Z mężem czy z mamą?

[xp_obrazliwa_emotikonka]

Rację ma mąż i... cava. A wszystko co powinno zostać tu napisane, jest we wcześniejszych postach.

Od siebie dodam.
Moja mama była w identycznej sytuacji. Przeprowadziła się z miasta do wsi. Lata 80'te, ojciec kierowca. Tylko, że:
-nie było kanalizacji, a woda była w studni (jedynej zdatnej przy szkole..wiadra, noszenie, grzanie, te sprawy+dziecko, tetrowe pieluchy i co tam sobie wymarzysz)
-pracowała i jednocześnie studiowała (zaocznie w mieście oddalonym o 100km)
-przed pracą doiła krówki (sadziła kartofle, grabiła siano i takie tam zależnie od pory roku)
-rodzina męża jej nie pomagała + często nie smakował im obiad przez nią przygotowany ^^

Tobie nie będzie miał kto wrzucić do pralki i poprasować? A wzorem taty ma być pediatra?
Gdzie Twój tato? Bo to zakrawa na babski sabat.

[dawidowskasia]

Napisane przez Paprotka_

Generalnie się z Tobą zgadzam, ale o takich rzeczach dyskutuje się wcześniej np. przed ślubem. A nie planuje się ślub przez dwa lata, ekscytuje tortami, wstążkami i kokardkami (świnia jestem, pogmyrałam w innych wątkach autorki) a potem stawia męża pod ścianą na zasadzie: "jak chcesz mieć żonę i córkę to sobie do teściowej dojeżdżaj". Przecież dziewczyna musiała wiedzieć na co się pisze i na to się zgodziła. Gdyby sytuacja była odwrotna, to forum huczałoby od wrzut na nieuczciwego, niewrażliwego faceta.

Ponieważ dziecko już jest na świecie to faktycznie, pozostaje szukanie kompromisu od nowa. Zachowanie autorki uważam jednak mocno nie fair w stosunku do córki i męża.

dopisek: nie zdziwiłabym się, gdyby autorką sterowała jej mama, choć to już wyłącznie moje - być może za daleko posunięte - przypuszczenia. Obstawiam, że to mama jest owymi "innymi", którzy uważają jej męża za egoistę, bo chce mieć żonę w domu i buntuje córkę przeciw zięciowi.

ja tylko dodam,ze wszyscy o tej pomocnej babci piszecie. Ciekawa jestem czy matce autorki pasuje ciągłe pranie, sprzatanie i opieka nad dzieckiem
Może kobieta też by chciała odpocząć?

POmaganie to nie wyręczanie

[madana]

Cava proponuje sprzedaż domu, tyle że sprzedaż domu zawsze trochę trwa (wg agenta nieruchomości, u którego kupowałam swoje mieszkanie, tzw. szybka sprzedaż domu to ok. 2 lata)- owszem, można spróbować, tyle że tu trzeba z mężem porozmawiać.
Dla mnie dziewczyna postępuje bardzo niedojrzale, a już te teksty "moje dziecko", do jego domu", tak- jakby w ogóle nie widziała,że po ślubie, jak ma się udać związek, powinno być "nasze dziecko", "nasz dom".
Pomijam, że sytuacja : mąż ma dom, ale żona z dzieckiem kilka lat ma mieszkać u mamy- to dla mnie kosmos, serio. Facet zostaje sprowadzony do roli zapładniacza i tyle.
A jeśli tym namawiającym swoją dorosłą, zamężną córkę do pozostania w niej,mimo własnej rodziny i męża, jest jej własna matka- to bardzo źle to o niej świadczy.

