Kobieta z chmurą na ulicy

[piroksena]

Napisane przez Layila

We Francji ulice są pachnące, ponieważ każdy sklep jest intensywnie "perfumowany" określonym zapachem, z którym klient ma go kojarzyć. A że drzwi są pootwierane, to i ulica intensywnie pachnie. U nas jeszcze się tego nie praktykuje na taką skalę, a szkoda. Francuzki pachną tak jak trzeba, wyczuwalnie, ale z umiarem

Ale sklepy nie pachną Goutalami i Lutensami To panie i panowie tak pachną w rzeczy samej a mieszkałam na tyle spory kawałek czasu we wspomnianym wyżej kraju żeby móc coś o tym zjawisku opowiedzieć. Jadąc metrem czułam się jak w Sephorze a nie - za przeproszeniem - męskiej szatni po wfie (realia naszych środków lokomocji w nadchodzącym wiosenno-letnim okresie... ). Szczerze mi tego brakuje - ZAPACHU na polskiej ulicy, która nie tylko jest szara i nie uśmiechnięta (co brzmi pewnie już jak stale powtarzany banał) ale na dodatek niczym ładnym nie pachnie To już straszna kiepścizna.


Nie jest też żadną tajemnicą że w kraju w którym mieszkałaś (USA jeśli dobrze doczytałam) na toaletkach królują mgiełki do ciała i body spraye, wiadomo jaką one posiadają moc i trwałość. Nie oceniam, ale dla mnie to - za przeproszeniem - jednak kilka pięter niżej od mocnego, esencjonalnego Guerlaina który - nie ma bata - musi być wyczuwalny i musi się z właściwą sobie emanacją sunąć za właścicielką.

Zdecydowanie wybieram model francuski nawet jeśli więcej ma on wspólnego z buduarem niż savoir-vivrem

[evelle]

Napisane przez piroksena

Zdecydowanie wybieram model francuski nawet jeśli więcej ma on wspólnego z buduarem niż savoir-vivrem

ja też!!!ja też!!!! i dzis na przekór wszystkim i nawet samej sobie wypsikakam się na maxa Angelem tak żeby aż Pan z taxi padł trupem
ps ostatnim razem w taxi zbierałam laury za Habanitę natomiast koleżankę w pubie chyba zemdliło

[Asiuuuuula]

Napisane przez evelle

ja też!!!ja też!!!! i dzis na przekór wszystkim i nawet samej sobie wypsikakam się na maxa Angelem tak żeby aż Pan z taxi padł trupem
ps ostatnim razem w taxi zbierałam laury za Habanitę natomiast koleżankę w pubie chyba zemdliło

Pan z taxi lepiej niech pada trupem bo obydwoje zostaniecie Angelami .

[Layila]

Napisane przez piroksena

Jadąc metrem czułam się jak w Sephorze a nie - za przeproszeniem - męskiej szatni po wfie (realia naszych środków lokomocji w nadchodzącym wiosenno-letnim okresie... ). Szczerze mi tego brakuje - ZAPACHU na polskiej ulicy, która nie tylko jest szara i nie uśmiechnięta (co brzmi pewnie już jak stale powtarzany banał) ale na dodatek niczym ładnym nie pachnie To już straszna kiepścizna.

To prawda Z tą Francją to jest tak, że tam WSZYCY pachną. Zwierzęta też. Nie ma w ogóle takiej opcji, żeby nie używać perfum, stąd i pachnący tłum, pachnące metro, pachnące ulice. Wspomnienia (i tęsknoty) mam dokładnie takie same, wcale nie neguję francuskiego pachnienia, tylko chodzi mi w tym wszystkim o coś zgoła innego.

We Francji pachną wszyscy, ale też i wszyscy z umiarem. Francuzi są niezwykle harmonijni w tej całej swej ekstrawagancji - nic w nich nie zgrzyta, a zapach - nawet jeśli jest traktowany jako element prowokacyjny - jest dopełnieniem całości. Oni nie duszą, nie przytłaczają zapachem - oni właśnie pachną!

U nas pachnie co dziesiąta osoba, co druga się nie myje, a co dwudziesta wylewa na siebie pół flaszki i jest, jak jest. Ja optuję właśnie za tym, żeby pachnieć "po francusku", a nie zlewać się "po polsku"

Zdecydowanie wybieram model francuski nawet jeśli więcej ma on wspólnego z buduarem niż savoir-vivrem

Ja też - właśnie dlatego, że model francuski ma bardzo dużo wspólnego z savoir vivrem. W końcu to jest w dobrym tonie - ładnie pachnieć

Amerykanie wybierają faktycznie zapachy transparentne, takie, które tworzą tło dla osobowości. W tej chwili bestsellery to: Esence Rodrigueza, Chloe, Ange ou Demon le Secret, Light Blue i BVLGARI Eau de Parfum II - czyli lekkie, delikatne zapachy. Np. taka Euphoria furory za oceanem nie zrobiła - podobnie jak Angel (!) i Trucizny.

[KomEwa]

I ja dołączam do grona tych chmurnych.

Lubię pachnieć intensywnie. Kompleksów nie mam. Snobizm mnie śmieszy u innych, więc za nic nie pielęgnowałabym go w sobie. Więc nie tu jest pies pogrzebany. Ja po prostu mam taki apetyt na piękne zapachy. I w innych dziedzinach jest podobnie. Z jedzeniem na przykład. Jeśli coś mi szalenie zasmakuje, potrafiłabym to jeść kilka lub kilkanaście dni bez przerwy. A w sezonie letnim arbuzy pożeram codziennie od momentu gdy pojawią się w znośnej cenie do momentu gdy nie są już dostępne. Czyli jakieś 2-3 miesiące
Natręctwo, czy co?

