EDkowe - Poznajmy się!

[mavika]

wata pomidorowa dodatkowe kilogramy??? dziewczyno ja mam mniej wzrostu niz ty a wiem ze zeby jakos funkcjonowac zdrowo musze wazyc tyle co ty...mysle, ze nie powinna poprzestac na przekonaniu ze zle sie czujesz z ta waga tylko sprobowac zaakceptowac siebie icieszyc ze jestes zdrowa ze masz szanse kiedys zostac matka i jesli ci to pomoze kozystaj z pomocy!!!

[ewelciaa144]

Edit

[(:Iza:)]

Napisane przez KOKAINA

Potem nie wiadomo skąd pojawiły się kompulsy. Jak ktoś był w kuchni, kręcił się przy lodówce a ja miałam napad to myślałam że żywcem udusze- zaczynały mi latać ręce, nie mogłam znaleźć sobie miejsca, kręciłam się po pokoju i nasłuchiwałam czy ktoś w tej kuchni jeszcze jest. A potem rzut na lodówke i połykanie niemal w całości wszystkiego- bez odczuwania smaku tego co jem i z totalną pustką w głowie, z brakiem wyrzutów sumienia właśnie w tej chwili. heh znam to uczucie... i nienawidzę go. Zawsze po takim czymś odechciewało mi się żyć,miałam straszliwą depresję, gdy wpadłam w miesięczny ciąg napadów...
Wyrzuty przychodziły po fakcie. Najgorszy chyba jest ten uporczywy głosik w głowie (nie wiem czy któraś z Was tak ma)-" Podejdź teraz do lustra i patrz jak tyjesz".

Teraz ciesze sie z każdego dnia bez napadów. Nie wiem czy to kiedyś odejdzie. Próbowałam sobie tłumaczyć, że to przecież tylko jedzenie, że to żaden priorytet w moim życiu , że jak chce to bede potrafiła nad tym zapanować....Narazie ED wygrywa.

Kokaina musisz być silna!! da się z tym wygrać! ja już od 3 miesięcy nie mam napadu, ale nie ukrywam jest cięzko, cholernie ciężko.. tak bardzo się boję, podświadomie boję się kazdego kolejnego dnia, boję się ze to wróci... ledwo co wyszłam z 600 kcal i początków anoreksji... nie chcę znów wpakować się w jakieś bagno. tak bardzo się boję, boję się ze nie będe na tyle silna, ze nie dam rady i kiedyś znów to zrobię...


heh wiecie co jest najgorsze? to , że ja już nie wiem co jest normalne.
dziś miałam ochote na jabłko, ale nie byłam głodna - i tak myślałam czy to jest normalne,czy normalna osoba zjadłaby takie jabłko? pewnie tak.
tak samo nie wiem czy normalne jest to, ze czasem już nie mogę ale jem bo mi smakuje... czy normalna osoba tak robi? czy to juz napady? bo ja już nie pamiętam jak to jest 'normalnie'
i tak bardzo chce przestać o tym myśleć, tak bardzo chcę przestać cały czas porównywać się z innymi dziewczynami, i móc w końcu położyć się spać nie myśląc o tym co zjem w ciągu jutrzejszego dnia...

[KOKAINA]

Napisane przez (:Iza:)

Kokaina musisz być silna!! da się z tym wygrać! ja już od 3 miesięcy nie mam napadu, ale nie ukrywam jest cięzko, cholernie ciężko.. tak bardzo się boję, podświadomie boję się kazdego kolejnego dnia, boję się ze to wróci... ledwo co wyszłam z 600 kcal i początków anoreksji... nie chcę znów wpakować się w jakieś bagno. tak bardzo się boję, boję się ze nie będe na tyle silna, ze nie dam rady i kiedyś znów to zrobię...

Świadomość tego, że jednak da się z tym walczyć, że to sie da pokonać naprawde podnosi na duchu...Iza dziekuje za te słowa otuchy nawet nie wiesz ile to dla mnie znaczy.... Zwłaszcza, że nie moge, nie dam rady komuś o tym powiedzieć. To taka wewnętrzna, silna blokada której nie daje rady przełamać. Cholerna sprzeczność- potrzebuje pomocy, a nie potrafie kogoś o nią poprosić.
Tobie też kochana życze wytrwałości- trzymaj forme i nie poddawaj się.

[chfast]

Napisane przez (:Iza:)

heh wiecie co jest najgorsze? to , że ja już nie wiem co jest normalne.
dziś miałam ochote na jabłko, ale nie byłam głodna - i tak myślałam czy to jest normalne,czy normalna osoba zjadłaby takie jabłko? pewnie tak.
tak samo nie wiem czy normalne jest to, ze czasem już nie mogę ale jem bo mi smakuje... czy normalna osoba tak robi? czy to juz napady? bo ja już nie pamiętam jak to jest 'normalnie'
i tak bardzo chce przestać o tym myśleć, tak bardzo chcę przestać cały czas porównywać się z innymi dziewczynami, i móc w końcu położyć się spać nie myśląc o tym co zjem w ciągu jutrzejszego dnia...

Mam dokładnie te same myśli. Może i lepiej panuje ostatnio nad jedzeniem itp, ale zauwazyłam, ze strasznie myślę o jedzeniu i je kontroluje. Słowo "jedzenie" nawet działa na mnie jakoś elektryzująco. W gazecie najbadziej lubie czytać artykuły na ten temat. Nawet w szkole lubie gadac. W głebi interesuje mnie jak moje kumpele jedzą na codzien, czy ja jem dużo czy mało? Boje się, ze za długo to wszystko jest koło mnie i nie łatwo będzie z tego wyjść;/

[Flame&Dust]

Wiecie co.. wpadłam na pomysł ; ) nie wiem jak to z Wami.. ale to chyba jest tak, że my bardzo lubimy, jak nad czymś mamy totalną kontrolę.. Jakby tak stworzyć wątek, gdzie nie będziemy się wspólnie odchudzać, tylko zwyczajnie wspólnie zaczniemy jeść normalnie.. to będzie taka nasza zdrowa dieta.. bo mogłybyśmy wzajemnie pomagać sobie w układaniu jadłospisów, ja na przykład mam już dość tego samego śniadania od pół roku.. Mam tak, że jak muszę się do czegoś stoosować, to to robię.. dlatego tak łatwo jest mi przestać jeść.. ale jak nagle zaczyna być dobrze, to pozwalam sobie na wszystko, znów tyję, znów przestaje jeść.. i tak w kółko.. Może to nie taki zły pomysł.. taka zdrowa dieta, która nie jest na przytycie, tylko na bezpieczne, zdrowe życie, bez przesady ani w stronę przytycia, ani chudnięcia.. nie chciałam od razu zakładać wątku, chciałam najpierw z Wami to przedyskutować.. Sama mam problemy, choć staram się z całych sił z tym wszystkim walczyć ale zaczyna być źle a ja nie chcę znów się poddać.. a jakby tak nowy, wspólny wątek.. taki bardziej co będzie pomocny w praktyce.. bo może chodzi o to, żeby z tą "obsesję" wykorzystać jako podstawę w pięknym zainteresowaniu, jakim może być zdrowe życie.. jeśli już nie możemy życ normalnie, kontrolujmy wszystko, tylko z głową co Wy na to?

