Gdzie powinna sie kończyć rodzicielska tolerancja?

[Lexie]

Napisane przez cava

Tak się ostatnio ze znajomą zastanawiałyśmy, czy wypada rodzicowi powiedzieć synciowi lat koło 16: "nie jedz tyle bo zaczynasz być gruby. I posprzątaj w pokoju bo aż śmierdzi i siedzisz jak świnia w chlewie?"
I czy "syncio" (nie nasz na szczęście) ma rację jak odpowiada że , uogólniając:
"nikt go nie kocha i przez nich ma kompleksy a w ogóle to jego sprawa bo to jego pokój"?

Myślę, że rodzic ma prawo wyrażać zdanie na temat poczynań dziecka i ma prawo stawiać dziecku wymagania.

Ale to co zacytowałam powyżej, to raczej nie jest dobra droga dotarcia do nastolatka , a jego odpowiedź jest raczej typowa dla tego okresu w życiu.

Nastolatki budują silniejsze poczucie niezależności, stąd ciężko się z nimi dogadać stawiając im zakazy i nakazy, szczególnie w takiej formie jak podana wyżej. Nawet jak rodzic ma rację, no to jak widać jego racja nie zostanie przyjęta
Jeśli w tym momencie rodzic nie ma sensownej relacji z dzieckiem, nie umie z nim pogadać, zainteresować się nim na poziomie głębszym niż "czy lekcje odrobione i pokój sprzątnięty", to odbije się jak od ściany, albo przymusi dziecko do określonych zachowań, ale znów możliwe, że kosztem relacji.
Więc myślę, że problem tej koleżanki i jej syna opiera się na tym, że mają jakby kulejącą relację i nie umieją się porozumieć, może jakieś zaniedbania z wcześniejszych lat teraz wychodzą.

[201604200942]

No jasne, trzeba dzieckiem czasem wstrząsnąć, zwłaszcza, że ma 16 lat i jest na Twoim utrzymaniu. I standardowy tekst rodzica w tym przypadku: "jak się nie podoba to się wyprowadź"

[Luba]

Napisane przez candycotton

Ale zamiast mnie wspierać obżerała się ciastami gdy byłam na siecie 1000 kcal, tak sie nie robi XD

A ja chcialam wlasnie powiedziec, ze nawet nie wiesz jak czlowieka szlag trafia jak tak musi wspierac
Corka moja uparla sie schudnac 3 kilo, dobra, nie zaszkodzi.
Ale dlaczego ja tez musze?!
Dlaczego nie moge jesc ciasta, pic gazowanego i jesc normalnego schabowego?
Masakra, co ja przezylam, krotko co prawda bo krotko,
ale na drugi raz ja sie wypisuje ze wspierania

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez Fleur_D

Dziwi mnie ten temat i to bardzo. Rodzice nastolatków zastanawiający się, czy wypada zwrócić dziecku uwagę na nieporządek lub porozmawiać z nim o jego problemie...no tego jeszcze nie słyszałam.

Najlepiej uznać, że nie wypada i założyć dziecku konto na wizażu, niech obcy ludzie z nim rozmawiają.

Dokładnie, to jakieś jaja co się teraz robi z rodzicami właśnie, a nie z dziećmi Jak ci młodzi ludzie mają potem wyrosnąć na ogarniętych dorosłych. Boże, dwie stare baby się zastanawiają czy zwrócenie uwagi 16 latkowi na bajzel w pokoju to byłby afront

[201604250941]

Napisane przez Luba

A ja chcialam wlasnie powiedziec, ze nawet nie wiesz jak czlowieka szlag trafia jak tak musi wspierac
Corka moja uparla sie schudnac 3 kilo, dobra, nie zaszkodzi.
Ale dlaczego ja tez musze?!
Dlaczego nie moge jesc ciasta, pic gazowanego i jesc normalnego schabowego?
Masakra, co ja przezylam, krotko co prawda bo krotko,
ale na drugi raz ja sie wypisuje ze wspierania

Potworzeee. To wez po kryjomu tego schaboszczaka futruj, nie smaruj sobie twarzy ciastem jej przed nosem! Przyczajona milka, ukryty schab.

