Jak to jest ??? Wasze historie !!!

[aniya]

Jedna rzecz jaka mi teraz nasunela sie do glowy w zwiazku z emigracja to to, ze do tej pory nie udalo mi sie znalezc w Kanadzie bratniej duszy. I nie mowie o mezu , ktory jest na kazdym kroku, jak cien (prawie mnie przesladuje haha ), tylko o przyjaciolce, a nawet bliskiej kolezance. Moze to tez wina wieku (jak przyjechalam mialam 20 lat), bo takie przyjaznie na cale zycie zawiera sie zwykle bedac w szkole podstawowej, sredniej...

To jest ogormny minus mojego bycia tutaj. W Polsce zostawilam trzy kobietki, z ktorymi mozna bylo konie krasc. Internet troche pomaga w podtrzymaniu tego ognika, ale zauwazam , ze i on pomalu gasnie. One maja juz swoje zycie, tam w Polsce, inne, zawsze wydawalo mi sie, ze moze i nie do konca takie jakby chcialy, ale szczesliwe.

Zawiodlam sie juz na tylu ludziach tutaj. Moze mam w sobie jakis negatywny magnes, ktory ciagnie nie tych co trzeba. Okropnie brakuje mi moich sprawdzonych znajomych. W koncu z kotem, a tym bardziej z mezem nie pogadam o zakupach, albo okresie...

Mam nadzieje, ze Wam dziewuchy dobrze sie uklada pod tym wzgledem. Moze z czasem to i do mnie przyjdzie.

[CzarnyElf]

Napisane przez aniya

Jedna rzecz jaka mi teraz nasunela sie do glowy w zwiazku z emigracja to to, ze do tej pory nie udalo mi sie znalezc w Kanadzie bratniej duszy. I nie mowie o mezu , ktory jest na kazdym kroku, jak cien (prawie mnie przesladuje haha ), tylko o przyjaciolce, a nawet bliskiej kolezance. Moze to tez wina wieku (jak przyjechalam mialam 20 lat), bo takie przyjaznie na cale zycie zawiera sie zwykle bedac w szkole podstawowej, sredniej...

To jest ogormny minus mojego bycia tutaj. W Polsce zostawilam trzy kobietki, z ktorymi mozna bylo konie krasc. Internet troche pomaga w podtrzymaniu tego ognika, ale zauwazam , ze i on pomalu gasnie. One maja juz swoje zycie, tam w Polsce, inne, zawsze wydawalo mi sie, ze moze i nie do konca takie jakby chcialy, ale szczesliwe.

Zawiodlam sie juz na tylu ludziach tutaj. Moze mam w sobie jakis negatywny magnes, ktory ciagnie nie tych co trzeba. Okropnie brakuje mi moich sprawdzonych znajomych. W koncu z kotem, a tym bardziej z mezem nie pogadam o zakupach, albo okresie...

Mam nadzieje, ze Wam dziewuchy dobrze sie uklada pod tym wzgledem. Moze z czasem to i do mnie przyjdzie.

Jak ja Cie rozumiem-mam to samo-nie mam tu zadnej kolezanki-(chociaz jestem tu juz prawie 4 lata)o przyjaciolce to nawet nie marze-pozostaja siostry w Polsce i rozmowy na Skype

Pozdrawiam i zycze Ci odnalezienia bratniej duszy za granica

[CzarnyElf]

Jak to jest?Czasami ciezko-jestem juz tu prawie 4 lata ale ciagle czuje sie w pewnym sensie obco-do tej pory mam lekka blokade jezykowa jezeli chodzi o rozmawianie z amerykanami(z wyjatkiem mojego meza bo z nim to moge nawijac do woli
Przyzwyczailam sie do wygody zycia tutaj-(podoba mi sie latwiejsze bezpieczniejsze zycie -ale tesknie za otwartoscia Polakow, polskim jedzeniem i piwem i rodzina
Ale doceniam tez wiele rzeczy tutaj-chociaz czasami jest ciezko bo trzeba zaczynac praktycznie wszystko od poczatku.

