Jak pogodzić wyjazd wakacyjny z chłopakiem?

[la_meilleure]

Jeśli chodzi o sam wyjazd - już się zdecydowałam, wiza jest wyrabiana, więc wszystko w toku. Tylko mu jeszcze tego nie powiedziałam, czekam na spotkanie z ta dziewczyną, z którą mamy zmienić dane na biletach lotniczych. Jak już dane będą zmienione, to klamka zapadnie.
Ale mimo tego, że marzę o zobaczeniu miast, podróży, nawet samych rozmów ze studentami, to czuję się dziwnie że tak sobie sama jadę bez chłopaka... Trochę to wina tych jego komentarzy, że on by tak nie zrobił, że jestem egoistką itp itd. Ale czy to on przypadkiem nie jest egoistą zatrzymując mnie?

I jak ma się dowiedzieć, dlaczego chcę tam jechać, skoro nawet nie chce ze mną rozmawiać, jakby mnie karał za jakieś głupoty....

"Zobaczysz, połowę wyjazdu przesiedzisz na wykładach, bez sensu robisz". Ale drugą połowę będę zwiedzać! Grrrrrr

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez szarri

Ale ja Ci nie wypominam pieniędzy, moim zdaniem to dobra inwestycja, tylko, że ja nie jestem Twoim chłopakiem Problem leży w pogrubionym. Mama, siostra, koleżanka... troszkę czasu było Nie chodzi mi o proszenie go o pozwolenie na wyjazd, tylko o jakiekolwiek branie go pod uwagę. Wg mnie wcale nie uważa, że robisz głupio (chociaż tak mówi, bo co ma mówić?), tylko w ogóle nie podoba mu się to, że jedziesz. I nie dziwię mu się, że czuje się niepewnie, skoro mama, siostra i koleżanka miały coś do powiedzenia, ale on - nie. Po prostu nie obchodziła Cię jego opinia na ten temat, bądź co bądź ważny, chociaż innych o zdanie pytałaś.

ja bym nie przesadzała. dowiedział się w przeciągu godziny. sama bym najpierw obgadała sytuację finansową z rodzicami, żebym wiedziała, czy się w ogóle nastawiać na taki wyjazd. i z koleżanką rezygnującą z wyjazdu też bym rozmawiała na początku, z tego samego powodu.

Napisane przez la_meilleure

Właśnie jestem po krótkiej (bo nie chciał ze mną rozmawiać...) dyskusji na temat tego wyjazdu. Najbardziej jest zły o to, że jadę sobie sama na wyjazd, nie biorąc go pod uwagę. Rozumiem, że jest o to smutny, ale on oczekuje że zrezygnuję z wyjazdu bo jest tylko jedno miejsce i on nie jedzie... Że on miał mnóstwo razy możliwość wyjazdu ze znajomymi ale rezygnował dla mnie (tiaaa, ale konkretnego przykładu nie potrafił podać).

"Zobaczysz, też sobie znajdę wyjazd na 2 tygodnie i będę sam bez ciebie balować" - to jego słowa na koniec dyskusji.

Super, nawet nie dał mi dojść do części w której tłumaczę mu dlaczego chcę jechać, i że to nic złego jak jedna osoba z 'pary' wyjeżdża...

facet jest kretynem i nadal się dziwię, że z nim jesteś.
poza tym trzeba było dać mu błogosławieństwo na taki wyjazd.

[madana]

Napisane przez la_meilleure

Jeśli chodzi o sam wyjazd - już się zdecydowałam, wiza jest wyrabiana, więc wszystko w toku. Tylko mu jeszcze tego nie powiedziałam, czekam na spotkanie z ta dziewczyną, z którą mamy zmienić dane na biletach lotniczych. Jak już dane będą zmienione, to klamka zapadnie.
Ale mimo tego, że marzę o zobaczeniu miast, podróży, nawet samych rozmów ze studentami, to czuję się dziwnie że tak sobie sama jadę bez chłopaka... Trochę to wina tych jego komentarzy, że on by tak nie zrobił, że jestem egoistką itp itd. Ale czy to on przypadkiem nie jest egoistą zatrzymując mnie?

I jak ma się dowiedzieć, dlaczego chcę tam jechać, skoro nawet nie chce ze mną rozmawiać, jakby mnie karał za jakieś głupoty....