Ostatnio zauważyłam, że oddzielałam się zapachem od otoczenia, w którym przebywanie sprawiało mi od dawna dyskomfort. Robiłam sobie enklawę, swoje terytorium i jakby poduszkę, na której wspierałam sterane członki, nie mogąc wesprzeć się na innych. I tak jakoś trwałam w robocie aż do przyjścia do naprawdę mojego miejsca, czyli domu. Zapachy, które uwielbiam, były dla mnie pomocą i wytchnieniem.


A co do pierwszych postów założycielki wątku, to odczytałam je tak, że chodziło Jej o przyjemną chmurę, nie o porażającą w sposób wysoce nieprzyjemny. Późniejsze posty podzieliły natomiast miłośmiczki perfum na dwa obozy: jeden, w którym znalazły się osoby, perfumujące się dyskretnie (czyli elegancko), w drugim, w którym znalazły się osoby, zlewające się zabójczymi dla otoczenia ilościami perfum (czyli nieeleganckie). A jeśli nasz zapach męczy i dręczy otoczenie z powodu braku umiaru w użyciu, to nie tylko nieeleganckie, ale wręcz niegrzeczne (jak palenie wśród niepalących).
A założycielce wątku chodziło chyba o trzecią grupę (i do tej grupy i ja się zaliczam). Mianowicie, o osoby używające perfum może niespecjalnie dyskretnie, ale nie przekraczające granicy dobrego wychowania. Pachnące mocno, ale nie za mocno! Ot, co.

[piroksena]

Napisane przez Layila

We Francji pachną wszyscy, ale też i wszyscy z umiarem. Francuzi są niezwykle harmonijni w tej całej swej ekstrawagancji - nic w nich nie zgrzyta, a zapach - nawet jeśli jest traktowany jako element prowokacyjny - jest dopełnieniem całości. Oni nie duszą, nie przytłaczają zapachem - oni właśnie pachną!

U nas pachnie co dziesiąta osoba, co druga się nie myje, a co dwudziesta wylewa na siebie pół flaszki i jest, jak jest. Ja optuję właśnie za tym, żeby pachnieć "po francusku", a nie zlewać się "po polsku"



Ja też - właśnie dlatego, że model francuski ma bardzo dużo wspólnego z savoir vivrem. W końcu to jest w dobrym tonie - ładnie pachnieć

Amerykanie wybierają faktycznie zapachy transparentne, takie, które tworzą tło dla osobowości. W tej chwili bestsellery to: Esence Rodrigueza, Chloe, Ange ou Demon le Secret, Light Blue i BVLGARI Eau de Parfum II - czyli lekkie, delikatne zapachy. Np. taka Euphoria furory za oceanem nie zrobiła - podobnie jak Angel (!) i Trucizny.

Należy przeto ustalić gdzie leży granica między pachnieniem które jest miłe i cool dla wszystkich - ale też (za czym będą obstawać) mocniejsze niż te przysłowiowe 10 cm od skóry od zlewania się co też absolutnie moim idee fixe nie jest.
Według mnie ideałem jest zapach który idzie za swoim właścicielem jak piesek na średnio długiej smyczy. Problem w tym, że większość flaszek pod tym względem rozczarowuje. Ange ou Demon, jeden z moich lubianych zapachów, moim zdaniem niknie w tempie znacznie szybszym niżby to nakazywała formuła EdP. A szkoda, bo wibrujący wokół mnie AniołoDemon to czysta rozkosz Co z tego, kiedy uraczona nawet kilkoma psikami, zapytuję otoczenie czy się podoba. - Ale co? - Mój zapach. - A.. nie, nie czuję nic, masz coś na sobie? - przysuwam się na te znienawidzone (!) 10 cm od nosa pytanego - A faktycznie! Mmm, ładne...

A co do amerykańskich wyborów... Wydaje mi się że triumfy święcą szablonowo produkowane mgiełki by Victoria Secret, Happy Clinique i jabłuszka DKNY. Hm. Tylko czy one faktycznie rewelacyjnie podkreślają osobowość? Ale to już temat na inną rozmowę.

Napisane przez KomEwa

A co do pierwszych postów założycielki wątku, to odczytałam je tak, że chodziło Jej o przyjemną chmurę, nie o porażającą w sposób wysoce nieprzyjemny. Późniejsze posty podzieliły natomiast miłośmiczki perfum na dwa obozy: jeden, w którym znalazły się osoby, perfumujące się dyskretnie (czyli elegancko), w drugim, w którym znalazły się osoby, zlewające się zabójczymi dla otoczenia ilościami perfum (czyli nieeleganckie). A jeśli nasz zapach męczy i dręczy otoczenie z powodu braku umiaru w użyciu, to nie tylko nieeleganckie, ale wręcz niegrzeczne (jak palenie wśród niepalących).
A założycielce wątku chodziło chyba o trzecią grupę (i do tej grupy i ja się zaliczam). Mianowicie, o osoby używające perfum może niespecjalnie dyskretnie, ale nie przekraczające granicy dobrego wychowania. Pachnące mocno, ale nie za mocno! Ot, co.

