Ratunku! Problem z podziękowaniem Rodzicom...

[Czarnaaa]

Napisane przez aleksa_p

Witam. ja tez sie zastanawiam jak to rozwiazac. Moj Tata nie zyje a mama ma faceta 8 lat. Problem polega na tym, ze ja nie wiem czy chcialabym mu dziekowac czy nie Wiem, ze napewno miloby mu bylo jakbym go zaprosila na srodek wraz z mama i rodzicami mojego TŻ. Nieraz podkreslal, ze traktuje mnie i moja siostre jak swoje dzieci (nie ma wlasnych). Angazuje sie w organizacje wesela nie tylko finansowo ale tez ma swoje pomysly. Mimo wszystko ja mam swiadomosc ze to nie jest moj prawdziwy Tata Chociaz On chce byc ta traktowany. Jestem rozdarta wewnetrznie. Co zobic, zeby nikogo nie urazic, a zebym ja tez dobrze sie czula

Kochana musisz przemyśleć czy Twojej Mamy Partner jest dla Ciebie ważny... Ja też długo się nad tym zastanawiałam, ale ja miałam o tyle łatwiej, że On jest dla mnie bardzo ważny. Jeżeli Partner Twojej Mamy traktuje Cię jako córkę i mówi Ci to, pomaga, słucha i robi wszystko, abyś tak się czuła oraz pomaga w przygotowaniach do ślubu i wesela to myślę, że warto by było mu podziękować. Teraz musisz dokładnie wszystko przemyśleć i zrobić tak jak czujesz. A napewno było by mu miło Napewno znajdziesz rozwiązanie. Powodzenia życzę

[Dotka90]

Napisane przez aleksa_p

Witam. ja tez sie zastanawiam jak to rozwiazac. Moj Tata nie zyje a mama ma faceta 8 lat. Problem polega na tym, ze ja nie wiem czy chcialabym mu dziekowac czy nie Wiem, ze napewno miloby mu bylo jakbym go zaprosila na srodek wraz z mama i rodzicami mojego TŻ. Nieraz podkreslal, ze traktuje mnie i moja siostre jak swoje dzieci (nie ma wlasnych). Angazuje sie w organizacje wesela nie tylko finansowo ale tez ma swoje pomysly. Mimo wszystko ja mam swiadomosc ze to nie jest moj prawdziwy Tata Chociaz On chce byc ta traktowany. Jestem rozdarta wewnetrznie. Co zobic, zeby nikogo nie urazic, a zebym ja tez dobrze sie czula

Ja bym mu podziękowała, ale nie jako tacie, tylko jako partnerowi mamy

Zaproście na środek rodziców PMa, Twoją mamę i powiedz, że chciałabyś też podziękować 'partnerowi mojej mamy'. To będzie wypośrodkowanie, bo mu podziękujesz, ale jasno do zrozumienia mu dasz, że nie jest Twoim tatą.

Chyba, że w ogóle mu nie chcesz dziękować, ale to tego my już za Ciebie nie rozwiążemy.

[aleksa_p]

Napisane przez Czarnaaa

Kochana musisz przemyśleć czy Twojej Mamy Partner jest dla Ciebie ważny... Ja też długo się nad tym zastanawiałam, ale ja miałam o tyle łatwiej, że On jest dla mnie bardzo ważny. Jeżeli Partner Twojej Mamy traktuje Cię jako córkę i mówi Ci to, pomaga, słucha i robi wszystko, abyś tak się czuła oraz pomaga w przygotowaniach do ślubu i wesela to myślę, że warto by było mu podziękować. Teraz musisz dokładnie wszystko przemyśleć i zrobić tak jak czujesz. A napewno było by mu miło Napewno znajdziesz rozwiązanie. Powodzenia życzę

Dziękuję za odpowiedź
Może źle sformułowałam, ze nie wiem czy chce mu podziekowac czy nie. Podziękować Mu chcę, ale nie wiem jak to zrobić. Partner mojej Mamy jest dla mnie ważny, świetnie się dogadujemy. Problem polega na tym, że uważam że Tata jest tylko jeden. Więc jakkolwiek PM będzie mi bliski i dobry to i tak nie zastąpi mojego prawdziwego Taty, którego kochałam i zawsze będę kochać.

