Pracy szukamy, ciągle się wspieramy i nigdy nie poddamy! cz. IX

[20160901857]

Napisane przez Jabluszko9

Ja się wtrącę. Jako 18/19 latka po maturze nie w głowie mi było myślenie o rynku pracy. Myślałam o studiach "Bo każdy idzie", myślałam o fajnym ubraniu, u wakacjach, a nie analizowałam potencjalną możliwość zatrudnienia w mojej branży. Serio. Może były takie osoby, które od początku liceum interesowały się rynkiem i chwała im za to (pewnie teraz mają stałą pracę), ale ja na prawdę o tym nie myślałam. Dopiero na 2-3 roku zaczęłam widzieć, co i jak w trawie piszczy...

W mojej klasie w liceum było 5 (!) osób, które świadomie wybrały profil pod maturę i studia (jestem dumna z siebie, że byłam jedna z nich, chociaż motywacja, która mną wtedy kierowała jest śmieszna i beznadziejna). Reszta ogarniala temat w kwietniu i na zasadzie "zdaje polski, fizykę i geografię - na co mogę z tym iść? ". Przeraża mnie takie podejście i nie jest dla mnie żadnym wytłumaczeniem młody wiek - 18 lat to już dorośli ludzie, nasi przodkowie w tym wieku ginęli na wojnie, a teraz te dzieciaczki takie biedne, że nawet nie wiedzą czym się interesują i nie potrafią wybrać studiów

[nicRu]

Napisane przez Nemme

Źle może to określiłam... Chodziło mi o to, że jeżeli ktoś wyspecjalizuje się już na studiach, dąży swoją ścieżką kariery, to zdobędzie pracę - i raczej o to chodziło mi ze skończeniem "specjalistycznych studiów" Trudniej albo łatwiej, ale w końcu zdobędzie, bo ma wiedzę i poznał narzędzia do jej wykonywania. Bo ktoś kto skończył informatykę, a nie zna żadnego języka programowania, nie zna się na bazach danych albo sieciach, no to cóż, ale jest praktycznie nikim na rynku pracy.
Moje doświadczenie mówi, że nie każdy skończy studia Miałam na roku 160 osób. Na 4 roku zostało nas 31 osób, obronę w tym roku miało nas 17. A jak już ktoś się naprawdę uprze, to musi jednak coś wynieść ze studiów, mimo wszystko





Akurat studenci lotnictwa i kosmonautyki są specyficzni Żeby mieć pracę po tych studiach, trzeba jeszcze skończyć trochę kursów z zakresu mechaniki, zdobyć uprawnienia w pewnych dziedzinach. I jak ktoś wykona taki plan i dąży do tego to jednak pracę w zawodzie znajdzie
Niekoniecznie po studiach trzeba pracować w Polsce, znam mnóstwo absolwentów, którzy wyjechali za granicę bo tam dostali pracę, na przykład po biotechnologii czy inżynierii biomedycznej właśnie Jestem zdania, że jak ktoś chce, to znajdzie. Jak ktoś ma mnóstwo wymówek, ale bimbał sobie na studiach to cóż, jego problem

Dużo ludzi idzie na studia. Ale ilu z nich kończy te studia? I ilu posiada wiedzę i umiejętności? Ano, o wiele mniej.


Moim zdaniem od nowa powinno się wprowadzić egzaminy wstępne na studia. Przesiew byłby olbrzymi i skończyłoby się utrzymywanie wałkoni za wszelką cenę

Widzisz, a sa tacy, którzy zakładają że nie wyjadą bo nie i basta (chociaż przy odrobinie wysiłku mogliby mieć fajne perspektywy) a potem siedzą i psioczą bo skończyli specyficzne studia.

Tez uważam, że studia powinny być dla najzdolniejszych i nie powinny być przedstawiane jako powszechny obowiązek. Z mojego rocznika dużo lepiej radzą sobie w życiu osoby, które poszly do technikum, przysiadły nad językiem, wyjechały za granicę i robią to, co lubią (w sensie: nie "zmywak" a praca w studio tatuażu, gabinecie kosmetycznym, na siłowni co faktycznie ich jakoś interesuje) niż te, które poszły do słabego ogólniaka (no bo liceum i matura) a potem "na studia żeby być studentem i studiować". Tak samo znam ludzi po "ciekawszych" kierunkach, którzy po prostu nie mają szans się wybić bo idea fajnych studiów i zbawiania świata po zderzeniu z rzeczywistością nie miała żadnych szans na przeżycie.

