Czy dostaliście życzenia na dzień kobiet od byłych?

[Ellen_Ripley]

Zamiast głowić się nad krótkim związkiem, który nie wypalił, to warto sobie przemyśleć gdzie chcemy być, w jakim punkcie życia np. za 5 lat. Co realnie chcesz zrobić ze swoją sytuacją, rzeczywistością. Nie mówisz "nie" prawu jazdy, zatem może zacznij już dzisiaj przeglądać oferty szkół ze swojej okolicy?

[Wicked_Girl]

Dokładnie. A wszelkie sugestie w tym temacie, które autorka poczytuje jako atak, raczej upewniają, że nie ma ochoty na zmiany. Co więcej, im dłużej zwleka rozmyśla nad związkiem tak krótkim, który też być może był dla niej odskocznią , tym trudnej coś zmienić. Dojrzała osoba wiek tu nie ma znaczenia , zajmuje się sobą i swoim rozwojem. Nie chcę się powtarzać, ale nic dobrego z takiego stylu życia nie wyniknie, często niestety jest on przekazywany z pokolenia na pokolenie. Takie trochę życie w twierdzy na wygwizdowie na własne życzenie. Bez dostępu do usług, rozrywek , ale też znajomości, które dobrze mieć w tym wieku. Pójść na fajny kurs, do klubu, do kina, na kawę itp . Autorka za 5 lat będzie nadal młoda, ale ma już pewne nawyki, jak każdy z nas ale być może małe doświadczenie w relacjach z mężczyznami będzie też problemem (póki co autorka pozytywnie opisała tylko związek za bycia nastolatką, trafiali się jej nieudani partnerzy), bo trudno w takiej małej miejscowości kogoś poznać (potencjalnego partnera).

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Wicked_Girl

Dokładnie. A wszelkie sugestie w tym temacie, które autorka poczytuje jako atak, raczej upewniają, że nie ma ochoty na zmiany. Co więcej, im dłużej zwleka rozmyśla nad związkiem tak krótkim, który też być może był dla niej odskocznią , tym trudnej coś zmienić. Dojrzała osoba wiek tu nie ma znaczenia , zajmuje się sobą i swoim rozwojem. Nie chcę się powtarzać, ale nic dobrego z takiego stylu życia nie wyniknie, często niestety jest on przekazywany z pokolenia na pokolenie. Takie trochę życie w twierdzy na wygwizdowie na własne życzenie. Bez dostępu do usług, rozrywek , ale też znajomości, które dobrze mieć w tym wieku. Pójść na fajny kurs, do klubu, do kina, na kawę itp . Autorka za 5 lat będzie nadal młoda, ale ma już pewne nawyki, jak każdy z nas ale być może małe doświadczenie w relacjach z mężczyznami będzie też problemem (póki co autorka pozytywnie opisała tylko związek za bycia nastolatką, trafiali się jej nieudani partnerzy), bo trudno w takiej małej miejscowości kogoś poznać (potencjalnego partnera).

Mieszkanie w małej miejscowości, czy na wsi to nic złego. Bez przesady w drugą stronę. Chodzi o to, że jeżeli komunikacja publiczna jest niezbyt dobra, to warto spróbować zrobić to prawo jazdy. I generalnie nie zamykać się w domu, z mamą, która jednak wcześniej, czy później odejdzie. Warto mieć życie poza domem. Nie jest powiedziane, że nie pozna mężczyzny, który chętnie zamieszka z nią w tym domu, w tym spokojnym miejscu. Natomiast może to nie był łatwe, oczywiście.

Moja rada? Zrobić prawo jazdy, zapisać się potem na jakieś zajęcia w jakiejś najbliższej większej miejscowości, poszerzyć krąg znajomych, wychodzić do świata i ludzi. Weekendy poza domem od czasu do czasu to również dobra opcja. Nawet i z mamą nieraz. Oby nie siedzieć cały czas w domu.

[Wicked_Girl]

Nie ma w tym nic złego, w ogóle w takiej kategorii nie rozpatruję mieszkania gdziekolwiek, nie wiem skąd ten wniosek. Tylko to o czym piszesz, przykład z poznaniem kogoś itd jest konsekwencją podjęcia jakiejś dodatkowej aktywności przez autorkę. Sama jestem z małej miejscowości, a mieszkam teraz w jednym z największych miast w kraju i nie wykluczam powrotu, ale dalej twierdzę , że ta niezależność jest najważniejsza łącznie z finansową . Dużo osób tak jak ja podjęło pewne ryzyko znacznie szybciej niż autorka i to się opłaciło. Powrót z kimś poznanym do rodzinnego domu jest i tak skutkiem czynności podjętych przez autorkę samo nic się nie zrobi. Przez opłacanie się mam na myśli nie wyłącznie finansowe korzyści (koszty utrzymania w wielkim mieście zupełnie inne niż u niej, ale zarobki inne również i możliwości rozwoju) , ale wspominany już dostęp do wielu różnych usług, rozrywek, przyjemności, opieki lekarskiej itd. Co więcej autorka może poznać super faceta u siebie , być z nim 10 lat, związek się zakończy, a ona nadal będzie w tym dosłownie samym miejscu. Nie powinna patrzeć tylko na dokonanie pewnych zmian wyłącznie pod kątem patrzenia czy znajdzie faceta czy nie. Facet raz może być a raz nie. A tego co zrobi dla siebie nikt jej nie zabierze i nie będzie od nikogo zależna. Ona czy osoba w jej sytuacji.

