POMOCY kogo wybrać?

[Azhaar]

Napisane przez I am Rock

Ale na co tu czekać? Rzuć chłopaka, weź się za szefa. Będzie jak w "Brzyduli"

A tam był happy end!

No z tym, że to nie Brzydula była w związku, a szef, ale to są szczególy, na pewno też skończy się na pocałunkach w spadających płatkach róż..

[gabisun]

Napisane przez dylematy21

Dziewczyny nie mam z kim porozmawiac i potrzebuje obiektywnej oceny sytuacji.
Ja i mój Tz mamy 22 lata, oboje studiujemy i pracujemy.Pomieszkiwamy u siebie, znamy się jak lyse konie,zachowujemy jak stare dobre malzenstwo,
W związku jstesmy 3 lata i chyba jestesmy szczesliwi mimo ze często się klocimy.
Problem I to taki ze mój Tz jest bardziej dziecinny od początku chcial zalozyc rodzine kolo 30, gra w gry komputerowe i w ogole jest nie zbyt dojrzaly, no ale w bólach w koncu znalaz pracę jako informatyk i chcemy się pobrac za 2 lata. Na dodatek on chce mi się oswiadczyc (wypaplal mi sieostatnio po %%)... Wszystko bylo by ok...ale jest poważny problem.
Od miesiąca mamy ogromny kryzys, codziennie bardzo się kłócimy, bardzo...o byłe co.
Stalismy się sobie obojętni itd. Nie wiem czy to chwilowy kryzys czy syndrom przechodzonego związku??
W dodatku pojawia się drugi problem, pracuje w pewnej firmie jako sekretarka.
Mam swietne relacje z moim przelozonym,ktory mnie od pol roku podrywa i probuje się ze mną umowic. Ma 30 lat jest powaznym,porzadnym mezczyzna i mamy ze soba swietne relacje.
Stale pocieszal mnie po klotniach z Tz i mowil ze mam sobie znalezc kogoś lepszego.
W dodatku ma jasne plany na przyszlosc, chce mieć zone, dzieci, nie chce czekac w nieskonczonosc. Na dodatek mój Tz jest wiecznie nie zdecydowany i niedojrzaly.
Sama nie wiem co robic. Mam mętlik w głowie.
Czy ten kryzys z Tz jest przejsciowy? Czy minie i bedziemy dalej szczesliwi?Czy już się wypalilismy i to koniec? A co z naszymi planami ?
Czy warto zaangazowac się i spotkac się z moim przelozonym?
Od początku mowil mi ze chodzi mu o powazne spotkanie nie o seks itd. Na dodatek jest porzadnym facetem-prawnikiem, z glowa na karku,znam go od 2 lat,i wiem ze nie wykorzystuje pracowniczek ani nie jest podrywaczem.
Co byście zrobiły na moim miejscu? Proszę o obiektywną ocenę sytuacji

pogrubione jest przynajmniej niepokojące...po 3 latach? ja nie mam tak po 11 latach...O jakim ty wypaleniu piszesz? nawet nie mieszkacie razem

Dla mnie sprawa jest prosta, zauroczyłaś się w starszym facecie, imponuje Ci i nagle od 22 letniego faceta oczekujesz tego samego,że będzie się zachowywał jak stateczny, starszy pan, tak się nie da. On ma 22 lata!

Co do planów to przecież chce się oświadczyć, macie plany ślubne...czym jeszcze powinna się przejawiać jego dojrzałość?

[liselotta]

cały ten wątek to jedna wielka ściema. autorka chciała byśmy chórem przyznały że chłopak jest "be" a szef jest "cacy" i pobłogosławiły jej plan związania się ze swoim bezpośrednim przełożonym.
tutaj nie ma dylematu, autorka wyraźnie pisze, że z chłopakiem nie chce miec już nic wspólnego bo "niedojrzały" (nie znam nikogo kto by chciał brac ślub w wieku 22 lat) i jest zadurzona w szefie i zamierza z nim się związać.

ale będzie z tego płacz, ale najpierw kwas w pracy. nie pozostaje nic innego tylko życzyć powodzenia bo się na pewno przyda.

