Czy brzydcy ludzie obwiniają rodziców?

[Devon_rose]

Z moją twarzą wszystko ok (chyba ;-)) lubie ją i mam piegi :-D

Mam żal o brak pewności siebie i podkopywanie mojej samooceny przez matkę. Byłam przekarmianym dzieckiem a jak w okresie dojrzewania pojawiły mi się rozstępy to mi powiedziała,że mam brzydkie piersi.

[201607111028]

No nie wiem, nie znam nikogo, kto świadomie obwinia (w całym tego słowa znaczeniu) rodziców, rodzinę za swoje defekty. No ale zdajemy sobie sprawę, co po kim mamy

Ja "winię" ojca za kręcone, puszące się włosy, babcię ze strony taty (jestem do niej bardzo podobna) za beznadziejną przemianę materii i tendencję do tycia.
Za odstające uszy nie mogę "winić" nikogo. Tak wyszło

[Hvid]

Napisane przez Wieszczka

Temat może lekko kontrowersyjny. Jak myślicie czy brzydkie osoby (takie, które same siebie uważają za brzydkie i cierpią z tego powodu) obwiniają rodziców za swój wygląd?

U mnie jest sytuacja specyficzna, bo mama biologiczna umarła piękna i młoda. Trochę mnie zawsze denerwowało porównywanie do niej, bo ona ponoć była ode mnie ładniejsza, no ale faktycznie, na zdjęciach widzę bardzo ładną kobietę.

[I am Rock]

Napisane przez Imperialista

Brzydotę można zawsze zwalić na nieszczęśliwy układ genów albo katastrofę w Czarnobylu, jeśli ktoś urodził się po 1986 roku.

Albo że matka się /ekskjuzemła/ puściła.
Po analizie znajomych, wyłoniłam jedną naprawdę brzydką dziewczynę. Ojciec przeciętny, ale nie brzydki, matka w stylu Beaty Tyszkiewicz. A córka... Biedna, nie ma kogo obwiniać.

[Imperialista]

Napisane przez I am Rock

Albo że matka się /ekskjuzemła/ puściła.
Po analizie znajomych, wyłoniłam jedną naprawdę brzydką dziewczynę. Ojciec przeciętny, ale nie brzydki, matka w stylu Beaty Tyszkiewicz. A córka... Biedna, nie ma kogo obwiniać.

Ja niestety odziedziczyłem same złe cechy, ale mam na kogo zwalić.

[I am Rock]

Napisane przez Imperialista

Ja niestety odziedziczyłem same złe cechy, ale mam na kogo zwalić.

Moja bratowa zwaliła na mnie, że mój chrześniak tak samo jak ja wyżera łyżką masło orzechowe ze słoika i zostawia łóżko w stanie niezasłanym.
Fakt, że tak robię.

[pannaatopowa]

Napisane przez I am Rock

Moja bratowa zwaliła na mnie, że mój chrześniak tak samo jak ja wyżera łyżką masło orzechowe ze słoika i zostawia łóżko w stanie niezasłanym.
Fakt, że tak robię.

Zawsze ktoś musi być winny. Byłaś pod ręką

[Rena]

nie ma brzydkich kobiet sa tylko zaniedbane.

[397c2675f3cdfd9a8d969495a6edd4aafb32f2d2_655aa1f83943f]

Napisane przez Rena

nie ma brzydkich kobiet sa tylko zaniedbane.

Owszem - są.

[201604250957]

[1=397c2675f3cdfd9a8d96949 5a6edd4aafb32f2d2_655aa1f 83943f;53595692]Owszem - są.[/QUOTE]

są są, po tygodniu wakacji na Kanarach z niemal samymi Anglikami w hotelu muszę to przyznać

[201705250955]

Napisane przez Sziket

Po rodzinie ojca mam nos (spory i do tego lekko garbaty), ale i wzrost; jestem wyższa od rodziców i rodzeństwa i chwalę sobie to do tego stopnia, że nos zszedł na drugi plan

U mnie to samo, duuuży nos po ojcu, ale i wzrost po nim, więc to bardzo w sobie lubię. Poza tym po ojcu mam prawą powiekę bardziej opadającą niż lewą i na niepozowanych zdjęciach wyglądam, jakbym jedno mrużyła (na żywo podobni tylko ja to widzę) (ale moje kompleksy się zmniejszają, jak widzę bardzo dużo ludzi mediów czy aktorów, którzy mają to samo). W zasadzie to chyba wszystko mam po tacie, łącznie niestety z chorobami i charakterem W żartach czasami się śmiejemy, że powinnam wystąpić o odszkodowanie za to :P (moje rodzeństwo jest takie raczej mieszane )
Podobno jak miałam 8 lat i szłam na operację usunięcia 3 migdałka to mówiłam mamie, że po co mnie taką urodziła i po co teraz mam cierpieć Z drugiej strony ja tę wizytę w szpitalu pamiętam jako niezły fun z innymi dzieciakami, łącznie z jeżdżeniem windą w górę i w dół i innymi głupotami.