[TakaJa7]

Tak jak pisałam zrobię sobie te prawko, bo to akurat się przyda na przyszłość a co do reszty to jak pisałam daje sobie z nim spokój, bo pewnie i tak jakbym ja nie zerwała to on by to zrobił za jakiś czas, bo w moim odczuciu mu wcale na mnie nie zależało, tylko na tym by się ustatkować, a że akurat ja mu się trafiłam to cóż..już się mnie trzymał ale nawet nie padło między nami ,, kocham " nigdy, tłumaczyłam sobie że to po prostu za wcześnie, on się nawet wygadał kiedyś mi, że się boi, że się we mnie nie zakocha i że ja będę cierpieć a on nie chce mnie skrzywdzić, przez co ja po tych słowach trochę się zdystanowalam do niego, bo to odebrałam tak jakbym nie wiem, nie była w jego typie a zmuszał się do tego by się we mnie zakochać czy coś, dlatego nawet jak już później coś do niego poczułam to bałam się o tym mówić pierwsza, bałam się bo miałam w głowie że on nawet we mnie nie jest zakochany, potem oczywiście mnie przepraszał za te słowa, twierdził, że to niby dlatego tak powiedział bo że za wcześnie doszło między nami do bliskości i że przez to nie doceniał mnie niby itp.

Ja w momencie zerwania miałam też te sytuacje w głowie, bo to mi wpłynęło niestety na poczucie pewności w tej relacji, nie czułam się atrakcyjna, czułam się uważana przez niego za łatwą, i mało atrakcyjną w której ciężko się zakochać. Niestety ale tak było. Nasze inne patrzenie na przyszłość to tylko taka kropka nad i tego wszystkiego, między nami zaczęło się psuć wtedy gdy te dwie sytuacje się wydarzyły, potem już doszedł lęk przed ewentualną ciążą bo nie czułam się przez niego naprawdę kochana tak naprawdę tylko że chce kogoś mieć bo juz mu wypada się ustatkować.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez TakaJa7

on się nawet wygadał kiedyś mi, że się boi, że się we mnie nie zakocha i że ja będę cierpieć a on nie chce mnie skrzywdzić

Serio? Nie chce mi się wierzyć, że facet by tak pomyślał, gdyby kobieta mu się od początku szczerze podobała. Raczej po jednym-dwóch spotkaniach wiadomo, czy zakochanie się pojawi, czy nie.

[TakaJa7]

No serio serio. Widzisz ja pomyślałam wtedy to samo po usłyszeniu tego co powiedział, dlatego cholernie mi się zrobiło przykro i poczułam się zwyczajnie brzydka. Od tamtej pory już nie czułam się przy nim pewna siebie, zaczęłam mieć jakieś kompleksy itp

Potem jeszcze jak dołożył tekst, że niby mu tylko chodzilo o to że za szybko pozwoliłam sobie na zbliżenie z nim (nie seks), to nie dość że czułam się nieatrakcyjna to jeszcze łatwa wg niego, zbyt łatwa by się we mnie zakochać, dopiero wielce wtedy docenił mnie (tak twierdzil) jak chciałam się rozstać, tylko że wtedy nie zerwałam, tylko odchodziłam na parę dni z nim relację, i chciałam przerwy, gdzie spotkaliśmy się dopiero po dwóch tygodniach a nie po tygodniu jak było w normie. Twierdził że dzięki temu niby docenił itp zrozumiał, no ale mi to w głowie już zostało, od tej pory jestem taka a nie inną bo mu trochę przestałam ufać. Po części kolejne zerwanie z mojej strony było trochę też po to bo myślałam że skoro za pierwszym razem gdy chciałam zerwać to on coś zrozumiał, to może jak zerwę to doceni bardziej, tak liczyłam, ale prawie dwa tygodnie milczymy więc moim zdaniem mu po prostu na mnie nie zależało, choć nie oczekuje niewiadomo czego z jego strony bo w końcu zerwałam ale uważam, że jakby mu zależało to by mi tak łatwo nie dał odejść, tym bardziej że dobrze wie co popsuło relacje między nami, wie dobrze że słysząc takie teksty od niego poczułam się nie dość że brzydka to jeszcze łatwa, ja mu to dałam do zrozumienia więc on wie doskonale. Dlatego teraz nie chce się pierwsza odzywać, i wiem że pewnie się to zakończy wszystko, ale trudno, chce się podobać i czuć że ktoś mnie kocha, pożąda, że wg kogoś jestem atrakcyjna a nie tylko że ,,mi ładnie w tej bluzce " albo ,,ładnie wyszłam na tym zdjęciu". To nie chodzi też o to że ja mam do niego pretensje, bo ja to trzymam w sobie wszystko ale w takiej chwili gdzie wiem że muszę zapomnieć to przypominanie sobie tego wszystkiego daje mi siłę by po prostu wytrwać w tej swojej decyzji o zakończeniu tej relacji, by nie chcieć do niego pisać i pokazywać jaką to jest moją słabością.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez TakaJa7

No serio serio. Widzisz ja pomyślałam wtedy to samo po usłyszeniu tego co powiedział, dlatego cholernie mi się zrobiło przykro i poczułam się zwyczajnie brzydka. Od tamtej pory już nie czułam się przy nim pewna siebie, zaczęłam mieć jakieś kompleksy itp