Nie podejrzewałabym grupy tych dziewczyn o bycie nieeleganckimi. Ta grupa, do której i ja się zaliczam, lubi z zapachem być, czuć go od rana do wieczora i nie mieć poczucia, że coś co nie kosztowało przecież 15 zł tak kiepsko znosi wiatr, upał, desz, niepogodę, spadek ciśnienia, klimatyzację czy co tam jeszcze może zaszkodzić emanacji pachnidła. Nie znoszę poczucia wydawania pieniędzy na coś co fajnie sobie trwa tylko przez 10 pierwszych minut a potem to już znikam i cześć całujcie mnie w ... No nie i już. I tak samo, co już pisałam, uwielbiam wyławiać ciagnące się smużką zapachy na ulicy. Pal sześć że 6 na 10 jest nie w moim typie, ja na serio po stokroć wolę to niż nic lub - o dżizas - l'odeur naturel.

[Layila]

Napisane przez piroksena

Ange ou Demon, jeden z moich lubianych zapachów, moim zdaniem niknie w tempie znacznie szybszym niżby to nakazywała formuła EdP.

O widzisz, a ja myślałam, że AoD tylko na mnie znika w 15 min (tudzież, że kupiłam podróbkę).

A co do amerykańskich wyborów... Wydaje mi się że triumfy święcą szablonowo produkowane mgiełki by Victoria Secret, Happy Clinique i jabłuszka DKNY. Hm. Tylko czy one faktycznie rewelacyjnie podkreślają osobowość? Ale to już temat na inną rozmowę.

]

Tak jak napisałam wyżej, w USA zapach nie ma na celu podkreślania osobowości - ma być tłem VS tudzież jabłuszka wcale nie są na topie. Można je kupić za 5$ na wyprzedaży, bo za 20$ nikt tego nie zechce.

Ta grupa, do której i ja się zaliczam, lubi z zapachem być, czuć go od rana do wieczora i nie mieć poczucia, że coś co nie kosztowało przecież 15 zł tak kiepsko znosi wiatr, upał, desz, niepogodę, spadek ciśnienia, klimatyzację czy co tam jeszcze może zaszkodzić emanacji pachnidła.

Ale Tobie nikt nie zabrania czuć na sobie zapachu! Chodzi o to, żeby zauważyć, że są też inni, którym on wcale nie musi odpowiadać i że wypadałoby te osoby uszanować - tj. pachnieć tak, żeby się im nie narzucać. Ta średnio długa smycz wydaje się być dobrym kompromisem - dla osób które MUSZĄ intensywnie pachnieć, bo inaczej będą nieszczęsliwe


Druga sprawa - jeśli wyperfumujesz się intensywnie zapachem, który ma kiepską trwałość, to wcale nie zwiększysz intensywności. Nie wiem skąd to fałszywe przekonanie

[Maja102]

Napisane przez Layila

Masz do tego prawo.


Pracuje z tymi tzw. dobrze wychowanymi mężczyznami, co to zawsze drzwi otworzą i pierwszą z windy wypuszczą, ba wychodząc nawet "do widzenia" powiedzą. Nigdy mnie nie dyskryminowali, nie traktowali jak człowieka II kategorii. Zupełnie nie widzą mnie gnijącej "przy garach" może dlatego, że sami są fanami partnerskich związków, a kobiety doceniają, szanują i rozpieszczają. Zaszczyty i nagrody są rozdawane wedle zasług, a nie wedle płci - nigdy nie czułam się dyskryminowana z tego powodu, że urodziłam się dziewczynką - wręcz przeciwnie, często był to mój dodatkowy atut. W każdym razie ja nie widzę w swoim otoczeniu zależności między otwarciem drzwi, a uwielbieniem systemu patrymonialnego.

ja też
Ja lubię, jak mi faceci otwierają drzwi i wyreczają w cięższych pracach
z lenistwa i wygody

Napisane przez evelle

ja też!!!ja też!!!! i dzis na przekór wszystkim i nawet samej sobie wypsikakam się na maxa Angelem tak żeby aż Pan z taxi padł trupem
ps ostatnim razem w taxi zbierałam laury za Habanitę natomiast koleżankę w pubie chyba zemdliło

Napisane przez Layila

Druga sprawa - jeśli wyperfumujesz się intensywnie zapachem, który ma kiepską trwałość, to wcale nie zwiększysz intensywności. Nie wiem skąd to fałszywe przekonanie

co racja to racja
ja czasem zapodaję jeden psik na sweter - trzyma dłużej niż na skórze

[caffe ristretto]

Przyznam że nigdy nie widziałam kobiety z chmurą na ulicy. To musi być ciekawe zjawisko

[Asiuuuuula]

Napisane przez caffe ristretto

Przyznam że nigdy nie widziałam kobiety z chmurą na ulicy. To musi być ciekawe zjawisko

Zjawisko atmosferyczne .

[caffe ristretto]

Napisane przez pinacoladka95

Zastanawiałam się zawsze, jakich perfum używają panie na ulicy, za którymi się ciągnie woń, która dosłownie odwraca facetów

Ja chcę zobaczyć tych odwracanych facetów

Na pytanie nie potrafię odpowiedzieć,bo nie zdarzyło mi się odwrócić faceta

wybaczcie mój niepoprawny humor ale dzisiejszy dzień zaliczam do tych z kategorii "absurd miesiąca"

[kamena]

Napisane przez Layila

Pracuje z tymi tzw. dobrze wychowanymi mężczyznami, co to zawsze drzwi otworzą i pierwszą z windy wypuszczą, ba wychodząc nawet "do widzenia" powiedzą. Nigdy mnie nie dyskryminowali, nie traktowali jak człowieka II kategorii. Zupełnie nie widzą mnie gnijącej "przy garach" może dlatego, że sami są fanami partnerskich związków, a kobiety doceniają, szanują i rozpieszczają. Zaszczyty i nagrody są rozdawane wedle zasług, a nie wedle płci - nigdy nie czułam się dyskryminowana z tego powodu, że urodziłam się dziewczynką - wręcz przeciwnie, często był to mój dodatkowy atut. W każdym razie ja nie widzę w swoim otoczeniu zależności między otwarciem drzwi, a uwielbieniem systemu patrymonialnego.