[olgadajeradosc]

hej, słuchajcie mam taki problem. moi rodzicie rozwiedli się 17 lat temu, razem z mamą mieszkałam u ojczyma, z ojcem nie mam kontaktu ok 7 lat, tzn ja chciałam z nim dobrze żyć ale on mnie unika i na moje "cześć tato" odpowiada "dzień dobry" i na tym się kończy. na ślub go zaprosiłam ale nie wiem czy się pojawi i teraz nie wiem jak teraz zrobić z tymi podziękowaniami, czy dziękować ojcu za to ze ma mnie w dupie czy ojczymowi który się nade mną znęcał od małego do czasu aż się wyprowadziłam, prawie 3 lata już tam nie mieszkam i się bardzo zmienił ale niestety niesmak trochę pozostaje, tym bardziej, że cała rodzina wie o tym co sie działo i już słyszałam ze jak będę ojczymowi dziękować to się ośmieszę. oczywiście mój narzeczony i jego rodzina nie wyobrażają sobie żeby nie robić cyrku na środku z kwiatami i tańcem, tylko że mój A. ma za co dziękować swoim rodzicom a ja swoim już nie za bardzo gdyż moja mama też się mną teraz nie przejmuje, każdy mi mówi dobrze będzie coś wymyślicie ale został miesiąc do ślubu a ja dalej nie wiem co robić, chciałam wręczyć prezenty zaraz po błogosławieństwie ale mój A. się nie zgadza. ma być szopka

[aleksa_p]

Napisane przez Dotka90

Ja bym mu podziękowała, ale nie jako tacie, tylko jako partnerowi mamy

Zaproście na środek rodziców PMa, Twoją mamę i powiedz, że chciałabyś też podziękować 'partnerowi mojej mamy'. To będzie wypośrodkowanie, bo mu podziękujesz, ale jasno do zrozumienia mu dasz, że nie jest Twoim tatą.

Chyba, że w ogóle mu nie chcesz dziękować, ale to tego my już za Ciebie nie rozwiążemy.

Dziękuję za przydatną radę.
Faktycznie myślę, że podziekowania będą wskazane.
Może tak jak piszesz zaproszę go na środek osobiście. Nie chcę jednak żeby to była chwila rozczulająca. Jestem osobą dość wrażliwą, więc napewno w tym stresującym dla mnie dniu skończy się to łzami ;(
Chciałam też podziekowac swojemu Tacie. To już wogóle będzie dla mnie trudne.

Może porozmawiać z zespołem, zeby to jakoś sponatnicznie wyszlo w formie "Zapraszamy rodziców (...) Robert (bo tak ma na imię), a Ty gdzie się podziewasz? ..." Napewno będzie mu miło. Wyjdzie to jakoś tak weselej. Jest osobą skromną, więc na wezwanie o rodziców sam nie wyjdzie.

Tak czy siak zakończy się to łzami w moim wykonaniu. Najchętniej pominełabym ten moment ;/

[farbstiftka]

Napisane przez aleksa_p

Dziękuję za przydatną radę.
Faktycznie myślę, że podziekowania będą wskazane.
Może tak jak piszesz zaproszę go na środek osobiście. Nie chcę jednak żeby to była chwila rozczulająca. Jestem osobą dość wrażliwą, więc napewno w tym stresującym dla mnie dniu skończy się to łzami ;(
Chciałam też podziekowac swojemu Tacie. To już wogóle będzie dla mnie trudne.

Może porozmawiać z zespołem, zeby to jakoś sponatnicznie wyszlo w formie "Zapraszamy rodziców (...) Robert (bo tak ma na imię), a Ty gdzie się podziewasz? ..." Napewno będzie mu miło. Wyjdzie to jakoś tak weselej. Jest osobą skromną, więc na wezwanie o rodziców sam nie wyjdzie.

Tak czy siak zakończy się to łzami w moim wykonaniu. Najchętniej pominełabym ten moment ;/

no ale nie musisz dziękować na środku, w czasie wesela. Też chciałam bo tak wypada, ale przemyslałam to i nie będę się do niczego zmuszać. Prawdopodobnie podziękujemy po błogosławieństwie.

[aleksa_p]

Napisane przez farbstiftka

no ale nie musisz dziękować na środku, w czasie wesela. Też chciałam bo tak wypada, ale przemyslałam to i nie będę się do niczego zmuszać. Prawdopodobnie podziękujemy po błogosławieństwie.

Muszę jeszcze przedyskutować to z moim Narzeczonym. Może faktycznie nie będziemy robić "szopki" na weselu.
Dziekuje za podpowiedź. Faktycznie opcja podziękowania przy błogosławieństwie będzie chyba lepszym rozwiązaniem.

