Czy warto ciągnąć związek.

[Kohnelia20]

Napisane przez kaarooo

Gry, gry, gry. Ucieczka w gry od wszystkiego. Niedojrzałość. Problemy, się tego nawarstwiło. Ja jestem aktualnie w trakcie rozwodu, właściwie od lipca 2012 nie rozmawiałam z moim mężem. Przeżywałam gehennę psychiczną przez kilka lat, i dopiero teraz otwierają mi się oczy na to co robił. Walczyłam, ale do tanga trzeba dwojga

Dlatego Kochana Charlotte York jeżeli masz ochotę pogadać, z chęcią. Przechodziłam, przechodzę, jest trudno, bardzo.I człowiek gdzieś w sercu ma zawsze nadzieję, raz chce, raz nienawidzi, raz tęskni, raz rzuca wszystkim. Ale ja tez z moim mężem byłam tylko na papierze, zbyt długo Dałam mu szansę i teraz jest trudniej, bo zobaczyłam, że gdyby chciał, to mógłby dać mi szczęście. Chciał je dać, trzy tygodnie dawał, ale to za daleko zaszło. Może kiedyś, może za parę lat?

kojarz cie z innego watku juz mi sie gdzies mignelo ze bierzesz rozwod ale nie wiedzialam z jakiego powodu jejku na pewno kosztowalo cię to sporo nerwów i zdrowia ale silna babka z ciebie trzymam kciuki za ciebie

[kaarooo]

Ja właśnie też. Tzn, rozwód z wielu powodów, nie ma sensu ciągnąć papierowego małżeństwa.

[Charlotte York]

Napisane przez coff3ina

Próbowałaś i sama widzisz, że związek się wypalił. Po za tym jeśli byłabyś szczęśliwa to nie znalazłby się ktoś inny do zajęcia miejsca obecnego partnera.

Tak uważasz? Ja to odebrałam jako znak od losu "zobacz, jesteś nieszczęśliwa. Nie musisz być"... nie wiem czy nie jestem naiwna.

Napisane przez Hultaj

no wlaśnie, woli wyjść z domu, by nie musieć w nim siedzieć z Tobą, bo w domu z Tobą musiałby coś robić w kierunku uratowania związku, oprócz nicnierobienia, a poza tym kwestią czasu jest, jeśli jeszcze tego nie robił, kiedy zacznie siedzieć na internecie z komórki, netbooka czy odkryje miejsca z darmowym dostępem do neta i kompa, i przestanie mu się nudzić. Naprawde, jakoś straszliwie mocno nie wierzę, że facet przespacerowal 8 godzin, albo, że na dłuższą metę będzie mu się chciało zwalać na glowę jakiemuś znajomemu, łazić po sklepach, czy siedzieć na ławce i gapić się w niebo (a to to już szczególnie w zimie).
Btw, a może on ma depresję?

Myślałam o tym dawno temu. Nie 2 lata, a jeszcze więcej. I kiedy o tym mówiłam, to byłam wyśmiewana.


Jetem skołowana. Boję się co będzie jak wróci z pracy. Kolejne rozmowy bez celu.

[Dziubka]

Ja długo zwlekałam, bo ok pół roku, żeby powiedzieć mojemu ex wprost, że wszystko się we mnie wypaliło. Nie miałam odwagi. Sam zaczął to zauważać i inicjował rozmowy. Wreszcie doszło do rozstania. Do tej pory jest mi żal, bo wiem, że skrzywdziłam go mocno, ale nie byłam w stanie być z kimś na siłę.

[Charlotte York]

Napisane przez Dziubka

Ja długo zwlekałam, bo ok pół roku, żeby powiedzieć mojemu ex wprost, że wszystko się we mnie wypaliło. Nie miałam odwagi. Sam zaczął to zauważać i inicjował rozmowy. Wreszcie doszło do rozstania. Do tej pory jest mi żal, bo wiem, że skrzywdziłam go mocno, ale nie byłam w stanie być z kimś na siłę.

Właśnie, on zauważył w końcu, że się wypaliło i zaczął inicjować rozmowy. Ale ja już nie mam siły na te rozmowy. Nie umiem mu tylko powiedzieć, że nie mogę już z nim być. Własnie z żalu. Z żalu nad nim i z żalu, że nie zauważył tego jak była na to pora, jak wołałam, błagałam o zmiany w naszym życiu.

