Odkryłam zdradę męża...

[Jamaika88]

Napisane przez kasiatoya

Jakie znaczenie ma to z kim pojechał na delegację skoro już wiadomo, że zdradza od pół roku?
Autorka najważniejszego faktu już się dowiedziała bo sam się przyznał więc po co ma go tropić w pracy i na wyjeździe.
To już lepiej, żeby ten czas i energię poświęciła na uspokojenie się i zastanowienie jak się z tego bagienka sprawnie wygrzebać z jak najmniejszym uszczerbkiem dla siebie i dzieci.

Ma na celu uświadomić autorce, jak bardzo mąż jej nie szanuje. Z jego słów można wywnioskować, że po powrocie będzie próbował ją urobić, powoła się na dobro dzieci, a ona jako dobra matka poświęci się.

[atimaF]

Z postu nie wynika, ze przyznal sie , ze zdradza zone od pol roku.
Co ? Powiedzial - zono, zdradzam Cie od pol roku teraz dalej z nia wyjezdzam na delegacje, jak wroce, to pogadamy ?

[mary_poppins]

Napisane przez atimaF

A moze to nieprawda ?
Jakby cos mial na sumieniu, to by sie kryl z komorka i esemesami ?
Moze jakas niunia chciala mu zrobic na zlosc ?
A moze nawet nie niunia, tylko koledzy dla kawalu ?

Tak, i dlatego kazał jej myśleć o dzieciach i powiedział, że porozmawiają szczerze jak wróci z delegacji. Jezu.

Napisane przez drazetkaa

1500 zł na dzieci plus spokojnie minimum drugie tyle alimentów, a zapewne i jeszcze więcej. Da radę.

Zależy, gdzie mąż pracuje, ale walka o jak najwyższe alimenty byłaby bardzo potrzebna.

[kasiatoya]

Napisane przez atimaF

Z postu nie wynika, ze przyznal sie , ze zdradza zone od pol roku.
Co ? Powiedzial - zono, zdradzam Cie od pol roku teraz dalej z nia wyjezdzam na delegacje, jak wroce, to pogadamy ?

wynika

Napisane przez Kalina27

Gdy wychodził prosił "myśl o dzieciach"." Jak wrócę porozmawiamy, nie będę sie tłumaczył... (ciach)

To nie był jednorazowy incydent. To relacja, która trwa juz ponad pół roku. To boli mnie najbardziej ...

---------- Dopisano o 11:19 ---------- Poprzedni post napisano o 11:18 ----------

Napisane przez Jamaika88

Ma na celu uświadomić autorce, jak bardzo mąż jej nie szanuje.

A to sama zdrada o tym nie świadczy???
No ale ok, rozumiem, że niektórzy potrzebują więcej

[ajah]

Napisane przez atimaF

A moze to nieprawda ?
Jakby cos mial na sumieniu, to by sie kryl z komorka i esemesami ?
Moze jakas niunia chciala mu zrobic na zlosc ?
A moze nawet nie niunia, tylko koledzy dla kawalu ?

Cóż za podejście.
Autorka napisała, ze romans trwa pół roku; a ty wymyślasz potencjalne wymówki dla tego pana (zapewne takie, których by on użył).
Na pewno jest mnóstwo dorosłych ludzi, którzy dla żartu wysyłają sms kocham cię do kolegi, by zepsuć jego małżeństwo (bardzo śmieszny dowcip).
Zaraz napiszesz, ze facet niewinny tylko: niunia, koledzy, żona.

Jak naiwnym trzeba być, by nie brać pod uwagę odpowiedzialności i udziału męża autorki w tym wszystkim.

[Jamaika88]

Napisane przez kasiatoya

wynika


---------- Dopisano o 11:19 ---------- Poprzedni post napisano o 11:18 ----------



A to sama zdrada o tym nie świadczy???
No ale ok, rozumiem, że niektórzy potrzebują więcej

No niestety, niektórzy potrzebują więcej. On swoimi słowami dał zranionej żonie nadzieję, wiele kobiet w takiej sytuacji decyduje się ratować małżeństwo, bo wydaje im się, że wygrały z kochanką. Tylko póki co wygrał wyjazd służbowy, który być może jest wyjazdem z kochanką.

[ladymezmerize]

Zdrady się nie wybacza.