[Superchic(k)]

Napisane przez Flame&Dust

Wiecie co.. wpadłam na pomysł ; ) nie wiem jak to z Wami.. ale to chyba jest tak, że my bardzo lubimy, jak nad czymś mamy totalną kontrolę.. Jakby tak stworzyć wątek, gdzie nie będziemy się wspólnie odchudzać, tylko zwyczajnie wspólnie zaczniemy jeść normalnie.. to będzie taka nasza zdrowa dieta.. bo mogłybyśmy wzajemnie pomagać sobie w układaniu jadłospisów, ja na przykład mam już dość tego samego śniadania od pół roku.. Mam tak, że jak muszę się do czegoś stoosować, to to robię.. dlatego tak łatwo jest mi przestać jeść.. ale jak nagle zaczyna być dobrze, to pozwalam sobie na wszystko, znów tyję, znów przestaje jeść.. i tak w kółko.. Może to nie taki zły pomysł.. taka zdrowa dieta, która nie jest na przytycie, tylko na bezpieczne, zdrowe życie, bez przesady ani w stronę przytycia, ani chudnięcia.. nie chciałam od razu zakładać wątku, chciałam najpierw z Wami to przedyskutować.. Sama mam problemy, choć staram się z całych sił z tym wszystkim walczyć ale zaczyna być źle a ja nie chcę znów się poddać.. a jakby tak nowy, wspólny wątek.. taki bardziej co będzie pomocny w praktyce.. bo może chodzi o to, żeby z tą "obsesję" wykorzystać jako podstawę w pięknym zainteresowaniu, jakim może być zdrowe życie.. jeśli już nie możemy życ normalnie, kontrolujmy wszystko, tylko z głową co Wy na to?

Flame&Dust ja myślę, że to świetny pomysł . Takie coś mogłoby się przydać, tym bardziej że jeszcze niektóre dziewczyny jedzą za mało na wątek IDZ (wylatują stamtąd za jadłospisy głodówkowe..) i może taki temat mógłby im pomóc. W ogóle nam wszystkim. Ja bym się chętnie udzielała, powinnaś założyć wątek.

[Ludowa]

Napisane przez Flame&Dust

Wiecie co.. wpadłam na pomysł ; ) nie wiem jak to z Wami.. ale to chyba jest tak, że my bardzo lubimy, jak nad czymś mamy totalną kontrolę.. Jakby tak stworzyć wątek, gdzie nie będziemy się wspólnie odchudzać, tylko zwyczajnie wspólnie zaczniemy jeść normalnie.. to będzie taka nasza zdrowa dieta.. bo mogłybyśmy wzajemnie pomagać sobie w układaniu jadłospisów, ja na przykład mam już dość tego samego śniadania od pół roku.. Mam tak, że jak muszę się do czegoś stoosować, to to robię.. dlatego tak łatwo jest mi przestać jeść.. ale jak nagle zaczyna być dobrze, to pozwalam sobie na wszystko, znów tyję, znów przestaje jeść.. i tak w kółko.. Może to nie taki zły pomysł.. taka zdrowa dieta, która nie jest na przytycie, tylko na bezpieczne, zdrowe życie, bez przesady ani w stronę przytycia, ani chudnięcia.. nie chciałam od razu zakładać wątku, chciałam najpierw z Wami to przedyskutować.. Sama mam problemy, choć staram się z całych sił z tym wszystkim walczyć ale zaczyna być źle a ja nie chcę znów się poddać.. a jakby tak nowy, wspólny wątek.. taki bardziej co będzie pomocny w praktyce.. bo może chodzi o to, żeby z tą "obsesję" wykorzystać jako podstawę w pięknym zainteresowaniu, jakim może być zdrowe życie.. jeśli już nie możemy życ normalnie, kontrolujmy wszystko, tylko z głową co Wy na to?

Taki alternatywny wątek dla IDZ, na tym podforum, tak?

Jeśli miałoby to Tobie/Wam pomóc, pomysł wart przetestowania Tylko pomyśl nad jakimś odpowiednim tytułem.

[mavika]

ja rowniez jestem za

[Ludowa]

Powiedzcie mi tylko dziewczyny, na jakich zasadach widziałybyście ten wątek? Mam rozumieć, że tam głodówkowe jadłospisy nie musiałyby być edytowane?

[(:Iza:)]

Ludowa no i właśnie tu może pojawić się problem z tymi głodówkowymi jadłospisami - żeby ten wątek nie stał się czymś do 'nakręcania' dziewczyn, żeby jeszcze mniej jadły. wiesz o czym mówię. Spróbować można z tym wątkiem - pomysł jest okej, tylko trzeba będzie uważać, żeby nie polegał on na 'chwaleniu' się która mniej zjadła. Ale wątek w którym nawzajem będziemy się wspierać w dążeniu do 'normalnośći' jest jak najbardziej okej

[hihi]

Napisane przez (:Iza:)

Ale wątek w którym nawzajem będziemy się wspierać w dążeniu do 'normalnośći' jest jak najbardziej okej

Własnie, bo "kontrola", która była natchnieniem do tworzenia potencjalnego wątku ma być kontrolą "normalności"...
Niestety przy ED kontrola zazwyczaj ma to niefajne znaczenie...

[MalaLejdi]

Jestem tu nowa, więc wypadało by się przedstawić.
Mam na imię Paulina i jestem chora z czego dopiero nie dawno zdalam sobie sprawe. Sama chcialam co mam! nie umiem zjesc normalnie jednego ciastka czy batona bo od razu wydaje mi sie że to jest dzień stracony mojej diety wiec zaczynam jeść wszystko co mam pod ręką. Obsesyjnie objadam sie 1 dzień w tygodniu czyli jest to niedziela nieraz sobota wieczorem. Jest to dla mnie tak jakby rewanżem za te 6 dni przestrzegania diety bez slodyczy i innych niezdrowych potraw. I wlasnie wybralam sobie niedziele na "odkupienbie" tego wszystkiego- glupie nie? a w poniedzialek wszystko od poczatku zdrowo się odżywiam aż do niedzieli... nie umiem temu zaprzestać. Przez te dni moge żyć na 1 jabłku dziennie a w niedziele to nie wiem czy nieraz nawet nie dobijam do 10000kcal

[Flame&Dust]

No to już wszystko wiem Porady z najlepszego źródła Mamy w sobie tyle determinacji i tyle sił i energii, by sprostać każdemu zadaniu, jakie sobie postawimy, to wykorzystajmy to w pozytywny sposób Bo jeść każdy umie, ale jeść zdrowo to już niebardzo.. a my będziemy miały kontorlę nad wszystkim, ale ZDROWĄ kontrolę wiadomość również z najbezpieczniejszego źródła: najmniejsze dobowe zapotrzebowanie kalorycze to 24 x [masa ciała] czyli u mnie ok 1300 i tyle będę jeść, będę wszystko kontorlować, nie przytyję, będę zdrowo wyglądać będę ładnie wyglądać, bo będę wiedziała, że wszystko dzieje się tak, jak tego chcę W tym wypadku odpadają jakiekolwiek napady, bo słodycze też są wliczone w dzienną porcję kalorii z czasem można zwiększyać dzienną dawkę energii, ale ostrożnie, żeby niepotrzebnie nie tyć jako, że dzisiaj tłusty czwartek, zaczniemy od jutra, co? Hmm.. "Zdrowo i z głową, czyli życie z uśmiechem " Jakieś inne pomysły na nasz wątek ?

i taka mała prośba.. uwierzcie w nas.. bo chcemy wszystko zacząć od nowa i ułożyć sobie życie, mamy plany i marzenia, a niektóre z Was widzą w nas tylko osoby propagujące chudość.. spisałyście nas na straty.. Ale my Wam jeszcze pokażemy, że umiemy żyć zdrowo

[imposing]

Ok, znalazłam wątek gdzie można się przedstawić. Tak wogóle to mam na imię Monika (ale nie było już wolnego nicku pasującego do imienia. ;D ) Mam 15 lat. Dopiero.

