Błędy młodości i studia dzienne w wieku "okołotrzydziestkowym "

[axxxa]

Ama:dzieki za odzew. Certyfikaty mam juz 2 zrobione.tylko 3 mi brakuje.

A tak jak zalozycielka watku, obecnie na tych studiach dziennych roznica miedzy mna a studentami jest 10 lat! Czuje sie jak staruszka. Ale nie daja mi tyle. Chyba ze nie chca mi robic przykrosci. Ale podejscie do nauki w starszym wieku jest tak rozne ze az warto sie o tym przekonac.

[MissChievousTess]

Miałam do czynienia z tłumaczeniami. Gdybyś skończyła te studia z germanistyki i zrobiła przysięgłego to miałabyś się naprawdę nieźle.
Jako kosmetyczka możesz mieć trudniej- rynek jest bardzo nasycony takimi usługami. I samo studium to chyba za mało, żeby wygrać z młodszą konkurencją.
Skoro język jest Twoim atutem to z niego korzystaj.

---------- Dopisano o 21:47 ---------- Poprzedni post napisano o 21:24 ----------

A co do różnicy wieku to się nie przejmuj, ja ma za sobą magiczną 30-tkę, obecnie studiuję prawo z "młodziakami" i naprawdę wiek nie ma znaczenia.
No może o tyle, że więcej od nich wiem i niektóre rzeczy rozumiem łatwiej niż oni. Bywa,że pytają skąd o czymś tyle wiem, ale na ogół w codziennych sytuacjach różnica wieku nie jest jakoś mocna odczuwalna.
Ogólnie rzecz biorąc to w Polsce jest jakieś dziwne podejście do studiowania po 30-tce, inne niż na Zachodzie Europy. Jak mieszkałam w Szwecji to obecność na uczelni studentów po 33 roku życia była na porządku dziennym, kształcenie ustawiczne jest tam uznawane za normalne, nie raz zaczepiła mnie na korytarzu np. 60-letnia studentka, która chciała sobie pogadać po rosyjsku bo uczyła się języka na kursie akademickim, a od kogoś z mojej grupy usłyszała, że ja rosyjski znam.
Jak ktoś chce, może studiować i uważa, że warto to powinien to robić. I tyle.
Ja też uważam, że jako młoda osoba źle wybrałam 1 kierunek. Potem ten wybór skorygowałam, a teraz robię coś co z punktu widzenia moich planów na przyszłość ma dla mnie sens czyli prawo.
Z tego co widzę, to wielu ludzi nie ma na siebie pomysłu i wybiera studia nieco na oślep albo z przypadku. Jestem na studiach socjologicznych 2 stopnia i są na nich osoby, które już teraz wiedzą, że za rok chcą ten kierunek zmienić na coś innego. Jak na to patrzę to dochodzę do wniosku, że ja mimo,że zmieniałam zdanie co do wyboru studiów byłam jednak bardziej konsekwentna- nie tyle zmieniałam obszar moich zainteresowań co kierunek po tym jak okazywało się, że dana dziedzina akademicka nie spełnia moich oczekiwań jeśli chodzi o wiedzę i poziom nauczania jaki zapewnia. Zawsze trzymałam się nauk społecznych związanych ze sferą publiczną i działalnością państwa (tej tematyki dotyczy moja specjalizacja na socjologii). A moi obecni koledzy z socjologii 2 stopnia skaczą a to na filmoznawstwo, a to na jakieś cuda typu nauki kognitywne, nie mówiąc o rosjoznawstwach i jakiś dziwnych innych kierunkach mało związanych z naukami społecznymi.
Głupotą z mojej strony był wybór na początku drogi nauk politycznych (kiepski wydział na UJ i kiepska nauka jako dziedzina akademicka. O tym jak kiepska przekonałam się studiując socjologię, która pod względem teoretycznym jest naprawdę dużo przydatniejszą i sensowniejszą dziedziną nauki). Szkoda, że nie wybrałam wtedy po prostu prawa. Teraz to nadrabiam. Czasu nie cofnę, ale nie widzę powodu dla którego nie powinnam dać sobie szansy na skorygowanie moich życiowych wyborów wynikających po prostu z mojego młodego wieku i niewielkiej wiedzy na temat akademickich realiów.

[axxxa]

tak jak piszesz moze i mialabym niezle jako tlumacz ale ja nie czuje tego jezyka az tak bardzo zebym mogla zostac tlumaczem. to duzo nauki na pewno a ja do takich pasjonatow zaangazowanych nie należę. mysle ze bardziej sie odnajde w tej kosmetyce.

tak sobie czasami mysle jak zazdroszcze ludziom ktorzy wiedza co chca w zyciu robic,ja nie wiem do tej pory i dalej szukam. ale mysle ze kosmetyka to bedzie to.oby.

w sumie w obecnych czasach to po każdym kierunku jest wysyp "znawcow" w danej dziedzinie. wiec chyba tym nie ma sie co kierowac.

moze najoptymalniej by bylo dziennie robic tlumacza a zaocznie kosmetyke. ale mam nastawienie w glowie ze nie dam rady temu podolac. mam male dziecko w domu, zlobek do 16 wiec na niektore zajecia nie chodze i duzo opuszczam. na nauke w tygodniu nie mam czasu, tz pracuje do nocy. jestesmy z dala od rodziny i zdani wylacznie na siebie.