[monia503]

Napisane przez Czarnaaa

Proszę podaj tytuł tej książki


Rozmawiałam z mamą , a raczej oznajmiłam jej, że pragnę z całego serca, aby jej facet pobłogosławił Nam na tej Nowej Drodze Życia i że na podziękowaniu rodzicom to własnie jemu i jej podziękuję za to jak mnie wychowali.. Mama powiedziała załamanym głosem, że mam to powiedzieć mu... Więc powiedziałam to samo co jej tylko dodałam jeszcze, ze jest dla mnie ważny jak mama, że go kocham bo jest moim Tatusiem i bardzo tego pragnę i powiedział tylko, że on mnie też i, że z chęcią to zrobi popłakał się tak samo jak ja i mama Dzięki dziewczyny nawet nie wiecie jak mi ulżylo

Aż mi łezka się zakręciła ..

---------- Dopisano o 10:35 ---------- Poprzedni post napisano o 10:32 ----------

Napisane przez olgadajeradosc

hej, słuchajcie mam taki problem. moi rodzicie rozwiedli się 17 lat temu, razem z mamą mieszkałam u ojczyma, z ojcem nie mam kontaktu ok 7 lat, tzn ja chciałam z nim dobrze żyć ale on mnie unika i na moje "cześć tato" odpowiada "dzień dobry" i na tym się kończy. na ślub go zaprosiłam ale nie wiem czy się pojawi i teraz nie wiem jak teraz zrobić z tymi podziękowaniami, czy dziękować ojcu za to ze ma mnie w dupie czy ojczymowi który się nade mną znęcał od małego do czasu aż się wyprowadziłam, prawie 3 lata już tam nie mieszkam i się bardzo zmienił ale niestety niesmak trochę pozostaje, tym bardziej, że cała rodzina wie o tym co sie działo i już słyszałam ze jak będę ojczymowi dziękować to się ośmieszę. oczywiście mój narzeczony i jego rodzina nie wyobrażają sobie żeby nie robić cyrku na środku z kwiatami i tańcem, tylko że mój A. ma za co dziękować swoim rodzicom a ja swoim już nie za bardzo gdyż moja mama też się mną teraz nie przejmuje, każdy mi mówi dobrze będzie coś wymyślicie ale został miesiąc do ślubu a ja dalej nie wiem co robić, chciałam wręczyć prezenty zaraz po błogosławieństwie ale mój A. się nie zgadza. ma być szopka

Hmmm trudna systuacja,wiesz ja na Twoim miejscu nie robiłabym oficjalnych podziękowań.
Będziesz się czuć mega niekomfortowo.
Musisz przekonać Tż

[gornek]

Przekonaj go do podziękowań po błogosławieństwie, mojego Tz rodzice tez są po rozwodzie, z ojcem widzi sie raz na rok, z mama ma dobry kontakt. Ojciec będzie na weselu ale nie ma mu za co dziękować, wiec robimy to u moich rodzicow w domu. Bloga błogosławieństwo , podziękowania i do kościoła


Sent from my RM-825_eu_poland_345 using Tapatalk

[aleksa_p]

Udało mi się namówić narzeczonego na podziekowanie dla rodziców po błogosławieństwie. Na pewno będzie to mniej stresujące i bardziej intymne niż na sali przy wszystkich gosciach.

Dziękuję bardzo wam dziewczynki za przydatne rady i życzę wszystkiego co najlepsze

[jagodka1802]

Witajcie dziewczyny,mam podobny problem. Mój TŻ ma hm,dziwnych rodziców. Generalnie pokłocili się z nami,o to jaka ja jestem paskudna itp,chociaż mnie ani słowa o tym nie powiedzieli,ogólnie padło mnóstwo przykrych słow i w ogóle nie mam z nimi kontaktu,a on z nimi nie rozmawia,chociaż ( na złość siostrze) nadal tam mieszka. Dla mnie to jest sytuacja chora i conajmniej wiejska,ale cóż zrobić,ostatecznie to oni go wychowali. Niestety,wpoili mu też,że niektóre rzeczy trzeba robić,bo "co ludzie powiedzą". I tak oni na nasz ślub na pewno będą zaproszeni,na pewno zaczną się do niego odzywać i cała sytuacja umrze śmiercią naturalną,natomiast u mnie tak nie jest. Obrazili moją rodzinę,obrazili mnie i o ile mogę im odpuścić i być grzeczna,tylko dla niego,bo to nadal jego rodzice,o tyle nie wyobrażam sobie podziękowań!!! Moim rodzicom też nie za bardzo mam za co dziękować,wesele urządzamy z TŻ sami,za włąsne pieniądze,a sama szopka na środku wesela mnie przeraża. Natomiast TŻ się uparł i chce tych przeklętych podziękowań,ale na pewno na mojej głowie spocznie zorganizowanie ich tak,żeby nie były bardzo żenujące. Co robić? Nie jestem w stanie zmienić jego zdania ;/