Czy jestem chora? Cały czas się nad tym zastanawiam.

Właściwie nie pamiętam dnia kiedy postanowiłam że zaczne się odchudzać. To było na samym początku roku szkolnego. Pamiętam tylko, czemu. Do naszej klasy doszła nowa dziewczyna. Była pięknie, cudownie CHUDA (swoją drogą ona je naprawdę dużo a jest taka.. wspaniała! ). I byłam tak niesamowicie zazdrosna, że wszyscy się tak nią zachwycają, że też chciałam taka być. Mam 168 cm. Zaczynając warzyłam.. 53 kg. Czyli naprawdę nie miałam do tego powodów ( chociaż teraz prędzej dałabym się pokroić niż tyle warzyć ). Zaczeło się od tego, że za pieniądze które dostawałam do szkoły na bułkę kupowałam sobie tylko butelkę wody. W szkole nie jadłam nic. Ograniczyłam posiłki do 3 dziennie. Codziennie chodziłam biegać i nie opuszczałam ani jednego w-fu. Potem, gdy rodzice byli w pracy ( pracują na kilka zmian przez co sama byłam średnio raz na tydzień ) nie jadłam nic. Podgrzewałam obiad, nakładałam na talerz dziubałam widelcem na kawałeczki i wrzucałam do reklamówki, którą szłam wyrzucić. Potem zaczęłam siedząc w kuchni chować jedzenie do kieszeni. Potem do rękawów, skarpetek i kapci. Do szuflady od stołu. Potem do reklamówki i do śmietnika.

Przestraszyłam się kiedy zanikł mi okres ( nie ma go prawie 4 miesiące) ale nie przestałam się odchudzać. 2 tygodnie temu trafiłam do szpitala. Zemdlałam na ulicy. A tam? Waga: 42.8. Schudłam 10 kg, byłam blada jak ściana. Po wyjściu rodzice bardzo mnie pilnują. Ale ja nei próbuje żadnych sztuczek. Obżeram się. Tak, że jest mi niedobrze, że nie mogę się ruszać. Nie umiem jeść normalnie. Albo nie jem nic, albo wpycham w siebie całą lodówkę. Przytyłam już 1,5kg. Cały czas stoję przed lustrem i patrzę, jaka jestem już tłusta. Myślę tylko o tym. Kiedy ktoś patrzy na mnie na ulicy myśle że to pewnie widać. Widać , że nie jem ale żrę. Widać że jestem gruba.
Chce znów wrócić do niejedzenia. Ale się boje. Że to się źle skończy. I jestem rozdarta na dwie połowy. Jedna mówi: idź i zeżryj wszystko, co jest w domu. A druga mówi: tłusta świnio, koniec z jedzeniem. I te połowy kłócą się w mojej głowie. Moje myśli doprowadzają mnie do SZALEŃSTWA. Marzę, żeby to wszystko wyłączyć.

Ale nie jestem pewna czy mam ED. No bo w końcu jestem w stanie jeść, prawda? Jem teraz i to ile..

[iza_wiosenna]

Tak, to ED. ED to zaburzenia odżywiania: anoreksja, bulimia albo kompulsywne objadanie się.

Powiem Ci, że wydaje mi się, że możliwe, że sobie wmawiasz, że tyyyyle jesz. Może być Ci niedobrze, bo przez długi czas głodziłaś się i żołądek musi się przystosować z powrotem. Potrzeba tu cierpliwości, tylko cierpliwości. Możesz sobie myśleć, że jesz dużo, ale możliwe, że jest to normalnie, a dużo tylko w porównaniu do tego, ile jadłaś kiedyś.

Napisz, jak jesz i ile...

A nawet, jeśli to napady, to jest to powszechne przy wychodzeniu i w rzeczywistości rzadko się od tego tyje, po prostu organizm nadrabia straty.

[Baby14]

Napisane przez imposing

Ok, znalazłam wątek gdzie można się przedstawić. Tak wogóle to mam na imię Monika (ale nie było już wolnego nicku pasującego do imienia. ;D ) Mam 15 lat. Dopiero.

Czy jestem chora? Cały czas się nad tym zastanawiam.

Właściwie nie pamiętam dnia kiedy postanowiłam że zaczne się odchudzać. To było na samym początku roku szkolnego. Pamiętam tylko, czemu. Do naszej klasy doszła nowa dziewczyna. Była pięknie, cudownie CHUDA (swoją drogą ona je naprawdę dużo a jest taka.. wspaniała! ). I byłam tak niesamowicie zazdrosna, że wszyscy się tak nią zachwycają, że też chciałam taka być. Mam 168 cm. Zaczynając warzyłam.. 53 kg. Czyli naprawdę nie miałam do tego powodów ( chociaż teraz prędzej dałabym się pokroić niż tyle warzyć ). Zaczeło się od tego, że za pieniądze które dostawałam do szkoły na bułkę kupowałam sobie tylko butelkę wody. W szkole nie jadłam nic. Ograniczyłam posiłki do 3 dziennie. Codziennie chodziłam biegać i nie opuszczałam ani jednego w-fu. Potem, gdy rodzice byli w pracy ( pracują na kilka zmian przez co sama byłam średnio raz na tydzień ) nie jadłam nic. Podgrzewałam obiad, nakładałam na talerz dziubałam widelcem na kawałeczki i wrzucałam do reklamówki, którą szłam wyrzucić. Potem zaczęłam siedząc w kuchni chować jedzenie do kieszeni. Potem do rękawów, skarpetek i kapci. Do szuflady od stołu. Potem do reklamówki i do śmietnika.

Przestraszyłam się kiedy zanikł mi okres ( nie ma go prawie 4 miesiące) ale nie przestałam się odchudzać. 2 tygodnie temu trafiłam do szpitala. Zemdlałam na ulicy. A tam? Waga: 42.8. Schudłam 10 kg, byłam blada jak ściana. Po wyjściu rodzice bardzo mnie pilnują. Ale ja nei próbuje żadnych sztuczek. Obżeram się. Tak, że jest mi niedobrze, że nie mogę się ruszać. Nie umiem jeść normalnie. Albo nie jem nic, albo wpycham w siebie całą lodówkę. Przytyłam już 1,5kg. Cały czas stoję przed lustrem i patrzę, jaka jestem już tłusta. Myślę tylko o tym. Kiedy ktoś patrzy na mnie na ulicy myśle że to pewnie widać. Widać , że nie jem ale żrę. Widać że jestem gruba.
Chce znów wrócić do niejedzenia. Ale się boje. Że to się źle skończy. I jestem rozdarta na dwie połowy. Jedna mówi: idź i zeżryj wszystko, co jest w domu. A druga mówi: tłusta świnio, koniec z jedzeniem. I te połowy kłócą się w mojej głowie. Moje myśli doprowadzają mnie do SZALEŃSTWA. Marzę, żeby to wszystko wyłączyć.

Ale nie jestem pewna czy mam ED. No bo w końcu jestem w stanie jeść, prawda? Jem teraz i to ile..

Strasznie wspołczuje. Z tego co napisałas wynika ze masz ED. Bo ED to nie tylko niejedzenie ,ale tesz objadanie sie wywolujace wyrzuty sumienia itp. Jestes juz taaka chuda. Prosze daj juz spokoj. Skasuj swoj podpis bo on do niczego nie prowadzi. Lezałas w szpitalu i jeszcze sie nie ocknelas? Prosze zrob cos kochana Wiem jak to jest z tym obzeraniem sie. A moze faktycznie ty jesz normalnie tylko sobie wmawiasz to wszystko. Nie wem sama ,ale wiem jedno- ED zaburza psychike i wszystko mozliwe.

