niechciana ciąża przyjaciółki

[vretka]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;39668629]Ale jak można nie zauważyć, że facet doszedł w środku a nie na zewnątrz? ale bujda.[/QUOTE]
Nie wspominając już o tym, że o ile mi wiadomo raczej ciężko wykryć ciążę w trzecim tygodniu jej trwania (Jeśli oczywiście liczona jest od dnia ostatniej miesiączki. Uogólniając, po jakichś dwóch tygodniach ma się owulację, a w trzecim tygodniu zapłodniona komórka sobie dopiero "podróżuje" w najlepsze Zastanawiam się na jakiej podstawie lekarz potwierdził ciążę...)

Napisane przez leleczka

Moja przyjaciółka ma 19 lat, jest w 3 tygodniu ciąży (wszystko jest pewne, byłysmy u lekarza)

[betika]

Jestem w szoku ile z Was mówi tu o aborcji Albo macie po 15 lat, albo ten świat schodzi na psy...

[cherry_flamme]

Napisane przez vretka

Nie wspominając już o tym, że o ile mi wiadomo raczej ciężko wykryć ciążę w trzecim tygodniu jej trwania (Jeśli oczywiście liczona jest od dnia ostatniej miesiączki. Uogólniając, po jakichś dwóch tygodniach ma się owulację, a w trzecim tygodniu zapłodniona komórka sobie dopiero "podróżuje" w najlepsze Zastanawiam się na jakiej podstawie lekarz potwierdził ciążę...)

Domowe testy ciążowe wykrywaja bardzo wczesną ciążę, a testy z krwi to już w ogóle.

---------- Dopisano o 21:25 ---------- Poprzedni post napisano o 21:24 ----------

Napisane przez betika

Jestem w szoku ile z Was mówi tu o aborcji Albo macie po 15 lat, albo ten świat schodzi na psy...

Albo jesteśmy dojrzałymi, świadomymi kobietami.

[vretka]

Napisane przez cherry_flamme

Domowe testy ciążowe wykrywaja bardzo wczesną ciążę, a testy z krwi to już w ogóle.

Domowe testy zaleca się robić w terminie spodziewanej miesiączki, czyli po 4 tygodniach trwania ciąży. Testy z krwi wykrywają odpowiedni hormon ok. 48 godzin od zagnieżdżenia się komórki, a to następuje ok. tygodnia po zapłodnienia. W tym wypadku też wychodzi początek czwartego tygodnia. Oczywiście można się spierać co do dokładności tych danych (w dużej mierze wiek ciąży, zwłaszcza na jej początku, podaje się orientacyjnie), jednak jak dla mnie to albo jest to ściema, albo autorka pomyliła się co do tego 3 tygodnia.

[betika]

Napisane przez cherry_flamme

Domowe testy ciążowe wykrywaja bardzo wczesną ciążę, a testy z krwi to już w ogóle.

---------- Dopisano o 21:25 ---------- Poprzedni post napisano o 21:24 ----------



Albo jesteśmy dojrzałymi, świadomymi kobietami.

Świadome czego? Chyba tego, że stosunek przerywany jest skuteczną antykoncepcją. Kpina jakaś...

Jak ktoś potrafi ściągnąć majtki, to niech też bierze odpowiedzialność za swoje życie.

[201607110949]

Napisane przez vretka

Domowe testy zaleca się robić w terminie spodziewanej miesiączki, czyli po 4 tygodniach trwania ciąży. Testy z krwi wykrywają odpowiedni hormon ok. 48 godzin od zagnieżdżenia się komórki, a to następuje ok. tygodnia po zapłodnienia. W tym wypadku też wychodzi początek czwartego tygodnia. Oczywiście można się spierać co do dokładności tych danych (w dużej mierze wiek ciąży, zwłaszcza na jej początku, podaje się orientacyjnie), jednak jak dla mnie to albo jest to ściema, albo autorka pomyliła się co do tego 3 tygodnia.