"Zobaczysz, połowę wyjazdu przesiedzisz na wykładach, bez sensu robisz". Ale drugą połowę będę zwiedzać! Grrrrrr

- podaj mi konkretne przykłady, gdy miał okazję wyjechać i DLA CIEBIE, tylko z tego powodu, nie innego typu kasa, brak chęci/czasu/okazji zrezygnował.
Opisujesz też jedną z tych cech, których w związku nie znoszę: podcinanie skrzydeł, umniejszanie (nie dasz rady, wynudzisz się, nie podołasz,nikogo fajnego nie poznasz).

- no i jak pisałam: zagrywki księciunia, który nawet porozmawiać nie potrafi, ale fochami strzela niczym panna z dzikim psm.

[la_meilleure]

Napisane przez madana

- podaj mi konkretne przykłady, gdy miał okazję wyjechać i DLA CIEBIE, tylko z tego powodu, nie innego typu kasa, brak chęci/czasu/okazji zrezygnował.
Opisujesz też jedną z tych cech, których w związku nie znoszę: podcinanie skrzydeł, umniejszanie (nie dasz rady, wynudzisz się, nie podołasz,nikogo fajnego nie poznasz).

- no i jak pisałam: zagrywki księciunia, który nawet porozmawiać nie potrafi, ale fochami strzela niczym panna z dzikim psm.

taaa też bym chciała znać taki przykład... teraz piszę do niego wiadomości na fb, jedyne co mi odpisuje "skończyłem rozmowę na ten temat. znasz moje zdanie, nie będę się powtarzać" albo nie odpisuje nic. Super. Co za ciołek!

Nie jestem osobą decyzyjną - zawsze radzę się przyjaciół, siostry, chłopaka. Chłopaka najbardziej, wydaje mi się człowiekiem bardziej ogarniętym i życiowym ode mnie. Mama wychowywała mnie sama, więc jest też dla mnie tym męskim elementem, którego brakowało mi w codziennym życiu...

[madana]

Napisane przez la_meilleure

taaa też bym chciała znać taki przykład... teraz piszę do niego wiadomości na fb, jedyne co mi odpisuje "skończyłem rozmowę na ten temat. znasz moje zdanie, nie będę się powtarzać" albo nie odpisuje nic. Super. Co za ciołek!

Nie jestem osobą decyzyjną - zawsze radzę się przyjaciół, siostry, chłopaka. Chłopaka najbardziej, wydaje mi się człowiekiem bardziej ogarniętym i życiowym ode mnie. Mama wychowywała mnie sama, więc jest też dla mnie tym męskim elementem, którego brakowało mi w codziennym życiu...

- powiedz mi jedno: JAK na poważnie wyobrażasz sobie życie, wspólne życie z kimś takim? Jest problem (co w życiu jest normalne), trzeba usiąść, pogadać, ustalić, a tu masz: skończyłem rozmowę, której nie było Przecież ty durnia jakiegoś opisujesz.
On tobą takim zachowaniem manipuluje, usiłuje ciebie złamać, coś na zasadzie "zasłużysz ma moją miłość jak mi UDOWODNISZ, rezygnując z wyjazdu"- dlatego kolejny raz powtórzę: głupia byś była, rezygnując, dla takiego palanta, któremu na dodatek czujesz przymus usprawiedliwiania się, ciągłego tłumaczenia gdy księciunio fochem strzelił i grzywką zarzucił dlaczego SOBIE to robisz? Dajesz się tak traktować?
I wiesz, wg mnie nie opisujesz faceta "na życie", na czas w akademiku, na kotłowanie w łóżku i zdobywanie doświadczenia- być może, na życie- nie.

[la_meilleure]

Napisane przez madana

- powiedz mi jedno: JAK na poważnie wyobrażasz sobie życie, wspólne życie z kimś takim? Jest problem (co w życiu jest normalne), trzeba usiąść, pogadać, ustalić, a tu masz: skończyłem rozmowę, której nie było Przecież ty durnia jakiegoś opisujesz.
On tobą takim zachowaniem manipuluje, usiłuje ciebie złamać, coś na zasadzie "zasłużysz ma moją miłość jak mi UDOWODNISZ, rezygnując z wyjazdu"- dlatego kolejny raz powtórzę: głupia byś była, rezygnując, dla takiego palanta, któremu na dodatek czujesz przymus usprawiedliwiania się, ciągłego tłumaczenia gdy księciunio fochem strzelił i grzywką zarzucił dlaczego SOBIE to robisz? Dajesz się tak traktować?
I wiesz, wg mnie nie opisujesz faceta "na życie", na czas w akademiku, na kotłowanie w łóżku i zdobywanie doświadczenia- być może, na życie- nie.

