Spytać go o wiek? Czy odpuścić zupełnie?

[I am Rock]

A może to po prostu zbieżność nazwisk?

W ogólniaku trafiłam do jednej klasy z dwiema dziewczynami o takich samych imionach i nazwiskach. Obie niebieskookie brunetki. Do odpowiedzi wywoływane tak: Anna Kowalska, córka Kazimierza

[201703060948]

Napisane przez I am Rock

A może to po prostu zbieżność nazwisk?

W ogólniaku trafiłam do jednej klasy z dwiema dziewczynami o takich samych imionach i nazwiskach. Obie niebieskookie brunetki. Do odpowiedzi wywoływane tak: Anna Kowalska, córka Kazimierza

Może. Ale gdyby to nie była Anna Kowalska tylko Eliza Nowosielska, doktor nauk medycznych, lekarz ze specjalizacją neurologia, to pewnie prawdopodobieństwo zbieżności nazwisk byłoby mniejsze.

Ale kończę już. Bo poświęciłam już temu więcej czasu niż prawdopodobnie potrwa spotkanie dzisiaj wieczorem (jeśli w ogóle do niego dojdzie...). Udanej niedzieli.

[ktoregos_dnia]

Daj znać co z tego wyszło

[I am Rock]

Może po prostu pan odjął sobie lat, bo nie przewidział, że trafi na CSI Wizaż . Wiadomo, młodszy = atrakcyjniejszy.

[201703060948]

Nie chce mi się już w ogóle z nim spotykać Co jeden co lepszy: dodają sobie centymetrów, odejmują lat, zmieniają pracę. I to, sądziłby ktoś, poważni ludzie.

[zlotniczanka]

a może to takie niewinne kłamstwo? w sensie, ze celowo odebrał sobie parę lat, bo nie chce być identyfikowany z portalem randkowym i się tego nieco wstydzi?
Wiecie, znajdą go pacjenci i co? Zapytaj.

[201703060948]

Napisane przez zlotniczanka

Wiecie, znajdą go pacjenci i co? Zapytaj.

Pacjenci zwykle nie mają pojęcia ile lat mają ich lekarze. Nie przyszłoby mi do głowy dowiadywać się ile lat ma mój rodzinny, bo i po co :O)

[zlotniczanka]

heh, ale ludzie robią takie rzeczy - ja mam na badoo inne imię - podobne do prawdziwego, coś na zasadzie anna i anita. Jak z kimś mi się dobrze pisze, to mówię mu prawdę. A jak nie, to nie.
I mam to głównie po to, by nie identyfikowali mnie znajomi, zdjęcie też mam takie, że można poznać, że to ja, ale 100% pewności nie ma.

[Pako_]

Napisane przez Osterhase

Nie chce mi się już w ogóle z nim spotykać Co jeden co lepszy: dodają sobie centymetrów, odejmują lat, zmieniają pracę. I to, sądziłby ktoś, poważni ludzie.

Kobiety są jeszcze gorsze - Dodają zdjęcia przerobione w fotoszopie !

[201703060948]

Napisane przez Pako_

Kobiety są jeszcze gorsze - Dodają zdjęcia przerobione w fotoszopie !

Mężczyźni też!

Właśnie wróciłam. Nigdy nie wpadłabym, że ten otyły maleńki facet z dwoma podbródkami to ten przystojniak ze zdjęć.

Ale przygoda.

[ktoregos_dnia]

Napisane przez Osterhase

Mężczyźni też!

Właśnie wróciłam. Nigdy nie wpadłabym, że ten otyły maleńki facet z dwoma podbródkami to ten przystojniak ze zdjęć.

Ale przygoda.

czyli portalowy klasyk

[ARAKSJEL]

Napisane przez Osterhase

Mężczyźni też!

Właśnie wróciłam. Nigdy nie wpadłabym, że ten otyły maleńki facet z dwoma podbródkami to ten przystojniak ze zdjęć.

Ale przygoda.

To ten pan doktor ?

[201703060948]

Napisane przez ktoregos_dnia

czyli portalowy klasyk

Ja w profilu odnośnie "body type" pisałam fit, bo faktycznie lubię sport i jestem szczupła. On też pisał "fit" chociaż jest otyły.

