Powstanie Warszawskie - wasze opinie

[201605090949]

Polecam przeczytać: http://agoreton.pl/2015/07/31/miesia...kacji-glupoty/

[CDN2015]

Napisane przez ZaleszczotekKsiazkowy

Polecam przeczytać: http://agoreton.pl/2015/07/31/miesia...kacji-glupoty/

Ludzie w dużej mierze mają tendencję do upraszczania. Pragną, aby świat był uporządkowany, przejrzysty i poukładany, a każdy z elementów pasował do ogólnej wizji. Kiedy pojawia się fakt lub zbiór faktów nieprzystający do przyjętej wizji, zdarza się, że zostają wyeliminowane. Tak jak w podanym przez ciebie artykule.Żaden historyk, nawet ten który najbardziej krytykuje wybuch powstania nie nazwie je głupotą. Ten facet tym samym pokazuje kim jest. Każdy ma swoje zdanie. Lecz opierając się na artykułach ludzi z blogów nie można poznać faktów. To nieobiektywna i nieścisła wypowiedź kogoś komu się coś wydaje.Szkoda , że są ludzie którzy tak lekko podchodzą do naszej historii. Facet pisze o tym z perspektywy dzisiejszego dnia. Ba opowiadając o powstaniu widzi w nim same negatywy. Manipulując cytatami chce nas przekonać do swojego zdania.
Każdy historyk wie , że bez dostępu do archiwów sowieckich nie będziemy w stanie ustalić co kryło się za działaniami, które pchnęły Armię Krajową do powstania, którego Polacy nie byli w stanie wygrać.
Rozumiem jednak , że podałeś link do bloga jako ciekawostkę, a nie jako przekazanie fachowej opinii.

Radzę wejść tu http://histmag.org/Powstanie-warszaw...stmag.org-9817.
Link do wielu wypowiedzi wielu znawców tematu. Historyków powstania, II wojny światowej czy wypowiedzi powstańców.
Profesjonalne wypowiedzi fachowców.

[Imperialista]

Kretyni którzy wydali rozkaz wywołania powstania powinni mieć sądy wojenne, jak chciał generał Anders. Jeśli nastroje były bojowe, to oni wręcz powinni studzić zapędy młodych ludzi. Niemcy przegrywali wojnę i należało przygotować się na "powitanie" komunistów. Już większy sens miałoby Powstanie Warszawskie przeciwko polskim komunistom i Armii Czerwonej.

PS. Martwi mnie dlaczego Okulicki czy Bór-Komorowski mają swoje ulice.

[Imperialista]

Historia zresztą pokazała, że polscy nacjonaliści (NSZ) mieli rację - nie było sensu walczyć z Niemcami, jak do kraju wchodzili Rosjanie.

[Emir1994]

Napisane przez Imperialista

Historia zresztą pokazała, że polscy nacjonaliści (NSZ) mieli rację - nie było sensu walczyć z Niemcami, jak do kraju wchodzili Rosjanie.

Oczywista oczywistość Natomiast nie ma się co dziwić całej głupiej polskiej polityce w czasie II WŚ bo wystarczy spojrzeć na dzisiejszą, aż tak wiele się nie zmieniliśmy jako naród.
Wtedy mniej kradli, teraz więcej ale wizja polityki zagranicznej podobna czyli sojusznicy nas obronią.

Co do NSZ to jasno widać jak łatwo zakłamywać historię, dopóki nie zacząłem studiować historii i więcej czytać relacji świadków, pamiętników itd. to zawsze miałem NSZ za takich tchórzy bądź rozłamowców co nie chcieli do AK przystąpić i walczyć w jednej polskiej podziemnej armii.
Taką wizję roztaczały media i cała edukacja historyczna.

Gdzieś tam w technikum kolega wspominał o 202 Schutzmannschafts Batallion ale wtedy myślałem oszołom.

[CDN2015]

Dla historyka nie ma nic gorszego, niż zestawianie współczesnych poglądów, wartości z opisywanymi realiami.