[PannaAgnieszka]

Mnie troche przeraza to, ze chcecie robic podziekowania osobom, ktore na to nie zasluguja- to ma byc Wasz dzien i Wasze momenty- a dziekowanie dla dziekowania- zwlaszcza, ze na weselu jest wiele bliskich ludzi- ktorzy znaja prawde- pachnie dulszczyzna;-)

ja nie mam kontaktu z ojcem i nie bede go zapraszac, bo wypada i nie bede robic podziekowac dla tych, ktorzy za to nie zasluguja;-) to chyba ja mam byc dumna i zadowolona z tego i nie wyobrazam sobie osobicie, zeby TZ nie popieral mnie w tym i wymagal zebym zaprosila ojca, bo co ludzie powiedza?

[jagodka1802]

Widzisz,rodziców się nie wybiera. Jeśli mój TŻ jest w stanie wybaczyć im wszystko,to ja nie widzę powodu,dla którego miałąbym dalej chować urazę,w końcu to nie z nimi biorę ślub. Rodzinę mamy daleko,nie wiedzą jaka jest sytuacja. Ale masz bardzo dużo racji,mnie to też pachnie dulszczyzną,tylko jemu na tym zależy,choćby nie wiem jak go traktowali zawsze będzie ich kochał i widać to po nim,widocznie chce jakoś ich uhonorować,mimo mojego zdania. Nie wyobrażam sobie,żebym tego nie zrobiła,bo będzie jemu przykro. Muszę tylko wymyślić jakiś kompromis,żeby tam nie rzygnąć. Ten żenujący moment jakoś przeżyję.

[PannaAgnieszka]

Napisane przez jagodka1802

Widzisz,rodziców się nie wybiera. Jeśli mój TŻ jest w stanie wybaczyć im wszystko,to ja nie widzę powodu,dla którego miałąbym dalej chować urazę,w końcu to nie z nimi biorę ślub. Rodzinę mamy daleko,nie wiedzą jaka jest sytuacja. Ale masz bardzo dużo racji,mnie to też pachnie dulszczyzną,tylko jemu na tym zależy,choćby nie wiem jak go traktowali zawsze będzie ich kochał i widać to po nim,widocznie chce jakoś ich uhonorować,mimo mojego zdania. Nie wyobrażam sobie,żebym tego nie zrobiła,bo będzie jemu przykro. Muszę tylko wymyślić jakiś kompromis,żeby tam nie rzygnąć. Ten żenujący moment jakoś przeżyję.

A kompromis- ze np po blogoslawienstwu- albo poza weselem- tak jak dziewczyny pisza jakas kolacja, czy cos takiego?

[jagodka1802]

Samo błogosławieństwo powoduje u mnie skurcze żołądka,ale mu to zaproponuję. A jeśli uprze się na szopkę,to jak myślicie,parę słów od orkiestry,wręczenie upominków bez żadnego wyłażenia na środek no i przede wszystkim- żadnego "cudownych rodziców mam"? znacie jakąś piosenkę,która nie ocieka aż tak kiczem?

[lipstick89]

Napisane przez jagodka1802

Samo błogosławieństwo powoduje u mnie skurcze żołądka,ale mu to zaproponuję. A jeśli uprze się na szopkę,to jak myślicie,parę słów od orkiestry,wręczenie upominków bez żadnego wyłażenia na środek no i przede wszystkim- żadnego "cudownych rodziców mam"? znacie jakąś piosenkę,która nie ocieka aż tak kiczem?

skoro nie chcesz tego kiczu, to może jakąś neutralną z ich lat młodości. albo zwyczajne "sto lat". będziesz musiała to przeżyć. ale skoro Twój TŻ jest wobec nich bezkrytyczny, to Wasza wspólna przyszłość może być ciężka...

[PannaAgnieszka]

Napisane przez lipstick89

skoro nie chcesz tego kiczu, to może jakąś neutralną z ich lat młodości. albo zwyczajne "sto lat". będziesz musiała to przeżyć. ale skoro Twój TŻ jest wobec nich bezkrytyczny, to Wasza wspólna przyszłość może być ciężka...

swiete slowa- wiesz mnie sie zawsze wydawalo, ze moj TZ musi byc za mna- cokolwiek to znaczy;-)

[lipstick89]

Napisane przez PannaAgnieszka

swiete slowa- wiesz mnie sie zawsze wydawalo, ze moj TZ musi byc za mna- cokolwiek to znaczy;-)

jak w małżeństwie jest trójkąt (mąż-żona-teściowa, a nie daj Boże dwie teściowe) to nic dobrego nie wróży. maminsynek to jeden z najgorszych typów mężczyzn, po alkoholiku i damskim bokserze.