Moja dieta trwała pol roku :/ ale musze jakos zyc, wiec nie dalam rady tego utrzymać. A teraz moja matka wymaga drastycznej diety bo dostanie cukrzycy i musze znalezc na nia jakis sposób i wspierac. A przy tej pogodzie jestem wiecznie glodna.

[coffee]

Napisane przez candycotton

zamiast mnie wspierać obżerała się ciastami gdy byłam na siecie 1000 kcal, tak sie nie robi XD

Twoja mama miała się głodzić, bo Ty miałaś nadwagę?

[201604250941]

Napisane przez coffee

Twoja mama miała się głodzić, bo Ty miałaś nadwagę?

Nie obzerac sie przy mnie i proponować mi słodyczy. I nie smażyć wszystkiego, musiałam gotowac na dwa gary. Mogła lac olej na swoj talerz, nie do wspolnego gara. Poza tym ciągle mi powatarzala, ze musze schudnąć, to po co wszędzie byly te kalorie? No woz albo przewoz.

[avesome]

Od zawsze na dietach byłam i przez to rozregulowałam metabolizm. Tata powtarzał, że jak "żyleta wyglądam". Mama była bardziej bezlitosna. Achów i ochów podczas jedzenia nie brakowało. Zwykły obiad ( ja w nim nie uczestniczyłam) ale wszystko słyszałam!!! stęki, jęki niczym orgazm jakiś i to przy jedzeniu! "mmm, ale to pycha!" "mmm, córuś żałuj!, nie wiesz co tracisz!", "mmm, choć bo zaraz już nic nie będzie!" o ślinotok nie ciężko było tak się wczuwała, dobra aktorka z niej była i do dziś śmiejemy z tego

Te moje "wapniaki", tęskni mi się za nimi

[laisla]

Napisane przez avesome

przede wszystkim rozmowa, też jestem tego zdania. Niestety nie ma idealnego przepisu na wychowanie dzieci, jakby taki był po ziemi stąpałyby same ideały. Każde dziecko inne i do każdego trzeba podejść indywidualnie zwłaszcza jak wkracza w okres buntu. W dzisiejszych zabieganych czasach gdzie rodzice mają i inne obowiązki poza wychowywaniem dziecka łatwo wiele przeoczyć. Skoro siedzi większość czasu przed kompem, tam je może uzależnił się od jakieś gierki i każdą uwagę ze strony rodziców odbiera jako atak i wyładowuje swoją agresję?

sama miewam myśli jak to u mnie będzie? bo póki co dziecko małe

Całkiem możliwe, przyjrzałabym się temu. Pasuje mi tutaj jedzenie byle czego w trakcie siedzenia przy kompie. Może kompulsywnie? Nie musi tak być, ale opisana sytuacja wygląda nieco niepokojąco. I racja, że gdzieś po drodze zaginęła umiejętność/chęć rozmowy. Z nastolatkiem rozmowa bywa trudna, trzeba mieć sporo cierpliwości, fakt.
Kwestię wagi i wyglądu poruszyłabym, ale bardzo delikatnie.

A skąd chłopak bierze śmieciowe jedzenie? Sam kupuje za kieszonkowe? Ja spróbowałabym przemycać zdrowsze przekąski w jadłospisie rodziny, coś co lubi przegryzać, ale chociaż jakiś kompromis nieco zdrowszy.