Potem jeszcze jak dołożył tekst, że niby mu tylko chodzilo o to że za szybko pozwoliłam sobie na zbliżenie z nim (nie seks), to nie dość że czułam się nieatrakcyjna to jeszcze łatwa wg niego, zbyt łatwa by się we mnie zakochać, dopiero wielce wtedy docenił mnie (tak twierdzil) jak chciałam się rozstać, tylko że wtedy nie zerwałam, tylko odchodziłam na parę dni z nim relację, i chciałam przerwy, gdzie spotkaliśmy się dopiero po dwóch tygodniach a nie po tygodniu jak było w normie. Twierdził że dzięki temu niby docenił itp zrozumiał, no ale mi to w głowie już zostało, od tej pory jestem taka a nie inną bo mu trochę przestałam ufać. Po części kolejne zerwanie z mojej strony było trochę też po to bo myślałam że skoro za pierwszym razem gdy chciałam zerwać to on coś zrozumiał, to może jak zerwę to doceni bardziej, tak liczyłam, ale prawie dwa tygodnie milczymy więc moim zdaniem mu po prostu na mnie nie zależało, choć nie oczekuje niewiadomo czego z jego strony bo w końcu zerwałam ale uważam, że jakby mu zależało to by mi tak łatwo nie dał odejść, tym bardziej że dobrze wie co popsuło relacje między nami, wie dobrze że słysząc takie teksty od niego poczułam się nie dość że brzydka to jeszcze łatwa, ja mu to dałam do zrozumienia więc on wie doskonale. Dlatego teraz nie chce się pierwsza odzywać, i wiem że pewnie się to zakończy wszystko, ale trudno, chce się podobać i czuć że ktoś mnie kocha, pożąda, że wg kogoś jestem atrakcyjna a nie tylko że ,,mi ładnie w tej bluzce " albo ,,ładnie wyszłam na tym zdjęciu". To nie chodzi też o to że ja mam do niego pretensje, bo ja to trzymam w sobie wszystko ale w takiej chwili gdzie wiem że muszę zapomnieć to przypominanie sobie tego wszystkiego daje mi siłę by po prostu wytrwać w tej swojej decyzji o zakończeniu tej relacji, by nie chcieć do niego pisać i pokazywać jaką to jest moją słabością.

Ja tam uważam, że człowiek wie, czy się partnerowi podoba, czy nie. Ty wiesz, że się nie podobasz. Też uważam, że walczyłby. Jakkolwiek. Ludzie, kiedy są porzucani a im zależy, to próbują rozmawiać, wyjaśniać itp. Nie zgadzam się z dziewczynami piszącymi, że "grasz w gierki" i "rozstajesz się, nie chcąc się rozstawać" - bo chociaż formalnie jest to manipulacja, to może jest spowodowana jego oziębłością względem ciebie. Też bym w końcu chciała mieć jakiś dowód, że mu naprawdę zależy, więc wobec chronicznego braku takiego dowodu, człowiek zaczyna się frustrować i chwyta się różnych sposobów. Po prostu brak ci bezpieczeństwa.
Jest olbrzymia różnica jak się czuje, że facet cię pragnie i świata poza tobą nie widzi, a tym, jak jest chłodny, zdystansowany i "nie wie, czy się zakocha".

Ale dobra wiadomość jest taka, że (jakbyście do siebie jeszcze wrócili), to istnieje szansa, że mu się jednak spodobasz i że się zakocha. Z biologii wiemy, że to jest najzupełniej możliwe i się zdarza. Ktoś ci się na początku relacji nie za bardzo podoba, a potem coś kliknie i uznajesz, że wygląd tej drugiej osoby jest idealny. I nie jest to wmawianie sobie, czy udawanie, tylko coś szczerego.
Ja tam bym na twoim miejscu trochę powalczyła o to, może coś kliknie.

[TakaJa7]

To znaczy jak ja mam walczyć? Gdybym teraz się odezwała do niego to bym tylko pokazała, że jestem niestabilna bo tu zrywam, tu potem jednak tęsknię i by się tylko nauczył, żeby nie traktować na serio moich słów bo koniec końców i tak mi przechodzi. Dlatego jeśli się odezwie to jeszcze spróbuję dać temu szansę, ale jeśli da mi odejść tak o to dla mnie to będzie znak, że zwyczajnie mu na mnie nie zależało bo mu się nie podobałam wystarczająco bardzo. Zresztą zawsze mi gdzieś to w głowie chyba pozostanie już, ta niepewność siebie po tym jak mi powiedział tak, że się boi że się nie zakocha. Przez to że dał mi do zrozumienia że mu się wystarczająco nie podobam albo po prostu że jestem dla niego zbyt łatwa to mi się włączył tryb taki że teraz się tak zachowuje, że się od niego odsunęłam, że zerwałam by zobaczyć czy w ogóle mu zależy.

[Wicked_Girl]

Autorko, jesteś tak niepewna siebie, że głowa mała. Masz 31 lat, to czy pójdziesz z kimś do łóżka na 1 czy 10 randce to twoja wyłącznie sprawa. Coraz więcej trupow z szafy wyskakuje. Przypomnij sobie jego słowa to Ci się od razu odechce pisać do niego. On sam ma średniowieczne poglądy, podkopywał twoje poczucie wartości. Idź do psychoterapeuty bo musisz się zastanowić dlaczego jesteś tak traktowana przez kolejnego mężczyznę , skąd to masz, przepracować temat żeby uniknąć takich beznadziejnych relacji. Tak się w to wplątałaś to jest alarmujące , myślę że to co potem dopisałaś to jakaś cząstka negatywnych zachowań, które może po dłuższym czasie dostrzeżesz. Zastanów się dlaczego tak uzależniasz swoje samopoczucie , pewność siebie od tego co ci powie jakiś facet z którym spędziłaś kilka dni w ciągu kilku miesięcy. Kopa w d powinien dostać za takie gadki i do widzenia, ale zobaczył że tobie i tak zależy bez względu na jego chamskie gadki i tak to się skończyło. Tylko specjalista ci to pomoże przepracować , bez ogarnięcia tematu nie stworzysz zdrowego związku. Powodzenia daj znać za kilka tygodni, miesięcy jak się sprawy mają czy ruszyłaś do przodu. Pisanie o nim i taplanie się we wspomnieniach nie działa korzystnie. Powodzenia i trzymam kciuki, tylko działaj.