[201706190936]

Napisane przez madana

Cava proponuje sprzedaż domu, tyle że sprzedaż domu zawsze trochę trwa (wg agenta nieruchomości, u którego kupowałam swoje mieszkanie, tzw. szybka sprzedaż domu to ok. 2 lata)- owszem, można spróbować, tyle że tu trzeba z mężem porozmawiać.
Dla mnie dziewczyna postępuje bardzo niedojrzale, a już te teksty "moje dziecko", do jego domu", tak- jakby w ogóle nie widziała,że po ślubie, jak ma się udać związek, powinno być "nasze dziecko", "nasz dom".
Pomijam, że sytuacja : mąż ma dom, ale żona z dzieckiem kilka lat ma mieszkać u mamy- to dla mnie kosmos, serio. Facet zostaje sprowadzony do roli zapładniacza i tyle.
A jeśli tym namawiającym swoją dorosłą, zamężną córkę do pozostania w niej,mimo własnej rodziny i męża, jest jej własna matka- to bardzo źle to o niej świadczy.

Samo sedno

[13aa9d55ec6ef8489ab3852d90deb2979ef9d608]

Moge się mylić ale mama autorki też powinna ją naprowadzić na odpowiedni wybór i dać do zrozumienia że jej miejsce jest przy mężu, a wydaje mi się że jej rady mogą wyglądać na takie w stylu- gdzie ci będzie lepiej jak nie u mamy, plus jeszcze -dziecko kochane jak ty sobie tam sama dasz rade, co pewnie nie ułatwia autorce decyzji

[201706190936]

Ja wnioskuję że mama autorki jest nadopiekuńcza, chce by córcia miała dobrze i by się nie przemęczała i że wnuczka ma dobrą opiekę, wszystko odprasowane, zrobione.. sielanka..

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez madana

Rację ma mąż, jego argumenty są mądre i sensowne w każdym punkcie. Wiedziałaś , za kogo wychodzisz za mąż, a teraz zachowujesz się nie jak żona, a córeczka mamuni, tak jakby mąż był potrzebny do tego, abyś miała dziecko i wszystko.
Zostając u matki, na dodatek tak długo jak planujesz, zwyczajnie rozwalasz sobie małżeństwa , a dziecko skazujesz na to, że nie nawiąże więzi z własnym ojcem. Bardzo dziecinna i niedojrzała postawa, bo stworzyłaś NOWĄ, niezależną od matki rodzinę i to ona powinna być dla ciebie najważniejsza.

zgadzam się

i piszę to będąc w podobnej sytuacji: mąż jest w domu 2 -3 dni w tygodniu,mamy niespełna 6-miesięczną córeczkę. I tez nie należy do "najgrzeczniejszych" (smieszy mnie jak diabli to okreslenie w stosunku do kulkutygodniowego dziecka)

Kwestia priorytetów.Albo jestes żoną i matką albo dzieckiem mamusi.A szczepienia są co 6 tygodni,nie co parę dni. Poza tym pediatrę mozna zmienić.

[201706190936]

Napisane przez stokrotka_to_ja

Kwestia priorytetów.Albo jestes żoną i matką albo dzieckiem mamusi.

... albo wygodnicką damą...

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Senses Woman

... albo wygodnicką damą...

to tez

[amber2046]

Zgadzam sie ze zdaniem Cavy i Gwiazdeczki1978.

Napisane przez SALIX

Dobra, bo chyba niezbyt jasno się wyraziłam: oczywiście, że nie zapakuję chorego dziecka w wózek. Pisząc "jazda do apteki" miałam na myśli sytuację "boli mnie ząb", to, że dziecka z zapaleniem ucha nie będę targać zimą po mieście, uważałam za oczywiste.
Wizyty lekarzy są drogie, no ale kurcze, jak mus to mus. W sytuacjach awaryjnych myślę, że o ile dobrze żyje się z sąsiadami, też będą w stanie pomóc, na miejscu też na pewno da się jakieś znajomości nawiązać a i mama może do opieki raz czasem przyjechać. I tak, odpowiadając na pytanie: gdyby przybiegła do mnie zdesperowana sąsiadka prosząc mnie, bym na chwilę posiedziała z jej dzieckiem w nocy bo musi mu skoczyć po lekarstwo, to bym to zrobiła. Zwykły, ludzki odruch.
Co do pracy, napisałam, że chyba brała pod uwagę zmianę, bo w końcu dom ma gdzie indziej i raczej łatwiej/szybciej jest znaleźć pracę niż sprzedać dom, kupić nowy i się przeprowadzać.