Napisane przez SamaraMorganx

No jasne, trzeba dzieckiem czasem wstrząsnąć, zwłaszcza, że ma 16 lat i jest na Twoim utrzymaniu. I standardowy tekst rodzica w tym przypadku: "jak się nie podoba to się wyprowadź"

Nie zgodzę się z tym. Wstrząsając młodym człowiekiem można mu zrobić krzywdę. Zależy od danego człowieka, jak zawsze. A argument o byciu na naszym utrzymaniu uważam za nieciekawy, taki trochę poniżej pasa, z braku lepszych Gryzę się w język za każdym razem gdy mnie kusi taki tekst

Kwestia bałaganu w "swoim królestwie" to temat wciąż powracający u mnie w domu. Po części odpuściłam, ma tak jak dobrze się czuje. Na szczęście nie czuje się dobrze wśród resztek jedzenia i stert brudnych ciuchów więc pół biedy Sterty rozpoczętych książek i rozrzucone wszędzie kosmetyki, z których koty robią sobie zabawki przełykam jakoś

[cava]

Ja tylko uściślę, ze kwestia wychowania owego młodzieńca mnie niespecjalnie interesuje.
Mam własne okazy w domu i zachowam siły na ich czas "ogłupienia".

Natomiast bardzo nas zdziwiła koncepcja znajomej jaką ogólnie wysnuła, że popełniła chyba błąd sygnalizując młodzianowi pewne rzeczy i on teraz ma pretensje. I kompleksy. Przez nią.

Ja jak Luba, porozumiewam się ze swoją młodzieżą nie specjalnie się certoląc, ale też licząc na to, ze skoro taki system porozumiewania się jest od zawsze i jakoś jeszcze nie zakompleksiły się to raczej przetrwają.





Natomiast widzę, że "rozmowa" niestety nie jest lekiem na wszytko w procesie dorastania.
Rodzic może sobie rozmawiać, ale dziecko ma różne fazy i czasami popada w jakieś stany czy maniactwa kompletnie niezależnie od tego co się dzieje w domu i co było wiecznie gadane oraz co jest robione przez rodziców. Bo duży wpływ ma tez otoczenie, koledzy, charakter.
Jedno na co liczę, ze jak się coś natłucze do głowy za małego, to zaowocuje u dorosłego. Natomiast okres dorastania to naprawdę, różnie może być i sama drżę jakie cyrki przed nami być może do przeżycia. A może będziemy mieli farta i nam będzie oszczędzone?.

[ajah]

Napisane przez cava

Ja tylko uściślę, ze kwestia wychowania owego młodzieńca mnie niespecjalnie interesuje.
Mam własne okazy w domu i zachowam siły na ich czas "ogłupienia".

Natomiast bardzo nas zdziwiła koncepcja znajomej jaką ogólnie wysnuła, że popełniła chyba błąd sygnalizując młodzianowi pewne rzeczy i on teraz ma pretensje. I kompleksy. Przez nią.

Ja jak Luba, porozumiewam się ze swoją młodzieżą nie specjalnie się certoląc, ale też licząc na to, ze skoro taki system porozumiewania się jest od zawsze i jakoś jeszcze nie zakompleksiły się to raczej przetrwają.





Natomiast widzę, że "rozmowa" niestety nie jest lekiem na wszytko w procesie dorastania.
Rodzic może sobie rozmawiać, ale dziecko ma różne fazy i czasami popada w jakieś stany czy maniactwa kompletnie niezależnie od tego co się dzieje w domu i co było wiecznie gadane oraz co jest robione przez rodziców. Bo duży wpływ ma tez otoczenie, koledzy, charakter.
Jedno na co liczę, ze jak się coś natłucze do głowy za małego, to zaowocuje u dorosłego. Natomiast okres dorastania to naprawdę, różnie może być i sama drżę jakie cyrki przed nami być może do przeżycia. A może będziemy mieli farta i nam będzie oszczędzone?.

Cóż, mam podobne obawy (i nadzieje) i już trzęsę portkami.
Zwłaszcza, że ja przechodziłam okres nastoletniego buntu bez buntu właściwie.

[_Matilde_]

Napisane przez cava

Natomiast bardzo nas zdziwiła koncepcja znajomej jaką ogólnie wysnuła, że popełniła chyba błąd sygnalizując młodzianowi pewne rzeczy i on teraz ma pretensje. I kompleksy. Przez nią.