Kurcze chcialabym wpisac i swoja historie,ale chyba by miejsca braklo. No i czasu

[imposing]

Napisane przez iza_wiosenna

Tak, to ED. ED to zaburzenia odżywiania: anoreksja, bulimia albo kompulsywne objadanie się.

Powiem Ci, że wydaje mi się, że możliwe, że sobie wmawiasz, że tyyyyle jesz. Może być Ci niedobrze, bo przez długi czas głodziłaś się i żołądek musi się przystosować z powrotem. Potrzeba tu cierpliwości, tylko cierpliwości. Możesz sobie myśleć, że jesz dużo, ale możliwe, że jest to normalnie, a dużo tylko w porównaniu do tego, ile jadłaś kiedyś.

Napisz, jak jesz i ile...

A nawet, jeśli to napady, to jest to powszechne przy wychodzeniu i w rzeczywistości rzadko się od tego tyje, po prostu organizm nadrabia straty.

Zaskakujący jest fakt, że ja jednak tyję. 2 kg do przodu po dwóch tygodniach. to jest dla mnie takim szokiem. nie moge dopuścić do siebie myśli, że ja TYJE. mi nie wolno tyć. kurcze, mam tego wszystkiego dosyć.

Jak jem i ile?
Jem śniadanie. Kanapki. Według mnie jest ich strasznei dużo, ale teraz to rodzice szykują mi śniadania i pilnują czy jem. Potem obiad. Np. pół torebki ryżu i do tego jakiś tam pulpecik, sałata. I wszystko zaczyna się po obiedzie. Czuje, że musze coś zjeść. Nie chce ale to jakby silniejsze ode mnie. Idę zrobić sobie kanapkę. Wcinam ją na stojąco. Robie następną. Wrzucam makaron do garnka a w między czasie wyjadam łyżką dżem ze słoika zagryzając bananem. Wcinam ugotowany makaron a na koniec pół tabliczki czekolady. I kończe kiedy mam wrażenie że jedzenie wychodzi mi oczami. Potem zaczyna się ryk, płacz godziny przed lustrem i wyzywanie siebie od najgorszych. I brak kolacji za karę. Ale co z tego kiedy następnego dnia zaczyna się to samo?
Da się jakoś z tym skończyć? Ile można w siebie wrzucać?



Swoją drogą wiem, że musze się opamiętać. Dlatego nie próbuje sztuczek w stylu: chowam kanapkę do kieszeni jak nikt nie patrzy.
I wiele osób mówi mi że jestem za chuda. Moja babka od w-fu zapytała się czy ja coś wogóle jem. Ale kiedy staje przed lustrem to widze moje tłuste nogi , wielki brzuch. I myśle że jestem tłusta.
Chyba naprawde coś ze mną nie tak.

[Libra2]

Witam wszystkich , jestem nowa na tym forum więc wypadałoby się przedstawić. Mam na imię Ewa i chyba jestem najstarsza w tym wątku bo liczę już sobie całe 19 lat z czego ostatnich 7 zmagam się z zaburzeniami odżywiania, przeszłam już chyba wszystkie możliwe fazy począwszy od Anoreksji na Bulimii i kompulsach kończąc
A wszystko zaczęło się od dnia w którym postanowiłam się odchudzać, pamiętam że było to kilka dni po świętach Wielkanocnych gdy przybyło mi kilka nadprogramowych kilogramów a że zawsze byłam "pulchna" zaczęło mi to przeszkadzać a i rówieśnicy dawali mi odczuć że jestem inna, także z wagi ok 59 kg mimo wielu wyrzeczeń ,katorg, próśb i gróźb ze strony rodziców i nauczycieli w kilka miesięcy zeszłam do 37.9 kg, oczywiście trafiłam do szpitala na oddział "specjalizujący' się w leczeniu zaburzeń odżywiania choć tak naprawdę patrząc z perspektywy czasu nie mieli o tym zielonego pojęcia ,psychoterapia żadna jedyne co musiałam zrobić to przytyć ok 2 kg żeby wyjść do domu, co uczyniłam choć łatwo nie było bo kto przebywał kiedykolwiek na takim oddziale wie jak silna jest rywalizacja miedzy innymi anorektyczkami o zachowanie statusu najchudszej! Praktycznie dwa dni przed wyjściem zaczęłam naprawdę jeść ale tylko po to żeby na wadze było więcej bo chciałam wrócić do tzw normalności. co nigdy mi się nie udało,Ze szpitala wyszłam z wagą ok. 39 kg miałam jedynie zgłaszać się co 2 tygodnie na kontrolne ważenie i "psychoterapie".Przez kilka miesięcy udawało mi się wszystkich skutecznie oszukiwać ze już wszystko ze mną ok, utrzymywałam wagę a w dni poprzedzające tzw kontrole wpychałam w siebie wszystko tylko po to żeby na wadze było więcej ! Po jakimś czasie mój organizm wyczerpany wiecznymi głodówkami zaczął dopominać się o jedzenie moja silna wola zaczęła gdzieś zanikać i z anoreksji wkroczyłam w świat any-bulimicznej a potem w bulimię.Zaczęłam pochłaniać dosłownie wszystko co znajdowała się akurat w zasięgu mojego wzroku nie czując smaku ani zapachu, a w związku z tym zaczęłam również tyć, stworzyłam sobie swój mały własny świat gdzie byłam tylko ja i jedzenie ,zaczęłam coraz bardziej zamykać się w sobie, zerwałam wszystkie kontakty, nie chciałam dopuścić do tego ażeby ktokolwiek ujrzał moje grubsze oblicze,przestałam wychodzić z domu prawie 1,5 roku żyłam zamknięta w 4 ścianach a jedynymi osobami z którymi miałam kontakt byli moja rodzina i nauczyciele bo miałam indywidualny tok nauczania, dopadł mnie efekt jojo wróciłam do swoich 59 kg sprzed diety,właściwie wszyscy w koło byli zadowoleni tylko ja cierpiałam po cichu, po jakimś czasie sama postanowiłam wziąć się w garść, dobrowolnie oddałam się w ręce specjalistów którzy stwierdzili u mnie ED kilka miesięcy terapii rodzinnej pomogły mi stanąć na nogi , zmieniłam otoczenie poszłam do liceum i właściwie przez 2 lata żyłam normalnie, ale wszystko wróciło w Maju 2007 roku kiedy to wpadłam na pomysł że warto by było zrzucić kilka nadprogramowych zimowych kilogramów na wiosnę, nie patrząc na to co przechodziłam wcześniej i zupełnie zapominając o Anie postanowiłam się do tego zabrać tym razem z "głową' wszystko było ok.schudłam ok. 10 kg w 6 miesięcy stosowałam racjonalną dietę nie głodziłam się doszłam ponownie do swojego wyidealizowanego 45 kg przy wzroście 165, dopiero przed świętami Bożego Narodzenia pomyślałam sobie że warto jeszcze trochę pokatowac się dietą żeby w święta niczego sobie nie odmawiać, powróciła silna wola i głos wewnętrzny który dopingował mnie w pozbywaniu się kolejnych kg tak więc w niecałe 3 tygodnie zrzuciłam 4 kg i zadowolona z siebie mogłam zacząć świętowanie!! Jak się łatwo domyśleć wszystkie kilogramy wróciły tylko nienawiść do siebie pozostała,na dietę od tamtej pory nie potrafiłam już wrócić wpadłam w tzw. blednę koło jednego dnia się głodziłam a drugiego dosłownie wpychałam w siebie zawartość całej lodówki, potem ćwiczyłam do upadłego i stosowałam leki przeczyszczające, niecałe 2 tygodnie temu po zaliczeniu kolejnego napadu nie wytrzymałam psychicznie, wyrzuty sumienia były zbyt silne chciałam spróbować zwymiotować stety przyłapała mnie mama odbyła ze mną poważną rozmowę i razem postanowiłyśmy walczyć o normalność mam nadzieje że tym razem się uda i że wraz z pomocą specjalistów raz na zawsze pożegnam się z ED!!

