Dlaczego mieszkacie właśnie tam? :)

[inmemoriaa]

Przeprowadzam się ze względu na studia. Tak mieszkałam 6 lat w Warszawie, a właściwie na osiedlu domków pod Warszawą i myślę,że to jest super rozwiązanie. Samej Warszawy a szczególnie centrum nie bardzo lubiłam,ale miałam to szczęście że jeśli nie musiałam do niej jechać w jakichkolwiek celach to mogłam zostać u siebie gdzie cisza i spokój Z okolic Warszawy to rzeczywiście Milanówek,Magdalenka,Kons tancin to są fajne miejsca. Ale Gdynia to tak jak większości moje niespełnione marzenie, próbowałam tam studiować,ale nie wyszło. Prześwietne miasto, zachwyciło mnie.

Dorastałam natomiast w niewielkim miasteczku w woj. lubelskim i ciesze się,że się wyprowadziłam, same blokowiska i zero perspektyw.

[suszarka]

Napisane przez ferryboat

Mieszkałam kiedyś blisko Iluzjonu i to było najlepsze miejsce pod względem lokalizacji ever. Ale te ceny...

to byłyśmy sąsiadkami.

[Anethka]

Do Krakowa przyjechałam kiedyś będąc we wczesnej podstawówce i tak mnie to miasto zauroczyło, że ciągle marzyłam o przyjazdach tutaj. W czasach gimnazjum zostałam u znajomych na 3 dni i wtedy po prostu się zakochałam. Od tamtej pory wiedziałam, że kiedyś tutaj zamieszkam. Po maturze tak właśnie zrobiłam.
Mieszkam tutaj od paru lat i nie zanosi się na to, żeby to się zmieniło. Podoba mi się tutaj każda dzielnica, każdy zaułek, nawet budowa za oknem .

[201606201259]

Mieszkam w moim ok 100tys rodzinnym mieście,ponieważ mam tutaj zobowiązania związkowo-rodzinno-mieszkaniowe i raczej tu zostane. Moim marzeniem jest mieszkać w ciepłym kraju w dużym mieście typu Melbourne lub w Barcelona

[suszarka]

Napisane przez StillStunning

Mieszkam w moim ok 100tys rodzinnym mieście,ponieważ mam tutaj zobowiązania związkowo-rodzinno-mieszkaniowe i raczej tu zostane. Moim marzeniem jest mieszkać w ciepłym kraju w dużym mieście typu Melbourne lub w Barcelona

tam są duuuuuuuuże paaaaająąąąąąąki.

[kasztanka3]

Napisane przez suszarka

tam są duuuuuuuuże paaaaająąąąąąąki.

Ale piękne widoki
Też nie pogardziłabym Australią.

[dziuba85]

Napisane przez GrumpyCat

Idą dwa owsiki po ziemi - tata i synek.
Synek: - Tato, a co to jest to zielone?
- To jest, synku, trawa - mówi tata.
- Oooo, jaka piękna. A co to jest to ciemnozielone tam daleko?
- To jest las.
- Jaki piękny! A co to jest to niebieskie nad nami z tym czymś białym?
- To niebo i chmurki.
- Ale przepiękne! A to okrągłe i jasne na niebie?
- To słońce, synku.
- Tato, powiedz mi, skoro tu jest tak pięknie i pachnąco, dlaczego my żyjemy w d.upie?
- Bo to nasza ojczyzna, synku.

Tak mi się skojarzyło....

Niestety, ale racja.

[201606201259]

Napisane przez suszarka

tam są duuuuuuuuże paaaaająąąąąąąki.

Co dla mnie jest tragedią, za każdym razem trzeba np patrzeć do buta zanim sie go włoży itp. Poki co obawiam się co najwyżej domowego pająka o lichych nóżkach

Napisane przez kasztanka3

Ale piękne widoki
Też nie pogardziłabym Australią.

