samobójstwa, samookaleczenia

[aniko 23]

Napisane przez MeredithMer

Lekarz po objawach jakie masz będzie umiał postawić diagnozę--o to się nie martw.
A odnośnie strachu to lepiej wiedzieć na co się choruje i się leczyć.Niz się nie leczyć ->w takim przypadku zawsze jest tylko gorzej.

---------- Napisano o 21:07 ---------- Poprzedni post napisano o 21:03 ----------



A skąd wiesz, że akurat antydepresanty?

a moze i mam powody by domniemywac...a to juz nie twoja sprawa..

[honey091]

Same antydepresanty nic nie dadzą. To nie jest choroba, którą musisz wyleczyć tabletkami. To jest na podłożu psychicznym, a tu trzeba rozmów. Tak mi się wydaje.

Tak. Tylko, że czasem prawda bywa bolesna. Ale muszę się przemóc. Czasem mam ochotę zasnąć i się nie obudzić, ale bywają też dni w których chcę dożyć starości. Nie mogę sobie pozwolić na zakończenie tego.

[aniko 23]

Napisane przez honey091

Same antydepresanty nic nie dadzą. To nie jest choroba, którą musisz wyleczyć tabletkami. To jest na podłożu psychicznym, a tu trzeba rozmów. Tak mi się wydaje.

Tak. Tylko, że czasem prawda bywa bolesna. Ale muszę się przemóc. Czasem mam ochotę zasnąć i się nie obudzić, ale bywają też dni w których chcę dożyć starości. Nie mogę sobie pozwolić na zakończenie tego.

bardzo często samookaleczenie sie jest następstwem zaburzeń nastroju o charakterze depresyjnym...jesli dodatkowo osoba ma melancholijne usposobienie tym bradziej...ze nie wspomne o realiach zycia codziennego i ich koneskwencjach ...prawidlowo funkcjonujacy czlowike traktuje sytuacje kryzysowe jako przeszkody ktore trzeba natychmiastowo pokonac badz zniwelowac ich negatywne oddzialaywanie...osoba zaburzona poddaje sie biernie okolicznosciom i ich nastepstwom...ale jak mowie konieczna najpierw jest diagnoza....na depresje choruje ogronmna czesc populacji ...w wiekszosci kobiety

wiec antydepresanty + terapia..rozmowy psychologiczne daja dobre wyniki

ale nie jestem znawca dzieidzny co podkreslam

[MeredithMer]

Napisane przez aniko 23

bardzo często samookaleczenie sie jest następstwem zaburzeń nastroju o charakterze depresyjnym...jesli dodatkowo osoba ma melancholijne usposobienie tym bradziej...ze nie wspomne o realiach zycia codziennego i ich koneskwencjach ...prawidlowo funkcjonujacy czlowike traktuje sytuacje kryzysowe jako przeszkody ktore trzeba natychmiastowo pokonac badz zniwelowac ich negatywne oddzialaywanie...osoba zaburzona poddaje sie biernie okolicznosciom i ich nastepstwom...ale jak mowie konieczna najpierw jest diagnoza....na depresje choruje ogronmna czesc populacji ...w wiekszosci kobiety

wiec antydepresanty + terapia..rozmowy psychologiczne daja dobre wyniki

ale nie jestem znawca dzieidzny co podkreslam

Moja sprawa Jesli doradzasz antydepresanty a jesteś laikiem to ja jako nie laik próbuję prostować.Zwłaszcza,że każdy przypadek jest inny.A Ty doradzałaś konkretnej osobie i w konkretnym wypadku.Pozatym o diagnozie mówisz dopiero teraz.A wczesniej jedynie co napisałaś to to,że podejrzewasz iż antydepresanty byłyby wskazane.