że co że jak? ginekologicznie wiek ciąży liczy się od ostatniej miesiączki. W praktyce o 2 tygodnie krócej, bo przecież do zapłodnienia potrzeba owulacji, która wypada gdzieś pośrodku tych 4 tygodni. No chyba, że mi od choroby już coś nie trybi w móżdżku, ale w ciąży byłam i test ją potwierdził jakoś kilka dni po terminie kolejnego okresu, więc ciąża miesiąca nie miała.

[Kay lee]

Szczerze to wydaje mi sie ,ze wiecej 15 latek byloby przeciw takiemu rozwiazaniu ,niz starszych kobiet (tak naprawde w tej kwestii liczy sie li i wylacznie zdanie przyjaciolki autorki) ,aczkolwiek zalezy to scisle od osobistych pogladow ,a nie wieku . Kazda z nas wypowiada sie opierajac wypowiedz na wlasnym zdaniu i przekonaniach.

Ps w mojej opinii aborcja,adopcja ,zatrzymanie dziecka jest wlasnie wzieciem odpowiedzialnosci za swoje dzialania.

[leniwca]

Napisane przez vretka

Domowe testy zaleca się robić w terminie spodziewanej miesiączki, czyli po 4 tygodniach trwania ciąży. Testy z krwi wykrywają odpowiedni hormon ok. 48 godzin od zagnieżdżenia się komórki, a to następuje ok. tygodnia po zapłodnienia. W tym wypadku też wychodzi początek czwartego tygodnia. Oczywiście można się spierać co do dokładności tych danych (w dużej mierze wiek ciąży, zwłaszcza na jej początku, podaje się orientacyjnie), jednak jak dla mnie to albo jest to ściema, albo autorka pomyliła się co do tego 3 tygodnia.

Raczej 2 tyg. po stosunku

[cherry_flamme]

Napisane przez vretka

Domowe testy zaleca się robić w terminie spodziewanej miesiączki, czyli po 4 tygodniach trwania ciąży. Testy z krwi wykrywają odpowiedni hormon ok. 48 godzin od zagnieżdżenia się komórki, a to następuje ok. tygodnia po zapłodnienia. W tym wypadku też wychodzi początek czwartego tygodnia. Oczywiście można się spierać co do dokładności tych danych (w dużej mierze wiek ciąży, zwłaszcza na jej początku, podaje się orientacyjnie), jednak jak dla mnie to albo jest to ściema, albo autorka pomyliła się co do tego 3 tygodnia.

''Niezbędne jest kilkudniowe oczekiwanie, ponieważ wędrówka zapłodnionego jaja do macicy trwa około sześciu dni, po czym następuje zagnieżdżenie się zarodka w endometrium. Dopiero po tym wydarzeniu hormon beta-hCG pojawia się we krwi i w moczu. Zwykle następuje to między 8. a 10. dniem od zapłodnienia. A to oznacza, że wykonanie testu ciążowego ma sens nie wcześniej niż 8 dni po intymnym zbliżeniu i owulacji. Dlatego na opakowaniach testów ciążowych zaleca się wręcz stosowanie ich w terminie spodziewanej miesiączki, czyli średnio 14 dni po uwolnieniu komórki jajowej. Wcześniej test może być słabo dodatni (druga kreseczka jest ledwo widoczna), co czasem kobiety błędnie odczytują jako ujemny.''
Znalazłam w necie. Na szczęście sama nie miałam takiego problemu i nie musiałam jeszcze robić testu, więc nie jestem ekspertem, ale na 100% robi się go wcześniej niż po 4 tygodniach.

[vretka]

Napisane przez SALIX

że co że jak? ginekologicznie wiek ciąży liczy się od ostatniej miesiączki. W praktyce o 2 tygodnie krócej, bo przecież do zapłodnienia potrzeba owulacji, która wypada gdzieś pośrodku tych 4 tygodni. No chyba, że mi od choroby już coś nie trybi w móżdżku, ale w ciąży byłam i test ją potwierdził jakoś kilka dni po terminie kolejnego okresu, więc ciąża miesiąca nie miała.

