Mamusie październik 2021.

[MalaGosia33]

[1=a79790139dd0658ebd8b23c e8e3846ca00e1de31_65bd820 1a8975;88574489]Ale złe wyniki krwi i moczu w ciąży to nie jest nic nadzwyczajnego.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]Wiesz dla mnie niestety to odrazu czarna wizja w głowi. Nie umiem się zdystansować. Może dlatego że pierwsze. Chciałam bym mieć ten luz mam, które czekają na drugie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[LadyWhisper]

Napisane przez MalaGosia33

Wiesz dla mnie niestety to odrazu czarna wizja w głowi. Nie umiem się zdystansować. Może dlatego że pierwsze. Chciałam bym mieć ten luz mam, które czekają na drugie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mała Gosia ja dostaje świra na każdym kroku a to moja druga ciaza, przeżywam bardziej niż pierwsza


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[MalaGosia33]

Napisane przez miniminiv

Też mi wyszły bakterie w moczu. Juz tydzien temu byly, pomyslalam, ze moze zle pobralam i dzisiaj powtorzylam badanie, ale w dzisiejszym tez sa. Musze kupic Urosept i poczekam na wizyte we srode.
W pierwszej ciazy tylko raz, juz w ostatnim trymestrze mialam. Monural wtedy dostalam i bylo ok.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Ja też powtarzałam bo sobie pomysłam że może słabe labo bo wyslaja do oddziału głównego do badania. Ale tam gdzie badają na miejscu wynik się powtórzył niestetyja na bakterie narazie domowe sposoby żurawina.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bonnie_j]

Napisane przez MalaGosia33

Wiesz dla mnie niestety to odrazu czarna wizja w głowi. Nie umiem się zdystansować. Może dlatego że pierwsze. Chciałam bym mieć ten luz mam, które czekają na drugie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

E tam luz... Nie odczuwam. Tak mam mniej czasu żeby czytać, myśleć i analizować, ale luzu brak.
Wszystkie pewnie mamy stresa przed prenatalnymi.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[zubi89]

Właśnie się dowiedziałam, że w Opolu gdzie będę mieć robione badania prenatalne jest jakiś projekt unijny i będę mieć dwa pierwsze za darmo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[karla906]

Napisane przez MalaGosia33

Ja też powtarzałam bo sobie pomysłam że może słabe labo bo wyslaja do oddziału głównego do badania. Ale tam gdzie badają na miejscu wynik się powtórzył niestetyja na bakterie narazie domowe sposoby żurawina.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ten mocz to tam się wyprowadzi bez problemu. Płytki musisz kontrolować. 50 tysięcy to granicą do porodu SN. Poniżej 20-30 tysięcy w ciąży trzeba myśleć o leczeniu. Miałaś kiedykolwiek małopłytkowość? Pamiętasz ostatnia wartość przed ciąża? Skoro rozmawiałaś u hematologa to miałaś jakieś problemy hematologiczne? Pewnie trzeba będzie powtórzyć badanie i też rozmaz ręczny się przyda.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 21:17 ---------- Poprzedni post napisano o 21:15 ----------

Ja startuje z wagi 59,5. W pierwszej ciąży przytyłam 18kg i bardzo nie chce tego wyniku powtórzyć

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[A_Lios92]

Napisane przez MalaGosia33

U mnie waga 65 kg ale jakieś 2 kg mi dobiło już. Czuję się taka opuchnięta, zatrzymana woda. Moja pierwsza ciąża także mam nadzieje, ze nie będzie to jakoś bardzo dużo. Bo już czuje się źle, Spodnie cisną,najlepiej dresy. W poniedziałek mam wizytę trochę się martwię bo zrobiłam krew i mocz. W moczu bakterie ale to czułam bo sikam jak szalona i mam takie parcie na pęcherz. Ale też z krwi wyszło mi mało płytek bo 50 tysstrasznie mnie to zmartwiło. Mój hematolog powiedział że się ciężarnymi nie zajmuje. Będę szukać od poniedzialku nowego. Mam nadzieję że się uda wyprowadzić jakoś te wyniki. Czuję wewnetzny niepokój, czekam aż zobaczę na monitorze że wszytsko ok.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

W pierwszej ciąży przerabiałam infekcję za infekcją, aż szlag mnie trafiał. Pomiędzy antybiotykami ratowałam się Żurawitem i sokiem żurawinowym 100%. Oprócz tego dużo wody i ZERO czytania w internecie - mówię z doświadczenia. Dużo zdrowia

