Samotne, niezależne kobiety.

[Elfia4]

Napisane przez Pudel123

wydaje mi się, że to jest mocno wyśrubowane przez kobiety, które upierają się, że są szczęśliwymi singielkami jest im samym dobrze i nie potrzebują faceta, a kiedy jakiś się nawinie to wszędzie się z nim szwenda

To zalatuje jakąś desperacją jednak
Ja niejednego kandydata na faceta zepchnęłam na margines życia, bo nie rokował moim zdaniem. Taka zołza ze mnie
Tylko trochę nie pasuję do tytułu wątku, bo jestem sama, niezależna finansowo, ale nie mieszkam sama, tylko z rodzinką. Ot tak się ułożyło i tak jest mi w tej chwili wygodnie, ale przyznam, że powrót do domu po paru latach studiowania w innym mieście był powodem do wielu zgrzytów, bo przyzwyczaiłam się do pełnej niezależności i braku jakiejkolwiek kontroli.

[4e9f92519f0a2c998a884c2af4c543da9bfeb435_5ffce6a84e16b]

Napisane przez Mocny Akcent

Hmm, a ja jednak mam wrażenie, że brakuje mi poczucia bezpieczeństwa i fakt, niby mówię, że jestem singielką, ale jednak czuję się samotna.

A ja wlasnie odwrotnie. Jestem teraz w takim momencie zycia, ze polubilam siedzenie samej na dupie. Wykrecam sie czasami od spotkan, bo najwieksza radoscia jest obecnie dla mnie siedzenie z kieliszkiem wina w dloni, czekolada na stole i obejrzenie serialu czy poczytanie ksiazki. Tylko kota mi brak .


Zreszta ostatnio mam wrazenie, ze zamiast dorastac (w rozumieniu tego slowa przez spoleczenstwo) to ja cofam sie w rozwoju. Bylam ostatnio w rodzinnym miescie i nadrobilam troche klasowych plotek podstawowkowo-gimnazjalnych. Sporo osob ma dziecko, niektorzy nawet dwojke. Praktycznie kazdy ma stalego partnera. Ja o ile bycie z chlopem sobie jeszcze ewentualnie wyobrazam to malzenstwo juz mniej. Dzieci to w ogole dla mnie nierealny temat. Nie wyobrazam sobie dzieciaka w swoim zyciu. O ile do dzieci nic nie mam (kilka lat wstecz myslalam, ze po 30-tce adoptuje) to zajmowanie sie dzieckiem jest poza moja percepcja teraz. Zupelnie mi z tym nie po drodze.
Jak doszlo do opowiesci o zyciu prywatnym do czulam sie nieswojo; blizsza mojej rzeczywistosci jest fabula Gwiezdnych Wojen niz historyjki z porodu czy zabkowania . Ten wyjazd utwierdzil mnie tylko w przekonaniu, ze nie pragne takiego zycia jak oni.

[201607040946]

[1=4e9f92519f0a2c998a884c2 af4c543da9bfeb435_5ffce6a 84e16b;46798512]A ja wlasnie odwrotnie. Jestem teraz w takim momencie zycia, ze polubilam siedzenie samej na dupie. Wykrecam sie czasami od spotkan, bo najwieksza radoscia jest obecnie dla mnie siedzenie z kieliszkiem wina w dloni, czekolada na stole i obejrzenie serialu czy poczytanie ksiazki. Tylko kota mi brak .
[/QUOTE]


Cholera, to o mnie