Jak to w końcu powiedziałaś?

[Anetka_1988_]

Nie jest wam żal się rozstawać? Ale tak szczerze. Ja chciałam jeszcze ratować swoje małżeństwo i napisałam do męża, czy moglibyśmy się wybrać do kina w weekend. No to mi odpisał,że on nie ma czasu bo od piątku do niedzieli będzie robić z samochodem u starego :/ Czy tak robi facet, który kocha?

Ja się już nawet nie uśmiecham do nikogo, bo nie mam powodów... Moje małżeństwo umiera... A mnie to boli podwójnie bo ja się starałam by było ok

Jutro wieczorem będzie w domu, a ja się nie ciesze... Mi jest lepiej jak jest tam, daleko... Przynajmniej nie płaczę jak go widzę, bo mimo tego, że tak jest między nami kocham go bardzo

[Charlotte York]

Napisane przez Anetka_1988_

Nie jest wam żal się rozstawać? Ale tak szczerze. Ja chciałam jeszcze ratować swoje małżeństwo i napisałam do męża, czy moglibyśmy się wybrać do kina w weekend. No to mi odpisał,że on nie ma czasu bo od piątku do niedzieli będzie robić z samochodem u starego :/ Czy tak robi facet, który kocha?

Ja się już nawet nie uśmiecham do nikogo, bo nie mam powodów... Moje małżeństwo umiera... A mnie to boli podwójnie bo ja się starałam by było ok

Jutro wieczorem będzie w domu, a ja się nie ciesze... Mi jest lepiej jak jest tam, daleko... Przynajmniej nie płaczę jak go widzę, bo mimo tego, że tak jest między nami kocham go bardzo

Nie tak nie robi facet, któremu zależy. Tobie będzie trudno cokolwiek zrobić skoro wiesz, że kochasz.

[Anetka_1988_]

Charlotte York: To dlaczego tak robi? Jak mówi, że chce by było dobrze?

... ale jak go nie ma to ja nie tęsknie ... Nie wiem czy to przyzwyczajenie,że jestem non stop sama, czy z mojej strony coś się wypala ...


A ja jestem mężatką niestety ...

[magda170325]

Napisane przez Anetka_1988_

Charlotte York: To dlaczego tak robi? Jak mówi, że chce by było dobrze?

... ale jak go nie ma to ja nie tęsknie ... Nie wiem czy to przyzwyczajenie,że jestem non stop sama, czy z mojej strony coś się wypala ...


A ja jestem mężatką niestety ...

Jasne, jasne tak mu strasznie zależy na Tobie, na Waszym małżeństwie, że w ciągu weekendu nie znajdzie 3 godzin na wyjście z Tobą do kina pewnie nie będzie spał, jadł i pił, tylko będzie naprawiał samochód czy co tam innego..

[Anetka_1988_]

No on jak robi z samochodem to idzie na 12 h :/ nie ma dla mnie czasu i tyle ..

Jutro bedzie w domu wieczorem to muszę z nim porozmawiać, ale się boję

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Anetka_1988_

Nie jest wam żal się rozstawać? Ale tak szczerze. Ja chciałam jeszcze ratować swoje małżeństwo i napisałam do męża, czy moglibyśmy się wybrać do kina w weekend. No to mi odpisał,że on nie ma czasu bo od piątku do niedzieli będzie robić z samochodem u starego :/ Czy tak robi facet, który kocha?

Ja się już nawet nie uśmiecham do nikogo, bo nie mam powodów... Moje małżeństwo umiera... A mnie to boli podwójnie bo ja się starałam by było ok

Jutro wieczorem będzie w domu, a ja się nie ciesze... Mi jest lepiej jak jest tam, daleko... Przynajmniej nie płaczę jak go widzę, bo mimo tego, że tak jest między nami kocham go bardzo

nie rób podchodów z kinem tylko przeprowadź poważną rozmowę.

[magda170325]

Napisane przez Anetka_1988_

No on jak robi z samochodem to idzie na 12 h :/ nie ma dla mnie czasu i tyle ..

Jutro bedzie w domu wieczorem to muszę z nim porozmawiać, ale się boję

Tak, tak tak go tłumacz...
Porozmawiaj z nim, a nie sie boisz

[Anetka_1988_]

Dziewczynki wiecie ile razy ja z nim chciałam podjąć próbe rozmowy? Kończyło się jego fochem, albo rzucał czyms i wychodził...

On tylko w esach potrafi rozmawiać a jak wraca do domu to jak coś mu mówię to sie nie odzywa, albo wkurza. On ma czasem zaburzenia jakieś, jest strasznie nerwowy.

Nie wiem czy jest sens podejmować rozmowę jeżeli on nie chce
A my jesteśmy prawie 3 lata po ślubie, i nie chcę się rozstawać przez jakieś jego głupie wymysły

[Emiaa]

Błagam o pomoc, jestem zdesperowana! nie wiem czy mam ciągnąć związek z moim <już> narzeczonym:/ Mam 23 lata jestem na v roku studiów i planowałam ślub z moim narzeczonym.
Na pierwszym roku on poznał dziewczynę i się o nią starał, ale ona go nie chciała...może się wahała...nie wiem. W każdym razie po tym zapoznał sie ze mną i zostaliśmy parą, było nam wspaniale...choć potem zaczęło się psuć. Dokładnie to ja często się z nim kłóciłam. I kłóciliśmy się będąc na II roku ...no i dowiedziałam się że on wtedy poszedł 2 razy na kawę z tą dziewczyną która pierwsza mu się podobała, narzekał na mnie i w sumie wykazał chęć bycia z nią...ona myślała że ze mną zerwie ale on się ze mną pogodził (nie wiem jak to dokładnie się stało, ale chyba to on się starał), natomiast jej powiedział że "musimy jeszcze poczekać"...w końcu zwodził ją jakiś czas ale został ze mną...ja się o tej sprawie dowiedziałam od tej dziewczyny, powiedziała co on jej obiecywał żebym wiedziała jaki jest mój narzeczony...on się wszystkiego wyparł ale jak go przyparłam do muru faktami to przyznał mi rację, że tak było ale przecież został ze mną i mnie kocha. Ponoć chce ze mną być...ale wiem że pół roku temu chciał ze mną zerwać (bo mi to mówił) i w tym samym czasie chciał się umówić na kawę z jeszcze inną koleżanką...ale ostatecznie nie poszedł i ostatecznie sam chciał do mnie wrócić
Ja nie wiem co robić, czy dać mu szansę? Nie wiem czy warto być z kimś kto zwodził takimi obietnicami inną kobietę...pomocy...ja go Kocham...ale nie mam pojęcia co zrobić:/

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Anetka_1988_

Dziewczynki wiecie ile razy ja z nim chciałam podjąć próbe rozmowy? Kończyło się jego fochem, albo rzucał czyms i wychodził...

On tylko w esach potrafi rozmawiać a jak wraca do domu to jak coś mu mówię to sie nie odzywa, albo wkurza. On ma czasem zaburzenia jakieś, jest strasznie nerwowy.

Nie wiem czy jest sens podejmować rozmowę jeżeli on nie chce
A my jesteśmy prawie 3 lata po ślubie, i nie chcę się rozstawać przez jakieś jego głupie wymysły

wiesz co? dla mnie to nie są wymysły, ale ja bym nie chciała żyć w takim układzie z facetem, który nawet nie potrafi ze mną pogadać. on nie chce rozmawiać, robi fochy, ty nie chcesz się rozstawać przez niby wymysły - męczcie się dalej.

[Anetka_1988_]

Napisane przez skazana_na_bluesa

wiesz co? dla mnie to nie są wymysły, ale ja bym nie chciała żyć w takim układzie z facetem, który nawet nie potrafi ze mną pogadać. on nie chce rozmawiać, robi fochy, ty nie chcesz się rozstawać przez niby wymysły - męczcie się dalej.

No to co ja mam robić? Ja go Kocham ale boli mnie to zachowanie jego.

[kaarooo]

Mnie też bolało. Boli nadal. Ale trzeba żyć dalej, po prostu... Z czasem przychodzi obojętność. A poświęcanie się dla kogoś, kto nas nie chce, to jaki to ma sens?

[Dziubka]

Napisane przez Charlotte York

Właśnie, on zauważył w końcu, że się wypaliło i zaczął inicjować rozmowy. Ale ja już nie mam siły na te rozmowy. Nie umiem mu tylko powiedzieć, że nie mogę już z nim być. Własnie z żalu. Z żalu nad nim i z żalu, że nie zauważył tego jak była na to pora, jak wołałam, błagałam o zmiany w naszym życiu.

Jak to w końcu powiedziałaś?

Spytał wprost czy go kocham, na początku mówiłam, że nie wiem sama. Ale kiedy zapytał czy chcę żeby się wyprowadził powiedziałam, że tak. On miał nadzieję, że jeszcze wrócimy do siebie. Nadal jest mi przykro, że tak to wszystko wyszło ale jakbym miała cofnąć czas to postąpiłabym tak samo. Nie żałuję rozstania, tylko tego, że musiał cierpieć przeze mnie.

---------- Dopisano o 10:04 ---------- Poprzedni post napisano o 09:54 ----------

Napisane przez Anetka_1988_

... Mi jest lepiej jak jest tam, daleko... Przynajmniej nie płaczę jak go widzę, bo mimo tego, że tak jest między nami kocham go bardzo

Miałam to samo z moim obecnym partnerem przez kilka dobrych miesięcy w zeszłym roku. Zrobił się po prostu oziębły, a kiedyś potrafił mnie prawie na śmierć zagłaskać. Była to tak ogromna różnica między tym co było kiedyś, że nie mogłam sobie z tym poradzić. Zawsze miałam nadzieję, że może właśnie dziś, kiedy się spotkamy, powie mi coś miłego, okaże, że mnie kocha...prawie za każdym razem się rozczarowywałam i płakałam potem. W tym okresie on potrafił mi mówić, że mu zależy jak już zaczynałam przy nim płakać. Wtedy mnie przytulał i pocieszał. Doszło do tego, że lepiej mi było jak go nie widziałam niż jak się spotykaliśmy, bo to tylko przynosiło mi zawód. Na szczęście z czasem się to poprawiło, były rozmowy, przez maile i smsy też. Powiem szczerze, że ja czasem wolę przez sms bo na żywo zaraz się rozklejam. Teraz jest lepiej. Wiem, że już nie będzie tak jak na początku, tęsknię jeszcze do tych czasów, ale przynajmniej oboje chcemy pracować nad tym związkiem i zależy nam, żeby ta miłość się nie wypaliła.

[Anetka_1988_]

[/COLOR] Miałam to samo z moim obecnym partnerem przez kilka dobrych miesięcy w zeszłym roku. Zrobił się po prostu oziębły, a kiedyś potrafił mnie prawie na śmierć zagłaskać. Była to tak ogromna różnica między tym co było kiedyś, że nie mogłam sobie z tym poradzić. Zawsze miałam nadzieję, że może właśnie dziś, kiedy się spotkamy, powie mi coś miłego, okaże, że mnie kocha...prawie za każdym razem się rozczarowywałam i płakałam potem. W tym okresie on potrafił mi mówić, że mu zależy jak już zaczynałam przy nim płakać. Wtedy mnie przytulał i pocieszał. Doszło do tego, że lepiej mi było jak go nie widziałam niż jak się spotykaliśmy, bo to tylko przynosiło mi zawód. Na szczęście z czasem się to poprawiło, były rozmowy, przez maile i smsy też. Powiem szczerze, że ja czasem wolę przez sms bo na żywo zaraz się rozklejam. Teraz jest lepiej. Wiem, że już nie będzie tak jak na początku, tęsknię jeszcze do tych czasów, ale przynajmniej oboje chcemy pracować nad tym związkiem i zależy nam, żeby ta miłość się nie wypaliła.[/QUOTE]


Ale czy jest sens się starać jeżeli on nie robi nic w tym kierunku? Mi jest lepiej jak jest w trasie, bo przynajmniej popiszemy parę esków... A jak jest w domu to albo kłótnia,albo ciche dni albo wybywa na cały dzień z domu Nie tęsknię za nim teraz... Nie wiem czy tak mam przez to,że mamy kryzys znowu? Czy moja miłość się wypala... Niedawno powiedział w złości,że ma mnie w d***e i,że już między nami nigdy nie będzie tak jak było na początku... Dwoje się i troje by było dobrze, ale chęci zero Nawet nie ma czasu żeby zabrać mnie na spacer, bo ważniejszy samochód

[taka_jedna_]

Do Anetka_1988_
Moja droga po pierwsze, to jesteście małżeństwem, kochasz go i choćby z tego powodu warto się postarać, żeby to uratować. Porozmawiaj z nim szczerze i idźcie do specjalisty, który pokaże wam co robicie źle. Rozumiem, że Twój mąż jest zawodowym kierowcą, to może być też powód nieporozumień w waszym związku, bo przez długi czas jesteście osobno i potem ciężko jest się przestawić na tryb wspólnego życia.
Nie ma co stawiać sprawy na ostrzu noża, spokojna, rzeczowa rozmowa może wam pomóc. A zaraz po niej wizyta u specjalisty, bo tylko on jest w stanie uświadomić wam wasze błędy (bo założę się, że Twój mąż też ma zastrzeżenia, wiadomo każdy kij ma dwa końce

[Anetka_1988_]

Napisane przez taka_jedna_

Do Anetka_1988_
Moja droga po pierwsze, to jesteście małżeństwem, kochasz go i choćby z tego powodu warto się postarać, żeby to uratować. Porozmawiaj z nim szczerze i idźcie do specjalisty, który pokaże wam co robicie źle. Rozumiem, że Twój mąż jest zawodowym kierowcą, to może być też powód nieporozumień w waszym związku, bo przez długi czas jesteście osobno i potem ciężko jest się przestawić na tryb wspólnego życia.
Nie ma co stawiać sprawy na ostrzu noża, spokojna, rzeczowa rozmowa może wam pomóc. A zaraz po niej wizyta u specjalisty, bo tylko on jest w stanie uświadomić wam wasze błędy (bo założę się, że Twój mąż też ma zastrzeżenia, wiadomo każdy kij ma dwa końce

Chciałam iść do poradni kiedyś, on nie pójdzie bo nie będzie obcym ludziom mówić o naszych sprawach I koniec tematu... No małżeństwem jesteśmy prawie 3 lata a tu takie sceny... Jego ciągle nie ma, ja jestem w domu sama. A jak jest to też ma mnie gdzieś Tak długo się nie da. A pisałam we wcześniejszych postach, że on nie potrafi rozmawiać w domu tylko przez sms-yTak, wiem,że ja nie jestem bez winy Ja mu dogryzam często, jadę po nim ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu by się otrząsnął i zobaczył co robi źle. Ale jemu to jednym uchem wchodzi, drugim wychodzi My wszystko robimy OSOBNO!! Mieszkamy tylko razem... I tyle. Nie ma czułości, bliskości. Sexu nie było od ponad 2 miesięcy

[Charlotte York]

Ja mam dosyć. Czemu jestem tak miękką dupą. Siedzimy w jednym domu. Nie rozmawiamy. Ani o dobrych rzeczach, ani o złych. Ani o byciu, ani o nie byciu. On się dziś podlizuje. Tak to czuję. A ja chodzę i nic nie mówię. Jakaś katorga.

[Anetka_1988_]

Napisane przez Charlotte York

Ja mam dosyć. Czemu jestem tak miękką dupą. Siedzimy w jednym domu. Nie rozmawiamy. Ani o dobrych rzeczach, ani o złych. Ani o byciu, ani o nie byciu. On się dziś podlizuje. Tak to czuję. A ja chodzę i nic nie mówię. Jakaś katorga.

To jeżeli się męczysz to czemu go nie zostawisz? Nie masz dość tego? Bo u mnie jest to samo...

[Dziubka]

Anetka, ciężka sprawa jak do niego nic nie dociera. Żeby ratować związek to obie osoby muszą tego chcieć. Zapytaj czy jemu jest dobrze tak jak jest teraz? czy tego właśnie chciał? czy nie widzi, że może cię stracić, że to jest naprawdę poważne, że twoje uczucia się wypalają. Ja w czasie kryzysu mówiłam mojemu lub pisałam wielokrotnie co czuję. On niby wiedział, że mnie krzywdzi ale też dużo czasu minęło zanim zaczął się poprawiać. Często mi mówił wtedy, że powinnam być z kimś innym, żebym była szczęśliwa, bo na niego tylko narzekam itd. No ale wtedy nie miałam go za co chwalić, taka prawda. A tekstów typu zasługujesz na lepszego też nie przyjmuję, mówię wtedy to ty się postaraj i bądź lepszy. Napisałam mu kiedyś, że był taki moment, że modliłam się, żeby przestać go kochać bo to tylko mi ból sprawia. To go zasmuciło mocno, ale dotarła do niego powaga sprawy. Mi się wydaje, że facet musi zrozumieć, że kobieta nie będzie z nim bez względu na to jak ją będzie traktował. W końcu jej cierpliwość się skończy, albo uczucie całkiem się wypali, tak jak u założycielki wątku. A wtedy jest płacz, ale już jest za późno.