[Mari89]

Ty nie masz o co walczyć. Chociaż jeśli Ci bardzo na nim zależy to po prostu się odezwij i powiedz, że zerwałas w emocjach i teraz żałujesz. To nic takiego. Ale ja bym olala gościa, który uważa mnie za łatwa, są kobiety które preferują seks na pierwszym spotkaniu i jeśli jest to zgodne z ich systemem wartości to mają do tego prawo.



Moi eks nie składają mi życzeń na Dzień Kobiet i nie wiem czemu mieliby to robić ;d każdy z nas poszedł w swoją stronę i nie mamy kontaktu, zresztą nie każdy obchodzi to święto.

[xfrida]

A tak na marginesie nie musisz sie obawiac ciazy,istnieje cos takiego jak antykoncepcja ,idz do ginekologa niech ci dobierze tabletki

[TakaJa7]

To znaczy mi ta pewność siebie zjechała w dół po tym jak facet któremu myślałam że się podobam powiedział co powiedział, ja myślałam że oboje czujemy to samo, bo jeszcze jak na początku pisaliśmy przed pierwszym spotkaniem przez miesiąc to oboje mówiliśmy jak to nam brakuje bliskości itp bo on też był dłuższy czas już sam. Na pierwszym spotkaniu trochę się opierałam tej bliskości którą inicjował ale dobrze wiedział że mi tego brakuje więc uległam, i było wspaniale, o czym mu powiedziałam wprost, że jest cudownie i niepotrzebnie, ale dodałam że jest najlepszy, co mu pewnie mocno ego podłechało, co prawda nie doszło do seksu ale pieszczoty itp tak. On był ostrożny w słowach, niby twierdzi, że on tak ma, że nie umie czy tam nie lubi mówić o tym co czuje więc tylko coś tam mówił że fajnie było, ale fakt, liczyłam trochę że bardziej doceni moje starania bo naprawdę starałam się by mu było fajnie, z każdym spotkaniem bardziej, więc stwierdziłam gdzieś tam w końcu, że wcale taka dobra nie jestem i że pewnie miał już lepsze przeżycia, skoro na nim to nie robi wrażenia jak ja się staram, że tak nawet nie powie ,,jesteś cudowna " czy coś, mimo że ja mu prawilam takie komplementy. To wszystko w końcu doprowadziło do tego, że poczułam się pewna siebie, i ostatecznie padły te słowa z jego ust, o tym że on się boi że się nie zakocha, że ja będę cierpieć, a potem tłumaczył się z tego, że niby tak powiedział bo za łatwo mu wszystko przyszło, że nie musiał się wysilać i że przez to nie doceniał, a że jak chciałam się rozstać to wtedy docenił i że przeprasza itp. nie miałam siły w to brnąć już, zależało mi na nim, chciałam spotkań, starałam się wyglądać na nich lepiej, bo myślałam że może za mało się staram skoro on taki niepewny czy się we mnie zakocha, ale jedynie co usłyszałam to np że mi ładnie w tej bluzce, czy tam danym kolorze heh, poza tym mieliśmy zbyt mało czasu dla siebie bo on mógł tylko raz w tygodniu się ze mną widziec bo miał tyle roboty ciągle jakiejś, w końcu to wszystko w mojej głowie doprowadziło do tego, że straciłam sens dla tej relacji, bo już nie potrafiłam czuć się pewnie, nie czułam się kochana mimo że przyjeżdżał ten raz w tygodniu, ale ja gdzieś tam już w głowie miałam że pewnie tylko dla tej bliskości, bo nikogo innego nie miał, ale twierdzil wielce że nie i o przyszłości mówił jak to chciałby żebyśmy ze sobą zamieszkali kiedyś, o dzieciach itp. dziwne to było, że potrafił mówić o przyszłości w taki sposób ale słowa ,,kocham " nie potrafił powiedzieć, więc ja też nie mówiłam bo się bałam, że wyjdę na desperatke, i że to go do mnie zniechęci jak pierwsza wyjadę z tym tekstem, tym bardziej gdy wcześniej mówił że się boi że ja się zakocham a on nie, dlatego ja czekałam z tymi słowami bo się poczułam zblokowana, z początku nawet bliskości mi się odechciało jak powiedział że mu zbyt łatwo przyszło przez co nie doceniał, no ale z drugiej strony bałam się że jak zacznę być oziębła w bliskości to tym bardziej się to rozwali wszystko. No ale ostatecznie zerwałam, on na koniec zaproponował przerwe bo pewnie myślał że mi przejdzie tak jak wcześniej po paru dniach, ale tym razem staram się wytrzymać, tylko że on też pierwszy raz tyle się nie odzywa do mnie, wcześniej nawet mimo przerwy codziennie pisał, tym razem milczy, może mu duma nie pozwala bo w końcu to ja zerwałam, nie wiem, albo stwierdził że faktycznie to bez sensu już, bo mu powiedziałam, że się boje ciąży, że nie wiem czy chciałabym dzieci, bo to duża odpowiedzialność itp że na pewno nie w najbliższym czasie. Apropo ja wiem że jest antykoncepcja tylko to zawsze mimo wszystko jakieś ryzyko, poza tym boje się skutków ubocznych tabletek, a z prezerwatywami różnie bywa dlatego wprost mu odmawiałam seksu, może i dobrze bo przynajmniej nie dostał wszystkiego, więc może nie poszło mu tak łatwo do końca ze mną dzięki temu. Ja też myslez że moje obawy biorą się z niepewności jego uczuć względem mnie i zaniżonego już teraz poczucia pewności siebie. Mogłam mu w ogóle nie mówić o tym ale chyba potrzebowałam to z siebie wyrzucić wtedy. Przez ten czas tak sobie myśląc o tym wszystkim zdałam sobie sprawę jakby mu faktycznie na mnie zależało to by tak jak ktoś tu napisał, interesował się co u mnie, zapytał choć czy wszystko ok, tym bardziej, że wcześniej sam wmawiał mi depresję. Być może się zniechęcił do mnie, bo dzieci wg niego nie chce, seksu nie ma, w dodatku zerwałam to po co się odzywać do takiej, no trudno. Zamierzam się teraz skupić na sobie i na tym by nie zmarnować tego życia na jakieś głupie czekanie, oczywiście nie będę do niego pisać i robić z siebie desperatki, wystarczy że stwierdził już kiedyś że mu za łatwo przyszło ze mną wszystko.