[MalaGosia33]

Napisane przez karla906

Ten mocz to tam się wyprowadzi bez problemu. Płytki musisz kontrolować. 50 tysięcy to granicą do porodu SN. Poniżej 20-30 tysięcy w ciąży trzeba myśleć o leczeniu. Miałaś kiedykolwiek małopłytkowość? Pamiętasz ostatnia wartość przed ciąża? Skoro rozmawiałaś u hematologa to miałaś jakieś problemy hematologiczne? Pewnie trzeba będzie powtórzyć badanie i też rozmaz ręczny się przyda.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 21:17 ---------- Poprzedni post napisano o 21:15 ----------

Ja startuje z wagi 59,5. W pierwszej ciąży przytyłam 18kg i bardzo nie chce tego wyniku powtórzyć

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tak przed ciążą byłam pod opieką hematologa-anemia. Udało się przed ciąża wyprowadzić płytki na prostą, niskie żelazo i ferytyne(badania w grudniu). Wyniki mialam wzorowe ale walczyłam o to ponad rok. Przy pobieraniu krwi zawsze proszę o ręczne liczenie płytek, bo inaczej wychodziło 20 tys. Rozmawiałam z gin w poniedziałek da mi skierowanie do hematologa, który zajmuje się kobietami w ciąży.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[karla906]

Napisane przez MalaGosia33

Tak przed ciążą byłam pod opieką hematologa-anemia. Udało się przed ciąża wyprowadzić płytki na prostą, niskie żelazo i ferytyne(badania w grudniu). Wyniki mialam wzorowe ale walczyłam o to ponad rok. Przy pobieraniu krwi zawsze proszę o ręczne liczenie płytek, bo inaczej wychodziło 20 tys. Rozmawiałam z gin w poniedziałek da mi skierowanie do hematologa, który zajmuje się kobietami w ciąży.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

A no czyli wiadomo ze jakoś tak u Ciebie jest. W takim razie kciuki za tego nowego hematologa, na pewno Cię dobrze poprowadzi suplementujesz dalej żelazo?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[natiii09]

Trzymam kciuki 😘 to normalne, że się martwisz. Ale najważniejsze, że działasz, szukasz dobrego specjalisty i wszystko pójdzie w dobrym kierunku!



Ja się ostatnio nie odzywałam, bo jakoś mnie wszystko przerasta, do tego słabe samopoczucie i dużo stresu. Chyba sama się nakręcam, ale powiem szczerze, że zaczynam już bardzo odczuwać wszytskie te pandemiczne ograniczenia, a do tego wokół same życiowe zmiany. Dziewczyny, które pracujecie z domu, jak sobie radzicie? Mnie na początku to bardzo odpowiadało, ale po roku czasu czuje jak ta sytuacja mnie dobija..

[kawowa_lkj]

Napisane przez natiii09

Trzymam kciuki to normalne, że się martwisz. Ale najważniejsze, że działasz, szukasz dobrego specjalisty i wszystko pójdzie w dobrym kierunku!



Ja się ostatnio nie odzywałam, bo jakoś mnie wszystko przerasta, do tego słabe samopoczucie i dużo stresu. Chyba sama się nakręcam, ale powiem szczerze, że zaczynam już bardzo odczuwać wszytskie te pandemiczne ograniczenia, a do tego wokół same życiowe zmiany. Dziewczyny, które pracujecie z domu, jak sobie radzicie? Mnie na początku to bardzo odpowiadało, ale po roku czasu czuje jak ta sytuacja mnie dobija..

Łączę się w bólu, praca zdalna ssie. Brakuje mi kontaktu z ludźmi. Póki było ciepło, to chociaż że znajomymi się spotykałam częściej, na dworze. Teraz jest z tym ciężko...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[52226a6b84e10414ec85695991496d596c4cbe57_65555ba93c74a]

Napisane przez natiii09

Trzymam kciuki to normalne, że się martwisz. Ale najważniejsze, że działasz, szukasz dobrego specjalisty i wszystko pójdzie w dobrym kierunku!



Ja się ostatnio nie odzywałam, bo jakoś mnie wszystko przerasta, do tego słabe samopoczucie i dużo stresu. Chyba sama się nakręcam, ale powiem szczerze, że zaczynam już bardzo odczuwać wszytskie te pandemiczne ograniczenia, a do tego wokół same życiowe zmiany. Dziewczyny, które pracujecie z domu, jak sobie radzicie? Mnie na początku to bardzo odpowiadało, ale po roku czasu czuje jak ta sytuacja mnie dobija..