Co do pogrubionego: z postu autorki wynika, że to niewielka miejscowość do apteki dyżurującej pewnie kawałek, więc kupienie leków w nocy jej chwilę zajmie. W związku z tym jestem zaskoczona deklaracją zajęcia się czyjmś chorym dwumiesiecznym dzieckiem. Przecież to bardzo poważne zobowiazanie, niemowlaka nie znasz przez co możesz nie wyczuć nagłego pogorszenia. Patrząc z drugiej strony w życiu nie zostawiłabym tak małego i jeszcze do tego chorego dziecka z sąsiadka, choćby była przemiłą osobą. Ogólnie cała hipotetyczna sytuacja rozegrana nieodpowiedzialnie i lekkomyślnie z obu stron (matki i opiekunki z przypadku). Jak już chce sie pomóc to można pojechać wykupić leki.

[Madia]

Zgadzam się z Cavą, a od siebie jedynie dodam, że dziwnie brzmią słowa:
Rodzina powinna mieszkać razem.
Nie po to zakładał rodzinę, abyśmy nadal żyli ze sobą na odległość.
W ustach osoby, której praktycznie nigdy nie ma przy tej rodzinie.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Madia

Zgadzam się z Cavą, a od siebie jedynie dodam, że dziwnie brzmią słowa:
Rodzina powinna mieszkać razem.
Nie po to zakładał rodzinę, abyśmy nadal żyli ze sobą na odległość.
W ustach osoby, której praktycznie nigdy nie ma przy tej rodzinie.

albo rodziny nie ma przy nim

Czym innym jest powrót do swojego domu,zony,dziecka a czym innym odwiedzanie zony i dziecka u tesciów.

[madana]

Napisane przez Madia

Zgadzam się z Cavą, a od siebie jedynie dodam, że dziwnie brzmią słowa:
Rodzina powinna mieszkać razem.
Nie po to zakładał rodzinę, abyśmy nadal żyli ze sobą na odległość.
W ustach osoby, której praktycznie nigdy nie ma przy tej rodzinie.

- jak rozumiem, dziewczyna nie została porwana ani w żaden sposób przymuszona do małżeństwa, WIEDZIAŁA, jaką pracę ma jej przyszły wtedy, a dziś- mąż.Tak, to taka praca, gdzie jest się dużo poza domem, tyle że jak się dziewczyna na związek i dziecko z kimś takim zdecydowała, to wyjściem nie jest przecież: no to teraz parę lat u mamusi pobędę z dziecięciem- bo to rozwali jej związek zupełnie.
Moja koleżanka jest żoną chirurga, nawet ci nie napiszę, ILE czasu była sama lub tylko z dzieckiem, bo mąż operował albo miał dyżur w szpitalu/przychodni/własnym gabinecie- wiedziała, za kogo wyszła za mąż i nie uciekła do mamusi.

[Madia]

Napisane przez stokrotka_to_ja

albo rodziny nie ma przy nim

Czym innym jest powrót do swojego domu,zony,dziecka a czym innym odwiedzanie zony i dziecka u tesciów.

No ale przyznaj, że śmiesznie to trochę brzmi. Nie mówię, że on nie ma racji, no ale autorkę też rozumiem. Dlaczego ma mieć gorzej ciągle, żeby mąż miał lepiej przez dwa dni.

Rozwiązanie ze sprzedażą domu jest chyba dość sensowne, albo można porozmawiać żeby mama zamieszkała z autorką.

[201706190936]

Napisane przez Madia

No ale przyznaj, że śmiesznie to trochę brzmi. Nie mówię, że on nie ma racji, no ale autorkę też rozumiem. Dlaczego ma mieć gorzej ciągle, żeby mąż miał lepiej przez dwa dni.

Rozwiązanie ze sprzedażą domu jest chyba dość sensowne, albo można porozmawiać żeby mama zamieszkała z autorką.

Gorzej? To po cholerę pakowała się w małżeństwo skoro nie umie mu sprostać?

