Rozstanie z powodu przyjaciółki ex

[Justyna123123123]

Tak, uważam że slub dużo zmienia, poczucie wspólnoty, większą chęć walki o zwiazek podczas kryzysów, jestem ciekawa czy osoby krytykujące mnie za to ze potrzebuje papierka do szczęścia które są zwolennikami małżeństwa w mojej sytuacji ( 4 lata bez deklaracji) byłyby takie happy. I tak, w tym momencie nie jestem gotową na ślub( moze nie tyle co nie jestem gotowa ale chce skonczyc studia idac do oltarza ), ale za 3 lata tak a właśnie tyle czeka się na salę w moim mieście, więc to odpowiedni moment na zareczyny

---------- Dopisano o 02:53 ---------- Poprzedni post napisano o 02:47 ----------

Tak, małżeństwa są dla osób starszych i młodszych, ale nie chce tak żyć w konkubinacie do 30 bo on wiecznie nie jest gotowy, wtedy są już większe problemy z zajściem w ciążę, a ja zawsze mu mówiłam że nieślubnych dzieci nie zamierzam miec

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_64582d7210082]

Autorko, szczerze? Daj już sobie spokój z tym facetem. I znajdź innego, takiego, który zrealizuje Twój wymarzony scenariusz.

[Justyna123123123]

Ale co to znaczy spełni scenariusz? Chyba większość ludzi ( nie wszyscy) najpierw chce chodzić za rączkę, potem być narzeczeństwem a na koniec małżeństwem, przecież to nie jest nic nienormlanego jesli ludzi się kochaja, ja nie chce wychodzić za mąż za byle kogo tylko z milosci

[777godmode]

Ta, też racja. A nie wybieranie kogoś według scenariusza i planu XD
Miłość i rodzina to nie wybór z etykiety odpowiedniego podmiotu który spełni kryteria a często los któremu dajemy trochę własnego szczęścia. Jesteśmy ludźmi a nie maszynami.
Już widziałem w swoim życiu ludzi po 30 którzy katalogowo wybierają partnerów.
Idioci.

[do ti]

Czy ty masz odrobinę samokrytyki? Czy myślisz też o nim czego on chce i oczekuje czy widzisz tylko czubek własnego nosa?Czy sen z powiek spędza ci tylko sala weselna którą ktoś sprzątnie z przed nosa?

Czy serio uważasz że faceci są od spełniania wszystkich oczekiwań kobiet?
Czy tych oczekiwań to będzie więcej i więcej a po ślubie już w ogóle?

Zostaw go i daj mu żyć bo szkoda faceta.

[Pedro94]

Przeczytałem cały wątek i przecieram oczy ze zdumienia. Jesteś strasznie niedojrzała. Popracuj nad sobą a nie szukaj winy w tym facecie. Ja myślałem początkowo że on Cię jakoś olewa i zbywa obietnicami, a Ty mu nawet nie napomknęłaś o tym co czujesz. Ty wiesz że ludzie już ponad 4 tysiące lat temu opanowali język i potrafią wyrażać swoje potrzeby i mówić o tym co czują? Co to w ogóle za związek jak swojemu partnerowi nie mówisz o tym jak się czujesz? On jest dla ciebie chyba tylko narzędziem do wypełnienia planu życiowego pod tytułem pierścionek, ślub i dzieci, a nie osobą którą jesteś zainteresowana

[DrDoom]

Napisane przez Justyna123123123;89520832[B

]Tak, uważam że slub dużo zmienia, poczucie wspólnoty, większą chęć walki o zwiazek podczas kryzysów[/B], jestem ciekawa czy osoby krytykujące mnie za to ze potrzebuje papierka do szczęścia które są zwolennikami małżeństwa w mojej sytuacji ( 4 lata bez deklaracji) byłyby takie happy. I tak, w tym momencie nie jestem gotową na ślub( moze nie tyle co nie jestem gotowa ale chce skonczyc studia idac do oltarza ), ale za 3 lata tak a właśnie tyle czeka się na salę w moim mieście, więc to odpowiedni moment na zareczyny

---------- Dopisano o 02:53 ---------- Poprzedni post napisano o 02:47 ----------

Tak, małżeństwa są dla osób starszych i młodszych, ale nie chce tak żyć w konkubinacie do 30 bo on wiecznie nie jest gotowy, wtedy są już większe problemy z zajściem w ciążę, a ja zawsze mu mówiłam że nieślubnych dzieci nie zamierzam miec

Tia,
A sama przy "kryzysie" spakowałaś zabawki i się wyprowadziłaś
Strasznie to dojrzałe, walczyłaś jak lwica, tfu, partyzant, strzelam fochem i uciekam.

