Pogaduchy Huncwotek - rozmowy o Harrym Potterze i nie tylko :)

[invisible_01]

Napisane przez Nescaa

Dlatego tak polecam wybrać sobie jakiś przyjemny kierunek. Ja kocham moją etnologię

Mój kierunek w założeniu miał być przyjemny, wybrałam go zgodnie z zainteresowaniami, które nadal mam, ale nie spodziewałam się, że będzie tak ciężko Jak słyszę, że ludzie mają egzaminy zerówkowe albo po 2 terminy w każdej sesji to zazdroszczę, bo ja mam 1 termin i potem poprawka. A warunki kosztują 800 zł

[ville]

Napisane przez Praan

Ja też i to milion razy!
Nie cierpiałam swojego liceum. Wiek fajny, klasa beznadziejna. Powybijałabym ich

Ja liceum lubiłam. O gimnazjum wolę nie myśleć. A studia... Lubię studia, lubię ludzi z uczelni, ale już wolałabym być po. Pracować, zacząć po-studyjne dorosłe życie (za te słowa pewnie za kilka lat zacznę się pukać bardzo mocno w czoło, wiem o tym i jestem tego pewna).

---------- Dopisano o 12:57 ---------- Poprzedni post napisano o 12:56 ----------

Napisane przez invisible_01

... bo ja mam 1 termin i potem poprawka. A warunki kosztują 800 zł

To jest normalne. Wyjątkiem są te III terminy czy coś. Co studiujesz?

[invisible_01]

Napisane przez boinnenazwybylyzajete

a ja w sumie mimo, że lo to świetny czas marze już o wyprowadzce z domu i odpowiedzialności. pewnie nie wiem co mówie i za te pare lat okaże się, że marze o powrocie do nastoletnich czasów, ale...

Jak byłam w LO to marzyłam o chwili, kiedy się wyprowadzę i będę samodzielna I ma to swoje plusy, mimo że praca kilka razy w tygodniu i studia dzienne mnie wyczerpują, w roku akademickim nie mam ani jednego dnia wolnego i brakuje mi czasu na wszystko, to jednak samodzielność i własne pieniądze to wielka zaleta Do domu rodzinnego wracam raz na pół roku, bo częściej nie da rady, mimo że wiele kilometrów nie ma, i zawsze spędzam tam czas z przyjemnością. Kiedy tam jestem tęsknię za beztroską i niemartwieniem się o rachunki, ale z drugiej strony taka jest cena dorosłości

---------- Dopisano o 13:00 ---------- Poprzedni post napisano o 12:58 ----------

Napisane przez ville

To jest normalne. Wyjątkiem są te III terminy czy coś. Co studiujesz?

Germanistykę. Wiem, wiem, wszyscy nienawidzą niemieckiego Nie zakładałam nigdy, że te studia będą łatwe, ale od samego początku czytamy literaturę średniowieczną w oryginałach, każdy wykład i ćwiczenia w całości w obcym języku - nie rozumiesz, to Twój problem, ciągła krytyka, że nic nie umiesz, masz okropną wymowę i w ogóle najlepiej to siedź cicho, trudne egzaminy, ciężko dostępne materiały... Ech, wygadałam się Na dodatek ja po liceum w małym miasteczku zetknęłam się z ludźmi mieszkającymi 20 lat w Niemczech. To też mnie przeraża.

A Ty co studiujesz?