Owszem, ciążę liczy się od ostatniej miesiączki, ale tej która miała miejsce, a nie tej, która była spodziewana, ale się nie pojawiła Jeśli Twoje cykle trwają ok. 28 dni i test robiłaś kilka dni po terminie kolejnego okresu, to wychodzi na to, że był to 5 tydzień.

Napisane przez leniwca

Raczej 2 tyg. po stosunku

I tak i nie Zależy od długości trwania cyklu i momentu, w którym odbył się stosunek.

---------- Dopisano o 21:42 ---------- Poprzedni post napisano o 21:41 ----------

Napisane przez cherry_flamme

''Niezbędne jest kilkudniowe oczekiwanie, ponieważ wędrówka zapłodnionego jaja do macicy trwa około sześciu dni, po czym następuje zagnieżdżenie się zarodka w endometrium. Dopiero po tym wydarzeniu hormon beta-hCG pojawia się we krwi i w moczu. Zwykle następuje to między 8. a 10. dniem od zapłodnienia. A to oznacza, że wykonanie testu ciążowego ma sens nie wcześniej niż 8 dni po intymnym zbliżeniu i owulacji. Dlatego na opakowaniach testów ciążowych zaleca się wręcz stosowanie ich w terminie spodziewanej miesiączki, czyli średnio 14 dni po uwolnieniu komórki jajowej. Wcześniej test może być słabo dodatni (druga kreseczka jest ledwo widoczna), co czasem kobiety błędnie odczytują jako ujemny.''
Znalazłam w necie. Na szczęście sama nie miałam takiego problemu i nie musiałam jeszcze robić testu, więc nie jestem ekspertem, ale na 100% robi się go wcześniej niż po 4 tygodniach.

Co tylko potwierdza to, co napisałam Test robi się mniej więcej po dwóch tygodniach od zapłodnienia, do których zwyczajowo dolicza się jeszcze 2 tygodnie od momentu pojawienia się ostatniej miesiączki do momentu owulacji.

[cherry_flamme]

Napisane przez betika

Świadome czego? Chyba tego, że stosunek przerywany jest skuteczną antykoncepcją. Kpina jakaś...

Jak ktoś potrafi ściągnąć majtki, to niech też bierze odpowiedzialność za swoje życie.

Rozumiem, że wdług Ciebie wzięcie odpowiedzialności, to urodzenie. Dla mnie podjęcie śiwadomej decyzji o aborcji też wiąże się z odpowiedzialnością. Ale to nie wątek za albo przeciw, więc...

[betika]

Napisane przez cherry_flamme

Rozumiem, że wdług Ciebie wzięcie odpowiedzialności, to urodzenie. Dla mnie podjęcie śiwadomej decyzji o aborcji też wiąże się z odpowiedzialnością. Ale to nie wątek za albo przeciw, więc...

Mhm wielka odpowiedzialność, dać kasę i po sprawie. Gdyby takie zabiegi były refundowane, to czytając te komentarze sądzę, że co druga,by chodziła na aborcję jak na kawę z koleżanką. Nie rozumiem tylko jednego, skoro można urodzić i oddać to czemu tego nie zrobić?? Niejedna babka, by się dała poćwiartować za dziecko, no ale najwygodniej być psem ogrodnika...

[cherry_flamme]

Napisane przez betika

Mhm wielka odpowiedzialność, dać kasę i po sprawie. Gdyby takie zabiegi były refundowane, to czytając te komentarze sądzę, że co druga,by chodziła na aborcję jak na kawę z koleżanką. Nie rozumiem tylko jednego, skoro można urodzić i oddać to czemu tego nie zrobić?? Niejedna babka, by się dała poćwiartować za dziecko, no ale najwygodniej być psem ogrodnika...

