Niekompletna paczka z allegro

[deszczowypies]

[1=c640cdfa886255292692728 c9c3f51a456c1754b_657ce90 228a24;49585619]No przecież to sprzedawca daje różne sposoby wysyłki do wyboru dla kupującego. Chyba, że o czymś nie wiem i Allegro to narzuca W przypadku zgubienia paczki to jest oczywiste i nie ma miejsca na dyskusję - ODPOWIADA SPRZEDAWCA! http://www.prawokonsumenta.pl/2012/0...p-internetowy/[/QUOTE]

No ale właściwie wybór tyczy się usług i tak oferowanych przez pocztę, mi się wydaje że chodzi o to, że jak klient się uprze przy przesyłce zwykłej bo tańsza, to co ma ten biedny sprzedający zrobić, nie ma wpływu na ten wybór i przecież się kłócił nie będzie . Oczywiście, że mógłby pominąć zwykłą przesyłkę w opcjach do wyboru, ale czym to się różni (na pewno nie ceną) od sytuacji, w której klient sam wybiera opcję poleconą?
Moim zdaniem w dalszym ciągu brakuje jakiegoś jednoznacznego wskazania, że sprzedawca odpowiada za rzecz do momentu doręczenia jej klientowi, i skoro to sprzedaż konsumencka to powinno być to przestrzegane bezwzględnie, niezależnie od formy wysyłki.

[201803120851]

Napisane przez deszczowypies

No ale właściwie wybór tyczy się usług i tak oferowanych przez pocztę, mi się wydaje że chodzi o to, że jak klient się uprze przy przesyłce zwykłej bo tańsza, to co ma ten biedny sprzedający zrobić, nie ma wpływu na ten wybór i przecież się kłócił nie będzie . Oczywiście, że mógłby pominąć zwykłą przesyłkę w opcjach do wyboru, ale czym to się różni (na pewno nie ceną) od sytuacji, w której klient sam wybiera opcję poleconą?
Moim zdaniem w dalszym ciągu brakuje jakiegoś jednoznacznego wskazania, że sprzedawca odpowiada za rzecz do momentu doręczenia jej klientowi, i skoro to sprzedaż konsumencka to powinno być to przestrzegane bezwzględnie, niezależnie od formy wysyłki.

To jest jednoznaczne (takie uregulowanie w KC wynika z preambuły i postanowień dyrektywy konsumenckiej, gdzie jest to jaśniej opisane).

Art. 20 Dyrektywy 2011/83

W przypadku umów, zgodnie z którymi przedsiębiorca wysyła
towary konsumentowi, ryzyko utraty lub uszkodzenia towarów
przechodzi na konsumenta w chwili wejścia przez konsumenta
lub osobę trzecią wskazaną przez konsumenta, inną niż przewoźnik,
w fizyczne posiadanie towarów. Jednakże ryzyko przechodzi
na konsumenta z chwilą dostarczenia towarów przewoź☠nikowi, jeżeli konsument zlecił temu przewoźnikowi ich transport,
a przedsiębiorca nie oferował takiej możliwości, bez
uszczerbku dla praw konsumenta wobec przewoźnika.

Motyw 55

W przypadku gdy towary są wysyłane przez przedsię☠biorcę do konsumenta, w sytuacji ich utraty lub uszkodzenia mogą pojawić się spory co do momentu przejścia ryzyka. Dlatego niniejsza dyrektywa powinna przewidywać ochronę konsumenta przed wszelkim ryzykiem utraty lub uszkodzenia towarów zanim wejdzie on w fizyczne posiadanie towarów. Ochrona ta powinna przysługiwać konsumentowi w czasie transportu zorganizowanego lub wykonywanego przez przedsiębiorcę, nawet w przypadku gdy konsument wybrał konkretną metodę dostarczenia spośród wielu opcji oferowanych przez przedsiębiorcę. Jednakże przepis ten nie powinien mieć zastosowania do umów, w przypadku których to
konsument podejmuje się odbioru towarów we własnym zakresie lub zwraca się do przewoźnika o dostarczenie towarów. W odniesieniu do momentu przejścia ryzyka należy uznać, że konsument wszedł w fizyczne posiadanie towarów, gdy je otrzymał.