[boinnenazwybylyzajete]

Napisane przez invisible_01

Jak byłam w LO to marzyłam o chwili, kiedy się wyprowadzę i będę samodzielna I ma to swoje plusy, mimo że praca kilka razy w tygodniu i studia dzienne mnie wyczerpują, w roku akademickim nie mam ani jednego dnia wolnego i brakuje mi czasu na wszystko, to jednak samodzielność i własne pieniądze to wielka zaleta Do domu rodzinnego wracam raz na pół roku, bo częściej nie da rady, mimo że wiele kilometrów nie ma, i zawsze spędzam tam czas z przyjemnością. Kiedy tam jestem tęsknię za beztroską i niemartwieniem się o rachunki, ale z drugiej strony taka jest cena dorosłości

Jak ja chciałabym już być na Twoim miejscu

[ville]

Napisane przez invisible_01

Germanistykę. Wiem, wiem, wszyscy nienawidzą niemieckiego Nie zakładałam nigdy, że te studia będą łatwe, ale od samego początku czytamy literaturę średniowieczną w oryginałach, każdy wykład i ćwiczenia w całości w obcym języku - nie rozumiesz, to Twój problem, ciągła krytyka, że nic nie umiesz, masz okropną wymowę i w ogóle najlepiej to siedź cicho, trudne egzaminy... Ech, wygadałam się Na dodatek ja po liceum w małym miasteczku zetknęłam się z ludźmi mieszkającymi 20 lat w Niemczech. To też mnie przeraża.

Haha. Przez rok, po maturze, studiowałam germanistykę. Nie wiedziałam, co ze sobą zrobić, więc poszłam tam, bo uwielbiałam niemiecki.
Zrezygnowałam, bo zdecydowanie filologia jest dla pasjonatów. Jedynym przedmiotem, który mnie pasjonował, było Landeskunde. Uwielbiałam to, może dlatego, że miałam genialną babkę i świetne to były zajęcia I może trochę Literatura. Ale opisowa czy językoznawstwo... O mój Boże, nie, nigdy więcej de Saussure'a! Niech spierdziela z tym swoim drzewem
I też byłam z osobami, które urodziły się w DE, których ojciec jest Niemcem itp. Szok językowy

Ja teraz bezpieczeństwo narodowe.

[_Remember]

Napisane przez ville

Łaaa. Czasem bym chciała mieć te kilkanaście lat i od nowa dobić do mojego obecnego wieku. I tak... Przepraszam, że tak napiszę, ale zawsze mnie dziwiły osoby urodzone po '95, że one już... nie wiem. Idą do liceum, są w gimnazjum, za parę lat pełnoletność. Nie wyobrażam sobie, chyba złapię się za serce i tchu nie złapię, gdy zobaczę np. kogoś urodzonego po 2000 w makijażu na przykład
Dzisiaj odwiedził mnie mój kuzyn; wyższy już ode mnie, idzie do szkoły średniej. A przecież on się w '96 urodził, zawsze był taki mały i był młodszym braciszkiem, a tu, proszę. Szkoła średnia.

Oj, zdecydowanie się starzeję, bo mam ochotę powiedzieć: "kiedy to minęło"

Taak, ja taka małolata i wgl, ale jak pomyśle o siostrze (ciotecznej), która ma 10 lat, że za 3 lata zacznie gimnazjum, a ja już będę prawie pełnoletnia wtedy, to tak dziwnie się czuję Niby 4 lata, a jednak robią różnicę, nie mamy wspólnych tematów. Ja od małego trzymałam się ze starszymi osobami, pewnie dlatego mam problemy, żeby się teraz dogadać z osobami z mojego rocznika Czasami patrzę na ludzi w moim wieku i myślę - "ale dzieci"

[kasiencja]

Napisane przez girl99

ja bym chciala do liceum ...

studia --- :| nie znosze. zajecia do 20:25, wszyscy maja Cie gdzies i praktycznie zero pomocy, w szkole byla klasa - mniej osob. Ze wszystkimi sie gadalo, jakas taka grupa byla, a na studiach kazdy sobie ...

niestety muszę się pod tym podpisać. szczególnie pod pierwszym zdaniem.
w LO nie miałam super zgranej klasy, ale było kilka osób, z którymi świetnie mogłam spędzać czas i na które mogłam liczyć.
teraz swoje studia lubię tylko ze względu na kierunek - z ludźmi nie mam praktycznie żadnego kontaktu


mieszkanie samemu ma dużo plusów - chociaż wielu rzeczy mi brakuje, właśnie chociażby tego braku odpowiedzialności... z drugiej strony, jak na wakacje czy święta przyjeżdżam do domu, to na początku jest fajnie, a po tygodniu mam już dosyć

Remember - moja siostra skończyła niedawno 16 lat, idzie do LO i nie mogę się też nadziwić jaka ona już stara ale to 16-18 lat to najfajniejszy wiek!