To masz prawdziwe szczęście. Z mojego doświadczenia - nie jakiegoś globalnego, ale mojego i moich znajomych - wynika to, że taka relacja jednak istnieje.

Zauważ jednak różnicę podejścia: mężczyźni, którzy "kobiety doceniają, szanują i rozpieszczają" jak piszesz, w moich oczach są przykładem tych tradycjonalistów. Ja nie chcę przez mężczyzn - oprócz konkretnego mężczyzny - być traktowana jak kobieta ale po prostu jako człowiek, bez doceniania ani rozpieszczania ze względu na płeć.

Nie, absolutnie nie. Obawiam się, że mogłaś to także odczytać w ten sposób, że ja się czuję lepsza z jakichś tam powodów.

Nie, absolutnie nie, nie odczytałam tego w taki sposób, raczej że pewien styl życia stawiasz wyżej nad innym.

Co nie zmienia faktu, że życie według ściśle określonych (czasem wydawałoby się, że staromodnych) reguł jest trudniejsze, niż płynięcie z prądem (które jest bardzo wygodne). I mnie ta dbałość o jakość życia imponuje. W MTV emitowany jest program o dziewczynach, które uczą się zasad savoir vivre i umiejętności zachowywania się w towarzystwie - tam pojawia się naprawdę dużo łez, bezradności i nieporadności - bo to nie jest łatwe. Dlatego napisałam, że to wyższa szkoła jazdy - bo nie każdy ma tyle samozaparcia, żeby się stosować

Dla takich uczących się na siłę jest to trudne, przyznaję, dla wychowanych od początku w tym duchu już nie.

Sęk w tym po co na siłę uczyć się sztywnych i nieco kurzem porosłych zasad?

A propos programu, nie wiem czy to ten sam, było kiedyś brytyjskie reality show "Ladette to Lady" o dziewczynach, których zachowanie można śmiałoby nazwać rynsztokowym (choć zdaję sobie sprawę, że dla osób o 10 lat młodszych ode mnie w zachowaniach takich często nie ma nic złego) a które trafiały do szkoły dobrych manier.
Z tego co pamiętam, znajomość zasad etykiety pozwoliłyby tym młodym pannom zrobić oszałamiającą karierę np. sekretarki u lorda, czy coś w tym stylu. Szczyt aspiracji sprzed stu lat niemalże.
Swoją drogą pokazywali w tym programie prawdziwych młodych brytyjskich arystokratów - "bufon" to określenie bardzo dobrze pasujące do niektórych.
Jeśli radioaktywna chmura perfum stoi w opozycji do takiego lub podobnego środowiska, to radioaktywnej chmurze perfum mówię tak!

Napisane przez Asiuuuuula

Trza jakieś pismo do MZA wystosować .

Napisane przez Layila

U nas pachnie co dziesiąta osoba, co druga się nie myje, a co dwudziesta wylewa na siebie pół flaszki i jest, jak jest. Ja optuję właśnie za tym, żeby pachnieć "po francusku", a nie zlewać się "po polsku"

I to jest niestety smutna prawda

Amerykanie wybierają faktycznie zapachy transparentne, takie, które tworzą tło dla osobowości. W tej chwili bestsellery to: Esence Rodrigueza, Chloe, Ange ou Demon le Secret, Light Blue i BVLGARI Eau de Parfum II - czyli lekkie, delikatne zapachy. Np. taka Euphoria furory za oceanem nie zrobiła - podobnie jak Angel (!) i Trucizny.

To jest to o czym pisałam - przyrównywanie jednych wzorców i zachowań kulturowych do innych nie ma sensu. Często są po prostu diametralnie różne i nic na to nie poradzimy.

Napisane przez caffe ristretto

Przyznam że nigdy nie widziałam kobiety z chmurą na ulicy. To musi być ciekawe zjawisko

Z chmurą na średnio-długiej smyczy? No, ba!

[Nola_]

Napisane przez caffe ristretto

Przyznam że nigdy nie widziałam kobiety z chmurą na ulicy. To musi być ciekawe zjawisko

No ja właśnie chciałam napisać, że szalenie podoba mi się tytuł tego wątku i zawsze powoduje u mnie szeroki uśmiech

Kojarzy mi się z Człowiekiem z liściem na głowie

[Layila]

Napisane przez kamena

To masz prawdziwe szczęście. Z mojego doświadczenia - nie jakiegoś globalnego, ale mojego i moich znajomych - wynika to, że taka relacja jednak istnieje. Zauważ jednak różnicę podejścia: mężczyźni, którzy "kobiety doceniają, szanują i rozpieszczają" jak piszesz, w moich oczach są przykładem tych tradycjonalistów.