[kennedy]

Nie wybaczaj

[deep_blue]

Dziewczyny dają Ci super rady. Ja nigdy nie byłam w takiej sytuacji ale gdy się teraz nad tym zastanawiam to myślę, że byłoby mi tak jak Tobie bardzo trudno. Dobrze wiesz, że musisz rozstać się z mężem, ale pewnie nie wyobrażasz sobie jak masz to zrobić. To silna blokada, w końcu tyle lat i dzieci. Ale naprawdę najlepsze(jedyne) co możesz zrobić to go zostawić. Ja bym spakowała jego rzeczy w czasie kiedy jest na tym wyjeździe. Najlepiej będzie jak już teraz zmusisz się do podjęcia definitywnie decyzji o rozstaniu, zanim on sprzeda Ci jakieś bajeczki o rodzinie etc. Zostawiając go nie będziesz się pewnie czuła przekonana, ale musisz twardo trzymać się tej decyzji. Masz tydzień by zebrać siłę na to. Będzie wiele bólu i wiele łez. Ale potrwa to chwilę a nie całe życie. I później naprawdę będzie lepiej. Mówił żebyś pomyślała o dzieciach więc pomyśl i go zostaw dla dobra swojego ale też i dzieci. Wyrachowanie Twojego męża jest straszne. Mógł się wykręcić z delegacji, a on nie ma nawet żadnych wyrzutów sumienia, nie będzie się nawet tłumaczył. Ja myślę, że on nie tylko Cię nie kocha(choćby zapewniał, że jest inaczej) ale też nie szanuje. Jako kobieta która "dała" mu dzieci i wiele lat swojego życia zasługujesz na zupełnie inne traktowanie. Mimo, że wydaje Ci się to niewykonalne to zmuś się (tak zmuś) do podjęcia tej decyzji juz teraz. Spakuj go i nie słuchaj nawet jego wyjaśnień. Nie zasłużył na to a Ty zasługujesz na szczęście bez niego.

[nunny]

Nie potrafiłabym wybaczyć. Szkoda życia na takiego łajdaka.

[atimaF]

Jesli faktycznie przyznal sie zonie, ze od pol roku ja zdradza, to nawet niech z tej delegacji nie wraca.
A autorka niech mu zapakuje rzeczy .
Bo ja zrozumialam, ze sprawa nie jest jasna, tylko ten esemes.
Ale jesli przyznal sie, to popieram swoje przedmowczynie.
I dla dobra dzieci niech nie wraca.

[men33]

Jestem zdania, że każdy nawet po wieloletnim związku ma PRAWO zacząć ułożyć sobie życie u boku innej osoby. Nawet małżeństwo to nie dożywocie. Jednak w tym wypadku facet Autorki zachował się jak ostatni skur...... O ile jestem w stanie zrozumieć, że znalazł sobie inną kobietę, to nie mogę pojąc jak można bzykać kochankę a żonie w dalszym ciągu mówić, że jest kobietą jego życia. I jeszcze to branie pod szantaż- bo tak to trzeba nazwać- i odwoływanie się do dzieci. To już jest podwójne s☠☠☠☠...... z jego strony. Co mogę poradzić Autorce. Sytuacja jest rzeczywiście fatalna, bo małżonek romansu nie zakończy, co najwyżej unormuje te sytuacje bo jak zona nie kopnie go w du. pe, to tym samym będzie miał przyzwolenie na kontynuowanie romansu co z biegiem czasu prawdopodobnie skończy się zupełnym odstawieniem żony na tor boczny. Czy to się podoba czy nie, tego związku już nie ma.

[Kalina27]