Ja pracuje z domu od lutego 2020 i powiem szczerze ze mi to bardzo odpowiada. Nie jestem tym jakoś zmęczona.

Ale wcześniej już i tak dużo pracowaliśmy „online” i jestem raczej introwertykiem wiec nie brakuje mi zbytnio innych aspektów w pracy jak spotykanie się z ludźmi bo wcześniej już z racji pracy było to online to to było normane. Ja widzę tylko plusy bo nie tracę kupy kasy i czasu na dojazdy bo w moim wypadku to dojazdy akurat trwały trochę. No i moja firma organizuje luźne eventy i dni które są opcjonalne wiadomo to nie jest to samo co na żywo ale mi to się podoba.
Jeśli nie lubiłabym swojej pracy i firmy to na pewno miałabym już dość.


Jedyne co mi przeszkadza to to ze nie widzieliśmy rodziny inaczej niż na spacer na zewnątrz od tego czasu no ale jak pójdzie dobrze to za kilka miesięcy może wrócimy do spotykania się w domu.

[karla906]

Napisane przez natiii09

Trzymam kciuki to normalne, że się martwisz. Ale najważniejsze, że działasz, szukasz dobrego specjalisty i wszystko pójdzie w dobrym kierunku!



Ja się ostatnio nie odzywałam, bo jakoś mnie wszystko przerasta, do tego słabe samopoczucie i dużo stresu. Chyba sama się nakręcam, ale powiem szczerze, że zaczynam już bardzo odczuwać wszytskie te pandemiczne ograniczenia, a do tego wokół same życiowe zmiany. Dziewczyny, które pracujecie z domu, jak sobie radzicie? Mnie na początku to bardzo odpowiadało, ale po roku czasu czuje jak ta sytuacja mnie dobija..

Ja mimo że wychodzę codziennie do ludzi to i tak mam dość tak mi się tęskni żeby usiąść z mężem w restauracji/ kawiarni. Moi teściowie mieszkają za granicą, teścia nie widziałam od lipca. Teraz mają bilety kupione na Wielkanoc a i tak najpewniej nie przyjadą, takie mamy wrażenie że dopiero koło maja. Ja staram się dużo wychodzić na dwór, na powietrze. Korzystać z tego co. można, co jakiś czas zamawiamy jedzonko. Że znajomymi staramy się dosyć spotykać. Jakieś masaże itp też są otwarte raz na miesiąc może pomóc. No i aktywność fizyczna, mi poruszanie się nawet w domu dobrze robi no i wiosna za pasem, będzie lepiej
Ja wlasnie a propos wróciłam z córeczka że spaceru. Jak wracałam myślałam tylko o tym żeby zjeść kanapkę z masłem papryka i szczypiorkiem, posypane grubo mielonym pieprzem 🤣
Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bonnie_j]

Napisane przez natiii09

Trzymam kciuki to normalne, że się martwisz. Ale najważniejsze, że działasz, szukasz dobrego specjalisty i wszystko pójdzie w dobrym kierunku!



Ja się ostatnio nie odzywałam, bo jakoś mnie wszystko przerasta, do tego słabe samopoczucie i dużo stresu. Chyba sama się nakręcam, ale powiem szczerze, że zaczynam już bardzo odczuwać wszytskie te pandemiczne ograniczenia, a do tego wokół same życiowe zmiany. Dziewczyny, które pracujecie z domu, jak sobie radzicie? Mnie na początku to bardzo odpowiadało, ale po roku czasu czuje jak ta sytuacja mnie dobija..

Mnie praca z domu odpowiada. Nie muszę się martwić, że będzie mi niedobrze przy ludziach i zaraz ktoś się zorientuje. Ze znajomymi nie spotykam się. Takie czasy. Dużo gadamy zoom, wideorozmowy, chat itp. za to doskwiera mi brak możliwości wybrania się z tż na jakieś jedzenie kino. No i brak mi swobody i zdjęcia maski... Myślę, że teraz jest jeszcze średnia pogoda a ja się kiepsko czuje więc siedzenie w domu to dobra opcja. Jak będzie już prawdziwa wiosna to zacznę żyć. Teraz mam nadal trochę sen zimowy.
Pewnie byłabym szczęśliwsza gdyby moja córka chodziła do przedszkola a tak to dopiero od października. No ale jak tylko będzie ciepło to będzie siedzieć na działce z dziadkami.
Mam ochotę na kawę z koleżankami ale czasami zastanawiam się czy warto ryzykować, bo mimo wszystko jest to jakieś ryzyko...
Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[zubi89]