[invisible_01]

Napisane przez ville

Haha. Przez rok, po maturze, studiowałam germanistykę. Nie wiedziałam, co ze sobą zrobić, więc poszłam tam, bo uwielbiałam niemiecki.
Zrezygnowałam, bo zdecydowanie filologia jest dla pasjonatów. Jedynym przedmiotem, który mnie pasjonował, było Landeskunde. Uwielbiałam to, może dlatego, że miałam genialną babkę i świetne to były zajęcia I może trochę Literatura. Ale opisowa czy językoznawstwo... O mój Boże, nie, nigdy więcej de Saussure'a! Niech spierdziela z tym swoim drzewem
I też byłam z osobami, które urodziły się w DE, których ojciec jest Niemcem itp. Szok językowy

Ja teraz bezpieczeństwo narodowe.

Siostro, podaj mi dłoń, jako jedyna mnie rozumiesz Ja od początku miałam ochotę stamtąd uciec, ale powtarzałam sobie: "to dopiero początek, później będzie lepiej", "dopiero 1. semestr, może potem będzie łatwiej", "może na 2. roku będzie przyjemniej" - i tak zaczynam od października 3 rok i nienawidzę tych studiów z każdym dniem coraz bardziej. Niestety nie mam odwagi tego rzucić I oczywiście co sesja poprawki.

I jak Ci się podoba to bezpieczeństwo narodowe?

[_Remember]

Napisane przez kasiencja

Remember - moja siostra skończyła niedawno 16 lat, idzie do LO i nie mogę się też nadziwić jaka ona już stara ale to 16-18 lat to najfajniejszy wiek!

Ja tak mam z przyjaciółkami ! Pamiętam czasy, jak biegałyśmy po podwórku, bawiłyśmy się w chowanego i tak dalej.. A teraz.. Jedna niedawno skończyła 17 lat

[invisible_01]

Czasy gimnazjum i liceum to dla mnie najbardziej szalony okres w życiu, z naciskiem na te początkowe lata Kiedy jeszcze nie martwiłam się maturą, studiami itp. Moja beztroska skończyła się 20-go maja, tuż po maturze, kiedy wyprowadziłam się z domu do wielkiego miasta 3 dni później szłam już do pracy i od tamtej pory zarabiam na siebie. Dziewczyny, nie chciejcie być szybko dorosłe! Czasy szkolne są super i mimo, że szkoła daje w kość, to tak beztroskich lat nie będziecie mieć już nigdy.

[kasiencja]

moje 2 przyjaciółki też są ode mnie o 2 lata starsze a że poszłam do szkoły rok wcześniej, to zawsze mentalnie i tak czułam się ten rok starsza.

najbardziej staro się poczuję, jak ktoś z moich bliskich znajomych weźmie ślub i będzie miał dziecko u tych wyżej wspomnianych dziewczyn to się już zaczęło, więc...

[Narrhien]

Ja nie wiem, wybiję się, ale wcale nie tęsknie do nastoletniego wieku, ani do podstawówki ani do liceum, w ogóle mi sie nie tęskni. Co nie znaczy, że miałam jakieś niefajne dzieciństwo, nie, ja te czasy wspominam z wielką radościa, w ogóle wszystko u mnie po kolei szło, bardzo dlugo byłam dziecinna, pierwszy raz całowałam się mając 15 lat, w ogóle wtedy nie myśląc o czymś takim, jak seks, pierwszy związek dopiero pod koniec liceum... Wszystko było super, pierwsze doświadczenia w uczuciach, pierwsze imprezy, wkroczenie w pełnoletność, wzloty i upadki

