Jak to jest z tą siłownią?

[staska_stasia]

A ja po raz kolejny podziwiam zdroworozsądkowe podejście do tematu przez Cavę

[201607040946]

Faktycznie, lubię czytać twoje posty. Tak się zastanowiłam i wychodzi, że moje ciało jest przystosowane do sprintów, na długich dystansach padam, w sprintach jestem pierwsza-druga (nieważne, z jaką wagą).

[201608160903]

i autorka zniknęła

nie ma co się wstydzić, trzeba iść poćwiczyć i tyle. ja tam polecam wycisk - sztangi, cross training albo interwały bo efekty są lepsze. ja lubię to, że po jakimś czasie chodzenia znasz grupę i instruktora i się bardzo przyjemnie ćwiczy. no i instruktor zwraca uwagę na bieżąco, plus jest motywacja. ja tak mam - myślę sobie że ta kruszyna dźwiga już tyle na plecach, to ja nie dźwignę?

na siłowni jest super, ale jak dla mnie warto najpierw popróbować trochę fitnessu w przypadku kobiet.

[Agafitness]

Napisane przez staska_stasia

A ja po raz kolejny podziwiam zdroworozsądkowe podejście do tematu przez Cavę

też lubię jej posty - zawsze przemyślane,rzeczowe,konk retne

[cava]

Bardzo dziękuję dziewczyny
Miło mi, że komuś się przydaje, to co mnie w głowie się "składuje".


Kaguja, bo nasze ciała mają swoje predyspozycje- np proporcje włókien szybko i wolno kurczliwych w mięśniach.
Z tym przychodzimy na świat, da się to trochę wyrobić i zmieniać treningiem, ale predyspozycje się ma.

[staska_stasia]

Cava, a jak określić te predyspozycje. Bo ja np. bardzo lubię sporty wytrzymałościowe, ale może się okazać, że to nie dla mnie? Tak z ciekawości pytam, bo nie zamierzam porzucać roweru

[cava]

Napisane przez staska_stasia

Cava, a jak określić te predyspozycje. Bo ja np. bardzo lubię sporty wytrzymałościowe, ale może się okazać, że to nie dla mnie? Tak z ciekawości pytam, bo nie zamierzam porzucać roweru

No chyba na podstawie obserwacji delikwenta.

Nie wiem, u sportowców to chyba obserwacja mozliwości młodego łebka a potem "odsiew w praniu".

Badania o jakich czytałam, były robione juz na zawodowych sportowcach- na wycinkach ich mięśni.

[staska_stasia]

Mhm Myślałam, że może jakoś naocznie się da

No nic, pozostaje rower, rower, więcej roweru, bieganie, spinning, pływanie i tylko na dokładkę siłka Za stara jestem już na sport wyczynowy, więc nie ma po co szukać predyspozycji

[Ra_Mehlaine]

Właśnie myślałam o fitnessie, jakiś zajęciach grupowych. Chodzenie na siłownię samej byłoby chyba słabym pomysłem. A tak wezmę udział w jakieś przyjemnej formie aktywnego spędzania czasu. Tylko trzeba go sobie znaleźć...

[skazana_na_bluesa]

autorko, a nie możesz zmotywować chłopaka do chodzenia z tobą na siłownię? przecież możecie robić razem treningi, tylko z różnym obciążeniem...

[Ra_Mehlaine]