[aniko 23]

Napisane przez MeredithMer

Moja sprawa Jesli doradzasz antydepresanty a jesteś laikiem to ja jako nie laik próbuję prostować.Zwłaszcza,że każdy przypadek jest inny.A Ty doradzałaś konkretnej osobie i w konkretnym wypadku.Pozatym o diagnozie mówisz dopiero teraz.A wczesniej jedynie co napisałaś to to,że podejrzewasz iż antydepresanty byłyby wskazane.

nie doradzam....podejrzewam ....wiadoma rzecza jest ze antydepresant to grupa lekow a nie nazwa danego leku wiec jak mozesz twierdzic ze mowie komus co ma zazywac ( bez przesady) to idiotyczne rozwiazanie sama o tym wiem...odnioslam sie do tego ze dziewczyna boji sie diagnozy psychiatrycznej a moj post mial na celu probe uswiadomienia jej ze bezpodstawnie...( wstawka o depresji)...o diagnozie nie wspomnialam od razu bo proces leczenia sie od niej zaczyna wiec jest to oczywiste no ale widze ze ty jako nie-laik jestes znawca dziedziny wiec wycofuje sie z polemiki bo zaraz zacznie sie dorabianie ideologii do tego co napisalam i ktos nazwie mnie pozbawiona wyobrazni i wiedzy ignorantka ktora namawia kogos do brania lekow bez zdiagnozowania choroby

[MeredithMer]

Napisane przez aniko 23

wiec wycofuje sie z polemiki bo zaraz zacznie sie dorabianie ideologii do tego co napisalam i ktos nazwie mnie pozbawiona wyobrazni i wiedzy ignorantka ktora namawia kogos do brania lekow bez zdiagnozowania choroby

chwila,chwila.Laikiem w dziedzinie psychologii i psychiatrii nie jestem.Jednak napewno jestem w byciu wróżką albo duchem świętym
Ty jak widzę myślisz o sobie ,że jako "wróżka " świetnie się sprawdzasz ->skoro uważasz,że potrafisz przewidzieć co owy ktoś powie i jak Cię nazwie.Niestety muszę Cię zasmucić.Źle Ci idzie to przewidywanie.Nie nazwałabym Cię tak ponieważ Cię nie znam a nie znając uważam za bezsensowne wyciąganie dalekoidących wniosków.

Tak czy siak pozdrawiam i odrobiny dystansu do siebie życzę


--------------------------
P.S Myślę,że naszą polemike warto w tym miejscu zakończyć ponieważ trochę odchodzi od tematyki wątku.Jesli będziesz chciała coś wyjasnic to zapraszam na priv

[honey091]

Przestańcie się kłócić, czy te wymieniać te zdania.
Przeze mnie to się zapoczątkowało. Nie chcę przez moje problemy wprowadzać kłopoty dla innych.

A tak z innej beczki to znowu mam ochotę sięgnąć po żyletkę.
Przed chwilą gadałam z `kolegą. Mistrz w robieniu nadziei mi i nagłym wspominaniu o swojej ulubionej koleżance.

[123dzemdzemona22]

Napisane przez MeredithMer

Tak czy siak pozdrawiam i odrobiny dystansu do siebie życzę


--------------------------
P.S Myślę,że naszą polemike warto w tym miejscu zakończyć ponieważ trochę odchodzi od tematyki wątku.Jesli będziesz chciała coś wyjasnic to zapraszam na priv

zachęcam się dostosować anik 23
Mered

---------- Napisano o 07:49 ---------- Poprzedni post napisano o 07:49 ----------

aniko 23* sory

---------- Napisano o 07:58 ---------- Poprzedni post napisano o 07:49 ----------

Napisane przez honey091

Przestańcie się kłócić, czy te wymieniać te zdania.
Przeze mnie to się zapoczątkowało. Nie chcę przez moje problemy wprowadzać kłopoty dla innych.

A tak z innej beczki to znowu mam ochotę sięgnąć po żyletkę.
Przed chwilą gadałam z `kolegą. Mistrz w robieniu nadziei mi i nagłym wspominaniu o swojej ulubionej koleżance.

dałaś rade nie zrobiłaś tego?;> ?!
naa pewno !!!!!!! sukces!!!ogromny!!!