Sygnalizowanie we właściwy sposób nie powinno wzbudzać pretensji, więc wg mnie zasadnicze pytanie jak takie rozmowy były prowadzone

[201604250941]

Cava - młody przegina. Nastolatek to nie jajko też, że nic powiedzieć nie wolno. Może tam są inne sprawy, o których nie wiesz, że tak reaguje? Zaszantażuje mamusie, że się potnie z powodu kompleksów i będzie miał spokój. Jak dla mnie to też nie tędy droga.
Gdyby sprawa dotyczyła tatuażu, złego towarzystwa, uzywek, pofarbowania włosów na zielono to wtedy można się zastanawiać, czy wypada coś mówić w tym wieku. A tu chodzi o jakieś podstawy zupełnie wyjścia na ludzi. W domu ma być czysto a świat to nie matrix, szkoła ma być skończona.

Natomiast na takie zarzuty jak z jego strony nie powinno sie reagować bo będzie tylko gorzej. Nikt go nie kocha? Serio? Jak to podziała to następnym razem wróci ze sznytami na ręce bo jest taki udręczony i niech mu pozwolą się zamknąć w jego jaskini. To jest człowiek ale to nie jest jajko, cośtam wymagać można. Ale w kompleksy fizyczne nie wpędzać faktycznie tj pisalam powyzej, naprawde nie w tym wieku.

[Luba]

Napisane przez candycotton

Potworzeee. To wez po kryjomu tego schaboszczaka futruj, nie smaruj sobie twarzy ciastem jej przed nosem! Przyczajona milka, ukryty schab.

Moja dieta trwała pol roku :/ ale musze jakos zyc, wiec nie dalam rady tego utrzymać. A teraz moja matka wymaga drastycznej diety bo dostanie cukrzycy i musze znalezc na nia jakis sposób i wspierac. A przy tej pogodzie jestem wiecznie glodna.

A Ty myslisz, ze co ja robilam, prawie w kibelku jadlam, jak nie przymierzajac noworodek karmiony piersia poza domem
Wiecznie okruszki w lozku, bo zamykalam sie w sypialni.
Taka konspira we wlasnym domu, ledwie przezylam

[Kle_oo]

Nie będę odkrywcza jak napiszę, że to kwestia tego na ile rodzic i dziecko umieją ze sobą rozmawiać. Jak sobie przypomnę swoje lata nastoletnie..to nie nikt jak z jajkiem się ze mną nie obchodził, mimo to nie skakałam z okna i nie maiłam depresji/kompleksów-od zawsze rodzice mieli ze mną dobry kontakt i nigdy nie usłyszałam od nich :"jak się nie podoba to się wyprowadź" albo "jak pójdziesz na swoje, ale póki żyjesz za moje to.." -dla mnie takie argumenty świadczą o tym, że rodzice właściwie nie mają argumentów, ale zupełnie nie mają pojęcia jak trafić do dziecka/nastolatka.

---------- Dopisano o 12:27 ---------- Poprzedni post napisano o 12:26 ----------

Napisane przez Luba

A Ty myslisz, ze co ja robilam, prawie w kibelku jadlam, jak nie przymierzajac noworodek karmiony piersia poza domem
Wiecznie okruszki w lozku, bo zamykalam sie w sypialni.
Taka konspira we wlasnym domu, ledwie przezylam

Ale córka pewnie wdzięczna u mnie teraz jest odwrotnie, moja mama się odchudza więc jak jestem u niej to nawet nie wymawiam słowa cukier czy słodycze

[201604250941]

Napisane przez Luba

A Ty myslisz, ze co ja robilam, prawie w kibelku jadlam, jak nie przymierzajac noworodek karmiony piersia poza domem
Wiecznie okruszki w lozku, bo zamykalam sie w sypialni.
Taka konspira we wlasnym domu, ledwie przezylam

Hehehe to dobra jesteś. Ja nie dość, że musiałam sobie sama ugotować tekturę bo wszystko inne było usmazone/polane oliwą albo maslem to jeszcze musiałam patrzeć jak to jedzą. Po domu wszędzie leżała czekolada. A ja tak mam, że ja słyszę jej głos, jak w domu jest czekolada to ona do mnie mówi i kieruje mnie, wiem gdzie mam iść, żeby ją znaleźć. I nie przestaje.

[21pyza]

Nastolatek nie jest gotowym produktem który rodzic nagle dostał i nie wie jak z nim postępować. Nie wychowywała go przez wszystkie te lata , nie rozmawiała z nim przez te wszystkie lata, nie nawiązała z nim relacji i nie zna swojego rodzonego dziecka. I rozumiem że są okresy buntu (choć na moje oko trochę przekoloryzowane) i wtedy jest ciężej ale wszystko da się ogarnąć.
Gdyby dzieciak od zawsze miał wpajane że ma dbać o porządek w pokoju (nie musi być sterylnie ale ma być ład i skład) - brudne naczynia wynosi, podobnie jak śmieci, łóżko na być posłane a ubrania w szafie to nie było by hocków- klocków pod tytułem nikt mnie nie kocha. I rozumiem że to jego pokój, ale mieszkanie jest rodziców którzy jakieś reguły narzucają i ma ich przestrzegać.
Co do spędzania wolnego czasu to uważam że o ile spotkania rodzinne z ciocią mogą być mega nudne i na dobrą sprawę można sobie podarować to np obiad z rodzicami jest ważny.
- jeśli chodzi o komputer to chyba też nie przykleił się do niego dwa dni temu tylko od jakiegoś czasu znajoma pozwalała mu na spędzanie całych godzin i teraz jej rolą jest żeby to zmienić. Co do niezdowych przekąsek - zasada jest taka jeśli nie chcę żeby moje dziecko coś jadło nie ma tego w domu.
Tak ogólnie to mam wrażenie że żyjemy w takich czasach że młodzież to jakiś ginący gatunek na który wszyscy muszą dmuchać i chuchać. Uwagi nie może zwrócić nawet własna matka (nie mówiąc już o obcym) bo trauma do końca życia. U mnie w domu były i obowiązki i przywileje. jak nie było obowiązków nie było przyjemności - proste zasady.

[Kle_oo]

Proste i jasne reguły, nie wprowadzone od wczoraj tylko działające od zawsze na pewno ułatwią kontakt rodzica z dzieckiem, ale ten kontakt trzeba zbudować wcześniej, a nie z okazji 18 urodzin

Moja mama pracowała kiedyś na oddziale dziecięcym -trafiały tam dzieciaki w różnym wieku od kilkulatków do 18 latków. I o ile jeszcze brak wiedzy rodzica co je dziecko przy nastolatku jestem w stanie pojąć..to jak można nie wiedzieć co je 6 latek czy 8 latek ba zdarzali się rodzice którzy nie znali odpowiedzi na bardzo podstawowe pytania-czy chorował/kiedy/na co z drugiej strony jak się bliżej przyjrzeć takim rodzinom to brak wiedzy nie dziwił-dziecko kursowało między dziadkami/przedszkolem/podstawówką a zajęciami dodatkowymi. Jak się trafiły wakacje/ferie to rodzice jakby mogli wysłaliby delikwenta w kosmos. Często to szkoła/nauczyciel czy wychowawca informował rodziców że dziecko chyba jest na coś poważnego chore..bo potrafiła to zobaczyć nauczycielka w trakcie 45 minut zajęć, a nie rodzic. Potem nagle w wieku lat nastu dziadkowie nie chcą/nie mogą się dzieckiem zająć, nie ma już tylu kółek i obozów na które można go wypchnąć rodzic wchodzi do domu i nie wie zupełnie co do tego obcego człowieka powiedzieć

[Ilsa Lund]