Oczywiście winny facet bo się nie zdeklarował, i winna jest rodzina, która szeptała, bo ty nadal jesteś mentalnym dzieckiem które szczerze nie umie porozmawiać ze swoim partnerem, a teraz się zastanawiasz co zrobić, żeby korona z głowy nie spadła.
Jedyne co mnie w tym temacie dziwi, to dlaczego facet do Ciebie pisze,
dla mnie taka wyprowadzka z dnia na dzień bez prób rozwiązania kryzysu świadczyła by właśnie o Twojej dojrzałości i podejściu do związku.
Sama sobie związek zaorałaś.
Po 1 w temacie piszesz, że z powodu przyjaciółki ex, w postach nagle, że z powodu "zaręczyn", prawda jest taka, że widać od dawna nie potrafiłaś jasno komunikować swoich uczuć i oczekiwań, nie ufasz też partnerowi.
Dodatkowo, jakieś teksty typu czekać z powrotem do mieszkania do zaręczyn, wcale to nie będzie wymuszone.
Straszna wiocha i sama odebrałaś sobie szanse na swoją bajkową uroczystość, ale ewentualnie na obrazku będzie ładnie, i rodzina przestanie "gadać".


On przeciągał coś, co źle wpłynęło na wasz związek, Ty spieprzyłaś coś, dzięki czemu nie będzie już jak wcześniej, ale zaślepiona nawet tego nie dostrzegasz obarczając winą wszystkich dookoła.


Wybierz sobie któregoś z nowych zainteresowanych kawalerów, tylko z zastrzeżeniem żeby się szybko deklarowali.

[Nimve]

Chłop ma jakiegoś pecha, dwa razy z rzędu jakieś cyrki, jedna nic nie mówi tylko rozwala katalogi po mieszkaniu, druga też nie, obie go zostawiły w trybie pilnym, bo wywalone w związek i w niego, nie ma pierścienia to niech spada. Czułabym się jak jakieś narzędzie i miała poważne problemy z zaufaniem po takich akcjach.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Justyna123123123

Tak, uważam że slub dużo zmienia, poczucie wspólnoty, większą chęć walki o zwiazek podczas kryzysów, jestem ciekawa czy osoby krytykujące mnie za to ze potrzebuje papierka do szczęścia które są zwolennikami małżeństwa w mojej sytuacji ( 4 lata bez deklaracji) byłyby takie happy. I tak, w tym momencie nie jestem gotową na ślub( moze nie tyle co nie jestem gotowa ale chce skonczyc studia idac do oltarza ), ale za 3 lata tak a właśnie tyle czeka się na salę w moim mieście, więc to odpowiedni moment na zareczyny
(...)

Ale gdy po kilku latach związku chciałam abyśmy wzięli ślub, to - szok - porozmawiałam o tym z własnym facetem i ustaliliśmy konkretnie co i jak. Bez dramatów, bez fochów. To naprawdę takie proste.

[Limonka2738]

Napisane przez Justyna123123123

Tak, uważam że slub dużo zmienia, poczucie wspólnoty, większą chęć walki o zwiazek podczas kryzysów, jestem ciekawa czy osoby krytykujące mnie za to ze potrzebuje papierka do szczęścia które są zwolennikami małżeństwa w mojej sytuacji ( 4 lata bez deklaracji) byłyby takie happy. I tak, w tym momencie nie jestem gotową na ślub( moze nie tyle co nie jestem gotowa ale chce skonczyc studia idac do oltarza ), ale za 3 lata tak a właśnie tyle czeka się na salę w moim mieście, więc to odpowiedni moment na zareczyny

---------- Dopisano o 02:53 ---------- Poprzedni post napisano o 02:47 ----------

Tak, małżeństwa są dla osób starszych i młodszych, ale nie chce tak żyć w konkubinacie do 30 bo on wiecznie nie jest gotowy, wtedy są już większe problemy z zajściem w ciążę, a ja zawsze mu mówiłam że nieślubnych dzieci nie zamierzam miec

Jesteś niesamowicie niedojrzała.

"Jakbyście wy byli w mojej sytuacji" - zejdź na ziemię, bardzo dużo ludzi jest w twojej sytuacji i im lata, bo nie są niedojrzałymi emocjonalnie osobami, które muszą pokazać mamie i koleżankom pierścionek zaręczynowy, bo umrą.

A jeśli im nie lata, bo tak też bywa, to rozmawiają o swoich oczekiwaniach i planach na przyszłość.

Wiesz, taka jesteś hop do przodu, że przyjaciółka to stara i w ogóle mniej atrakcyjna od ciebie, ale może jest dojrzała i facet potrzebował kogoś ze zdrowym spojrzeniem na życie i relacje chociażby w kwestii porady. Jakbym z tobą spędzała całe dnie też bym się mentalnie cofnęła do gimnazjum i szukałabym dorosłęgo towarzystwa jako buforu.

[undecided_1994]

Napisane przez DrDoom

Tia,
A sama przy "kryzysie" spakowałaś zabawki i się wyprowadziłaś
Strasznie to dojrzałe, walczyłaś jak lwica, tfu, partyzant, strzelam fochem i uciekam.

