Z doświadczenia stwierdzam jednoznacznie, że znajomości internetowe są niewiele warte

[Kretka666]

Napisane przez roksen

mysle, ze jakby zagadal tak o Justin Timberlake czy inny Bruno Mars to
nie ucieklabys, wiec raczej owy osobnik po prostu nie przypadl Ci do gustu a nie ze obcy

Ja to bym uciekała mocno Nawet jakby sam Pan Idealny do mnie zagadał. Kto zagaduje obcych ludzi na przystanku? W ogóle obcych ludzi na ulicy? Nie widzę tego, mnie to odstrasza.

---------- Dopisano o 14:04 ---------- Poprzedni post napisano o 14:03 ----------

Napisane przez paollino

Nope, ja po prostu mam jakiś irracjonalny lęk przed obcymi ludźmi i zawsze się zastanawiam, czego chcą, że zagadali

I co jest z nimi nie tak, że zagadali Rozumiem, pytać o drogę, godzinę, 2 zł na jabola czy coś, ale tak z d. "co tam?" to dla mnie dziwne.

[201608251020]

Napisane przez Kretka666

I co jest z nimi nie tak, że zagadali Rozumiem, pytać o drogę, godzinę, 2 zł na jabola czy coś, ale tak z d. "co tam?" to dla mnie dziwne.

Dokładnie Owszem, zdarzyła mi się sytuacja, że zagadałam się z chłopakiem, z którym wysiadałam z zepsutego tramwaju. Ale zazwyczaj ja się zawsze gdzieś śpieszę, tudzież padam na pyszczek ze zmęczenia i chcę już do domu. Dużo pracuję, w weekendy mam czas by coś poczytać, wyspać się, posprzątać mieszkanie, zrobić pranie, odpocząć. Miałabym jeszcze paradować wieczorami w miejscach publicznych, bo a nuż kogoś poznam?

[Kretka666]

Napisane przez paollino

Dokładnie Owszem, zdarzyła mi się sytuacja, że zagadałam się z chłopakiem, z którym wysiadałam z zepsutego tramwaju. Ale zazwyczaj ja się zawsze gdzieś śpieszę, tudzież padam na pyszczek ze zmęczenia i chcę już do domu. Dużo pracuję, w weekendy mam czas by coś poczytać, wyspać się, posprzątać mieszkanie, zrobić pranie, odpocząć. Miałabym jeszcze paradować wieczorami w miejscach publicznych, bo a nuż kogoś poznam?

Albo, jak ja, ma się ciągle słuchawki w uszach - jak tutaj zagadać?
Cała prawda. Będąc nastolatką to jeszcze łatwo, ale później, łazić i szukać? Żeby było śmieszniej mojego TŻ poznałam będąc właśnie nastolatką, w internetach. Nawet wtedy byłam leniwcem.

[MaloMi93]

Desperackie szukanie partnera nigdy nie wychodzi dobrze. Bez znaczenia czy to Internet, klub czy kościół.
Mi poznawanie TŻ przez Internet pozwoliło na zupełne otwarcie się przed nim bo w rzeczywistości trudno łapię kontakt z nowymi ludźmi. On był początkowo osobą, z którą fajnie się pisało i tyle. Nawet nie zakładałam, że się spotkamy kiedyś. Po prostu to się działo.

Związki na odległość też nie uznałabym za absurd. Może dlatego, że w takim jestem. Jeśli ludzie się kochają to mogą bardzo wiele. Dziewczyny pokazały, że takie relacje mają przyszłość.

Według mnie najważniejsze to mieć głowę na karku w takich kontaktach, a gdy zrodzi się coś więcej to opracować plan, który pozwoli dążyć do wspólnego życia (bez odległości).