Chyba najlepiej napisać czemu zdecydowano się na postanie

Przełomem decyzyjnym dla Warszawy była depesza Naczelnego Wodza gen. Sosnkowskiego do gen. „Bora” z 7 lipca 1944 r., w której zobowiązywał siły w kraju do wykonywania „Burzy”. Pisał jednocześnie: „Jeśli przez szczęśliwy zbieg okoliczności w ostatnich chwilach odwrotu niemieckiego, a przed wkroczeniem oddziałów czerwonych, powstaną szanse choćby przejściowego i krótkotrwałego opanowania przez nas Wilna, Lwowa, innego większego centrum -należy to uczynić i wystąpić w roli gospodarza
Po otrzymaniu takiej informacji od Naczelnego Wodza, kiedy wyjaśniło się, że „Burza” na Wołyniu zakończyła się niepowodzeniem i przeszła bez echa – zwolennicy powstania w polskiej stolicy powrócili do koncepcji stoczenia samodzielnej walki o Warszawę. Głównym zwolennikiem walki o Warszawę był gen. „Niedźwiadek” Okulicki, który twierdził że tylko Warszawa może poruszyć opinię publiczną świata i dlatego właśnie musi się ona bić. Przebywający w Londynie gen.Sosnowski był przeciwny jednak 11 lipca odleciał do Włoch, przez co utracił faktyczną moc decyzyjną w sprawie walki w kraju.

21 lipca Stalin powołał Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego, a decyzja ta stwarzała zagrożenie, że w przyszłej Polsce mają rządzić komuniści, zgodnie z wolą i pod kuratelą właśnie Stalina. Radio sowieckie podżegało do wybuchu powstania. radiostacja im. Kościuszki (nadająca w jęz. polskim działająca pod stronie radzieckiej) wyemitowała komunikaty nawołujące ludność Warszawy do powstania przeciw Niemcom. Nadawała m. in.: „Ludu Warszawy! Do broni! Niech cała ludność stanie murem wokół Krajowej Rady Narodowej, wokół warszawskiej Armii Podziemnej. Uderzcie na Niemców! Udaremnijcie ich plany zburzenia budowli publicznych. Pomóżcie Czerwonej Armii w przeprawach przez Wisłę Armia Czerwona wam pomoże. W tym czasie w Warszawie władze niemieckie zarządziły stawienie się 28 lipca wszystkich mężczyzn w wieku od 17 do 65 lat do prac fortyfikacyjnych. Rozkaz ten został zupełnie zbojkotowany przez warszawiaków. Okupant postanowił wzmocnić siły garnizonu warszawskiego poprzez nie wysyłanie jego oddziałów na bliski front. Jednocześnie do miasta weszły dodatkowe 4 bataliony wojska. Kto wie co stałoby się z cywilami gdyby Warszawę zdobyli Rosjanie.

Ja osobiście uważam, że decyzja o wybuchu powstania w Warszawie latem 1944 r. była ze wszech miar słuszna i podyktowana ówczesną sytuacją wojskową i polityczną. Przełom lipca i sierpnia to ostatni moment, by Polacy walcząc z wycofującym się niemieckim okupantem, powalczyli także pośrednio – za pomocą politycznej manifestacji – z szykującym nam już nowe kajdany sowieckim zaborcą.
Jakie mieliśmy wyjście z sytuacji latem 44 roku, gdy przez teren Polski przetaczał się najważniejszy z frontów II wojny światowej?

– podjąć współpracę z Niemcami, licząc na to, że to III Rzesza odniesie zwycięstwo, a za wkład w pokonanie przeciwników stworzy niepodległy byt Polski,
– współpracować z Rosjanami, mając nadzieję no to, że to armia Stalina odniesie ostateczne zwycięstwo, a za otrzymaną pomoc, stworzy Polakom możliwości rządzenia się we własnym niepodległym państwie,
– tkwić w konspiracji, licząc że po spodziewanym zwycięstwie Armii Czerwonej nad Niemcami, dojdzie do zbrojnej konfrontacji pomiędzy Związkiem Radzieckim i Aliantami Zachodnimi

[Imperialista]

Napisane przez CDN2015

– tkwić w konspiracji, licząc że po spodziewanym zwycięstwie Armii Czerwonej nad Niemcami, dojdzie do zbrojnej konfrontacji pomiędzy Związkiem Radzieckim i Aliantami Zachodnimi

Jedyna sensowna opcja. Trzeba było przeczekać przejście frontu i jak najbardziej obrzydzić życie komunistom i NKWD.