Czytam Wasze wszystkie rady i opinie i płaczę . Serce mi pęka po raz milionowy tego tygodnia.
Sytuacje moja komplikuje fakt, ze jestem od niego finansowo uzależniona. Kluczowym powodem tej sytuacji kryzysowej jest fakt, ze mąż od dwóch lat pracuje i mieszka poza domem . Jest z nami w weekendy. Juz od jakiegoś czasu czułam, ze jest coś nie tak, lecz nie miałam dowodu. Teraz dowód jest, którego nawet sie nie wyparł. Pisząc to nie do końca dowierzam, ze to o mnie.
W głowie przelatuje mi tysiące myśli. Tak, jak któraś z Was napisała - dał mi nadzieje wyjeżdżając. Obietnica rozmowy jest dla mnie jak podana ręka dla tonącego. Czuje niemoc do podjęcia decyzji o rozstaniu. Decyzje o wspólnym życiu dla dobra dzieci ułatwia fakt, ze nie ma go z nami w tygodniu. Może to pozwoli mi przetrwać ten czas. I będę go obserwować, czy chce odbudowy związku, czy nie. Jeśli zdecydowałbym sie mu przebaczyć to musiałabym to tak prawdziwie poczuć. Deklaracja sama w sobie nie wystarczy bo wtedy zniszczę sie całkowicie. Przy decyzji o dalszym wspólnym życiu bez terapii małżeńskiej sie nie obejdzie.
Pytanie ciagle brzmi, czego on chce? Czy tez ja kocha? Dlatego czekam na rozmowę. Dzis napisał, ze wraca w te niedziele w nocy. Paralizuje mnie strach przed tym spotkaniem ale tez nie mogę sie doczekać. Chce mieć to juz za sobą ...

[mary_poppins]

Napisane przez Kalina27

Dzis napisał, ze wraca w te niedziele w nocy.

Kto wraca w świąteczną niedzielę z delegacji?

[Jamaika88]

Napisane przez Kalina27

Czytam Wasze wszystkie rady i opinie i płaczę . Serce mi pęka po raz milionowy tego tygodnia.
Sytuacje moja komplikuje fakt, ze jestem od niego finansowo uzależniona. Kluczowym powodem tej sytuacji kryzysowej jest fakt, ze mąż od dwóch lat pracuje i mieszka poza domem . Jest z nami w weekendy. Juz od jakiegoś czasu czułam, ze jest coś nie tak, lecz nie miałam dowodu. Teraz dowód jest, którego nawet sie nie wyparł. Pisząc to nie do końca dowierzam, ze to o mnie.
W głowie przelatuje mi tysiące myśli. Tak, jak któraś z Was napisała - dał mi nadzieje wyjeżdżając. Obietnica rozmowy jest dla mnie jak podana ręka dla tonącego. Czuje niemoc do podjęcia decyzji o rozstaniu. Decyzje o wspólnym życiu dla dobra dzieci ułatwia fakt, ze nie ma go z nami w tygodniu. Może to pozwoli mi przetrwać ten czas. I będę go obserwować, czy chce odbudowy związku, czy nie. Jeśli zdecydowałbym sie mu przebaczyć to musiałabym to tak prawdziwie poczuć. Deklaracja sama w sobie nie wystarczy bo wtedy zniszczę sie całkowicie. Przy decyzji o dalszym wspólnym życiu bez terapii małżeńskiej sie nie obejdzie.
Pytanie ciagle brzmi, czego on chce? Czy tez ja kocha? Dlatego czekam na rozmowę. Dzis napisał, ze wraca w te niedziele w nocy. Paralizuje mnie strach przed tym spotkaniem ale tez nie mogę sie doczekać. Chce mieć to juz za sobą ...

Jeśli cokolwiek chcecie ratować, to na pewno nie w układzie: on w tygodniu poza domem, na weekend w domu. Podejrzewam, że teraz wygląda to tak, że on prowadzi podwójne życie, w tygodniu żyją sobie z kochanką jak małżeństwo, w weekendy znów pełni rolę Twojego męża. Widzisz w nim jakąkolwiek skruchę? Gdyby nie ten nieszczęsny sms, to nie wiadomo kiedy byś się dowiedziała.

[bb410bd1fbb42d2edea92b1ada01ce79bf3cfb02_603add0278cd5]