Mhm, wielka odpowiedzialność urodzić i zrzec się praw, że tak sparafrazuję Kobiety są różne, jedne chcą usunąć, inne oddać do adopcji.

Autorko, daj znać, jak już coś postanowicie.

[Kay lee]

Wszystko jest zalezne od sytuacji i nie zgodze sie z pogladem ,ze zaczelybysmy chadzac na aborcje jak na kawke -co za stwierdzenie

Odpowiedzialnosc wlasnie ,to nie jest takie hop siup i po sprawie ,moga wystapic ewentualne (znow zalezy od jednostki ) wyrzuty sumienia badz komplikacje i trzeba poniesc te konsekwencje. Poza tym od kiedy to wziecie odpowiedzialnosci rowna sie poswiecenie i ciezka praca (jaka jest niewatpliwie dziecko ) wziecie odpowiedzialnosci to zwyczajnie poniesienie konsekwencji ( w tym hipotetycznym przypadku-aborcji) i wybor odpowiedni do mozliwosci ,aby nikogo po drodze tymi konsekwencjami nie skrzywdzic.

Adopcja jest kolejnym trudnym rozwiazaniem - poniewaz ,przy donoszeniu ciazy co oczywiste zachodza "nieodwracalne" zmiany w psychice i ciele , koszmarny bol , stwierdzenie o psu ogrodnika...zabawnie to ujelas , kobiety ,ktore "zaliczyly wpadke " nie maja obowiazku rodzic dzieci dla bezdzietnych,ktorzy chcieliby zostac rodzicami -zabrzmialo co najmniej jakbys tego wlasnie od nich oczekiwala.

I nie ,gdyby zalegalizowano aborcje ,nie bylabym czestym gosciem w gabinetach poniewaz moja sytuacja ,jest zgola inna i mysle ,ze gdyby pierwszy szok przeszedl ,nawet bym sie ucieszyla ,choc dziecka nie planuje na chwile obecna - jak mowie wszystko zalezy od sytuacji ,bo bedac w takiej jak tej dziewczyny, nie zastanawialabym sie dlugo (ale to ja).

Przyjaciolka autorki musi wybrac opcje najbardziej odpowiednia dla niej .

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

no juz cos postanowily tak napisala na stronie drugiej watku ale nie napisala co postanowily.

[charsi]

Napisane przez Kay lee

Odpowiedzialnosc wlasnie ,to nie jest takie hop siup i po sprawie ,moga wystapic ewentualne (znow zalezy od jednostki ) wyrzuty sumienia badz komplikacje i trzeba poniesc te konsekwencje. Poza tym od kiedy to wziecie odpowiedzialnosci rowna sie poswiecenie i ciezka praca (jaka jest niewatpliwie dziecko ) wziecie odpowiedzialnosci to zwyczajnie poniesienie konsekwencji ( w tym hipotetycznym przypadku-aborcji) i wybor odpowiedni do mozliwosci ,aby nikogo po drodze tymi konsekwencjami nie skrzywdzic.

Dla mnie jednak odpowiedzialność i konsekwencje w przypadku ewentualnej aborcji, a odpowiedzialność i konsekwencje w przypadku urodzenia - adopcji/zatrzymania dziecka to zupełnie inna liga. Dokonując aborcji - potencjalnie naraża się swoje zdrowie fizyczne i/lub psychiczne. Decydując się urodzić dziecko, trzeba wziąć dodatkowo (oprócz swojego) odpowiedzialność za nowe życie. To kolosalna różnica.

[betika]

Napisane przez charsi

Dla mnie jednak odpowiedzialność i konsekwencje w przypadku ewentualnej aborcji, a odpowiedzialność i konsekwencje w przypadku adopcji/urodzenia to zupełnie inna liga. Dokonując aborcji - potencjalnie naraża się swoje zdrowie fizyczne i/lub psychiczne. Decydując się urodzić dziecko, trzeba wziąć dodatkowo (oprócz swojego) odpowiedzialność za nowe życie. To kolosalna różnica.