Ale dopiero teraz czuje sie naprawdę za✂✂✂iście Teraz, gdy jestem samodzielna, odpowiedzialna, doświadczona, gdy jestem dorosła nie tylko metrykalnie ale również duchowo, bo dopiero teraz jestem wolna i niezależna A już za miesiąc zamieszkam wspólnie z narzeczonym, rozczpoczynając w życiu nowy etap w naszym nowym, wspólnym mieszkanku (ok, wynajęte, ale jednak całe mieszkanie dla nas, a nie pókój z kimś tam ) to w ogóle skacze z radości bardzo

A jeszcze dwa lata temu moje życie leżało mniej więcej w gruzach ale miałam siłe, by się odgruzować i poddźwignąć i możecie mnie uznać za zarozumiałą, ale jestem z siebie dumna, że dałam radę

Ale ja zawsze chciałam być "już dorosła" i żyć po swojemu, nie tak jak np. mama każe. I nigdy mi to nie przeszło, i może dlatego wcale nie tęsknie za dzieciństwem i wiekiem szkolnym (chociaż kazdy mi mówił, że jeszcze zatęsknię).

[Nescaa]

Ja zaraz po maturze studiowałam filologię polską bo nigdzie indziej się nie dostałam i to była istna makabra. MAKABRA
Filologie zdecydowanie są dla pasjonatów, zgadzam się

[_Remember]

Napisane przez kasiencja

moje 2 przyjaciółki też są ode mnie o 2 lata starsze a że poszłam do szkoły rok wcześniej, to zawsze mentalnie i tak czułam się ten rok starsza.

najbardziej staro się poczuję, jak ktoś z moich bliskich znajomych weźmie ślub i będzie miał dziecko u tych wyżej wspomnianych dziewczyn to się już zaczęło, więc...

Dokładnie Zawsze się śmieję do jednej z nich, kiedy ślub planuje, bo już taka stara jest

[invisible_01]

Napisane przez kasiencja

najbardziej staro się poczuję, jak ktoś z moich bliskich znajomych weźmie ślub i będzie miał dziecko u tych wyżej wspomnianych dziewczyn to się już zaczęło, więc...

Właśnie teraz sporo moich znajomych planuje śluby albo jest już po, koleżanki w większości zaręczone... A ja na to nie jestem jeszcze w ogóle gotowa i czasami mam wrażenie, że do nich nie pasuję

---------- Dopisano o 13:17 ---------- Poprzedni post napisano o 13:16 ----------

Napisane przez Narrhien

A jeszcze dwa lata temu moje życie leżało mniej więcej w gruzach ale miałam siłe, by się odgruzować i poddźwignąć i możecie mnie uznać za zarozumiałą, ale jestem z siebie dumna, że dałam radę

Super, gratuluję Najważniejsze, to nigdy się nie poddawać!

[ville]

Napisane przez invisible_01

Siostro, podaj mi dłoń, jako jedyna mnie rozumiesz Ja od początku miałam ochotę stamtąd uciec, ale powtarzałam sobie: "to dopiero początek, później będzie lepiej", "dopiero 1. semestr, może potem będzie łatwiej", "może na 2. roku będzie przyjemniej" - i tak zaczynam od października 3 rok i nienawidzę tych studiów z każdym dniem coraz bardziej. Niestety nie mam odwagi tego rzucić I oczywiście co sesja poprawki.

I jak Ci się podoba to bezpieczeństwo narodowe?

