Brak życia studenckiego & samotność

[Magiusa]

Nie przeczytalam calego watku tylko glowny post autorki i moje rady sa 2:
1. Sama mozesz isc na jakas zumbe/fitness etc.i tam poznac ludzi
2. Kluby studenckie zajmujace sie organizacja roznych wydarzen na studiach, szkolen, targow. Tam jest baaaardzo duzo ludzi


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Ewelajna140]

Miałam podobny problem na 1 roku studiów - grupa trafiła mi się niezbyt zgrana czy chętna do wyjść, nawet jak miałam jakieś "lepsze" koleżanki to każda wracała na weekand do domu i nie dało się ich nigdzie wyciągnąć. Znajomych z liceum nie miałam nigdzie obok, wszyscy studiowali bliżej rodzinnego miasta. Byłam sama.

Bardzo dużo się zmieniło, gdy poszłam do pracy na 2 roku W pracy poznałam całą masę ludzi. Większość z nich stale jest obecna w moim życiu Polecam też wszelkiego rodzaje organizacje studenckie - tam też można poznać dużo fajnych osób.

Jeśli sytuacja na mieszkaniu Ci nie odpowiada, możesz też spróbować szukać innej stancji.

Na wizażu też często są wątki typu "spotkania wizażanek" może i u Ciebie w mieście poszukaj i przyłącz się!

[emmmwuuu]

Co do akademika - mieszkam w akademiku 5 rok (pozdrawiam Lumumbowo;d). Przez pierwsze 2 lata - akademiki o niższym standardzie (wspólna kuchnia, łazienka itd), ale imprez takich jak tam nigdzie indziej nie przeżyłam. Ktoś wyżej pisał, że imprezy na całe korytarze robią Erasmusi - nieprawda Teraz, 3 rok już, mieszkam w akademiku z wyższym standardem, jest tu spokojniej, sąsiadów się faktycznie nie zna, mija się ich, cześć i tyle.

Ogólnie prawda jest taka, że można się uczyć w akademiku. Kiedy trzeba jest na to czas i są warunki. A i nowych znajomych mnóstwo, zazwyczaj na lata.


Co do tego, że ludzie, którzy nie mieszkali w akademikach zdążyli się pozaręczać i wziąć śluby - no serio, gratuluję

[pffe]

Napisane przez emmmwuuu

Co do akademika - mieszkam w akademiku 5 rok (pozdrawiam Lumumbowo;d). Przez pierwsze 2 lata - akademiki o niższym standardzie (wspólna kuchnia, łazienka itd), ale imprez takich jak tam nigdzie indziej nie przeżyłam. Ktoś wyżej pisał, że imprezy na całe korytarze robią Erasmusi - nieprawda Teraz, 3 rok już, mieszkam w akademiku z wyższym standardem, jest tu spokojniej, sąsiadów się faktycznie nie zna, mija się ich, cześć i tyle.

Ogólnie prawda jest taka, że można się uczyć w akademiku. Kiedy trzeba jest na to czas i są warunki. A i nowych znajomych mnóstwo, zazwyczaj na lata.


Co do tego, że ludzie, którzy nie mieszkali w akademikach zdążyli się pozaręczać i wziąć śluby - no serio, gratuluję

patrz, mój kolega z PŁ mieszkający na Lumumbowie w akademiku polibudy mówi zupełnie co innego o akademikach Lumumbowa. Podobno dzieją się tam cuda a i byłam u niego dwa czy trzy razy i muzyka to grała z kilku pokoi i to tak jak by na siłę próbowali się zagłuszyć. Za to w weekendy to tam są pustki, dosłownie 99% wyjeżdża do domów rodzinnych.

A poza tym ja jakoś mam 22 lata, jestem na pierwszym roku i jestem z TŻ przeszło 6 lat, mieszkamy razem a nie w akademiku i są w planach i zaręczyny i ślub i ja uważam, że to nie świadczy o nas źle a wręcz przeciwnie, nie skaczę sobie co noc do innego pokoju a akademiku jak co niektóre dziewczyny.

