomość. Tym bardziej, że masz, jak to sama mówisz obsesję. Wiem jak to jest i nie da się z tym walczyć. Zawsze, choćby nie wiem co, to i tak będzie ten cień niepewności. Chociażby okazał się taki super, to i tak wszystko zniszczy między Wami brak zaufania. To mit, że zdradę(nieważne jaką) da się wybaczyć, a na pewno nie zapomnisz.
Wiesz jak było u mnie, ja też miałam depresję, więc takie stany obsesyjno-maniakalne nie są mi obce. Uwierz, że nie warto tracić na niego czasu. Im szybciej zerwiesz znajomość tym lepiej dla Ciebie

[jednataka20]

wątek zamknięty

[jednataka20]

chodzcie chodzcie po newsy

[kennedy]

Fajnie ze zebralas sie do kupy aby zrobic to co trzeba. Teraz na wakacjach bedziesz mogla wypoczac i zapominac powoli otej niemilej sytuacji.

---------- Dopisano o 21:24 ---------- Poprzedni post napisano o 21:23 ----------

Na pewno jest ci ciezko ale widac w poscie ze czujesz dobre wiatry. Nie kazdy facet sie tak zachowuje- dajesz sobie szanse na poznanie kogos kto cie bedzie dobrze traktowal

[jednataka20]

wątek zamknięty

[kennedy]

Porzadny facet bedzie cie wspieral a nie hamowal) tak trzymaj!

[giselle2504]

Udzieliła mi się Twoja radość, bo w sumie ja też się teraz tak czuję
Gratuluję odwagi, zebrałaś się w sobie i dałaś radę. Teraz będzie tylko lepiej.
Przy nim nigdy byś się tak nie rozwinęła, a teraz możesz robić, co tylko chcesz. Powodzenia

[kennedy]

Swietnie ze sie nie zalamujesz.

[blue_apple]

gratuluję, szczególnie, że czytałam tą inną wersję Twojego ostatniego wpisu

napisałaś teraz takie wnioski jakie chciałam Ci przekazać wcześniej.
powodzenia.

świetnie, że znalazłaś tyle ciekawych zajęć

[jednataka20]

wątek zamknięty

[jednataka20]

wątek zamknięty

[blue_apple]

Napisane przez jednataka20

nom, nowe furtki co chwila mi się otwierają i fajnie, ale i tak jestem wewnątrz strasznie przygnębiona

ale to moja wina, bardzo chciałam widzieć świat lepszym, niż jest no i masz.

mnie już to jego tak szybkie zaczęcie nowej relacji rozwaliło emocjonalnie. ale to, jak mnie potraktował, gdy już się dowiedziałam, i gdy on się dowiedział, jak mi zależy i jak to przeżywam...

cały koncert był dla mnie taki jak gdy byliśmy razem. przytulał mnie, chuchał mi na buzię i pocierał mi ramiona bo marzłam, próbował mnie rozśmieszyć, zabrał mnie na herbatę, żebym się rozgrzała, staliśmy pod sceną, obejmował mnie, sprawdzał, jak się czuję, a tuż po koncercie powiedział :"jesteś tylko koleżanką. nie będę niczego przyspieszał z powodu byłej. nic ci nie mogę obiecać.nie wykluczam, ze kogos nowego znajdę..."
jest do dupy, wiem. ale co z tego, że on jest egoistą pozbawionym empatii, skoro i tak mnie to wszystko boli ...
nie zasłużyłam sobie niczym na takie traktowanie. nie narzucałam mu się, cały czas miałam klimat "układasz sobie życie, ja spadam". to mi na to nie pozwalał, dalej mnie łudził, twierdził, że tamto powoli kończy. potem z powoli zrobiły się prawie 2 tygodnie. a ja nic nie mogę, bo przecież nie jesteśmy parą.
wygodnie to sobie wszystko rozwiązał.
ech...
szkoda gadać.
przez 2 tygodnie przeżywałam załamanie nerwowe, zdychałam z nerwów i szoku. a teraz już został tylko taki okropny, dogłębny smutek...
i co z tego, że pięknie wyglądam, faceci się za mną oglądają, ludzie komplementują, co z tego, że się uśmiecham, że jestem życzliwa, wygadana, że super mi idzie na uczelni i że mam tyle możliwości, ,planów, pasji i zajęć, skoro wiem, że człowiek, który kiedyś był dla mnie jak anioł, któremu mogłam ufać, wierzyć, który się mną opiekował i był najlepszym przyjacielem teraz stał się wrogiem, na którego nawet nie jestem w stanie spojrzeć na ulicy ... ? i który potraktował mnie tak beznadziejnie, że nie będę mogła mu już nigdy wybaczyć ? którego znienawidziłam ?

beznadziejna ta moja historia.
jest mi smutno.
wierzyłam, że to się uda, a tu klapa.
wiem, że będę miała dzięki temu lepszego partnera, lepsze życie, i w ogóle dobrze, że to koniec, ale chyba po prostu z tych zdarzeń i rozczarowań znowu łapie mnie deprecha. Mam taki nastrój od kilku tygodni.
na zewnątrz jestem promienna, wesoła, pewna siebie, a w środku...wrak.

przykro mi, że ludzie robią sobie takie rzeczy
taki jakiś ten nasz świat...nie taki jak powinien być...

daj sobie czas!
i na cierpienie i na smutki. zawiodłaś się na kimś i to nie jest wesoła sprawa. temu zdarzeniu będą towarzyszyły takie emocje, jakie towarzyszą.

[giselle2504]

Napisane przez blue_apple

daj sobie czas!
i na cierpienie i na smutki. zawiodłaś się na kimś i to nie jest wesoła sprawa. temu zdarzeniu będą towarzyszyły takie emocje, jakie towarzyszą.

