Antydepresanty a ciąża i inne wątpliwości...

[Brook]

no to 3mamy kciuki za ciebie dzieki ze sie odezwalas
a dawke jaka bierzesz najmnijesza?

[kretencja]

Biorę 50mg, czyli jedną tabletkę na dobę. Chyba to jest uważana za najmniejszą skuteczną

[kaskaderka]

Kurcze tyle napisałam i mi zwiało Gadam z moim na skype i się zdekoncentrowałam ale jutro się odezwe napewno. Fajnie, że się odezwałyście dziewczyny

[mimbi]

Napisane przez Brook

mimbi a jak dlugo bralas leki wczesniej i na co chorowalas? napiszesz jaki lek?
gratuluje corci

Leki bralam 2 lata, bralam Alvente 75 g i Pernazyne 100g. Lecze sie na depresje i schizotypie. Z depresja poki co sobie radze, natomiast schizy dosc utrudniaja mi zycie, w tym na przyklad spacery z mala, ale poki co nie jest zle. Dlugo walczylam, zeby miec pokarm i chcialabym karmic dziecko jak najdluzej piersia, choc wiem, ze jesli bede musiala to zaczne znowu brac leki i odstawie dziecko od piersi. Poki co jest w miare ok.

[kaskaderka]

Wiem,że miałam się odezwać ale ostatnio poprostu nie mam nastroju do wywewnętrzniania się i optymistycznego planowania czegokolwiek Niemniej wrócę tu niebawem.

[kretencja]

Kochane.
U mnie optymistycznie.
Nie wiem, skąd biorę tyle siły i skąd wreszcie wzięłam mobilizację i motywację... Chyba miłość do syna mi ją daje
No i leki działają (biorę Setaloft, czyli sertralinę).
Od około miesiąca próbuję różnych rzeczy, których wczesniej bałam się zrobić i wreszcie pokonywanie swoich słabości nie jest przykrą koniecznością, ale wyzwaniem i daje mi satysfakcję
Dwa miesiące temu na trzęsących się nogach obchodziłam tylko nasz blok dookoła, usiedziałam ze 20 minut na placu zabaw koło bloku i to wszystko.
Teraz obchodzę z synem ok.9 czy 10 bloków, 3 razy jechałam kilka przystanków tramwajem (nie było łatwo, ale dałam radę ), byłam sama z małym całą noc i cały kolejny dzień, jeździłam sama po okolicy na rowerze, a dzisiaj, po raz pierwszy od kliku lat, zrobiłam małe zakupy w Tesco niedaleko nas
Leki wyrwały mnie z zaklętego kręgu, pomogła motywacja, żeby nie przelewać na syna moich lęków i zapewnić mu normalne dzieciństwo, a nie w 4 ścianach. I jakoś małymi kroczkami poszerzam swój świat
Wierzę, że i Wam się uda

[mimbi]

Ja tez wrocilam do lekow, biore ponownie welafaksyne i perazyne. Po perazynie spie jak kamien i TZ musi wstawac do malej, bo czasami nie slysze jej w nocy, bo welafaksynie jestem rozkojarzona i nie kumam na razie o co chodzi, w kazdym razie tez mam nadzieje, ze ponownie wyjde na prosta.

[kretencja]

Może leki źle dobrane?
Wydaje mi się, że dobrze dobrany antydepresant nie powinien otumaniać. Ja się czuję świetnie, mam dużo energii, jestem bardziej optymistycznie nastawiona do życia, trudniej wyprowadzić mnie z równowagi. Po prostu super.

[mimbi]

U mnie to jest kwestia "przyjecia sie" lekow. Poprzednio tez wyrownalo mi sie po 10 dniach, wiec mysle, ze teraz tez bedzie ok. TZ wstaje w nocy, a ja w dzien nie jezdze samochodem, zeby bylo bezpieczniej. Reszte ogarniam. Daje sobie jeszcze tydzien i jesli sie okaze, ze mi sie wszystko nie unormowalo - poprosze psychiatre o zmiane lekow.
Ciesze sie, ze u Ciebie wszystko ok

[Ewa_Ch]

Cala ciaze bralam leki.Dzieciaczek jest zdrowy.Jedynie czego nie robilam to nie karmilam piersia. Nie bojcie sie przyjmowac lekow w ciazy.Czasmi to lepsze niz odstawienia i ataki.