Wiesz co dobre

[kasztanka3]

Napisane przez StillStunning

Co dla mnie jest tragedią, za każdym razem trzeba np patrzeć do buta zanim sie go włoży itp. Poki co obawiam się co najwyżej domowego pająka o lichych nóżkach


Wiesz co dobre

Ja teraz się pająków nie boję, ale to pewnie dlatego, że w Polsce nie ma takich, które mogłyby mnie zabić

[linaya]

Dlaczego? To była naturalna migracja spod Warszawy do samej stolicy. Studia, praca, potem TŻ. Sentyment od zawsze, tryliardy wspomnień. Warszawa jest bardzo różnorodna kulturowo i architektonicznie. I zawsze, do tej pory, potrafi mnie czymś zaskoczyć i zadziwić. Uwielbiam Mokotów Górny i Dolny, Puławską z przyległościami, moimi ulubionymi sklepikami, ścieżką rowerową i biblioteką, z której zawsze wychodzę ze stosem książek , ale też Trakt Królewski, którym zwykle jadę do pracy. Lubię Powsin i resztki łąk wilanowskich, na których zbieram zioła. Lubię Ursus, Włochy, Żoliborz i Saską Kępę - te dzielnice mają swój niepowtarzalny klimat. Szorstka przyjaźń połączyła mnie z Wolą - uczę się rozumieć tę dzielnicę, poznaję jej zakamarki i osobliwości.

Lubię wybrane miasteczka podwarszawskie (może z wyjątkiem Legionowa - to miasto to samo zuooo ). Milanówek jest śliczny i mam do niego sentyment z dzieciństwa. Podobnym sentymentem darzę miejscowości położone w pobliżu Zalewu Zegrzyńskiego - Zegrze, Wieliszew, Rynię, Białobrzegi, Nieporęt. Zwłaszcza w sezonie wiosenno-letnim. I Jabłonnę, park w niej z kompleksem pałacowym.

Tuż po studiach marzyła mi się wyprowadzka do Trójmiasta, a konkretnie do Gdyni. Zakochałam się w tym mieście. Nadal lubię jeździć tam kilka razy w roku, ale jako turystka

[Puolatar]

Jestem z Radomia, 5 lat studiowałam w Lublinie (uwielbiam!), ponad 3 w Finlandii - w dwóch miastach, teraz - już za moment, przeprowadzka do Gdańska! Cieszę się ogromnie!
Uwielbiam Trójmiasto i wszystko co oferuje. Położenie, różnorodność, wielkość, historię, zabytki, ciężko powiedzieć co mi się do tej pory nie spodobało...
(Byłabym wdzięczna ogromnie za wszelkie wskazówki odnośnie Trójmiasta od autochtonicznych wizażanek)

[Hetka]

Nie bardzo mam wybór w kwestii kraju zamieszkania, przez prace mojego meza, wiec kursujemy miedzy (glównie) UK i Szwajcaria, oraz (rzadziej) Francja i Wlochami. Meczy mnie to, bo nigdzie tak naprawde nie mozemy miejsca zagrzac, ale wole to, niz bycie daleko od meza i widzenie go moze raz na 3 miesiace przez tydzien. Mam nadzieje ze jak przejdzie na 'emeryture', osiadziemy sobie gdzies na poludniu Francji, zeby byc blisko jego blizniaczek, i bedziemy mieli spokój swiety.

[kaledonia]

Napisane przez Puolatar

Jestem z Radomia, 5 lat studiowałam w Lublinie (uwielbiam!), ponad 3 w Finlandii - w dwóch miastach, teraz - już za moment, przeprowadzka do Gdańska! Cieszę się ogromnie!
Uwielbiam Trójmiasto i wszystko co oferuje. Położenie, różnorodność, wielkość, historię, zabytki, ciężko powiedzieć co mi się do tej pory nie spodobało...
(Byłabym wdzięczna ogromnie za wszelkie wskazówki odnośnie Trójmiasta od autochtonicznych wizażanek)

Gratulacje Mieszkałam w 3mieście przez prawie 5 lat,ale co nieco jeszcze pamiętam jakby co. Pracowałam tam,bo pochodzę z Łodzi
Mnie z początku denerwowała komunikacja w Gdańsku,bo te uliczki takie wąskie,ale odkąd jest tramwaj na nowe osiedla nie ma takiego dramatu.
Wynajem/kupno lokum najlepiej w zasięgu tramwaju,nie podobało mi się na Stogach i Nowym Porcie,okolice stadionu no i oczywiście słynna Orunia (nie mylić z Orunią Górną).

Na emeryturę na pewno chcemy z mężem wrócić do Gdyni
W Norwegii trzyma nas praca męża,ale do 3miasta jeździmy regularnie

[cleopadra]

Mieszkam na Slasku ,od urodzenia i caly czas w tym samym mieszkaniu rodzicow.Za kilka miesiecy przeprowadzam sie do Zakopanego,tam zaczynam nowe zycie z mezem i z nowymi perspektywami na przyszlosc.

[Puolatar]

Napisane przez kaledonia

Gratulacje Mieszkałam w 3mieście przez prawie 5 lat,ale co nieco jeszcze pamiętam jakby co. Pracowałam tam,bo pochodzę z Łodzi
Mnie z początku denerwowała komunikacja w Gdańsku,bo te uliczki takie wąskie,ale odkąd jest tramwaj na nowe osiedla nie ma takiego dramatu.
Wynajem/kupno lokum najlepiej w zasięgu tramwaju,nie podobało mi się na Stogach i Nowym Porcie,okolice stadionu no i oczywiście słynna Orunia (nie mylić z Orunią Górną).

Na emeryturę na pewno chcemy z mężem wrócić do Gdyni
W Norwegii trzyma nas praca męża,ale do 3miasta jeździmy regularnie

Dzięki bardzo! Już zacieram ręce i przebieram nóżkami

[d169664e00d109aa737daf198b1aecbf032d7859]

Jestem z miasteczka z dwoma mostami, które bardzo kocham. Jednak na studia wybrałam się do Łodzi, tu też mieszka mój ukochany, więc nieco ze względu na niego. Miasto lubię wbrew gadaniu ludzkiemu, że brzydko, że szaro...zamiast starych kamienic wyobrażam sobie ich świetność a miasto ma swój klimat.
Podejrzewam, że zwiążę jakoś te swoje życie właśnie z Łodzią.

[chwast]

Ja jestem z Poznania i niesamowicie kocham to miasto, mieszkając w nim jeszcze tak tego nie postrzegałam, ale teraz jest inaczej.
W moim Poznaniu wszędzie było blisko, każda sprawę mozna było załatwić po prostu idąc na spacer, sklepy wiecznie otwarte, duzo miejsc do zwiedzania, duzo ludzi (rzadko spotyka sie kogos znajomego) itd... Wyprowadziłam sie z wielu powodów, tu gdzie jestem teraz jesli nie masz samochodu to jestes stracony hahaha, na dodatek mieszkam na obrzeżach
Jest wiele minusów mojej emigracji, ale nie przewyższają one pozytywów wiec co tu wiele gadac...


Wysłano przez tapatalk

[Laura2112]

Ja miałam szczęście studiować w mojej małej, uroczej mieścinie, gdzie otworzono filię UAM i to wykładowcy dojeżdżali do nas, no ale czasem, np. na egzamin "zapraszali do siebie", by, jak to określali, mieć trochę kontaktu z macierzystą uczelnią. Po studiach trochę jeszcze mieszkałam w tym mieście, byłam zaręczona, no ale nie wyszło, wyprowadziłam się potem do innego chłopaka tez do uroczej małej mieściny, gdzie żyło mi się naprawdę fajnie i gdzie miałam super pracę. No ale nic nie trwa wiecznie, pojawił się ktoś nowy na horyzoncie i tak zlądowałam w Bydgoszczy, w mieście, którego chronicznie nie znoszę. Przyzwyczajona do małych miast - wszędzie mi za daleko, ludzie jacyś dziwni, dzieje się niewiele i w ogóle wszystkiemu jestem na nie. Chwała Bogu tylko, że mam względnych sąsiadów, co nie hałasują zbytnio, a za oknem piękny widok na drzewo, które TŻ posadził z mamą, jak był mały : )

[oczarowana]

Jestem rodowitą torunianką ale nigdy nie lubiłam tego miasta i mentalności toruniaków. W większości są jak krakusy,którzy uważają,że TYLKO Toruń jest the best a na inne miasta patrzą z góry.Toruniacy nie lubią przyjezdnych,bardzo źle odnoszą się do Bydgoszczan i ludzi z mniejszych miast.Myślą,że Toruń jest pępkiem świata oraz że to miasto jest ponad innymi (Kraków,Gdańsk,Wrocław itp.) Mnie to zawsze śmieszyło i od dziecka zarzekałam sie,że w dorosłym życiu nie zamieszkam w Toruniu. Nie podoba mi się położenie Torunia,osiedla. Mieszkam w mniejszym mieście,przyjechałam tu za Chłopem i nie żałuję.Piękne położenie,infrastruktura, do okoła lasy,spokojnie.
A gdybyśmy mogli rzucić wszystko w chol.ere i przenieśc się do jednego miasta w PL to bez zawahania była by to GDYNIA!
A gdybyśmy mieli wybrać zagranice,gdybyśmy śmierdzieli wielką gotówką to wyneislibyśmy się do naszej ukochanej Dalmacji w Chorwacji,kupilibyśmy dom,pensjonacik i żylibyśmy z turystyki a najlepiej z agroturystyki.