Jestem przedsiębiorcą:

PRZYKŁAD 1

Oferuję w ramach swojego sklepu internetowego jedynie przesyłkę kurierską - ekspresową albo zwykłą. Klient prosi mnie o możliwość odbioru osobistego przez wujka Władka, który akurat będzie przejeżdżał obok mojego magazynu. Zgadzam się, ale to co się stanie od momentu wydania przesyłki wujkowi Władkowi jest już ryzykiem konsumenta (bo ja jako przedsiębiorca nie oferowałem tej formy przesyłki = nie miałem wpływu na jej realizację).

PRZYKŁAD 2

Jestem przedsiębiorcę i oferuję w moim sklepie internetowym list polecony i zwykły. Konsument wybiera list zwykły. List do niego nie dochodzi. Jako przedsiębiorca ponoszę odpowiedzialność za przesyłkę do momentu otrzymania przez konsumenta = skoro nie otrzymał, to ja odpowiadam za przesyłkę = muszę wysłać raz jeszcze.

UOKiK uważa tak samo - może komuś się przyda, jak będzie walczył o zgubioną przesyłkę listem zwykłym

Co do zasady przedsiębiorca jest odpowiedzialny za przesyłkę zamówioną przez konsumenta do czasu wręczenia jej odbiorcy. Konsument odpowiada za towar dopiero od chwili otrzymania go od przewoźnika. Wyjątkiem jest sytuacja, w której to kupujący samodzielnie wybiera (bez korzystania z opcji udostępnionych przez sprzedawcę) i zamawia przewoźnika (kuriera) w celu odebrania towaru od przedsiębiorcy. Wówczas odpowiedzialność za przesyłkę przechodzi na konsumenta w momencie wydania jej przewoźnikowi przez sprzedawcę.

Przykład Krystyna kupiła słuchawki w sklepie internetowym. Jako sposób dostawy wybrała jedną z opcji dostępnych w ofercie: list zwykły ekonomiczny (przesyłka nierejestrowana). Przedsiębiorca wysłał towar, ale zagubił się on podczas transportu. W takiej sytuacji za przesyłkę odpowiada sprzedawca, mimo że konsument dokonał wyboru metody transportu (uczynił to jednak z opcji przedstawionych przez sprzedawcę). Skoro nie posiada ani dowodu nadania, ani odbioru przesyłki – musi
jeszcze raz ją nadać, aby prawidłowo wywiązać się z umowy

źródło:http://www.prawakonsumenta.uokik.gov...orcow_2014.pdf s. 26

[deszczowypies]

Napisane przez lily marlene

To jest jednoznaczne (takie uregulowanie w KC wynika z preambuły i postanowień dyrektywy konsumenckiej, gdzie jest to jaśniej opisane).

Art. 20 Dyrektywy 2011/83

W przypadku umów, zgodnie z którymi przedsiębiorca wysyła
towary konsumentowi, ryzyko utraty lub uszkodzenia towarów
przechodzi na konsumenta w chwili wejścia przez konsumenta
lub osobę trzecią wskazaną przez konsumenta, inną niż przewoźnik,
w fizyczne posiadanie towarów. Jednakże ryzyko przechodzi
na konsumenta z chwilą dostarczenia towarów przewoź☠nikowi, jeżeli konsument zlecił temu przewoźnikowi ich transport,
a przedsiębiorca nie oferował takiej możliwości, bez
uszczerbku dla praw konsumenta wobec przewoźnika.