[Shira Yuki]

Napisane przez MissChievousTess

Jak się nad związkiem pracuje to kryzysy są przejściowe. I w każdym związku zdarzają się kryzysy. Od partnera dojrzałości wymagasz a sama taką nie grzeszysz, więc jak dla mnie do związku ze starszym od Ciebie facetem się nie nadajesz. A jak na mój gust przełożony chce Cię po prostu bzyknąć i tyle. Gdyby miał inne plany, zasady to nie zarywałby do zajętej dziewczyny i postawiłby sprawę jasno. Wie, że Tobie się nie układa, że młoda jesteś i pewnie liczy na chwilę Twojej słabości.

uwielbiam takie frazesy.kochamy się,jest nam dobrze,ale kłócimy się ,wypalilismy się ,znalazłam innego.
albo się kochacie i jest wam dobrze,albo nie jest cudownie i czas popracowac nad związkiem,kiedy uczucie się wypaliło,czas najwyższy się rozstać.
to tyle.

[Barceloniarz]

Autorko dam Ci trzy rady:
1) Popracuj nad polską składnią i stylistyką, bo Twój styl pisania przypomina człowieka po szkole podstawowej,
2) Umów się z szefem, może się z Tobą ożeni,
3) Oglądaj mniej seriali w telewizji.
A tak na serio: zostaw swojego chłopaka w spokoju, bo tylko go krzywdzisz. Swoją drogę szef to musi mieć niezłą bekę z Ciebie. Naiwna, łatwowierna kobietka, relacjonująca mu jeszcze co dzieje się w jej związku. Prześpi się z Tobą i znać Cię nie będzie chciał. Może powędrujesz do innego działu, a może do pośredniaka. Zastanów się co robisz.

[Pestka88]

Napisane przez madana

I jak się odkochałaś, to zerwij z chłopakiem, na razie szukasz w nim winy za wszystko- jak dla mnie opisałaś młodego chłopaka, który jest studentem,ale też pracuje- i nagle po poznaniu szefa stał się dzieciakiem.

Też mi się wydaje, że jego "niedojrzałość" to kwestia porównywania go z facetem starszym o prawie dekadę.

Chciałabym usłyszeć w czym konkretnie ta jego niedojrzałość się objawia. Bo jak dla mnie nie pędzenie do ołtarza w okolicach licencjatu i niechęć do natychmiastowego posiadania dzieci tuż po magisterce, to akurat oznaka rozwagi - na wszystko jest w życiu czas.

[thirky]

W ogóle (o ile nie jesteś trollem) przerażające jest Twoje wyrachowanie- masz faceta, wyraźnie coś Ci baaardzo nie odpowiada w nim i zamiast porozmawiać z nim szczerze i zakończyć ten związek albo próbować go ratować to Ty na forum prosisz o opinię obcych ludzi czy być z nim czy z innym? Taka zimna kalkulacja co się bardziej opłaca, masakra! Pozostaje współczuć chłopakowi że kogoś takiego zamierza poślubić kiedyś.

I jak już zostało powiedziane 849242 razy tu- kto jest niedojrzały? 22- letni pracujący student który planuje oświadczyć się swojej dziewczynie a rodzinę zakładać kiedy już będzie go stać na jej utrzymanie, czy Ty z tymi głupotami które wypisujesz? Nooo a szef taki dojrzały 30-latek a ogląda się za pracującą z nim 22-latką która jest w związku i wysłuchuje jej 22-letnich problemów, tak tak, na pewno w głowie mu ślub i gromadka dzieci z Tobą Zacznij myśleć albo zostaw swojego chłopaka, bo dużo jest porządnych fajnych mądrych i samotnych dziewczyn które kogoś takiego przyjęłyby chętnie

[Lillithium]

Na początku jest mowa o pozornym szczęściu w obecnym już burzliwym chociaż dosyć krótkim związku, a potem przyznanie się do tego, że czuję się coś do pracodawcy, a z TŻ nic już nie łączy. Nad czym się zastanawiać? Jeżeli jesteś zafascynowana dojrzałym mężczyzną, jakim jest Twój szef, uważasz, że znasz go wystarczająco dobrze i nie ma złych zamiarów to rozstań się z obecnym chłopakiem, szczerze z nim rozmawiając i próbuj z przełożonym. Przecież powinniśmy angażować się w związki i czerpać z nich satysfakcję, a nie męczyć się we dwoje, bo to do niczego nie prowadzi. Jednak ja na Twoim miejscu usiłowałabym ratować związek z partnerem, bo uważam, że po trzech latach związku nie musi czuć się gotowy na zakładanie rodziny (szczególnie w wieku 22lat), a to, że trochę miesza się w zeznaniach i raz twierdzi, że jest gotowy, a raz że chce czekać, to efekt presji, jaką na nim wywierasz. Odpowiedz sobie na pytanie, czy w ogóle chcesz ratować ten związek, widzisz jakąś przyszłość przed Wami, a przede wszystkim, czy rzeczywiście nic nie łączy Cię już z TŻ, bo kochasz szefa. Poza tym granie w gry w wieku 22 lat to nie jest przestępstwo ani oznaka niedojrzałości! Skoro Twój partner pracuje, to może w ten sposób odreagowuje i odpoczywa po pracy. A co do związku z szefem to uważam, że spoufalanie się z przełożonym jest nieprofesjonalne i niesie za sobą duże ryzyko. Pomyśl, szef nie straci na romansie z sekretarką, Ty za to możesz stracić bardzo wiele. Liczę, że mimo wszystko podejmiesz mądrą decyzję.

