TŻ ma gdzieś moje zdrowie i dobre samopoczucie? HELP :(

[jesienny_lisc]

rembertowa, napisałam, że koleś jest mega nierozsądny w tych spacerach. To też obejmuje wychodzenie na tak długo w upał, bez wody itd.

I wcale nie uważam, że ona musi z nim chodzić i nie ma prawa odmówić. Mnie by nikt nie zmusił za nic do ćwiczeń z Chodakowską, czy jeżdżenia na rowerze, co autorka podała jako przykład fajnych ćwiczeń.
Tylko nigdzie nie zauważyłam, żeby ona nie chciała z nim chodzić już nigdzie, nigdy, wcale. Raczej, że chciałaby być uprzedzona, dokąd jest wyjście i na jak długo.
No i tu facet faktycznie zachowuje się jak debil, bo być może, gdyby wcześniej jej powiedział, że plan jest taki i taki (nie mówię o chodzeniu w upale i podczas okresu), to może miałby zadowoloną towarzyszkę spaceru, a nie gotową kłótnię.

Bo zaraz tu dojdziemy do wniosków standardowych pt. "rzuć misia".

[201607040940]

Napisane przez rembertowa;47418448[B

]a przede wszystkim, nie rozumie, że nie znaczy nie.[/B] Nie ma też co jechać po dziewczynie, że ma się asertywności uczyć - owszem, przydałoby jej się, ale to nie jej brak asertywności jest tu problemem, tylko ogólna beznadziejność tego łosia.

od tego Autorka ma buzię żeby powiedzieć NIE, i jak jej nie pasuje - wrócić do domu choćby taxi.

Też nie rozumiem jak ktoś może nie lubić spacerów bo sama uwielbiam. Ale na długi spacer idę przygotowana: woda, kanapki, słodycze, owoce, wygodne buty i nakrycie głowy.
Chłopak Autorki dostaje od niej sprzeczne sygnały - z jednej strony dziewczyna mówi : NIE ale idzie z nim na spacer (i to 30 km) bez przygotowania. Na smyczy ja ciągnął? W jaki sposób ją do zmusił do tak długiego spaceru bez przygotowania? Po 1 km bez wygodnych butów już by mnie nie widział, po 5 km bez wody - leżałabym zemdlona pod płotem - i to byłby dla niego czytelny sygnał że nie ciągnie się dziewczyny z okresem, bez przygotowania na spacer w upale.

Facet łoś a dziewczyna - nieogarnięta.

[Candy_lips]

Napisane przez Faxu

Dokładnie tak! Jeśli nie chcesz/nie możesz iść to po prostu nie idziesz. W każdej chwili możesz zrobić w tył zwrot i wrócić, a jeśli nie masz siły to usiąść i odmówić współpracy. Niefajnie, że przymusza cię do takich wycieczek, ale przecież nigdzie cie siłą nie ciągnie.

Jeszcze bym dodała, że to trochę dziwne, że nie dajesz rady z takimi spacerami, z postu odniosłam wrażenie, ze często cie wyciąga, więc powinnaś mieć wyrobioną kondycję (20 kilometrów to naprawdę nie jest zabójczy dystans, nawet z ciężkim plecakiem). Myślę, że warto byłoby wybrać się do lekarza i zobaczyć czy wszystko jest ok.

Serio? To kwestia względna, dla mnie to duży dystans jak i dla autorki, ja ją rozumiem. Każdy ma inaczej. Nie oszukujmy się to nie jest spacerek, to jest spory kawał. Można lubić, ale nie każdy chce i da radę, dla mnie to za dużo. Teraz jestem grubsza, ale jak byłam szczuplejsza, to też dla mnie to za dużo, tzn raz na większy czas może bym dała radę, ale nie często! Tak na co dzień to tak do kilku kilometrów. Też by mnie nogi bolały po 20 km tak często itp... A byłam i jestem zdrowa, więc wiecie to nie zawsze od tego zależy, po prostu i dla zdrowej osoby to może być za dużo, dla mnie też jest. Jak teraz upał do tego okres (też teraz mam), to też byłoby mi bardzo ciężko tym bardziej. Lubię spacerować, ale nie aż tyle, na co dzień to wolę do 5-10 km jak jest ochota, a 20 km, ale tak rzadziej, nie na co dzień. Jest coś pomiędzy siedzeniem na kanapie, a 20 km i ja właśnie jestem pomiędzy, lubię spacery, ale nie aż 20 km na co dzień i moim zdaniem nie uważa to problemów ze zdrowiem, że po takim długim na co dzień bym była niezadowolona i źle się czuła. Niektórzy tak mają, ja tak po prostu mam. Niemniej, zgadzam się, że autorce brakuje asertywności, ja po prostu bym usiadła na ławce lub zawróciła, była stanowcza. A jak jej chłopak nadal wtedy nie zrozumie, to nad tym związkiem bym się zastanowiła. No bo jak dla mnie, jeśli dla niego jest to ważne od tego. że ona źle się czuje, to nie wiem czy mu tak na niej zależy... No, ale tak, trzeba asertywności no i wtedy zobaczy.

---------- Dopisano o 19:59 ---------- Poprzedni post napisano o 19:50 ----------

Napisane przez lexie

Ja się zupełnie nie dziwię, że się źle czuje przy takim długim chodzeniu.

Pierwsza sytuacja - okres, upał, wzmożone krwawienie. Są kobiety, które podczas okresu czują się zupełnie normalnie, a są takie, które (jak ja) - męczą się wtedy znacznie bardziej, nawet codziennymi czynnościami.

Druga sytuacja - niewygodne, obcierające buty. Nie znam NIKOGO, kto by bezproblemowo i z uśmiechem na ustach zasuwał 20 kilometrów w butach, które mu zdzierają skórę do mięsa/robią bolesne bąble czy odciski.

Dziewczyna nie musi też być przyzwyczajona do długich wędrówek, stąd np. ból nadwyrężonej nogi (swoją drogą, skoro boli do dziś, to pewnie powinna przejść się do lekarza, a nie chodzić z chłopakiem na te tak zwane spacery). Może gdyby najpierw chodzili sobie na godzinne spacery, potem na 1.5 godziny i tak dalej, to by jej organizm się przyzwyczaił i nie miałaby nieprzyjemnych dolegliwości.

Podejrzewam, że takie wędrówki nie są jej pasją, bo gdyby były, to by je uprawiała i teraz byłaby przyzwyczajona i miała kondycję. No a jak nie ma, to choćby z tego powodu może się źle czuć.
Można też np. kiepsko znosić upały. Znam trochę osób uprawiających różne sporty, i jakoś wszyscy zwykle nie uprawiają ich w 30 stopniach, tylko czekają np. na wieczór, jak się ochłodzi

Ogólnie, to ja autorkę rozumiem i nie widzę żadnego powodu, żeby miała się zmuszać i koniecznie chodzić tak daleko ze swoim gruboskórnym chłopakiem.

Zgadzam się. Mnie też aż tak długie chodzenie na co dzień by męczyło, a jestem zdrowa. Też by mnie bolały nogi. Nie każdy to lubi. Takie jest moje zdanie.

A i te 20 km wolę zrobić na rowerze niż na piechotę.

[PaulinciaKWC]

Jak do niego nie dociera to sie odwroc i idz do domu. Ale to ze wazysz 50kg to nie wiem co to za argument