Napisane przez Kalina27

Czytam Wasze wszystkie rady i opinie i płaczę . Serce mi pęka po raz milionowy tego tygodnia.
Sytuacje moja komplikuje fakt, ze jestem od niego finansowo uzależniona. Kluczowym powodem tej sytuacji kryzysowej jest fakt, ze mąż od dwóch lat pracuje i mieszka poza domem . Jest z nami w weekendy. Juz od jakiegoś czasu czułam, ze jest coś nie tak, lecz nie miałam dowodu. Teraz dowód jest, którego nawet sie nie wyparł. Pisząc to nie do końca dowierzam, ze to o mnie.
W głowie przelatuje mi tysiące myśli. Tak, jak któraś z Was napisała - dał mi nadzieje wyjeżdżając. Obietnica rozmowy jest dla mnie jak podana ręka dla tonącego. Czuje niemoc do podjęcia decyzji o rozstaniu. Decyzje o wspólnym życiu dla dobra dzieci ułatwia fakt, ze nie ma go z nami w tygodniu. Może to pozwoli mi przetrwać ten czas. I będę go obserwować, czy chce odbudowy związku, czy nie. Jeśli zdecydowałbym sie mu przebaczyć to musiałabym to tak prawdziwie poczuć. Deklaracja sama w sobie nie wystarczy bo wtedy zniszczę sie całkowicie. Przy decyzji o dalszym wspólnym życiu bez terapii małżeńskiej sie nie obejdzie.
Pytanie ciagle brzmi, czego on chce? Czy tez ja kocha? Dlatego czekam na rozmowę. Dzis napisał, ze wraca w te niedziele w nocy. Paralizuje mnie strach przed tym spotkaniem ale tez nie mogę sie doczekać. Chce mieć to juz za sobą ...

On Ci nie dał żadnej nadzieji, tylko sobie szykuje grunt pod dobrą wymówkę Weź nie bądź naiwna. Są jeszcze alimenty (na Ciebie i dzieci), można go pocisnąć przy podziale majątku, a Ty możesz pracować przecież i wtedy dasz sobie radę.

[Kalina27]

Napisane przez Jamaika88

Jeśli cokolwiek chcecie ratować, to na pewno nie w układzie: on w tygodniu poza domem, na weekend w domu. Podejrzewam, że teraz wygląda to tak, że on prowadzi podwójne życie, w tygodniu żyją sobie z kochanką jak małżeństwo, w weekendy znów pełni rolę Twojego męża. Widzisz w nim jakąkolwiek skruchę? Gdyby nie ten nieszczęsny sms, to nie wiadomo kiedy byś się dowiedziała.

Niestety ja tez to podejrzewam. Nawet nie wiem, w której części Warszawy dokładnie mieszka. Nie chciał podać adresu zamieszkania swojemu bratu, który był w stolicy przejazdem i chciał go odwiedzić.
Myśle, ze gdyby nie ten SMS - wypieralby sie wszystkiego jeszcze bardz długo. I to mnie najbardziej boli.

[bb410bd1fbb42d2edea92b1ada01ce79bf3cfb02_603add0278cd5]

Napisane przez Kalina27

Niestety ja tez to podejrzewam. Nawet nie wiem, w której części Warszawy dokładnie mieszka. Nie chciał podać adresu zamieszkania swojemu bratu, który był w stolicy przejazdem i chciał go odwiedzić.
Myśle, ze gdyby nie ten SMS - wypieralby sie wszystkiego jeszcze bardz długo. I to mnie najbardziej boli.

ale czekaj, to Ty nawet nie znasz jego adresu w Warszawie? : O

[201803290936]

Napisane przez Kalina27

Czytam Wasze wszystkie rady i opinie i płaczę . Serce mi pęka po raz milionowy tego tygodnia.
Sytuacje moja komplikuje fakt, ze jestem od niego finansowo uzależniona. Kluczowym powodem tej sytuacji kryzysowej jest fakt, ze mąż od dwóch lat pracuje i mieszka poza domem . Jest z nami w weekendy. Juz od jakiegoś czasu czułam, ze jest coś nie tak, lecz nie miałam dowodu. Teraz dowód jest, którego nawet sie nie wyparł. Pisząc to nie do końca dowierzam, ze to o mnie.
W głowie przelatuje mi tysiące myśli. Tak, jak któraś z Was napisała - dał mi nadzieje wyjeżdżając. Obietnica rozmowy jest dla mnie jak podana ręka dla tonącego. Czuje niemoc do podjęcia decyzji o rozstaniu. Decyzje o wspólnym życiu dla dobra dzieci ułatwia fakt, ze nie ma go z nami w tygodniu. Może to pozwoli mi przetrwać ten czas. I będę go obserwować, czy chce odbudowy związku, czy nie. Jeśli zdecydowałbym sie mu przebaczyć to musiałabym to tak prawdziwie poczuć. Deklaracja sama w sobie nie wystarczy bo wtedy zniszczę sie całkowicie. Przy decyzji o dalszym wspólnym życiu bez terapii małżeńskiej sie nie obejdzie.
Pytanie ciagle brzmi, czego on chce? Czy tez ja kocha? Dlatego czekam na rozmowę. Dzis napisał, ze wraca w te niedziele w nocy. Paralizuje mnie strach przed tym spotkaniem ale tez nie mogę sie doczekać. Chce mieć to juz za sobą ...