---------- Dopisano o 21:43 ---------- Poprzedni post napisano o 21:38 ----------

Napisane przez nouvelle90

W mojej klasie w liceum było 5 (!) osób, które świadomie wybrały profil pod maturę i studia (jestem dumna z siebie, że byłam jedna z nich, chociaż motywacja, która mną wtedy kierowała jest śmieszna i beznadziejna). Reszta ogarniala temat w kwietniu i na zasadzie "zdaje polski, fizykę i geografię - na co mogę z tym iść? ". Przeraża mnie takie podejście i nie jest dla mnie żadnym wytłumaczeniem młody wiek - 18 lat to już dorośli ludzie, nasi przodkowie w tym wieku ginęli na wojnie, a teraz te dzieciaczki takie biedne, że nawet nie wiedzą czym się interesują i nie potrafią wybrać studiów

Komputer, yolo, makeup, no to ten, kosmetologia... a fe, bo chemia i biologia, a ja nie lubię matmy i jestem humanistką. Też mnie przeraża tok rozumowania "coś zdam, gdzie mogę iść z tym na jakieś studia i czy trzeba być na nich takim nolifem co się uczy"... Odkąd celem zdanej matury jest "paszport" na uczelnię tok rozumowania powinien być trochę inny - "marzę o filologii xyz, jak wyglądają zestawy wymaganych przedmiotów maturalnych na uczelniach, gdzie ten kierunek jest realizowany?" a dopiero potem "na jakie inne kierunki mogę startować z tym samym zestawem przedmiotów?".

U mnie było o tyle śmiesznie, że pomysł na kierunek studiów miałam idąc do liceum ale w trakcie ogólniaka zaczęłam mieć wątpliwości czy sobie poradzę i wymyślałam różne alternatywy na których chyba bym się zanudziła.

[Nemme]

Napisane przez nicRu

Widzisz, a sa tacy, którzy zakładają że nie wyjadą bo nie i basta (chociaż przy odrobinie wysiłku mogliby mieć fajne perspektywy) a potem siedzą i psioczą bo skończyli specyficzne studia.

Tez uważam, że studia powinny być dla najzdolniejszych i nie powinny być przedstawiane jako powszechny obowiązek. Z mojego rocznika dużo lepiej radzą sobie w życiu osoby, które poszly do technikum, przysiadły nad językiem, wyjechały za granicę i robią to, co lubią (w sensie: nie "zmywak" a praca w studio tatuażu, gabinecie kosmetycznym, na siłowni co faktycznie ich jakoś interesuje) niż te, które poszły do słabego ogólniaka (no bo liceum i matura) a potem "na studia żeby być studentem i studiować". Tak samo znam ludzi po "ciekawszych" kierunkach, którzy po prostu nie mają szans się wybić bo idea fajnych studiów i zbawiania świata po zderzeniu z rzeczywistością nie miała żadnych szans na przeżycie.

A no to już ich problem, że nie znają sytuacji na rynku i nie chcą zmienić swojego położenia. Niech psioczą, ale tylko i wyłącznie na siebie. Bo to "nie i basta" źle się dla nich skończy.


Z mojego rocznika akurat mnóstwo osób skończyło studia Moje 4 koleżanki skończyły inżynierie środowiska razem ze mną. Kiedyś się z nim spotkałam i trochę pogadałyśmy - ich wiedza była taka, że bałabym się ich nawet zatrudnić do układania dokumentacji technicznej Bo nie poszły na kierunek z zamiłowania, tylko dlatego, że był wtedy słynny I marudzą, że wymaga się od nich AutoCADa, wiedzy na temat mechaniki płynów, gazów czy innych stricte technicznych rzeczy. A one sobie inaczej wyobrażały te studia. Cóż, pudło :P

A te ciekawsze studia to jakie, bo nie mogę sobie wyobrazić? Bo ja znam np. absolwenta filozofii, który znalazł sobie super pracę, znam studentkę historii też z naprawdę interesującą pracą. Tylko, że dla nich to były studia z pasji i zamiłowania i robili wszystko, żeby nie zostać bezrobotnymi

[_Sarenka_]

Napisane przez nicRu

Komputer, yolo, makeup, no to ten, kosmetologia... a fe, bo chemia i biologia, a ja nie lubię matmy i jestem humanistką.