[201604181004]

No widze ze nadepnelam panience na odcisk nja tylko mowie ze ludzie na piatyn roku niektorzy juz maja wlane mieszkania kupione za wlasna prace a niektorych jak dzieci dalej bawia zabawy w wieloosobowych pokojach:p

[Imperialista]

Napisane przez drabineczka

btw co tego "żałuję bo znajomi bawili się w akademikach a ja u rodziców..."

Większość moich znajomych z Trójmiasta twardo mówi, że woli akademik czy mieszkanie studenckie od mieszkania z rodzicami.

no, tylko ze po 5 latach ci znajomi dalej tkwią w akademcu z kupką znajomych, a inni zdążyli się pozaręczać, ślub wziąć czy nawet kupić własne mieszkanie

Powiem Ci więcej - ja znam nawet doktorantów, którzy wolą tkwienie w akademiku niż mieszkanie samemu. Znam nawet parę, która mieszka w oddzielnych pokojach od początku studiów. Akademiec ma swój niezapleczalny klimat. Zwłaszcza jak zamieszkuje go zgrana ekipa.

Zresztą jak komuś się spieszy do "dorosłego" życia to jego sprawa. Znam wielu ludzi, którym się do niego nie spieszy. Zaręczyny i ślub to nawet 16stka może mieć.

Napisane przez drabineczka

No widze ze nadepnelam panience na odcisk nja tylko mowie ze ludzie na piatyn roku niektorzy juz maja wlane mieszkania kupione za wlasna prace a niektorych jak dzieci dalej bawia zabawy w wieloosobowych pokojach:p

Własne mieszkanie od razu po studiach kupione za własne pieniądze? Chyba:
- na kredyt 25-letni
- kupione przez bogatych rodziców
- odziedziczone po dziadkach

[chocolate_dream]

Napisane przez pffe

A poza tym ja jakoś mam 22 lata, jestem na pierwszym roku i jestem z TŻ przeszło 6 lat, mieszkamy razem a nie w akademiku i są w planach i zaręczyny i ślub i ja uważam, że to nie świadczy o nas źle a wręcz przeciwnie, nie skaczę sobie co noc do innego pokoju a akademiku jak co niektóre dziewczyny.

To chyba zależy od osoby, a nie miejsca, w którym się mieszka.

Co do samotności, Autorko, dziewczyny bardzo dobrze radzą, by zapisać się do jakichś organizacji/na wolontariat/warsztaty /kursy etc. Ja bardzo fajnych ludzi poznałam właśnie na szkoleniach z wolontariatu (a i przy tym świetnie się bawiłam! ). Warto.

[emmmwuuu]

Napisane przez pffe

patrz, mój kolega z PŁ mieszkający na Lumumbowie w akademiku polibudy mówi zupełnie co innego o akademikach Lumumbowa. Podobno dzieją się tam cuda a i byłam u niego dwa czy trzy razy i muzyka to grała z kilku pokoi i to tak jak by na siłę próbowali się zagłuszyć. Za to w weekendy to tam są pustki, dosłownie 99% wyjeżdża do domów rodzinnych.

A poza tym ja jakoś mam 22 lata, jestem na pierwszym roku i jestem z TŻ przeszło 6 lat, mieszkamy razem a nie w akademiku i są w planach i zaręczyny i ślub i ja uważam, że to nie świadczy o nas źle a wręcz przeciwnie, nie skaczę sobie co noc do innego pokoju a akademiku jak co niektóre dziewczyny.