[madana]

Napisane przez Madia

No ale przyznaj, że śmiesznie to trochę brzmi. Nie mówię, że on nie ma racji, no ale autorkę też rozumiem. Dlaczego ma mieć gorzej ciągle, żeby mąż miał lepiej przez dwa dni.

Rozwiązanie ze sprzedażą domu jest chyba dość sensowne, albo można porozmawiać żeby mama zamieszkała z autorką.

- o, matko. Matka to może dziewczynę odwiedzać, ale zamieszkać???

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Madia

No ale przyznaj, że śmiesznie to trochę brzmi. Nie mówię, że on nie ma racji, no ale autorkę też rozumiem. Dlaczego ma mieć gorzej ciągle, żeby mąż miał lepiej przez dwa dni.

Rozwiązanie ze sprzedażą domu jest chyba dość sensowne, albo można porozmawiać żeby mama zamieszkała z autorką.

dla mnie to wygląda tak
1)wiedziała jaką pracę ma mąż,wiedziała z czym to się wiąze...
2)nie "ona ma miec gorzej,zeby on miał lepiej" Tylko ona powinna dorosnąć,zebyz aczeli zyc jak małzenstwo.

[dawidowskasia]

Napisane przez madana

- o, matko. Matka to może dziewczynę odwiedzać, ale zamieszkać???

matka mojej koleżanki uciekla za granicę,żeby się dzieckiem nie opiekować bo córeczka się nią ciągle wyręczała

[Limone]

Napisane przez Madia

No ale przyznaj, że śmiesznie to trochę brzmi. Nie mówię, że on nie ma racji, no ale autorkę też rozumiem. Dlaczego ma mieć gorzej ciągle, żeby mąż miał lepiej przez dwa dni.

Rozwiązanie ze sprzedażą domu jest chyba dość sensowne, albo można porozmawiać żeby mama zamieszkała z autorką.

A ja autorkę bym zrozumiała, gdyby nie mieli ślubu i dopiero planowali wspólne życie. Wtedy owszem, przeprowadzka do innego miasta, rezygnacja z pracy itd jest zbyt dużym wymaganiem i powinni szukać innego rozwiązania. Ale zdecydowali się na ślub i zdecydowali, gdzie będą mieszkać - klamka zapadła. Ona wyjechała tylko na jakiś czas i teraz wynajduje problemy i jej dlatego nie poprę. Jej dom jest gdzie indziej, sama się na to zdecydowała.

[dawidowskasia]

Napisane przez Senses Woman

Gorzej? To po cholerę pakowała się w małżeństwo skoro nie umie mu sprostać?

i po co dziecko w takiej sytuacji

[201706190936]

Zrobię off: kocham wątki "jednego posta", autorka się nie odzywa a my nawijamy.
Autorko odezwij się.

[Madia]

Napisane przez madana

- o, matko. Matka to może dziewczynę odwiedzać, ale zamieszkać???

Napisałam zamieszkać, bo gdzieś mi się przewinęło 100km i te nocne eskapady w gorączce do apteki. Racja, że odwiedzanie również wchodzi w grę, bo co jak co ale siedzenie 24h kilka dni w tyg. z dzieckiem może niekoniecznie być komfortowe.

Napisane przez Limone

A ja autorkę bym zrozumiała, gdyby nie mieli ślubu i dopiero planowali wspólne życie. Wtedy owszem, przeprowadzka do innego miasta, rezygnacja z pracy itd jest zbyt dużym wymaganiem i powinni szukać innego rozwiązania. Ale zdecydowali się na ślub i zdecydowali, gdzie będą mieszkać - klamka zapadła. Ona wyjechała tylko na jakiś czas i teraz wynajduje problemy i jej dlatego nie poprę. Jej dom jest gdzie indziej, sama się na to zdecydowała.

No proszę cię, czyli gdyby nie mieli świstka to Autorka mogłaby sobie rościć takie prawo, ale skoro świstek jest to "dawaj męcz się, sama chciałaś"?

Napisane przez Senses Woman

Zrobię off: kocham wątki "jednego posta", autorka się nie odzywa a my nawijamy.
Autorko odezwij się.