Jeszcze fizyka, w tym termodynamika Dodatkowo elementy mechaniki płynów i reologii.

I niech mi ktoś powie, ze kosmetologia to lajtowe studia, bo "tylko paznokcie i rzęsy się maluje"

[ama09]

Napisane przez Nemme

Wróciłam właśnie przed chwilą z rozmowy... i mam wrażenie, że chyba powinnam się przekwalifikować albo sama nie wiem ;/ Rozmowa poszła dobrze, spełniałam wszystkie wymagania, pani kadrowa była bardzo zadowolona, a podczas czekania na rozmowę z prezesem, usłyszałam jego rozmowę z chyba zastępcą, w której stwierdził, że on to kobiety nie potrzebuje, nawet wykształconej, bo zaraz mu ucieknę na macierzyński i w ogóle ;/
Później byłam u niego na rozmowie, widać było pewnie uprzedzenia, ale na wszystkie jego pytania odpowiedziałam prawidłowo, był nawet zadowolony... ale już i tak wiem że nie zadzwoni.
Cóż, chyba powinnam zostać bibliotekarką albo inną nauczycielką :P

w tych zawodach nie ma pracy

U mnie ostatnio kiepsko z ofertami pracy, a pamiętam jak mówiłyście, że na jesień jest wysyp...

[lazada]

Napisane przez nicRu

Niestety stąd biorą się np. absolwenci lotnictwa i kosmonautyki, którzy studia przemęczyli, specjalistyczną wiedzę zdobyli i niestety poza fikuśną nazwą kierunku w indeksie nie mają nic. Wg mnie nie jest trudno domyślić się, że po inżynierii biomedycznej może być w Polsce z pracą niezbyt różowo i szanse na pracę związaną ze studiami są nikłe.

Nie trudno się domyślić..., jak widać właśnie Tobie sprawia to trudność bo podałaś bardzo słaby przykład. Wszystkie osoby które znam po lotnictwie radzą sobie w zawodzie bardzo dobrze (oczywiście finansowo również).
Z Twoich postów jednoznacznie wynika, że uważasz, że studia wybrane przez Ciebie są najlepsze i marzyłaś o nich od podstawówki. Ok, niech i tak będzie, ale nie wypowiadaj się o dziedzinach o których nie masz pojęcia bo jest to irytujące.

---------- Dopisano o 23:11 ---------- Poprzedni post napisano o 23:00 ----------

Napisane przez Nemme

Też widziałam kobiety i na budowie i w biurze projektowym i nie wiem czy one miały jakieś szczęście czy co? Mam wrażenie, że niektórzy pracodawcy są jeszcze w czasach PRL-u, gdzie kobieta-inżynier to było jak spotkanie UFO :P

Niestety nie ma co z tym walczyć, raz na jakiś czas spotkasz kogoś kto będzie Cię uważał za kompletne zero tylko dlatego, że jesteś kobietą. Też miałam takie sytuacje, ale mam już 3 pracę w zawodzie więc jak widzisz na szczęście nie wszyscy tak myślą. Grunt to wytrwałość

[nicRu]

Lazada , co do "wspaniałości" moich studiów zwyczajnie nadinterpretujesz. Moje studia nie są najlepsze - narzekam na zmianę programu (zabrakło mi przedmiotu związanego z ekonomią, który kiedyś był ujęty w planie a teraz nie ma go nawet "do wyboru"), zbyt późno wchodzi specjalizacja i - moim zdaniem - program za bardzo skupia się na jednym konkretnym zagadnieniu, drugie mona wyłuskać przedmiotami dodatkowymi a o reszcie ważnych aspektów mojej dziedziny można pomarzyć, musiałam douczać się na własną rękę. Na pewno te konkretne studia na tej konkretnej uczelni są w czołówce jak chodzi o Polskę, ale są też alternatywne ośrodki i kierunki, które zapewne (sądząc po programach) mogłyby mi dać o wiele więcej jak chodzi o pewne gałęzie wiedzy Problem w tym, że te kilka lat temu trzeba było się zdecydować na jedno miejsce i uwzględnić też aspekty finansowe przy wyborze uczelni

Co do LiK... - chciałam dać przykład abstrakcyjnej nazwy, może nie trafiłam zbyt dobrze (choć znam osoby które wybrały ten kierunek wyłącznie ze względu na nazwę bo nie chciały iść "jak wszyscy" na AiR :P i wyjechały do Rzeszowa) ale chyba dobrze wiesz o co mi chodzi. Po prostu nie jest tajemnicą poliszynela, że po pewnych kierunkach ma się wiedzę specyficzną i praca na ulicy nie leży, choćby jak chodzi o IB czy biotechnologię, które w Polsce nie są jakimś bajecznie rozwiniętym przemysłem.