[Wicked_Girl]

Dobrze ci zrobi wizyta u doświadczonego ginekologa bo z posta nawet trudno wywnioskować czy byłaś kiedykolwiek i czy uprawiałaś seks. Jak sobie zrobisz badania profilaktyczne, cytologię koniecznie płynną bo „zwykła” jest zupełnie bezcelowa to powiedz lekarzowi o swoich obawach. Każdy dobry lekarz cię wesprze i nie oceni. Nie czekaj z takimi rzeczami , bo twoje lęki się mogą pogłębić.

[TakaJa7]

Nie no oczywiście że uprawiałam, ale kilka lat temu, z poprzednim facetem. Tak więc pod tym względem jest u mnie ok, bo ja seks sam w sobie lubię, i oczywiście że mam ochotę tylko nie mam zaufania do antykoncepcji i tudzież tego faceta, przez to jak się sprawy między nami potoczyły.

[xfrida]

Napisane przez TakaJa7

Nie no oczywiście że uprawiałam, ale kilka lat temu, z poprzednim facetem. Tak więc pod tym względem jest u mnie ok, bo ja seks sam w sobie lubię, i oczywiście że mam ochotę tylko nie mam zaufania do antykoncepcji i tudzież tego faceta, przez to jak się sprawy między nami potoczyły.

Musisz sie wiec doedukowac w sprawie antykoncepcji I zabezpieczyc w jaknajlepszy sposob
Tabletki daja prawie 100% pewnosc wpadki raczej zdarzaja sie ludziom ktorzy nie przyjmuja ich regularnie,zapominaja je brac itp
Mowiac szczerze w swoim otoczeniu nie znam zadnej osoby ktora zaszla w ciaze uzywajac pigulek
Ja sama mam implant juz 3 wiec ponad 7 lat nie musze pamietac o braniu tabletek
Zreszta wczesniej biorac tabletki nigdy I nich nie zapominalam I mimo przechodzonych chorob wymiotow antybiotykow night w nieplanowana ciaze przez 20 lat brania tabletek nie zaszlam

Wcale tak latwo w ciaze sie nie zachodzi szczegolnie juz po 30 twoja plodnosc spada z kazdym rokiem a dobra metoda antykoncepcji niweluje szanse na ciaze niemal do zero przy regularnym stosowaniu
Nie ma co sie nakrecac idz pogadaj ze specjalista ginekologiem to ci objasni ze twoje obawy sa wyolbrzymione
Zreszta uwazam ze ta obawa przed zajsciem w ciaze jest tylko wymowka(byla wymowka) bo poorostu nie chcialas z tym facetem sypiac prawdopodobnie dlatego ze nie czulas sie dla noego wyjatkowa
I to mnie tym bardziej zastanawia dlaczego po tym wszystkim co tu opisalas wciaz czekalas ze on bedzie cie przepraszal i prosil o powrot.po co wogole chcialas do niego wracac?
Musisz poszukac pomocy u psychologa bo to noe jest normalna postawa ze widzisz ze cos jest beznadziejne a dalej sie w to pchasz

[TakaJa7]

Co do antykoncepcji to boje się też skutków ubocznych, nasłuchałam się trochę że się tyje, że się ma różne problemy emocjonalne i ogólnie zdrowotne po nich, ja rozważałam taką możliwość żeby ewentualnie jakoś inaczej spróbować się zabezpieczać ale nie mogę nic znaleźć takiego co by nie miało skutków ubocznych a dawałoby mi pewność 100%, bo wiem że takiej antykoncepcji nie ma. Wiesz to nie jest tak, że ja nie chciałam, bo mnie cholernie kusiło żeby z nim pójść na całość, ale naprawdę miałam obawy z początku przed ciążą, a potem to już faktycznie najbardziej to się bałam że on po tym jak już wszystko dostanie co możliwe to tym bardziej przestanie się starać bo uzna ze już wszystko dostał, miałam ciągle w głowie ten tekst jak to ,,łatwo mu wszystko przyszło dlatego nie doceniał ", i po tym tekście czuję jakąś blokadę teraz, ciąża ciążą ale też nie czuje się pewna jego uczuć. I oczywiście masz rację, że głupotą było, że jeszcze analizowałam to czy on się odezwie, czy nie, bo w sumie to ciężko żeby po tym wszystkim co się stało ta relacja jeszcze mogła wrócić na ,,dobre tory", dlatego już staram się o nim nie myśleć, nie czekać na nic i ułożyć to w głowie jako coś, co już się skończyło. Bo jakoś coraz bardziej dociera do mnie, że jemu to rozstanie było na rękę po części, tylko że nie dostał wszystkiego co mógł, to może gdzieś ten fakt go wkurza, bo myśli że to z mojej strony celowe ale nie było celowe, jednak dobrze że do niczego więcej nie doszło bo skoro ja nie mogę być pewna uczuć faceta, to nie ma to sensu.

