Jesteś gruba! Odchudzaj się!- powiedziała mama.

[Aggie125]

Napisane przez nice6irl

Gratuluje, że ci się ułożyło w życiu.
Niestety ja nie mam tyle szczęścia. Być może w przyszłości coś się zmieni

To nie tak, że fancie20 sie samo ułożyło. Ona wzięła sprawy w swoje ręce i zadziałała, choc też pewnie nie było jej łatwo.

[nice6irl]

Napisane przez Aggie125

To nie tak, że fancie20 sie samo ułożyło. Ona wzięła sprawy w swoje ręce i zadziałała, choc też pewnie nie było jej łatwo.

Wiem, że nie samo. Ale ułożyło się.
I wiem też, że teraz wszystko zależy ode mnie. Ale jak wspominałam prędzej- muszę zaczekać do wakacji, lata. Chyba, że wyrzucą mnie z uczelni bo ostatnio mam problemy.

[Rena]

Tez doradzam wyprowadzke.

[kasia5558]

Napisane przez miss venflon

Tu problemem wcale nie jes Twoja "pseudo" nadwaga-tylko toksyczne i agresywne zachowania Twojej rodziny
Bicie, głodzenie, wyzywanie-czy tak funkcjonuje się w rodzinie-nie wnikam z czego to wynika-ale są to poważne zaburzenia
Zapytaj się na uczelni czy nie przysługiwałoby Ci stypendium socjalne-albo idź do dziekana i opowiedz o tragicznej i patologicznej sytuacji w rodzinie-poproś o przydziała akademika i jednorazową zapomogę
i juz teraz szukaj pracy
inaczej Cię zniszczą dziewczyno-musisz uciekać gdzie pieprz rośnie

Dokładnie
Moze dowiedz sie, czy w akademikach na Twojej uczelni sa komputery. Przeciez wszystko mozesz zrzucic na plyty i pracowac na komputerze, ktory bedziesz miec w pokoju (o ile teraz mozesz miec przydzielony akademik)
do tego stypendium socjalne, jakas praca, moze byc nawet w weekendy - moja kolezanka dorabia sobie w weekendy w barze i calkiem niezle sobie radzi nie sa to kokosy, ale miesiecznie to ok 600-700 zl. Trzeba tylko dobrze poszukac.

Sprobuj cos robic, dowiadywac sie, pytac, sprawdzac, kombinowac, szukac rozwiazania. Sam fakt, ze zajmiesz sie tym, zorientujesz i bedziesz przygotowywala sie do wyprowadzki, wplynie kojaco na Twoje nerwy.

Jestes chyba bardzo wrazliwa osoba, bo znam tez takie, ktore na Twoim miejscu by nie wytrzymaly i taka sytuacja (wyrywanie jedzenia i cios w twarz) zakonczylaby sie ostra bojka. Nie wiem co lepsze, zycie w strachu i usprawiedliwianie wszsytkich, czy odpowiedz agresja na agresje. W kazdym razie musisz nauczyc sie cenic przede wszystkim SIEBIE i dbac o SWOJE dobro. Jak tylko staniesz sie troche egoistka, wszystko pojdzie lepiej - bedzie Ci latwiej zawalczyc i zadbac o swoje. Nie daj sie zastraszyc i stlamsic. Wiem ze to trudne, ale sprobuj...na pewno Ci sie uda, malymi kroczkami, ale uda sie, bedziesz silniejsza.

powodzenia!

[nice6irl]

Powiem tyle, że matka nie chciała mnie wpuścić do domu. Ale po umiejętnym naciskaniu dzwonka zmiękła. Ja już prawie zamawiałam taxi, ale nie będę jej o tym mówić

[pink69]

Napisane przez nice6irl

Powiem tyle, że matka nie chciała mnie wpuścić do domu. Ale po umiejętnym naciskaniu dzwonka zmiękła. Ja już prawie zamawiałam taxi, ale nie będę jej o tym mówić

niee no.ja bym się nie wachała.
przecież ona Cię psychicznie wykańcza.
Powiedz jej,że albo się uspokoi,albo niestety przy drugim takim wyskoku wejdziesz do domu,ale z policją.

[Kinga_20]

Brak mi słów normalnie...
Nie wiem może poradź się psychologa i najlepiej przekonaj mamę żeby poszła z Tobą...

[suzana]

Napisane przez Kinga_20

Brak mi słów normalnie...
Nie wiem może poradź się psychologa i najlepiej przekonaj mamę żeby poszła z Tobą...

dalabym sobie reke uciac, ze mama Nice balaby sie psychologa, jak diabel swieconej wody

[Kinga_20]

Pewnie tak, ale spróbować można, sama nie wiem... ta sytuacja jest przerażająca po prostu, nie wiem czy jakakolwiek rada coś pomoże, ja na miejscu Nice poszłabym do psychologa się poradzić.