Co do germanistyki jeszcze. Ja w trakcie I semestru: rzucam te studia! Sesję zdałam ładnie, nawet bardzo (do dzisiaj się śmieję z mojego indeksu, że mam takie oceny ), więc ok. Zacznę II semestr. Zaczęłam i od nowa chciałam rzucać. Po zdanej letniej sesji siadłam i pomyślałam. To ja zawsze będę sobie powtarzać: "rzucam te studia"? Gdybym mówiła tak tylko, że trafiłam na nudny przedmiot albo że jest ciężko, to ok, przetrzymałabym. Ale mnie to nie interesowało. Dlatego zrezygnowałam po I roku, bo wiedziałam, że jak zacznę II, będzie mi szkoda rzucić. Bo będę myślała, a rok, dwa i kończę. Tyle czasu męczarni? Nie ma mowy. I rzuciłam I to była jedna z lepszych decyzji w moim życiu

BN to strzał w dziesiątkę. To chciałabym robić w życiu. Oczywiście nie marzę o posadzie szefa MONu, ale chciałabym coś robić związanego z policją lub wojskiem. Ze względów zdrowotnych żołnierzem czy policjantem nie będę (a jak bym chciała! ), więc muszę wymyśleć coś innego. Studiuję na UJ i trochę mnie drażni, że za bardzo robią z tego politologię. Rozumiem, że to coś pokrewnego, ale jest za dużo politologii. Na szczęście mam jeszcze więcej specjalistycznych przedmiotów w tym roku i będę mieć wykłady z wojskowymi.
Ale mam nadzieję, że otworzą magisterkę na WAT (i że się dostanę, oczywiście), bo chciałabym się przenieść do Warszawy po licencjacie.

[girl99]

ja sie czuje staro, jakby mnie juz nic nie czekalo i przezylam to co najlepsze. dobija mnie to normalnie -.-

mimo, ze mentalnie to dalej gowniara jestem i dobrze mi z tym a z wygladu daja mi 15 lat

ja studiuje ochrone srodowiska - lubie moj kierunek kocham bawic sie na laborkach kwasami - ale jednak stres wyniszcza mnie psychicznie. ciagle sie nas czepiaja i mysla, ze nie mamy swojego zyciua tylko nauka, nauka i nauka.

[4c2ea920fcf0cb3d39288a6c961f1efcc2286102_684b5c001d1f4]

hmm u mnie już spore grono żonek i matek tak że mogę czuć się naprawdę staro

[ville]

Napisane przez kasiencja

najbardziej staro się poczuję, jak ktoś z moich bliskich znajomych weźmie ślub i będzie miał dziecko u tych wyżej wspomnianych dziewczyn to się już zaczęło, więc...

Moja przyjaciółka (kursywą, bo, no cóż, życie bywa przewrotne i czasem luzuje więzy między ludźmi) za dwa miesiące rodzi. Więc... rozumiem, o co ci chodzi

[invisible_01]

Mi z wyglądu dają max 16 lat

[Narrhien]

[1=4c2ea920fcf0cb3d39288a6 c961f1efcc2286102_684b5c0 01d1f4;28526978]hmm u mnie już spore grono żonek i matek tak że mogę czuć się naprawdę staro [/QUOTE]

U mnie też, kuzynka młodsza o 3 lata już dzieciata i mężata, często u niej bywam, bo się przyjaźnimy i jakoś kurde nie czuję się stara Przecież nie może czyjeś życie tak wpływac na moje sampoczucie

Ja teraz to czuję, że mam najlepsze lata mojego życia I mam nadzieję tak czuć jeszcze długo. Nie jestem ani za stara ani za młoda, po prostu w sam raz i kurde, aż mi się tańczyć z radości chce, że w końcu, w końcu jestem taka szczęśliwa

[4c2ea920fcf0cb3d39288a6c961f1efcc2286102_684b5c001d1f4]

Napisane przez girl99

ja sie czuje staro, jakby mnie juz nic nie czekalo i przezylam to co najlepsze. dobija mnie to normalnie -.-

mam identycznie tak jakby teraz już tylko praca i nic więcej

[Freya16]