[201604250941]

to jak ja w gimbazie jak szlam na wf, w szatni duzo widac, bylam cala w czerwonych rozstepach, cale uda, biodra, biust, rece, za kolanami, a u innych tak jeden czy dwa gdziestam, zdołowana byłam

[201703241651]

Napisane przez candycotton

to jak ja w gimbazie jak szlam na wf, w szatni duzo widac, bylam cala w czerwonych rozstepach, cale uda, biodra, biust, rece, za kolanami, a u innych tak jeden czy dwa gdziestam, zdołowana byłam

Też mam mnóstwo rozstępów z okresu dojrzewania. Jeszcze zrozumiałabym, jeśli miałabym obfity biust, latynoską pupę, pełne uda i wysoki wzrost, a ja dość niepozorna jestem - 163 centymetry i 50 kg.
Nie mam kogo "obwinić", moja mama urodziła dwoje dzieci i nie ma ani jednego, moja siostra tak samo, a dziecko było duże
Rozstępy mam na biuście, u góry ud, na biodrach, z tyłu łydek (pod kolanami), na kolanach, na pośladkach, po jednym, symetrycznie, na łopatkach.

U obu rodzin trądzik był powszechny i mnie nie ominął, będzie mi towarzyszył chyba do emerytury.

Jednak ogólnie patrząc, to nie jest tak źle, moi rodzice są szczupli i nie mają skłonności do tycia - ja też mogę jeść co chcę, jem dość dużo i waga nie drgnie. Choć z drugiej strony, to nie pogardziłabym kilkoma dodatkowymi kilogramami, mam chude ręce i nogi.
Twarz mam "niedorobioną" - cała mama, z wyjątkiem ust, które są małe i wąskie, po tacie. Mama ma bardzo ładne usta, proporcjonalne, pełne. O to mam żal

[Hefrena]

Hmmm w sumie ciekawy wątek. Ale rzeczywiście- nie ma reguły. Do mojego salonu przychodzili rodzice+ 3 córki. Rodzice zwyczajni
( wręcz potoczni ,,Janusze'') 2 córki- żadna rewelacja, mimo że ładnie ubrane i umalowane, oka by nie zawiesił. Ale jedna córka- o Boże, w życiu chyba nie widziałam piękniejszej dziewczyny. Po prostu niestamowita uroda. I chyba nie byłam odosobniona, bo każdy miał podobne zdanie

[Magdalenja]

---------- Dopisano o 14:45 ---------- Poprzedni post napisano o 14:45 ----------

Mam lekki żal do rodziny o to że zawsze mówili że jestem gruba. Mając 18 lat, 175 cm ważyłam 68 kg - teraz dała bym się pociąć za taką wagę, a wtedy miałam straszne kompleksy. W sumie to mam skrzywiony obraz samej siebie :/

[201604200942]

Jezu, ten wątek uświadomił mi, że moi rodzice mają problemy z wypadaniem włosów. Mam nadzieję, że w tym przypadku wygrałam geny na loterii i na starość będę miała czuprynę jak babcia :c

[laisla]

Napisane przez Hefrena

Hmmm w sumie ciekawy wątek. Ale rzeczywiście- nie ma reguły. Do mojego salonu przychodzili rodzice+ 3 córki. Rodzice zwyczajni
( wręcz potoczni ,,Janusze'') 2 córki- żadna rewelacja, mimo że ładnie ubrane i umalowane, oka by nie zawiesił. Ale jedna córka- o Boże, w życiu chyba nie widziałam piękniejszej dziewczyny. Po prostu niestamowita uroda. I chyba nie byłam odosobniona, bo każdy miał podobne zdanie

Może miała innego ojca Choć oczywiście mogło zdarzyć się i tak, że taka się urodziwa jedna wyrodziła. Na miejscu tych jej przeciętnych sióstr miałabym trochę żal do losu, oj tak

[Hefrena]

Napisane przez laisla

Może miała innego ojca Choć oczywiście mogło zdarzyć się i tak, że taka się urodziwa jedna wyrodziła. Na miejscu tych jej przeciętnych sióstr miałabym trochę żal do losu, oj tak

Wydaje mi się, że coś w tym mogło być bo siostry zdawały się byc zżyte, jednak jakoś nie mogłam się pozbyć wrażenia, że za każdym razem jak się do niej zwracały lub mówiły niej- można było wyczuć cień zazdrości- np. ,, ach, bo wiesz, twoje włosy to takk... a moje to do kitu '' itd.

[I am Rock]

Napisane przez SamaraMorganx

Jezu, ten wątek uświadomił mi, że moi rodzice mają problemy z wypadaniem włosów. Mam nadzieję, że w tym przypadku wygrałam geny na loterii i na starość będę miała czuprynę jak babcia :c

Ja odziedziczyłam po babci poczucie humoru.

[Asik_]

Napisane przez candycotton

No to widzisz, tak, mam to po nim, "przez" niego, ale co w zwiazku z tym, mial sobie zycia odmawiac z tego powodu?

Natomiast gdybym odziedziczyla chorobe to bym miala dzikie pretensje. Sasiadka umarla na SM, osierocila corke, ktora widziala jak matka umierala i wie, ze ja czeka to samo, tak sie nie robi.

Ta choroba nie jest dziedziczna.

[SekretnyWachlarz]

A czemu obwiniać rodziców, a nie dziadków? Mnie uczono, że większość cech raczej mamy po dziadkach. Nawet w internecie znalazłam, że: "Podstawowe prawo genetyki mówi, że zawsze dziedziczymy parę genów danej cechy, po jednym elemencie od każdego rodzica. Jeśli jeden z tych elementów jest silniejszy (bardziej dominujący), to on decyduje, jaka cecha się rozwinie u dziecka. Nie oznacza to jednak, że drugi z genów zanika€“ - on tylko jest w "€žuśpieniu"€ i może zostać przekazany następnemu pokoleniu, czyli wnukom".
Tak samo babka od biologii z liceum mówiła nam, że choroby dziedziczy się raczej od strony matki.