Napisane przez bonnie_j

Mnie praca z domu odpowiada. Nie muszę się martwić, że będzie mi niedobrze przy ludziach i zaraz ktoś się zorientuje. Ze znajomymi nie spotykam się. Takie czasy. Dużo gadamy zoom, wideorozmowy, chat itp. za to doskwiera mi brak możliwości wybrania się z tż na jakieś jedzenie kino. No i brak mi swobody i zdjęcia maski... Myślę, że teraz jest jeszcze średnia pogoda a ja się kiepsko czuje więc siedzenie w domu to dobra opcja. Jak będzie już prawdziwa wiosna to zacznę żyć. Teraz mam nadal trochę sen zimowy.
Pewnie byłabym szczęśliwsza gdyby moja córka chodziła do przedszkola a tak to dopiero od października. No ale jak tylko będzie ciepło to będzie siedzieć na działce z dziadkami.
Mam ochotę na kawę z koleżankami ale czasami zastanawiam się czy warto ryzykować, bo mimo wszystko jest to jakieś ryzyko...
Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To ja już wolę jak moje siedzą w domu niż chodzą do przedszkola. Poszły teraz tydzień po kwarantannie i już chore w tym mnie zaczyna boleć gardło.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[a79790139dd0658ebd8b23ce8e3846ca00e1de31_65bd8201a8975]

dla mnie jedynym plusem pandemii jest zmiana trybu pracy. Ale ja też mam taką pracę, że muszę jeździć do ludzi z mojej firmy. Cieszę się, że nie muszę jeździć do biura.

A po szczypiorku mam mega zgagę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Johasia28]

U nas w firmie nie ma czegoś takiego jak praca zdalna ale ja i tak na wychowawczym więc ja pod tym kątem nie czuje w ogóle, że jest jakaś pandemia. Za to mąż praktycznie od kwietnia siedzi na zdalnej, miał przerwę gdzieś Lipiec-październik na jeżdżenie do biura i od października znowu zdalnie, prawdę mówiąc nie wiem czemu Mnie już trzepie jak słysze "koronawirus", nie bagatelizuje tematu ale serio mam już powyżej uszu tej dezorganizacji, takiego błądzenia po omacku przez rząd (ja się powoli gubię co jest otwarte a co nie ). My z rodziną i znajomymi widujemy się normalnie, ale brakuje faktycznie jakiejs takiej możliwości żeby iść do knajpy czy nie wiem..dzieciowej kawiarni (miałyśmy z koleżankami parę takich fajnych miejscówek ).

Wysłane z mojego Redmi Note 7 przy użyciu Tapatalka

[kawowa_lkj]

Jak moje dziecko siedziało w domu, to oboje dostawaliśmy na głowę chodzi do przedszkola na szczecie, dzięki temu ja jakoś wyrabiam się z pracą, a on ma się z kim wybiegać. Przy tych mdłościach nie dałabym rady zapewnić mu dosyć ruchu... Choć przyznaje, że właśnie przy mdłościach widzę plus pracy zdalnej (ale to jedyny plus w moim przypadku).

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[zubi89]

Napisane przez Johasia28

U nas w firmie nie ma czegoś takiego jak praca zdalna ale ja i tak na wychowawczym więc ja pod tym kątem nie czuje w ogóle, że jest jakaś pandemia. Za to mąż praktycznie od kwietnia siedzi na zdalnej, miał przerwę gdzieś Lipiec-październik na jeżdżenie do biura i od października znowu zdalnie, prawdę mówiąc nie wiem czemu Mnie już trzepie jak słysze "koronawirus", nie bagatelizuje tematu ale serio mam już powyżej uszu tej dezorganizacji, takiego błądzenia po omacku przez rząd (ja się powoli gubię co jest otwarte a co nie ). My z rodziną i znajomymi widujemy się normalnie, ale brakuje faktycznie jakiejs takiej możliwości żeby iść do knajpy czy nie wiem..dzieciowej kawiarni (miałyśmy z koleżankami parę takich fajnych miejscówek ).