[Brook]

Ewa Ch a napisz jakie leki bralas i jaka dawke- i co na to twoj ginekolog?
pocieszajace jest to co mowisz
oczywiscie ja bym wolala nie brac ale boje sie miec dziecko przez to ze je biore i nie wiem czy odstawie

[branzoletka]

Mi się udało odstawić leki choć z lexapro nie było łatwo po tylu latach Uparłam się i po dwóch nie udanych próbach wreszcie odstawiłam Teraz drugi cykl staramy się o dziecko i tylko mam nadzieje, że możliwe kolejne niepowodzenia nie załamią mnie na tyle, żeby wrócić do leczenia Trzymam kciuki za nas wszystkie

[Ewa_Ch]

Napisane przez Brook

Ewa Ch a napisz jakie leki bralas i jaka dawke- i co na to twoj ginekolog?
pocieszajace jest to co mowisz
oczywiscie ja bym wolala nie brac ale boje sie miec dziecko przez to ze je biore i nie wiem czy odstawie

Od prawie 6 lat biore Efectin. Moj syn ma 3 lata. Na szczescie moj ginekolog zanim wydal sąd to zaglebil sie w temat. stwierdzil,ze odstawienie i ataki moga miec gorszy skutek niz przyjmowanie lekow. Mialam ostra nerwice lekowa i nie wyobrazalam sobie zycia bez lekow bo one postawily mnie na nogi. Przyjmowalam Efectin 75. Bylam przygotowana na to,ze nie bede karmila lecz jak urodzilam to lekarze powiedzieli...ze moge karmic. No to 4 dni pokarmilam i przestalam bo jakos mi sie to nie podobalo Dziecko jest zdrowe, ma wszystkie czesci ciala etc Efectin biore nadal , teraz 150. Od czasu do czasu miewam ataki nerwicy ale wiem juz jak je przejsc i sie tym nie przejmowac. Raz jeszcze powtorze- nie panikujcie . Na calym swiecie kobiety chodza w ciazy i rodza dzieci biorac leki na nerwice. U nas wiekszosc lekazy jest niedoinformowana pod tym wgledem.

---------- Dopisano o 14:59 ---------- Poprzedni post napisano o 14:57 ----------

Napisane przez branzoletka

Mi się udało odstawić leki choć z lexapro nie było łatwo po tylu latach Uparłam się i po dwóch nie udanych próbach wreszcie odstawiłam Teraz drugi cykl staramy się o dziecko i tylko mam nadzieje, że możliwe kolejne niepowodzenia nie załamią mnie na tyle, żeby wrócić do leczenia Trzymam kciuki za nas wszystkie

widac mialas tak slaba nerwice ze moglas to zrobic.Nie mozna uogolniac.Sa ludzie, ktorzy nie powinni odstawiac.

---------- Dopisano o 15:24 ---------- Poprzedni post napisano o 14:59 ----------

Teraz obchodzę z synem ok.9 czy 10 bloków, 3 razy jechałam kilka przystanków tramwajem (nie było łatwo, ale dałam radę ), byłam sama z małym całą noc i cały kolejny dzień, jeździłam sama po okolicy na rowerze, a dzisiaj, po raz pierwszy od kliku lat, zrobiłam małe zakupy w Tesco niedaleko nas



I to Cie cieszy? Zmien lek. Mowie szczerze- balam sie wyjsc z domu.Mialam ataki non stop. Metro etc- odpadalo, centra handlowe, sklepy- nigdy!

Teraz np przyjechalam z dzieckiem sama autem z Wawy do Gdanska na tydzien. Chodze do centrow handlowych i to uwielbiam, imprezy etc. Wszedzie chodze. Ataki mam od czasu do czasu bo z tego sie nie mozna wyleczyc.Ale umiem juz je pokonac.Najgorsze jest wypompowanie po ataku.