Dokładnie. Niestety swoje trzeba odcierpieć, ale z czasem będzie coraz lepiej

[jednataka20]

wątek zamknięty

[poli_333]

Bardzo się cieszę i gratuluję podjęcia decyzji o rozstaniu z jakiejkolwiek relacji z tym panem. Też kiedyś przeżyłam podobny zawód i na ten smutek nie ma specjalnej, złotej rady, milowy krok to Twoja decyzja i Twoje nastawienie. Jak napisała blue_apple na cierpienie i smutki musisz dać sobie czas, taki stan trzeba po prostu przeżyć, nie da się go ominąć. Konflikt o którym piszesz też na pewno nie jest pomocny, wiem o czym mowa, kiedy za bardzo by się chciało, ale serce strachliwe przed kolejnym zawodem. Czas ten konflikt zażegna
Zajęcia i pomysły na spędzanie czasu o których pisałaś są świetną alternatywą także dla przezwyciężania melancholijnych nastrojów, więc życzę Ci szerokiej drogi Masz w sobie niesamowicie dużo wewnętrznej siły i myślę, że to Twój fundament, mocny. I nie żałuj, że spróbowałaś mu wybaczyć, choć on i tak od razu nie miał zamiaru wracać. I tym Ci akurat pomógł, bo gdybyście do siebie wrócili, byłoby Ci jeszcze bardziej przykro i czułabyś się jeszcze bardziej oszukana. Masz teraz pewność, jak wyglądałby Wasz związek. Jeśli chcesz utrzymać stan obecny, musisz być wobec niego stanowcza w związku z tym co mu powiedziałaś, że 'nie życzysz sobie...' 'to koniec' i tym podobne, żeby wiedział przy każdej okazji, kiedy się będzie kontaktował, że mówiłaś poważnie. Trzymam kciuki

[jednataka20]

wątek zamknięty

[Trzepotka]

Treść usunięta

[jednataka20]

wątek zamknięty

[poli_333]

Oczywiście, że jesteśmy.
Masz po prostu we wszystkim rację, masz prawo, by czuć się zdradzoną i oszukaną, masz prawo być na niego zła i nie mieć ochoty z nim rozmawiać.
Po takim smsie jaki mu wysłałaś przed koncertem powinien się mocno zastanowić, czy ma prawo jakkolwiek kontaktować się z Tobą, bo Ty już wyraziłaś swoje zdanie. Pasowałoby, żeby w końcu zaczął brać odpowiedzialność i ponosić konsekwencje swoich czynów. Z Twojej strony je ponosi, ale chyba sam nie do konca jeszcze czuje, ze przegiął.
Jesteś naprawdę bardzo silna. I z tego musisz teraz korzystać. To Twoja jedyna podpora. (no i my, wspierający myślą )

[jednataka20]

wątek zamknięty

[cofeina88]

Napisane przez jednataka20

a ja chciałabym być w fajnym, ciepłym związku, być w tym związku wspierana i akceptowana

No to pomyliłaś faceta, bo ten Ci prosto z mostu mówi, że czegoś takiego nie ma do zaoferowania. Bawi się Tobą i nie wiem jak mogłaś pozwolić, żeby taki burek tak bardzo wszedł Ci na głowę. Aż nie do pomyślenia, że Ty go traktujesz tak poważnie. Przecież koleś jest na poziomie rozwoju dziecka z podstawówki (chociaż chyba dzieci obrażam). On i jego zabawki, a zabawki mogą sie znudzić przecież. Jak można dać sie tak traktować? Pogoń go w cholere. Facetów jest pełno, a na gorszego pacana ciężko będzie trafić
****

Właśnie doczytałam, że sie ogarnęłaś. Bardzo dobrze, gratulacje <brawo>

[ysabell]

Ja mialam troche podobna sytuacje. Dwuletni zwiazek, z czego drugi rok na odleglosc. Mi bardzo zalezalo, jednak wszystko sie pomalu zaczelo rozwalac, bo on malo pisal, jakby tracil zainteresowanie... Potem bylo on and off przez kilka miesiecy, jezdzilam do niego na weekendy kilka razy i za kazdym razem bylo super, seks i w ogole, mowienie kocham i planowanie mojego powrotu do kraju i zamieszkania razem. Ale po weekendach znow bylo to samo - prawie zerowy kontakt z jego strony, a jak ja sie komtaktowalam to wychodzilo, ze sie narzucam i ciagle sie denerwowal jak do niego dzwonilam. Caly czas mi bardzo zalezalo. No i w koncu umowilismy sie ze zrobimy sobie 2 tygodniowa przerwe na przemyslenia i po tych 2 tygodniach zdecydujemy czy chcemy byc razem czy nie. Ja chcialam, wiec przerwa w sumie byla dla niego. A on to przekrecil tak, ze w sumie zamiast zrobic przerwe to ze mna zerwal... i kilka dni pozniej poszedl na randke z jakas dziewczyna i sie z nia przespal... Przez te poprzednie kilka miesiecy tyle mi nerwow naharatal, tyle sie nacierpialam, wykazywal sie takim brakiem empatii, ze ten definitywny koniec byl szczesciem w nieszczesciu - pierwszym krokiem do wyrwania sie z toksycznego zwiazku. I gratuluje, ze zdobylas sie na definitywne odciecie go od siebie, zdecydowanie dobry krok ktory zaoszczedzi ci zszarganych nerwow i pozwoli odzyc. Prawdziwa milosc nie rani, a desperacja prowadzi do cierpieia. Lepiej odpuscic.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[jednataka20]

wątek zamknięty