[aniko 23]

Napisane przez MeredithMer

chwila,chwila.Laikiem w dziedzinie psychologii i psychiatrii nie jestem.Jednak napewno jestem w byciu wróżką albo duchem świętym
Ty jak widzę myślisz o sobie ,że jako "wróżka " świetnie się sprawdzasz ->skoro uważasz,że potrafisz przewidzieć co owy ktoś powie i jak Cię nazwie.Niestety muszę Cię zasmucić.Źle Ci idzie to przewidywanie.Nie nazwałabym Cię tak ponieważ Cię nie znam a nie znając uważam za bezsensowne wyciąganie dalekoidących wniosków.

Tak czy siak pozdrawiam i odrobiny dystansu do siebie życzę


--------------------------
P.S Myślę,że naszą polemike warto w tym miejscu zakończyć ponieważ trochę odchodzi od tematyki wątku.Jesli będziesz chciała coś wyjasnic to zapraszam na priv

i wzajemnie

[honey091]

Napisane przez 123dzemdzemona22

dałaś rade nie zrobiłaś tego?;> ?!
naa pewno !!!!!!! sukces!!!ogromny!!!

Wczoraj nie. Ale dziś już nie powstrzymałam się.
Nie poszłam do szkoły. Nie miałam siły podnieść się z łóżka. Czekam aż mama wróci z pracy. Nie wiem jak mam jej powiedzieć, że sobie nie radzę. Że chcę do psychologa.

[123dzemdzemona22]

Napisane przez honey091

Wczoraj nie. Ale dziś już nie powstrzymałam się.
Nie poszłam do szkoły. Nie miałam siły podnieść się z łóżka. Czekam aż mama wróci z pracy. Nie wiem jak mam jej powiedzieć, że sobie nie radzę. Że chcę do psychologa.

na pewno miałaś ogromną ulgę!!! tak wiem.. i ta cholerna ulga już mineła
ja potem czuję się strasznie podło... wiesz w takich momentach wiem że przegrałam 'ten raz' przegrałam ...
właśnie wspaniale! dzisiaj musisz porozmawiać z mamą! popstaraj się! najlepiej wprost, tak jak tu!

[honey091]

Też tak się czuje. Jakbym okłamywała sama siebie.

Nie umiem tak rozmawiać z mamą. Szczerze mówiąc nigdy nie miałyśmy dobrego kontaktu. Nigdy jej nie mówiłam o żadnych problemach. Zawsze udawałam, że jest ok. Ona pewnie myśli, że jej córka to największa optymistka na świecie, ;/

[123dzemdzemona22]

Napisane przez honey091

Też tak się czuje. Jakbym okłamywała sama siebie.

Nie umiem tak rozmawiać z mamą. Szczerze mówiąc nigdy nie miałyśmy dobrego kontaktu. Nigdy jej nie mówiłam o żadnych problemach. Zawsze udawałam, że jest ok. Ona pewnie myśli, że jej córka to największa optymistka na świecie, ;/

idealnie...tak samo;/;/;/!! wiesz zauważyłam ze to odemnie nic nie wypływa.. a powinno.. własnie wszystko 'w sobie' i tylko ja sama .. nic nikomu nie mówie.. tylko robie swoje... głupie swoje;/ za to potem strasznie siebie nie lubie;/
wiesz myśle, ze taka rozmowa, naprawdę szczera, bardzo dużo pomoże!!
musimy zacząć odreagowywać na słowach a nie na ciele!!!!

[honey091]

A Ty masz taki sam problem jak ja. ?

Wiesz... ja nie umiem rozmawiać z ludźmi o swoich problemach patrząc im w oczy. Nawet z najlepszą przyjaciółką czasem mi to nie wychodzi. Ale staram się z nią rozmawiać po wszystkim. Ona będąc w moim wieku ma podobne problemy i może więcej zrozumieć, nie to co mama...

[123dzemdzemona22]

Napisane przez honey091

A Ty masz taki sam problem jak ja. ?