[jagodka1802]

Hehe,absolutnie nie jest maminsynkiem i dzięki Bogu nie jest też bezkrytyczny. A uwielbia swojego tatusia. Teściowe obie na szczęście będą dalelko i nie będą miały szansy się wpierniczać najlepsze miejsce do mieszkania to takie,gdzie ani jedna teściowa piechotą nie dojdzie ale wizja tych podziękowań mnie nadal rozbraja. Życzę Wam powodzenia i szczęścia i za mnie też trzymajcie kciuki

[lipstick89]

Napisane przez jagodka1802

Hehe,absolutnie nie jest maminsynkiem i dzięki Bogu nie jest też bezkrytyczny. A uwielbia swojego tatusia. Teściowe obie na szczęście będą dalelko i nie będą miały szansy się wpierniczać najlepsze miejsce do mieszkania to takie,gdzie ani jedna teściowa piechotą nie dojdzie ale wizja tych podziękowań mnie nadal rozbraja. Życzę Wam powodzenia i szczęścia i za mnie też trzymajcie kciuki

dzieki
i od początku nie pozwól się wpierniczać teściom i rodzicom. dla Waszego dobra

[PannaAgnieszka]

dokladnie- najlepiej od samego poczatku postawic jasne granice wtedy jest chyba latwiej

[lenka1703]

Hej dziewczyny, może tutaj któraś z Was mi pomoże. Za 3 tygodnie biorę ślub, a nadal mam problem jak podziękować rodzicom. Tzn. wiem że zrobimy to w kościele,mamy już drobne upominki, tylko pytanie które mnie nurtuje brzmi następująco: czy dziękować tzn. "uściskać" tylko swoim rodziców,czy również teściów? Kolejna sprawa jest taka, że rodzice zarówno moi jak i młodego sa rozwiedzeni,a pikanterii temu wszystkiemu dodaje fakt,że mój ojciec i matka młodego są razem (czyt.są małżeństwem). A dodatkowo ja nie cierpię mojej teściowej, toleruję ją, ale denerwuje mnie fakt ,że nasze wesele tez próbuje ustawić po swojemu bo przecież ona wszystko wie najlepiej. Czy musze ją "ściskać", czy niech każde z nas podejdzie tylko do swoich rodziców, jak myślicie?

[babajaga7]

Napisane przez jagodka1802

Witajcie dziewczyny,mam podobny problem. Mój TŻ ma hm,dziwnych rodziców. Generalnie pokłocili się z nami,o to jaka ja jestem paskudna itp,chociaż mnie ani słowa o tym nie powiedzieli,ogólnie padło mnóstwo przykrych słow i w ogóle nie mam z nimi kontaktu,a on z nimi nie rozmawia,chociaż ( na złość siostrze) nadal tam mieszka. Dla mnie to jest sytuacja chora i conajmniej wiejska,ale cóż zrobić,ostatecznie to oni go wychowali. Niestety,wpoili mu też,że niektóre rzeczy trzeba robić,bo "co ludzie powiedzą". I tak oni na nasz ślub na pewno będą zaproszeni,na pewno zaczną się do niego odzywać i cała sytuacja umrze śmiercią naturalną,natomiast u mnie tak nie jest. Obrazili moją rodzinę,obrazili mnie i o ile mogę im odpuścić i być grzeczna,tylko dla niego,bo to nadal jego rodzice,o tyle nie wyobrażam sobie podziękowań!!! Moim rodzicom też nie za bardzo mam za co dziękować,wesele urządzamy z TŻ sami,za włąsne pieniądze,a sama szopka na środku wesela mnie przeraża. Natomiast TŻ się uparł i chce tych przeklętych podziękowań,ale na pewno na mojej głowie spocznie zorganizowanie ich tak,żeby nie były bardzo żenujące. Co robić? Nie jestem w stanie zmienić jego zdania ;/

Dopiero teraz czytam, z dość dużą obsuwą czasową, ale skomentuje. Czy skoro rodzice nie finansowali wesela, to oznacza, że nie ma za co im dziękować? Moim zdaniem podziękowanie na ślubie są za trud wychowania, miłość, którą się od nich otrzymuje, czy nawet za podcieranie dupska w dzieciństwie, a nie tylko za hajs wyłożony na imprezę.
Z moim mężczyzną zamierzamy wesele zorganizować za swoje, ale nie wyobrażam sobie, żeby nie podziękować rodzicom, niekoniecznie na środku sali, ale chociażby po błogosławieństwie.