[I am Rock]

Nigdy nie miałam szefa, który by bajdurzył z pracownicami o ich życiu miłosnym. A już o podrywaniu to ani mowy nie było. Gdzie ja żyję

[Pestka88]

Napisane przez I am Rock

Nigdy nie miałam szefa, który by bajdurzył z pracownicami o ich życiu miłosnym. A już o podrywaniu to ani mowy nie było. Gdzie ja żyję

W przyzwoitym świecie ?

[Kretka666]

Napisane przez Azhaar

Ale chłopak ma 22 lata! Naprawdę znasz kogoś, kto dojrzał juz w TYM wieku do zakładania rodziny i dzieci? Seriously?

Ba! Ja Ci powiem więcej - on chce za dwa lata się z Toba ożenić, co powiem Ci jest MEGA szybkie i dojrzałe, bo moi znajomi mający 25 lat i więcej, jak są w związkach, to jeszcze niekoniecznie o ślubie myślą. A dzieci to w ogóle jakaś abstrakcja. Ty jeszcze studiów nie skończyłaś!

Ja znam

Ale fakt, większość moich kumpli do ożenku się nie pcha (czy to z wyboru, czy z przymusu ). Nawet nie mają z kim, bo to single. Jeden kumpel TŻ-ta nie jest singlem, ale za to już żonaty. Jeden nie był singlem, był zaręczony, ale się rozwaliło. Także rozumiem, że w wieku 22-25 lat niezbyt małżeńskie zapędy mają ludzie, tak ogólnie. Facet Autorki ma, to już naprawdę nieźle. Studiuje, pracuje, pewnie po studiach chce wziąć ślub, kiedy będą mogli zacząć normalnie pracować, no nie wiem gdzie tutaj niedojrzałość. Ano tak, w grach!

[Leszy]

Napisane przez Kretka666

Ja znam

Ale fakt, większość moich kumpli do ożenku się nie pcha (czy to z wyboru, czy z przymusu ). Nawet nie mają z kim, bo to single. Jeden kumpel TŻ-ta nie jest singlem, ale za to już żonaty. Jeden nie był singlem, był zaręczony, ale się rozwaliło. Także rozumiem, że w wieku 22-25 lat niezbyt małżeńskie zapędy mają ludzie, tak ogólnie. Facet Autorki ma, to już naprawdę nieźle. Studiuje, pracuje, pewnie po studiach chce wziąć ślub, kiedy będą mogli zacząć normalnie pracować, no nie wiem gdzie tutaj niedojrzałość. Ano tak, w grach!

Nie tylko w grach, przecież nie ma własnej kancelarii adwokackiej, no helloooł.

[Shannon_16]

Autorko, zostaw swojego chłopaka, szkoda go na taką niedojrzałą gówniarę, która daje się omamić szefowi, który na pewno jak sobie z nią poużywa kopnie ją w cztery litery

[przytuLaska]

O, chętnie zatrudnię się jako sekretarka w kancelarii. Daj znać, jak już będziesz żoną pana mecenasa i zrezygnujesz z pracy Tylko pilnuj pana prawnika, żeby nie zaczepiał innych studentek. Bo powiem Ci, doświadczenie uczy, że tacy faceci się nie zmieniają...

...zmieniają się tylko studentki, praktykantki, stażystki. Ile to napatrzyłam się, jak tacy trzydziestoletni prawnicy traktują dziewczyny na praktykach. Tylko dziwnym trafem, wszystkie moje znajome i ja miałyśmy trochę więcej rozumu niż Ty. Naprawdę, trzeba być płytkim człowiekiem, żeby dać się złapać na prestiż starszego, dajmy na to, adwokata.