[201803090921]

Tu, gdzie mieszkam, urodziłam się, studiowałam, pracuję (Białystok, czyli Polska C? D? Z?).
Do tego miejsca mam stosunek nijaki, miasto jak miasto.
Jednak jestem taką istotą, że mogę mieszkać albo w sporym mieście, albo na kompletnym odludziu - małe miasteczka przerażają mnie ze względu na brak anonimowości i to, że każdy o każdym wie wszystko.

[Laura2112]

Napisane przez oczarowana

Jestem rodowitą torunianką ale nigdy nie lubiłam tego miasta i mentalności toruniaków. W większości są jak krakusy,którzy uważają,że TYLKO Toruń jest the best a na inne miasta patrzą z góry.Toruniacy nie lubią przyjezdnych,bardzo źle odnoszą się do Bydgoszczan i ludzi z mniejszych miast.

Mnie się Toruń bardziej podoba od Bydgoszczy. A co do tej śmiesznej wojenki między miastami - ja naprawdę tego nie kapuję, bo i bydgoszczanie za Toruniem nie przepadają. Skąd im się to kurna wzięło? Jaki bezsens. I to jeszcze przenosi się do mediów, sama nieraz czytałam w prasie rzucane kalumnie na Toruń. To już moim zdaniem przerasta wszelkie granice - prasa, która powinna być obiektywna, noż kurcze, w moim małym miasteczku jest wydawana lepsza prasa niż te wszystkie Expressy Bydgoskie itp.

[magdam_90]

Ja studiowałam we Wrocławiu, ale ostatecznie znalazłam się w Warszawie - powodem było poznanie obecnego narzeczonego, który właśnie w tym ogromnym mieście znalazł pracę i nie chciał z niej zrezygnować. A ja pracuję zdanie, więc nie ma tym problemu. Do Wrocławia chętnie bym wróciła, ale Warszawa nie jest taka zła, można się przyzwyczaić.

[Celestia]

Ja sie przeprowadziłam do trójmiasta za miłością na początku miałam mieszkać w Sopocie, teraz mieszkam w Gdańsku przy granicy z Sopotem, blisko morza. I jestem absolutnie zakochana w tych terenach. Znalazłam pracę, poznaję ludzi, jestem szcześliwa, na pewno nie wrócę do rodzinnego domu. Czuję sie tu jak ryba w wodzie, szybko załapałam klimat i chyba w żadnym innym miejscu nie czuję się tak dobrze jak tutaj Sopot chodzi za mną w tę i w tamtą. Gdynia też mi bardzo przypadła do gustu.

[201705230905]

Napisane przez Celestia

Ja sie przeprowadziłam do trójmiasta za miłością na początku miałam mieszkać w Sopocie, teraz mieszkam w Gdańsku przy granicy z Sopotem, blisko morza. I jestem absolutnie zakochana w tych terenach. Znalazłam pracę, poznaję ludzi, jestem szcześliwa, na pewno nie wrócę do rodzinnego domu. Czuję sie tu jak ryba w wodzie, szybko załapałam klimat i chyba w żadnym innym miejscu nie czuję się tak dobrze jak tutaj Sopot chodzi za mną w tę i w tamtą. Gdynia też mi bardzo przypadła do gustu.

Zazdroszczę, kocham Sopot, to miasto moich marzeń.

[ama]

Napisane przez Sziket

Tu, gdzie mieszkam, urodziłam się, studiowałam, pracuję (Białystok, czyli Polska C? D? Z?).
Do tego miejsca mam stosunek nijaki, miasto jak miasto.
Jednak jestem taką istotą, że mogę mieszkać albo w sporym mieście, albo na kompletnym odludziu - małe miasteczka przerażają mnie ze względu na brak anonimowości i to, że każdy o każdym wie wszystko.

No już bez przesady, tylko Polska B. I to ostatnio bardzo doinwestowana przez Unię. Mieszkałam w białym w 2008 roku i zmiany jakie zaszły od tego czasu są moim zdaniem niesamowite (mówię o rozwoju infrastruktury), ale podobno z praca ciagle słabo.
I wydaje mi się, że białystok to nie jest małe miasteczko - 300tys. ludzi plus aglomeracja to moim zdaniem całkiem spore miasto jak na Europę.