Zabolało mnie stwierdzenie "studia specjalistyczne" jakby socjologia czy pedagogika nie były dziedziną nauki, po której można być specjalistą.

[20160901857]

Była wyżej mowa o "uciekaniu na macierzyński. Biorąc pod uwagę to, ja się wcale nie dziwię pracodawcom. Kilka co lepszych kąsków z tego wątku:

Wiem co czujesz! Też zwykle w takich przypadkach wyręczm się mężem. Bo choć jestem zatrudniona na stałe w jednym zakładzie już od 20 lat, to w większości tego okresu na urlopach wychowawczych. A na każdy kolejny kadry reagują alergicznie...:bigsmile:

To jest tak, ze rodzisz pierwsze dziecko- idziesz na macierzyński i potem na wychowawczy. W trakcie wychowawczego na pierwsze dziecko rodzisz drugie - i zawieszasz wychowawczy na pierwsze, idziesz na macierzyński na drugie (takie jest prawo). Po macierzyńskim, albo kontynuujesz wychowawczy na pierwsze (jeśli jeszcze został i jeśli chcesz) albo idziesz na wychowawczy na drugie. I tak ciągle..w sumie (o ile masz umowę na czas nieokreślony)możesz być kilkanaście lat na macierzyńsko- wychowawczych.

hehe,ja mam taką ambicję (jest się czym chwalić, nie ma co :wink, że w trakcie obecnego wychowawczego rodzę następne,później kontynuuję wychowawczy po macierzyńskim,biorę wychowawczy na kolejne i na tym wychowawczym rodzę kolejne... i tak w koło Macieju póki fabryka pracuje :wink:

Ja jestem już 10 rok na urlopie i kolejne trzy mi się szykują.

I pomyśleć, że to forum wspierane przez Kościół, a zawsze mi się wydawało, że Jezus mówił, że praca też jest wartością i obowiązkiem chrześcijanina, tak samo jak życie rodzinne.

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

"- jaka ma pani prace?
- rodze dzieci"

[antidotum89]

nie dziwie sie ze pracodawcy podchodza do takich spraw, z drugiej strony mozna by myslec tak o facetach : spłodzi dziecko, pojdzie na "tacierzynski:P " a jak wiadomo w ciagu 9mcy facet moze spłodzic wiecej pociech niz mama urodzic

[ViLLeMkA]

Nouvelle, masakra.
No ale ja się w ogóle dziwię kobietom, których życiową ambicją jest posiadanie dzieci - i tyle.

[Maguda_]

Napisane przez ViLLeMkA

Nouvelle, masakra.
No ale ja się w ogóle dziwię kobietom, których życiową ambicją jest posiadanie dzieci - i tyle.

To nawet nie chodzi o ambicje tylko o zwykłe pasożytowanie

[ViLLeMkA]

Napisane przez Maguda_

To nawet nie chodzi o ambicje tylko o zwykłe pasożytowanie

No to też. Chociaż urlop wychowawczy chyba jest bezpłatny?

[Shawna]

Napisane przez nicRu

A kiedy szłaś na studia? Bo jeśli w ostatnich 10 latach to szłaś na nie ze świadomością, że nieco tępa Krycha spod piątki zapłaci i wyższe też mieć będzie, więc papier dla pracodawcy nie będzie wiele znaczyć. Widziałaś też na pewno ile ludzi co roku kończy Twój jak i pokrewne kierunki, jakie są możliwości na rynku. Świat nie polega na tym, że to czy owo się nalezy.