Ale nie tylko to... Po raz pierwszy w życiu zastanawiałam się na poważnie, czy nie pożegnać się od razu po powitaniu, zanim znaleźliśmy kawiarnię. Facet był, zwłaszcza na początku, tak potwornie arogancki i pewny siebie. Poza tym przyjechał samochodem i miał problemy z parkometrem ("strasznie drogo!"). Żuł gumę. Naprawdę chciałam zwiać.

Chciałam jednak być w porządku wobec człowieka, więc poszliśmy to tej kawiarni. Teraz mogę chyba zdradzić, że pan doktor jest psychiatrą. Więc siadamy, zamawiamy po gorącej czekoladzie i pan psychiatra zaczyna mi opowiadać o swoim dzieciństwie i o tym, że wychował się na prowincji wśród strasznych ludzi, którzy sądzili, że jest arogancki, chociaż on wcale nie był. I musiał uczyć się grać na saksofonie, chociaż on nie-na-wi-dzi saksofonu.

Potem było trochę lepiej, ale nadal on monologizował, ja starałam się wtrącić kilka słów.

Oprócz nas w kawiarni była grupa starszych osób i o czymś tam dyskutowali. Siedzieli dosyć daleko. On nagle ni z gruszki ni z pietruszki zwraca się do nich głośno i mówi, że nie mają racji, bo bitwa pod Hastings odbyła się w tym i tym roku i wygrał ten a ten i miało to te i te skutki. Oni zszokowani, ja zszokowana.

Na koniec jak już wyszliśmy stwierdził, że spotkał się niedawno z panią psycholog (terapeutką) też poznaną na portalu i ona po dosłownie 5 minutach powiedziała, że nie czuje się z nim najlepiej i po prostu wyszła. "Dziwne!". Nie miałam serca, żeby mu powiedzieć, że ja też to rozważałam. (I jeszcze skrytykował jej wiedzę!)

Zabawnie było tylko na końcu. Chyba dla obojga było jasne, że raczej nic z tego nie będzie. On do mnie, że da mi znać gdyby miał kiedyś problem z [to, co ja studiowałam], ja mu, że odezwę się, gdybym miała problemy psychiczne. On: "A nie, to i tak raczej ty znasz się lepiej" Być może facet jest fajny jak się go bliżej pozna, ale trzeba być mocno zmotywowanym, żeby chcieć go bliżej poznać. Mi się to skojarzyło z Aspergerem, facet jest naprawdę inteligentny, bystry w obserwacjach, ale inteligencja emocjonalna zerowa. Opowiadał też o lasce, która go długo i w dosyć perfidny sposób zdradzała, ale w taki sposób jakby go to w ogóle nie obeszło, sama analiza, czysta logika. Właściwie w pewnym stopniu było to sympatyczne, widać, że się starał i nie robił tego celowo, ale zwariowałabym z nim na co dzień.

[201604251028]

Napisane przez Osterhase

Ja w profilu odnośnie "body type" pisałam fit, bo faktycznie lubię sport i jestem szczupła. On też pisał "fit" chociaż jest otyły.

Ale nie tylko to... Po raz pierwszy w życiu zastanawiałam się na poważnie, czy nie pożegnać się od razu po powitaniu, zanim znaleźliśmy kawiarnię. Facet był, zwłaszcza na początku, tak potwornie arogancki i pewny siebie. Poza tym przyjechał samochodem i miał problemy z parkometrem ("strasznie drogo!"). Żuł gumę. Naprawdę chciałam zwiać.

Chciałam jednak być w porządku wobec człowieka, więc poszliśmy to tej kawiarni. Teraz mogę chyba zdradzić, że pan doktor jest psychiatrą. Więc siadamy, zamawiamy po gorącej czekoladzie i pan psychiatra zaczyna mi opowiadać o swoim dzieciństwie i o tym, że wychował się na prowincji wśród strasznych ludzi, którzy sądzili, że jest arogancki, chociaż on wcale nie był. I musiał uczyć się grać na saksofonie, chociaż on nie-na-wi-dzi saksofonu.

