Co byście zrobiły? Pytanie młodej dziewczyny, długi post.

[eibhlin87]

Wydawać kasę z polisy na wyprowadzkę w wieku 18lat tylko po to, żeby wyrwać się z domu do chłopaka to szczyt głupoty.
Jak już pisałam- napisz maturę (w między czasie możesz dorabiać), po maturze wyjechać zarobić za granicę lub docelowo tam gdzie chcesz studiować i się tam urządzać. Kasę z polisy zostawić na przyszłość, na wkład w mieszkanie na przykład. Za kasę z alimentów/stypendium i dorabiania dasz radę wyżyć, kasy z polisy żal wydawać, bo dziś chcesz mieszkać z facetem. 20 czy 35tys. zł to już ładna suma, patrz długofalowo a nie na to co chcesz w wieku 18 lat

[Hadassah]

Piszesz tak wywyższającym się tonem urażonej pannicy, że aż przykro. I nawet jeśli słaba sytuacja pomiędzy tobą a twoim domem wynika z ich winy, po twoich pyskatych odpowiedziach można dojść do innego wniosku. Dziewczyny próbują ci pomóc, a ty na nie naskakujesz - doradzanie tobie nie jest ich obowiązkiem, jak nikogo nie chcesz słuchać, to po co wątek?

[tamlin111]

A najlepsze jest pytanie w tytule: co byście zrobiły ???

[joanstark]

Dziewczyny, jesteście tak uszczypliwe, że aż mi się głupio robi jak czytam ten wątek. Ja ze swoim TŻ jestem od 3ciej klasy gimnazjum, obecnie mamy po 24 lata i mieszkamy razem (w między czasie on wyprowadził się na studia) - też słyszałam mnóstwo komentarzy typu: 'nie będziecie długo razem', 'to się nie uda, jesteście za młodzi' etc.
Zanim kolejna z Was napisze komentarz w stylu: '16 lat to jeszcze dziecko', przeczytajcie posty powyżej - jeżeli było już 10 postów traktujących o tym samym, a autorka 10 razy powtórzyła, że nie chce, aby ktoś komentował jej związek, to po kiego diabła się powielać? Sprawia Wam to taką satysfakcję?

Wracając do tematu:
Jeżeli chodzi o wynajem pokoi czy kawalerek - kawalerka to duży koszt jak na jedną osobę, musiałabyś sporo wydać, żeby się utrzymać, doliczając opłaty, jedzenie, dojazdy do pracy i inne wydatki. Najlepiej poszukaj pokoju w niedużym mieszkaniu (z doświadczenia wiem, żeby nie pakować się do dużych mieszkań, gdzie mieszka powyżej 4 osób), wtedy cena zależna będzie od odległości od centrum miasta, standardu itd. Najlepiej sprawdź na gumtree, tam jest mnóstwo ogłoszeń.

Praca - znajdziesz na pewno, czy to na call center, czy do sklepu w centrum handlowym. Nie masz doświadczenia, dlatego najlepiej dobrze przygotować się na rozmowę i nie wysyłać CV tylko przejść się i rozdać osobiście kierownikom sklepów, żeby mieli okazję od razu Cię zobaczyć i wstępnie ocenić.
Co do bycia kelnerką - to zależy w jakim mieście, czy w kawiarni, restauracji czy zwykłym pubie. Masz książeczkę sanepidowską? Na pewno będzie Ci potrzebna przy takiej pracy.

[crystal_tokio]

Ja również wstrzymałabym się z przeprowadzką do zakończenia LO - na spokojnie zdałabym maturę i wybyła z domu. Na studiach postarałabym się o akademik (zawsze to taniej niż 'jedynka' w mieszkaniu).