Niestety, ale wybierając kieruenk i idąc na studia miałam trochę inne podejście, dlatego wybrałam jak wtedy mi się wydawało dość przyszłościowy kierunek. Może i popełniłam błąd - bo faktycznie wcale nie orientowałam się czy praca w zawodzie jest czy nie. Gdybym wiedziała jaka będzie sytuacja na rynku pracy, gdy je skończę to poszłabym do szkoły fryzjerskiej (nie mam na celu obrażania żadnej fryzjerki, bo naprawdę wolałabym być fryzjerką z pracą niż bezrobotnym biotechnologiem ) No ale daru przewidywania przyszłości niestety nie mam

Napisane przez Jabluszko9

Ja się wtrącę. Jako 18/19 latka po maturze nie w głowie mi było myślenie o rynku pracy. Myślałam o studiach "Bo każdy idzie", myślałam o fajnym ubraniu, u wakacjach, a nie analizowałam potencjalną możliwość zatrudnienia w mojej branży. Serio. Może były takie osoby, które od początku liceum interesowały się rynkiem i chwała im za to (pewnie teraz mają stałą pracę), ale ja na prawdę o tym nie myślałam. Dopiero na 2-3 roku zaczęłam widzieć, co i jak w trawie piszczy...

Dokładnie miałam tak samo. Skończyłam te studia, bo szkoda było rezygnować. Kiedy się obudziłam, że same studia to nie jest gwarancja fajnej pozycji na rynku pracy, zaczęłam interesować się nieobowiązkowymi praktykami. Udało mi się je odbyć.
Nigdy nie oczekiwałam, że dostanę coś za darmo.

[Maguda_]

Napisane przez ViLLeMkA

No to też. Chociaż urlop wychowawczy chyba jest bezpłatny?

Nie mam pojęcia

[20160901857]

Z tego co wyczytałam na szybko to tak, ale składki na takie osoby płaci państwo czyli my.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

---------- Dopisano o 11:14 ---------- Poprzedni post napisano o 10:38 ----------

Napisane przez antidotum89

nie dziwie sie ze pracodawcy podchodza do takich spraw, z drugiej strony mozna by myslec tak o facetach : spłodzi dziecko, pojdzie na "tacierzynski:P " a jak wiadomo w ciagu 9mcy facet moze spłodzic wiecej pociech niz mama urodzic

Ale facet nie pójdzie na l4 w ciąży, nie potrzebuje przerw na karmienie i w ogóle wydaje mi sie, ze to jednak nie jest porównywalna sytuacja, bo nigdy nie dojdzie do tego, ze będzie więcej urlopów ojcowskich niż macierzyńskich.



Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[ViLLeMkA]

Napisane przez nouvelle90

Z tego co wyczytałam na szybko to tak, ale składki na takie osoby płaci państwo czyli my.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

No tak, ale kobieta wychowująca dziecko i tak ma chyba składki opłacane przez męża?
Nie wiem jak to dziala, ale uważam, że opłacanie składek kobietom wychowującym dzieci nie jest takie złe - już chyba lepsze to niż roczne urlopy macierzyńskie...
Powinno być jakieś narzędzie umożliwiające po prostu rozwiązanie umowy o pracę kiedy kobiety nie ma w pracy przez ileś lat.

[girlonthebridge]

Napisane przez ViLLeMkA

No to też. Chociaż urlop wychowawczy chyba jest bezpłatny?

tak, wychowawczy na opiekę nad dzieckiem jest bezpłatny.


i tak potwierdzam, kiedyś okres bezpłatny był żadnym okresem po czym zaszły zmiany i składki dla kobiet mających wychowawczy są refundowane z budżetu państwa.

[semantique]

Napisane przez ViLLeMkA

No tak, ale kobieta wychowująca dziecko i tak ma chyba składki opłacane przez męża?
Nie wiem jak to dziala, ale uważam, że opłacanie składek kobietom wychowującym dzieci nie jest takie złe - już chyba lepsze to niż roczne urlopy macierzyńskie...
Powinno być jakieś narzędzie umożliwiające po prostu rozwiązanie umowy o pracę kiedy kobiety nie ma w pracy przez ileś lat.

Zapewne chodzi o składki inne niż ubezpieczenie zdrowotne, a tylko to może zapewnić jej mąż.

[Dagusia18]

Ja Wam powiem jak to się nazywa - to jest ZAWÓD MATKA.
Te bardziej ogarnięte i cwane zachodzą w ciąże gdy dostaną um na czas nieokreślony i siedzą na macierzyńskim do bólu, ale największym dnem jest nie pracować i doić kasę z męża.