Wysłane z mojego Redmi Note 7 przy użyciu Tapatalka

To my z moimi rodzicami nie widzieliśmy sie już ponad miesiąc i zobaczymy może na święta pierw mój mąż miał koronę a teraz ma moja mama. I co najdziwniejsze mój mąż ma 34 lata i gorzej przeszedł koronę niż moja 57 letnia mama.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Johasia28]

Napisane przez zubi89

To my z moimi rodzicami nie widzieliśmy sie już ponad miesiąc i zobaczymy może na święta pierw mój mąż miał koronę a teraz ma moja mama. I co najdziwniejsze mój mąż ma 34 lata i gorzej przeszedł koronę niż moja 57 letnia mama.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Jakbyśmy było chorzy czy coś to też bysmy się izolowali ale u nas na szczęście (odpukać!) wszyscy zdrowi No i ja mam rodziców osiedle obok więc często po prostu się widujemy na zasadzie "aa idę na spacer to zajdę"

Wysłane z mojego Redmi Note 7 przy użyciu Tapatalka

[Carillon]

My sie z rodzicami widujemy bo wszyscy na emeryturze z domu praktycznie nie wychodzą. Mamy klika znajomych z którymi się widujemy. Prawda jest taka, że jak się mamy zarazić to i w sklepie się zarazimy
Pracuje w domu, ale w sumie mi to odpowiada widzę wiecej plusów niż minusow. Mysle że powinnismy przyjąć to jako nową rzeczywistość bo nie prędko covid nam pozwoli żyć normalnie

Wysłane z mojego SM-A520F przy użyciu Tapatalka

[zubi89]

Napisane przez Johasia28

Jakbyśmy było chorzy czy coś to też bysmy się izolowali ale u nas na szczęście (odpukać!) wszyscy zdrowi No i ja mam rodziców osiedle obok więc często po prostu się widujemy na zasadzie "aa idę na spacer to zajdę"

Wysłane z mojego Redmi Note 7 przy użyciu Tapatalka

My też mamy rodziców blisko, brata i babcie ogólnie wszędzie mamy blisko. I gdzie Tate jeszcze tam widziałam w przelocie to mam na myśli spotkanie z nimi strasznie mi tego brakuje. O dziecku też musieliśmy powiedzieć przez telefon każdemu także takie to życie ostatnio nie wesołe :/. Ogólnie jesteśmy w szoku jak rodzina to przyjęła jest jedna osoba która nie bardzo się cieszy z mojej ciąży a to najbliższą mi osoba przez co jest mi trochę przykro ale wszystko będzie dobrze.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[a79790139dd0658ebd8b23ce8e3846ca00e1de31_65bd8201a8975]

Napisane przez Johasia28

U nas w firmie nie ma czegoś takiego jak praca zdalna ale ja i tak na wychowawczym więc ja pod tym kątem nie czuje w ogóle, że jest jakaś pandemia. Za to mąż praktycznie od kwietnia siedzi na zdalnej, miał przerwę gdzieś Lipiec-październik na jeżdżenie do biura i od października znowu zdalnie, prawdę mówiąc nie wiem czemu Mnie już trzepie jak słysze "koronawirus", nie bagatelizuje tematu ale serio mam już powyżej uszu tej dezorganizacji, takiego błądzenia po omacku przez rząd (ja się powoli gubię co jest otwarte a co nie ). My z rodziną i znajomymi widujemy się normalnie, ale brakuje faktycznie jakiejs takiej możliwości żeby iść do knajpy czy nie wiem..dzieciowej kawiarni (miałyśmy z koleżankami parę takich fajnych miejscówek ).

Wysłane z mojego Redmi Note 7 przy użyciu Tapatalka

Mam takie same odczucia. Ta dezorganizacja to jest porażka.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bonnie_j]