Wiesz... ja nie umiem rozmawiać z ludźmi o swoich problemach patrząc im w oczy. Nawet z najlepszą przyjaciółką czasem mi to nie wychodzi. Ale staram się z nią rozmawiać po wszystkim. Ona będąc w moim wieku ma podobne problemy i może więcej zrozumieć, nie to co mama...

tak mam go... ale to wchodzi właśnie chyba w regułę, znaczy wiesz nie potrafimy o tym mówić, wstydzimy się , boimy, przewidujemy jakie mogą być fakty, i tak upewniamy się w nich że one takie włansie bedą!!..
wiesz już troche walczę.. stad więcej mam swobody słowa..
hyymm.. moja bardzo bliska kol. się nie zmaga z takimi problemami.. wcale o tym nie gadamy.. może to dziwne bo o wszystkim innym ..

---------- Napisano o 14:52 ---------- Poprzedni post napisano o 14:47 ----------

"Ona będąc w moim wieku ma podobne problemy i może więcej zrozumieć"
nie wiem czy nie włączyło by się nakręcanie siebie.. nawzajem wiesz o co chodzi, patrzymy tak samo! ona! ty ! ja! wy sobie nie pomożemy . owszem chwilowo,dodamy sobie jakigoś usprawiedliwienia;/ i tego tez nienawidze..

[honey091]

Napisane przez 123dzemdzemona22

tak mam go... ale to wchodzi właśnie chyba w regułę, znaczy wiesz nie potrafimy o tym mówić, wstydzimy się , boimy, przewidujemy jakie mogą być fakty, i tak upewniamy się w nich że one takie włansie bedą!!..
wiesz już troche walczę.. stad więcej mam swobody słowa..
hyymm.. moja bardzo bliska kol. się nie zmaga z takimi problemami.. wcale o tym nie gadamy.. może to dziwne bo o wszystkim innym ..

No właśnie. Boje się, ze mama nie zrozumie i jeszcze dodatkowo wygłosi mi jakieś głupie kazanie, które tylko pogorszy sprawę. A Twoja mama wie ?
Moja przyjaciółka tez sie nie tnie, ale chodziło o to, ze ona prędzej zrozumie problemy np. z chłopakiem niż mama.

[aniko 23]

Napisane przez honey091

No właśnie. Boje się, ze mama nie zrozumie i jeszcze dodatkowo wygłosi mi jakieś głupie kazanie, które tylko pogorszy sprawę. A Twoja mama wie ?
Moja przyjaciółka tez sie nie tnie, ale chodziło o to, ze ona prędzej zrozumie problemy np. z chłopakiem niż mama.

nie dowiesz sie tego dopoki z nia nie porozmawiasz ...moze ona podejrzewa cos ale boi sie poruszyc temat??? róznie jest ...wiec moze byc i tak...

[Moonspell90]

Napisane przez honey091

Też tak się czuje. Jakbym okłamywała sama siebie.

Nie umiem tak rozmawiać z mamą. Szczerze mówiąc nigdy nie miałyśmy dobrego kontaktu. Nigdy jej nie mówiłam o żadnych problemach. Zawsze udawałam, że jest ok. Ona pewnie myśli, że jej córka to największa optymistka na świecie, ;/

ja eż nie potrafiłam rozmawiać z mamą. nie miałam z nią dobrego kontaktu, ale wszystko się zmieniło. Sama zaczełam opowiadac co się ze mną dzieje, co czuję, co myślę. Wcześniej tylko płakałam i krzyczałam, że mnie nie rozumie. Widzisz Twoja mama być może tak uważa jak napisałaś, że jesteś optymistka i nie widzi problemu, ale jak porozmawiasz z nią o tym nie odwróci się od Ciebie tylko będzie chciała Ci pomóc.

[honey091]

Wiem. Wiem, że ona mnie kocha i na pewno się nie odwróci ode mnie. Ja po prostu nie wiem jak taką rozmowę zacząć. Przecież nie wejdę do pokoju i nie powiem. `Hej mamo, co tam? U mnie ok, poza tym, że mam pocięte ręce i świat mi się wali.

[aniko 23]

Napisane przez honey091

Wiem. Wiem, że ona mnie kocha i na pewno się nie odwróci ode mnie. Ja po prostu nie wiem jak taką rozmowę zacząć. Przecież nie wejdę do pokoju i nie powiem. `Hej mamo, co tam? U mnie ok, poza tym, że mam pocięte ręce i świat mi się wali.

brak bawełny i bezpośredniość to dobry poczatek

[honey091]

Napisane przez aniko 23

brak bawełny i bezpośredniość to dobry poczatek

A dokładniej.?