Wg mnie nie ma sensu przeprowadzanie się wcześniej - nowa szkoła, newralgiczny moment - bo to rok maturalny - nie wiesz, jak ocenialiby w nowej szkole, jakie byłoby podejście nauczycieli do tematu itd. - sama adaptacja zajęłaby Ci trochę. A do tego jeszcze praca - wg mnie dla 18-letniej dziewczyny to trochę za dużo. Tym bardziej, że taka pierdoła jak matura może spowodować, że nie dostaniesz się tam, gdzie będziesz chciała.
Na Twoim miejscu wystarałabym się o wszystkie możliwe stypendia, skoro dostajesz 500 zł - miałabyś na ten wspomniany wyżej akademik - zostaje Ci więc wyżywienie. Mogłabyś znaleźć pracę w systemie weekendowym.
Albo zrobić technika - zawsze to szybciej, a zawód już byś miała - i część pieniędzy (ok. 3 tys. ? - nie wiem, ile to kosztuje ) z polisy mogłabyś przeznaczyć na sfinansowanie kursu.

Co do kosztów utrzymania - szkoda, że nie chcesz zdradzić, do jakiego miasta się wybierasz - może któraś z dziewczyn by Ci udzieliła konkretnych wskazówek. Jak będziesz wynajmować mieszkanie, zwróć też uwagę na komunikację miejską - czasami bilety są cholernie drogie, a nie zawsze są np. bilety semestralne (w moim rodzinnym mieście wprowadzili coś takiego dopiero w zeszłym roku).
Wybierając mieszkanie (gdyby przeraziła Cię wizja akademika )- zwróć uwagę na stan okien, jakiego typu jest ogrzewanie, czy jest bieżąca ciepła woda czy junkers - to tak wyprzedzając fakty, bo potem przyjdą Ci gigantyczne rachunki.

Ja np. za miejsce w pokoju dwuosobowym, w samym centrum (dosłownie, mam 2 minuty piechotą do Rynku) miasta wojewódzkiego płacę ok. 550 zł. Na wyżywienie - poczytaj wątek na Intymnie (znajdź w wyszukiwarce) o kosztach utrzymania. Dolicz do tego wyjścia do kina/imprezę/inne przyjemności (nie ma bata, zawsze Ci wskoczy jakiś wydatek), na ubrania (wiadomo, nie co miesiąc), w razie czego na lekarza, na środki czystości do mieszkania, na kosmetyki.

[Pazurka]

Fakt twojego związku, pominę zgodnie z twoją prośbą milczeniem. To, że podstawą jest skończenie szkoły= zdanie matury, już chyba sama wiesz. A do tego czasu, po prostu gromadź pieniądze na start w nowym mieście. Wiele przez ten czas może się zmienić, ale oszczędności zawsze warto mieć. Na co je przeznaczysz zadecydujesz za te (zdaje się) dwa lata.

[MeredithGrey]

Napisane przez eibhlin87

Na pewno trudniej będzie ci znaleźć pracę jeśli będziesz bez matury.
Prace kelnerki/barmanki dość łatwo dostać, ale zarobki są małe, bo uważa się, że zarabia się na napiwkach (co niestety nie przekłada się tak pięknie na rzeczywistość, zależy gdzie się trafi, jaka klientela), bez doświadczenia przyjmują do roznoszenia ulotek czy callcenter.
Pytasz w końcu o kawalerkę czy pokój? Zresztą ceny jednego i drugiego znajdziesz na portalach ogłoszeniowych, nikt tu wróżką nie jest, żeby wiedzieć co to za miasto. Internat będzie tańszy, za to nie ma tam pełnej swobody, z tego co wiem.
Kasa na start- cena wynajmu+koszta wyżywienia+transport miejski, takie absolutne minimum na miesiąc jakieś 800zł? Plus pewnie jakaś kaucja za mieszkanie. Czyli pierwszy miesiąc 1200, a dalej zależy czy znajdziesz pracę.

Na Twoim miejscu bym poczekała do matury, w wakacje zarobiła trochę pieniędzy, przeprowadziła do docelowego miasta na studia i czekała na chłopaka.