[aniya]

Napisane przez CzarnyElf

(...)podoba mi sie latwiejsze bezpieczniejsze zycie -ale tesknie za otwartoscia Polakow, polskim jedzeniem i piwem i rodzina
Ale doceniam tez wiele rzeczy tutaj-chociaz czasami jest ciezko bo trzeba zaczynac praktycznie wszystko od poczatku.

Dokladnie jest tak Elfiku jak piszesz. Te same uczucia emigranckie siedza i we mnie.

[kobietka]

Napisane przez aniya

Jedna rzecz jaka mi teraz nasunela sie do glowy w zwiazku z emigracja to to, ze do tej pory nie udalo mi sie znalezc w Kanadzie bratniej duszy. I nie mowie o mezu , ktory jest na kazdym kroku, jak cien (prawie mnie przesladuje haha ), tylko o przyjaciolce, a nawet bliskiej kolezance. Moze to tez wina wieku (jak przyjechalam mialam 20 lat), bo takie przyjaznie na cale zycie zawiera sie zwykle bedac w szkole podstawowej, sredniej...

To jest ogormny minus mojego bycia tutaj. W Polsce zostawilam trzy kobietki, z ktorymi mozna bylo konie krasc. Internet troche pomaga w podtrzymaniu tego ognika, ale zauwazam , ze i on pomalu gasnie. One maja juz swoje zycie, tam w Polsce, inne, zawsze wydawalo mi sie, ze moze i nie do konca takie jakby chcialy, ale szczesliwe.

Zawiodlam sie juz na tylu ludziach tutaj. Moze mam w sobie jakis negatywny magnes, ktory ciagnie nie tych co trzeba. Okropnie brakuje mi moich sprawdzonych znajomych. W koncu z kotem, a tym bardziej z mezem nie pogadam o zakupach, albo okresie...

Mam nadzieje, ze Wam dziewuchy dobrze sie uklada pod tym wzgledem. Moze z czasem to i do mnie przyjdzie.

Ehh, a ja myslalam, ze tylko ja mam takie rozrerki Mam dokladnie te same smutki. Nie moge jakos z nikim sie zaprzyjaznic. Jak poznaje jakas dziewczyne-rowiesniczke, z ktora na pierwszy rzut oka moglabym sie zaprzyjaznic, to juz po paru tyg. wychodza jakies dziwne niesmaki... Po kilku takich "probach" doszlam do wniosku, ze pewnie ja mam jakis straszny charakter Ale za kazdym nastepnym razem staram sie bardziej, a i tak nie wychodzi.... Eh.. zaczynam smecic, wiem Ale jak przeczytalam, ze i Wy macie podobne odczucia, to pomyslalam, ze moze to jednak nie moja wina. Moze to Polacy za granica poprostu nie potrafia sie przyjaznic... A moze i nie.... Nie wiem.... Ale przyznam szczerze, ze bardzo brakuje mi bratniej duszy, i jedyne co pozostalo to wlasnie net...

[sunapee]

Napisane przez aniya

Jedna rzecz jaka mi teraz nasunela sie do glowy w zwiazku z emigracja to to, ze do tej pory nie udalo mi sie znalezc w Kanadzie bratniej duszy.

wiesz,ja tez na wielu osobach sie tu "przejechalam" ale mimo to nie stracilam wiary w ludzi.Czesto sie przeprowadzalam,ale w kazdym miejscu dosc szybko poznawalam przyjaciol,czy tez znajomych.Czasem byla to wieksza,czasem mniejsza grupka,ale zawsze znalezli sie serdeczni ludzie z ktorymi mozna bylo sie spotkac czy wyskoczyc razem na impreze.Teraz na nowym miejscu wszyscy moi znajomi to w zasadzie znajomi z meza pracy,ale to nie jest zadna przeszkoda.Zawsze sie trafi jakis wspolny wypad na lunch,albo impreza u kogos w domu.A moze rozejzyj sie czy w okolicy gdzie meiszkasz sa jakies zajecia sportowe,albo inne tego typu rozrywki? Tam tez mozna poznac ludzi.Ja np ostatnio jezdze z kumpela grac w Bingo (no nie smiac sie!!!!),tam jest baaaardzo duzo ludzi i w zasadzie bylam dopiero 2 razy a juz znam pare osob.Trzeba sie tylko przelamac i smialo zagadywac do obcych.
No i musze sie tez pochwalic,ze poznalam fajna psiapsiule wlasnie przez wizaz (Gosia )Gadulcujemy moze od miesiaca a czuje jakbym ja znala od dziecka,mamy na prawde duzo wspolnego i juz sie nie moge doczekac kiedy sie spotkamy i wyruszymy razem na podboj B ostonu
Trzymam kciuki na pewno Ci sie uda