[HealthOne]

Absolutnie się z tym nie zgodzę. Poznałam przez internet kilkoro ludzi- spotkałam troje z nich. Mój mężczyzna jest ostatni z nich- i to właśnie z nim stworzyłam swój najdłuższy jak dotąd związek - już ,że tak powiem, normalny, a nie wirtualny nie ma znaczenia gdzie bym go poznała- gdziekolwiek by to nie było- w realu- dążyłabym do tego by go poznać bo mi się zwyczajnie spodobał (na zdjęciach). Nie jestem nieśmiała, wychodzę do ludzi, wyglądam jak człowiek
Poza tym od 5 lat prowadzę bloga- mam na nim wiele ''znajomych'' dziewczyn, a jedna z nich jest wyjątkowa- (fajnie to zabrzmiało ale nie to mam na myśli :P ). Magda mieszka kilkaset km odemnie, ale jest mi bliska jak przyjaciółka, pamięta o mnie, wysyłamy sobie nawet drobiazgi na święta czy urodziny. Jeszcze się nie zobaczyłyśmy ale mam nadzieję że w wakacje uda nam się to w końcu zrealizować.


Albo masz ogromnego pecha do ludzi, albo również w realu problem z wychodzeniem do nich i otwartością (nie mylić z naiwnością). Jeśli nie jest trudnością dla kogoś poznawanie ludzi na żywo i utrzymywanie kontaktów z nimi, tym bardziej nie będzie go miał w internecie.

---------- Dopisano o 20:02 ---------- Poprzedni post napisano o 20:01 ----------

Zapomniałam dodać- nigdy nie ''szukałam''. Jakoś samo wszystko się działo

---------- Dopisano o 20:09 ---------- Poprzedni post napisano o 20:02 ----------

Napisane przez kaledonia

Bzdura, żaden wstyd. Znam w rodzinie mojej dużo par,które poznały się w internecie.
Sama mam męża poznanego w internecie.

Gratulacje

W klubie to ja mogłam poznać jakiegoś palanta liczącego na jednorazowy seks. Taka prawda niestety. Znałam miłośniczki klubów, które wierzyły,że spotkają tam miłość życia,ale ta ich miłość trwała zawsze do następnego weekendu maksymalnie,bo potem chłop się zmywał

dokładnie!!!!

[Imperialista]

Ja poznałem trochę ludzi przez internet i niestety - stwierdzam jednoznacznie, że większości się nudzi na chacie i chyba tylko dlatego siedzą na różnych portalach. Bo jeśli chodzi o bezpośrednie spotkania to chyba nie mają odwagi albo na księcia czekają.

PS. Dużo dziewczyn z sympatii.pl ma konto na maxmodels.pl, więc chyba bez internetu życia nie mają.

[pankasztan]

Napisane przez Imperialista

Wydaje mi się, że najlepiej poznawać kogoś tradycyjnie (czyli na imprezach, na przykład domówki albo w klubie). Znajomości internetowe są nietrwałe, każdy tam szuka ideału albo ludzi dzieli 300 km (to już absurd). No i wstyd się przyznać, że kogoś poznaliśmy w internecie. Wiem, że szukanie wynika to pewnie z braku śmiałości bądź pewnych braków w wyglądzie, ale dla mnie to już akt desperacji. I żeby nie było, też z tego korzystałem.

A jakie jest wasze zdanie?

Dlaczego miałyby być nietrwałe, jeżeli na pewnym etapie znajomości internetowej dochodzi do spotkania face to face? Twoja teza jest absurdalna.

Jeśli chodzi o kontakty z osobami mieszkającymi daleko to jest problem, gdy rozmowa z nimi jest na tyle wciągająca, że później narasta potrzeba, żeby się z nimi spotkać. Sam tego kiedyś doświadczyłem.

Każdy sposób jest dobry, żeby poznać wartościową osobę

[propolka]

Przez internet poznałam wielu wspaniałych ludzi, jednym z nich jest mój Tż. Jesteśmy ze sobą ponad 2 lata i w dodatku bardzo szczęśliwi. Nie wstydzę się tego, że poznałam go właśnie w taki sposób. Poznaliśmy się poprzez hobby (gry mmorpg), nie przez portal randkowy. I tak jak ktoś już wspomniał w internecie z reguły najpierw poznaje się charakter, a dopiero potem wygląd.

W dzisiejszych czasach ja osobiście bardziej zaufałabym osobie poznanej w internecie niż w klubie. ;p

[tyene]

Przez internet poznałam:

byłego TŻ (4,5 roku związku)
obecnego TŻ

oraz... z 7 BARDZO DOBRYCH znajomych kobiet. Kobiet więcej. Teraz się spotykamy, kawusie, kino, babskie imprezy.

i masę innych osób.

