Czy to ma szansę?

[madana]

Napisane przez Doris1981

A jak rozmowy nie wyjdą, to co zrobisz? Pójdziesz w końcu po rozum do głowy, czy desperacja i chęć posiadania portek w domu weźmie górę? Zafundujesz dziecku tatusia, który przeklina, nie przebiera w słowach i którego dziecko oraz poważniejsze rozmowy denerwują, czy zaczniesz być w życiu mądrzejsza?

- dobre pytania.

[Vesley]

Madana, gdzie napisałam, żę porzucił związek bo dziecko go denerwuje??
Nigdzie tak nie napisałam Rozstał się z tamtą babką, dziecko nie było jego, a nawiązał z nim super więź. To miał z nią siedieć, ze wzgędu na nie swoje dziecko?

[madana]

Napisane przez Vesley

Doris, a znasz na poważnie facetów, którzy nie przeklinają? Słuchajcie czy Wy macie takie ideały w domu?
Czy znacie faceta, który nie pije, nie pali, nie klnie, siedzi w domu, pomaga przy dziecku, nie zdradza? I to wszystko w jednym? I macie go już długo, kilka lat?
Bo mi się wydaje że ideały nie istnieją, dlatego próbuję realnie znaleźć kogoś, z kim będę mogła mieć w miarę spokojne życie.
Tak, potrzebuję faceta, nie ukrywam tego, nie uważam, żę to wstyd. Nie chcę być sama, uważam, że człowiek nie powinien się do tego zmuszać.
Jak inaczej mam kogoś znaleźć, żeby przy okazji dziecko go nie poznało? No spójrzcie na to od tej strony. Czy Wy jesteś cie w związkach?

- tak, mój mąż nie przeklina, mnie- zdarza się w nerwach. No i też- mój mąż. Czy jest ideałem? Nie, ale te rzeczy przy wyborze faceta były dla mnie oczywiste.
I o ile potrzeba faceta jest zrozumiałam , taka desperacja, gdy ma się małe dziecko, które trzeba chronić- już nie.

---------- Dopisano o 19:52 ---------- Poprzedni post napisano o 19:51 ----------

Napisane przez Vesley

Madana, gdzie napisałam, żę porzucił związek bo dziecko go denerwuje??
Nigdzie tak nie napisałam Rozstał się z tamtą babką, dziecko nie było jego, a nawiązał z nim super więź. To miał z nią siedieć, ze wzgędu na nie swoje dziecko?

- ale użyłaś słów "dziecko go denerwuje"- bo on Twojego dziecka kochać nie musi, akceptować , lubić i być dobry- musi, bo inaczej nie nadaje się.

[zakonna]

nie ma ideałów. Mój pali jak smok i klnie jak szewc ale ja nie mam dzieci.

[Vesley]

Madana - ale on je lubi! Gdy wraca z pracy, mały do niego leci, skacze na niego, przytula go. Czasem płącze, gdy go usypiam, i krzyczy aby tamten przyszedł. Częśto wtula się w niego i siedzi tak. Mnie też mały wkurza, przechodzi teraz okres histerii, nie ukrywam tego, i w tym samym sensie wkurza partnera. On kupuje małemu zabawki, stara się, akurat to widzę.
To naprawdę nie o to chodzi! Chodzi o relację on ja i spedzanie czasu.
Acha, dodam, że dla mnie rzucił palenie, nie pali już od pół roku. Dla mnie.

[201803290936]

Napisane przez Vesley

Doris, a znasz na poważnie facetów, którzy nie przeklinają? Słuchajcie czy Wy macie takie ideały w domu?
Czy znacie faceta, który nie pije, nie pali, nie klnie, siedzi w domu, pomaga przy dziecku, nie zdradza? I to wszystko w jednym? I macie go już długo, kilka lat?
Bo mi się wydaje że ideały nie istnieją, dlatego próbuję realnie znaleźć kogoś, z kim będę mogła mieć w miarę spokojne życie.
Tak, potrzebuję faceta, nie ukrywam tego, nie uważam, żę to wstyd. Nie chcę być sama, uważam, że człowiek nie powinien się do tego zmuszać.
Jak inaczej mam kogoś znaleźć, żeby przy okazji dziecko go nie poznało? No spójrzcie na to od tej strony. Czy Wy jesteś cie w związkach?