Tez bym tak zrobiła
jestem z Łodzi i tu wynajęcie kawalerki samemu około 800-1500 złotych, plus ze 200 na opłaty(woda prąd internet)

[Zanthia]

Maturę zdaj u siebie. Ewentualnie, możesz zacząć pracować, żeby przyzwyczaić się do samodzielnego zdobywania środków już teraz [ uważam, że ruszanie kasy z polisy to taki sobie pomysł ] - plus będzie taki, że będziesz mniej w domu, wiec mniej twoja rodzina będzie Ci działać na nerwy..

Warto mieć 3-4 razy tyle co koszt miesięcznego utrzymania na początek. W Twoim przypadku polowałabym na osobny pokój w nowo wyremontowanym akademiku - tanio [ na tle kawalerki ], nie martwisz się naprawami/instalacją internetu, masz towarzystwo w pokojach obok w razie czego, a jak nie masz na nie ochoty to zamykasz się u siebie. A umówmy się przy przeprowadzce do nowego miasta im mniej chaosu tym lepiej.

Kilka postów wyżej jedna z dziewczyn napisała na co warto zwracać uwagę przy wyborze mieszkania - od siebie dodam - nie decyduj się na wysokie sufity [np. kamienice ] - diabelnie zimno w zimie.

[kisielova]

Autorko, taka jesteś dorosła, z domu chcesz się wyprowadzać, a z Twoich odpowiedzi (szczególnie z tej w kierunku Doris) boje taka dziecięca głupota...

Poczekaj z tą wyprowadzką. Pieniądze z alimentów, które dostajesz odkładaj, zrób maturę na miejscu, pomyśl o tym, co chcesz robić dalej, jakie studia, w jakim mieście, a nie pakuj się w matkowanie (bo tak to się może skończyć) temu chłopcu. Zbyt wczesna zabawa w dom nie przynosi dobrych skutków.

[Pantegram]

Napisane przez iluvsnickerz

Zdaję sobie z tego sprawę, często czytam w internecie na temat kursów oraz studiów, jednakże opinie są bardzo podzielone, a jak wiadomo, to jest jedna z ważniejszych i trudniejszych decyzji w życiu, i wolę naprawdę głęboko to przemyśleć, zanim wpakuję się na uczelnię lub zawód, który nie będzie satysfakcjonujący.

Szczerze mówiąc, nie widzę w moich wyborach nic nadzwyczajnego. A przynajmniej ja znam masę osób, które zrobiły rok przerwy między maturą, a studiami, właśnie po to, aby dorobić oraz się zastanowić nad kierunkiem, i sobie to chwalą. I szczerze nie rozumiem, co jest dziwnego w tym, że dany rok wolałabym spędzić w wygodnej lokacji, nabywając doświadczenia w pracy i jednocześnie mogąc być obok bliskiej mi osoby.
Ja naprawdę wiem, że to jest skok na głęboką wodę, że jest różnie w życiu, ale kto nie ryzykuje, ten nic nie zyska. Myślę, że mając te pieniądze na start, przeprowadzając się i mieszkając tam jakiś czas zdążę się zorientować, czy taki układ mi odpowiada, a jeśli nie, to zwrócę honor wszystkim umoralniaczom.

Wiesz, co jest w Twoich wyborach dziwnego? To:

Napisane przez iluvsnickerz

Aha, dodam, że przeprowadzka byłaby do czasu, aż chłopak skończy szkołę i wtedy razem wynieślibyśmy się na studia.

Czyli chcesz się "rzucic na głęboką wodę" po to, by za raptem 2 lata - rok... znowu "rzucic się na głęboką wodę"? Dziewczyno, nie warto!