Oczywiście winny facet bo się nie zdeklarował, i winna jest rodzina, która szeptała, bo ty nadal jesteś mentalnym dzieckiem które szczerze nie umie porozmawiać ze swoim partnerem, a teraz się zastanawiasz co zrobić, żeby korona z głowy nie spadła.
Jedyne co mnie w tym temacie dziwi, to dlaczego facet do Ciebie pisze,
dla mnie taka wyprowadzka z dnia na dzień bez prób rozwiązania kryzysu świadczyła by właśnie o Twojej dojrzałości i podejściu do związku.
Sama sobie związek zaorałaś.
Po 1 w temacie piszesz, że z powodu przyjaciółki ex, w postach nagle, że z powodu "zaręczyn", prawda jest taka, że widać od dawna nie potrafiłaś jasno komunikować swoich uczuć i oczekiwań, nie ufasz też partnerowi.
Dodatkowo, jakieś teksty typu czekać z powrotem do mieszkania do zaręczyn, wcale to nie będzie wymuszone.
Straszna wiocha i sama odebrałaś sobie szanse na swoją bajkową uroczystość, ale ewentualnie na obrazku będzie ładnie, i rodzina przestanie "gadać".


On przeciągał coś, co źle wpłynęło na wasz związek, Ty spieprzyłaś coś, dzięki czemu nie będzie już jak wcześniej, ale zaślepiona nawet tego nie dostrzegasz obarczając winą wszystkich dookoła.


Wybierz sobie któregoś z nowych zainteresowanych kawalerów, tylko z zastrzeżeniem żeby się szybko deklarowali.

Zgadzam się Jeszcze tylko zapomniałeś napisać o jej pomyśle z powiedzeniem "nie" jak się oświadczy, bo on przecież jej taką krzywdę zrobił skoro w myślach nie umie jej czytać

Autorko- dojrzej. Na początku brzmiałaś jeszcze w miarę rozsądnie, jednak im więcej tutaj się wypowiadasz tym bardziej mam wrażenie że nastolatka się wypowiada.
Rozumiem twój problem z jego przyjaciółką. Rozumiem, że oczekiwałaś zaręczyn i nawet rozumiem dlaczego chciałaś aby to wyszło od niego aby nie czuć się że wymusiłaś i że jesteś z tych osób wychowanych na Disneyu, a więc chciałaś niespodzianki, dużego ślubu, itd. ALE rozpoczęcie rozmowy odnośnie tego w jakim wieku chciałabyś być mężatką, kiedy pierwsze dziecko, itd.- taka ogólna rozmowa o waszych wizjach i przyszłości, to nie jest wymuszanie, czy nawet sugerowanie, a jedynie rozmowa czy macie takie same priorytety i czy tak samo widzicie swoją przyszłość. Tak samo rozmowa ile dzieci byście chcieli mieć- to nie jest insynuacja że już chcesz w ciążę zachodzić abyś czuła się że wymuszasz. O przyszłości należy w związku rozmawiać, jak ma nasze wesele wyglądać, itd., nie trzeba czekać aż zaręczyny się odbędą. BA, właśnie trzeba ustalić już w pierwszej fazie związku czy widzimy to tak samo i ewentualnie na jakie kompromisy możemy pójść, bo inaczej po co to ciągnąć? Sama zauważyłaś, że ty nadal studiujesz, jesteś jeszcze bardzo młoda i dla mnie logiczne jest że twój partner chciał poczekać aż studia skończysz. Piszesz, że na sale się długo czeka- super, jednak nie pomyślałaś że po studiach będziesz zdobywała doświadczenie zawodowe, szukała stałej pracy, itd., a więc jak już będziesz niezależna finansowo i będziecie wiedzieli na jakie wesele możecie sobie pozwolić, to wtedy dopiero będzie dobry czas na rezerwację i ustalanie liczby gości, itd.?
Uważam jak wiele osób tutaj, że ty sobie coś w głowie wyśniłaś jak to ma wyglądać, stworzyłaś scenariusz swojego życia, ale nie myślisz w ogóle praktycznie, troszkę się zachowujesz jak księżniczka która ma mieć tak jak sobie umyśliła.
Co do małżeństwa- rozumiem twoje podejście, że jest to jakiś symbol, że partner nas traktuje poważniej niż swoje poprzednie partnerki, jednak nie możesz myśleć że to jest jakieś wiążące i robi jakąś wielką różnicę. Widziałaś statystyki rozwodów? Obrączka to nie kajdanki, nie przywiąże go do ciebie. Ja uważam że znaczenie w wytrwałości związku ma wiek- osoba 30+ letnia ma większą świadomość jak związki wyglądają i że każdy przechodzi kryzys, aniżeli 20 letnia. Ale też dochodzą inne aspekty- dzieci, wspólny kredyt, krytyka bliskich jak zostawiamy rodzinę, strach przed zaczęciem od nowa, perspektywa płacenia alimentów/samotnej opieki nad dziećmi, przyzwyczajenie, itd. A aby te aspekty łączyły to wcale nie trzeba brać ślubu.

[Justyna123123123]

Rozumiem osoby krytykujące mnie za moją niedojrzałość, mają rację, ale rozmawiałam z nim dzisiaj i to co się dowiedzialam: chcial się oswiadczyc 1.5 roku temu na naszym wyjeździe ale nie zdążył z przygotowaniem przed, a potem się rozmyło i uznał ze jeszcze za wcześnie🤣, a slub chciałby wziac do 6 lat ( gdzie niedawno mówił że może i za 2 lata, chyba sam już nie wie ) czyli wtedy gdy będę miała 30 lat. Dla mnie to za późno, slub po prawie 11 latach zwiazku, moja intuicja mnie chyba nie myli, on tak zwleka bo nie jest pewny i kobieta to czuje podświadomie, ja to czułam, myślę że jeśli z czasem zamiast nabierać pewności ją traci to znaczy że nie jesteśmy dla siebie odpowiedni, może temu zrobiłam się "ksiezniczkowata" bo jako kobieta czułam że coś jest nie tak, każdy mnie krytykuje dlatego że znam swoją wartość, jestem atrakcyjna fizycznie, bardzo pracowita i zaradna ( nie chwalę się) i uważam po prostu że zasługuje na mezczyzne który mnie szczerze pokocha i nie będzie potrzebował 11 lat sprawdzania przed ślubem, nie jestem ideałem, nikt nie jest ale czekanie 11 lat na slub ? Chyba nie jestemy dla siebie, nie wiem po co on tak walczy, chyba boi się samotności i chce zrobić że mnie stację przystankowa

---------- Dopisano o 14:34 ---------- Poprzedni post napisano o 14:29 ----------

Mam tak czekać do 30? Żeby po 11 latach mi powiedzial że w końcu się namyslil ale na rozstanie a nie na slub? I za rok oświadczył się innej? Szkoda mi mojej młodości, jak wy tego nie rozumiecie to trudno

[do ti]

Uznał że za wcześnie bo mu się pewnie lampka zapaliła bo twoich akcjach i zaczął się zastanawiać czy serio ma spędzić życie pod taką presją.



Problem się rozwiązał jak widzisz. Ty nie chcesz czekać a on będzie sobie korzystał z życiu.

[road_rage]

Napisane przez Justyna123123123

Tak, uważam że slub dużo zmienia, poczucie wspólnoty, większą chęć walki o zwiazek podczas kryzysów, jestem ciekawa czy osoby krytykujące mnie za to ze potrzebuje papierka do szczęścia które są zwolennikami małżeństwa w mojej sytuacji ( 4 lata bez deklaracji) byłyby takie happy. I tak, w tym momencie nie jestem gotową na ślub( moze nie tyle co nie jestem gotowa ale chce skonczyc studia idac do oltarza ), ale za 3 lata tak a właśnie tyle czeka się na salę w moim mieście, więc to odpowiedni moment na zareczyny

Pytanie raczej było o to co się zmienia obiektywnie, a nie tylko w twojej głowie. Bo to, że ty masz inne podejście do związku po ślubie to już wiemy. Natomiast nie oznacza to, że dla twojego faceta znaczenie ślubu jest takie samo. Przestań sobie wmawiać, że twoje podejście do sytuacji jest uniwersalne i powinno być domyślnie zrozumiane przez wszystkich, zwłaszcza przez osoby dążące do małżeństwa. Tak nie jest. Nie każdy, kto chce brać ślub, ma ustalony w głowie deadline do kiedy to ma się wydarzyć i chce mieć koniecznie salę w wymarzonym terminie w konkretnym mieście. Wesele nawiasem mówiąc nie jest obowiązkowe. Nie każdy też po ślubie zaczyna traktować związek poważnie, bo wyobraź sobie że są ludzie, którzy traktują partnera poważnie cały czas, a nie dopiero wtedy gdy ten rzuci zaklęcie pierścieniem z brylantem.

Im więcej piszesz, tym bardziej widać, że tobie wcale nie zależy na tym, co ślub faktycznie daje, tylko na spełnieniu bajkowej wizji jak z kreskówek Disneya.

Tak, małżeństwa są dla osób starszych i młodszych, ale nie chce tak żyć w konkubinacie do 30 bo on wiecznie nie jest gotowy, wtedy są już większe problemy z zajściem w ciążę, a ja zawsze mu mówiłam że nieślubnych dzieci nie zamierzam miec

Aha, ale wiesz, że "nie zamierzam mieć nieślubnych dzieci", to nie to samo co "weźmy ślub i starajmy się o dziecko przed moją 30stką"?

Napisane przez Justyna123123123

Ale co to znaczy spełni scenariusz? Chyba większość ludzi ( nie wszyscy) najpierw chce chodzić za rączkę, potem być narzeczeństwem a na koniec małżeństwem, przecież to nie jest nic nienormlanego jesli ludzi się kochaja, ja nie chce wychodzić za mąż za byle kogo tylko z milosci

Spełni scenariusz, w tym wypadku oznacza, że odgadnie czego chcesz. Nie ma też nic nienormalnego w tym, że ludzie się kochają i nigdy nie biorą ślubu, albo że biorą bez zaręczyn, albo że biorą po 20 latach jak im rzeczywiście jest potrzebny. Każda opcja jest dobra i dlatego warto z partnerem ustalić kto czego chce zamiast zakładać, że się wie czego podobno chce większość i że z tego powodu partner się do tego dostosuje.

Napisane przez Justyna123123123

Mam tak czekać do 30? Żeby po 11 latach mi powiedzial że w końcu się namyslil ale na rozstanie a nie na slub? I za rok oświadczył się innej? Szkoda mi mojej młodości, jak wy tego nie rozumiecie to trudno

Po 11 latach to nie jest sprawdzanie, tylko po prostu taki model życia razem. I jeśli ci się wydaje, że nawet gdybyście byli po ślubie, to po tych 11 latach związku nie może się namyślić na rozstanie i oświadczyć za miesiąc innej, to się grubo mylisz. Ślub to nie jest żadne zaklęcie cementujące związek po wsze czasy. Jeśli tego nie rozumiesz to trudno

[Justyna123123123]

Mój model nie jest jedynym słusznym, ja nie mówiłam że chce wesela jak Disney, wręcz bardzo skromne , dla mnie liczyć się sakrament a nie bajkowa suknia i mnóstwo kwiatow. Ale jak widzę każdy mnie tutaj krytykuje bo przecież powinnam czekać 10 lat, dziwne ze wszędzie jak kobieta pisze 7 lat bez slubu to inni mowia: daj spokoj; to Piotruś pan; jest z tobą na przeczekania a mnie każdy tutaj krytykuje bo jestem wierzącą i nie chce żyć beż slubu tyle lat. Ale macie racjr że problem się rozwiązał ex ma inny model ja inny i z tej mąki chleba nie będzie, trzeba się z tym pogodzić i tyle.

[road_rage]

Napisane przez Justyna123123123

Mój model nie jest jedynym słusznym, ja nie mówiłam że chce wesela jak Disney, wręcz bardzo skromne , dla mnie liczyć się sakrament a nie bajkowa suknia i mnóstwo kwiatow. Ale jak widzę każdy mnie tutaj krytykuje bo przecież powinnam czekać 10 lat, dziwne ze wszędzie jak kobieta pisze 7 lat bez slubu to inni mowia: daj spokoj; to Piotruś pan; jest z tobą na przeczekania a mnie każdy tutaj krytykuje bo jestem wierzącą i nie chce żyć beż slubu tyle lat. Ale macie racjr że problem się rozwiązał ex ma inny model ja inny i z tej mąki chleba nie będzie, trzeba się z tym pogodzić i tyle.

Aha, liczy się sakrament, ale przypadkiem przed muszą być zaręczyny i zaklepana sala, chociaż żadna z tych rzeczy nie ma z sakramentem i wiarą nic wspólnego. Tak samo jak mieszkanie razem bez ślubu swoją drogą

Ciekawe gdzie ty widzisz to "wszędzie", gdzie niby "wszyscy" piszą tak o związkach bez ślubu. Ty po prostu widzisz tylko to co ci pasuje do światopoglądu inne wypowiedzi ignorując lub dopisując im znaczenie, którego nie ma. Nikt ci przecież nie napisał, że masz czekać 10 lat. Napisano ci, żeby rozmawiać z parterem ZAMIAST czekania, komunikować swoje potrzeby i oczekiwania zamiast czekać aż się domyśli.

[Justyna123123123]

Jezu co w tym dziwnego że liczą się zareczyny? Nie oczekuje pierscionka z brylantem tylko deklaracji. A z mieszkaniem przed ślubem to fakt; ale zrobiłam to tylko temu bo myślałam że to będzie mój mąż, pierwszy chłopak nim będzie ale się myliłam.

[Pedro94]

Napisane przez Justyna123123123

Rozumiem osoby krytykujące mnie za moją niedojrzałość, mają rację, ale rozmawiałam z nim dzisiaj i to co się dowiedzialam: chcial się oswiadczyc 1.5 roku temu na naszym wyjeździe ale nie zdążył z przygotowaniem przed, a potem się rozmyło i uznał ze jeszcze za wcześnie🤣, a slub chciałby wziac do 6 lat ( gdzie niedawno mówił że może i za 2 lata, chyba sam już nie wie ) czyli wtedy gdy będę miała 30 lat. Dla mnie to za późno, slub po prawie 11 latach zwiazku, moja intuicja mnie chyba nie myli, on tak zwleka bo nie jest pewny i kobieta to czuje podświadomie, ja to czułam, myślę że jeśli z czasem zamiast nabierać pewności ją traci to znaczy że nie jesteśmy dla siebie odpowiedni, może temu zrobiłam się "ksiezniczkowata" bo jako kobieta czułam że coś jest nie tak, każdy mnie krytykuje dlatego że znam swoją wartość, jestem atrakcyjna fizycznie, bardzo pracowita i zaradna ( nie chwalę się) i uważam po prostu że zasługuje na mezczyzne który mnie szczerze pokocha i nie będzie potrzebował 11 lat sprawdzania przed ślubem, nie jestem ideałem, nikt nie jest ale czekanie 11 lat na slub ? Chyba nie jestemy dla siebie, nie wiem po co on tak walczy, chyba boi się samotności i chce zrobić że mnie stację przystankowa

---------- Dopisano o 14:34 ---------- Poprzedni post napisano o 14:29 ----------

Mam tak czekać do 30? Żeby po 11 latach mi powiedzial że w końcu się namyslil ale na rozstanie a nie na slub? I za rok oświadczył się innej? Szkoda mi mojej młodości, jak wy tego nie rozumiecie to trudno

Ale wiesz ze nikt nie ma w życiu gwarancji że znajdzie miłość? Równie dobrze możesz już nigdy nie spotkać faceta którego pokochasz, który ciebie pokocha i zechce założyć z Tobą rodzinę. Możesz trafiać na samych dupkow którzy będą Cię wykorzystywać. Mogłaś mieć ślub z facetem w wieku 30 lat a możesz nie mieć nigdy. I to tylko dlatego, że to dla Ciebie za późno, a nie dlatego że facet jest zły. W ogóle tutaj nie padło z twoich słów żadne słowo o miłości, nic o tym że go kochasz, że jest fajnym facetem, że go za coś doceniasz. To po co ty z nim w ogóle byłaś? Żeby odbębnić schemat i wziąć ślub bo taki masz plan ma życie w głowie?

[Justyna123123123]

Skoro większość osób tutaj pisze ze slub to żadna gwarancja ani dowod miłości to ciekawe czemu wgl ktokolwiek bierze slub , po co sa zawierane małżeństwa. Macie racje z brakiem komunikacji ale uważam ze nie możecie mnie krytykować za to ze przez 10 lat nie chce być konkubina bo tali czas podał mi mój ex, sprawa jest już zamknięta

---------- Dopisano o 16:33 ---------- Poprzedni post napisano o 16:31 ----------

Chyba ktoś wyżej nie przeczytał całego wątku, wielokrotnie pisałam że go kocham i tylko temu rozważam powrot , ale skoro zwolenników ślubów tak bardzo zwleka ze slubem że mną to znaczy że słabo ta miłość jest odwzajemniona, może jest zwolennikiem slubu szybszego niż 10 lat ale z inna kobieta

[road_rage]

Napisane przez Justyna123123123

Jezu co w tym dziwnego że liczą się zareczyny? Nie oczekuje pierscionka z brylantem tylko deklaracji. A z mieszkaniem przed ślubem to fakt; ale zrobiłam to tylko temu bo myślałam że to będzie mój mąż, pierwszy chłopak nim będzie ale się myliłam.

Już padało takie pytanie i były odpowiedzi. Poszukaj sobie w wątku
Oczekujesz deklaracji, a sama jakąś złożyłaś, czy ty już nie musiałaś niczego deklarować?
Ciekawe podejście tak patrząc na to z boku - zamieszkałaś z facetem nie dlatego, że mieszkanie razem jest fajne, kochasz go i chcesz z nim żyć, tylko dlatego, że ślubik i deklaracje wisiały w powietrzu.

Napisane przez Justyna123123123

Skoro większość osób tutaj pisze ze slub to żadna gwarancja ani dowod miłości to ciekawe czemu wgl ktokolwiek bierze slub , po co sa zawierane małżeństwa.

Z różnych powodów, niekoniecznie takich że się wierzy w bajki o magicznej mocy małżeństwa.
Nie wiem też czy zdajesz sobie z tego sprawę, ale ślub z miłości z partnerem, którego się samemu wybrało, to stosunkowo nowy wynalazek w historii odkąd wymyślono tę instytucję.

Macie racje z brakiem komunikacji ale uważam ze nie możecie mnie krytykować za to ze przez 10 lat nie chce być konkubina bo tali czas podał mi mój ex, sprawa jest już zamknięta

Nikt cie nie krytykował za to że nie chcesz być konkubiną. W ogóle nie rozumiesz co się do ciebie pisze. Trochę przerażające to jest.

[undecided_1994]

Napisane przez Justyna123123123

Jezu co w tym dziwnego że liczą się zareczyny? Nie oczekuje pierscionka z brylantem tylko deklaracji. A z mieszkaniem przed ślubem to fakt; ale zrobiłam to tylko temu bo myślałam że to będzie mój mąż, pierwszy chłopak nim będzie ale się myliłam.

Dla mnie to nie jest dziwne. Ludzie mają różne wymagania w związku i ważne aby być z kimś kto je spełnia. Dla mnie dziwne jest to, że nie komunikujesz się z partnerem a potem robisz jazdy. I super, teraz się dowiedziałaś że on chce ślub za 6 lat, całkowicie rozumiem dlaczego nie chcesz czekać skoro to jest dla ciebie ważne, natomiast- nie można było tak od razu? I właśnie dlatego jesteś krytykowana w tym wątku, ponieważ twoje czyny świadczą o niedojrzałości. Zanim się rozstałaś, to trzeba było ochłonąć i przegadać powód, powiedzieć czego oczekujesz, itd. Skoro ważna jest dla ciebie deklaracja, bo dzięki zaręczynom wiesz na czym stoisz, to czy to musiała być niespodzianka? Skoro jesteś na studiach, nie potrzebujesz dużego wesela, to po co zaręczać się teraz i czekać na salę 3 lata? Można się zaręczyć jak skończysz studia, wziąć ślub w miesiąc i tylko obiad dla najbliższych zorganizować. I ja nie neguję nawet chęci dużego wesela, po prostu zaprzeczasz sama sobie nawet w tym wątku, jakbyś sama nie wiedziała czego chcesz.

