W miłości nie ma miejsc na jakiekolwiek zakazy...?

[agabil1]

nie ma miejsca na zakazy w związku, za to jest na rozmowy i kompromisy

[xpatusx]

W moim związku jedynym ograniczeniem to jest zdrowy rozsądek i własne granice. Te granice mamy bardo zbliżone jak nie takie same, więc oboje wiemy co nam wolno czego nie Co prawda nie jest tak, że zgadzamy się na wszystko, ale to bardziej dotyczy jakichś zaplanowanych, poważniejszych spraw jak np. tygodniowy wyjazd TŻ z kumplami na wakacje :P bo takie sprawy trzeba najpierw obgadać

[41606c31298bccbf4cae52b7859efbfee487d7f9]

to, że zakaz przyjmuje formę prośby, a nie ordynarnego zamordyzmu i jest bez zająknięcia akceptowany przez drugą stronę to nie znaczy, że go nie ma

i tak, zakazy czasem się trafiają, choćby mąż mówił mi "wolałbym żebyś... coś tam", albo ja do niego "nie chciałabym żebyś... coś tam..."

[Stary_Pryk]

Nie mam zamiaru zabawiać się w etymologie słowa zakaz, podobnie jak nie będę nikomu dowodził, że żyjąc w społeczeństwie czy chce czy nie (od najmniejszej komórki małżeństwa/związku, poprzez społeczność uzytkowników komunikacji miejskiej, robiących zakupy w TESCO, mieszkańców królewskiego miasta Kraków, którejśtam Rzeczpospolitej aż po UE), nałożone jest na niego cały szereg zakazów. Jeżeli ktoś jest bardziej szczęśliwy bo uważa, że w jego w związku nic nie jest zabronione, to jego prawo i nic mi do tego.

Napisane przez Amitri

No jak dla mnie przykład o skarpetkach to prośba nie zakaz. Przynajmniej wyrażona w taki sposób jak napisałeś.

Czym w takim razie różni się prośba od zakazu? Dwoma słowami?

Napisane przez yellowsunshine

Pomiędzy zakazem, a kompromisem jest pewna różnica

A jeśli chodzi o ograniczenia to oczywiście, SĄ. i każdy, kto wchodzi w związek może się ich spodziewać.
Natomiast pewne ograniczenia powinny wychodzić z nas samych, z naszej głowy i logiki.

Napisane przez Klarissa

Mam takie wrażenie, że w udanym związku kochających się ludzi zakazy nie są potrzebne - jeśli się kochamy, szanujemy to zanim coś zrobimy zastanawiamy się nad tym czy nie zrani to tej drugiej, ukochanej osoby, a jeśli już zranimy to trzeba umieć powiedzieć "przepraszam".

W naszym związku nie ma zakazów. Są prośby, są tłumaczenia, są rozmowy. Nie znaczy to też, że brak zasad = każdy robi co chce nie licząc się z drugą osobą, wtedy to nie byłby związek. Pewne normy postępowania są oczywiste - wiadomo, że nie można się zdradzać i nikt nie musi mówić drugiej osobie "zabraniam ci zdradzać mnie" zaś pewne rzeczy wyczuwa się intuicyjnie "mam dzisiaj ochotę pobiegać nago po osiedlu - ale to mu się chyba nie spodoba więc raczej tego nie zrobię"

Dokładnie o to mi chodziło. Nigdzie nie powiedziałem, że zakaz musi być wyrażony przez drugą osobę. Wystarczy, że dyktuje Ci go własne serce, sumienie, moralność, etyka. Nie wiem jak długo i w jak poważnym związku jesteś, ale jeżeli chodź w życiu raz nie zrobiłaś czegoś na co miałaś ochotę, bo pomyślałaś, że Twojemu TZ będzie przykro, to.... Cóż zakazałaś sobie. (mnie się tak zdarzało)

Napisane przez xpatusx

W moim związku jedynym ograniczeniem to jest zdrowy rozsądek i własne granice. Te granice mamy bardo zbliżone jak nie takie same, więc oboje wiemy co nam wolno czego nie

Jak wyżej. Ale są ograniczenia - są zakazy. Nie ważne jak wyrażone i z czego wynikające. Cały ambaras polega na tym by się dobrać odpowiednio i można przejść przez całe życie nawet sobie nie zdając sprawy jak bardzo "ograniczona jest nasza wolność"

[1=41606c31298bccbf4cae52b 7859efbfee487d7f9;1739818 1]to, że zakaz przyjmuje formę prośby, a nie ordynarnego zamordyzmu i jest bez zająknięcia akceptowany przez drugą stronę to nie znaczy, że go nie ma

i tak, zakazy czasem się trafiają, choćby mąż mówił mi "wolałbym żebyś... coś tam", albo ja do niego "nie chciałabym żebyś... coś tam..."[/QUOTE]

Otóż to.

