Po co takie zdjęcia?

[Luba]

Obejrzałam Klarissę i mam wielka satysfakcję, bo tak ją sobie, mniej więcej, wyobrażałam, tylko z długimi włosami Klarisso jestes bardzo ładna


Co do głównego tematu, zdjęcie jak zdjęcie, mnie nie razi
Może pełnić rolę edukacyjną, dobra. Ale ja w takim razie dodałabym jeszcze jeden element do niego: tatusia. Jakos przytulonego czy tam wpatrzonego w mamusię i dzieci.
Bo mamy juz w różnych publikacjach "odkłamywanie" wyglądu kobiety po porodzie, wiemy już (w większości), że mogą sie pojawić dodatkowe kilogramy czy rozstepy, ale wiele kobiet nie chce uwierzyć, że nadal będzie się wtedy podobało swoim partnerom. I tu widzę problem, w tym właśnie, że jesli na zdjęciu pojawia się tatuś to raczej obok mamy wyglądającej jak modelka w trzeciej ostrej fazie odchudzania i z promienną cerą.
Gdyby na takich zdjęciach jak w pierwszym poście pokazano rozanielonego tatusia, to myślę, że miałoby to większy sens.

Ja do dziś pamiętam moją ciotkę, kiedy urodziła drugie dziecko. W moich oczach, wtedy nastolatki, była no... gruba i mało ładna i całkiem nieatrakcyjna Ale kiedyś zobaczałam jak wuj na nią patrzy i pomyślałam ze zdziwieniem, że ona mu się nadal podoba. Dało mi to do myślenia.

[Klarissa]

Napisane przez Luba

Obejrzałam Klarissę i mam wielka satysfakcję, bo tak ją sobie, mniej więcej, wyobrażałam, tylko z długimi włosami Klarisso jestes bardzo ładna

Dziękuję. Włosy były długie do 3 tygodnia życia mojego syna. Z racji refluksu mnie przynajmniej kilka razy dziennie przyozdabiał i po prostu brakowało mi czasu na mycie długich włosów po 5 razy dziennie Już zresztą odrosły, sięgają mi za łopatki

W ogóle z tym karmieniem dzieci to bywało śmiesznie. Raz w chwili nocnej dezorientacji słysząc płacz dziecka usiłowałam nakarmić piersią moją córkę przez pomyłkę I zdarzyło mi się też zrobić dla niej mleko do butelki dla noworodka i usłyszałam z takim wyrzutem "mamo, ale to nie leci" Bywało, że chodziłam między pokojami pół nocy, tak, że w końcu traciłam orientację, do którego dziecka właściwie idę

Co do głównego tematu, zdjęcie jak zdjęcie, mnie nie razi
Może pełnić rolę edukacyjną, dobra. Ale ja w takim razie dodałabym jeszcze jeden element do niego: tatusia. Jakos przytulonego czy tam wpatrzonego w mamusię i dzieci.
Bo mamy juz w różnych publikacjach "odkłamywanie" wyglądu kobiety po porodzie, wiemy już (w większości), że mogą sie pojawić dodatkowe kilogramy czy rozstepy, ale wiele kobiet nie chce uwierzyć, że nadal będzie się wtedy podobało swoim partnerom. I tu widzę problem, w tym właśnie, że jesli na zdjęciu pojawia się tatuś to raczej obok mamy wyglądającej jak modelka w trzeciej ostrej fazie odchudzania i z promienną cerą.
Gdyby na takich zdjęciach jak w pierwszym poście pokazano rozanielonego tatusia, to myślę, że miałoby to większy sens.

Ja do dziś pamiętam moją ciotkę, kiedy urodziła drugie dziecko. W moich oczach, wtedy nastolatki, była no... gruba i mało ładna i całkiem nieatrakcyjna Ale kiedyś zobaczałam jak wuj na nią patrzy i pomyślałam ze zdziwieniem, że ona mu się nadal podoba. Dało mi to do myślenia.

A to też prawda. Mam wrażenie, że sposób karmienia dziecka traktowany jest jako wyłączna sprawa matki i ojcowie są traktowani jakby ich wcale nie było

Mnie do dzisiaj dziwi z jakiego powodu ja się mojemu mężowi podobałam po porodach czy w trakcie ciąży. Ale on po prostu twierdzi, że patrzy na mnie przez pryzmat wspólnego życia i doświadczeń a nie tylko na to jak aktualnie wyglądam. W sumie miłe, bo wiem, że 5 czy 10 kg, rozstępy albo obwisła skóra nie zniszczy mojego związku.