Tak znam. I znam również takich, którzy co najwyżej przeklną co najwyżej dla żartu, opowiadając coś. I jeszcze takich, którym jak się zwróci uwagę, to przeproszą i starają się tego nie robić.

A Tobie chodzi o przeklinanie z agresją, bo dodałaś do tego, że pan jak się zdenerwuje to w słowach nie przebiera. A to całkiem co innego, niż powiedzieć "k..., ale zakręcony dzień".

Potrzeba bycia z kimś, kochania, bycia kochaną nie jest wstydem. Natomiast branie na warsztat byle jakiego faceta, bo się nawinął i mówi kocham z częstotliwością katarynki, snuje jakieś wizje nieziemskie, ale nawet porozmawiać normalnie nie potrafi i uważanie, że to w porządku, jest wstydem. Bo świadczy o życiowej głupocie i patrzeniu głównie na to, żeby kogoś złapać, a nie nie na to jakie będą tego skutki, również dla dziecka.

[zakonna]

jeżeli na początku związku czujesz się zaniedbana to dalej będzie gorzej, czy taka odpowiedź cię satysfakcjonuje?

[201803290936]

Napisane przez Vesley

(...)
Acha, dodam, że dla mnie rzucił palenie, nie pali już od pół roku. Dla mnie.

Dla mnie to takie puste gesty rodem z gimnazjum.

[madana]

Napisane przez zakonna

jeżeli na początku związku czujesz się zaniedbana to dalej będzie gorzej, czy taka odpowiedź cię satysfakcjonuje?

- no i się podpiszę.
Czy za tym "kocham cię, pól domu ci przepiszę, ożenię się z tobą, ślub kościelny wezmę"- idą KONKRETY: czyli długie rozmowy, gdzie poznajecie swoje zdanie na temat: spędzania czasu, religii, dzieci, pieniędzy, podziału obowiązków w domu, czyli tych wszystkich rzeczy, które -gdy para ma podobne zapatrywania- powodują, że związek ludziom wychodzi? Ile masz za sobą godzin rozmów na TAKIE tematy? Czy nie jest przypadkiem tak: " a my się kochamy,jakoś to będzie",

[Vesley]

Doris, nie wzięłam go bo się nawinął.. Miałam wybór i to spory. Wybrałam jego, z dwch powodów - bo pracował nad poprzednim związkiem i ponieważ jako jedyny facet interesował się dzieckiem. Zawsze pytał o nie, kupował zabawki, nie przeszkadząło mu żę mały jest, pamiętał o nim. Żaden inny facet nigdy nie pytał.

[201803290936]

Napisane przez zakonna

jeżeli na początku związku czujesz się zaniedbana to dalej będzie gorzej, czy taka odpowiedź cię satysfakcjonuje?

Nie, bo to taki dobry człowiek. Pół domu jej przepisze, rzuci palenie, dziecko go denerwuje, ale je lubi, żenić się chce chociażby jutro. Za kilka miesięcy nic tylko dzieciaka robić kolejnego. A za jakieś 2-3 lata zakładać kolejny wątek na forum, że ups, znowu pomyłeczka się zdarzyła.

---------- Dopisano o 21:02 ---------- Poprzedni post napisano o 21:00 ----------

Napisane przez Vesley

Doris, nie wzięłam go bo się nawinął.. Miałam wybór i to spory. Wybrałam jego, z dwch powodów - bo pracował nad poprzednim związkiem i ponieważ jako jedyny facet interesował się dzieckiem. Zawsze pytał o nie, kupował zabawki, nie przeszkadząło mu żę mały jest, pamiętał o nim. Żaden inny facet nigdy nie pytał.

A z iloma facetami się aż tak długo spotykałaś, aby miał kiedy pytać. Najpierw się ludzie poznają, potem - rozsądne kobiety i rozsądni faceci na ogół po długim czasie - przedstawiają swoim dzieciom. Aż tyle znajomości zaliczyłaś? Poza tym jeżeli swoje powodzenie mierzysz panami, którzy na hurra się oświadczają, to cóż...