[dskbgvukdshgudbf]

hej . hmm. jest może tu jakaś dziewczyna która ma problem z odżywianiem sie ... [ zaznaczam nie mam anoreksji ale żebym do końca zdrowa była to też nie . ] .. chciała bym pogadać ; | .

jeśli jakaś jest . i chciała by pogadać . niech napisze .
[ podajcie swoje gg ] . buźka pa ;*

[dskbgvukdshgudbf]

hej ;]

może najpierw opisze "moje zycie" ..

mam 16lat i waże około 59kg.
odhcudzam sie od koło roku . zaczęłam od ograniczania jedzenia . potem udawałam że zjadłam a tak naprade wywalam . tak już jest od roku. rodzice raz już coś podejrzewali i czasami mnie pilnują przy jedzeniu . gdy każą mi zjeść potem to zwracam . robie też tak gdy jestem bardzo głodna i nie moge sie powstrzymać . ;/

.. do szkoły biorę bułke i ją wywalałm (rano nic nie jeem i nie pije)
po szkole jem obiad .
kolacje raczej nie jem ale czasem jem i wymiotuje . a mimo to chyba już nie chudne (chyba bo nie mam wagi ) . ćwiczyć nie ćwicze . i nie mam zamiaru . hmm. raczej jestem zdrowa . mimo że psychike mam troche pod tym względem zjechaną . ale jestem faktycznie gróba wiec nikt nie powie że jestem chora .

możecie mi powiedzieć bo tego sie boje .
jak długo trzeba nie jeść żeby zemdleć . ?
i co z okresem . ile min. można jeść żeby nie zanikł ?
wogóle doradzie coś bo już sama nie wiem . najchętniej bym nic nie jadła . ale to jest nie możliwe obiad musze ;( .

i jesczze taka proźba .. osoby które mają podobne problemy lub są chore ( wiadomo na co ) . czy możecie podać swoje gg . chciała bym z kimś pogadac . " z kimś doświadczonym ; ) "

[maaddzziiaa]

Wiesz.. mam koleżankę, która jest w Twoim wieku a waży 80 kg ! Poza tym jest niska.
Jak można się przejmować wagą 59kg, kiedy inni cierpią, bo na prawdę są grubi ! Jak dla mnie to egoistyczne.

[Ludowa]

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

hej ;]

może najpierw opisze "moje zycie" ..

mam 16lat i waże około 59kg.
odhcudzam sie od koło roku . zaczęłam od ograniczania jedzenia . potem udawałam że zjadłam a tak naprade wywalam . tak już jest od roku. rodzice raz już coś podejrzewali i czasami mnie pilnują przy jedzeniu . gdy każą mi zjeść potem to zwracam . robie też tak gdy jestem bardzo głodna i nie moge sie powstrzymać . ;/

.. do szkoły biorę bułke i ją wywalałm (rano nic nie jeem i nie pije)
po szkole jem obiad .
kolacje raczej nie jem ale czasem jem i wymiotuje .

Ekhm... że co?

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

raczej jestem zdrowa .

Zdecydowanie nie.
Popatrz, co Ty wyprawiasz: nie jesz rano, nie jesz nic w szkole, z trudem zjadasz obiad, kolacji nie jesz bądź ją wymiotujesz. Tak zachowuje się zdrowa osoba?

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

ale jestem faktycznie gróba wiec nikt nie powie że jestem chora .

Jaka jesteś?
Może nie wyglądasz idealnie, ale to, że jesteś gruba, to kompletna głupota! Masz wagę w normie, niezależnie od tego ile masz wzrostu!

I nie bardzo rozumiem sens zdania: jestem faktycznie gruba, więc nikt nie powie że jestem chora. Pomijając już fakt że Twoja 'grubość' jest urojona, to przecież zaburzenia odżywiania nie zależą ściśle od wagi. A anoreksja zaczyna się o wiele wcześniej zanim zaczną sterczeć kości, nawet osoba o wadze normalnej bądź z nadwagą może być już anorektyczką.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

możecie mi powiedzieć bo tego sie boje .
jak długo trzeba nie jeść żeby zemdleć . ?

Nie wiem. Ja jem. Ale to tylko kwestia czasu, abyś leciała przez ręce.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

i co z okresem . ile min. można jeść żeby nie zanikł ?

Fenomen jakiś, że po dłuższym czasie takiego jedzenia jeszcze go masz.

Czy Ty chcesz mieć dzieci w przyszłości?

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

wogóle doradzie coś bo już sama nie wiem . najchętniej bym nic nie jadła . ale to jest nie możliwe obiad musze ;( .

...
I ten fragment właściwie powinnam wyciąć, bo to nie jest forum pro-ana. Ale zostawię, bo chcę Ci pewne rzeczy wytłumaczyć.

W pierwszej chwili to mnie zamurowało, gdy przeczytałam ten post... Dawno nie czytałam tu czegoś tak... brutalnego (sic!). Straszne to jest. Głodujesz dziewczyno, na własne życzenie, kawałek po kawałeczku, dzień po dniu zabijasz swój organizm (dobitnie, ale taka prawda). Jak długo jesteś w stanie tak ciągnąć? Widzisz, Ty już nawet nie chudniesz, masz metabolizm taki jak więzień Auschwitz w czasie II wojny (sic, sic, sic!). A najgorszy jest fakt, że nie widzisz w tym nic złego, wciąż pytasz, ile możesz jeść najmniej, biadolisz, że musisz jeść obiady... Twoje koleżanki, o podobnej wadze, podobnej figurze cieszą się życiem, spędzają młodość tak jak powinny i nie w głowach im głodówki, a Ty słaniasz się na nogach, bo nie jesz śniadania, II śniadania, podwieczorku ani kolacji. I uważasz, że wszystko gra.

Nie wiem, jak jeszcze inaczej mogę Ci uzmysłowić, co sobie robisz. Powinnaś iść do psychologa, psychiatry, koniecznie... Uświadom sobie w końcu, że jesteś chora, bo to jest choroba!

I jeszcze... nasuwa mi się pytanie, gdzie są Twoi rodzice, czemu nic nie widzą. Co z tego, że wcisną Ci coś, skoro zwymiotujesz.

[dskbgvukdshgudbf]

Zdecydowanie nie.
Popatrz, co Ty wyprawiasz: nie jesz rano, nie jesz nic w szkole, z trudem zjadasz obiad, kolacji nie jesz bądź ją wymiotujesz. Tak zachowuje się zdrowa osoba?

owsze mój pierwszy posiłek jest około 14 . [ obiad ] .
ale nie jem go z trudem . jem naprawde normalną porcje bo matka kaze a pozatym traktuje go jako posiłek na 24h. do kolejnego obiadu .


Jaka jesteś?
Może nie wyglądasz idealnie, ale to, że jesteś gruba, to kompletna głupota! Masz wagę w normie, niezależnie od tego ile masz wzrostu!