[sunapee]

Napisane przez kobietka

Moze to Polacy za granica poprostu nie potrafia sie przyjaznic... A moze i nie.... Nie wiem.... Ale przyznam szczerze, ze bardzo brakuje mi bratniej duszy, i jedyne co pozostalo to wlasnie net...

A moze wlasnie tu jest problem,ze za bardzo podkreslamy te nasza Polskosc.Moze trzeba by przestac postrzegac ludzi jako Polaka,Niemca czy Amerykanina,a bardziej jako czlowieka z ktorym chcemy sie zaprzyjaznic? Ja wiem,ze czesto odpychaja nas cechy innych wynikajace z roznic kulturowych,ale jesli chcemy znalezc przyjazna dusze to wlasnie musimy sie nauczyc nie zwracac uwagi na te roznice.Mnie w Amerykanach denerwuje bardzo duzo cech czy zachowan,ale nauczylam sie ich nie zauwazac.A jesli nawet cos mnie zirytuje to mysle sobie "Magda,nie kazdy jest taki,jakim chcialabys zeby byl,to jest inna kultura i albo to zaakceptujesz albo bedziesz sama jak palec z mezem i psem przy boku"....na mnie to dziala

[sunapee]

Napisane przez CzarnyElf

Jak ja Cie rozumiem-mam to samo-nie mam tu zadnej kolezanki-(chociaz jestem tu juz prawie 4 lata)o przyjaciolce to nawet nie marze-pozostaja siostry w Polsce i rozmowy na Skype

Pozdrawiam i zycze Ci odnalezienia bratniej duszy za granica

Elfie nie marudz dopiero co sie przeprowadzilas wiec wszystko jeszcze przed Toba.Ja wiem ze Ci sie uda,bo fajna z Ciebie babka

[CzarnyElf]

Napisane przez sunapee

Elfie nie marudz dopiero co sie przeprowadzilas wiec wszystko jeszcze przed Toba.Ja wiem ze Ci sie uda,bo fajna z Ciebie babka

No mam nadzieje-a tymczasem wlaczam Skype

[aniya]

Napisane przez sunapee

A moze wlasnie tu jest problem,ze za bardzo podkreslamy te nasza Polskosc.Moze trzeba by przestac postrzegac ludzi jako Polaka,Niemca czy Amerykanina,a bardziej jako czlowieka z ktorym chcemy sie zaprzyjaznic? Ja wiem,ze czesto odpychaja nas cechy innych wynikajace z roznic kulturowych,ale jesli chcemy znalezc przyjazna dusze to wlasnie musimy sie nauczyc nie zwracac uwagi na te roznice.Mnie w Amerykanach denerwuje bardzo duzo cech czy zachowan,ale nauczylam sie ich nie zauwazac.A jesli nawet cos mnie zirytuje to mysle sobie "Magda,nie kazdy jest taki,jakim chcialabys zeby byl,to jest inna kultura i albo to zaakceptujesz albo bedziesz sama jak palec z mezem i psem przy boku"....na mnie to dziala

Wiesz jest w tym ogrom racji, ze nie powinno sie zamykac w tylko jednej szufladce. Problem ze mna jest taki, ze mimo iz jako tako znam angielski, jezyk jest dla mnie olbrzymia przeszkoda i nie potrafie sie wyluzowac (no moze po szklaneczce czegos mocniejszego ) rozmawiajac na codzienne, "babskie" tematy z obcokrajowcem. Jesli przerwe ta bariere, moze inaczej spojrze na ludzi.

Pozdrawiam cieplo z zimnej Kanady