[_vixen_]

Klarissa, a podczas tych nocy, kiedy kursowalas od jednego malucha do drugiego, to mordercze instynkty się w Tobie nie odzywaly? spoko, do MOPSu nie doniose, tylko zastanawiam się ile masz cierpliwości, bo mi pewnie szybko by się skończyła w takiej sytuacji. Faktem jest, ze nocne wstawanie to najgorszy etap opieki nad niemowlakiem. Pamiętam jeszcze te kupę zrobiona o trzeciej nad ranem w trakcie przewijania i wszystko równo uwalone kupa, popłakałam się wtedy ze zmęczenia i rozpaczy

[traicionera]

Co do smarowania, to niestety, nie gwarantuje braku rozstepow ciazowych, a szkoda. Ja sie olejkowalam, mialam multumbalsamow, mustele, palmersa, nie wiem, co jeszcze, a dziady wyszly, plus jeszcze w pewnym momencie skora byla tak napieta, ze piekla i swedziala, wiec juz w ogole brzuch byl non stop czyms upackany. Moja mam niczym nie smarowala, trzy ciaze i nie wie, co to rozstep.

Co do nieprzytomnosci, to mnie czesto sie zdawalo, ze wstalam do placzacej w nocy corki, a tak naprawde tylko mi sie to snilo

[Klarissa]

Napisane przez _vixen_

Klarissa, a podczas tych nocy, kiedy kursowalas od jednego malucha do drugiego, to mordercze instynkty się w Tobie nie odzywaly? spoko, do MOPSu nie doniose, tylko zastanawiam się ile masz cierpliwości, bo mi pewnie szybko by się skończyła w takiej sytuacji. Faktem jest, ze nocne wstawanie to najgorszy etap opieki nad niemowlakiem. Pamiętam jeszcze te kupę zrobiona o trzeciej nad ranem w trakcie przewijania i wszystko równo uwalone kupa, popłakałam się wtedy ze zmęczenia i rozpaczy

Jeśli miałam takie chwile to raczej w kierunku męża, bo ktoś musiał być przecież winny a trudno mieć pretensje do noworodka, że chce jeść, jeśli jest kp, albo do małego dziecka, że woła mamę, jeśli poprzednie 2 lata z tą mamą spało non stop

Ale nie wspominam tego tak tragicznie. Dla mnie bardziej męcząca była moja córka, która zaczęła normalnie spać dopiero niedawno i po przeprowadzeniu z nią poważnej rozmowy na temat jej wieku i spania niż wstawanie do nowordka/nienowlęcia, bo to mi się wydawało takie normalne i oczywiste, że jest dziecko to trzeba je karmić Inna sprawa, że ja po prostu zwijałam dzieciaka do łóżka i karmiłam, jak to mój mąż mawiał podnosiłam koszulkę i rzucałam dziecku pierś niech se radzi, a skubany potrafił dopełznąć, przyssać się, pojeść i spać dalej, a ja w tym czasie po prostu drzemałam, przyznaję się bez bicia Mój syn zaczął wcześniej spać sam w łóżeczko i przez całe noce, niż córka, która jest ponad 2 lata od niego starsza.

Napisane przez traicionera

Co do smarowania, to niestety, nie gwarantuje braku rozstepow ciazowych, a szkoda. Ja sie olejkowalam, mialam multumbalsamow, mustele, palmersa, nie wiem, co jeszcze, a dziady wyszly, plus jeszcze w pewnym momencie skora byla tak napieta, ze piekla i swedziala, wiec juz w ogole brzuch byl non stop czyms upackany. Moja mam niczym nie smarowala, trzy ciaze i nie wie, co to rozstep.

Co do nieprzytomnosci, to mnie czesto sie zdawalo, ze wstalam do placzacej w nocy corki, a tak naprawde tylko mi sie to snilo

Potwierdzam, moja mama nie ma ani jednego rozstępu po 3 ciążach, ja się smarowałam w obu, po pierwszej też nie miałam ani jednego, a w drugiej ciąży mi się zrobiły na 2 tygodnie przed porodem, dodam, że rodziłam po terminie, więc w zasadzie pojawiły się w ostatnich dniach ciąży.

[traicionera]

Mnie sie pojawily, gdy juz termin minal, a ze sie przeterminowalam dwa tygodnie, to mialy czas. Dobrze, ze z czasem bieleja i nie sa juz akie straszne, bo poczatkowo to byl dramat wizualny. A bylam przekonana, ze skoro smaruje sie regularnie od poczatku ciazy, to zaden dziad mi sie nie pojawi, bo takie rzeczy na ogol mozna wyczytac w necie.

[wika82]

Dlategoja nie inwestowałam w żadne cuda niewidy, bo w mojej książce napisali, że rozstępy są uwarunkowane genetycznie i nie ma ŻADNEGO naukowego dowodu, że środki przeciw rozstępom działają. Mam olejek z rossmanna dla mam i balsam neutrogeny, którego zawsze używam.