[Klarissa]

Napisane przez Stary_Pryk

Dokładnie o to mi chodziło. Nigdzie nie powiedziałem, że zakaz musi być wyrażony przez drugą osobę. Wystarczy, że dyktuje Ci go własne serce, sumienie, moralność, etyka. Nie wiem jak długo i w jak poważnym związku jesteś, ale jeżeli chodź w życiu raz nie zrobiłaś czegoś na co miałaś ochotę, bo pomyślałaś, że Twojemu TZ będzie przykro, to.... Cóż zakazałaś sobie. (mnie się tak zdarzało)

Tak na prawdę nazewnictwo nie ma znaczenia - nikt nie zgodziłby się na związek, w którym drugiej osobie wolno wszystko, bo to z zasady nie byłby związek Ja jestem w szczęśliwym związku małżeńskim, ale nie patrzę na to co robię przez pryzmat zakazów i pozwoleń - jeśli czegoś nie robię ze względu na mojego tż-ta to tylko dlatego, że gdy jemu jest przykro to mnie jest przykro, że jemu jest przykro a nie chcę aby było mu przykro. On postępuje podobnie - w tym kontekście nie potrzebujemy sobie zakazywać i pozwalać czegokolwiek wprost, bo wszystko to jest dorozumiane w codziennych zachowaniu. On wie, że rozrzucanie brudnych skarpetek po mieszkaniu z pewnością mnie nie ucieszy, to ich nie rozrzuca, ja wiem że dekolt po pępek na party z koleżankami wzbudzi jego niezadowolenie to nie założę takiego.

Oczywiście nie znaczy to, że nie rozmawiamy ze sobą a tylko się domyślamy co możemy czuć, bo też byśmy szybko polegli przy takim sposobie jedynie opartym na domysłach

Natomiast nie zgadzam się z tym, że nasza wolność jest taka ograniczona - ja mam taką teorię, że dopóki coś mi nie wadzi, to nie jest dla mnie ograniczeniem, poza tym jestem wyznawcą zasady, że człowiek nic nie musi (oprócz umierania i za przeproszeniem sr*nia)... i na prawdę zaliczam się do ludzi, którzy jakby nie mieli ochoty iść do pracy, to do niej po prostu nie pójdą. Nie muszę płacić rachunków, nie muszę pracować, ba nawet myć się nie muszę - robię to bo chcę uniknąć ewentualnych konsekwencji jakie moje działanie może za sobą pociągnąć gdyż każda akcja wywołuje reakcję.

[kociaczek77]

Witam Was dziewczyny
Jak myślicie, gdy pary zaczynają sobie robić przerwy w związku, to jak to zwykle bywa, prędzej czy póżniej taki związek nie ma szans, rozwali się?
Chodzi mi o Wasze osobiste doświadczenia w tym względzie, albo doświadczenie Waszych przyjaciół, znajomych,lub innych ludzi o których słyszałyście.

[mijjenka]

O ile nie zakazy, a jakiś umiar w różnych sytuacjach. Jeśli ufamy-ok, ale gdyby mi zaczął robić coś,co mi się nie podoba,porozmawialabym, jakiś kompromis...ale zakaz? 'nie możesz bo nie!koniec kropka' ? Jeśli mi się coś nie podoba,Tż ma prawo o tym wiedzieć, a nie myśleć że jest ok. I w odwrotną stronę. Ależ by było nudno gdybyśmy się ze wszystkim zgadzali

[Stary_Pryk]

Napisane przez Klarissa

Tak na prawdę nazewnictwo nie ma znaczenia - nikt nie zgodziłby się na związek, w którym drugiej osobie wolno wszystko, bo to z zasady nie byłby związek Ja jestem w szczęśliwym związku małżeńskim, ale nie patrzę na to co robię przez pryzmat zakazów i pozwoleń - jeśli czegoś nie robię ze względu na mojego tż-ta to tylko dlatego, że gdy jemu jest przykro to mnie jest przykro, że jemu jest przykro a nie chcę aby było mu przykro. On postępuje podobnie - w tym kontekście nie potrzebujemy sobie zakazywać i pozwalać czegokolwiek wprost, bo wszystko to jest dorozumiane w codziennych zachowaniu. On wie, że rozrzucanie brudnych skarpetek po mieszkaniu z pewnością mnie nie ucieszy, to ich nie rozrzuca, ja wiem że dekolt po pępek na party z koleżankami wzbudzi jego niezadowolenie to nie założę takiego.