[slonecznikow_a]

Napisane przez nouvelle90

Była wyżej mowa o "uciekaniu na macierzyński. Biorąc pod uwagę to, ja się wcale nie dziwię pracodawcom. Kilka co lepszych kąsków z tego wątku:

Wiem co czujesz! Też zwykle w takich przypadkach wyręczm się mężem. Bo choć jestem zatrudniona na stałe w jednym zakładzie już od 20 lat, to w większości tego okresu na urlopach wychowawczych. A na każdy kolejny kadry reagują alergicznie...:bigsmile:

To jest tak, ze rodzisz pierwsze dziecko- idziesz na macierzyński i potem na wychowawczy. W trakcie wychowawczego na pierwsze dziecko rodzisz drugie - i zawieszasz wychowawczy na pierwsze, idziesz na macierzyński na drugie (takie jest prawo). Po macierzyńskim, albo kontynuujesz wychowawczy na pierwsze (jeśli jeszcze został i jeśli chcesz) albo idziesz na wychowawczy na drugie. I tak ciągle..w sumie (o ile masz umowę na czas nieokreślony)możesz być kilkanaście lat na macierzyńsko- wychowawczych.

hehe,ja mam taką ambicję (jest się czym chwalić, nie ma co :wink, że w trakcie obecnego wychowawczego rodzę następne,później kontynuuję wychowawczy po macierzyńskim,biorę wychowawczy na kolejne i na tym wychowawczym rodzę kolejne... i tak w koło Macieju póki fabryka pracuje :wink:

Ja jestem już 10 rok na urlopie i kolejne trzy mi się szykują.

I pomyśleć, że to forum wspierane przez Kościół, a zawsze mi się wydawało, że Jezus mówił, że praca też jest wartością i obowiązkiem chrześcijanina, tak samo jak życie rodzinne.

[1=9bfc43f248fa3dd370e3b64 5ec22fc32ebbe1d0f;4842764 3]"- jaka ma pani prace?
- rodze dzieci" [/QUOTE]

Napisane przez ViLLeMkA

Nouvelle, masakra.
No ale ja się w ogóle dziwię kobietom, których życiową ambicją jest posiadanie dzieci - i tyle.

Napisane przez Maguda_

To nawet nie chodzi o ambicje tylko o zwykłe pasożytowanie

Napisane przez Dagusia18

Ja Wam powiem jak to się nazywa - to jest ZAWÓD MATKA.
Te bardziej ogarnięte i cwane zachodzą w ciąże gdy dostaną um na czas nieokreślony i siedzą na macierzyńskim do bólu, ale największym dnem jest nie pracować i doić kasę z męża.

Jestem w szoku... Nie spodziewałam się takich postów, naprawdę.
Tak, wiem, wszystkie jesteśmy ambitne i chcemy coś osiągnąć, ale...
Pozostawię to bez komentarza.
Od siebie powiem tylko tyle, że znam kobiety, które odnalazły swoje "powołanie" zajmując się domem. Dają z siebie 1000%, dbają o dom, o dzieci (eko-rodzicielstwo, później może edukacja domowa, różne zajęcia dodatkowe), itd. I co, mam ocenić ich ciężką pracę jako nic niewarte siedzenie w domu? Jeżeli zarówno kobiecie jak i mężowi taka sytuacja odpowiada, to jaki jest problem?

Niestety, ja nie mam tego "daru", zupełnie nie odnajduję się w domu...

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Napisane przez slonecznikow_a

Jestem w szoku... Nie spodziewałam się takich postów, naprawdę.
Tak, wiem, wszystkie jesteśmy ambitne i chcemy coś osiągnąć, ale...
Pozostawię to bez komentarza.
Od siebie powiem tylko tyle, że znam kobiety, które odnalazły swoje "powołanie" zajmując się domem. Dają z siebie 1000%, dbają o dom, o dzieci (eko-rodzicielstwo, później może edukacja domowa, różne zajęcia dodatkowe), itd. I co, mam ocenić ich ciężką pracę jako nic niewarte siedzenie w domu? Jeżeli zarówno kobiecie jak i mężowi taka sytuacja odpowiada, to jaki jest problem?

Niestety, ja nie mam tego "daru", zupełnie nie odnajduję się w domu...

Ja też jestem w szoku po tych postach...szczególnie ostatniego zdania Dagusi, ale nic pisać nie będę.