Noo..tylko, że ja nie pisałam o akademiku PŁ - Tygrysie, więc nie wiem o co Ci chodzi za bardzo. Fakt - są głośni ludzie, są imprezy, jak WSZĘDZIE. Sąsiadów w bloku/współlokatorów w mieszkaniu też możesz mieć bardzo głośnych, nie wiesz na kogo trafisz. Poza tym napisałam, zdaje się dość wyraźnie, że przez pierwsze 2 lata BYŁ hałas i imprezy, w tym 'korytarzówki'. Mieszkałam w 9 - jeżeli słyszałaś TYYYYYYLE o akademikach, to pewnie i o 9 - patrz, zdałam! Miałam nawet stypendium naukowe. Wow, da się? Mieszkałam w 8 - to samo. Mieszkam w 3 (tu właśnie jest spokojniej) - też zdaję i się uczę kiedy trzeba. Jak się chce, to się da. Taka jest prawda. Są stopery, z ludźmi też można się dogadać, są pokoje do nauki.

Dodatkowo - ja jestem z moim facetem prawie 4 lata, od 2 mieszkamy razem w JEDNYM pokoju w akademiku, MOŻNA Mamy swoją łazienkę, aneks kuchenny i święty spokój. Nie martwimy się o rachunki za wodę, gaz, prąd, internet. I bynajmniej nie czuję się z tego powodu gorsza, mniej dojrzała, niż dziewczyna, która ze swoim chłopakiem wynajmuje pokój/mieszkanie. Poza tym w ogóle nie rozumiem co ma miejsce, w którym mieszkasz do planów na przyszłość? Myślisz, że ludzie w akademikach się nie zaręczają?

Ogólnie odnoszę wrażenie, że o życiu w akademikach najwięcej wiedzą i mówią osoby, które w nich nie mieszkały. Legendy o puszczalskich laskach (przez 5 lat poznałam takich może ze trzy), o wiecznych imprezach, brudzie, karaluchach..

Napisane przez Imperialista

Własne mieszkanie od razu po studiach kupione za własne pieniądze? Chyba:
- na kredyt 25-letni
- kupione przez bogatych rodziców
- odziedziczone po dziadkach

AMEN.

[Narrhien]

Napisane przez drabineczka

a co do tego że studia są od imprezowania - moje całe życie jest od imprezowania, nie tylko studia. studia to czas gdzie zdobywa się znajomości i doświadczenie zawodowe, bawiłam się w liceum, bawiłam na studiach i będę bawić kiedyś. na studiach nie robię tego intensywniej. jak komuś się nudzi tak że odbija się od ścian to najwyższa pora znaleźć pracę i mieć za co wychodzić i strasznie mi przykro osób które uważaja że to najlepszy czas na świecie - moje całe życie jest świetne i "zabawowe" jak skończę studia, to dalej będe się bawić, bo znajomi, wiem ze zostaną. zostali z gimnazjum, zostali z liceum, dwóch przyjaciół zostanie i ze studiów. tak to wygląda: P

Z ust mi to wyjęłaś (oddawaj ).

Zawsze mnie wkurza to głupie powtarzanie jak mantrę: "Studia to najlepszy czas w twoim życiu!", "Jak się na studiach nie wyszalejesz, to potem już nie ma jak!", "Będziesz jeszcze tęsknić za studiami!", "Nigdy potem nie będzie takiego czasu jak na studiach", "Swoim dzieciom opowiesz, jak szalałaś na studiach". Bla bla bla.

To samo swego czasu słyszałam o liceum

A ja, wzorem drabineczki mam zamiar całe życie mieć za☠☠☠iste i pełne szaleństw, a nie tylko głupie 5 czy ile tam lat. Oczywiście, nie neguję tego, że na studiach fajnie jest imprezować, no ale na Boga, nie należy mieć podejścia, że trzeba koniecznie 5 lat przechlać, przeszaleć, bo potem to już praca, aktówka i nuda po pas. Bo się można na takim podejsciu przejechać.