[Mari89]

Ja mam wkładkę hormonalna głównie z powodu emocjonalnego rollercoastera bez niej (nieznośne PMSy). Nie przytyłam i jestem mniej rozchwiana emocjonalnie.

[magdalenaCat]

Jak tak ci powiedział że łatwo mu przyszło i że boi się że się nie zakocha to w sumie dobrze że zerwałaś bo i tak by nic z tego nie było. Bo i tak był z tobą z braku laku. Ja słysząc coś takiego urwałabym znajomość bo nie byłaby dla mnie wystarczająca i nie mam zamiaru być zapychaczem czyjegoś czasu skoro gdzieś na pewno jest facet który zakocha się od pierwszego wejrzenia.

Jesteś po 30 i boisz się antykoncepcji? Od tabletek się nie tyje a przynajmniej nie od tych które teraz są. Ja polecam mini pigułki, po nich nie miałam wogóle efektów ubocznych.

[xfrida]

Jak masz dobrze dobrane pigulki to nie przytyjesz
Zreszta nawet jakbys przytyla to nie ze z niczego przybedzie ci 20kg
Jezli bys czula sie rozchwiana itp to mozesz przeciez zmienic na inna
Moim zdanie zbyt bardzo demonizujesz nawet ni sprobowalas a jestes na nie

[Aelora]

On dawno nie miał nikogo, Ty czułaś się samotna. Tak się gdzieś spotkaliście, ale niestety nic nie mogło z tego wyjść. Wszystko co piszesz, jego teksty, brak entuzjazmu i komplementów, te rzadkie przyjazdy potwierdza, że z jego strony nie było wielkiego uczucia, to nie było to czego szukał. To co tam do Ciebie mówił zapewniając że jest inaczej i jesteś jednak bardzo ważna nie ma większego znaczenia, patrz na czyny i zachowanie a nie na słowa. Po prostu musiało się tak skończyć, ale szczerze dobrze że już nie jesteście razem bo widać że to było wzajemne męczenie się a nie początek fajnego związku.
Byłaś wcześniej w związku, z ciekawości jak się zabezpieczaliście skoro obawiasz się metod hormonalnych, prezerwatywom nie ufasz i ogólnie boisz się ciąży? Na pewno już przerabiałaś te tematy, jestem dość zdziwiona bo to co piszesz kojarzy się raczej z obawami wieku nastoletniego, pewnie już znasz swoje ciało.
Co do związków ochłoń, odpocznij i szczerze myślę że musisz pewne sprawy oraz swoje oczekiwania przemyśleć. Ciężko będzie Ci znaleźć i utrzymać przy sobie partnera, który będzie Cię rozpieszczać, pamiętać i celebrować wszystkie okazje, zapewniać że jesteś cudowna bo masz taką kruchą pewność siebie ani nie będzie dążył do seksu i cierpliwie czekał bo Ty się boisz. Po prostu w dorosłym życiu każdy już trochę inaczej patrzy na związki, szuka raczej partnera/ki do wspólnego przejścia przez życie w naszej rzeczywistości, która bywa nieraz surowa i przyziemna. Z pewnymi lękami i niepewnościami musisz uporać się sama zanim w ogóle wejdziesz w relację.

[TakaJa7]

Słyszałam o wkładce i chciałam w to iść ale przeczytałam że raczej kobietom które nigdy nie rodziły nie jest zalecana więc raczej nic z tego. Co do tego jak się zabezpieczałam we wcześniejszych związkach to głównie prezerwatywa, ale przyznam szczerze, że we wcześniejszym związku nie robiliśmy tego za często, w sensie penetracji, głównie nasze ,,łóżko" opierało się na pieszczotach i wzajemnym zaspokajaniu, ale wtedy jakoś gdy byłam młodsza to tak się nie bałam ciąży, wręcz przeciwnie, nie wiem czy to wynikało z tego, że byłam chłopaka pewna, że czułam się spokojna o jego uczucia do mnie itp. czy po prostu nie wiedziałam jeszcze z czym się wiąże macierzyństwo, a po latach obserwacji gdzieś tam już nie patrzę na to przez takie różowe okulary jak wtedy, tylko zdaje sobie sprawę, że to jest odpowiedzialność na całą resztę życia i że to nie jest tak kolorowe jak się wydaje i trzeba naprawdę być na to gotową, bo dziecko to nie zabawka.