Wiesz, ja dostałam kiedyś radę: bądź kobietą, a mężczyźnie pozwól być mężczyzną. Z oporami, nie ukrywam - zaczęłam stosować. I wychodzę na tym lepiej, niż nie jedna wojująca feministka. Co do otoczenia, to ci "moi" mężczyźni uważają kobietę za człowieka równego sobie - dotąd żyłam w przekonaniu, że nie jestem szczęściarą, tylko że nastały takie czasy, że jest to oczywiste . A miłe gesty są po prostu miłe. Jeśli ktoś otwiera mi drzwi, to uśmiecham się i grzecznie dziękuję - bynajmniej nie zabijam wzrokiem, bo mnie to nie złości, ani nie irytuje

Chciałabym wiedzieć co rozumiesz pod pojęciem "tradycjonalista", bo dla mnie nie ma ono negatywnego wydźwięku, a w Twojej wypowiedzi taki wyczuwam.

Nie, absolutnie nie, nie odczytałam tego w taki sposób, raczej że pewien styl życia stawiasz wyżej nad innym.

Bo stawiam, ale to jest moja osobista hierarchia. Nie oceniam kategoryzuję wg niej ludzi na lepszych czy gorszych. Raczej na tych, których chciałabym naśladować i na tych, których zachowanie jest mi obojętne.

To jest to o czym pisałam - przyrównywanie jednych wzorców i zachowań kulturowych do innych nie ma sensu. Często są po prostu diametralnie różne i nic na to nie poradzimy.

Ale ja nie pisałam o dobrym wychowaniu w wersji europejskiej i amerykańskiej. Pewne zasady są uniwersalne dla obu tych kultur, bo amerykańska ma korzenie w europejskiej - co innego Wschód. Zlewanie się do pępka jest tak samo nieeleganckie w Warszawie, Paryżu czy Bostonie. I o to mi chodziło.

Co do manifestowania własnego "ja", to padło tu kilkukrotnie takie wyrażenie, że ktoś się intensywnie perfumuje, żeby podkreślić swoją osobowość. Więc ja odpowiedziałam, że tej potrzeby nie rozumiem. A nie rozumiem jej dlatego, że w USA liczy się osobowość, to co masz do powiedzenia, a nie - marka perfum. Amerykanin nie powiedziałby, że to jest nieeleganckie - on najpierw by nie załapał o co chodzi, a potem umarł ze śmiechu

W USA też każdy się perfumuje, tak jak w Paryżu, ale to czym pachniesz nikogo nie obchodzi. Tak samo jak marka mydła, którym się myjesz, bo dla nich perfumowanie jest jak mycie zębów - robisz to bez większych refleksji, a już na pewno nie w celu "podkreślenia osobowości". Przy czym przeciętne Amerykanki mają takie kolekcje, że Sephora z Douglasem i Quality razem wzięte nie mają tylu zapachów Dlatego też napisałam, że jestem zbyt zamerykanizowana - tj. nastawiona na osobowość, intelekt, żeby akurat poprzez zlanie się do pępka wyrazić swoje "ja".

[Kattarina]

Co do tematu watku czyli chmurzastych zapachow; kazde perfumy maga stac sie takimi, ale wymienione juz Slonik, Angel i Code sa sztandarowymi.

Napisane przez KomEwa

I ja dołączam do grona tych chmurnych.

Lubię pachnieć intensywnie. Kompleksów nie mam. Snobizm mnie śmieszy u innych, więc za nic nie pielęgnowałabym go w sobie. Więc nie tu jest pies pogrzebany. Ja po prostu mam taki apetyt na piękne zapachy. I w innych dziedzinach jest podobnie. Z jedzeniem na przykład. Jeśli coś mi szalenie zasmakuje, potrafiłabym to jeść kilka lub kilkanaście dni bez przerwy. A w sezonie letnim arbuzy pożeram codziennie od momentu gdy pojawią się w znośnej cenie do momentu gdy nie są już dostępne. Czyli jakieś 2-3 miesiące
Natręctwo, czy co?

Ostatnio zauważyłam, że oddzielałam się zapachem od otoczenia, w którym przebywanie sprawiało mi od dawna dyskomfort. Robiłam sobie enklawę, swoje terytorium i jakby poduszkę, na której wspierałam sterane członki, nie mogąc wesprzeć się na innych. I tak jakoś trwałam w robocie aż do przyjścia do naprawdę mojego miejsca, czyli domu. Zapachy, które uwielbiam, były dla mnie pomocą i wytchnieniem.


A co do pierwszych postów założycielki wątku, to odczytałam je tak, że chodziło Jej o przyjemną chmurę, nie o porażającą w sposób wysoce nieprzyjemny. Późniejsze posty podzieliły natomiast miłośmiczki perfum na dwa obozy: jeden, w którym znalazły się osoby, perfumujące się dyskretnie (czyli elegancko), w drugim, w którym znalazły się osoby, zlewające się zabójczymi dla otoczenia ilościami perfum (czyli nieeleganckie). A jeśli nasz zapach męczy i dręczy otoczenie z powodu braku umiaru w użyciu, to nie tylko nieeleganckie, ale wręcz niegrzeczne (jak palenie wśród niepalących).
A założycielce wątku chodziło chyba o trzecią grupę (i do tej grupy i ja się zaliczam). Mianowicie, o osoby używające perfum może niespecjalnie dyskretnie, ale nie przekraczające granicy dobrego wychowania. Pachnące mocno, ale nie za mocno! Ot, co.

Ewo, pozwol prosze, ze podpisze sie pod Twoja wypowiedzia.
Dokladnie ujelas w slowa to, co ja mysle i czuje.