[zakonna]

Ja mieszkam w Polsce Z. Trzyma mnie tutaj teraz praca TZ.

[Rena]

Ja chcialam kraj francuskojezyczny rozwazalam tez Belgie, Luksemburg i Szwajcarie a dokladnie to Genewe. W koncu wybor padl na Paryz i tu sie czuje zaskakujaco swojsko. Miasto naprawde potrafi przywiazac. Lubilam tez rodzinny Krakow i gdybym miala wrocic do pl to tylko to wchodzi w gre.

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Mieszkam w Londynie, bo miałam dość życia w Polsce. Wybrałam to miasto ze względu na dużą ilość miejsc pracy i uniwersytetów. Nie żałuję decyzji, żyje mi się tu o wiele lepiej niż w Polsce (m.in. pod względem finansowym, wolę tutejszy tryb studiów) i nie zamierzam wracać. Jak już to emigrować gdzieś dalej.

[201604181004]

Napisane przez GrumpyCat

Idą dwa owsiki po ziemi - tata i synek.
Synek: - Tato, a co to jest to zielone?
- To jest, synku, trawa - mówi tata.
- Oooo, jaka piękna. A co to jest to ciemnozielone tam daleko?
- To jest las.
- Jaki piękny! A co to jest to niebieskie nad nami z tym czymś białym?
- To niebo i chmurki.
- Ale przepiękne! A to okrągłe i jasne na niebie?
- To słońce, synku.
- Tato, powiedz mi, skoro tu jest tak pięknie i pachnąco, dlaczego my żyjemy w d.upie?
- Bo to nasza ojczyzna, synku.

Tak mi się skojarzyło....

ale masz beznadziejne skojarzenia

---------- Dopisano o 19:05 ---------- Poprzedni post napisano o 19:02 ----------

mieszkam w Gdyni bo tu się urodziłam
tutaj kupiliśmy mieszkanie
za wszelką cenę chciałam tu zostać.
mogliśmy kupić mieszkanie w jakiejś Rumii, Redzie, Chwaszczynie, nie daj boże w Wejherowie... ale w życiu. Te kilometry które dzieliły by mnie od granic administracyjnych zmiejszyłyby znacznie mój komfort psychiczny i życiowy

tu się urodziłam, tu się wychowałam. moi rodzice nie są stąd. mam rodzinę w zupełnie innych częściach kraju, tutaj praktycznie nikogo. jak byłam mała to 2 miesiące spędzaliśmy na jeżdżeniu po babciach i dziadkach, ale jedyne miasto na jakie bym zamieniła Gdynię, to Warszawa. Tylko. Nigdy przez moment nie myślałam o wyprowadzce gdzieś indziej, chociaż studiuję w Gdańsku. Pracuję też gdzieś indziej. A babcię mam w jednym z największych miast polski i mogłam tam jechać na studia to... przez myśl mi to nie przesło ;P

[Listopadowaa]

Napisane przez chwast

Ja jestem z Poznania i niesamowicie kocham to miasto, mieszkając w nim jeszcze tak tego nie postrzegałam, ale teraz jest inaczej.
W moim Poznaniu wszędzie było blisko, każda sprawę mozna było załatwić po prostu idąc na spacer, sklepy wiecznie otwarte, duzo miejsc do zwiedzania, duzo ludzi (rzadko spotyka sie kogos znajomego) itd... Wyprowadziłam sie z wielu powodów, tu gdzie jestem teraz jesli nie masz samochodu to jestes stracony hahaha, na dodatek mieszkam na obrzeżach
Jest wiele minusów mojej emigracji, ale nie przewyższają one pozytywów wiec co tu wiele gadac...


Wysłano przez tapatalk

W Polsce mieszkałam w małym 15tys. mieście i też wszystko można było załatwić "pieszo". Myślałam, że to zaleta małych miast, a jak widać nie. Teraz mieszkam w UK i tak samo. Nie mając samochodu ma się wielki problem. Do pracy, do sklepu, do urzędów, nawet do parku trzeba jechać samochodem Tęsknie za tym spokojnym wolnym życiem w PL.
Emigrowałam całkiem przypadkiem. Wcale tego nie chciałam. Wrócę do Polski za maksymalnie 2 lata.