Wszystkie znajomości zostały przeniesione "do realu".

[Marudna Krolewna]

Poznałam mnóstwo wartościowych osób w necie (akurat nie partnera, ale wielu znajomych) - kontakt mamy do dziś, jeździmy do siebie mimo, że jesteśmy rozrzuceni po kraju i spotykamy się pare razy w roku na wspólnych weekendach. W międzyczasie kontakt podtrzymujemy internetowo.

Wszystko zależy od tego na kogo trafisz - jak ktoś jest burakiem to co za różnica czy poznasz go na forum czy na imprezie?

[Imperialista]

No to widocznie mam pecha do znajomości internetowych.

[Thalie_]

A ja mam pecha do znajomości klubowych, każdy randkowicz poznany na imprezie okazał się popaprańcem. Obecnego TZ natomiast na popularnym portalu społecznościowym i jestem wściekle szczęśliwa . Więc nie ma sensu uogólniać, jesteś teraz zniechęcona więc lepiej przerzuć się na real.

[Celestia]

Ja przez internet poznałam masę świetnych ludzi i absolutnie nie zgadzam się z opinią autora wątku. Jedną z tych osób jest mój obecny chłopak, z którym jestem obłędnie szczęśliwa i dziękuję z całego serca temu kto zapoczątkował ten cudowny wynalazek

[Kotalka]

Napisane przez Thalie_

A ja mam pecha do znajomości klubowych, każdy randkowicz poznany na imprezie okazał się popaprańcem. Obecnego TZ natomiast na popularnym portalu społecznościowym i jestem wściekle szczęśliwa . Więc nie ma sensu uogólniać, jesteś teraz zniechęcona więc lepiej przerzuć się na real.

Mam podobnie
Co do znajomości internetowych, to mam różne doświadczenia. Część z nich przeniosłam do realnego życia i do tej pory utrzymuję z tymi osobami kontakt, a część okazała się nie warta kontynuowania. Zupełnie tak samo jak w przypadku ludzi poznawanych w szkole, w pracy czy jeszcze w innych okolicznościach.

[Rena]

watek z gatunkow lekko rozrywkowych jak rozumiem

ja sie podlize - TZ-ta poznalam "jak trzeba" czyli na domowce

za to rozni moi krewni i znajomi krolika siedzieli na czateriach a potem wodke weselna trzeba bylo pic juz calkiem realnie, takze internet na pewno nie czyni ludzi wolnych.

[JossStone]

Pomiędzy mną i moim tżtem było 1200 km, znajomość przez internet przez wiele czasu. A teraz jesteśmy mężem i żoną

[Migotka8923]

Ja poznalam obecnego tz na poratalu randkowym, jestem z nim od 8 miesiecy i jego rodzina poznala mojego prawie 3 letniego synka, wszyscy go bardzo polubili, a ja jestem bardzo szczesliwa

---------- Dopisano o 15:57 ---------- Poprzedni post napisano o 15:54 ----------

Napisane przez Kotalka

Mam podobnie
Co do znajomości internetowych, to mam różne doświadczenia. Część z nich przeniosłam do realnego życia i do tej pory utrzymuję z tymi osobami kontakt, a część okazała się nie warta kontynuowania. Zupełnie tak samo jak w przypadku ludzi poznawanych w szkole, w pracy czy jeszcze w innych okolicznościach.

Ja mam kilku znajomych poznanych przez internet i okazali sie calkiem sympatycznymi ludzmi i zamierzam dalej z nimi kontakt trzymac

Tu tez mozna poznac ciekawych ludzi

[pankasztan]

Napisane przez JossStone

Pomiędzy mną i moim tżtem było 1200 km, znajomość przez internet przez wiele czasu. A teraz jesteśmy mężem i żoną

Jestem pełen podziwu, że takie związki mają przyszłość.