[TakaJa7]

No niestety myślę że był ze mną z braku laku, że liczył że mu się trafi lepsza. Nawet jeśli się myle to po tym wszystkim, jakoś nie potrafię inaczej myśleć, bo nawet jak próbowałam mu gdzieś tam przygadywać coś takiego by miał pole do popisu zmienić mi to myślenie, to zawsze padały z jego ust takie słowa, że tylko utwierdzalam się w tych swoich przekonaniach zamiast się ich pozbywać. Nie wiem, może on uważał że bycie szczerym tak bardzo jest dobre, ale wolałabym nie wiedzieć że np uważał że za łatwo mu ze mną poszło, bo to sprawiło że się do niego zdystanowalam i coś we mnie pękło. On nawet się nie domyśla zapewne że to jeden z powodów rozstania, pewnie myśli że zerwałam bo mamy inne patrzenie na życie (tak mu przynajmniej wtedy napisałam), myśli że chodzi mi o ciążę, bo on chciałby mieć dzieci a ja ze mam obawy itp ale trudno, niech myśli co chce, już teraz to nieistotne, ja rozumiem męską dumę i że to ja zerwałam, ale uważam, że jak komuś na kimś zależy, tym bardziej że dobrze wiedział że między nami się popsuło po tych jego słowach, że po tym wszystko zaczęło się psuć, to by raczej choć zabiegał o jakąś rozmowę czy coś, zanim dałby mi odejść, a on tylko na koniec że nie ma siły mnie już przekonywać i że jak chce to ok. No i na tym się skończyło. Od 1,5 tyg milczymy. Nie wiedzieliśmy się już teraz będzie trzeci weekend. najdłużej się nie wiedzieliśmy wcześniej dwa tygodnie, ale mieliśmy ze sobą kontakt, a teraz już bez kontaktu, co wcześniej nie miało miejsca byśmy ze sobą tyle nie mieli kontaktu, ale pomału się przyzwyczajam do tego, w końcu byłam wcześniej sama o wiele dłużej i jakoś to było, choć gdzieś tam zastanawiam się co on myśli, co robi, ale nie będę pisać, nie ma sensu pokazywać mu żadnych uczuć, bo wystarczy że już raz uznał mnie za łatwą.

[Flashdance]

Ciekawie rozwija się ten wątek. Zaczęło się od tego że autorka rozstała się z facetem i jest jej przykro bo nie złożył życzeń na dzień kobiet. Potem doszło że właściwie nie chodziło o same życzenia, tylko o to żeby pokazał że mu zależy i wtedy chciałaby się znowu z nim zejść bo tęskni. A teraz się okazało że ta relacja od początku była katastrofą. Facet rzucał dziwne teksty i nie miał czasu, autorka czuła się niekochana, zaniedbana i nieatrakcyjna (a pomimo to gdyby się odezwał to by dała mu znowu szansę,). No i temat antykoncepcji, gdzie autorka w sumie nie chce (boi się ) mieć dzieci, ale zabezpieczać też się boi z różnych powodów. Plus samo podejście do tematu seksu. Co to w ogóle za określenie że "była za łatwa"? Gdyby facet mi tak powiedział to by przestał być moim facetem, a tutaj autorka sama myśli o sobie w tych kategoriach (jak za wcześnie się z kimś przespię to będę łatwa). Smutne że w ogóle ktoś w ten sposób podchodzi do siebie i swojej seksualności.


Myślę że masz do przemyślenia, przepracowania dużo poważnych tematów. Weź się za siebie, poukładaj sobie w głowie pewne sprawy, przemyśl. A dopiero potem szukaj faceta. Bo to że on ci rzucił chamski tekst że byłaś łatwa, nie oznacza że sama o sobie powinnaś tak myśleć. Zamiast zrobić sobie porządek w głowie ty siedzisz się zastanawiasz co teraz myśli ten facet. Absurd, który pokazuje że nie jesteś gotowa tworzyć dojrzałego związku z drugą osobą, bo sama masz nieprzepracowane problemy

[xfrida]

Napisane przez Flashdance

Ciekawie rozwija się ten wątek. Zaczęło się od tego że autorka rozstała się z facetem i jest jej przykro bo nie złożył życzeń na dzień kobiet. Potem doszło że właściwie nie chodziło o same życzenia, tylko o to żeby pokazał że mu zależy i wtedy chciałaby się znowu z nim zejść bo tęskni. A teraz się okazało że ta relacja od początku była katastrofą. Facet rzucał dziwne teksty i nie miał czasu, autorka czuła się niekochana, zaniedbana i nieatrakcyjna (a pomimo to gdyby się odezwał to by dała mu znowu szansę,). No i temat antykoncepcji, gdzie autorka w sumie nie chce (boi się ) mieć dzieci, ale zabezpieczać też się boi z różnych powodów. Plus samo podejście do tematu seksu. Co to w ogóle za określenie że "była za łatwa"? Gdyby facet mi tak powiedział to by przestał być moim facetem, a tutaj autorka sama myśli o sobie w tych kategoriach (jak za wcześnie się z kimś przespię to będę łatwa). Smutne że w ogóle ktoś w ten sposób podchodzi do siebie i swojej seksualności.