[ViLLeMkA]

Napisane przez slonecznikow_a

Jestem w szoku... Nie spodziewałam się takich postów, naprawdę.
Tak, wiem, wszystkie jesteśmy ambitne i chcemy coś osiągnąć, ale...
Pozostawię to bez komentarza.
Od siebie powiem tylko tyle, że znam kobiety, które odnalazły swoje "powołanie" zajmując się domem. Dają z siebie 1000%, dbają o dom, o dzieci (eko-rodzicielstwo, później może edukacja domowa, różne zajęcia dodatkowe), itd. I co, mam ocenić ich ciężką pracę jako nic niewarte siedzenie w domu? Jeżeli zarówno kobiecie jak i mężowi taka sytuacja odpowiada, to jaki jest problem?

Niestety, ja nie mam tego "daru", zupełnie nie odnajduję się w domu...

Pogrubiłaś moją wypowiedź, więc zakładam, że się do niej odnosisz w swojej odpowiedzi - ja napisałam, że się dziwię, w sensie, że nie rozumiem, bo ja tak bym nie mogła. Nie oceniam.

A Maguda z kolei nazwała pasożytowaniem celowe wykorzystywanie pracodawcy.

Mam wrażenie, że wkładasz nam w usta słowa, których nie napisałyśmy.

[slonecznikow_a]

Napisane przez ViLLeMkA

Pogrubiłaś moją wypowiedź, więc zakładam, że się do niej odnosisz w swojej odpowiedzi - ja napisałam, że się dziwię, w sensie, że nie rozumiem, bo ja tak bym nie mogła. Nie oceniam.

A Maguda z kolei nazwała pasożytowaniem celowe wykorzystywanie pracodawcy.

Mam wrażenie, że wkładasz nam w usta słowa, których nie napisałyśmy.

OK. Może coś źle zrozumiałam, może źle odczytałam. Po prostu wydźwięk tych słów i ilość postów z negatywnymi komentarzami na temat kobiet, które nie pracują zawodowo po prostu mnie zszokowała i zbieram szczękę z podłogi.


Ja natomiast uważam, że wychowanie dziecka to bardzo ambitne i odpowiedzialne zadanie, po prostu odpowiedzialność nie do porównania z niczym innym...

[ViLLeMkA]

Napisane przez slonecznikow_a

OK. Może coś źle zrozumiałam, może źle odczytałam. Po prostu wydźwięk tych słów i ilość postów z negatywnymi komentarzami na temat kobiet, które nie pracują zawodowo po prostu mnie zszokowała i zbieram szczękę z podłogi.


Ja natomiast uważam, że wychowanie dziecka to bardzo ambitne i odpowiedzialne zadanie, po prostu odpowiedzialność nie do porównania z niczym innym...

Ale to nie było na temat kobiet, które nie pracują i wychowują dzieci, tylko na temat kobiet, które kombinują jak tu wykorzystać pracodawcę. Nouvelle zacytowała słowa kobiet, które mam wrażenie rodzą dzidci tylko po to, żeby mieć wymówkę.

Ja na taką opcję bym się nie zdecydowała z wielu powodów. M.in. za bardzo lubię to co robię, za wiele temu poświęciłam, a dodatkowo nie chcialabym być na czyimś utrzymaniu ( nie mam takiej odwagi).
No i pewnie za dużo zarabiam.

[20160901857]

Te kobiety przede wszystkim kombinują a nie pracują. Jak ktoś chce poświecić życie na wychowanie dzieci to spoko, ale w takim razie niech sie zwolni z pracy, skoro nie musi pracować. Oj sorry, zapomnialam ze wtedy ani składek na latek do emerytury by nie było.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Shawna]

Ponarzekałam, ponarzekałam, że nawet w sklepie mnie nie chcą, a w czwartek idę na dzień próbny do odzieżowego

[nelciak]

Napisane przez nouvelle90

Była wyżej mowa o "uciekaniu na macierzyński. Biorąc pod uwagę to, ja się wcale nie dziwię pracodawcom. Kilka co lepszych kąsków z tego wątku:

Wiem co czujesz! Też zwykle w takich przypadkach wyręczm się mężem. Bo choć jestem zatrudniona na stałe w jednym zakładzie już od 20 lat, to w większości tego okresu na urlopach wychowawczych. A na każdy kolejny kadry reagują alergicznie...:bigsmile:

To jest tak, ze rodzisz pierwsze dziecko- idziesz na macierzyński i potem na wychowawczy. W trakcie wychowawczego na pierwsze dziecko rodzisz drugie - i zawieszasz wychowawczy na pierwsze, idziesz na macierzyński na drugie (takie jest prawo). Po macierzyńskim, albo kontynuujesz wychowawczy na pierwsze (jeśli jeszcze został i jeśli chcesz) albo idziesz na wychowawczy na drugie. I tak ciągle..w sumie (o ile masz umowę na czas nieokreślony)możesz być kilkanaście lat na macierzyńsko- wychowawczych.

hehe,ja mam taką ambicję (jest się czym chwalić, nie ma co :wink, że w trakcie obecnego wychowawczego rodzę następne,później kontynuuję wychowawczy po macierzyńskim,biorę wychowawczy na kolejne i na tym wychowawczym rodzę kolejne... i tak w koło Macieju póki fabryka pracuje :wink:

Ja jestem już 10 rok na urlopie i kolejne trzy mi się szykują.

I pomyśleć, że to forum wspierane przez Kościół, a zawsze mi się wydawało, że Jezus mówił, że praca też jest wartością i obowiązkiem chrześcijanina, tak samo jak życie rodzinne.

To ja byłam świadkiem takiej historii. W firmie masowe podwyżki, ale nie obejmą osób przebywających na długotrwałym zwolnieniu. I jakaś laska pyta, czy jak ona jest na urlopach macierzyskich/wychowawczych od 5 lat, to jej się nalezy podwyżka

Shawna - powodzenia!

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Napisane przez Shawna

Ponarzekałam, ponarzekałam, że nawet w sklepie mnie nie chcą, a w czwartek idę na dzień próbny do odzieżowego

Daj znać jutro!
tfu - w czwartek

nouvelle - ja na emeryturę nie liczę, więc takie gadki są w sumie bezsensowne. Za te 40-50 lat to nie będzie emerytur. Jasne, COŚ będzie, ale co?

[lazada]

Napisane przez Dagusia18

Ja Wam powiem jak to się nazywa - to jest ZAWÓD MATKA.
Te bardziej ogarnięte i cwane zachodzą w ciąże gdy dostaną um na czas nieokreślony i siedzą na macierzyńskim do bólu, ale największym dnem jest nie pracować i doić kasę z męża.

doić kase z męża wtf??
Kobiety które wspólnie z mężem postanowiły, że on zarabia, a ona zajmuje się domem nie biorą od męża pieniędzy bo to są ich WSPÓLNE pieniądze. Poza tym uważam, że praca w domu jest cięższa niż praca zawodowa.

Odnośnie macierzyńskich i wychowawczych, znam kobiety które planowały zaraz po macierzyńskim wrócić do pracy, ale jak przyszło co do czego to nie umiały zostawić maleństwa pod opieką kogoś innego. Nie wrzucajmy więc wszystkich kobiet będących na wychowawczych do jednego wora.
Oczywiście o podanych wyżej przypadkach myślę to co Wy. Jest to też bardzo krzywdzące dla nas, kobiet które pracując zawodowo chcą urodzić dziecko nie kombinując, wymyślając itd.

---------- Dopisano o 19:05 ---------- Poprzedni post napisano o 18:52 ----------

Napisane przez nicRu

Zabolało mnie stwierdzenie "studia specjalistyczne" jakby socjologia czy pedagogika nie były dziedziną nauki, po której można być specjalistą.

Oczywiście, że można, ale autor chyba miał na myśli studia specjalistyczne=mniej popularne, mniej ogólne.

Niestety to prawda, że ludzie często wybierają studia które nie są ich świadomym wyborem, tylko tak "jakoś wyszło". Staram się ich jednak zrozumieć, nie każdy wie od razu co by w życiu chciał robić. Ktoś po dwóch latach studiów stwierdza, że to nie to, ale szkoda mu tego czasu więc brnie w to dalej i wychodzi błędne koło. Poza tym rynek pracy ostatnio zmienia się bardzo szybko, zaczynając studia może być to bardzo przyszłościowy kierunek, a po 5 latach się okazuje, że rynek już się wysycił. Niestety nie wszystko jesteśmy w stanie w 100% przewidzieć.
Ja nie ukrywam, że studia techniczne wybrałam biorąc przykład z rodziców..złożyłam również papiery na ekonomię i ibersytykę Jedna decyzja, a ma wpływ na tak wiele.