Zgadzam się z przedmówczynią. Nie zapominajmy, że nie doradzamy kobiecie około 30stki, tylko 19-latce, a to jest ogromna różnica. Dla niej to jest pozbycie się problemu tu i teraz, żeby nie było wstydu przed znajomymi i strach przed rodzicami. Tu nie ma nic z racjonalnego myślenia dojrzałej kobiety, bo jestem w jakimś sensie zrozumieć aborcję, jeśli dziewczyna wiedziałaby na pewno, że tego dziecka nie chce, a nie, że to po prostu jest to niewygodne.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez charsi

Dla mnie jednak odpowiedzialność i konsekwencje w przypadku ewentualnej aborcji, a odpowiedzialność i konsekwencje w przypadku adopcji/urodzenia to zupełnie inna liga. Dokonując aborcji - potencjalnie naraża się swoje zdrowie fizyczne i/lub psychiczne. Decydując się urodzić dziecko, trzeba wziąć dodatkowo (oprócz swojego) odpowiedzialność za nowe życie. To kolosalna różnica.

dokladnie zgadzam sie w 100%
to samo wedlug mnie dotyczy sytuacji:urodzic dziecko i oddac ludzia ktorzy pokochaja jak swoje -brzmi tak dobrze, tak prawie bohatersko a w rzeczywistosci stoi za tym wiele dramatow dzieci oddawanych po kilku latch spowrotem,dzieci ktore spedzaja dziecinstwo w domach dziecka itp.
nie kazda adopcja konczy sie sukcesem,po latach dzieci szukaja rodzicow biologicznych zyja z pietnem odrzuconych.urodzic i oddac to nie jest proste rozwiazanie napewno nie prostsze niz aborcja

[Kay lee]

wydaje mi sie ,ze wstyd wystepowalby w takim razie w kazdej z omawianych opcji: mlodziutka panna z brzuchem ,matka porzucajaca "dziecko",dziewczyna ,ktora usunela ciaze .

Przy czym chce zaznaczyc ,ze dla mnie osobiscie nie byloby czego sie wstydzic zarowno chodzac z brzuchem , oddajac dziecko w dobre kochajace rece,jak i usuwajac ciaze ,ale ja nie ulegam presji otoczenia ,jesli postepuje w zgodzie ze soba .
Kwestia tego co ta dziewczyna uznaje ,za sluszne (konsekwencje w postaci potepienia jej decyzji,jaka by na nie byla przez ludzi beda nieodzowne ) i wlasnie chodzi o to zeby przemyslala wszystko bardzo dokladnie bo konsekwencje tego co sie stalo poniesie glownie ona w zaleznosci do jakiego stopnia pociagnie do odpowiedzialnosci ojaca dziecka .

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

ja widze jednak roznice pomiedzy aborcja o ktorej moze by ludzie plotkowali (ci ktorzy by o tej ciazy wiedzieli) ale nikt nie mialby pewnosci a chodzeniem w ciazy i oddaniem dziecka,rosnacy brzuch jest juz bardzo widoczna oznaka ciazy a pozniej brak dziecka pytania znajomych sasiadow nie kazdy ma tyle odwagi co ty i ja to rozumiem.
ja mieszkam w panstwie w ktorym aborcja jest legalna jednak sama nie poddalabym sie aborcji gdybym teraz zaszla w ciaze -i dziecko byloby zdrowe oczywiscie- mimo iz nie planuje wiecej dzieci.
wiem ze moglabym nie poradzic sobie psychicznie pozniej z myslami "co by bylo gdyby jednak sie urodzilo" poprostu znam siebie. wiem ze dalabym rade wychowac jeszcze jedno dziecko gdybym musiala.inna sprawa jesli dziecko byloby chore wtedy nie wahalabym sie ani przez chwile nad aborcja bo wiem ze niebylabym w stanie wychowywac chorego, uposledzonego dziecka.
nie potepiam jednak aborcji uwazam ze kazda kobieta powinna samodzielnie podjac decyzje co do posiadania dziecka,aborcji albo adopcji.
gdyby mojanastoletnia corka zaszla w ciaze i niechcialaby zdecydowanie dziecka napewno nie zaproponowalabym jej adopcji poprostu wiem jak wyglada ciaza jak cialo sie zmienia,jaki bol jest przy porodzie itp.wolalabym zeby nie urodzila nie chcianego dziecka niz oddalado adopcji,ale decyzja ostateczna nalezalaby do niej.