O ile popieram pomysł wyprowadzki z obecnego miasta (chociaż jestem pewna, że nie masz jeszcze tej świadomości, jak ciężko jest polegać wyłącznie na swoich siłach, bez wsparcia rodziny - w Twoim wieku myślałam bardzo podobnie o wyprowadzce od rodziców i usamodzielnieniu się), o tyle pomysł wyprowadzenia się tylko dla chłopaka, do miasta, w którym na dłuższą metę i tak nie będziesz chciała zostać, jest bez sensu! Będziesz się męczyła ze znalezieniem pracy, przyjaciół, asymilacją itd., a później, jak się zadomowisz już, znowu będziesz zaczynała ten sajgon od nowa? Jaki jest tego sens oprócz bycia bliżej chłopaka?

Liceum skończyć wręcz musisz, bo nikt nie przyjmie Cię nawet na kelnerkę bez tego. Dobrze by było, abyś zapisała się też do jakiejkolwiek szkoły (dobra np. byłaby policealna, jest dużo darmowych kierunków, nauczanych w zaocznym trybie), bo:
a) bez statusu ucznia/studenta i bez kwalifikacji ciężko Ci będzie znaleźć pracę
b) ze statusem ucznia/studenta będziesz miała na wielu stanowiskach wyższą pensję
c) ze statusem ucznia/studenta będziesz miała zniżki, co pozwoli Ci zaoszczędzić masę kasy na wydatkach! Pamiętaj, że bez zniżek np. karta miejska jest DWUKROTNIE droższa (o czym pewnie jeszcze nie pomyślałaś - ja przekonałam się o tym na własnej skórze właśnie robiąc sobie rok przerwy przed podjęciem studiów).

Co do a) i częściowo b) - tak, pracodawcy częściej i chętniej przyjmują studentów, bo po pierwsze: taniej wychodzi ich zatrudnienie (nie muszą płacić tyle składek, bo młodzi są ubezpieczeni przez szkołę/rodziców), po drugie: na ogół ktoś, kto skończył szkołę i dostał się do kolejnej jest bardziej ogarnięty / ma wyższe kwalifikacje niż ktoś bez szkoły, i na to również zwracają uwagę. Nie ma nic gorszego niż bezsensowna luka w CV!

A chłopak jak tak kocha, to poczeka. Skoro ma 16 lat, to już może podejmować pierwsze prace (np. roznoszenie ulotek), które umożliwią mu zarobienie na bilet do Ciebie. To świetny sprawdzian dla waszego uczucia, nie marnuj tego, uganiając się za nim, bo później faktycznie będzie Ci ciężko, jak on się na Ciebie wypnie w momencie, kiedy Ty będziesz od niego oczekiwała zaangażowania.

Wyjazd na studia jest również bardzo dobrym pomysłem pod względem utrzymaniowym. Dostajesz akademik, stypendium socjalne, do tego Twoje alimenty i już możesz się utrzymać nawet bez podejmowania dodatkowej pracy. A rodzice, dumni z córki, nie odetną źródła gotówki, co mogą zrobić, jeśli alimentów nie masz przyznanych sądownie, lecz na zasadzie kieszonkowego. A jeśli masz przyznane sądownie, to po przerwaniu edukacji i tak możesz je otrzymywać co najwyżej na zasadzie kieszonkowego, bo tracisz do nich prawa...

Tak więc zastanów się dobrze, bo po Twoim poście po prostu widać, że nie wszystkie kwestie jeszcze przemyślałaś. I lepiej tym się martw, a nie tym, że rzekomo ktoś tutaj próbuje Cię "umoralniać", co wg mnie nie jest prawdą.

[iluvsnickerz]

Dziękuję za odpowiedzi, szczególnie tym, które skupiły się na tym, czego oczekiwałam.
Co do mojego "pyskatego tonu", jestem typem osoby, która nie da sobie wleźć na głowę, szczególnie jakimś osobom z internetu. Wy macie swoje racje, a ja mam swoje, i średnio mnie interesuje, kto według Was wini w konflikcie między mną a rodziną.
Jak wszystko pójdzie dobrze, to wyrwę się po maturze. Naprawdę dzięki za pomoc i zrozumienie, a zachowania kilku pań wyżej (bez względu na to, czy "mądrzejsze" ode mnie, jak kto uważa) nie będę komentować.