Myślę że masz do przemyślenia, przepracowania dużo poważnych tematów. Weź się za siebie, poukładaj sobie w głowie pewne sprawy, przemyśl. A dopiero potem szukaj faceta. Bo to że on ci rzucił chamski tekst że byłaś łatwa, nie oznacza że sama o sobie powinnaś tak myśleć. Zamiast zrobić sobie porządek w głowie ty siedzisz się zastanawiasz co teraz myśli ten facet. Absurd, który pokazuje że nie jesteś gotowa tworzyć dojrzałego związku z drugą osobą, bo sama masz nieprzepracowane problemy

Dokladnie
To jest badzo dobre podsumowanie tego watku i sytuacji autorki
Wydaje mi sie ze autorka byla karmiona wieloma bezmyslnie owtarzanymi frazesami np.
Szybko seks -łatwa kobieta
Gonienie kroliczka (trzeba dawac sie zdobywac powoli)
Antykoncepcja -tycie

Podejrzewam ze jest wsrod nich takze wizja staropanienstwa stad te przymykanie oka na red flags i probowanie dogodzic facetowi ktory jasno do zwiazku sie nie nadaje byle tylko go zatrzymac
Jezeli autorka nic ze swoim mysleniem nie zrobi zaraz znowu wpkuje sie w jakas beznadziejna relacje albo nie bedzie umiala stworzyc zwiazku z normalnym facetem z uwagi na jej zacofane niestety poglady(bycie latwa,gierki aby facet czul ze ja zdobywa plus demonizowanie antykoncepcji)

[Camillie32]

No ale zerwałaś z nim, to po co na Boga liczysz ile nie macie kontraktu? Na tym polega zerwanie, że kończysz relację i każdy idzie w swoją stronę. Nie każdy kogo się zostawia musi chcieć biegać za drugą osobą, błagać o powrót itp… dla mnie to świadczy tylko o tym, że chłopak się szanuje i szanuję również Twoją decyzję. Pora byś i Ty zrobiła to samo

[TakaJa7]

On powiedział że za łatwo mu wszystko przyszło i że przez to nie doceniał, co być może niewiele zmienia, no ale chciałam doprecyzować.

Mi po prostu gdzieś tam zaczęło na nim zależeć, bo mi się spodobał, przez co ta tęsknota i analizowanie wszystkiego począwszy od życzeń po całą resztę, którą wyciągam teraz chcąc się zniechęcić do niego, bo oczywiście emocje opadły i starałam się o tych różnych jego słowach nie myśleć ale teraz to mi pomaga, gdy tęsknota bierze górę, bo od razu jak sobie przypominam co powiedział to tęsknota przeradza się w żal, smutek, zniechęcenie. Z jednej strony zdaje sobie sprawę, że nie ma to już sensu, że być może nie miało od pierwszych spotkań, skoro coś mu we mnie nie pasowało, że pojawiła się w nim obawa przed tym, że się we mnie nie zakocha, już mało istotne czy dlatego, że nie jestem taka piękna jaką on by chciał, czy dlatego że go ,,nie gryzlam" po rękach gdy inicjował bliskość na pierwszych spotkaniach, bo mi tego też brakowało i miałam ochote na tą bliskość. Nie żałuję tego, bo tego chciałam, ale boli mnie myśl, że on stwierdził że mu ,, wszystko łatwo przyszło " choć niby potem wielce docenił bojąc się ze mnie straci. Tylko że skoro wtedy bał się, że mnie straci tylko dlatego że mieliśmy przerwę, to czemu teraz się nie boi. Szybko mu przestało zależeć. Sorry że to tak drąże ale to wszystko jest wciąż świeże i dlatego o tym myślę, mimo że zajmuje sobie czas jak mogę.

[xfrida]

Napisane przez TakaJa7

On powiedział że za łatwo mu wszystko przyszło i że przez to nie doceniał, co być może niewiele zmienia, no ale chciałam doprecyzować.

Mi po prostu gdzieś tam zaczęło na nim zależeć, bo mi się spodobał, przez co ta tęsknota i analizowanie wszystkiego począwszy od życzeń po całą resztę, którą wyciągam teraz chcąc się zniechęcić do niego, bo oczywiście emocje opadły i starałam się o tych różnych jego słowach nie myśleć ale teraz to mi pomaga, gdy tęsknota bierze górę, bo od razu jak sobie przypominam co powiedział to tęsknota przeradza się w żal, smutek, zniechęcenie. Z jednej strony zdaje sobie sprawę, że nie ma to już sensu, że być może nie miało od pierwszych spotkań, skoro coś mu we mnie nie pasowało, że pojawiła się w nim obawa przed tym, że się we mnie nie zakocha, już mało istotne czy dlatego, że nie jestem taka piękna jaką on by chciał, czy dlatego że go ,,nie gryzlam" po rękach gdy inicjował bliskość na pierwszych spotkaniach, bo mi tego też brakowało i miałam ochote na tą bliskość. Nie żałuję tego, bo tego chciałam, ale boli mnie myśl, że on stwierdził że mu ,, wszystko łatwo przyszło " choć niby potem wielce docenił bojąc się ze mnie straci. Tylko że skoro wtedy bał się, że mnie straci tylko dlatego że mieliśmy przerwę, to czemu teraz się nie boi. Szybko mu przestało zależeć. Sorry że to tak drąże ale to wszystko jest wciąż świeże i dlatego o tym myślę, mimo że zajmuje sobie czas jak mogę.

Pracujesz ?

[TakaJa7]

Już pisałam wcześniej że tak.

[xfrida]

Napisane przez TakaJa7

Już pisałam wcześniej że tak.

Ok
To skoro ciagle jeszcze masz czas na rozkladanie tego zenujacego pseudo zwiazku to zdecydowanie musisz poszukac sobie dodatkowych zajec
Zrob reaserch i zapisz sie na prawo jazdy i poszukaj dobrego ginekologa w okolicy który dobierze ci pigulki pod twoj profil hormonalny
Nie marnuj wiecej czasu na rozkminianie kazdego slowaczy gestu tego faceta skup sie na sobie na tymco mozesz w sobie zmienic