Poza tym, widać, jakim Ty jesteś pracownikiem...ja nie pozwoliłabym sobie na takie prywatne rozmowy i flirty, bo do kancelarii chodzi się DO PRACY. Naprawdę, tam się pracuje!

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Napisane przez dylematy21

Poza tym niektórzy ludzie szybko dojrzewają do poważnych decyzji (jak ślub,dzieci) i proszę mi tu nie mówić że to ja jestem niedojrzała.

Ehe... to, że ktoś bierze ślub bardzo wcześnie (w wieku ok 20-22 lat) to nie znaczy jeszcze, że dojrzał do tak poważnej decyzji. Są osoby owszem szczęśliwe, ale są takie które żałują, że tak szybko się zdecydowały i czują, że wybrały źle. Bo w tak młodym wieku człowiek czasem nie jest gotowy na założenie rodziny i sobie nie radzi, ale jest pogoń za pierścionkiem (bo wszystkie koleżanki już mają!) albo ślubem jak z bajki.

Człowiek w wieku 22 lat często jeszcze nie wie czego chce od życia. Jeśli chciałaś faceta, który szybko będzie chciał się żenić, to trzeba było brać starszego a nie biednego spokojnego chłopaka informatyka gonić do ślubu i od początku znajomości planować mu życie, kiedy ma się Tobie oświadczyć (od razu po mgr). A czy myślisz, że on też tego chce? Ślubu po mgr? Bierzesz pod uwagę uczucia i potrzeby osoby, którą kochasz? Czy sama zaplanowałaś Wam życie według własnego schematu?

Chlopak pewnie na początku związku jak było jeszcze pięknie i różowo zaakceptował Twój plan kiedy będą zaręczyny a kiedy ślub i że już za 2 lata. Teraz gdy zaczynasz już tego wymagać na serio, to się trochę wycofuje tekstami, że jednak chce założyć rodzinę koło 30-stki - NACISKASZ GO i on próbuje się wymigać a Ty uznajesz to za niedojrzałość.

Też mi się zdaje, że Autorka już postanowiła, że chce związać się z szefem, a tutaj szukała tylko potwierdzenia decyzji.

[topdong]

Napisane przez Leszy

Miałem to właśnie napisać

Podsumowując:
Autorka, która pisze że jest dojrzała, opiera się na stereotypie z seriali typu "BrzydUla", oskarża chłopaka swego o niedojrzałość, bo gra w gry i ślub chce wziąć dopiero ok. 30, co jest akurat bardzo mądrym posunięciem z jego strony patrząc po tym, z kim przyszło mu żyć.

Do tego autorka oburza się, że śmiemy nazywać ją niedojrzałą, bo jak to tak, na pewno gupi jesteśmy i śmierdzą nam stopy.

A teraz najbardziej poważna rada, jaką możesz otrzymać ode mnie autorko: Zostaw swojego chłopaka, zasługuje na dużo lepszą osobę od Ciebie.

Lepiej się tego nie dało ująć

Daj spokój temu chłopakowi, szkoda jego nerwów na niestabilną emocjonalnie osobę. Tylko potem nie zawracaj mu gitary na wypadek gdyby się okazało, że szef miał jednak wobec Ciebie plany...krótkoterminowe. A z tymi grami to przywaliłaś jak dzik w sosnę.

[kalincia]

Jeśli nie czujesz nic, prócz przywiązana do chłopaka, chcesz być żoną, a szef chce ciebie, to on stanowczo lepiej rokuje od twojego obecnego faceta.

[Fortuna1]

Jeśli Ci zależy na obecnym chłopaku to postarajcie się najpierw zażegnać kryzys, powiedz mu, co Ci się nie podoba w Waszym związku i w jego zachowaniu, zasięgnijcie jakiejś porady... Może po prostu się nie dobraliście charakterami. Lub oboje macie inne oczekiwania co do życia.
Po drugie, radziłabym nie żalić się na swojego chłopaka szefowi. Widzisz, mówisz, że nie jest podrywaczem a świetnie wykorzystał okazję i zaczął Cię podrywać.

Po trzecie, wg mnie zaręczyny w wieku 22 lat dla chłopaka to trochę wcześnie... I to powinno Cię zmusić do myślenia, skoro on chce Ci się oświadczyć to czy ty chcesz spędzić resztę życia z człowiekiem, z którym non stop się kłócisz. Grunt to praca i pielęgnacja swojego związku... Pozdrawiam