Motyw 55

W przypadku gdy towary są wysyłane przez przedsię☠biorcę do konsumenta, w sytuacji ich utraty lub uszkodzenia mogą pojawić się spory co do momentu przejścia ryzyka. Dlatego niniejsza dyrektywa powinna przewidywać ochronę konsumenta przed wszelkim ryzykiem utraty lub uszkodzenia towarów zanim wejdzie on w fizyczne posiadanie towarów. Ochrona ta powinna przysługiwać konsumentowi w czasie transportu zorganizowanego lub wykonywanego przez przedsiębiorcę, nawet w przypadku gdy konsument wybrał konkretną metodę dostarczenia spośród wielu opcji oferowanych przez przedsiębiorcę. Jednakże przepis ten nie powinien mieć zastosowania do umów, w przypadku których to
konsument podejmuje się odbioru towarów we własnym zakresie lub zwraca się do przewoźnika o dostarczenie towarów. W odniesieniu do momentu przejścia ryzyka należy uznać, że konsument wszedł w fizyczne posiadanie towarów, gdy je otrzymał.

Jestem przedsiębiorcą:

PRZYKŁAD 1

Oferuję w ramach swojego sklepu internetowego jedynie przesyłkę kurierską - ekspresową albo zwykłą. Klient prosi mnie o możliwość odbioru osobistego przez wujka Władka, który akurat będzie przejeżdżał obok mojego magazynu. Zgadzam się, ale to co się stanie od momentu wydania przesyłki wujkowi Władkowi jest już ryzykiem konsumenta (bo ja jako przedsiębiorca nie oferowałem tej formy przesyłki = nie miałem wpływu na jej realizację).

PRZYKŁAD 2

Jestem przedsiębiorcę i oferuję w moim sklepie internetowym list polecony i zwykły. Konsument wybiera list zwykły. List do niego nie dochodzi. Jako przedsiębiorca ponoszę odpowiedzialność za przesyłkę do momentu otrzymania przez konsumenta = skoro nie otrzymał, to ja odpowiadam za przesyłkę = muszę wysłać raz jeszcze.

UOKiK uważa tak samo - może komuś się przyda, jak będzie walczył o zgubioną przesyłkę listem zwykłym

Co do zasady przedsiębiorca jest odpowiedzialny za przesyłkę zamówioną przez konsumenta do czasu wręczenia jej odbiorcy. Konsument odpowiada za towar dopiero od chwili otrzymania go od przewoźnika. Wyjątkiem jest sytuacja, w której to kupujący samodzielnie wybiera (bez korzystania z opcji udostępnionych przez sprzedawcę) i zamawia przewoźnika (kuriera) w celu odebrania towaru od przedsiębiorcy. Wówczas odpowiedzialność za przesyłkę przechodzi na konsumenta w momencie wydania jej przewoźnikowi przez sprzedawcę.

Przykład Krystyna kupiła słuchawki w sklepie internetowym. Jako sposób dostawy wybrała jedną z opcji dostępnych w ofercie: list zwykły ekonomiczny (przesyłka nierejestrowana). Przedsiębiorca wysłał towar, ale zagubił się on podczas transportu. W takiej sytuacji za przesyłkę odpowiada sprzedawca, mimo że konsument dokonał wyboru metody transportu (uczynił to jednak z opcji przedstawionych przez sprzedawcę). Skoro nie posiada ani dowodu nadania, ani odbioru przesyłki – musi
jeszcze raz ją nadać, aby prawidłowo wywiązać się z umowy

źródło:http://www.prawakonsumenta.uokik.gov...orcow_2014.pdf s. 26

Więc wyjaśnione . Super, dzięki za tę kompilację .

[agusienka90]

a jak w końcu sprawa się zakończyła?

[Sybil_]

spór na allegro nic nie dał, Sprzedający nadal swoje,że potrzebny jest paragon i koniec, napisała do mnie jakaś kobieta z allegro, że skontaktuje się ze sprzedającym aby wyjaśnił sprawę, ale jak dotąd się do mnie nie odezwał ani on ani ona.

[lza_slonca]

to szukaj pomocy u Rzecznika Praw Konsumentów.