W sumie jak myślałam o wspólnym życiu gdzieś kiedyś w przyszłości, to wydawało mi się, że będziemy się świetnie razem bawić, leniuchować, spędzać czas po pracy. Tak naprawdę na razie jest nam OK, bardzo się przy nim odprężam od uczelni, pracy, ale jak przychodzi do czas do jakichś większych projektów (działam aktywnie na uczelni. W sobotę koordynowałam wydarzenie, prosiłam żeby wstał i pomógł mi przenieść potrzebne rzeczy - o 8 rano. On wolał spać... Potem przyszedł o 11, wypoczęty, uśmiechnięty, nawet nie zapytał jak to wszystko rozstawiłam i czy ktoś mi pomógł...) to woli spać, nie ma czasu, później to zrobi, inni to zrobią. I mnie ciągnie w dół za sobą...

Ale mam nadzieję, że się zmieni. Że jak zacznie szukać pracy, to może się bardziej zorganizuje?

[madana]

Napisane przez la_meilleure

W sumie jak myślałam o wspólnym życiu gdzieś kiedyś w przyszłości, to wydawało mi się, że będziemy się świetnie razem bawić, leniuchować, spędzać czas po pracy. Tak naprawdę na razie jest nam OK, bardzo się przy nim odprężam od uczelni, pracy, ale jak przychodzi do czas do jakichś większych projektów (działam aktywnie na uczelni. W sobotę koordynowałam wydarzenie, prosiłam żeby wstał i pomógł mi przenieść potrzebne rzeczy - o 8 rano. On wolał spać... Potem przyszedł o 11, wypoczęty, uśmiechnięty, nawet nie zapytał jak to wszystko rozstawiłam i czy ktoś mi pomógł...) to woli spać, nie ma czasu, później to zrobi, inni to zrobią. I mnie ciągnie w dół za sobą...

Ale mam nadzieję, że się zmieni. Że jak zacznie szukać pracy, to może się bardziej zorganizuje?

- właśnie napisałaś jedno z najgłupszych zdań, jakie czytam na wizażu; obok"nie wyobrażam sobie życia bez niego" (gdy spokojnie takie życie można sobie wyobrazić, ba- wskazane nawet jest!) oraz "nie kocha się za coś, ale mimo "

[la_meilleure]

Napisane przez madana

- właśnie napisałaś jedno z najgłupszych zdań, jakie czytam na wizażu; obok"nie wyobrażam sobie życia bez niego" (gdy spokojnie takie życie można sobie wyobrazić, ba- wskazane nawet jest!) oraz "nie kocha się za coś, ale mimo "

Więc kiedy wiadomo, że to jest 'ten właściwy mężczyzna'?

[tamtaglista]

Z ciekawości podeszłam do TŻ i zapytałam "A jakbym wyjechała na 3 tygodnie do Hiszpanii?" Rozmowa wyglądała dalej tak:
TŻ : To byś pojechała
ja: i nic byś nie powiedział?
TŻ: powodzenia ? Uśmiechnął się i opowiedziałam mu Twój problem. Dla Mojego to oczywiste, że miałabym jechać. Nie wiem czy jest sens abyś się przejmowała takimi szczeniackimi zagrywkami ze strony swojego zazdrosnego "chłopca", bo jak chłopiec, moim zdaniem, się zachowuje.

[madana]

Napisane przez la_meilleure

Więc kiedy wiadomo, że to jest 'ten właściwy mężczyzna'?

- gdy czujesz się wolna, niestłamszona, czujesz i wiesz, że tak jak on dla ciebie jest nr 1, tak ty dla niego jesteś nr 1 - to takie moje prywatne spostrzeżenie. Wg mnie w tym byciu najważniejszym powinna być równowaga- żadne tam "poświęcanie się", rezygnacje z siebie itp. I z taką osobą lubisz rozmawiać, da się z nią rozmawiać o wszystkim- nie zbędzie cię "ja już z tobą skończyłem rozmawiać".
Z tego co tu opisujesz i co opisywałaś w poprzednim wątku- nie czujesz się z tym facetem pewnie, on nie bardzo chce coś robić także dla ciebie (patrz- opisana wyżej sytuacja na uczelni- panisko wolało spać), odgrywa księciunia, który ma prywatną służkę.

Aha, a najgłupsze, co można zrobić ,to zignorować jasne sygnały, ze coś jest nie tak (a sytuacja z wyjazdem, gdy boisz się!!!! że cię rzuci z tego powodu, jest takim sygnałem), naiwnie gdacząc "on się zmieni, mam nadzieję , że on się zmieni".