Uwazam sie za osobe kulturalna, naprawde rzadko popelniam gafy, a umilowanie do chmurzastych perfum, jest jedna z niewielu moich "obciachowych", (jak wynika z tego watku) slabosci.
Mysle, ze jak we wszystkim najlepiej kierowac sie intuicja i empatia i nie czynic innym, co nam niemile.
Wieolkrotnie pytalam wprost ludzi, ktorzy ze wzgledu na rozne okolicznosci sa zmuszeni do przebywania w moim towarzystwie, w zamknietych pomieszczeniach czy nie pachne zbyt intensywnie i nigdy nie zanotowalam skarg.

Dla mnie 10cm od skory to za malo, bym sama byla zadowolona z mocy perfum- lubie czuc ze pachne, a ze nie perfumuje sie na szyi i dekolcie, tylko w miejscach bardziej oddalonych od nosa, potrzebuje ok. polmetrowego zasiegu mojej chmurki.
No i nie ukrywam, ze kiedy wiem, ze nie bede nikogo dreczyc pachnaca soba nikogo, lubie zaszalec.


(tak btw: bardziej od duszacych perfum przeszkadza mi odor z ust, chmura aromatu ubran i cial przesiaknietych dymem papierosowym, albo zapachami kuchennymi, (np.smazonym miesem z czosnkiem), ktorych nosieciele zazwyczaj sami nie czuja)

[piroksena]

Napisane przez Layila

- ma być tłem VS tudzież jabłuszka wcale nie są na topie. Można je kupić za 5$ na wyprzedaży, bo za 20$ nikt tego nie zechce.



Ale Tobie nikt nie zabrania czuć na sobie zapachu! Chodzi o to, żeby zauważyć, że są też inni, którym on wcale nie musi odpowiadać i że wypadałoby te osoby uszanować - tj. pachnieć tak, żeby się im nie narzucać. Ta średnio długa smycz wydaje się być dobrym kompromisem - dla osób które MUSZĄ intensywnie pachnieć, bo inaczej będą nieszczęsliwe


Druga sprawa - jeśli wyperfumujesz się intensywnie zapachem, który ma kiepską trwałość, to wcale nie zwiększysz intensywności. Nie wiem skąd to fałszywe przekonanie

Ostatni akapit - mam nadzieję że nikt mi nie imputuje hołdowania tej prawidłowości (choć nieraz korci cosik mocniejszego z flaszki wydusić za pomocą kilku dodatkowych psików )

Miło mi, że przy średnio długiej smyczy osiagnęłyśmy kompromis.

A czym się, a propos, różni tło osobowości od jej podkreślenia? Z ciekawości pytam Dla mnie to jeno różnica w określeniu.

I jeszcze co do Amerykanek i ich sposobów na perfumiarskie życie. Otóż przez kilka miesięcy pracowałam z pewną uroczą, 30-paro letnią Amerykanką która dzień w dzień dozowała na siebie jeden typ pachnidła koncernu Davidoff. Miała taką zasadę, że dopóki nie zużyje całej po nową nie sięgnie (choć miała inne flaszencje na stanie, jak sprytnie wyhaczyłam podczas pobytu w jej domu - oczywiście podstawa Clinique Happy). Zapach, owszem - jak to u D. - z tych świeżakowo-ni przypiął ni przyłatał, ale dyskretnie aplikowany to on na pewno nie był a mi się podobało, że W OGÓLE coś nam w otoczeniu pachnie
Może po prostu nie jestem jakoś szczególnie na zapachy wrażliwa, nie reaguje wymiotem, kaszlem, aaa.... psikaniem, chowaniem pod stół czy niczym takim. Po prostu lubię czuć zapachy o mniej naturalnej prowieniencji.


Kattarino - masz rację. To obrzydliwstwo które człowiek unosi na sobie po wyjściu z mlecznego baru czy nakopconego baru (o oddechu już nie wspominając) to istna droga przez męki dla powonienia. To już o litr Cool Watera poproszę w zamian haha

[Layila]

Napisane przez piroksena

I jeszcze co do Amerykanek i ich sposobów na perfumiarskie życie. Otóż przez kilka miesięcy pracowałam z pewną uroczą, 30-paro letnią Amerykanką która dzień w dzień dozowała na siebie jeden typ pachnidła koncernu Davidoff. Miała taką zasadę, że dopóki nie zużyje całej po nową nie sięgnie (choć miała inne flaszencje na stanie, jak sprytnie wyhaczyłam podczas pobytu w jej domu - oczywiście podstawa Clinique Happy).

To też typowe dla Amerykanek. Mam 365 butelek perfum, ale pachnę w kółko 212 CH, albo czymś w ten deseń. Może ona miała już tak skatowany nos, że nie czuła na sobie tego Davidoffa? Wcale bym się nie zdziwiła.

Dla mnie największą traumą było ciągłe obdarowywanie flachą 360 Perry Elisa. Co ciekawe, ilekroć moja mama dostawała jakieś perfumy z USA, było to 360. Jak dotąd, nic nie było w stanie przebić smrodu 360 - ani odor z ust, ani chmura aromatu ubran i ciał przesiaknietych dymem papierosowym, ani też zapachy kuchenne. Przez kilka dobrych lat, aż mniej więcej do 2007 r. był to nr 1 amerykańskiej TOP 5. Mój nos jest chyba jednak zbyt zeuropeizowany, by zrozumieć fenomen tego zapachu

Wyjaśniając, tło to tło A podkreśla się z reguły pierwszy plan, albo coś, co ma się rzucać w oczy i tym samym pierwszy plan stanowić. Jeżeli zapach zwraca większą uwagę, niż sam człowiek - to kim i jaki jest, to ciężko powiedzieć, że jest gdzieś w tle. To człowiek staje się tłem dla zapachu.

Pachnę tym, skąd jestem

Globalizacja nie dotyczy świata zapachów. Poszczególne narody mają niekiedy zaskakujący, w dużym stopniu utrwalony już gust. Amerykanki uwielbiają zapach białych kwiatów (np. woda perfumowana Pleasures), który nie cieszy się już tak dużym powodzeniem w Europie. Hitem zapachowym USA jest od kilku lat woń białej bawełny suszonej na wietrze i słońcu (Carolina Herrera 212).

W ostatnim czasie Amerykanki domagają się kompozycji zrywającej z konwencją klasycznej piramidy zapachowej, która nie zmieniałaby swej woni w miarę upływu czasu. To dla nich skomponowane zostały Hiris marki Hermes

[taka taka]

lubię czuć perfumy od innych
ale ...
ale muszą to być perfumy, które mi się podobają
a w każdym razie takie, które mnie nie irytują i nie rzyprawiają o mdłości
katusze przeżywałam, kiedy moja koleżanka używała zielonej wersji Be Delicious DK, a perfumowała się dyskretnie
spędziłyśmy razem wakacje- ja, ona i jabłuszko

Layilo, znam kilka osób naprawdę na poziomie (cokolwiek to znaczy), które perfumują się na tyle intensywnie, że czuję od nich perfumy ze sporej odległości
nie powiedziałabym, że są one nieeleganckie
wręcz przeciwnie
a może nie powinnam pisać o elegancji, bo tak narawdę to mam ją głęboko w nosie

sama mam opory przed zlewaniem się perfumami, które na forum nazywane są kilerami
z reguły ich unikam, wybieram te mniej intensywne
ale używam perfum bardzo nieoszczęnie
lubię użyć 10-15 psików, czasem dopsikuję kilka razy w ciągu dnia
lubię czuć swoje perfumy i sprawia mi przyjemność, kiedy ktoś docenia to, że ładnie pachnę
jeśli kogoś zmęczyłam tak jak mnie moja koleżanka jabłuszkiem to przepraszam
ale nie obiecuję, że więcej nie będę

[anka_res]

Napisane przez golgie

ja też należę do kobiet, które lubią ciągnąć za sobą ,,chmurę".Lubię też gdy za kimś się takowa ciągnie

I ja, i ja!!

Bez klasy? Być może, ale cóż - oto ja

[Kattarina]

Napisane przez Layila

(...)
Wyjaśniając, tło to tło A podkreśla się z reguły pierwszy plan, albo coś, co ma się rzucać w oczy i tym samym pierwszy plan stanowić. Jeżeli zapach zwraca większą uwagę, niż sam człowiek - to kim i jaki jest, to ciężko powiedzieć, że jest gdzieś w tle. To człowiek staje się tłem dla zapachu.

Aaaaa! to juz pojmuje co mialas na mysli
Tylko, ze ja dla niektorych kompozycji z luboscia stane sie tlem, bo bardziej zalezy mi na ich swietnym towarzystwie niz na opinii ludzi-to chyba nieuleczalny stopien perfumofilii

[taka taka]

Napisane przez Kattarina

Aaaaa! to juz pojmuje co mialas na mysli
Tylko, ze ja dla niektorych kompozycji z luboscia stane sie tlem, bo bardzie zalezy mi na ich swietnym towarzystwie niz na opinii ludzi-to chyba nieuleczalny stopien perfumofilii

a mnie to wogóle nie stresuje, mogę być tłem od rana do wieczora
i w nocy
i wcale, aż taką perumoholiczką jak Kattaarina nie jestem

i ciężko mi wyobrazić sobie Kattarinę, jak tło perum, jakichkolwiek i w jakiejkolwiek ilości użytych

i nieskromnie powiem, że siebie też

[Layila]

Na to bym nie wpadła:

Japonki dopiero od niedawna skrapiają się perfumami, gdyż przez lata uważano, że kobieta pachnąca intensywnie stara się zneutralizować zapach nieczystego ciała.

RP, Pachnę tym, skąd jestem, K.Romanowska

I dalej:

Zapach kobiety ważny jest dla prawie 40 proc. mężczyzn. Najbardziej wyczuleni na kobiecą woń są Rosjanie (58 proc.), najmniej Włosi (18 proc.). Perfumy są dla mężczyzn ważniejsze od bielizny, jaką kobieta ma na sobie, od sposobu, w jaki się porusza, i od brzmienia jej głosu.

[Kattarina]

Napisane przez Layila

Na to bym nie wpadła:

RP, Pachnę tym, skąd jestem, K.Romanowska

Mam studentki i znajome Japonki i rzeczywiscie nie perfumuja sie. Nie przeszkadza im to, ze inni pachna, ale same jeszcze sie nie "nauczyly"

---------- Dopisano o 23:50 ---------- Poprzedni post napisano o 23:49 ----------

Tako-

[Kota]

Napisane przez taka taka

i ciężko mi wyobrazić sobie Kattarinę, jak tło perum, jakichkolwiek i w jakiejkolwiek ilości użytych

i nieskromnie powiem, że siebie też

Macie obie, oprócz różnych niebanalnych cech cechę podstawową
za dużo długich włosów, żeby stanowić tło do czegokolwiek

[Kattarina]

Ale super! , dziekuje Koto (i rozumiem, ze pomimo wszycho nie poddusilam Cie chmura)

[Kota]

Napisane przez Kattarina

Ale super! , dziekuje Koto (i rozumiem, ze pomimo wszycho nie poddusilam Cie chmura)

Długowłosa, skąd, koty mają siedem żywotów, nie podduszą się tak łatwo.