Napisane przez cava

- czy rodzic ma prawo do wyrażania niezadowolenia z powodu bałaganiarstwa i brudasostwa, nawet jeśli dotyczy to pokoju nastolatka?
Powinien świecić przykładem, zachęcać a nie ganić, wymagać aby dziecko nie miało brudnych ubrań i starego jedzenia w pokoju, być może samo dobrze ogarnia swoje kartki z notatkami rozrzucone po całym biurku
- czy rodzic może wyrazić swoje wątpliwości co do np. stale wzrastającej wagi "młodej damy/dżentelmena" jeśli widzi że zaczyna się problem i kochanych kg jest jakby już za dużo a młoda osoba je co popadnie?
Przecież to rodzic odpowiada za pożywienie w domu a tyle co dziecko samo kupi z kieszonkowego to mu raczej nie zaszkodzi
- czy rodzic może oczekiwać że młoda osoba nie będzie tkwiła przed komputerem piątek/światek cały możliwy czas olewając życie rodzinne, obowiązki?
Brat miał żal o takie pretensje bo jest informatykiem i się w ten sposób uczył
- czy jeśli młoda osoba, choć zdolna to jedzie na byle 2 bo jest zwyczajnie leniwa, to rodzic może się domagać "zebrania tyłka w troki" czy to nie jego sprawa i niech się cieszy ze to "aż" 2 a nie 1 od góry do dołu?
W liceum dziecko powinno zająć się swoimi przedmiotami maturalnymi a z pozostałych byle zdać do następnej klasy, tak nam zawsze powtarzali

abc

[DopplegangerEddarda]

My tu gadu gadu o dietach a ja o 19 zjadłem 3 talerze spagetti Taki dzień

[wika82]

Napisane przez Luba

A Ty myslisz, ze co ja robilam, prawie w kibelku jadlam, jak nie przymierzajac noworodek karmiony piersia poza domem
Wiecznie okruszki w lozku, bo zamykalam sie w sypialni.
Taka konspira we wlasnym domu, ledwie przezylam

Hahah.. bezbłędna jesteś.

[201604250941]

Napisane przez DopplegangerEddarda

My tu gadu gadu o dietach a ja o 19 zjadłem 3 talerze spagetti Taki dzień

Jeśli zaraz wstanę zrobic to samo to bedzie Twoja wina i powinno pójść w twoją dupę inspirancie jeden

[DopplegangerEddarda]

Nie, twoja wina, jeść Ci nie karzę :P
Po prostu zdarzy mi się raz na parę tygodni się nażreć jak świnia

I przepraszam bardzo ale ja jadłem o 19 a nie o 23

[201604250941]

[DopplegangerEddarda]

hahaha

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez DopplegangerEddarda

My tu gadu gadu o dietach a ja o 19 zjadłem 3 talerze spagetti Taki dzień

More stomach than man Serio, ja nie wiem jakim cudem ludzie są w stanie w siebie wcisnąć tyle żarcia za jednym posiedzeniem Choćbym się skichała, to nie ma takiej opcji. W restauracji zamawiam porcje dla dzieci, mały spust mam, wkurza mnie to

[paula78]

Napisane przez cava

Czy to już "zamach" na niezależność i "poczucie własnej wartości"?
Jak to zrobić żeby nie spowodować "traumy na całe życie"?

Napisze tak: jakkolwiek byś nie robiła, to i tak traumę dziecko może mieć i zawsze jest to wina rodzica- wiec nie ma się co spinać i przejmować

Chociaż sama wiem, ja ciężko wcielic w życie nie przejmowanie się dzieckiem

[DopplegangerEddarda]

Przez konserwanty w sztucznych sosach i makaronach. I to, że przyzwyczajony jestem do zjedzenia 70 procent dziennego spożycia do 12 a wczoraj raptem do 18 zjadłem 3 kanapki i miskę płatków.

Zazwyczaj jem mniej niż większość z mojego otoczenia, często mniejszych ode mnie.