[DopplegangerEddarda]

Napisane przez Imperialista

Wydaje mi się, że najlepiej poznawać kogoś tradycyjnie (czyli na imprezach, na przykład domówki albo w klubie). Znajomości internetowe są nietrwałe, każdy tam szuka ideału albo ludzi dzieli 300 km (to już absurd). No i wstyd się przyznać, że kogoś poznaliśmy w internecie. Wiem, że szukanie wynika to pewnie z braku śmiałości bądź pewnych braków w wyglądzie, ale dla mnie to już akt desperacji. I żeby nie było, też z tego korzystałem.

A jakie jest wasze zdanie?

hmm. Według mnie czaty internetowe to świetne miejsce dla nastolatków. Można łatwo wyrobić flirt, odwagę, poznać różne typy i nauczyć się ich "obsługi". Ja sam się tak uczyłem. Do dziś pamiętam jedne wakacje gdzie codziennie pisałem z 30 a nawet więcej dziewczyn, dość często 15 jednocześnie. Selekcja, że zostawały 2-3. I następnego dnia nowe. Czasem trafił się jakiś cyberek

Jednak najlepiej w sposób tradycyjny. Nawet zagadać na mieście. Ja znajomym zawsze radziłem pierw się oswoić z zagadywaniem i np. pytać o godzinę, uśmiechnąć się lekko i tyle. Parę takich razy i przechodził strach.

A takie znajomości 300 km czy ileś raczej nie mają sensu. Teraz nie wyobrażam sobie by mi się chciało ruszać dalej niż 30 km a co dopiero 300. - ale to ja

A tak szczerze. To wolałbym poznać dziewczynę na czacie niż na dyskotece.

[Fleur_D]

Z doświadczenia stwierdzam jednoznacznie, że Twoje teorie są niewiele warte.

Można podać milion przykładów, że się mylisz. W dodatku znajomości internetowe mają nie tylko charakter romantyczny, można też w ten sposób poznać dobrych znajomych. Równie dobrze mogę powiedzieć, że nie spotkałam w bibliotece nikogo interesującego, ale nie zakładam o tym wątku.
Wszystko zależy od ludzi, a że ludzie są różni, to różnie wychodzi. Proste

[Kretka666]

Napisane przez DopplegangerEddarda

A takie znajomości 300 km czy ileś raczej nie mają sensu. Teraz nie wyobrażam sobie by mi się chciało ruszać dalej niż 30 km a co dopiero 300. - ale to ja

Mają sens, jak najbardziej

[Lazurowewybrzeze]

Chyba niewazne, gdzie sie ludzie poznaja? Mozna i na dyskotece, czemu nie? Mozna i przez internet czemu nie? Wazne, jest tylko, zeby do siebie pasowali i zylo im sie razem dobrze.

Z bardzo wielu wesel, jakie byly w rodzinie, tylko jedno bylo ze znajomosci przez internet ( i odleglosc byla jakies 400 km), malzenstwo jest dobre, jak i wiele innych, co sie poznali w bardziej "tradycyjny" sposob. A wiec tak przez internet tez mozna poznac przyszlego dobrego meza, czy przyszla dobra zone, czemu nie?

Podobno to ostatnio coraz modniejszy i popularniejszy sposob, kiedys byly i chyba nawet jeszcze sa biura matrymonialne, teraz sa porale randkowe i tym podobne czaty.

Jak ktos zachowuje minimum bezpieczenstwa, szczegolie jezeli chodzi o kobiety, przy pierwszym spotkaniu, czy ogolnie blizszym poznaniu w realu, mejsca publiczn z duza iloscia ludzi itp. to czemu nie?

[pierniczkowa]

ja rowniez poznalam swojego meza przez internet i nie na portalu randkowym razem 5,5 roku, 3 mies po slubie. Na szczescie nie dzielila nas duza odleglosc, oboje mieszkalismy w Krakowie Dosc szybko spotkalismy sie na zywo, po roku zamieszkalismy razem no i tak sobie w tej szczesliwosci zyjemy nadal

Swoja przyjaciolke i swiadkowa tez poznalam przez internet (6lat temu, na forum o dietach) i widzialysmy sie na zywo: 2 razy! (w tym raz na moim slubie)
Oczywiscie winna jest odleglosc, obecnie ok 1400 km

[kasiazabrze]

Ja dzięki portalowi randkowemu poznałam prawie 10 lat temu mojego męża. Jesteśmy szczęśliwym małżeństwem od ponad 6 lat i mamy 2 dzieci.
Myślę, że nie ma co generalizować. Każdy ma inne doświadczenia w związku z poznawaniem osób przez net . Dla jednych net będzie świetnym miejscem do poznania nowych ludzi , dla innych będzie koszmarnym. Ja osobiście polecam internetowe znajomości.