U nas rodzinę widujemy non stop. Babcie zajmują się starsza kiedy ja pracuję. Moja mama specjalnie co tydzień przyjeżdża od pon do piątku jest u nas. Ma to swoje plusy i minusy... Były momenty kiedy prosiłam dla jej bezpieczeństwa żeby w domu została a ja sama zostawałam z maluchem całymi miesiącami. Moja mama z partnerem na emeryturze więc bez problemu. Teść nadal normalnie pracuje nawet ostatnio był na kwarantannie(od piątku do poniedziałku więc 4 dni tak późno sanepid zadzwonił) teściowa pod koniec roku miała chyba trzy kwarantanny, bo chodziła na rehabilitację. Teściowie mieszkają 5 min drogi na piechotę od nas. A moja siostra mieszka w bloku na przeciwko i jak przyjdzie to siedzi cały dzień, bo dziecko jej nie puszcza
Korona koroną, ale każdy potrzebuje bliskich czy rodzinę czy znajomych. Inaczej można zwariować.
Ale np przyjaciółka moja urodziła w zeszłym roku w październiku i tylko w listopadzie wpadłam dać prezent i dziecko ogólnie widziałam przelotem lub na zdjęciach. Bałam się, że coś im sprzedam. A jak już chciałam to wyszło, że jestem w ciąży i kiepsko się czuję a chce powiedzieć dopiero po prenatalnych i tak odwlekam spotkanie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[natiii09]

Dzięki dziewczyny za słowa otuchy właśnie, jakby jeszcze rodzina była blisko, to wydaje mi się, że luz, bo mnie też zdalna praca na początku bardzo odpowiadała.

Tylko, że mieszkamy za granicą, więc tylko rodzinę TŻ widuję, perspektywy na lot do domu praktycznie żadne, kawiarnie, hotele, kina wszystko pozamykane

Staram się nie narzekać i naprawdę doceniać, że człowiek ma w tym czasie pracę chociażby, czy zdrowie, ale te hormony chyba mnie jakoś tak strasznie nostalgiczne nastroiły

---------- Dopisano o 14:37 ---------- Poprzedni post napisano o 14:35 ----------

Napisane przez zubi89

My też mamy rodziców blisko, brata i babcie ogólnie wszędzie mamy blisko. I gdzie Tate jeszcze tam widziałam w przelocie to mam na myśli spotkanie z nimi strasznie mi tego brakuje. O dziecku też musieliśmy powiedzieć przez telefon każdemu także takie to życie ostatnio nie wesołe :/. Ogólnie jesteśmy w szoku jak rodzina to przyjęła jest jedna osoba która nie bardzo się cieszy z mojej ciąży a to najbliższą mi osoba przez co jest mi trochę przykro ale wszystko będzie dobrze.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

przykro mi zubi, że taka reakcja może to po prostu zaskoczenie?
My też właściwie wszystkim mówiliśmy przez telefon.

[52226a6b84e10414ec85695991496d596c4cbe57_65555ba93c74a]

Napisane przez natiii09

Dzięki dziewczyny za słowa otuchy właśnie, jakby jeszcze rodzina była blisko, to wydaje mi się, że luz, bo mnie też zdalna praca na początku bardzo odpowiadała.



Tylko, że mieszkamy za granicą, więc tylko rodzinę TŻ widuję, perspektywy na lot do domu praktycznie żadne, kawiarnie, hotele, kina wszystko pozamykane



Staram się nie narzekać i naprawdę doceniać, że człowiek ma w tym czasie pracę chociażby, czy zdrowie, ale te hormony chyba mnie jakoś tak strasznie nostalgiczne nastroiły

---------- Dopisano o 14:37 ---------- Poprzedni post napisano o 14:35 ----------





przykro mi zubi, że taka reakcja może to po prostu zaskoczenie?

My też właściwie wszystkim mówiliśmy przez telefon.

My tez mieszkamy za granica (UK) wiec blisko mamy akurat tylko Tż rodzine. Teoretycznie są blisko ale i tak się nie widujemy ze względów zdrowotnych i żeby nie ryzykować.
Sama nie wiem na ile „bezpiecznie” będę się czuła jak restrykcje zejdą.

[I ona]

Ja nie ukrywam że mam już serdecznie dosyć tej całej sytuacji z koronawirusem. Jak najbardziej wierzę w niego i to że jest groźny, ale życie jakie prowadzimy od roku jest dla mnie już strasznie uciążliwe. My z rodziną się raczej spotykamy, ze znajomymi dość rzadko. Jest mi bardzo źle ciągle w tej masce i myślę że teraz wiosną i latem będzie coraz gorzej. Na zewnątrz chodzę bez, chyba że jestem w mieście gdzie dużo ludzi jest na ulicy. A mimo to ciągle się boje że mnie policja zaczepi.. ale no tak mi źle jak mam zakryte usta i nos! Ja nawet w zimie nigdy nie owijalam się tak wysoko szalem. A poza tym brakuje mi po prostu normalności, wyjścia czasami do kina czy restauracji, żeby się zrelaksować, a nie myśleć tylko o problemach i o tym wszystkim co się dzieje. Brakuje mi wyjścia z synem na lody czy gofra i sali zabaw. Nie chodziliśmy tam często, co jakiś czas. Ale właśnie to życie było takie inne, trochę urozmaicone. W tamtym roku miałam już bilet do USA do siostry i wiadomo odwołałam. W tym roku ona też pewnie nie przyleci, bo znów zaczyna być gorzej. Naprawdę to wszystko działa na mnie jakoś tak depresyjnie, a co gorsza końca nie widać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[karla906]