[Emiaa]

A ja nie wiem co mam robić, Dzisiaj widziałam JĄ i normalnie aż mnie zemdliło jak sobie przypomniałam że Ona mogłaby być z nim :/ A On nie daje mi spokoju i mówi że najlepiej będzie jak oboje o tym zapomnimy i będziemy żyć swoim "szczęśliwym" życiem...

[Dziubka]

Napisane przez Emiaa

A ja nie wiem co mam robić, Dzisiaj widziałam JĄ i normalnie aż mnie zemdliło jak sobie przypomniałam że Ona mogłaby być z nim :/ A On nie daje mi spokoju i mówi że najlepiej będzie jak oboje o tym zapomnimy i będziemy żyć swoim "szczęśliwym" życiem...

Rzeczywiście zachował się wobec Ciebie nielojalnie. A zaszło coś między nimi, kiedy był z tobą? Ja rozumiem, że nawet jeśli nie zdradził to czujesz się rozżalona. Ostatecznie jednak wybrał Ciebie. Z tamtą dziewczyną utrzymuje jakiś kontakt? Jeśli tak to nie powinien. Jeśli on jednak chce być z Tobą a Ty go kochasz to jakoś to szansę warto dać, ale on musi zrozumieć, że szybko o tym nie zapomnisz.

[preetamsingh]

Napisane przez Emiaa

A ja nie wiem co mam robić, Dzisiaj widziałam JĄ i normalnie aż mnie zemdliło jak sobie przypomniałam że Ona mogłaby być z nim :/ A On nie daje mi spokoju i mówi że najlepiej będzie jak oboje o tym zapomnimy i będziemy żyć swoim "szczęśliwym" życiem...

dziewczyno w twoich wypoiedziach jakoś szczęścia nie czuć. Facet to typ bajeranta i babiarza, zastanów się czy jesteś w stanie to zaakceptwać, bo inne kobiety pewnie będą przewijać się również w waszym przyszłym małżenstwie.

[Emiaa]

Napisane przez Dziubka

Rzeczywiście zachował się wobec Ciebie nielojalnie. A zaszło coś między nimi, kiedy był z tobą? Ja rozumiem, że nawet jeśli nie zdradził to czujesz się rozżalona. Ostatecznie jednak wybrał Ciebie. Z tamtą dziewczyną utrzymuje jakiś kontakt? Jeśli tak to nie powinien. Jeśli on jednak chce być z Tobą a Ty go kochasz to jakoś to szansę warto dać, ale on musi zrozumieć, że szybko o tym nie zapomnisz.

Nic między nimi nie zaszło, więc w fizycznym sensie nie zdradził mnie. Z tamtą dziewczyną nie utrzymuje kontaktów. Ogólnie to zachowuje się jakby bardzo się wstydził tego co zrobił i jest w 100% zdecydowany, że to ze mną chce być. No ale pozostaje kwestia zaufania i szczerości - tamta dziewczyna jest naszą wspólna znajomą, zachowywała się przez te lata wobec mnie dziwnie tzn. unikała mnie, nie chciała ze mną rozmawiać. Jak ja się dziwiłam - On nic nie wiedział....Poza tym kiedyś powiedziała mu w złości "mimo tego co kiedyś było między nami" - chciałam żeby wytłumaczył, a On że pewnie Ona sobie coś wymyśliła, czy chciała z nim być...:/ no paranoja - nie mógł od razu powiedzieć prawdy, tylko tak ciągnąć kłamstwa...
A tak poza tym po zaraz po tej ich "kawie" pogodził się ze mną a do niej napisał "mamy problem, musimy jeszcze poczekać" - wiem bo ta dziewczyna mi mówiła niedawno...miałam go za konkretnego faceta, a teraz to czuję jakbym go nie znała

---------- Dopisano o 16:40 ---------- Poprzedni post napisano o 16:34 ----------

Napisane przez preetamsingh

dziewczyno w twoich wypoiedziach jakoś szczęścia nie czuć. Facet to typ bajeranta i babiarza, zastanów się czy jesteś w stanie to zaakceptwać, bo inne kobiety pewnie będą przewijać się również w waszym przyszłym małżenstwie.