On mieszka na wsi, a ja w mieście. I to z dala od siebie. Z chęcią przyłączyłabym się do niego w ćwiczeniach, ale sęk w tym, że w żaden sposób nie mogę go do nich zachęcić. Sprawa przedstawia się następująco: on ok. godzinę schodzi ze wzgórza na którym mieszka, by dojść na przystanek. Po lekcjach natomiast ponad godzinę "wspina" się na to wzgórze. To wyczerpujące z mojej perspektywy, ale on jest do tego przyzwyczajony, w końcu jest do tego zmuszony od 12 lat, czyli odkąd zaczął chodzić do szkoły. Ma naprawdę umięśnione nogi, zero tłuszczu. Ale dochodzi do tego bardzo gruby brzuch...
No i wracając do meritum - on twierdzi, że te dwie godziny ruchu dziennie to dużo i że on jest zbyt zmęczony po szkole, by móc jeszcze chodzić na siłownię, poza tym to dla niego problem, bo jest ona w mieście... sam sobie niczego nie chce zorganizować w domu (o co go prosiłam). Mógłby biegać, wykonywać ćwiczenia przed laptopem, COKOLWIEK. Do niego nic nie trafia. Narzeka, że jest gruby, że nie lubi swojego wyglądu i znajduje miliony wymówek, by jeść niezdrowo oraz aby wykonywać minimum niezbędnego ruchu i ani odrobiny więcej.
Naprawdę nie wiem, co mam zrobić. Gdy zamieszkamy razem to na 100% uda mi się w końcu coś z nim zrobić, ale problemem jest odległość, bo ani nie mam nad nim kontroli, ani nie mam wpływu na to, co je...

[cava]

Napisane przez Ra_Mehlaine

On mieszka na wsi, a ja w mieście. I to z dala od siebie. Z chęcią przyłączyłabym się do niego w ćwiczeniach, ale sęk w tym, że w żaden sposób nie mogę go do nich zachęcić. Sprawa przedstawia się następująco: on ok. godzinę schodzi ze wzgórza na którym mieszka, by dojść na przystanek. Po lekcjach natomiast ponad godzinę "wspina" się na to wzgórze. To wyczerpujące z mojej perspektywy, ale on jest do tego przyzwyczajony, w końcu jest do tego zmuszony od 12 lat, czyli odkąd zaczął chodzić do szkoły. Ma naprawdę umięśnione nogi, zero tłuszczu. Ale dochodzi do tego bardzo gruby brzuch...
No i wracając do meritum - on twierdzi, że te dwie godziny ruchu dziennie to dużo i że on jest zbyt zmęczony po szkole, by móc jeszcze chodzić na siłownię, poza tym to dla niego problem, bo jest ona w mieście... sam sobie niczego nie chce zorganizować w domu (o co go prosiłam). Mógłby biegać, wykonywać ćwiczenia przed laptopem, COKOLWIEK. Do niego nic nie trafia. Narzeka, że jest gruby, że nie lubi swojego wyglądu i znajduje miliony wymówek, by jeść niezdrowo oraz aby wykonywać minimum niezbędnego ruchu i ani odrobiny więcej.
Naprawdę nie wiem, co mam zrobić. Gdy zamieszkamy razem to na 100% uda mi się w końcu coś z nim zrobić, ale problemem jest odległość, bo ani nie mam nad nim kontroli, ani nie mam wpływu na to, co je...

Czyli mozna przyjać, że on codziennie robi około 10 km marszem na świeżym powietrzu, w dodatku w dół i w górę, i cos podejrzewam niosąc.
BARDZO! dobra forma ruchu i chłopak raczej jest w formie.

Jesli ma do tego dużo tłuszczu (? nie zrozumiałąm, nie ma tłuszczu tylko jest chudy z brzuchem, czy ma tłuszcz i jest gruby?) to problem tkwi w diecie, nawet siłownia czy inne cuda na kiju nic nie dadzą, jeśli nie zmieni sposobu odzywiania, nie znajdzie problemu z jedzeniem który to powoduje.

Lub, jeśli ma tylko wywalony brzuch a resztę ciała chudą wręcz to:

1. radziłabym wysłać go na rzetelne badania na pasożyty - chude ciało i wielki napiety brzuch moze wskazywac na obecność tasiemca.

2. Ma jakąs nietolerancje pokarmową która tak się objawia - może nie toleruje nabiału, albo glutenu, albo ma inny rodzaj nietolerancji lub alergii. To powinien juz zdiagnozować i prowadzić dobry lekarz.

[lamadolamy]

Napisane przez cava

Czyli mozna przyjać, że on codziennie robi około 10 km marszem na świeżym powietrzu, w dodatku w dół i w górę, i cos podejrzewam niosąc.
BARDZO! dobra forma ruchu i chłopak raczej jest w formie.