[Imperialista]

Niech każdy żyje jak mu się podoba. Mi odpowiada życie w akademiku i chyba nawet jak skończę studia chciałbym sobie jeszcze pomieszkać i jednocześnie pracować, jak nie będę miał poważnych planów.

[Narrhien]

Napisane przez Imperialista

Własne mieszkanie od razu po studiach kupione za własne pieniądze? Chyba:
- na kredyt 25-letni
- kupione przez bogatych rodziców
- odziedziczone po dziadkach

Żeby ten kredyt dostać, to trzeba jeszcze warunki jakieś spełniać i mieć szansę na jego spłatę. A to, wbrew pozorom, nie jest takie hop siup. Kredyty nie czekają ot tak, na progu uczelni, na każdego absolwenta wychodzącego z dyplomem.
Nie wyrażaj się pogardliwie o czymś, co jest dla człowieka, zwłaszcza młodego i bez długiego stażu pracy, czymś naprawdę wymagającym dużego wysiłku.

[Imperialista]

Napisane przez Narrhien

Nie wyrażaj się pogardliwie o czymś, co jest dla człowieka, zwłaszcza młodego i bez długiego stażu pracy, czymś naprawdę wymagającym dużego wysiłku.

Po pierwsze, nie wyraziłem się pogardliwie tylko stwierdziłem fakt. Dla mnie na kredyt to nie jest "moje", jak drabineczka to napisała, tylko to jest po prostu wynajem przez bank. "Moje" to jest jak kupią to rodzice bądź dostanie się po/od dziadków, ale to chyba nie jest owoc własnej pracy.

Drabineczka ma coś do studentów, którzy trochę mniej poważnie podchodzą do życia bądź uczelnią bądź preferują akademiki od "własnych mieszkań" i mój post na tle jej ataku (chyba zazdrości) jest naprawdę łagodny.

[201607260936]

Napisane przez emmmwuuu

Co do akademika - mieszkam w akademiku 5 rok (pozdrawiam Lumumbowo;d). Przez pierwsze 2 lata - akademiki o niższym standardzie (wspólna kuchnia, łazienka itd), ale imprez takich jak tam nigdzie indziej nie przeżyłam. Ktoś wyżej pisał, że imprezy na całe korytarze robią Erasmusi - nieprawda Teraz, 3 rok już, mieszkam w akademiku z wyższym standardem, jest tu spokojniej, sąsiadów się faktycznie nie zna, mija się ich, cześć i tyle.

Ogólnie prawda jest taka, że można się uczyć w akademiku. Kiedy trzeba jest na to czas i są warunki. A i nowych znajomych mnóstwo, zazwyczaj na lata.


Co do tego, że ludzie, którzy nie mieszkali w akademikach zdążyli się pozaręczać i wziąć śluby - no serio, gratuluję

Nie wiem, czemu mieszkając w Łodzi mówisz, że nieprawdą jest to, co napisałam o wrocławskich akademikach Może i u was nie tylko Erasmusi robili takie imprezy, ale w moim akademiku - owszem.

[emmmwuuu]

Napisane przez zlotko21wroc

Nie wiem, czemu mieszkając w Łodzi mówisz, że nieprawdą jest to, co napisałam o wrocławskich akademikach Może i u was nie tylko Erasmusi robili takie imprezy, ale w moim akademiku - owszem.

Wiesz, ja myślę, że ludzie tutaj potrafią czytać i skoro jest napisane, że jestem z Łodzi, to logiczne dla nich będzie, że wypowiadam się na temat akademików w Łodzi, nie w Krakowie, Bydgoszczy, Wrocławiu czy Nowym Jorku.

[Imperialista]

Napisane przez zlotko21wroc

Nie wiem, czemu mieszkając w Łodzi mówisz, że nieprawdą jest to, co napisałam o wrocławskich akademikach Może i u was nie tylko Erasmusi robili takie imprezy, ale w moim akademiku - owszem.