---------- Dopisano o 21:03 ---------- Poprzedni post napisano o 21:02 ----------

Napisane przez madana

- no i się podpiszę.
Czy za tym "kocham cię, pól domu ci przepiszę, ożenię się z tobą, ślub kościelny wezmę"- idą KONKRETY: czyli długie rozmowy, gdzie poznajecie swoje zdanie na temat: spędzania czasu, religii, dzieci, pieniędzy, podziału obowiązków w domu, czyli tych wszystkich rzeczy, które -gdy para ma podobne zapatrywania- powodują, że związek ludziom wychodzi? Ile masz za sobą godzin rozmów na TAKIE tematy? Czy nie jest przypadkiem tak: " a my się kochamy,jakoś to będzie",

Pani ma chyba wokół siebie głównie takich panów, którzy chętnie tematem ślubu rzucą (chwali się, że niejeden się z nią chciał żenić... epidemia jakaś?), ale jak przychodzi co do czego, to konkretów brak. Przecież jakoś to będzie.

[madana]

Mam w dosyć bliskiej rodzinie osobę, która desperacko chce mieć męża, absolutnie zawsze jest ten sam schemat: "szybko, szybko, bo my się tak kochamy"- efekt: pani 40+, dwa rozwody na koncie, z 10 kochanków pomiędzy, z którymi też miał być ślub- prawie każdego poznała córka, teraz już nastolatka mocno pod tym kątem skrzywiona.
I pani dalej desperacko szuka i nie wychodzi.
Może stąd moje uczulenie na pośpiech w takich sprawach się bierze.

A Tobie chodzi o przeklinanie z agresją, bo dodałaś do tego, że pan jak się zdenerwuje to w słowach nie przebiera. A to całkiem co innego, niż powiedzieć "k..., ale zakręcony dzień".

- dokładnie, to zupełnie inny rodzaj przeklinania. Sama używam drugiego - ale staram się nie nadużywać.

Stąd moja rada jest jedna: nie spiesz się, jak to ma być coś sensownego, to będzie, nawet za rok czy dwa- poznaj go dobrze, nauczcie się być ze sobą na co dzień, przegadajcie, JAK ma wyglądać wasze wspólne życie itp. Bo naprawdę rozumiem i potrzebę miłości, i męża, i związku, ale takiego pośpiechu- nie rozumiem.
I nie wierz tylko słowom, za nimi muszą iść czyny.

[201803290936]

Napisane przez madana

Mam w dosyć bliskiej rodzinie osobę, która desperacko chce mieć męża, absolutnie zawsze jest ten sam schemat: "szybko, szybko, bo my się tak kochamy"- efekt: pani 40+, dwa rozwody na koncie, z 10 kochanków pomiędzy, z którymi też miał być ślub- prawie każdego poznała córka, teraz już nastolatka mocno pod tym kątem skrzywiona.
I pani dalej desperacko szuka i nie wychodzi.
Może stąd moje uczulenie na pośpiech w takich sprawach się bierze.

- dokładnie, to zupełnie inny rodzaj przeklinania. Sama używam drugiego - ale staram się nie nadużywać.

Wypisz wymaluj moja ciocia, siostra mojej matki. Ona ma akurat dwóch synów, również nieźle znerwicowani przez wyczyny mamusi. Co jeden materiał na "tatusia" przez nią znaleziony, to lepszy.

[Vesley]

Dziewczyny, właśnie go ściągnęłam, pogadaliśmy chwilę, on CHCE rozmawiać, mówi, że wcale nie denerwują go rozmowy, może gadać. Na tamte tematy: religia, dzieci, pieniądze, gadaliśmy na samym początku, wszystko mamy obgadane. Na początku rozmawialiśmy godzinami, poznawaliśmy się naprawdę tak jak powinniśmy. Rozmawialiśmy po 4 godziny dziennie, poruszyliśmy wszelkie możliwe tematy i znaleźliśmy konsensus, dlatego ten człowiek mi się tak spodobał. Dodam, że z wyglądu mi się nie podobał, chociaż jest b.atrakcyjny.

Ustaliliśmy właśnie, że on chce mieć czas dla siebie, dla rodziny i dla mnie. Powiedział, że on potrzebuje dziennie z godzinę dla siebie, na siłownię, a pozostały czas chętnie będzie poświęcał mi i rodzinie.