Napisane przez I ona

Ja nie ukrywam że mam już serdecznie dosyć tej całej sytuacji z koronawirusem. Jak najbardziej wierzę w niego i to że jest groźny, ale życie jakie prowadzimy od roku jest dla mnie już strasznie uciążliwe. My z rodziną się raczej spotykamy, ze znajomymi dość rzadko. Jest mi bardzo źle ciągle w tej masce i myślę że teraz wiosną i latem będzie coraz gorzej. Na zewnątrz chodzę bez, chyba że jestem w mieście gdzie dużo ludzi jest na ulicy. A mimo to ciągle się boje że mnie policja zaczepi.. ale no tak mi źle jak mam zakryte usta i nos! Ja nawet w zimie nigdy nie owijalam się tak wysoko szalem. A poza tym brakuje mi po prostu normalności, wyjścia czasami do kina czy restauracji, żeby się zrelaksować, a nie myśleć tylko o problemach i o tym wszystkim co się dzieje. Brakuje mi wyjścia z synem na lody czy gofra i sali zabaw. Nie chodziliśmy tam często, co jakiś czas. Ale właśnie to życie było takie inne, trochę urozmaicone. W tamtym roku miałam już bilet do USA do siostry i wiadomo odwołałam. W tym roku ona też pewnie nie przyleci, bo znów zaczyna być gorzej. Naprawdę to wszystko działa na mnie jakoś tak depresyjnie, a co gorsza końca nie widać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mam bardzo podobne uczucia. Trzeba jakoś zagryźć zęby i aby do przodu. Dzieciaczki sie urodzą to kolejny ewnetualny "martwy" sezon szybko nam przeleci A teraz sie cieszmy ze wiosna za pasem

[bonnie_j]

Napisane przez karla906

Mam bardzo podobne uczucia. Trzeba jakoś zagryźć zęby i aby do przodu. Dzieciaczki sie urodzą to kolejny ewnetualny "martwy" sezon szybko nam przeleci A teraz sie cieszmy ze wiosna za pasem

Właśnie. Ja oczekuje, że wiosną będzie już normalniej. A latem planuje zwolnienie i większość czasu spędzić albo na działce albo w domu szykując się na malucha. A urodzi się w sam raz jak będzie już się zimno robiło. Więc i tak będziemy niechętni na nic.
Planujemy posłać starsza do przedszkola. Teraz się wstrzymaliśmy przez ciążę i myślę, że dobrze. Ale i tak boje się co nam za bakterie przyniesie jak drugie będzie takie małe...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[LadyWhisper]

My również się widujemy normalnie z rodziną i znajomymi. Oczywiście pierwsza "kwarantanna narodowa", jak się wszystko zaczęło siedzieliśmy w domu. Do pracy również nie chodziłam byłam na opiece na mlodego (moja firma ani przez jeden dzień się nie zamknęła - kombinowali jak konie pod górkę żeby obejść rozporządzenia i im się udało). Ale.....ileż można Kurcze. Powiew normalności był w wakacje a potem znowu pozamykane. Nie dziwię się że ludzie dostają na głowę, ja w ogóle jestem mega towarzyska uwielbiam ludzi mam dużo znajomych często wychodzę z domu czy choćby siłownia bieganie - a wszystko zabronione. Klaustrofobia serio my jeszcze mieszkamy w szeregowcu więc tyle że mogliśmy wychodzić na ogródek ale nie wyobrażam sobie jak to wszystko przeżywali ludzie mieszkający w bloku. Niech się to już skończy bo ten chaos i to jak rząd zaprzecza sam sobie to serio na głowę idzie dostać.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

---------- Dopisano o 16:24 ---------- Poprzedni post napisano o 16:20 ----------

Byłam z młodym na spacerze godzine, nogi mi wchodzą do d.....a plecy pękną zaraz na pół


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk