Czy dużo jem?

[SekretnyWachlarz]

Napisane przez nikki999

Korzystasz z czyjejś pomocy? (wiem, że o profesjonalną trudno)

Niestety rozumiem co to znaczy mieć ograniczone myślenie na pewne kwestie, jednak wydaje mi się, że Tobie dobrze z tym i nie chcesz zmian

Ważysz przed ugotowaniem

Jestem pod opieką psychologa i psychiatry, ale nie biorę leków, więc wlecze się to trochę, ale i tak jest lepiej niż było. Każdej osobie z ed jest dobrze w tym gdzie jest, a już ci mówię dlatego, bo ed to jednocześnie przekleństwo jak i bezpieczna baza. Moje myślenie wygląda tak: Mam ed czyli nie mogę szukać teraz chłopaka, bo kto zechce takiego paszczura jak ja. Mam ed czyli teraz nie zajmę się malowaniem paznokci, bo po co skoro jestem gruba i mam ed. Mam ed czyli nie muszę szukać innej pracy, nie zasługuję na nią, powinnam się cieszyć, że w ogóle coś mam. Ed odwleka wszystko na później i dlatego jest bezpieczną bazą i ja to wiem i widzę, chociaż na początku tego nie widziałam, ale doszłam do tego nim jeszcze poszłam do lekarza.

[martuska196]

Napisane przez SekretnyWachlarz

I nie sądzę, że nie da się żyć bez wyżej wymienionych rzeczy, pewnie że da, ale jest różnica jak ktoś nie je tego od dziecka, bo miał mądrych rodziców, i różnica jak jadł całe życie i nagle ma rzucić. Poza tym próbuję sobie wyobrazić imprezę... Nie wiesz... ja nie piję alkoholu, kawki też nie, masz może wodę? Wiesz nie jadam pizzy, nie jadam w ogóle fast-foodów. Ooo ciasto, fajnie, ale też nie jadam, wiesz... słodycze są be. Mówisz, że masz paluszki i chipsy też podziękuję, ale jakbyś miał kawałek sałaty to byłoby super.

Jak byłam dzieckiem, to i rodzice i najbliższa rodzina zawsze mnie pod względem jedzenia rozpieszczali - codziennie czekolady, chipsy i inne tego typu rzeczy. Więc nie, nie miałam pod tym względem mądrych rodziców, ale wiem, że chcieli pewnie dobrze, więc nie mam im tego za złe.

To właśnie jest niesprawiedliwe w Twoim postrzeganiu mojego (oraz innych którzy się tak odżywiają) jedzenia. Po prostu to wyśmiałaś. I zrobiłaś za jednym zamachem dziwaka. Myślisz, że siedzę z boku i patrzę jak inni jedzą a sama nic nie jem bo nic dla mnie nie ma? Mylisz się. Ale podejrzewam, że i tak zdania nie zmienisz. ED to żadne wytłumaczenie, raczej żałosne usprawiedliwienie, bo jak człowiek chce się z tego wyleczyć i zmienić, ale tak naprawdę chce, to można.

Napisane przez SekretnyWachlarz

W jakim sensie niesprawiedliwie?
I czemu nie możemy wdać się w dyskusję? Dyskusja nie oznacza zaraz kłótni, a ja chętnie wysłucham twojego zdania.

Wszystko co mam do powiedzenia.

[SekretnyWachlarz]

Napisane przez martuska196

Jak byłam dzieckiem, to i rodzice i najbliższa rodzina zawsze mnie pod względem jedzenia rozpieszczali - codziennie czekolady, chipsy i inne tego typu rzeczy. Więc nie, nie miałam pod tym względem mądrych rodziców, ale wiem, że chcieli pewnie dobrze, więc nie mam im tego za złe.

To właśnie jest niesprawiedliwe w Twoim postrzeganiu mojego (oraz innych którzy się tak odżywiają) jedzenia. Po prostu to wyśmiałaś. I zrobiłaś za jednym zamachem dziwaka. Myślisz, że siedzę z boku i patrzę jak inni jedzą a sama nic nie jem bo nic dla mnie nie ma? Mylisz się. Ale podejrzewam, że i tak zdania nie zmienisz. ED to żadne wytłumaczenie, raczej żałosne usprawiedliwienie, bo jak człowiek chce się z tego wyleczyć i zmienić, ale tak naprawdę chce, to można.



Wszystko co mam do powiedzenia.

Nie mam was za dziwaków, ale mogą was tak odebrać ludzie którzy żywią się całkowicie inaczej. Pewnie kwestia też towarzystwa. Na mnie już dziwnie patrzą, bo przestałam pić kawę, a to tylko kawa. I jakbym ja poszła na imprezę i odmówiła: słodyczy, słonych przekąsek, fast-foodow, alkoholu, kawy, napojów gazowanych, "zdrowych" soczków typu kubuś to by mi powiedzieli: eee, weźźźź wyjdź, bo nic nie jesz i nic nie pijesz, a wody i sałaty nie mamy. Oczywiście nie twierdzę, że tak jest u ciebie/u was.
Poza tym mój główny problem to życie systemem 0-1. Nie uznaje wersji pośrednich, potknięć, marginesu błędu. Czarne albo białe, wszystko albo nic. Dlatego nawet jeżeli zmienię nawyki żywieniowe to pewnie stopniowo, a nie na raz, co mnie zmęczy i wkurzy. Nawet jak już schudnę i baa... załóżmy nabiorę trochę mięśni to będę marudzić, bo mam krzywe zęby i ciało jak facet (chodzi o budowę i inne rzeczy, nie mięśnie) i tak naprawdę nigdy nie będę zadowolona, a jak już wspomniałam wcześniej... wszystko albo nic.