No i ja mu wierzę, bo tak jest jak na razie. Problem jest w tym, że on jest niestety takim typem macho, albo że ja jestm za bardzo bluszczem. Nie wiem czy to przez rozwód, czy co, ale mam jakąś desperacką potrzebę bycia przytulaną i kochaną, chciałabym aby facet był we mnie wpatrzony non stop, żeby poza mną nie widział świata, żeby ciągle mnie całował, przytulał. I tak tutaj było przez pierwsze 2 miesiące. Gdy go przed chwilą zapytałam, to on twierdzi, że nadal ma taką potrzebę. I obawiam się, że albo problem jest we mnie, że nie mogę żyć bez faceta albo w nim, że nie okazuje tak dużo uczuć. A ja jestem przyzwyczajona do innego traktowania. W moim poprzednim związku facet ciągle za mną chodził, przytulał, całował, bardzo mi to odpowiadało. A teraz tak to wygląda. Nie wiem już co o tym wszystkm sądzić. Wiem, że to brzmi, jakbym się uważała za księżniczkę ale tak naprawdę nie jest. Po prostu może potrzebuję jakichś ogormnych zasobów uczuć, nie wiem
Powiedzcie mi wreszice, proszę, jak to jest w waszych związkach, bo cały wątek jest skoncentrowany na czym innym, a ja chciałabym wreszcie wiedzieć jak to wygląda u Was, czy ja nie przesadzam. Czy Wasi faceci częśto was przytulają? Czy bardzo wam okazują uczucia? Jak to jest?

[zakonna]

jestem z moim 4 lata, w ciągu dnia przytulamy się czasami, albo ja jego albo on mnie. On często mnie dotyka całujemy się na pożegnanie i w trakcie seksu. Śpimy wtuleni w siebie. Jego uczucie widzę w tym co robi dla mnie i w tym co mu nie przeszkadza we mnie. A nie w tym ile razy mnie ciumka.

[mpt]

Jak się ze sobą żyje, to niezdrowo jest na sobie wisieć. Ja strasznie nie lubię czuć się osaczona, jest czas na czułości, ale w ciągu dnia wolę zdrową równowagę.

[Melanchton]

Napisane przez Vesley

Doris, a znasz na poważnie facetów, którzy nie przeklinają? Słuchajcie czy Wy macie takie ideały w domu?
Czy znacie faceta, który nie pije, nie pali, nie klnie, siedzi w domu, pomaga przy dziecku, nie zdradza? I to wszystko w jednym? I macie go już długo, kilka lat?
Bo mi się wydaje że ideały nie istnieją, dlatego próbuję realnie znaleźć kogoś, z kim będę mogła mieć w miarę spokojne życie.
Tak, potrzebuję faceta, nie ukrywam tego, nie uważam, żę to wstyd. Nie chcę być sama, uważam, że człowiek nie powinien się do tego zmuszać.
Jak inaczej mam kogoś znaleźć, żeby przy okazji dziecko go nie poznało? No spójrzcie na to od tej strony. Czy Wy jesteś cie w związkach?

Mnie się wydaje, że to wręcz standard. Wszyscy moi najbliżsi przyjaciele tacy są, nawet geje. I mój facet też taki jest, dziecka wprawdzie nie mamy, ale widziałam jak zajmuje się swoją ćwierć wieku młodszą siostrą. Jest po trzydziestce, w związku jesteśmy osiem lat, układa się nam świetnie. A i jeszcze dzielimy się obowiązkami domowymi, choć on dużo więcej pracuje zawodowo.
Morał: każdy ma takiego partnera jakiego sobie wybierze.

PS Koleś szybko się zdeklarował to i szybko mu przejdzie, takie moje zdanie. Już się zresztą zaczął nudzić.

[justynkag10]

A czego ty oczekujesz po 3 miesięcznym związku? W ogóle nie wiem jak można mówić o miłości po tak krótkim czasie, a już zaręczyny to w ogóle. Pisałaś żebyśmy nie analizowały czasu trwania tego związku, ale to się samo narzuca.
Ale pomijając wasz staż związku. Czy to jest dziwne, że facet nie okazuje Ci czułości? Tak zwłaszcza, że krótko jesteście razem, bo związek na samym początku jest bardzo intensywny bo ludzie się poznają. A z twojego opisu to wyglądacie na stare małżeństwo. Co do wad każdy je ma więc on także. To twoja decyzja czy je zaakceptujesz.
Masz już jedno nieudane małżeństwo i do tego dziecko i dziwi mnie, że tak naiwnie podchodzisz do nowego partnera.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