Co racja to racja

[sweetish]

Zamieszkaj w waszym domu, a mama niech będzie w nim tylko gościem.

[Mojwa]

Mnie dziwią wypowiedzi o tym, że ona byłaby tam sama z dzieckiem itp...

Naprawdę, skoro nie ma warunków do posiadania dziecka, nie trzeba go mieć. (matko, ile razy powtarzałam już to zdanie)

Jak już ktoś pisał (madana? ) - ona wiedziała za kogo wychodzi za mąż i z kim decyduje się na dziecko. To nagle doznała olśnienia, że sporo czasu będzie sama w domu?
Najbardziej to mi jej matki szkoda, jestem ciekawa czy matka tak bardzo chce jej pomagać, czy może chciała być z córką na początku, ale staje się to męczące - no ale własnego dziecka nie wyrzuci.
Denerwuje mnie podejście ludzi pt. "ja mam dziecko - inni muszą mi nadskakiwać". Znam takie przypadki, gdzie po odmowie po rozkazie (nie prośbie) pilnowania dziecka następowała wielka obraza majestatu.

Może się mylę, ale mam wrażenie, że autorka też tak myśli. Bo jak to, miałaby sama się zająć dzieckiem i domem i w piecu rozpalić?

[Limone]

Napisane przez Madia

No proszę cię, czyli gdyby nie mieli świstka to Autorka mogłaby sobie rościć takie prawo, ale skoro świstek jest to "dawaj męcz się, sama chciałaś"?

Jeśli uważasz małżeństwo za świstek to szczerze Ci współczuję. Uważam, że jeśli w związku podejmuje się wspólnie jakieś decyzje, to się później ich od tak nie zmienia - zwłaszcza tak poważnych, o jakich tutaj mowa. A na pewno wymyślanie sobie wersji - zamieszkam sobie z mamusią, bo mi się dzieckiem zaopiekuje uważam za przesadę w momencie kiedy autorka jest mężatką, doskonale sobie zdawała sprawę jak wygląda sytuacja i z mężem wspólnie podjęła decyzje i ustalała, że wyjeżdża tylko na pewien czas.

[madana]

Napisane przez Madia

Napisałam zamieszkać, bo gdzieś mi się przewinęło 100km i te nocne eskapady w gorączce do apteki. Racja, że odwiedzanie również wchodzi w grę, bo co jak co ale siedzenie 24h kilka dni w tyg. z dzieckiem może niekoniecznie być komfortowe.



No proszę cię, czyli gdyby nie mieli świstka to Autorka mogłaby sobie rościć takie prawo, ale skoro świstek jest to "dawaj męcz się, sama chciałaś"?



Co racja to racja

- nie, dla mnie małżeństwo to sprawa na tyle poważna, na serio, że nie jest to "świstek", to świadomy wybór, a nie emocjonalne "bo my się koooochamyyyy". To świadomość, że za tym oprócz niewątpliwych przyjemności, idą też zobowiązania; a szczególnie gdy już ktoś decyduje się na dziecko. Może dlatego np. ja na dziecko była gotowa dopiero 5 lat po ślubie. No nie da się, decydując się na bycie żoną, matką, uciec potem do mamusi, która opierze, posprząta, ugotuje, dom poprowadzi itp. No nie da się. Chyba że ktoś decydując się "na świstek", wlicza, że za rok/dwa nabędzie szlachetnego tytułu "rozwódka na własne życzenie".

[Limone]

Napisane przez madana

- nie, dla mnie małżeństwo to sprawa na tyle poważna, na serio, że nie jest to "świstek", to świadomy wybór, a nie emocjonalne "bo my się koooochamyyyy". To świadomość, że za tym oprócz niewątpliwych przyjemności, idą też zobowiązania; a szczególnie gdy już ktoś decyduje się na dziecko. Może dlatego np. ja na dziecko była gotowa dopiero 5 lat po ślubie. No nie da się, decydując się na bycie żoną, matką, uciec potem do mamusi, która opierze, posprząta, ugotuje, dom poprowadzi itp. No nie da się. Chyba że ktoś decydując się "na świstek", wlicza, że za rok/dwa nabędzie szlachetnego tytułu "rozwódka na własne życzenie".