Mnie poddusza jedynie zimne Zielone Jabłko.

[kroliczek190]

Właśnie sobie uświadomiłam że dobre kilka razy dostrzegłam urodę różnych osób właśnie przez dobrze wyczuwalny piękny zapach.

Rok temu poznałam dwudziestoparoletnią miłą dziewczynę, zawsze sympatycznie się z nią gawędzi. Nawet nie potrafiłam odtworzyć w pamięci jej typu urody, ot szatynka średniego wzrostu i nic poza tym. Pewnego dnia poczułam od niej słodką falę I Love Love i to sprawiło, że nagle bezwiednie zauważyłam jaka jest urocza - o brzoskwiniowej skórze, olśniewającym uśmiechu, intensywnie błękitnych oczach otoczonych naturalnymi, ciemnymi i długimi rzęsami. Jak mogłam nie zauważyć wcześniej jaka jest piękna?! To ten intensywny świeży zapach, pasujący do niej idealnie, odkrył ją dla mnie na nowo - mocna świeżość kwiatów i owoców i ona sama, jak cudowny owoc, tryskająca zdrowiem i urodą...
Założę się że nieraz się zdarza, iż to wyraźny piękny zapach sprawia, że nasz czar jest lepiej zauważany, a wspaniałe perfumy przykuwają uwagę i powodują że chwilę dłużej zatrzymamy na kimś wzrok.

Pewnie prawie wszystkim w tym wątku o to samo chodzi - nie dusić otoczenia (to jasne), ale też nie popadać w drugą skrajność i nie pachnieć niezauważalnie; w codziennych sytuacjach jak praca w biurze nie zbliżamy się zbytnio do siebie, ale często np. mijamy się na korytarzu, rozmawiamy w odległości metra czy dwóch. I jest ogromnie miło gdy ktoś pochwali nasze perfumy lub same mamy przyjemność poczuć szlachetny obłoczek.

U mnie w pracy jedna pani używa Aliena i uwielbiam iść za nią korytarzem: Alien co i raz tworzy jakby ścianę migoczącego zapachu, który odbieram jako królewski... i dodam że właśnie od Aliena zaczęły się nasze miłe rozmowy, gdy czasem zatrzymujemy się, idąc w tym samym kierunku

[Kota]

Napisane przez kroliczek190

Właśnie sobie uświadomiłam że dobre kilka razy dostrzegłam urodę różnych osób właśnie przez dobrze wyczuwalny piękny zapach.

Rok temu poznałam dwudziestoparoletnią miłą dziewczynę, zawsze sympatycznie się z nią gawędzi. Nawet nie potrafiłam odtworzyć w pamięci jej typu urody, ot szatynka średniego wzrostu i nic poza tym. Pewnego dnia poczułam od niej słodką falę I Love Love i to sprawiło, że nagle bezwiednie zauważyłam jaka jest urocza - o brzoskwiniowej skórze, olśniewającym uśmiechu, intensywnie błękitnych oczach otoczonych naturalnymi, ciemnymi i długimi rzęsami. Jak mogłam nie zauważyć wcześniej jaka jest piękna?! To ten intensywny świeży zapach, pasujący do niej idealnie, odkrył ją dla mnie na nowo - mocna świeżość kwiatów i owoców i ona sama, jak cudowny owoc, tryskająca zdrowiem i urodą...
Założę się że nieraz się zdarza, iż to wyraźny piękny zapach sprawia, że nasz czar jest lepiej zauważany, a wspaniałe perfumy przykuwają uwagę i powodują że chwilę dłużej zatrzymamy na kimś wzrok.

Pewnie prawie wszystkim w tym wątku o to samo chodzi - nie dusić otoczenia (to jasne), ale też nie popadać w drugą skrajność i nie pachnieć niezauważalnie; w codziennych sytuacjach jak praca w biurze nie zbliżamy się zbytnio do siebie, ale często np. mijamy się na korytarzu, rozmawiamy w odległości metra czy dwóch. I jest ogromnie miło gdy ktoś pochwali nasze perfumy lub same mamy przyjemność poczuć szlachetny obłoczek.

U mnie w pracy jedna pani używa Aliena i uwielbiam iść za nią korytarzem: Alien co i raz tworzy jakby ścianę migoczącego zapachu, który odbieram jako królewski... i dodam że właśnie od Aliena zaczęły się nasze miłe rozmowy, gdy czasem zatrzymujemy się, idąc w tym samym kierunku

O, jak napisałaś Króliczku, podoba mi się.

[Kattarina]

Kroliczku- jak romantycznie , bardzo ladnie napisalas

Koto-

[evelle]

ehhh pachę dzis sobie ( w sumie to trochę wbrew samej sobie bo od daaaaawna nie używanym i zapomnianym) Angelem i ..... muszę powiedzieć, że w towarzytwie pozostałych 5 osób nikt nie pachniał niczym oprócz mnie...czyli oklepanym Angelem i z pewnoscią, nikt nie wiedział nawet że to Angel...ot i co...