no ja mam takiego,nie przeklina,nie wyzywa,nie pali,nie pije,mam dostep do jego konta,ozenil sie ze mna(mam dwoje dzieci z pierwszebgo malzenstwa-on nie ma zadnych dzieci)akceptuje fakt ze ja nie chce wiecej dzieci,duzo pracuje,siedzi w domu po pracy,wyprowadza psy,gotuje!(jest kucharzem),przy dzieciach pomagac nie musi bo to juz prawe dorosle dzieci ale na wywiadowki chodzi i jesc im zrobi jak ja jestem w pracy,umie sprzatac,nastawic pralke
takze widzisz sa normalni mezczyzni na swiecie.
poniewaz moj maz pracuje do pozna wraca okolo 10;30-11pm jest zmeczony ja podaje mu kolacje cos razem poogladamy i idziemy spac,ale jak mamy dzien wolny razem to zawsze starmy sie isc do restauracji,specerujemy razem z psami,poza tym ogladamy tv lezac na sofie.jak jest brzydka pogoda to on siedzi na xboxie a ja na kompie,oczywiscie rozmawiamy zawsze jakis sie temat nawinie a to w tv a to w internecie cos sie znajdzie do obgadania,oczywiscie gadka o pracy,dzieciach psach normalne zycie.
nie narzekam,czulosci mam w stopniu dla mnie wystarczajacym,nie lubie ciaglego wiszenia na sobie,obejmujemy sie, calujemy,trzymamy za rece na ulicy,wysylamy mile smsy w ciagu dnia,ja mu np kupuje jakas czekoladke do pracy i wrzucam do torby on zostawia mi mile karteczki w mojej szafie z kosmetykami
milosc dla mnie to nie ciagle czulosci i pocalunki to szacunek,pomoc w codziennych obowiazkach,zaufanie swiadomosc ze mozesz polegac na tej osobie i to cenie wyzej niz obejmowanie i czule slowka.

[Vesley]

dzięki dziewczyny za wszystkie wypowiedzi.
Przyznaję, że są różne, i ja jestem w kropce Nie mam pojęcia co mam zrobić. Na szczęście mam jeszcze kilka miesięcy na zastanowienie się, no ale jak można go poznać widując się zaledwie w weekendy? Nie ma możliwości aby było inaczej, ja mam pracę do wakacji, on również ma stałą pracę w miejscu zamieszkania. Dzieli nas sporo km, a kiedy przyjeżdżał w weekendy, to te sprawy, które wyszły, wyszły dzięki temu miesiącowi, który właśnie się kończy. Nie chcę na tak marnej podstawie kończyć tego związku, ale i również nie chcę dla niego się przeprowadzać m.in żeby mały nie cierpiał. Co byście zrobiły w tej sytuacji?

On tak na codzień jest chyba czuły. Przytula się itd, i dlatego zastaanawiam się czy problem nie leży we mnie. Może to ja jakaś spragniona jestem uczuć. Może za bardzo? Wcześniejszy związek był bluszczowy, może do niego przywykłam? Boli mnie, gdy np. mówi mi, że czasem chce pojechać na ryby sam na dzień. Dla mnie to nienormalne, ja chciałabym cały wolny czas z nim spędzać.
Ale najbardziej boję się tego, że mu się znudziłam. On zapewnia że nie, że mnie kocha bardzo, ale moja intuicja mówi mi chyba co innego. Tylko czy on amnie nie zawodzi? On jest jakiś taki zmęczony życiem i wszystkim, twierdzi, że to dlatego, ze denerwuje się przyszłościĄ, nie wie jak to będzie z nami, że to takie spore zmiany nas czekają itd. Mówi też że męczą go moje wątpliwości, bo rzeczywiście codziennie mu robię jazdę wątpliwości, zastnawiam się głośno co będzie gdy się ten związek skończy..
A skad mam wiedzieć czy mu wierzyć czy nie

[uzunia]

Moim zdaniem facet jest najnormalniejszym facetem pod słońcem.
On też po pracy potrzebuje odpoczynku i relaksu i widać to zapenia mu komputer i siłownia.
Po prostu jest zmęczony a te rzeczy sprawiają,ze wypoczywa.

