Wierzyć czy nie wierzyć?

[Mijanou]

Jeśli związek umiera śmiercią naturalną to nie jest niczyja wina i nie da się tego rozpatrywać w kategorii winy. Po prostu- coś się kończy. Martwi mnie natomiast to, że postrzegasz i oceniasz samą siebie poprzez pryzmat związku. Tak się nie da ("bo mi się przytyło i nie jestem już tak rozrywkowa i szalona jak kiedyś"). Ludzie się zmieniają, poważnieją, zmienia się ich podejście do zycia i to jest normalne. Związki też ewoluują.

Nie mam pojęcia, czy coś między Twoim facetem a tamtą dziewczyną było ale to chyba nie jest głównym problemem w Waszym związku. Nie chcę też zgadywać bo to bez sensu. Raczej przychylam się do tego, co napisała Doris. Było fajnie, ale teraz jest inaczej.

Wiem jednak, że jeśli musisz aż zabiegać o kontakt to nie jest dobry znak. W moim związku to był początek końca, co zresztą podpowiadala mi moja intuicja. Jednak nie traktuj tego jako miernik, bo każdy związek jest inny. Mi intuicja podpowiedziała dobrze i sama zdecydowałam, że nie chcę elektrowstrząsać czegoś, co się skończyło, przynajmniej z jego strony (choć u mnie zaczęło się tak naprawde na dobre w chwili, gdy jemu zaczynało mijać). Tak, czy inaczej- nie było sensu tkwić na siłę w tym układzie, który obojgu nam nie dawał szczęścia.

[DelicjaTruskawkowa]

Napisane przez ag87

Poza tym musisz wziąć pod uwagę najnormalniej w świecie to, że może on czegoś innego teraz oczekuje od życia. Osobiście uważam, że duży wpływ pewnie miał na niego kolega, ale z tym nic nie poradzisz. Moja rada byłaby taka: nie próbuj zatrzymywać go na siłę, podczas tej rozmowy powiedz mu po prostu to co czujesz, ale nie bądź desperatką. Ja bym powiedziała, ze nadal go kocham i chciałabym być z nim, ale podświadomie czuję, że on się ode mnie oddala i zaczyna trochę zmieniać nastawienie do życia. Poprosiłabym, żeby był ze mną szczery bo nie chce, żeby mi dawał złudne nadzieje, żebyśmy nie ranili się niepotrzebnie. I na litość boska powtórzę to jeszcze raz: nie próbuj płaczem, błaganiem, perswazja, manipulacją ani płaszczeniem się ciągnąc tego związku dalej, jeśli on tego nie chce to tylko przedłużysz swoje cierpnie i proces wychodzenia z tego.

Zgadzam się Daj mu do zrozumienia, że nadal go kochasz i że zależy Ci na nim, ale w żadnym wypadku nie daj się poniżać i przede wszystkim nie biegaj za facetem bo żaden nie jest tego wart! Zdrowa miłość to taka w której jest miejsce dla przyjaciół, rodziny, zainteresować i pasji, a nie tylko ograniczanie się do tej jednej osoby.

[kalincia]

Tym bardziej , że takie ograniczenie zawsze wychodzi przeciw osobie ograniczającej. I zwykle ogranicza się/jest ograniczona tylko jedna strona.

[kcia161991]

Napisane przez blue811

Czasem myślę, że dla niego jest dobrze tak, jak jest. Spotkamy się w weekend, raz na dwa tygodnie, jest przyjemnie i to wszystko. Już zaczynają się wymówki, dlaczego nie będzie mógł przyjechać do mnie na weekend (kasa, czas, szkoła), a w efekcie dowiaduję się, że pije z kumplem. To nie fajne, biorąc pod uwagę, że ja czekam, aż raczy ze mną porozmawiać.

Któregoś dnia rzucę to wszystko...

Też byłam w takim związku, wiecznie miał preteksty jak tu się nie spotkać Po prostu NIE ZALEŻAŁO MU. Jak facetowi zależy, to zrobi wszystko by się spotkać. Nie oszukuj się I przede wszystkim NIE CZEKAJ, aż raczy z Tobą porozmawiać. Po prostu nie czekaj na jego telefony, smsy i zainteresowanie. Zacznij mieć swoje życie, sport, pasje, żyj pełnią życia a go traktuj tylko jako dodatek