No tak, na razie szczęście gdzieś uciekło...ale byłam z nim bardzo szczęśliwa. Z tym typem bajeranta i babiarza to nie określiłabym go tak ponieważ - z jednej strony zrobił to co zrobił,a z drugiej jest typem domownika, zawsze mówił że wolałby posiedzieć w domu ze mną niż iść na imprezę....no i tak było. Jak ja chciałam iść na zabawę, czy domówkę, czy do klubu ze znajomymi (gdzie byli nawet jego koledzy) on zawsze mówił: " nie chcę tam iść, już lepiej razem chodźmy do kina albo na pizzę, a potem obejrzymy u mnie film"...sama nie wiem, ja nawet nie byłam zdecydowana na ślub, On w każdym razie bardziej i mi się oświadczył. A teraz ta cała historia....nie wiem co o nim myśleć...

[skazana_na_bluesa]

czy twój mąż pracuje jako kierowca i wraca co jakiś czas czy po prostu codziennie jeździ i wraca do domu?
powiem ci szczerze, że ja bym przestała się przed nim płaszczyć, bo to nie ma sensu. im więcej będziesz się "podkładać", tym bardziej on będzie cię miał w tyłku, a ty będziesz się czuć jeszcze gorzej.
JA bym postawiła na szczerą rozmowę - sypie nam się małżeństwo, co z tym robimy? walczymy czy się rozstajemy?
i przepraszam, że to powiem, ale wasz wiek może być jednym z powodów, dlaczego wasze małżeństwo może nie przetrwać.

Napisane przez Anetka_1988_

No to co ja mam robić? Ja go Kocham ale boli mnie to zachowanie jego.

Napisane przez Anetka_1988_

[/COLOR] Miałam to samo z moim obecnym partnerem przez kilka dobrych miesięcy w zeszłym roku. Zrobił się po prostu oziębły, a kiedyś potrafił mnie prawie na śmierć zagłaskać. Była to tak ogromna różnica między tym co było kiedyś, że nie mogłam sobie z tym poradzić. Zawsze miałam nadzieję, że może właśnie dziś, kiedy się spotkamy, powie mi coś miłego, okaże, że mnie kocha...prawie za każdym razem się rozczarowywałam i płakałam potem. W tym okresie on potrafił mi mówić, że mu zależy jak już zaczynałam przy nim płakać. Wtedy mnie przytulał i pocieszał. Doszło do tego, że lepiej mi było jak go nie widziałam niż jak się spotykaliśmy, bo to tylko przynosiło mi zawód. Na szczęście z czasem się to poprawiło, były rozmowy, przez maile i smsy też. Powiem szczerze, że ja czasem wolę przez sms bo na żywo zaraz się rozklejam. Teraz jest lepiej. Wiem, że już nie będzie tak jak na początku, tęsknię jeszcze do tych czasów, ale przynajmniej oboje chcemy pracować nad tym związkiem i zależy nam, żeby ta miłość się nie wypaliła.

Ale czy jest sens się starać jeżeli on nie robi nic w tym kierunku? Mi jest lepiej jak jest w trasie, bo przynajmniej popiszemy parę esków... A jak jest w domu to albo kłótnia,albo ciche dni albo wybywa na cały dzień z domu Nie tęsknię za nim teraz... Nie wiem czy tak mam przez to,że mamy kryzys znowu? Czy moja miłość się wypala... Niedawno powiedział w złości,że ma mnie w d***e i,że już między nami nigdy nie będzie tak jak było na początku... Dwoje się i troje by było dobrze, ale chęci zero Nawet nie ma czasu żeby zabrać mnie na spacer, bo ważniejszy samochód [/QUOTE]

[Anetka_1988_]

Mój mąż jeździ na 3-4 dni i potem na wraca na 1-2 i jedzie zaś...Takie krótkie kółka...

Ehh... Nie wiem co robić...