[do ti]

Masz toksyczny tok myślenia. Również dla siebie. Bo frustruje cię to bardzo, że nie idzie zgodnie z planem. Wszystko pod presją z zegarkiem w ręku. Obsesja jakas.Nie w tym problem że ty chcesz zaręczyn i wesela jak miliardy ludzi ale sposób w jaki chcesz to mieć.

Kompletnie nie interesuje cię podejście drugiej strony. W ogóle do rozmowy z facetem nie potrzebujesz faceta. Ma być tak jak ty chcesz i już.
Tylko ja, ja i ja...

Nie będzie Ci łatwo z takim podejściem, weź to pod uwagę. Nie wszyscy zechcą natychmiast spełniać twoje życzenia.

[Nimve]

Trochę przerażający tok myślenia. Odwróćmy role. Jestem sobie kobietą, w związku z facetem, super nam się układa, ale on nagle trzask mnie rzuca, bo umyślił sobie w głowie, że po 4 latach związku, to ja już powinnam zacząć temat potomstwa. Skoro nie zaczynam, a to moja kobiety rola, to znaczy, że nie traktuję go poważnie, a on czasu tracił nie będzie. Pewnie z innym typem już bym po roku była w ciąży. Wszyscy koledzy już się starają, bo ich partnerki wykazały chęci, a my nie. Mama pytała kiedy dzieci, a on świecił oczami po rodzinie. Nieważne nawet, że jeszcze jest na studiach i w sumie to nawet nie jest gotowy. I tak od zaczęcia starania do narodzin minie dużo czasu, więc trzeba działać z wyprzedzeniem. Nawet specjalnie ze mną zamieszkał, bo myślał, że wszystko zmierza w stronę prokreacji. Ale nigdy tematu nie zaczął, żeby nie było, że wymusza. To nie stało na przeszkodzie hodować do mnie nienawiści z każdym dniem, obserwując po cichu i odliczając czas, kiedy nadal nie pytam. Lepiej więc było mnie rzucić, bo on ma mieć dzieci do 30 niż tracić na mnie czas.

Autorko, jak to wg Ciebie brzmi? Zdrowo?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[DrDoom]

Napisane przez Nimve

Trochę przerażający tok myślenia. Odwróćmy role. Jestem sobie kobietą, w związku z facetem, super nam się układa, ale on nagle trzask mnie rzuca, bo umyślił sobie w głowie, że po 4 latach związku, to ja już powinnam zacząć temat potomstwa. Skoro nie zaczynam, a to moja kobiety rola, to znaczy, że nie traktuję go poważnie, a on czasu tracił nie będzie. Pewnie z innym typem już bym po roku była w ciąży. Wszyscy koledzy już się starają, bo ich partnerki wykazały chęci, a my nie. Mama pytała kiedy dzieci, a on świecił oczami po rodzinie. Nieważne nawet, że jeszcze jest na studiach i w sumie to nawet nie jest gotowy. I tak od zaczęcia starania do narodzin minie dużo czasu, więc trzeba działać z wyprzedzeniem. Nawet specjalnie ze mną zamieszkał, bo myślał, że wszystko zmierza w stronę prokreacji. Ale nigdy tematu nie zaczął, żeby nie było, że wymusza. To nie stało na przeszkodzie hodować do mnie nienawiści z każdym dniem, obserwując po cichu i odliczając czas, kiedy nadal nie pytam. Lepiej więc było mnie rzucić, bo on ma mieć dzieci do 30 niż tracić na mnie czas.

Autorko, jak to wg Ciebie brzmi? Zdrowo?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Pomijam już, że trochę inna dynamika związku i zobowiązań, gdy ma się lat 20, 30 czy 40.
Facet zapierdziela, autorka sobie studiuje i nie jest gotowa na ślub, są ze sobą 4 lata, o ile studia prosto po szkole to ma pewnie ze 22.
Mało kto planuje ślub/wesele mając po 18 czy 20 lat.


Do tego nie jest w stanie przeprowadzić normalnej rozmowy i wyrazić swoich oczekiwań, ustalić konkrety tylko strzela fochem i się wyprowadza. A potem jeszcze może się oświadczy i odrzucę.
Wieś tańczy i śpiewa, co mi tam, czy związek jest fajny.
Co powie ksiądz, co rodzina.
Trochę mi to przypomina sytuację mojej obecnej partnerki, też chłopak od "szkoły", potem presja rodziny, były zaręczyny, był ślub, był i rozwód. Jako życiowy błąd podaje presję ze strony rodziny na ślub w młodym wieku i późniejsze problemy.
Ale przynajmniej "ceremonia" była i ksiądz pobłogosławił.
Ja na szczęście już się zdeklarowałem i datę ustaliłem, ślub w 2040, jeżeli wytrzymamy ze sobą 20 lat, to i ślub już nam nie zaszkodzi.