Zależy jeszcze od ludzi. U nas zeszłoroczne "gwiazdy" (komendanci melanżów) dostali zakazy i nie mogli się wprowadzić do akademika i dopiero po 3 miesiącach się rozkręciła atmosfera. Widuję jednak czasami nerdy w akademiku i znamy 2 dziewczyny co wiecznie mają problem i chodzą na skargi.

[emmmwuuu]

Napisane przez Imperialista

Zależy jeszcze od ludzi. U nas zeszłoroczne "gwiazdy" (komendanci melanżów) dostali zakazy i nie mogli się wprowadzić do akademika i dopiero po 3 miesiącach się rozkręciła atmosfera. Widuję jednak czasami nerdy w akademiku i znamy 2 dziewczyny co wiecznie mają problem i chodzą na skargi.

U mnie w akademiku jest koleś, który notorycznie dzwoni na policję, bo przeszkadza mu, że sąsiedzi piętro wyżej oglądają film w pokoju albo sąsiadki zza ściany słuchają muzyki Sąsiedzi z góry mają nawet sprawę w sądzie z powodu tego kolegi, także tak.

Rozumiem ludzi, którzy dzwonią na recepcję i skarżą, że za głośno itd, nie każdy ma ochotę słuchać jak inni imprezują, ale z drugiej strony dziwi mnie to niezmiennie od lat, że zamiast poszukać jakiegoś taniego mieszkania/pokoju, oni dalej - w sensie kolejny rok z kolei, tkwią w tym akademiku i narzekają. Nie pojmę tego nigdy chyba ;p

[pffe]

Napisane przez emmmwuuu

U mnie w akademiku jest koleś, który notorycznie dzwoni na policję, bo przeszkadza mu, że sąsiedzi piętro wyżej oglądają film w pokoju albo sąsiadki zza ściany słuchają muzyki Sąsiedzi z góry mają nawet sprawę w sądzie z powodu tego kolegi, także tak.

Rozumiem ludzi, którzy dzwonią na recepcję i skarżą, że za głośno itd, nie każdy ma ochotę słuchać jak inni imprezują, ale z drugiej strony dziwi mnie to niezmiennie od lat, że zamiast poszukać jakiegoś taniego mieszkania/pokoju, oni dalej - w sensie kolejny rok z kolei, tkwią w tym akademiku i narzekają. Nie pojmę tego nigdy chyba ;p

i nie przyszło Ci do głowy, że ich nie stać na mieszkanie? nie da się taniej niż w akademiku.

[emmmwuuu]

Taniej może nie, ale za tę samą lub niewiele wyższą cenę oczywiście, że się da. Przykładem są moi znajomi, którzy studia już skończyli, wynajęli we czworo mieszkanie przy Rondzie Solidarności, płacą od osoby 360 zł, za akademik płacili po 340. Różnica ogromna.. Wspomniany wyżej kolega "od policji" studia skończył rok temu, pracuje w Infosysie, za akademik płaci 540 zł z racji braku statusu studenta. Jego żona, z którą mieszkają w jednym pokoju tak samo. Zapisali się na jakiekolwiek studia, przez semestr mieli legitymację i stypendium, dostali na rok akademik i tak sobie żyją, w międzyczasie narzekając jak im źle, bo ludzie hałasują. Za te 1080 zł mogliby mieć kawalerkę, a w niej święty spokój i ciszę i błagam Cię, nie próbuj mi wmówić, że nie

[201604181004]

Napisane przez Narrhien

Żeby ten kredyt dostać, to trzeba jeszcze warunki jakieś spełniać i mieć szansę na jego spłatę. A to, wbrew pozorom, nie jest takie hop siup. Kredyty nie czekają ot tak, na progu uczelni, na każdego absolwenta wychodzącego z dyplomem.
Nie wyrażaj się pogardliwie o czymś, co jest dla człowieka, zwłaszcza młodego i bez długiego stażu pracy, czymś naprawdę wymagającym dużego wysiłku.

dokładnie

[201607260936]

Napisane przez emmmwuuu

Wiesz, ja myślę, że ludzie tutaj potrafią czytać i skoro jest napisane, że jestem z Łodzi, to logiczne dla nich będzie, że wypowiadam się na temat akademików w Łodzi, nie w Krakowie, Bydgoszczy, Wrocławiu czy Nowym Jorku.