Oczywiście nie znaczy to, że nie rozmawiamy ze sobą a tylko się domyślamy co możemy czuć, bo też byśmy szybko polegli przy takim sposobie jedynie opartym na domysłach

Czyli w zasadzie myślimy i postępujemy identycznie z tą tylko różnicą, że Ty uważasz, że w miłości nie ma miejsca na jakiekolwiek zakazy a ja wręcz przeciwnie. ale to tylko kwestia semantyki i tak naprawdę nie ma żadnego znaczenia.

Napisane przez Klarissa

Natomiast nie zgadzam się z tym, że nasza wolność jest taka ograniczona - ja mam taką teorię, że dopóki coś mi nie wadzi, to nie jest dla mnie ograniczeniem, poza tym jestem wyznawcą zasady, że człowiek nic nie musi (oprócz umierania i za przeproszeniem sr*nia)... i na prawdę zaliczam się do ludzi, którzy jakby nie mieli ochoty iść do pracy, to do niej po prostu nie pójdą. Nie muszę płacić rachunków, nie muszę pracować, ba nawet myć się nie muszę - robię to bo chcę uniknąć ewentualnych konsekwencji jakie moje działanie może za sobą pociągnąć gdyż każda akcja wywołuje reakcję.

Pisząc o ograniczeniu wolności celowo umieściłem to w cudzysłowie (może powinienem postawić kilkanaście uśmieszków). To była ironia. Oczywiście, że przy odpowiednim doborze partnera wszelkie normy, zasady, "zakazy" nie muszą znacząco wpływać na szeroko pojętą wolność, aczkolwiek całkowitego braku wpływu wykluczyć chyba nie sposób.

[Soso]

Napisane przez agabil1

nie ma miejsca na zakazy w związku, za to jest na rozmowy i kompromisy

Dokładnie tak.

Dodałabym jeszcze, że trochę empatii również nie zaszkodzi. Są sytuacje, w których ja nie widzę nic złego, jednak wiem, że Tżeta tym nie uszczęśliwię i odpuszczam.

[yellowsunshine]

Napisane przez Stary_Pryk

Dokładnie o to mi chodziło. Nigdzie nie powiedziałem, że zakaz musi być wyrażony przez drugą osobę. Wystarczy, że dyktuje Ci go własne serce, sumienie, moralność, etyka. Nie wiem jak długo i w jak poważnym związku jesteś, ale jeżeli chodź w życiu raz nie zrobiłaś czegoś na co miałaś ochotę, bo pomyślałaś, że Twojemu TZ będzie przykro, to.... Cóż zakazałaś sobie. (mnie się tak zdarzało)

z ukochanej wikipedii :
Zakaz - kulturowy znak mówiący o tym, by czegoś nie robić. Zakazy często łączą się z tabu i występują bezapelacyjnie w każdym środowisku. Złamanie zakazu skutkuje w większości karą.

biorąc pod uwagę związek, gdy zakazujemy komuś coś robić, jest to bezapelacyjne, złamanie też z reguły skutkuje karą i jest to przekazanie komuś ROZKAZU, który ma wykonać. Jedna strona wypowiada się do drugiej, NIE LICZĄC się z tym czy to się podoba czy nie.


Natomiast jeśli ktoś jest w związku, to być może można nazwać, że czegoś sobie " zakazuje", ale nie jest to nakaz od drugiej osoby, robię to świadomie, z własnej czystej woli i dodatkowo ZE ŚWIADOMOŚCIĄ, że sama tego chce.
W tym momencie, takie "zakazy" nie są dla mnie już czymś przymusowym. A jak widać definicja "zakazu" jest inna.

Ale coś mi się wydaje, że się nie przekonamy wzajemnie do zdania
Także, każde zostanie przy swoim, ważne żeby w związku nie robić rzeczy wbrew sobie