Napisane przez Justyna123123123

Rozumiem osoby krytykujące mnie za moją niedojrzałość, mają rację, ale rozmawiałam z nim dzisiaj i to co się dowiedzialam: chcial się oswiadczyc 1.5 roku temu na naszym wyjeździe ale nie zdążył z przygotowaniem przed, a potem się rozmyło i uznał ze jeszcze za wcześnie��, a slub chciałby wziac do 6 lat ( gdzie niedawno mówił że może i za 2 lata, chyba sam już nie wie ) czyli wtedy gdy będę miała 30 lat. Dla mnie to za późno, slub po prawie 11 latach zwiazku, moja intuicja mnie chyba nie myli, on tak zwleka bo nie jest pewny i kobieta to czuje podświadomie, ja to czułam, myślę że jeśli z czasem zamiast nabierać pewności ją traci to znaczy że nie jesteśmy dla siebie odpowiedni, może temu zrobiłam się "ksiezniczkowata" bo jako kobieta czułam że coś jest nie tak, każdy mnie krytykuje dlatego że znam swoją wartość, jestem atrakcyjna fizycznie, bardzo pracowita i zaradna ( nie chwalę się) i uważam po prostu że zasługuje na mezczyzne który mnie szczerze pokocha i nie będzie potrzebował 11 lat sprawdzania przed ślubem, nie jestem ideałem, nikt nie jest ale czekanie 11 lat na slub ? Chyba nie jestemy dla siebie, nie wiem po co on tak walczy, chyba boi się samotności i chce zrobić że mnie stację przystankowa

---------- Dopisano o 14:34 ---------- Poprzedni post napisano o 14:29 ----------

Mam tak czekać do 30? Żeby po 11 latach mi powiedzial że w końcu się namyslil ale na rozstanie a nie na slub? I za rok oświadczył się innej? Szkoda mi mojej młodości, jak wy tego nie rozumiecie to trudno

Może sobie przemyślał i stwierdził, że nie jesteś jeszcze mentalnie gotowa?


Nie żebym tylko krytykował,
nie ma nic złego w tym, że chcesz deklaracji czy ślubu, nie ma też nic złego, że chcesz partnera który chce tego samego. Tylko naucz się to komunikować w rozmowie.
Mieszkanie, ślub, dzieci, jak prowadzimy dom, wydatki i budżet, podział obowiązków, to są decyzje które wypada przegadać w związku dosyć szybko.
Realnie a nie na zasadzie 2 strona powinna się ciągle domyślać, czego Ty oczekujesz.


I na litość Boską, nie zamieszkujesz z kimś, aby przyspieszyć jakieś zaręczyny czy ślub, tylko dlatego, że jest Ci z kimś dobrze, tęsknisz, chcesz spędzać wspólnie czas, cieszyć się dniem codziennym a nie odliczać dni do kolejnego "rodzinnego" wydarzenia.

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_64582d7210082]

Napisane przez do ti

Masz toksyczny tok myślenia. Również dla siebie. Bo frustruje cię to bardzo, że nie idzie zgodnie z planem. Wszystko pod presją z zegarkiem w ręku. Obsesja jakas.Nie w tym problem że ty chcesz zaręczyn i wesela jak miliardy ludzi ale sposób w jaki chcesz to mieć.

Kompletnie nie interesuje cię podejście drugiej strony. W ogóle do rozmowy z facetem nie potrzebujesz faceta. Ma być tak jak ty chcesz i już.
Tylko ja, ja i ja...

Nie będzie Ci łatwo z takim podejściem, weź to pod uwagę. Nie wszyscy zechcą natychmiast spełniać twoje życzenia.

W punkt. To na pewno bardzo bolesne (bo niewygodne) dla Autorki słowa, ale warto, żeby je przemyślała.

[Overcooked]

No padłam - dostosowywać życiowe plany pod dyktando terminu sali i daty 30 urodzin ma być dowodem dojrzałości i poważnych planów związkowych

[linaya]

Autorko, lecisz strasznymi stereotypami: ślub mają poprzedzać zaręczyny z przyklękiem i pierścionkiem, to facet ma być tym, który się zadeklaruje, kobieta ma siedzieć cicho i nie puszczać pary z ust na temat swojej wizji związku, bo to niekobiece, niezgodne z tradycją, ma zamknąć oczy i czekać aż księciunio się oświadczy. Ważne, co pomyśli rodzina, otoczenie, ksiądz, czy koleżanki będą zazdrościć bajkowych oświadczyn i ślubu, czy przeciwnie, będą patrzeć ze współczuciem. Do tego te dzieci po 30 to zuo, przecież macica w tym wieku usycha, no.


Nie ma nic złego w chęci wzięcia ślubu, w tym, że woli się być żoną a nie konkubiną. Ale Ty próbowałaś wpasować faceta w jakiś format, miał odegrać wymyśloną przez Ciebie rolę, nawet o tym nie wiedząc. Na moje oko to on chciał w ogóle ślubu z Tobą, ale nie założył, jak ważne dla Ciebie są po drodze te oświadczyny, rytuał, spełnienie Twoich założeń. Pojął, że nie chcesz go dla niego samego. Że rozjeżdża się Wam wizja wspólnego "razem". Stąd zapewne w ostatniej rozmowie tekst o ślubie za 6 lat. Może liczył, że pierwsza zakończysz definitywnie Wasz związek i próby jego reaktywacji?