[la_meilleure]

Napisane przez tamtaglista

Z ciekawości podeszłam do TŻ i zapytałam "A jakbym wyjechała na 3 tygodnie do Hiszpanii?" Rozmowa wyglądała dalej tak:
TŻ : To byś pojechała
ja: i nic byś nie powiedział?
TŻ: powodzenia ? Uśmiechnął się i opowiedziałam mu Twój problem. Dla Mojego to oczywiste, że miałabym jechać. Nie wiem czy jest sens abyś się przejmowała takimi szczeniackimi zagrywkami ze strony swojego zazdrosnego "chłopca", bo jak chłopiec, moim zdaniem, się zachowuje.

dwa wątki na wizażu, i zastanawiam się nad sensem bycia z moim chłopakiem.... Co z tego, że w łózku jest nam cudownie, i tak miło jest w jego ramionach, skoro najwidoczniej jest 10 lat wstecz ode mnie...

[tamtaglista]

Wiesz, mój TŻ wie, że kocham hiszpański, że robię wszystko, by pogodzić jego naukę z drugimi studiami i z Hiszpanami gadałam w Pl dość często kalecząc ich język i że bardzo mi na tym zależy. Sam zresztą też lubi języki i nie wyobrażam sobie, by, mimo że ze mną mieszka, powiedział mi, że nie mam jechać. Jakbym wyskoczyła z taką informacją na pewno by mnie wspierał. Masz prawo tego oczekiwać.

[la_meilleure]

Napisane przez tamtaglista

Wiesz, mój TŻ wie, że kocham hiszpański, że robię wszystko, by pogodzić jego naukę z drugimi studiami i z Hiszpanami gadałam w Pl dość często kalecząc ich język i że bardzo mi na tym zależy. Sam zresztą też lubi języki i nie wyobrażam sobie, by, mimo że ze mną mieszka, powiedział mi, że nie mam jechać. Jakbym wyskoczyła z taką informacją na pewno by mnie wspierał. Masz prawo tego oczekiwać.

o matko, mój chłopak tak nienawidzi Erasmusów, a w szczególności Hiszpanów i Francuzów, że zawsze jest mega zły jak z którymś rozmawiam (nawet jak jest to pytanie o drogę).

[tamtaglista]

Bo ma coś z głową i jest zazdrosny za bardzo. Mój się cieszy za każdym razem gdy mówię coś w obcym języku. Ba, sam zagadywał Hiszpanów po angielsku mówiąc im, by mówili do mnie po hiszpańsku bo znam ich ojczysty język. Także jak widać, wszystko zależy od podejścia

[Rena]

Napisane przez la_meilleure

on oczekuje że zrezygnuję z wyjazdu bo jest tylko jedno miejsce i on nie jedzie...

zapytaj go co by zrobil gdybys ustapila mu swoje miejsce na tej wycieczce.

Napisane przez la_meilleure

Super, nawet nie dał mi dojść do części w której tłumaczę mu dlaczego chcę jechać, i że to nic złego jak jedna osoba z 'pary' wyjeżdża...

on dobrze wie czemu chcesz jechac, o to sie nie martw.

Napisane przez skazana_na_bluesa

ja bym nie przesadzała. dowiedział się w przeciągu godziny. sama bym najpierw obgadała sytuację finansową z rodzicami, żebym wiedziała, czy się w ogóle nastawiać na taki wyjazd. i z koleżanką rezygnującą z wyjazdu też bym rozmawiała na początku, z tego samego powodu.

nie mieszkaja razem, nie maja wspolnego budzetu, to normalne ze laska omawia z rodzicami kase skoro jest nadal na ich utrzymaniu z racji studiow.

Napisane przez madana

Opisujesz też jedną z tych cech, których w związku nie znoszę: podcinanie skrzydeł, umniejszanie (nie dasz rady, wynudzisz się, nie podołasz,nikogo fajnego nie poznasz).

do tego czyni to regularnie, to nie jest jednorazowa sytuacja. O ile dobrze zrozumialam dziewczyna udziela lekcji z jezyka i on regularnie krytykuje wszystko z tym zwiazane. Gosciu ma prawdziwy kompleks.

Napisane przez la_meilleure

Ale mam nadzieję, że się zmieni. Że jak zacznie szukać pracy, to może się bardziej zorganizuje?

a jak sie nie zmieni to masz plan B?
Ja ten typ czlowieka kojarze glownie z zycia zawodowego (kilku takich poznalam), wiec praca nie bedzie tu lekarstwem.

[Wołodia]

I jak tam autorko się sprawy mają? Kiedy jedziesz?