[Imperialista]

Przyznam się, że miałem profil na portalu randkowym, ale dziewczyny którymi się zainteresowałem raczej się mną nie zainteresowały. A dziewczyny które się mną zainteresowały tak wyglądały, że się przestraszyłem jak zobaczyłem ich zdjęcia. Może jedną-dwie interesujące osoby poznałem?

[mary_poppins]

Napisane przez Imperialista

Przyznam się, że miałem profil na portalu randkowym, ale dziewczyny którymi się zainteresowałem raczej się mną nie zainteresowały. A dziewczyny które się mną zainteresowały tak wyglądały, że się przestraszyłem jak zobaczyłem ich zdjęcia. Może jedną-dwie interesujące osoby poznałem?

Trzeba mierzyć siły na zamiary Poza tym po zdjęciu trudno ocenić człowieka, bywają ludzie piekielnie niefotogeniczni i bywają tacy, którzy świetnie wyglądają na fotkach, a na żywo już nie tego. No ale generalnie po to to jest, żeby się rozglądać i próbować - może się na kogoś trafi, a może nie.

[DopplegangerEddarda]

Napisane przez Imperialista

Przyznam się, że miałem profil na portalu randkowym, ale dziewczyny którymi się zainteresowałem raczej się mną nie zainteresowały. A dziewczyny które się mną zainteresowały tak wyglądały, że się przestraszyłem jak zobaczyłem ich zdjęcia. Może jedną-dwie interesujące osoby poznałem?

Bywają ludzie niefotogeniczni- ja do nich należę stety lub niestety ponieważ chyba lepiej wyglądać dobrze w realu niż odwrotnie.

Dlatego wlaśnie jestem zwolennikiem zagadywania na żywo. Nawet jeżeli niekoniecznie łapiesz się w kanonie ideału piękna to możesz to nadrobić osobowością, żartem, głosem itp. itd.

[Imperialista]

Czasami dostawałem zaczepki od takich dziewczyn, że zastanawiam się nad tym, czy sam nie mam awarii na twarzy.

[anuanusia]

Jakiś czas temu czytałam gdzieś,że ok 80% znajomości internetowych nie trwa zbyt długo czy tam nie mają szans przetrwać nie pamiętam jak to zostało dokładnie sformułowane. Też uważam,że trudniej taka znajomość utrzymać jeśli dwoje ludzi się nigdy na żywo nie widziało/nie słyszało. Głos mimo wszystko bardzo dużo daje. Dużo zmienia. Odbieramy siebie poprzez swoje wyobrażenia a nie koniecznie taką jaką jest naprawdę.

[oh Mandy]

Napisane przez Imperialista

Przyznam się, że miałem profil na portalu randkowym, ale dziewczyny którymi się zainteresowałem raczej się mną nie zainteresowały. A dziewczyny które się mną zainteresowały tak wyglądały, że się przestraszyłem jak zobaczyłem ich zdjęcia. Może jedną-dwie interesujące osoby poznałem?

Hehe, widocznie te brzydkie uznały, że ty również nie jesteś urodziwy, dlatego zaczepiły akurat ciebie, bo do super przystojniaka by się raczej nie odważyły napisać
Trochę pokory. Widziałam niejeden raz brzydkich, chudych facetów, którzy w rubryce "wymarzony partner" umieszczali takie wymagania, że głowa mała. Szkoda, że sami ani nie wyglądają, ani nie potrafią się ubrać... I coś czuję, że Ty jesteś jednym z nich. O dziwo czasami ci przystojni nie byli tacy pewni siebie, jak brzydcy.

Co do znajomości internetowych: różnie to bywa, czasem można się rozczarować. I niekiedy kończą się równie szybko, jak się zaczęły i wówczas żałuje się, że nie przespało się kilka nocy, by z kimś rozmawiać