Dokładnie

[201607110949]

Napisane przez amber2046

Co do pogrubionego: z postu autorki wynika, że to niewielka miejscowość do apteki dyżurującej pewnie kawałek, więc kupienie leków w nocy jej chwilę zajmie. W związku z tym jestem zaskoczona deklaracją zajęcia się czyjmś chorym dwumiesiecznym dzieckiem. Przecież to bardzo poważne zobowiazanie, niemowlaka nie znasz przez co możesz nie wyczuć nagłego pogorszenia. Patrząc z drugiej strony w życiu nie zostawiłabym tak małego i jeszcze do tego chorego dziecka z sąsiadka, choćby była przemiłą osobą. Ogólnie cała hipotetyczna sytuacja rozegrana nieodpowiedzialnie i lekkomyślnie z obu stron (matki i opiekunki z przypadku). Jak już chce sie pomóc to można pojechać wykupić leki.

No dobra, skoro tu widzisz problem to inaczej: zakładam, że skoro TŻ autorki ma dom to w tymże mieście też jakichś znajomych, przyjaciół, może rodzinę, choćby dalszą. Jeżeli tak, może ich ładnie poprosić, że gdyby sytuacja była rzeczywiście awaryjna pod jego nieobecność, żona do nich zadzwoni z prośbą o przywiezienie leków z apteki.
Nie dramatyzujmy, takie akcje nie zdarzają się codziennie. Patrząc na wszystko "a co jeśli" i wynajdując wszędzie potencjalne zagrożenie, nie wychodzilibyśmy do sklepu po mleko, bo "a co jeśli akurat będę miała tego pecha i mnie potrąci na tej ruchliwej ulicy, w końcu wypadki z zdarzają się dość często".

[201710120930]

Gdybym to ja była w takiej syt.to dążyłabym do sprzedazy domu i kupienia czegoś w mieście mamy tak( jak pisała Cava) Bez komromisu.
Te które piszą o 'szanownym ruszeniu dupska ' i tym podobne są niepoważne albo nigdy niemowlaka nie miały na rękach
W zyciu powtarzam w zyciu nie zgodziłabym się na bycie samej prze tak długi okres czasu w domu jednorodzinnym z tak małym dzieckiem
Na dodatek bez krewnych ani nawet bliskich znajomych w miescie na których mogłabym liczyć w dzień i nocy
Jest milion syt.które mogą się zdarzyć ..i zakupy na cały tydzień tu nie pomogą.Byłam mnóstwo razy w syt.gdzie czekałam na męża jak na szpilkach o 15- tej bo coś tam coś tam
No np ostatnio dziecko chore .Mamy zrobić badanie moczu ( pierwsze poranne!) młoda się budzi o 6,30 i mąż szybko jdzie do laboru tam oczywiscie musi odczekac z 30-40 min bo juz kolejka emerytów
No ale jakbym była ..zaradna to oczywiscie hop chore dziecko o 6,30 ubieram ,schodze do auta i odczekuję z nim pokornie w kolejce ,i niewazne ze wtedy wszystko trwa o wiele dłuzej dziecku się pogarsza ..jestem zaradna (chyba głupia) .Inaczej mi sie dupska nie chce ruszyć
Nie wyobrazam sobie ze jestem sama jak palec .uwiązana.
niech mądry sam bedzie w swoim domu z dzieckiem przez tydzień
wiec albo nowe mieszaknie albo ..on zmienia prace
nie popusciałbym

[201706190936]

A ja zadam ponownie pytanie: co w sytuacji gdyby autorka nie miała matki, lub sposób naprawdę nieoczekiwany by jej zabrakło (odpukuję i nie życzę jej tego) ?
Autorka woli łatwiznę niż wspólne mieszkanie z jej własnym (sic!) mężem. Mąż nie zapewnia dachu nad głową i utrzymania - źle, zapewnia - o zgrozo, też źle.