I nie bardzo rozumiem sens zdania: jestem faktycznie gruba, więc nikt nie powie że jestem chora. Pomijając już fakt że Twoja 'grubość' jest urojona, to przecież zaburzenia odżywiania nie zależą ściśle od wagi. A anoreksja zaczyna się o wiele wcześniej zanim zaczną sterczeć kości, nawet osoba o wadze normalnej bądź z nadwagą może być już anorektyczką.

mam 170 . na 59kg. dużo . ale kiedyś jakieś 3lata temu miałam 75kg. wow strasznie dużo . naj wiecej w moim życiu . ;(
nie jest urojona . mam gróbe uda i brzuch ;( . i nie jestem chora ;|
. a jesli znajomym mówie że mam problemy z jedzeniem to sie śmieją że przez pare dni nic nie jem i sie głodze i wogóle tak długo odchudzam a i tak jestem gróba . ;/



Fenomen jakiś, że po dłuższym czasie takiego jedzenia jeszcze go masz.

Czy Ty chcesz mieć dzieci w przyszłości?
dzieci . myśle że nie ;P . ale pewno to sie zmieni ;D
.. no własnie mam . chciała bym nie mieć moze wtedy by rodzice coś sie domyślili .

I ten fragment właściwie powinnam wyciąć, bo to nie jest forum pro-ana. Ale zostawię, bo chcę Ci pewne rzeczy wytłumaczyć.

W pierwszej chwili to mnie zamurowało, gdy przeczytałam ten post... Dawno nie czytałam tu czegoś tak... brutalnego (sic!). Straszne to jest. Głodujesz dziewczyno, na własne życzenie, kawałek po kawałeczku, dzień po dniu zabijasz swój organizm (dobitnie, ale taka prawda). Jak długo jesteś w stanie tak ciągnąć? Widzisz, Ty już nawet nie chudniesz, masz metabolizm taki jak więzień Auschwitz w czasie II wojny (sic, sic, sic!). A najgorszy jest fakt, że nie widzisz w tym nic złego, wciąż pytasz, ile możesz jeść najmniej, biadolisz, że musisz jeść obiady... Twoje koleżanki, o podobnej wadze, podobnej figurze cieszą się życiem, spędzają młodość tak jak powinny i nie w głowach im głodówki, a Ty słaniasz się na nogach, bo nie jesz śniadania, II śniadania, podwieczorku ani kolacji. I uważasz, że wszystko gra.

nie zabijam . poprostu mało jem ale jem . mam okres . nie mdleje wogóle w miare funkcjonuje wiec nie jest źle .
jak długo jestm w stanie to ciągnąć . chcę schudnać chciała bym ważyć około 54kg. <3 . ale też chciałą bym już jeść normalnie .
hmm. no ale dlaczego mam ten metabolizm . ?? . co zorbić żebym znowu chudła . ?
...

Nie wiem, jak jeszcze inaczej mogę Ci uzmysłowić, co sobie robisz. Powinnaś iść do psychologa, psychiatry, koniecznie... Uświadom sobie w końcu, że jesteś chora, bo to jest choroba!

nie jestem chora . ;|
a do psychologa mogła bym iść ale sama nie pójde bo za młoda jestem i naj bliższy jest gdzieś 30km od naszego miasta .

I jeszcze... nasuwa mi się pytanie, gdzie są Twoi rodzice, czemu nic nie widzą. Co z tego, że wcisną Ci coś, skoro zwymiotujesz.[/quote]

hmm. nie wciskają już przestali .
razno mama daje bółke . ja mówie ze zjadłam .
obiad widzi że jem .
kolacje schodze robie sobie bółke czy coś ide do góry i mówie że zjadłam . a tak naprade wywalam.
żygania nie słyszą .




.

[Ludowa]

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

owsze mój pierwszy posiłek jest około 14 . [ obiad ] .
ale nie jem go z trudem . jem naprawde normalną porcje bo matka kaze a pozatym traktuje go jako posiłek na 24h. do kolejnego obiadu .

Jem naprawdę normalną porcję - bo matka każe.
A poza tym traktuje go jako posiłek na 24 h.

...Przeczytaj to jeszcze raz. Czy tak wygląda normalne podejście?

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

mam 170 . na 59kg. dużo .

Proszę Cię, Ty chyba jeszcze nie widziałaś grubej osoby... Jakiś czas temu ważyłam 59 kg przy tym samym wzroście. Pamiętam siebie wtedy, nie wyglądałam źle. Nie byłam gruba i ani przez moment tak nie myślałam. Więc, mówiąc brzydko, nie pieprz kochana.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

nie jest urojona . mam gróbe uda i brzuch ;(

Sratatatata, gruby brzuch, grube uda. Jak już, to masz wysoki procent tłuszczu, ale schudnięcie raczej tegto nie zmieni - mięśnie wyrabia się przez ćwiczenia.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

. i nie jestem chora ;|

Nie?
No to zacznij jeść od jutra zupełnie normalnie, jak Twoje koleżanki. Wstań rano, zjedz smaczne, obfite śniadanie, potem mniejsze II. Obiad z rodziną, coś słodkiego na podwieczorek i normalną kolację. Żadnych wymiotów. Tak samo pojutrze, w poniedziałek i już zawsze.

Jeśli to zrobisz, to ja Cię przeproszę i uznam, że wszystko ok. Jeśli nie jesteś w stanie, bo boisz się, że przytyjesz - to masz poważny problem.

Nie chcę dla Ciebie źle, chcę Ci pomóc, uwierz mi.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

. a jesli znajomym mówie że mam problemy z jedzeniem to sie śmieją że przez pare dni nic nie jem i sie głodze i wogóle tak długo odchudzam a i tak jestem gróba . ;/

Przykro mi, że masz takich znajomych. Bez ironii.
Prawda jest taka: jesteś w takim drażliwym wieku (mówię z autopsji, też jestem nastolatką), każda docinka, głupi tekst bierzesz do siebie. Nie przejmuj się tak tym, co gadają jakieś nierozgarnięte koleżaneczki czy koledzy, no!

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

dzieci . myśle że nie ;P . ale pewno to sie zmieni ;D

Więc kiedy to się zmieni, nie zdziw się, że będzie już za późno.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

.. no własnie mam . chciała bym nie mieć moze wtedy by rodzice coś sie domyślili .

A nie możesz im po prostu powiedzieć?

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

nie zabijam . poprostu mało jem ale jem . mam okres . nie mdleje wogóle w miare funkcjonuje wiec nie jest źle .

Do czasu.
Możesz pomyśleć, że Cię straszę, ale to nie tak. Chcę Ci tylko pokazać, jaką krzywdę sobie robisz. Posiedź na tym forum trochę dłużej, poczytaj inne wątki, zobaczysz, do czego może doprowadzić takie postępowanie.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

jak długo jestm w stanie to ciągnąć . chcę schudnać chciała bym ważyć około 54kg. <3 . ale też chciałą bym już jeść normalnie .
hmm. no ale dlaczego mam ten metabolizm . ?? . co zorbić żebym znowu chudła . ?

Paradoksalnie - jeść normalnie. Wtedy po jakimś czasie wszystko się ustabilizuje i będziesz chudnąć, gdy nieznacznie zmniejszysz ilość jedzenia.
Bo to jest tak - gdy jesz codziennie 2000 kcal, i nagle zmniejszysz tę dawkę do 1700, chudniesz jedząc dość bogato i dużo. A gdy przez dłuższy czas jesz np. 500, organizm szybko przyzwyczai się do malutkich dawek jedzenia i praktycznie głodząc się, i tak przestaniesz chudnąć. To jest spowolnienie metabolizmu.
...

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

nie jestem chora . ;|

Znowu to samo...
Jak wyżej.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

a do psychologa mogła bym iść ale sama nie pójde bo za młoda jestem i naj bliższy jest gdzieś 30km od naszego miasta .

Rodzice powinni wiedzieć o Twoich problemach. Byłoby Ci łatwiej załatwić psychologa.
Ale sama też byś mogła.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

hmm. nie wciskają już przestali .
razno mama daje bółke . ja mówie ze zjadłam .
obiad widzi że jem .
kolacje schodze robie sobie bółke czy coś ide do góry i mówie że zjadłam . a tak naprade wywalam.
żygania nie słyszą .