Jesli ma do tego dużo tłuszczu (? nie zrozumiałąm, nie ma tłuszczu tylko jest chudy z brzuchem, czy ma tłuszcz i jest gruby?) to problem tkwi w diecie, nawet siłownia czy inne cuda na kiju nic nie dadzą, jeśli nie zmieni sposobu odzywiania, nie znajdzie problemu z jedzeniem który to powoduje.

Lub, jeśli ma tylko wywalony brzuch a resztę ciała chudą wręcz to:

1. radziłabym wysłać go na rzetelne badania na pasożyty - chude ciało i wielki napiety brzuch moze wskazywac na obecność tasiemca.

2. Ma jakąs nietolerancje pokarmową która tak się objawia - może nie toleruje nabiału, albo glutenu, albo ma inny rodzaj nietolerancji lub alergii. To powinien juz zdiagnozować i prowadzić dobry lekarz.

To samo przyszło mi do głowy - dieta! 2 godziny dziennie to BARDZO dużo, ja zaczęłam się umiesniac przy 2 godzinach cwiczen tygodniowo trzeba by go zmotywować do zdrowszego jedzenia i samo to da wizualne efekty.

[Ra_Mehlaine]

Napisane przez cava

Czyli mozna przyjać, że on codziennie robi około 10 km marszem na świeżym powietrzu, w dodatku w dół i w górę, i cos podejrzewam niosąc.
BARDZO! dobra forma ruchu i chłopak raczej jest w formie.

Jesli ma do tego dużo tłuszczu (? nie zrozumiałąm, nie ma tłuszczu tylko jest chudy z brzuchem, czy ma tłuszcz i jest gruby?) to problem tkwi w diecie, nawet siłownia czy inne cuda na kiju nic nie dadzą, jeśli nie zmieni sposobu odzywiania, nie znajdzie problemu z jedzeniem który to powoduje.

Lub, jeśli ma tylko wywalony brzuch a resztę ciała chudą wręcz to:

1. radziłabym wysłać go na rzetelne badania na pasożyty - chude ciało i wielki napiety brzuch moze wskazywac na obecność tasiemca.

2. Ma jakąs nietolerancje pokarmową która tak się objawia - może nie toleruje nabiału, albo glutenu, albo ma inny rodzaj nietolerancji lub alergii. To powinien juz zdiagnozować i prowadzić dobry lekarz.

Wybacz niejasność wypowiedzi. Wyjaśniam - ciało ma normalne, takie, jakie mężczyzna powinien mieć. Nie jest gruby "całkowicie". Od pasa w dół jest umięśniony - ma naprawdę świetne nogi, w sensie, że nie ma na nich ani grama tłuszczu. Problem zaczyna się od pasa w górę - brzuch jest po prostu gruby. Nie w taki obleśny sposób, że mu wszystko zwisa i flaczeje - powiedzmy, że to wygląda bardziej jak by był w ciąży.
Zgodzę się z tym, że to wina diety... Jak mówię - chodzenie dobrze wpłynęło na jego nogi, ale niezdrowe i kaloryczne jedzenie odcisnęło piętno na jego brzuchu. Problem w tym, że on sam ma mało czasu i dużo obowiązków, więc raczej sobie sam nie będzie gotował. Jego mama też odpada. Ja mieszkam bardzo daleko, zresztą też uczęszczam do szkoły. Dlatego najprostszym (i najprzyjemniejszym...) rozwiązaniem dla niego i dla jego rodzicielki są takie dania, które można szybko zrobić, polać obficie keczupem i niemalże połknąć w całości (naprawdę, u niego tak właśnie wygląda "jedzenie").
Druga kwestia, że gdy jesteśmy razem i ja albo moja mama chcemy mu coś przygotować (żadne cuda na patyku - jajecznicę z pomidorem, sałatkę etc.), to on na wszystko odpowiada: nie lubię. Jajek nie lubię, pomidorów nie lubię, bananów nie lubię, szynki nie lubię...
Czasami odnoszę wrażenie, że on w swojej diecie toleruje tylko pizzę, kebaba, frytki, spaghetti, zapiekanki i - w najlepszym przypadku - naleśniki bądź kanapki z serem. Zmiana diety byłaby w jego przypadku strasznie trudna. Ja już nie mam siły go zmuszać, to naprawdę męczące. Ten jego upór i wybredność.