[Arethaf]

Napisane przez pink69

niee no.ja bym się nie wachała.
przecież ona Cię psychicznie wykańcza.
Powiedz jej,że albo się uspokoi,albo niestety przy drugim takim wyskoku wejdziesz do domu,ale z policją.

Racja, Pink. Innego wyjścia nie ma. Twoja matka ostro znęca się nad Tobą psychicznie i fizycznie.

[nice6irl]

Faktycznie- ona od psychologa uciekałaby wszystkim czym się da. I napewno by powiedziała, że go nie potrzebuje. Z resztą jak można wytłumaczyć coś komuś, jeśli ta osoba nie odzywa się do ciebie wcale? Pewnie nic by nie odpowiedziała, tylko odwróciła się na pięcie.
Mogę jej jedynie coś napisać na kartce.
Chyba powinnam na kilka dni uchylić się z domu. Może to by coś pomogło.

[kasia_no87]

Napisane przez nice6irl

Faktycznie- ona od psychologa uciekałaby wszystkim czym się da. I napewno by powiedziała, że go nie potrzebuje. Z resztą jak można wytłumaczyć coś komuś, jeśli ta osoba nie odzywa się do ciebie wcale? Pewnie nic by nie odpowiedziała, tylko odwróciła się na pięcie.
Mogę jej jedynie coś napisać na kartce.
Chyba powinnam na kilka dni uchylić się z domu. Może to by coś pomogło.

Naprawde Ci wspolczuje
Nie rozumiem takich matek

[Shayla]

Nice, to straszne co piszesz. Bardzo Ci współczuję.
Może rzeczywiście powinnaś choć na kilka dni odizolować się od tego domu. Ale to i tak nie będzie rozwiązanie na dłuższą metę. Ten problem może z czasem się pogłębiać, a Ty tego nie wytrzymasz.
To okropne, że Twoja matka nie widzi w sobie żadnej winy. Niestety są tacy ludzie, każdy jest winny, tylko nie oni... Są też tacy, którzy stale obwiniają siebie, co też jest fatalne. Ci pierwsi dręczą innych, natomiast ci drudzy samych siebie...

[nice6irl]

Witam,
atmosfera w domu się polepsza. Mamie powoli wraca humor. Nawet zamieniamy ze sobą kilka zdań dziennie. A co najważniejsze: jadamy obiady, przy których nie odzywa się słowem, ale też nie krzyczy i nie wydziera mi jedzenia z rąk. Uważam to za jakiś postęp. Dzisiaj nawet zjadłyśmy po kebabie na obiad. Myślę, że w tej kwestii mój upór jednak coś zdziałał, bo ostatecznie nie czepia się o to, że jestem głodna.

Nie wiem jak długo sytuacja ta utrzyma się, ale wydaje mi się, że mama chyba zauważyła swój przesadyzm, a wręcz fobie związaną z otyłością czy grubością. Teraz jest cicho i spokojnie. Mam nadzieje, że przemyślała przez te kilka milczących dni swój stosunek wobec mojej osoby, co korzystnie na nią wpłynęło

[Izaluka]

Nie chcę Cię martwić Nice, ale ten pseudo spokój potrwa do następnego razu... Jak długo jesteś w stanie wytrzymać? Znosić to?

[nice6irl]

Napisane przez Izaluka

Nie chcę Cię martwić Nice, ale ten pseudo spokój potrwa do następnego razu... Jak długo jesteś w stanie wytrzymać? Znosić to?

Przez jakiś czas napewno muszę.
Wiem, że zaniedługo spokój się skończy, bo pewnie pojawią się kolejne problemy, albo powrócą te starsze.
Z tym, że tak jak pisałam we wcześniejszych postach- do wakacji nie mam możliwości zmiany zamieszkania. Musiałabym stawać na głowie, co pewnie zaszkodziłoby mojej edukacji

[Izaluka]

Wiadomo, nie ma co na siłę. Ale musisz nad tym intensywnie myśleć. Już sobie wszystko powoli planować. Praca, mieszkanie, organizacja przeprowadzki.

Dasz radę A do tego czasu dzielnie się trzymaj i puszczaj mimo uszu uwagi mamy i brata.

[natalka2]

współczuję takiej atmosfery

może na wakacjach wyjedziecie z TŻ za granicę na 3 miesiące, zarobicie trochę kasy i wynajmiecie razem jakieś małe mieszkanko, pokój?

najważniejsze, żebyś się wyprowadziła czym prędzej.

na początku pomyślałam, żebyś zniknęła na kilka dni i zostawiła jakiś list, opisała wszystkie swoje żale, skrytykowała jej zachowanie wobec Ciebie z podaniem konkretnych sytuacji, [z takim naciskiem na to, że ona jest winna] z dopiskiem na końcu w stylu "nie szukaj mnie, przecież i tak mnie nie kochasz" - ale stwierdziłam, że to jednak zły pomysł

[dziuba85]

Niestety moja mama tez kiedys non stop mi mowila ze jestem za gruba...
Wazylam prawei 90kg!!! Wiec bylam potworem...
Teraz waze 15 kg mniej,ale jednak nie czuje sie dalej dobrze w swojej skorze...

Mam nadzieje,ze uda mi sie zrzucic troszke kg...

[narzeczona z Lamermooru]

Ale co to ma do treści wątku?

[dziuba85]

Napisane przez narzeczona z Lamermooru

Ale co to ma do treści wątku?

To,że mojej mamie zawsze nie pasuje coś... Wygląd,strój...
Niektóre kobiety takie są...

[yoona]

Nice, i jak sytuacja?

[nice6irl]

Napisane przez yoona

Nice, i jak sytuacja?

Dzięki za zainteresowanie.

Więc sytuacja od jakiegoś czasu jest spokojniejsza. Lepiej dogaduje się z mamą. Wzięłam się za siebie i walczę z tłuszczykiem i rozstępami. Nawet kupiłam sobie wczoraj obcasy- ze względu na mamę. Nie mamy czasu na kłótnie, bo moja babcia umiera w szpitalu. Generalnie jest spokój. Mama chyba uwierzyła w to, że mogę się podobać taka jaka jestem, bo mam np. chłopaka.

[kasia5558]

Napisane przez nice6irl

Przez jakiś czas napewno muszę.
Wiem, że zaniedługo spokój się skończy, bo pewnie pojawią się kolejne problemy, albo powrócą te starsze.
Z tym, że tak jak pisałam we wcześniejszych postach- do wakacji nie mam możliwości zmiany zamieszkania. Musiałabym stawać na głowie, co pewnie zaszkodziłoby mojej edukacji

Nice. Nie łam się, bo ja w Twoich postach widze niestety tylko strach. Cieszę się, że w domu jest lepiej, ale nie kupuj obcasów dla mamy, tylko dla siebie, by lepiej się czuć. Nie chudnij dla mamy. Całe życie będziesz coś robić dla niej? Z jej imieniem w głowie? Rób to wszystko dla SIEBIE.
Bądź przygotowana na najgorsze, ale zachowuj się tak jakbyś spodziewała się najlepszego.

[yoona]

kasia dobrze prawi

ciesze sie ze jest lepiej i trzymam kciuki za Ciebie.

[nice6irl]

Napisane przez kasia5558

Nice. Nie łam się, bo ja w Twoich postach widze niestety tylko strach. Cieszę się, że w domu jest lepiej, ale nie kupuj obcasów dla mamy, tylko dla siebie, by lepiej się czuć. Nie chudnij dla mamy. Całe życie będziesz coś robić dla niej? Z jej imieniem w głowie? Rób to wszystko dla SIEBIE.
Bądź przygotowana na najgorsze, ale zachowuj się tak jakbyś spodziewała się najlepszego.

Oczywiście, że trochę strachu jest. Boję się złego traktowania, boję się braku możliwości porozumienia się z matką (jest jaka jest, ale to wciąż matka), boję się też, że wpłynie to negatywnie na mój sposób dogadywania się z moimi dziećmi w przyszłości (no bo ich jeszcze nie mam). Wielu spraw się boję. Ale nie paraliżuje mnie to i staram się walczyć o swoje. Upieram się przy swoim, a gdy słyszę jakiś krzyk, widzę choć trochę agresji w stosunku do mojej osoby to wychodzę. Ale nie trzaskam drzwiami.

A obcasy kupiłam ze względu na mamę. Powiedziała mi, że w wyższych będę ładniej wyglądała. A niższe to mam baleriny. Więc jej posłuchałam. Czasami dobrze iść na ustępstwo. Buty są śliczne

[(:Iza:)]

jestem zszokowana... jak mogła Ci tak powiedziec?!
wiem mniej wiecej jak się czujesz, bo mój ojciec często powtarza mi podobne rzeczy, ale nie aż tak 'ostro'.
na pewno nie odchudzaj się! wagę masz jak najbardziej okej! jak już dziewczyny pisały to Twoja mama ma problem nie Ty.