[pyniomynio]

idz na studia..... chcesz planowac zycie pod 16 letniego chlopca? :O
to najwiekszy błąd jaki mozesz zrobic

[201803290936]

Napisane przez iluvsnickerz

Dziękuję za odpowiedzi, szczególnie tym, które skupiły się na tym, czego oczekiwałam.
Co do mojego "pyskatego tonu", jestem typem osoby, która nie da sobie wleźć na głowę, szczególnie jakimś osobom z internetu. Wy macie swoje racje, a ja mam swoje, i średnio mnie interesuje, kto według Was wini w konflikcie między mną a rodziną.
Jak wszystko pójdzie dobrze, to wyrwę się po maturze. Naprawdę dzięki za pomoc i zrozumienie, a zachowania kilku pań wyżej (bez względu na to, czy "mądrzejsze" ode mnie, jak kto uważa) nie będę komentować.

To po zakładasz wątek na publicznym forum? Było od razu napisać, że chcesz tylko jednego typu odpowiedzi. Jest super, jest super, doskonale, wspaniale, tęcza, jednorożce i wszystko wyjdzie.

A życie i tak zweryfikuje wszystko, tak, czy inaczej.

[Pantegram]

Napisane przez Doris1981

To po zakładasz wątek na publicznym forum? Było od razu napisać, że chcesz tylko jednego typu odpowiedzi. Jest super, jest super, doskonale, wspaniale, tęcza, jednorożce i wszystko wyjdzie.

A życie i tak zweryfikuje wszystko, tak, czy inaczej.

Autorka zareagowała zbyt ostro, ale czy to takie dziwne?
Pisanie jej, że jej związek jest idiotyzmem - jest nietaktowne i z pewnością irytujące. Dziewczyny na Wizażu powinny się nauczyć reagować łagodniej i przede wszystkim mniej emocjonalnie, zwłaszcza na posty osób młodych lub niestabilnych emocjonalnie.
Rozpoczęcie posta od uszczypliwej uwagi z pewnością nie spowoduje, że autor wątku przyjmie z entuzjazmem krytykę, choćby nawet była konstruktywna. Reagujemy emocjami: jeśli świadomie wywołujecie agresję, nie oczekujcie uwielbienia i wdzięczności.

[hairytale]

Napisane przez iluvsnickerz

Dziękuję za odpowiedzi, szczególnie tym, które skupiły się na tym, czego oczekiwałam.
Co do mojego "pyskatego tonu", jestem typem osoby, która nie da sobie wleźć na głowę, szczególnie jakimś osobom z internetu. Wy macie swoje racje, a ja mam swoje, i średnio mnie interesuje, kto według Was wini w konflikcie między mną a rodziną.
Jak wszystko pójdzie dobrze, to wyrwę się po maturze. Naprawdę dzięki za pomoc i zrozumienie, a zachowania kilku pań wyżej (bez względu na to, czy "mądrzejsze" ode mnie, jak kto uważa) nie będę komentować.

Nie dajesz sobie wejść na głowę "jakimś osobom z internetu", a jednak przychodzisz do nich po poradę .
Może to, co napisały dziewczyny, nie brzmi cukierkowo, jak to sobie wyobrażałaś, ale mają rację.
Też do niedawna planowałam wyprowadzkę i mieszkanie z chłopakiem, z którym byłam długo, jednak życie zweryfikowało nasze plany i mimo wielkiej miłości się rozstaliśmy, a już byliśmy pełnoletni. Dlatego nie planuj niczego pochopnie, a z rodziną postaraj się, jeżeli nie o poprawę, to o ograniczenie stosunków. Byłam w tej samej sytuacji i zachowanie dystansu na jakiś czas bardzo pozytywnie wpłynęło na nasze relacje.
Trzymaj się i życzę Ci dużo szczęścia.