Naprawdę nie widzisz, co Ty wyprawiasz?

---

Dawno żaden post mnie tak nie zdołował.

dskbgvukdshgudbf, ja Cię proszę, zrób coś, nie wmawiaj sobie, że taka sytuacja jest dobra.

[tamonita]

Czytajac te ostatnie posty od dskbgvukdshgudbf jestem w szoku

Ale mam też wrażenie, że to jakas prowokacja. Nie wyobrażam sobie jak tak można...

[dskbgvukdshgudbf]

Jem naprawdę normalną porcję - bo matka każe.
A poza tym traktuje go jako posiłek na 24 h.

...Przeczytaj to jeszcze raz. Czy tak wygląda normalne podejście?

. hmm. bardzo fajnie mi przedtawiłaś moje podejście do jedzenia .
faktycznie nie jem normalnie . ale też nie jestem chora .
[ sorrki że sie powtarzam ale tak jest ] .




Proszę Cię, Ty chyba jeszcze nie widziałaś grubej osoby... Jakiś czas temu ważyłam 59 kg przy tym samym wzroście. Pamiętam siebie wtedy, nie wyglądałam źle. Nie byłam gruba i ani przez moment tak nie myślałam. Więc, mówiąc brzydko, nie pieprz kochana.

.. hm . nie czuje sie jakoś bardzo gróba ale tu i ówdzie jest troche za dużo .
myśle ze jak zżuce te 5kg. czy 8 to bedzie super . ;]



Sratatatata, gruby brzuch, grube uda. Jak już, to masz wysoki procent tłuszczu, ale schudnięcie raczej tegto nie zmieni - mięśnie wyrabia się przez ćwiczenia.

czy wysoki proscent tłuszczu . Ee. nie raczej nie . ym. mam taką budowe . nie jestem drobna ;] . ale uda i brzuch nie są ładne ;/


Nie?
No to zacznij jeść od jutra zupełnie normalnie, jak Twoje koleżanki. Wstań rano, zjedz smaczne, obfite śniadanie, potem mniejsze II. Obiad z rodziną, coś słodkiego na podwieczorek i normalną kolację. Żadnych wymiotów. Tak samo pojutrze, w poniedziałek i już zawsze.

Jeśli to zrobisz, to ja Cię przeproszę i uznam, że wszystko ok. Jeśli nie jesteś w stanie, bo boisz się, że przytyjesz - to masz poważny problem.

Nie chcę dla Ciebie źle, chcę Ci pomóc, uwierz mi.

Nie wiem czy sie boje że przytyje . ale to chyba też ...
nie zorbie tego nie umiem . poprostu nie umiała bym .

Ok. pisz szczerze co myślisz i wogóle . ;]



Przykro mi, że masz takich znajomych. Bez ironii.
Prawda jest taka: jesteś w takim drażliwym wieku (mówię z autopsji, też jestem nastolatką), każda docinka, głupi tekst bierzesz do siebie. Nie przejmuj się tak tym, co gadają jakieś nierozgarnięte koleżaneczki czy koledzy, no!

hmm staram sie ale to nie jest miłe jak ci dowalają. naogól robią to bo hmm. nie jestem naj milszą osobą poprostu zlewam ludzi w mojej szkole i tyle . ale z tym dowalaniem z ich strony jest coraz mniejszy problem . ym. z tego co mi sie wydaje i mówią to juz mnie nie spostrzegają jako grubą . a mówią czasem tak żebym sie zezłościła .



Więc kiedy to się zmieni, nie zdziw się, że będzie już za późno.

Ee. od roku już wszyscy mi mówią że sie zmieni ale sie nic nie zmienia . moze jestem odporna ;D

A nie możesz im po prostu powiedzieć?

nie . nie umiem oni by sie bardzo wśiciekli . i wogóle jakieś takieś krępujace .

Do czasu.
Możesz pomyśleć, że Cię straszę, ale to nie tak. Chcę Ci tylko pokazać, jaką krzywdę sobie robisz. Posiedź na tym forum trochę dłużej, poczytaj inne wątki, zobaczysz, do czego może doprowadzić takie postępowanie.

wiem do czego moze doprowadzić . i wiem że mnie nie straszysz ;]
... ale rok . a tak bardziej to pół . i nie ma żadnych niepokojących objawów.

Paradoksalnie - jeść normalnie. Wtedy po jakimś czasie wszystko się ustabilizuje i będziesz chudnąć, gdy nieznacznie zmniejszysz ilość jedzenia.
Bo to jest tak - gdy jesz codziennie 2000 kcal, i nagle zmniejszysz tę dawkę do 1700, chudniesz jedząc dość bogato i dużo. A gdy przez dłuższy czas jesz np. 500, organizm szybko przyzwyczai się do malutkich dawek jedzenia i praktycznie głodząc się, i tak przestaniesz chudnąć. To jest spowolnienie metabolizmu.
...

2000kcal dziennie wow . nie odrazu bym utyła [ jojo ] i tyle .
ale anorektyczki nie robią takich eksperymetów z kcal .
a chódną . one poprostu nie jedzą . tzn jedzą min.



Rodzice powinni wiedzieć o Twoich problemach. Byłoby Ci łatwiej załatwić psychologa.
Ale sama też byś mogła.

sama nie . a rodzice tak wiem . ale to nie jest u mnie takie proste .

Naprawdę nie widzisz, co Ty wyprawiasz?

a co ja niby takiego wyprawiam . ?!! . Hmm. chcę być tylko chuda .

Dawno żaden post mnie tak nie zdołował.

nooo ale są gorsze . czemu mój akurat cie tak porusza ?

dskbgvukdshgudbf, ja Cię proszę, zrób coś, nie wmawiaj sobie, że taka sytuacja jest dobra.[/quote]

ona nie jest dobra i sobie nie wmawiam też mnie to męczy ale nie chce jeść normalnie . nie chce bo boje sie że bede gróba .

[agness51]

Jestem w szoku po prostu.
Brak mi słów

[Ludowa]

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

. hmm. bardzo fajnie mi przedtawiłaś moje podejście do jedzenia .
faktycznie nie jem normalnie . ale też nie jestem chora .
[ sorrki że sie powtarzam ale tak jest ] .

Zrozum wreszcie, że choroba nie objawia się przez sterczące kości, tylko przez sposób myślenia, to jest najważniejsze.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

.. hm . nie czuje sie jakoś bardzo gróba ale tu i ówdzie jest troche za dużo .

Wiesz, co się robi, kiedy chodzi tylko o 'tu i ówdzie'? Ćwiczy. A je się w miarę normalnie.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

czy wysoki proscent tłuszczu . Ee. nie raczej nie . ym. mam taką budowe . nie jestem drobna ;] . ale uda i brzuch nie są ładne ;/

Jeśli nie ćwiczysz, to masz wysoki procent tłuszczu. Natomiast jeśli chodzi o budowę, ciężko tu cokolwiek zmienić. Ja proporcjonalnie mam np. takie same uda jak wtedy, gdy ważyłam 4 czy 5 kg więcej.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

nie zorbie tego nie umiem . poprostu nie umiała bym .

A widzisz?

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

hmm staram sie ale to nie jest miłe jak ci dowalają. naogól robią to bo hmm. nie jestem naj milszą osobą poprostu zlewam ludzi w mojej szkole i tyle . ale z tym dowalaniem z ich strony jest coraz mniejszy problem . ym. z tego co mi sie wydaje i mówią to juz mnie nie spostrzegają jako grubą . a mówią czasem tak żebym sie zezłościła .