[Moonspell90]

Nie tak z grubej rury... jak będzie np. w kuchni usiądź na krześle i powiesz, że masz do niej pytanie czy pójdzie z Tobą do psychiatry? Pewnie się zdziwi a Ty spokojnie odpowiedz, że masz problemy z którymi już sobie nie radzisz. Jeśli nie chcesz i sie wstydzisz nie musisz od razu mówic o cięciu. Wszystko stopniowo i małymi kroczkami. Opowiedz co czujesz, co myślisz. Ja tak zrobiłam mimo iż poszłam w ukryciu do psychiatry. Pytałam się najpierw czy pójdzie, powiedziała, żebym się nie wygłupiała...ale ja to zrobiłam bo wiedziałam, że uratuje swój tyłek. co do cięcia. Ja zawsze w tym czasie kiedy mnie kusiło zajmowałam się czymś albo owijałam rękę bandażem.

[xDJakJaCieLubiexD]

Widzę, że nie tylko ja mam problemy.
Szczerze to sięgałam po żyletkę nie raz. Każde wbicie żyletki w rękę i pociągnięcie dawało mi ulgę. Już skończyłam z tym. Na początku było trudno, ale zrobiłam to ze względu na przyjaciółkę. Chociaż czasami wraca ochota, żeby się znowu pociąć i wtedy mi jest bardzo ciężko.

[123dzemdzemona22]

Napisane przez honey091

No właśnie. Boje się, ze mama nie zrozumie i jeszcze dodatkowo wygłosi mi jakieś głupie kazanie, które tylko pogorszy sprawę. A Twoja mama wie ?
Moja przyjaciółka tez sie nie tnie, ale chodziło o to, ze ona prędzej zrozumie problemy np. z chłopakiem niż mama.

wiesz musimy dać im(muti) szanse.. wiem ,że zawsze chcę dla mnie wszystko co najlepsze(twoja na pewno też!), to ja nie potrafie z tego korzystać.. często odpycham.. a ona znowu próbuje.Po czasie jak ochłone, przepraszam za całą siebie,- czuje taki wstręt do siebie.do świata- tylko w głowie w sobie nigdy tego jej nie mówie.....

[Moonspell90]

Napisane przez xDJakJaCieLubiexD

Widzę, że nie tylko ja mam problemy.
Szczerze to sięgałam po żyletkę nie raz. Każde wbicie żyletki w rękę i pociągnięcie dawało mi ulgę. Już skończyłam z tym. Na początku było trudno, ale zrobiłam to ze względu na przyjaciółkę. Chociaż czasami wraca ochota, żeby się znowu pociąć i wtedy mi jest bardzo ciężko.

jak kazda z nas. Chciała raz spróbować sobie ulżyć a zostanie to na cale życie....

[aniko 23]

Napisane przez honey091

A dokładniej.?

zacznij od poczatku nie od konca...powiedz o rodzaju problemu a pozniej wytlumacz dlaczego tak jest..co czujesz .i popros ja o pomoc...MOONspell dobrze to ujal..

[123dzemdzemona22]

Napisane przez aniko 23

zacznij od poczatku nie od konca...powiedz o rodzaju problemu a pozniej wytlumacz dlaczego tak jest..co czujesz .i popros ja o pomoc...MOONspell dobrze to ujal..

popieram! odwagi!

[Moonspell90]

http://www.youtube.com/watch?v=JqDWrsBWBhw
posłuchaj tej piosenki, ja ją zawsze włączam kiedy mam ochote stąd pójść...z tego świata... daje mi nadzieję.

[123dzemdzemona22]

trafiłaś z tym linkiem..

[xDJakJaCieLubiexD]

Napisane przez Moonspell90

jak kazda z nas. Chciała raz spróbować sobie ulżyć a zostanie to na cale życie....

No i te blizny.. Za każdym razem jak na nie patrzę to mi się łzy do oczu cisną i wspomnienia wracają...