[milionmalychkawalkow]

Napisane przez betika

Zgadzam się z przedmówczynią. Nie zapominajmy, że nie doradzamy kobiecie około 30stki, tylko 19-latce, a to jest ogromna różnica. Dla niej to jest pozbycie się problemu tu i teraz, żeby nie było wstydu przed znajomymi i strach przed rodzicami. Tu nie ma nic z racjonalnego myślenia dojrzałej kobiety, bo jestem w jakimś sensie zrozumieć aborcję, jeśli dziewczyna wiedziałaby na pewno, że tego dziecka nie chce, a nie, że to po prostu jest to niewygodne.

Dlatego niech urodzi, a potem się przekonuje, czy rzeczywiście tego chciała?
Cwane.

[ptysia]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;39678097]dokladnie zgadzam sie w 100%
to samo wedlug mnie dotyczy sytuacji:urodzic dziecko i oddac ludzia ktorzy pokochaja jak swoje -brzmi tak dobrze, tak prawie bohatersko a w rzeczywistosci stoi za tym wiele dramatow dzieci oddawanych po kilku latch spowrotem,dzieci ktore spedzaja dziecinstwo w domach dziecka itp.
nie kazda adopcja konczy sie sukcesem,po latach dzieci szukaja rodzicow biologicznych zyja z pietnem odrzuconych.urodzic i oddac to nie jest proste rozwiazanie napewno nie prostsze niz aborcja[/QUOTE]

Nie no padne Czyli odpowiedzialnośc polega na tym, żeby iść na łatwiznę. Jestem pro-life, ale nie na zasadzie "musisz urodzić bo wszyscy tak chcą" tylko raczej "zrobię wszystko, żebyś uwierzyła, że urodzenie dziecka to lepsze wyjście niż zabicie go".
Dlatego rozwala mnie takie gadanie- usunęłabym bo mnie nie stać, bo nie wypada dziecka oddać, bo wstyd ciąże donosić, bo aborcja nie boli a ciąża bardzo, bo co ludzie pomyślą, a co z tym nieszczęsnym ojcem dziecka.
Masakra, myślalam, że feminizm nie ogarnął aż tak bardzo współczesnych kobiet ale się ogromnie pomyliłam. Mam nadzieję, że ta dziewczyna nie pójdzie na zabieg ze strachu przed tymi absurdalnymi powodami, które podałam wyżej.

[Mileva_]

Napisane przez ptysia

Masakra, myślalam, że feminizm nie ogarnął aż tak bardzo współczesnych kobiet ale się ogromnie pomyliłam.

Ale co ma do tego feminizm?

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez ptysia

Nie no padne Czyli odpowiedzialnośc polega na tym, żeby iść na łatwiznę. Jestem pro-life, ale nie na zasadzie "musisz urodzić bo wszyscy tak chcą" tylko raczej "zrobię wszystko, żebyś uwierzyła, że urodzenie dziecka to lepsze wyjście niż zabicie go".
Dlatego rozwala mnie takie gadanie- usunęłabym bo mnie nie stać, bo nie wypada dziecka oddać, bo wstyd ciąże donosić, bo aborcja nie boli a ciąża bardzo, bo co ludzie pomyślą, a co z tym nieszczęsnym ojcem dziecka.
Masakra, myślalam, że feminizm nie ogarnął aż tak bardzo współczesnych kobiet ale się ogromnie pomyliłam. Mam nadzieję, że ta dziewczyna nie pójdzie na zabieg ze strachu przed tymi absurdalnymi powodami, które podałam wyżej.

no to padaj
ja swojej corki bym nie przekonywala do czegos czego definitywnie by nie chciala.
mnie rozwala twoje gadanie urodz i zobaczysz jak bedzie wspaniale dzidzius jest taki slodki a jak nie bedzie to oddaj do domu dziecka.
bylas kiedys w takim domu dziecka?
bylas w ciazy ?masz dzieci?
bo mam wrazenie ze nie wiesz o czym mowisz

[TmargoT]

Napisane przez cherry_flamme

D
Albo jesteśmy dojrzałymi, świadomymi kobietami.

znamy swoje prawa.nie tylko do bycia inkubatorem,ale mamy prawo do świadomego macierzyństwa

[ptysia]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;39688802]no to padaj
ja swojej corki bym nie przekonywala do czegos czego definitywnie by nie chciala.
mnie rozwala twoje gadanie urodz i zobaczysz jak bedzie wspaniale dzidzius jest taki slodki a jak nie bedzie to oddaj do domu dziecka.
bylas kiedys w takim domu dziecka?
bylas w ciazy ?masz dzieci?
bo mam wrazenie ze nie wiesz o czym mowisz[/QUOTE]\

Zacytuj prosze, gdzie powiedziałam, że urodzenie dziecka to "wspaniałe doświadczenie i dzidziuś będzie słodki".
Mam 20 lat, moi rodzice są zastępczą od 10 więc przez mój dom przewinęło się więcej bardziej lub mniej chcianych dzieci, niż możesz sobie wyobrazić. Na podstawie tych doświadczeń mogę z całym przekonaniem powiedzieć, że każde dziecko zasługuje na życie, bez względu na to jakich ma rodziców, czy je skrzywdzili czy nie, czy je kochają czy nie itd.
Nie mam dzieci, ale to nie znaczy że nie mam prawa mieć ukształtowanego kręgosłupa moralnego
Trzeba urodzić i odchować, że "mieć pojęcie o czym się mówi"?
Jak miałaś trudną ciążę, ciężki poród, facet Cię kopnął w d*pe, masz problem ze swoim macierzyństwem i uważasz się za nieszczęśliwą matkę to oczywiście to jest Twój dramat, ale bez przesady!!!
Dla mnie takie "doradzanie" niektórych z Was w tym wątku to po prostu farsa i upadek moralności, oraz skrajny brak odpowiedzialności za własne czyny, nie będę udowadniać dlaczego bo już chyba jasno wyraziłam swoje zdanie.

Po prostu chciałam wyrazić swój sprzeciw, bo zaszokowały mnie takie rady. Stawianie aborcji i adopcji na jednym poziomie jest niedopuszczalne.


PS. Dla pani mającej problem z połączeniem "usuwania nieplanowego dzieciaka" z feminizmem przypominam, że jednym z głównych postulatów F jest właśnie dostępność, legalność, poparcie dla działań aborcyjnych, a takie poglądy okazują niektóre z wypowiadających się w tym wątku wizażanek.

Napisane przez TmargoT

znamy swoje prawa.nie tylko do bycia inkubatorem,ale mamy prawo do świadomego macierzyństwa

Oho, jasne. Więc jak okaże się, że będziesz "nieświadomą" mamusią, masz prawo do aborcji. Gratuluję dopasowania tego hasla do obecnej dyskusji. O jakim swiadomym macierzyństwie może mówić przyjaciółka autorki wątku??

[Mileva_]

Napisane przez ptysia

Dla pani mającej problem z połączeniem "usuwania nieplanowego dzieciaka" z feminizmem przypominam, że jednym z głównych postulatów F jest właśnie dostępność, legalność, poparcie dla działań aborcyjnych, a takie poglądy okazują niektóre z wypowiadających się w tym wątku wizażanek.