Lepiej nic o logice nie mów, bo masz z nią problem. Ja napisałam, jak jest we Wrocławiu, a Ty zaprzeczyłaś jakoby nie tylko studenci Erasmusowi robili imprezy na całe korytarze- to przepraszam bardzo, o czym w tym momencie napisałaś? Bo może według Twojej logiki o Nowym Jorku, nie wiem.

[Bunny19]

Mam ten sam problem, bo studiuję w mieście rodzinnym.....
Mam wrażenie że to życie mi umyka, każdy dzień jest taki sam...
A najgorsze w tym wszystkim jest to że mam tak na własne życzenie. Na całym 1 roku marzyłam żeby się stąd wyrwać i iść na studia do Krakowa. Dlatego pisałam jeszcze raz maturę aby się dostać i cały rok miałam jeden cel - uciec z tego wymarłego miasta, w którym żyję.
Więc udało się poszłam do Krakowa i zrezygnowałam po 4 dniach z powodów rodzinnych... jest t rzecz jakiej najbardziej żałuję w moim życiu.
TEraz minął tydzień odkąd chodzę spowrotem na uczelnie w moim małym miasteczku i po prostu mam depresje. Nie chce mi sie nawet rano wstawać, nie mam żadnej koleżanki, z nikim nie rozmawiam i to nie tak że nie próbowałam... One po prostu mają swój świat do którego ja nie pasuję. Mój chłopak studiuje sobie w Krakowie, a ja tu siedzę samotnie... Dopiero za 2 lata mogę się wyprowadzić na magistra.. i szczerze nie wiem jak dotrwam.. odliczam dni..

[pffe]

Napisane przez Bunny19

Mam ten sam problem, bo studiuję w mieście rodzinnym.....
Mam wrażenie że to życie mi umyka, każdy dzień jest taki sam...
A najgorsze w tym wszystkim jest to że mam tak na własne życzenie. Na całym 1 roku marzyłam żeby się stąd wyrwać i iść na studia do Krakowa. Dlatego pisałam jeszcze raz maturę aby się dostać i cały rok miałam jeden cel - uciec z tego wymarłego miasta, w którym żyję.
Więc udało się poszłam do Krakowa i zrezygnowałam po 4 dniach z powodów rodzinnych... jest t rzecz jakiej najbardziej żałuję w moim życiu.
TEraz minął tydzień odkąd chodzę spowrotem na uczelnie w moim małym miasteczku i po prostu mam depresje. Nie chce mi sie nawet rano wstawać, nie mam żadnej koleżanki, z nikim nie rozmawiam i to nie tak że nie próbowałam... One po prostu mają swój świat do którego ja nie pasuję. Mój chłopak studiuje sobie w Krakowie, a ja tu siedzę samotnie... Dopiero za 2 lata mogę się wyprowadzić na magistra.. i szczerze nie wiem jak dotrwam.. odliczam dni..

Idź do psychiatry. I nie mówię tego złośliwie bo sama sobie wpajasz te dziwne myśli i sama się pogrążasz.

[Bunny19]

No myslałam żeby iść.. wiem że połowa moich problemów rodzi się w mojej głowie. Chciałabym normalnie z kimś pogadać, poradzić się, bo to że nadaje sie do psychiatry to sama dobrze wiem

[Tolvaj]

A w czym mialby tutaj pomoc psychiatra? Chyba ewentualnie psycholog. Lub psychoterapeuta. Chyba ze isc do psychiatry, by pokierowal dalej.