[Kaja-ja]

Włos mi się jeży i skóra na tyłku cierpnie jak to czytam.
Ja ze swoim ex chłopakiem byłam 4,5 roku zanim się zaręczyliśmy, przez 3 lata mieszkaliśmy razem. I koniec końców wyszło szydło z worka i się rozstaliśmy.

A Ty Autorko po 3 miesiącach znajomości (nie rozumiem, jak palenie rzucił pół roku temu "dla Ciebie"? ), z dzieckiem chcesz się z nim hajtać?! Po kiego ch*** za przeproszeniem? Po to, żeby sobie (i coraz starszemu dziecku) kolejną huśtawkę emocjonalną robić?

Gdzie Ci się tak pali?! Spotykajcie się weekendami, skoro to taki "dobry człowiek". Poznawajcie się weekendami nawet przez 2 lata, jeśli nie ma innej możliwości.
Ty albo wóz, albo przewóz. Albo się wprowadzam z dzieciakiem, albo się rozstajemy, bo "misio nie przytula".
No błagam! Zastanów się co Ty robisz? Co Ty robisz sobie?! Co Ty robisz swojemu dziecku? Bo Ty się przytulać musisz? Misia pluszowego sobie kup i się przytulaj...
Zacznij myśleć, bo jak na razie, to z każdym kolejnym Twoim postem mam wrażenie, że ta zdolność u Ciebie zanika tak szybko, jak tylko kolejny "tatuś" się oświadcza...

Dramat, panie, dramat...

[mpt]

Napisane przez Vesley

[...]zastaanawiam się czy problem nie leży we mnie. [...]

TAK, PROBLEM LEŻY W TOBIE. Ile razy jeszcze o to zapytasz, mimo że wszyscy piszą Ci, że zachowujesz się nienormalnie? Tak zachować mogłaby się 16latka bez dziecka, Ty działasz na zasadzie "natychmiast znaleźć zastępstwo dla poprzedniego faceta, natychmiast!". Nie potrafsz być sama, a przy tym nie potrafisz zdrowo z kimś być, od razu wpychasz się na łeb z całym majdanem. Pomyśl o terapii, poważnie.

[PaulinciaKWC]

Wiesz co, zachowujesz sie okropnie nieodpowiedzialnie. Tylko ze to w ogole do ciebie nie dociera.

A zamiast milosci to ja tu wyczuwam jakis deadline bo zdajesz sobie sprawe ze faceta nie znasz i rozmyslasz nad tym jak tu zdazyc go poznac przed slubem. No heloł, chyba nie ta kolejnosc

I zamiast 'o matko, kocham go, chce wziac slub' ja tu widze 'no w sumie ujdzie, nie ma zbyt wielu rażących wad, niechaj bedzie ten. Nie chce byc sama'

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Vesley]

Paulina, masz trochę rację
A z tym deadline to rzeczywiście trochę tak jest, bo w czerwcu kończę pracę i zostawiam dotychczasowe miejsce. Gdzieś sięmuszę przeprowadzić, bo już nie chcę mieszkać tam, gdzie do tej pory. Dlatego muszę podjąc decyzję czy wyprowadzać się do niego, czy gdzieś zupełnie indziej, sama. Ale gdzie ja mogę sama, z dzieckiem się wyprowadzić
Chyba z tego co myślę to najrozsądniej byłoby ię przeprowadzić do niego, bez ślubu i poważnych deklaracji i zobaczyć co z tego będzie.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez Vesley

Chyba z tego co myślę to najrozsądniej byłoby ię przeprowadzić do niego, bez ślubu i poważnych deklaracji i zobaczyć co z tego będzie.

Gdybys nie miala dziecka to bym nawet za tym byla. Poznalabys go i bys wiedziala na czym stoisz.
Ale pamietaj ze jestes przede wszystkim odpowiedzialna za swoje dziecko, ktore potrzebuje bezpieczenstwa i stabilizacji. Za szybko wprowadzilas nowego tatusia do jego zycia. Sama powinnas sie najpierw upewnic ze chcesz spedzic zycie z tym czlowiekiem. Dopiero potem wprowadzic dziecko w nowa sytuacje

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Vesley]