Widzę więc, że masz błędne pojęcie feminizmu. Bo co w takim razie z feminizmem katolickim?

Feminizmem jest on niewątpliwie, natomiast przymiotnik "katolicki" wyklucza, z tego, co wiem, popieranie aborcji.

Oczywiście gdyby jakaś prolajfowa bomba atomowa zmiotła z powierzchni ziemi wszystkie niegolące nóg i brzydkie babska mieniące się feministkami, problem braku antykoncepcji, niechcianych ciąż i niechcianych dzieci zniknąłby, jak ręką odjął, prawda?

//edit - aaa, doczytałam ile masz lat To wiele tłumaczy, choć w twoim wieku miałam o niebo więcej obiektywizmu, zdrowego rozsądku i wyczucia. Wrócimy do rozmowy za jakieś dziesięć lat (i minimum erudycji...), zobaczymy, co wtedy Ptysia powie.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

niestety pomylilas sie jestem mezatka, szczesliwa matka dwojki nastoletnich (a praktycznie doroslego i nastoletniego dziecka),urodzilam dzieci w prywatnej klinice ze znieczuleniem,ciaze przechodzilam bezproblemowo.
ja poprostu nie chcialabym powolywac na swiat niechcianego dziecka ktore sie bedzie przewijac przez rodziny zastepcze i domy dziecka.
albo dziecka uposledzonego ktore nie wie co sie z nim i dookola niego dzieje.
twoi rodzice sa rodzina zastepcza nie wychowuja tych dzieci za darmo wiec mozna powiedziec ze kwestia "nie bede miala za co wyzywic tego dziecka"nie jest ci znana.nie pochodzisz z rodziny wielodzietnej gdzie nie ma co do garnka wlozyc .
nie bylas w ciazy i nie wiesz jakie zmiany zachodza w organizmie i psychice kobiety w ciazy.dla ciebie urodzenie dziecka jest abstrakcja,mozemy wrocic do tematu kiedy sama zostaniesz matka i zaczniesz utrzymywac i wychowywac swoje dzieci.

[ptysia]

Miałam na myśli pogląd w stylu "mój brzuch- moja sprawa" itd.

W dalszym ciągu nie wiem, co ma do dyskusji temat mojego wieku i faktu czy posiadam gromadkę dzieci. Moje poglądy to nie jakieś pie*dolamento, tylko pogląd na świat uksztaltowany tym co czytam, o czym rozmawiam z innymi ludzmi (dużo bardziej doświadczonymi życiowo) itd. Czy to znaczy, że autorzy, których czytuję, oraz osoby z którymi rozmawiam(i które tak jak mówię mają spory wpływ na to jakie mam poglądy) nie mają erudycji, jak to nazywasz? Tylko dlatego, że mają mniej liberalne poglądy na temat np aborcji, "świadomego macierzyństwa", odpowiedzialności?
Nie wiem,czemu za 10 lat miałabym być bardziej luzacka w tych kwestiach. Bo dam się za przeproszeniem "zalać" byle burakowi? Albo moja 30 letnia psiapsióła będzie miała dylemat, czy urodzić czy nie?aha

[201607110949]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;39690615]
albo dziecka uposledzonego ktore nie wie co sie z nim i dookola niego dzieje.
[/QUOTE]

rozmawiałam dziś akurat z mężem o chłopaku, który urodził się bez rąk i bez nóg, dodatkowo ktoś go co pół godziny musi odpowiednio oklepywać po plecach aby utrzymać krążenie na odpowiednim poziomie (jakoś to tak tłumaczył, w każdym razie co te 30 min ktoś musi mu masować plecy obowiązkowo). Jest więźniem we własnym domu, dodatkowo więzi przy sobie rodziców, który co pół h muszą do niego biegać. Nie wierzę, że którekolwiek z nich jest szczęśliwe, takie życie to męczarnia. Nie urodziłabym dziecka skazanego na takie cierpienie, dla mnie to nic innego tylko barbarzyństwo.