Wybacz że powiem tak wprost, ale Twoje życie nie będzie lepsze, kiedy schudniesz. Wtedy i tak nic się nie zmieni, a jeśli już, to wcale nie będzie to zasługą Twojej wagi.

(Piszę to, bo wydaje mi się, że jesteś jedną z tych osób, które wpadają w pułapkę: będę szczuplejsza - wszystko będzie lepsze. Ale może się mylę.)

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

Ee. od roku już wszyscy mi mówią że sie zmieni ale sie nic nie zmienia . moze jestem odporna ;D

Ech...
Ty o tym wszystkim tak lekko mówisz, jakbyś śmiała się z tego, że stracisz okres.

Hahaha, faktycznie, zabawne.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

nie . nie umiem oni by sie bardzo wśiciekli . i wogóle jakieś takieś krępujace .

Rola rodziców przy leczeniu nastolatek z zaburzeniami odżywiania jest nieoceniona. Wiem, co mówię.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

wiem do czego moze doprowadzić . i wiem że mnie nie straszysz ;]
... ale rok . a tak bardziej to pół . i nie ma żadnych niepokojących objawów.

Naprawdę chcesz na nie poczekać?

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

2000kcal dziennie wow . nie odrazu bym utyła [ jojo ] i tyle .
ale anorektyczki nie robią takich eksperymetów z kcal .
a chódną . one poprostu nie jedzą . tzn jedzą min.

Anorektyczki są dla Ciebie wzorem?
Teraz jako moderator bardzo Cię proszę o niewygłaszanie tu takich treści, bo będę zmuszona podjąć nieco inne kroki. Wizaż to NIE jest forum proana. Jeśli 'motylki' stanowią dla Ciebie inspiracje to masz wielki problem, ale proszę nie stawiaj ich tutaj sobie za wzór.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

a co ja niby takiego wyprawiam . ?!!

Nic nie widzisz, dalej nic?

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

nooo ale są gorsze . czemu mój akurat cie tak porusza ?

Bo Ty nic a nic nie rozumiesz. Same historie czytałam jeszcze brutalniejsze, ale te dziewczyny zdawały sobie sprawę, co wyprawiały, jak sobie szkodziły... Bo pisały w czasie przeszłym.
Ty piszesz w teraźniejszym i to jest najgorsze. I wciąż wpierasz mi i sobie, że jest fajnie, bo masz okres i nie mdlejesz.

Napisane przez dskbgvukdshgudbf

ona nie jest dobra i sobie nie wmawiam też mnie to męczy ale nie chce jeść normalnie . nie chce bo boje sie że bede gróba .

Niby inaczej dobieram słowa, ale praktycznie to ciągle piszę to samo.
Że musisz się leczyć.

[dskbgvukdshgudbf]

Napisane przez Ludowa

Zrozum wreszcie, że choroba nie objawia się przez sterczące kości, tylko przez sposób myślenia, to jest najważniejsze.

hm. no masz racje ....


Wiesz, co się robi, kiedy chodzi tylko o 'tu i ówdzie'? Ćwiczy. A je się w miarę normalnie.

ćwiczy hm. kiedyś ćwiczyłam jakieś pół roku temu . brzuszki jakieś 200dziennie . [ wiem że mało ale jestem leniwa ] . chyba troche pomagało ale szybko sie zniechęciłam


Jeśli nie ćwiczysz, to masz wysoki procent tłuszczu. Natomiast jeśli chodzi o budowę, ciężko tu cokolwiek zmienić. Ja proporcjonalnie mam np. takie same uda jak wtedy, gdy ważyłam 4 czy 5 kg więcej.

Ee. tego to nie wiem .



Wybacz że powiem tak wprost, ale Twoje życie nie będzie lepsze, kiedy schudniesz. Wtedy i tak nic się nie zmieni, a jeśli już, to wcale nie będzie to zasługą Twojej wagi.

no cały świat sie nei zmieni . ale napewno nikt już mi nie dowali że jestem gróba . jedynie powie że byłam . i będe "łądniejsza" . chodzi oczywiście o budowe ;]

(Piszę to, bo wydaje mi się, że jesteś jedną z tych osób, które wpadają w pułapkę: będę szczuplejsza - wszystko będzie lepsze. Ale może się mylę.)

hm. z jednej strony mogła bym być bardzo chuda . ale z drugiej nie . z doświadczenia i rozmów z chłopakami wiem że nie lubią taich bardzo chudych ale gróbych też nie ;] .
A czy ja wpadne w taką pułapke . hm. chyba nie . jak moje ciało bedzie juz ładnie wyglądać przestane z tym .
moze jest jeden problem . nie wiem czy bede umiała przestać . [ i włąśnei ty mi to teraz uświadomiłaś ]. będe jak teraz sie bała że utyje .
choć teraz cche jeszcze schudnąć . a wtedy juz nie bede chciała . moze to mi podzwoli stopniowo zacząć jeść dłuże . pozatym jeszcze nie myśle o przyszłości . bo wydaje mi sie że jużnigdy nie schudne . ;[

Ech...
Ty o tym wszystkim tak lekko mówisz, jakbyś śmiała się z tego, że stracisz okres.

Hahaha, faktycznie, zabawne.

jak już bym schudła . mogła bym go stracić . przynajmniej rodzice by wiedzieli że jest coś nie tak . i by zaczeli mnie leczyć .


Rola rodziców przy leczeniu nastolatek z zaburzeniami odżywiania jest nieoceniona. Wiem, co mówię.

a zkad wiesz . ?
.. wiem że jest niecoinna . ale moi by sie wkurzyli . i to bardzo .
i raczej zanim by zawieźli mnie do jakiegoś specjalisty to sami by mi wciskali żarcie .

Naprawdę chcesz na nie poczekać?

.. wątpie że sie doczekam .

Anorektyczki są dla Ciebie wzorem?
Teraz jako moderator bardzo Cię proszę o niewygłaszanie tu takich treści, bo będę zmuszona podjąć nieco inne kroki. Wizaż to NIE jest forum proana. Jeśli 'motylki' stanowią dla Ciebie inspiracje to masz wielki problem, ale proszę nie stawiaj ich tutaj sobie za wzór.

czy ja wiem . chyba nie . troche nawet mnie wkurzają .
.. toche źle odebrałaś to co napisałam . nie miało to tak wyglądać .
.. ok. postaram sie pisac bardziej łagodnie .


Nic nie widzisz, dalej nic?

a co mam widzieć . ? .
widze tylko to że nie jem normalnie . ale nic pozatym .

Bo Ty nic a nic nie rozumiesz. Same historie czytałam jeszcze brutalniejsze, ale te dziewczyny zdawały sobie sprawę, co wyprawiały, jak sobie szkodziły... Bo pisały w czasie przeszłym.
Ty piszesz w teraźniejszym i to jest najgorsze. I wciąż wpierasz mi i sobie, że jest fajnie, bo masz okres i nie mdlejesz.

nie wiem czy jest fajnie .
chciała bym być chudsza i chciała bym jeść normalnie .
Aaa. tak jak pisałam . brak okresu i mdlenie w pewnym sensie by mi pomogło ...

Niby inaczej dobieram słowa, ale praktycznie to ciągle piszę to samo.
Że musisz się leczyć.

hmm. po 1 . póki co . to jest niemożliwe .
po 2 . najpierw musze schudnać potem sie leczyć .
po 3. wątpie że przez jakieś gadanie lekarza bym zaczeła jesć
po 4. cały czas sie upierasz przy tym że musze sie leczyć .
ale ja nie widze wiekszej potrzeby . znajomi też nie ....