Czytając coś takiego można się tylko przestraszyć jak musiał wyglądać ten związek do tej pory.

[Kalina27]

[1=bb410bd1fbb42d2edea92b1 ada01ce79bf3cfb02_603add0 278cd5;59686626]On Ci nie dał żadnej nadzieji, tylko sobie szykuje grunt pod dobrą wymówkę Weź nie bądź naiwna. Są jeszcze alimenty (na Ciebie i dzieci), można go pocisnąć przy podziale majątku, a Ty możesz pracować przecież i wtedy dasz sobie radę.[/QUOTE]

Poczekam cierpliwie do chwili rozmowy. Wysłucham go. Nie jestem naiwna. Jestem tylko ostrożna. Wyważona. Aż sama siebie nie poznaje.
Wiem, ze sobie poradzę finansowo, jeśli tylko dobrze to zorganizuję. Ale wiem, ze rozwód nigdy nie jest obojętny dla dzieci. Tego chce im oszczędzić. Póki wytrzymam. Póki będzie w ogóle o co walczyć.

---------- Dopisano o 14:09 ---------- Poprzedni post napisano o 14:06 ----------

Napisane przez Doris1981

Czytając coś takiego można się tylko przestraszyć jak musiał wyglądać ten związek do tej pory.

Wyglądał tak: dwoje, coraz bardziej sobie obcych ludzi, spotyka sie co weekend by wspólnie pobyć z dziećmi. Bo bycie razem juz od dawna przestało istnieć.

[Jamaika88]

Napisane przez Kalina27

Niestety ja tez to podejrzewam. Nawet nie wiem, w której części Warszawy dokładnie mieszka. Nie chciał podać adresu zamieszkania swojemu bratu, który był w stolicy przejazdem i chciał go odwiedzić.
Myśle, ze gdyby nie ten SMS - wypieralby sie wszystkiego jeszcze bardz długo. I to mnie najbardziej boli.

Naprawdę, bardzo dziwna sprawa z tym adresem. Chyba czas mu pokazać, że nie jesteś głupią gąską. Pakuj mu walizki, niech to będzie dla Ciebie nawet jakaś forma terapii, odreagowania. Nie musisz od razu wystawiać ich za drzwi, ważne żebyś mu pokazała, że też masz coś do powiedzenia w tej sprawie. Spróbuj też zdobyć jakieś dowody zdrady, mogą się przydać przy rozwodzie.

[bb410bd1fbb42d2edea92b1ada01ce79bf3cfb02_603add0278cd5]

Napisane przez Kalina27

Wyglądał tak: dwoje, coraz bardziej sobie obcych ludzi, spotyka sie co weekend by wspólnie pobyć z dziećmi. Bo bycie razem juz od dawna przestało istnieć.

I co Ty chcesz ratować? Przecież Wy już wyglądacie jak po rozwodzie: on daje Ci kasę na utrzymanie, żyjecie osobno, co weekend dzieci widują ojca...

[mary_poppins]

Napisane przez Kalina27

Wiem, ze sobie poradzę finansowo, jeśli tylko dobrze to zorganizuję. Ale wiem, ze rozwód nigdy nie jest obojętny dla dzieci. Tego chce im oszczędzić. Póki wytrzymam. Póki będzie w ogóle o co walczyć.

Kalina, dzieci nie odbierają rozwodów tak jak dorośli. To nie działa dla dziecka na zasadzie: wstyd, boże co to będzie, co ludzie powiedzą, tyle lat razem, kredyt, rodzina - jak dla niektórych dorosłych. Dzieci widzą co się w domu dzieje i tak, jak rodzice się rozchodzą to dla dzieci nie jest to obojętne, ale tak samo obojętna nie jest dla dzieci zdrada rodzica , terapia małżeńska, kłótnie, czerwone oczy matki i znikający z domu, oschły ojciec. To ON uruchomił tę machinę, która - czy będzie rozwód, czy go nie będzie - spowodowała, że życie Waszych dzieci w rodzinie nie będzie już takie samo, jakie było. To on to spowodował swoim romansem, i Ty możesz kierować się teraz Waszym wspólnym dobrem. Dzieci cierpieć będą tak czy siak, nawet jeśli zostaniesz z mężem i będziesz przed nimi udawać, że wszystko jest okej - głupie nie są i będą widziały, że nie jest. Lepiej już z nimi musieć usiąść (ze starszymi oczywiście) i powiedzieć im, że mama i tata nie mogą być już razem ale oboje ich kochają, niż prowadzić życie małżeńskie pełne wzajemnej niechęci, bóli i wątpliwości pod płaszczykiem "dzieciaki, wszystko jest przecież dobrze". Wtedy dzieciak świruje, nie wie co ma myśleć i zaprzecza własnym odczuciom, więc strzeż się absolutnie udawania przed dzieciakami, że się nic nie stało. Stało się, i to jest niestety w 100% wina tatusia. Nie zgrywaj przed nimi bohaterki.