Słuchajcie, ja rozumiem to wszystko, ale dziecko jest malutkie, miał 1,5 roczku gdy poznał nowego partnera, więc przejścia z jednego faceta na drugiego w ogóle nie odczuł. A jak miałam to inaczej zrobić jak nie wprowadzić partnera w życie małego? Przecież jak spotykaliśmy się, to co, miałam dzieciątko gdzieś oddawać?? No przecież to nie do uniknięcia! Chyba że byśmy mieszkali w tym samym miejscu.
To jest trudna sytuacja, ale nie chcę cierpieć w samotności przez to, że mój mąż przez 10 lat postanowił mieć romans.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez Vesley

Słuchajcie, ja rozumiem to wszystko, ale dziecko jest malutkie, miał 1,5 roczku gdy poznał nowego partnera, więc przejścia z jednego faceta na drugiego w ogóle nie odczuł. A jak miałam to inaczej zrobić jak nie wprowadzić partnera w życie małego? Przecież jak spotykaliśmy się, to co, miałam dzieciątko gdzieś oddawać?? No przecież to nie do uniknięcia! Chyba że byśmy mieszkali w tym samym miejscu.
To jest trudna sytuacja, ale nie chcę cierpieć w samotności przez to, że mój mąż przez 10 lat postanowił mieć romans.

Ja tez rozumiem, tylko ze ty dalej nie masz pewnosci co do tego mezczyzny. Bo tak naprawde go nie znasz. To wszystko ma za szybkie tempo. Ze wzgledu na dziecko powinnas byc 100razy bardziej ostrozna a ty podejmujesz niestety kiepskie decyzje. Slub to baardzo zly pomysl.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[mpt]

Napisane przez Vesley

Słuchajcie, ja rozumiem to wszystko, ale dziecko jest malutkie, miał 1,5 roczku gdy poznał nowego partnera, więc przejścia z jednego faceta na drugiego w ogóle nie odczuł. A jak miałam to inaczej zrobić jak nie wprowadzić partnera w życie małego? Przecież jak spotykaliśmy się, to co, miałam dzieciątko gdzieś oddawać?? No przecież to nie do uniknięcia! Chyba że byśmy mieszkali w tym samym miejscu.
To jest trudna sytuacja, ale nie chcę cierpieć w samotności przez to, że mój mąż przez 10 lat postanowił mieć romans.

No zapewne lepiej cierpieć z dzieckiem
Jak Cię ten gach w sierpniu wywali na zbity pysk z tobołkiem, to gdzie pójdziesz? Jesteś niepoważna, nieodpowiedzialna i bezmyślna. Tylko patrzysz, gdzie by się uczepić i bierzesz byle co - byleby nie trzeba sę było wysilić. Zacznij dbać o to dziecko, myśleć o jego przyszłości, bo nowy fagas raz na rok - dwa lata zryje mu psychikę. Myśl nie tylko o swojej dupie!

[Vesley]

Mpt, nie rozumiem, czemu jesteś taka agresywna! Przecież ja proszę grzecznie o pomoc, jeśli cię to denerwuje to nie pisz. No kurczę bez przesady. Cenie sobie wszystkie rady, naprawdę, przyznaję, że mam trochę ciśnienie, ale może nie musisz się na mnie wyżywać? No to chyba normalne, ze chce sobie ułożyć życie, to nie ja zdradziłam, byłam wierną i kochającą żoną przez wiele lat, z jakiej racji mam teraz być smutna, samotna, zresztą mały też jest DUŻO szczęśliwszy, bo z partnerem jeździmy, zwiedzamy, tuli się do niego, a nie z matką ciągle w domu. Kwestia est tylko rzeczywiście tego co pisze Paulina (dzięki za trafne spostrzeżenia i spokój wypowiedzi). Że ja rzeczywiście nie jetsem do końca pewna. Tzn jestem, że facet mi się podoba i w ogóle, ale fakt, że czuję podskórnie, że mogłabym mieć faceta, który by mnie kochał mocniej, z którym nie miałabym takich smutków jak z tym. No i fakt faktem, że podczas kłótni jego reakcje są nieco zastanawiające.
Tylko że jezcze raz podkreślam, że tak czy inaczej muszę jakąś decyzję podjąć, ponieważ w czerwcu muszę się gdzieś wyprowadzić. Pewnie radziłybyście mi gdzieś do zupełnie innego miasta, prawda? Tylko wtedy znowu pozostaną tylko weekendy do spotykania się z tym...