Napisane przez kasiencja

mieszkanie samemu ma dużo plusów - chociaż wielu rzeczy mi brakuje, właśnie chociażby tego braku odpowiedzialności... z drugiej strony, jak na wakacje czy święta przyjeżdżam do domu, to na początku jest fajnie, a po tygodniu mam już dosyć

ja tez tak mam. Jadę do rodziców na pare dni i po 4 chcę już wracać do siebie. Człowiek szybko przyzwyczaja się do niezależności i braku brzęczenia rodziców bo starzy są jak nietoperze: nie dość, że ślepe to jeszcze się czepia

[ville]

Napisane przez girl99

ja sie czuje staro, jakby mnie juz nic nie czekalo i przezylam to co najlepsze. dobija mnie to normalnie -.-

A ja czuję, że ja właśnie mam najlepsze lata przed sobą i dopiero teraz dla mnie zacznie się prawdziwe, świetne życie.

[4c2ea920fcf0cb3d39288a6c961f1efcc2286102_684b5c001d1f4]

Napisane przez Narrhien

U mnie też, kuzynka młodsza o 3 lata już dzieciata i mężata, często u niej bywam, bo się przyjaźnimy i jakoś kurde nie czuję się stara Przecież nie może czyjeś życie tak wpływac na moje sampoczucie

to była ironia oczywiscie bo jakbym miała oceniac swoja młodosc przez pryzmat slubu i dzieci równolatek to bym sie załamała

[kasiencja]

Napisane przez ville

A ja czuję, że ja właśnie mam najlepsze lata przed sobą i dopiero teraz dla mnie zacznie się prawdziwe, świetne życie.

ja też mam taką nadzieję, ale wiele w moim życiu musi się jeszcze ułożyć żeby mogła czuć się tak jak to opisuje Narrhien


ale to, że HP się skończył, też jakoś wpłynęło na moje samopoczucie, bo... jakoś czuję, że żadnej innej rzeczy, żadnej innej pasji nie będę w stanie poświęcić tyle czasu i energii, tak całkowicie i z dziecięcym entuzjazmem się jej oddać... w porównaniu z tym, co działo się ze mną wtedy, to czuję, że teraz nie mam żadnych prawdziwych zainteresowań

[invisible_01]

Napisane przez kasiencja

ale to, że HP się skończył, też jakoś wpłynęło na moje samopoczucie, bo... jakoś czuję, że żadnej innej rzeczy, żadnej innej pasji nie będę w stanie poświęcić tyle czasu i energii, tak całkowicie i z dziecięcym entuzjazmem się jej oddać... w porównaniu z tym, co działo się ze mną wtedy, to czuję, że teraz nie mam żadnych prawdziwych zainteresowań

Też mnie to załamuje Na szczęście ja mam jeszcze fotografię, ale to coś zupełnie innego.

Ja mam nadzieję, że najlepsze lata przede mną Chciałabym już skończyć studia i zacząć prawdziwą pracę.

[Praan]

Życie samemu to najlepsze co jest!
Ja czasem tęsknię do czasów jak miałam te 16 lat, ale doskonale wiem, że teraz mi lepiej
Mieszkam sama, z dala od mówiących mi co mi wolno, a co nie rodziców. Sama o sobie decyduję. Mam mnóstwo możliwości, których nie miałam mieszkając w domu, rozwijam swoje pasje i zainteresowania
Kocham swoje studenckie życie i nie zamieniłabym ich na powrót do przeszłości.

[4c2ea920fcf0cb3d39288a6c961f1efcc2286102_684b5c001d1f4]

musze jechac do sklepu bo mama widziała spodnie które chce kupic

nie piszcie za duzo zebym nie musiała tyle nadrabiac

[ville]

Nie ma mnie na liście i czuję się pominięta! () A jeżeli mam już coś podać, to niech będzie tom. ZF i IŚ.
Może właśnie tomy ulubione napisać skrótami? Każdy w skrótach sądzę jest obcykany i rzut oka wystarczy, co kto najbardziej lubi, bez czytania całych tytułów.