[911814027737b2fb37208075fbc353dc82d7d123_64640b1bca2a5]

Napisane przez Kalina27

Poczekam cierpliwie do chwili rozmowy. Wysłucham go. Nie jestem naiwna. Jestem tylko ostrożna. Wyważona. Aż sama siebie nie poznaje.

Wiem, ze sobie poradzę finansowo, jeśli tylko dobrze to zorganizuję. Ale wiem, ze rozwód nigdy nie jest obojętny dla dzieci. Tego chce im oszczędzić. Póki wytrzymam. Póki będzie w ogóle o co walczyć.

Pamietaj, ze dzieci natychmiast wyczuwają atmosferę w domu i widza same wiele rzeczy, nawet tych o których im sie nie mowi, a moze zwłaszcza tych. Myśle ze dla dzieci obserwowanie takiego związku rodziców to krzywda. Jaki model związku im to zaszczepi na przyszłość? Nieszczęśliwie, ale za to razem? Zreszta wyglada na to, ze te dzieci i tak maja tego ojca z doskoku na weekendy - w tygodniu do kolacji, na rower w majowkowy weekend, wtedy go nie ma. Po rozwodach ojcowie czy matki przeciez spotykają sie z dziećmi wlasnie tak- na weekendy na przykład. A dzieci Twoje sa na tyle duze ze beda widzieć rozpad związku rodziców niezależnie od rozwodu.

[BiegnijLola]

Napisane przez Kalina27

Niestety ja tez to podejrzewam. Nawet nie wiem, w której części Warszawy dokładnie mieszka. Nie chciał podać adresu zamieszkania swojemu bratu, który był w stolicy przejazdem i chciał go odwiedzić.
Myśle, ze gdyby nie ten SMS - wypieralby sie wszystkiego jeszcze bardz długo. I to mnie najbardziej boli.

Jeśli przez cały czas, kiedy mieszkał poza domem nie byłaś u niego, jeśli nawet nie wiesz gdzie dokładnie on mieszka, a co więcej nie chciał podać adresu zamieszkania swojemu bratu... To niestety, ale wygląda na to, że on faktycznie z tą babą mieszka.


Bardzo Ci współczuję całej tej sytuacji... Twój mąż to s****iel. Inaczej tego nie napiszę. Ty siedzisz w domu, odchowujesz Wasze dzieci, a on weekendowy tatuś i jeszcze poleciał za jakąś obcą dupą. Przykre to jest wszystko strasznie. Zastanów się co będzie najlepsze dla Ciebie i dla dzieciaków. Masz ludzi którzy ewentualnie Ci pomogą? Rodziców/rodzeństwo?

[cava]

Napisane przez Kalina27

Niestety ja tez to podejrzewam. Nawet nie wiem, w której części Warszawy dokładnie mieszka. Nie chciał podać adresu zamieszkania swojemu bratu, który był w stolicy przejazdem i chciał go odwiedzić.
Myśle, ze gdyby nie ten SMS - wypieralby sie wszystkiego jeszcze bardz długo. I to mnie najbardziej boli.

:/

Strasznie Ci współczuję.

Ale teraz to ja mam już pewność, że on ma... drugi dom z inną.
Dlatego nie wiesz gdzie mieszka w tygodniu.
To dla mnie niewyobrażalne.
A co niby jakby mu się coś stało, albo któremuś z Waszych dzieci? Jak miałabyś go znaleźć?

No ale on o tym nie myśli, bo ma koło siebie kogoś, kto w razie co, udzieli mu pomocy.
A Ty jesteś od czarnej roboty przy dzieciach.