Potem było trochę lepiej, ale nadal on monologizował, ja starałam się wtrącić kilka słów.

Oprócz nas w kawiarni była grupa starszych osób i o czymś tam dyskutowali. Siedzieli dosyć daleko. On nagle ni z gruszki ni z pietruszki zwraca się do nich głośno i mówi, że nie mają racji, bo bitwa pod Hastings odbyła się w tym i tym roku i wygrał ten a ten i miało to te i te skutki.

Na koniec jak już wyszliśmy stwierdził, że spotkał się niedawno z panią psycholog też poznaną na portalu i ona po dosłownie 5 minutach powiedziała, że nie czuje się z nim najlepiej i po prostu wyszła. "Dziwne!". Nie miałam serca, żeby mu powiedzieć, że ja też to rozważałam.

Zabawnie było tylko na końcu. Chyba dla obojga było jasne, że raczej nic z tego nie będzie. On do mnie, że da mi znać gdyby miał kiedyś problem z [to, co ja studiowałam], ja mu, że odezwę się, gdybym miała problemy psychiczne. On: "A nie, to i tak raczej ty znasz się lepiej" Być może facet jest fajny jak się go bliżej pozna, ale trzeba być mocno zmotywowanym, żeby chcieć go bliżej poznać. Mi się to skojarzyło z Aspergerem, facet jest naprawdę inteligentny, bystry w obserwacjach, ale inteligencja emocjonalna zerowa. Opowiadał też o lasce, która go długo i w dosyć perfidny sposób zdradzała, ale w taki sposób jakby go to w ogóle nie obeszło, sama analiza, czysta logika.

Przepraszam za reakcję, bo pewnie jesteś zła po randce itp, ale to jest super zabawna historia

[ktoregos_dnia]

Napisane przez Osterhase

Oprócz nas w kawiarni była grupa starszych osób i o czymś tam dyskutowali. Siedzieli dosyć daleko. On nagle ni z gruszki ni z pietruszki zwraca się do nich głośno i mówi, że nie mają racji, bo bitwa pod Hastings odbyła się w tym i tym roku i wygrał ten a ten i miało to te i te skutki.

Cały opis to dramat, ale w tym konkretnym momencie to już bym chyba nie wytrzymała no nic, oby następnym razem było lepiej i nie zniechęcaj się

[201703060948]

Napisane przez ktoregos_dnia

Cały opis to dramat, ale w tym konkretnym momencie to już bym chyba nie wytrzymała no nic, oby następnym razem było lepiej i nie zniechęcaj się

I jeszcze: jak przyszło do płacenia byłam pewna, że nie zaproponuje, że za mnie zapłaci. Ale zaproponował, żartując, że "odliczy sobie od podatku". Nawet się uśmiechnęłam, pomyślałam, że jednak ma poczucie humoru.

Potem przychodzi kelnerka z rachunkiem a on się pyta, czy może wystawić fakturę, bo chciałby to odliczyć od podatku.

On nie żartował!

(Nie wiem, czy to była po polsku faktura, czy inny rodzaj rachunku, ale dokładnie o to chodziło).

W sumie, mnie nic do tego, czy odlicza czy nie - gest się liczy, ale jednak było to bardzo zabawne... Chyba nigdy nie spotkałam osoby tak pewnej siebie i tak pragmatycznie myślącej.

[zlotniczanka]

psychiatra z Aspergerem... bo tak to brzmi...
o dzizas, biedni pacjenci...

[BonaDea75]

Ale się uśmiałam, szkoda że miałaś stracony wieczór, ale tak opisałaś tą randkę, że zwijam się właśnie w łóżku ze śmiechu

[iAndree1677]

Prędzej czy później dowiesz się ile ma lat. Ale moim zdaniem jest to bez znaczenia. To tylko cyferka. Przecież czy ma 2 lata mniej czy więcej niż Ci się wydaje nie zmienia nic w waszym związku. Co innego gdyby wiedział w jakim wieku umrze. Wtedy taka informacja by była istotna :P

[BonaDea75]

Obawiam się że tego "później" już nie będzie

[I am Rock]

O Matko Boska!