Zbyt rodzinny chłopak - i ja na tym cierpię

[dobrarada]

Napisane przez may9313

@dobrarada , Mam nadzieję, że Twoje czerwone wtrącenia odnośnie przyszłości z takim rodzinnym facetem sprawdzają się w rzeczywistości. Ja obawiam się, że tak już zostanie, tzn. rodzina na pierwszym miejscu, żona jako doczepka do rodziny, a nie nowa przyszłość, nowy dom.

Masz może jakieś przykłady? Chodzi mi o to, czy znasz przypadki, kiedy chłopak wychodzi z takiego rodzinnego domu, żeni się i jego żona i dzieci mają tak samo świetne zainteresowanie z jego strony, jakie w latach wcześniejszych mieli jego rodzice i inni?

Znam, znam (mąż jest bardzo rodzinny).
Z miłością do bliskich (rodziny - tej najbliższej, czyli własnej oraz tej do rodziców, rodzeństwa) jest tak, że powiększa się w miarę potrzeb.

Zwróciłam uwagę na CAŁY post Autorki wątku i pisze tam wyraźnie, że
"Nie miałam w domu od dziecka takiej miłości, jaką teraz daje mi TŻ. "
Moim zdaniem to dobry człowiek, jedyny problem jaki jest to fakt, że Autorka pochodzi z rodziny, w której było zupełnie inaczej.

[Lunola]

Napisane przez Phoce

Ja, szczerze powodziawszy, nie wyobrażam sobie nieodzywania sie do mojego chłopaka w święta. Również spędzamy ten czas na odległość i co najmniej raz w ciagu dnia do siebie dzwonimy. Zdaje sobie sprawę z tego, ze święta to czas rodzinny ale ja traktuje mojego chłopaka jak moja rodzinę, mimo ze narzeczona nie jestem i spędzanie świat bez niego jest dla mnie przykre. Nie wyobrażam sobie, zeby w trakcie świat - jak ktoś napisał 'schodził na dalszy plan'. Zwłaszcza, ze to osoba, która stworzy niedługo ze mną własna rodzinę.

dokładnie

[starlit]

Ale przeciez Autorka dostala zaproszenie na rodzinny obiad w swieta, wiec gdzie to olewanie?

[D_94]

Już po obiedzie? Jak było?