Przemyśliwaj to sobie.
Ale tez już zacznij sobie wybijać z głowy, że dla dzieci rozwód rodziców to taka tragedia.
Nie, o wiele większą tragedią, jest dla dzieci życie w dysfunkcyjnej rodzinie.

One i tak z tego co piszesz, maja ojca tylko na weekend co najwyżej, czasami.
Z Tobą są na co dzień i z Tobą na co dzień zostaną - żadna zmiana.
Dla nich, nie zmieni się NIC.

Jedyne co, to po okresie rozwodowym, odzyskają spokojną matkę a nie będą musiały żyć latami z kłębkiem nerwów i wrakiem matki.


Przestań myśleć stereotypami, dzieci nie są głupie, dzieci są jak barometry, one ZAWSZE wiedzą jak jest naprawdę między rodzicami i nic ich tak nie kaleczy, jak życie w kłamstwie i nibyrodzinie.

Przetrawiaj, myśl racjonalnie, nie wahaj sie zasięgnać rady prawnika.
Przyczaj sie trochę i zbieraj dowody w _tajemnicy_ przed mężem.

Nie bądź głupia.

[MissChievousTess]

Klasyka gatunku- żona zależna finansowo od męża, kilkoro dzieci na utrzymaniu, wszystko głównie z pensji męża. Facet pracujący dużo poza domem, spotykanie się tylko w weekendy.
Znam wiele takich historii.
Pewnie, że zdrada straszna rzecz, ale w takim układzie zawsze na rozpad związku pracują obie strony.
Pytanie czy Ty dasz radę uniezależnić się finansowo. Bo na alimenty nie ma za bardzo co liczyć. 80% ojców w Polsce zalega z ich płatnością. Nawet jak matka ma je zasądzone to są to wirtualne pieniądze, trudno uzyskać ich wypłacenie.
Z jednym dzieckiem da się radę, ale z trójką? Na boje sądowe pewnie kasy Ci nie starczy jak będziesz starała się dopiąć budżet z dnia na dzień.
Zdrada nie musi kończyć się rozwodem o ile facet rozstanie się z kochanką, a para przepracuje swoje problemy.
Jeśli chciałabyś ratować związek to możecie spróbować terapii małżeńskiej, ale on najpierw musiałby zakończyć romans. No i Ty musiałabyś podjąć pracę tak by była większa symetria w waszym związku, żeby on mógł być częściej w domu, żeby obciążenia związane z życiem zawodowym rozkładały się na Was oboje jako rodziców bardziej równomiernie.
U niego ta kochanka mogła być np. lekiem na przewlekły stres, na przemęczenie pracą, na to, że Ty zajmujesz się głównie dziećmi, a on został zepchnięty na boczny tor tylko do roli świnki- skarbonki przynoszącej kasę w zębach do domu.
Proza życia w układzie jaki wybraliście często tak się kończy, facet czuje się jak się czuje no i potem romanse albo alkohol albo dragi i płacz i zgrzytanie zębów.

[jesienny_lisc]

Ty nie jesteś naiwna? Jesteś naiwniakiem stulecia. Facet ma drugi dom z inną kobietą!!! Dociera to do Ciebie?

Dzieciom nie zrobi różnicy czy ich weekendowy tatuś jest dalej Twoim mężem czy nie. Jakbyś je zapytała bez emocji, bez sugerowana odpowiedzi, to pewnie by się okazało, że im to zupełnie bez różnicy czy ojciec z nimi mieszka czy nie.

[celka2000]

1. od kiedy on pracuje w tej Warszawie?
2. ciekawe, czy pol roku to pol roku....

[Jamaika88]

A on w tej Warszawie pracuje od tych 2 lat? I przez te 2 lata nie wiedziałaś, gdzie mieszka? Bo jeśli tak, to zastanowiłabym się nad tym czy ten romans nie trwa dłużej niż pół roku. Dziewczyny mają rację, w codziennej sytuacji dzieci rozwód niewiele zmieni, a wiele może polepszyć.
Zastanawiam się też czemu od razu nie chciał wyjaśnić całej sytuacji, zupełnie jakby nie chciał podejmować kluczowych decyzji przed wybadaniem swojej sytuacji z kochanką. Ty Kalina wciąż masz jakąś nadzieję, a być może Twój mąż właśnie pracuje nad ułożeniem sobie nowego życia z kochanką.