Jak długo jesteście razem - po jakim czasie zaręczyny i ślub?

[nafie]

heh milo sie czyta takie rzeczy !!! wszystkie jestescie takie rozkochane
moja historia jest troszke inna niz Wasze.. z moim Narzeczonym znamy sie od ponad 6 lat... poznalismy sie dzieki cudownej technice internetu :P przez rok pisalismy do siebie maile.. po roku (w 2000 r.) On postanowil przyjechac do mnie, bo ja mieszkam w Poznaniu a On - pod Warszawa ;(
mialam wtedy 17 lat :P i juz wtedy wiedzielismy ze nie mozemy bez siebie zyc.. zaczely sie podroze pociagami.. i tak sie ciagnelo przez te ladnych pare lat..
w maju tego roku zareczylismy sie.. ja mam 21 On 22 lata.. niestety - bylismy pewni.. ze w tym roku uda Nam sie w koncu zamieszkac Razem.. ale IDIOTYCZNI DZIEKANI narobili tyle problemow.. ze nie mogl sie przeniesc tutaj, na studia do Poznania..
wiecie jak mi bylo przykro ?? Chcielismy wziac slub za rok ! w maju! bo wlasnie w maju spotkalismy sie po raz pierwszy, w maju tez zareczylismy sie.. tak bardzo sie kochamy a NIE MOZEMY BYC RAZEM przez glupie wymysly dziekanow.. "zbyt duze roznice programowe" uslyszelismy.. ja nie moge przeniesc do do Wawy bo tam nie ma mojego kierunku studiow.. powiedzcie czy los czasem nie byla niesprawiedliwy ?
Od 6 lat mieszkamy ponad 300 km od siebie.. widzimy sie co 2 tygodnie.. (to juz tak najczesciej)...
i boli nas to strasznie, bo nie na to czekalismy tyle czasu.. teraz musimy poczekac kolejne 3 lata az moj Narzeczony skonczy studia.. to jest nie do wytrzymania czasem, naprawde
nie mozemy zaplanowac slubu.. bo nie chcemy byc Malzenstwem Na Odleglosc to juz by byla paranoja !
i tak mi smutno kazdego dnia..
i bardzo Wam zazdroszcze

[iza251]

Głowa do góry - Mój narzeczony jest od pół roku w Anglii, choc byłam na wakacjach u niego to mój stan sie tylko pogorszył, bo wiem, ze na dłuższą metę to nie pociągnę za długo...tęsknię bardzo. Pobieramy sie we wrześniu 2006, a do tego czasu to zobaczymy sie może ze 2 razy.Co bedzie pózniej nie wiem ?On ma tam bardzo dobrą pracę,ja tu stały etat na państwowym stołku. On chce tam osiąść na stałe, naprawde mam poblem.Postanowimy dopiero po slubie.Tak jak Ty nie chcemy być małzeństwem na odległość. Takze nie ma czego zazdrościć.

[Ray]

a takie pytanko wstawiam bo ja jestem razem z moim TZ 8 mc i zareczylismy sie wlasnie 1,5 roku pozniej planujemy slub moze komus wydawac sie to krotko ale od samego pcozatku sie bardzo kochamy i wiele juz przeszlismy chodzby probe odleglosci jaka nas dzieli pozdrawiam

[ania1980]

Mój TZ oświadczył się po 1,5 roku znajomości, a ślub wzięliśmy rok później. Na dzień dzisiejszy to jesteśmy razem trochę ponad trzy lata, z czego 8 miesięcy w małżeństwie. Jest super! Myślę że to, jak się będzie układało nie zależy od upływu czasu, ale od tego, jak się ten czas wykorzystuje i czy w tym czasie zdarzają sie takie sytuacje, które mogą coś ważnego o drugim człowieku powiedzieć. A tak w ogóle to gratuluję zaręczyn!

[uma]

my pobralismy sie po 5 latach i chyba 1.5 roku wspólnego mieszkania, mysle ze to jest bardzo inywidualna sprawa...ale warto

[ami81]

Ja z moim TZ znamy się rok, a 1 lipca sie pobieramy . Myślę, że u każdego jest to indywidualna sprawa po jakim czasie się zaręczy czy weźmie ślub.
Ja z moim TZ przez pół roku widywaliśmy się w weekendy (czasami częściej) bo mieszkaliśmy od siebie ok.200km. Od 4 miesięcy widujemy sie już codziennie, bo przeprowadził sie wreszcie do mojego miasta jestem strasznie szczęśliwa.

[Karolina_1983]

Ja z moim Misiakiem zareczyliśmy sie po 4,5 roku znajomości a ślub planujemy w sierpniu 2007

Uważam że znajomosc zbyt krótka nie powinna kończyć się małżeństwem. Ale oczywiście jest to sprawa indywidualna, choć rodziłabym poczekc...

Wszystko zależy od Waszego wieku bo im starsi tym krócej czekamy chyba niee??

[Ray]

no ja za rok koncze studia moj TZ juz skonczyk takze dziecmi nie jestesmy hehe a kochamy sie bardzo i nawet widze nas jak mamy po 50 lat hehe decyzje jak najbardziej przemyslana

[aprzybyla]

Sprawa indywidualna!

ja znałam TŻ pół roku gdy mi sie oświadczył...
..ale już po 3m-cach znajomości wiedziałam że z nim chce spędzć życie!

czy to naiwne czy to zbytnia pewność siebie? życie pokaże!

WIEM ŻE TO TEN!

[KARINCIA]

My zaręczyliśmy się po 4 latach znajomości , z czego mieszkamy razem od jakiś 3 lat.
Ślub bierzemy 2 września 2006 więc po 5 latach znajomości

[Yoasia 22]

U nas będzie po 6 latach

BTW chyba był już taki wątek

[Ray]

dziewczyny a macie jakis strach??? bo ja jestem pewna ze chce z znim bcy cale zycie ale tak troszkie sie boje jak by nie patrzec to duza zmiana

[Akane]

Napisane przez Ray

dziewczyny a macie jakis strach??? bo ja jestem pewna ze chce z znim bcy cale zycie ale tak troszkie sie boje jak by nie patrzec to duza zmiana

Myślę, że obawa jest czymś normalnym w takiej sytuacji. To duża zmiana, świat staje na głowie (w przypadku par, które nie mieszkały ze sobą przed ślubem). Wydaje mi się też, że taki lekki strach jest w pewnym stopniu wyrazem dojrzałości i świadczy o myśleniu Wolę się zastanawiać i analizować, niż bezmyślnie i beztrosko machnąć ręką na wszystko i żyć w przekonaniu, że wszystko będzie super. Na pewno będzie, ale nie oszukujmy się - nie wszystko Małżeństwo to związek dwojga, odrębnych ludzi i wymaga kompromisów. W większym niż dotąd stopniu. Takie jest przynajmniej moje zdanie.

[Ray]

no to racja ja nie tyle co boje sie jego tylko boje sie bo to cos nowego dla mnie.. nowe mieszkanie razem.. i w sumie chyba duzo tez bedziemy sie poznawac tak glebiej i taki troszkie strach czy slub wypadnie dobrze czy poradze sobie z jego przygotowaniem ehehe i co potem jak sie obudze na drugi dzien taka zmiana troszkie stressiku hehe

[silvus]

Napisane przez Ray

no to racja ja nie tyle co boje sie jego tylko boje sie bo to cos nowego dla mnie.. nowe mieszkanie razem.. i w sumie chyba duzo tez bedziemy sie poznawac tak glebiej i taki troszkie strach czy slub wypadnie dobrze czy poradze sobie z jego przygotowaniem ehehe i co potem jak sie obudze na drugi dzien taka zmiana troszkie stressiku hehe

bedzie dobrze, zobaczysz ja z moim mezem znamy sie juz 5 lat a 2 lata jestesmy po slubie. przed slubem nie mieszkalismy ze soba, wiec byla to duza zmiana w moim zyciu. ale jest super i niczego niezaluje.

[marcelina73]

Ślub po 10 latach znajomości/bycia ze sobą. Teraz to już prawie 16 lat.

[katrina]

Poznaliśmy się 01.05.2004 (tydzień po tym, jak zerwał ze mną facet, z którym byłam przez 5 lat!), zaiskrzyło od razu, po 3 tygodniach (i trzech spotkaniach, bo on wtedy mieszkał w innym mieście, więc tylko weekendy) byliśmy już oficjalnie parą, od listopada 2004 mieszkamy razem, oświadczyny nastąpiły w maju 2005, ślub 22lipca 2006.

[kamaO]

Po czterech latach

[joasia25]

po 3 latach, po 2 były zaręczyny

[Ania843]

Po 5 latach

[joasiunial]

Mój TŻ oświadczył mi się po prawie 3 latach znajomości a ślub bierzemy we wrześniu,więc po 4 latach

[WioletaM]

Równo po 15 miesiącach od pierwszego dnia bycia razem.

[Yoolia]

po 7 latach, po niecałym roku były "nieoficjalne" oświadczyny, kilka misiecy temu "oficjalne" zaręczyny (dopiero!!) a w czerwcu tego roku ślub (nareszcie !!)

[Tomcia]

My bierzemy ślub po dokładnie 3 latach bycia razem a mój Skarb oświadczył mi sie po roku i ośmiu miesiącach.Od kiedy zaczęliśmy się spotykać wiedziałam, że to Ten Jedyny

[one_shot]

2 lata 4 miesiace i 2 dni po naszym pierwszym wejrzeniu bo wczesniej juz pare miesięcy gadaliśmy przez neta

[nejka]

my znalismy sie 1,5 roku jak byly zareczyny a slub bedzie 6.10.2007 to bedzie ponad 4 lata razem juz sie nie moge doczekac slubu

[adatka]

zaręczyliśmy sie po 4 latach znajomości a ślub będzie 5 sierpnia 2006 czyli dokładnie 5 lat, ponieważ poznaliśmy się w sierpniu

[Roksana S.]

hej dziewczyny
przeczytałam wasze wypowiedzi i wygląda na to, że ja z mężem mieliśmy "najszybsze tempo w pędzeniu do ołtarza" hihihi....mąż oświadczył mi się już w trzecim dniu naszej znajomości, ja też szalenie się w nim zakochałam, więc strasznie się ucieszyłam, że chce ze mną spędzić resztę życia. Zaręczyliśmy się dokładnie po dwóch miesiącach i dwóch dniach od daty poznania a ślub wzięliśmy 1,5 miesiąca po zaręczynach, czyli po 3,5 miesiąca znajomości ! Niezłe tempo hihihi. Wszyscy moi znajomi byli w szoku, mówili że to zbyt szybka decyzja, że nie znam go dobrze. Ale trzeba zawsze słuchać własnego serca i intuicji. Mąż się śmiał, że śpieszy się ze ślubem, bo jesteśmy parą trzydziestolatków, a nie nastolatkami i szkoda czasu na kilkuletnie "chodzenie ze sobą". Bardzo wcześnie zaczął rozmowę o dziecku, nie ukrywam, że moim marzeniem było życie z nim i dziecko. Dojrzałam do macierzyństwa. Jestem taka szczęsliwa, że mamy zdrowe dziecko...
Mieliśmy bardzo mało czasu na przygotowania do wesela, ale wszystko odbyło się tak jak sobie wymarzyliśmy. Oczywiście bardzo dużo pomogli nam rodzice w przygotowaniach. Jesteśmy 2 lata po ślubie, mamy kilkumiesięcznego synka i jesteśmy bardzo szczęśliwi we troje. Pewnie myślicie że to szaleństwo pobierać się po tak krótkim okresie znajomości, ale ja uważam, że czas "chodzenia ze sobą" nie ma tak wielkiego znaczenia. Znam kilka małżeństw które zostały zawarte po kilku latach znajomości, nawet po 10-ciu i rozpadły się, a znowu ci którzy znali się krótko i zdecydowali na wspólne życie są szczęsliwi. Nie ma tu reguły. To chyba zależy od wielu czynników, od charakterów ludzi, spojrzeniu na życie, od poglądów, namiętności, szczerości uczuć, od tego co wynieśliśmy z poprzednich związków, od wspólnych zainteresowań a nawet od temperamentów. Mam nadzieję, że zawsze będziemy szczęśliwi tak jak teraz.

[idrisi]

Jesteśmy ze soba od 9 lat, rok po zaręczynach (cudnych!). Ale znalismy się duuuużo wcześniej już, i po prawdzie ja się w Moim Facecie kochałam od dawna , ale że nie wykazywał zainteresowania (w podstatwówce), to zajęłam się innymi obiektami wzruszeń... Mijał czas, spotykaliśmy się ze sobą w towarzystwie naszych ówczesnych połówek, aż wybuchło!!! Myślę, że jednak jesteśmy sobie przeznaczeni, ściślej wydaje mi się , że od zawsze czułam, że bedziemy razem. A po drodze - byłam szaleńczo zakochana i porzucona (przez byłego), wówczas myślałam - niestety,
a dziś chwalę to sobie... Wracając do meritum - 9 lat znajomości, w międzyczasie rok mieszkaliśmy razem (ciotka wyjechała do USA i opiekowaliśmy się mieszkaniem). JAkoś jak wróciła, oboje powróciliśmy do swoich domów, zresztą oboje na studiach... Od ok. roku myślimy o ślubie, i przyznam się, że dzis zachodzę w głowę - czemu nie myslałam o nim wcześniej. Ale to chyba szaleństwo, młodość, przeżywanie życia, chwili, ogólna balanga... Aż w końcu oboje poczuliśmy, że chyba czas...(ja mam 29, a Ukochany 28). Przyznam się Wam, że ja trochę zwlekałam ze względu na fakt, iż nie bylo mowy o kupnie mieszkania, naiwnie myslałam, że jakoś w końcu je zakupimy, a rzeczywistośc dała nam po dupie. I nie ma na co czekać - niedoszły teść miał wypadek (co gorsza odzeidziczymy po nim jeszcze dlugi do spłacania), wychodzi na to, że będziemy mieszkać z niedoszłą jeszcze teściową - której panicznie się boję - była nauczycielką w mojej szkole!!! A tam!!! Liczy się tylko fakt, że od zawsze wiedziałam, że to jest ten jedyny!!!
Sorry, że mi się tak wylało...Całuski...

[idrisi]

W porównaniu do Roksany - jestem długodystansowcem ...albo żółwiem...