[Brook]

Dzieki Ewa za odp

hmm zastanwia mnie czy obojetne jakie leki sie przyjmuje, czy sa gorsze i mniej szkodliwe dla plodu
z tego co slyszalam w swiatowych badaniach wyszlo ze takim najbezpieczniejszym lekiem jaki sie przyjmuje w ciazy i jest najmniejszy odsetek chorych dzieci to fluoxetyna

[Ewa_Ch]

a ja nie slyszalam o stwierdzonych chorych dzieciach matek przyjmujacych leki na nerwice/depresje

[Brook]

na stronach sa glownie po ang po polku tez znalazlam- ktos podawal po polsku dane na forum psychologicznym ( nerwice.depresje)

czy Twoj ginekolog mial wczesniej tez pacjentki w ciazy co leczyly i i urodzily zdrowe dzieci? chodzi mi czy Ty bylas pierwsza taka pacjentka dla niego?

[mimbi]

Moj psychiatra mi mowil, ze mial wiele pacjentek w ciazy, ktore braly leki i dzieci rodzily sie zdrowe.

[Brook]

ok zdrowe urodzily ,a jak rozwijaly? wiaodmo ze z samego poczatku rozwijaja sie uklady i mozg
a kiedy bierzesz SSRI to to zaburza prace mozgu przyszlego dziecka bo serotonina doprowadzana jest sztucznie
czytalam wczoraj duzo artykulow i dzieci takie bywaja smutne , zamkniete w sobie itp

[Ewa_Ch]

Napisane przez Brook

na stronach sa glownie po ang po polku tez znalazlam- ktos podawal po polsku dane na forum psychologicznym ( nerwice.depresje)

czy Twoj ginekolog mial wczesniej tez pacjentki w ciazy co leczyly i i urodzily zdrowe dzieci? chodzi mi czy Ty bylas pierwsza taka pacjentka dla niego?

mial i ma nadal, duzo jest takich kobiet.Dzieci rodza sie zdrowe i sa zdrowe.Sluchajcie- nie trzeba myslec o najgorszym. Czasami matki nie pija, nie pala, nie biora lekow a dzieci rodza sie chore.

---------- Dopisano o 11:13 ---------- Poprzedni post napisano o 11:13 ----------

czytalam wczoraj duzo artykulow i dzieci takie bywaja smutne , zamkniete w sobie itp[/QUOTE]

oj to przeciwienstwo mojego syna, ktorego nie sposob uciszycDD

[Brook]

no sie ciesze ze rozwija sie prawidlowo

[kretencja]

Ewa, tak, to mnie cieszy
Nie interesuje mnie porównywanie się do innych, ale moje osobiste odczucia co do postępu. A ja czuję, że postęp jest wielki. Zmiana leków nie załatwia wszystkiego, klucz to zmienić nastawienie. Zmieniam je - powoli.

[201607211724]

Napisane przez kretencja

Ewa, tak, to mnie cieszy
Nie interesuje mnie porównywanie się do innych, ale moje osobiste odczucia co do postępu. A ja czuję, że postęp jest wielki. Zmiana leków nie załatwia wszystkiego, klucz to zmienić nastawienie. Zmieniam je - powoli.

fajnie to sformułowałaś - zgadzam się zupełnie, dla każdego coś innego jest progresem
a w moim subiektywnym odczuciu jakieś nagłe, skrajne zmiany zachowania (czasem wręcz brawurowe) z pierwotnego wycofania się, lęku, nie zawsze muszą być utożsamiane z pozytywnym efektem.

[Brook]

ja rowniez sie zgadzam leki to nie wszystko, i kazdy ma swoje progresy i swoj czas na zmiany, jedni potrzebuja go krocej inni wiecej

moj lek mi np.nie pomogl na moje jedno natrectwo myslowe ktore mam juz ze 3 lata jak nie wiecej...ktore mi przeszkadza w normlanym funkcjonowaniu jak dawniej wiec zrezygnowalam z niego- po drodze szukajac innych lekow ktore rowniez mi na to natrectwo nie pomagaly
wycofalam sie wiec z lekow skoro mi nie pomagaja na ten jeden problem
walcze teraz z nim sama i widze postepy z ktorych rowniez sie ciesze
noi terapia