Mój mąż cały czas powtarza, że brzuch jest śliczny, że ładnie wyglądam, a kilogramy tylko w brzuch poszły. Dwa tygodnie temu mieliśmy większą uroczystość rodzinną i kobiety z rodziny się zachwycały, że nie jestem opuchnięta, że brzuch zgrabny, etc., ale wiadomo, to rodzina.
A wczoraj na usg studentki też zaczęły mnie komplementować i kurczę miło mi się zrobiło. )
Początkowo odrzucałam kp, ale stopniowo pod wpływem namów męża i mamy zmieniłam zdanie.
Akceptacja męża, rodziny jest ważna, a osób postronnych bardzo miła.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Klarissa]

Ja myślę, że warto spróbować kp, najwyżej się zrezygnuje jeśli się dojdzie do wniosku, że totalnie nam to nie odpowiada. Ja byłam przy pierwszej ciąży bardzo negatywnie nastawiona do kp, głównie chyba z powodu mojej mamy, która by się świetnie dogadała z Izabelą w tym temacie bo uważa kp za obrzydliwy i przykry wyskok ze strony matki natury, ja byłam najdłużej karmiona piersią z mojego rodzeństwa bo aż 3 tygodnie .
Ale postanowiłam mimo wszystko spróbować, początki były do kitu przy córce, ale jednak te 4 miesiące córkę karmiłam. Synka karmiłam już 2x dłużej i było od samego początku ok, nie odnotowałam żadnych utrudnień z tego powodu, na pewno bym go karmiła dłużej gdyby mnie skubaniec nie gryzł. Gdybym miała 3 dziecko to podejrzewam, że karmiłabym chyba jeszcze dłużej

[_vixen_]

Ja na początku zakladałam pół roku obligatoryjnego kp, czasem męczyłam się strasznie, a potem to polubiłam, doceniłam wygodę (chociaż teraz bym jednak nauczyła pić z butli, a wtedy bałam się, że mi to laktację zaburzy...taaa...przy ssau, który kilka h potrafił na piersi wisieć), że dwa lata kp - a wcześniej niezmiernie mnie to dziwiło i lekko się podśmiewałam z takich nieszczęsnych kobiet Tyle że ja od pewnego wieku nie karmiłam na żądanie, dziecko nigdy za mną nie chodziło z prośbą o mleko, nie ciągnęło za bluzkę, bo to dla mnie są sceny niesmaczne, od 1,5 roku karmienie tylko na noc.

[wika82]

Napisane przez Klarissa

Ja myślę, że warto spróbować kp, najwyżej się zrezygnuje jeśli się dojdzie do wniosku, że totalnie nam to nie odpowiada. Ja byłam przy pierwszej ciąży bardzo negatywnie nastawiona do kp, głównie chyba z powodu mojej mamy, która by się świetnie dogadała z Izabelą w tym temacie bo uważa kp za obrzydliwy i przykry wyskok ze strony matki natury, ja byłam najdłużej karmiona piersią z mojego rodzeństwa bo aż 3 tygodnie .
Ale postanowiłam mimo wszystko spróbować, początki były do kitu przy córce, ale jednak te 4 miesiące córkę karmiłam. Synka karmiłam już 2x dłużej i było od samego początku ok, nie odnotowałam żadnych utrudnień z tego powodu, na pewno bym go karmiła dłużej gdyby mnie skubaniec nie gryzł. Gdybym miała 3 dziecko to podejrzewam, że karmiłabym chyba jeszcze dłużej

To chyba częste, że pierwsze dziecko jest krócej karmione, bo jednak kp nie przychodzi tak łatwo, z drugim już ma się wprawę. Dlatego uznałam, że spróbuję, najwyżej zmienię na butelkę, ale po Waszych postach i zajęciach z laktacji mam jednak nadzieję na normalne kp, a nie butlę.
I jednak wygoda, mieć zawsze pod ręką pokarm.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

---------- Dopisano o 12:25 ---------- Poprzedni post napisano o 12:22 ----------

Napisane przez _vixen_

Ja na początku zakladałam pół roku obligatoryjnego kp, czasem męczyłam się strasznie, a potem to polubiłam, doceniłam wygodę (chociaż teraz bym jednak nauczyła pić z butli, a wtedy bałam się, że mi to laktację zaburzy...taaa...przy ssau, który kilka h potrafił na piersi wisieć), że dwa lata kp - a wcześniej niezmiernie mnie to dziwiło i lekko się podśmiewałam z takich nieszczęsnych kobiet Tyle że ja od pewnego wieku nie karmiłam na żądanie, dziecko nigdy za mną nie chodziło z prośbą o mleko, nie ciągnęło za bluzkę, bo to dla mnie są sceny niesmaczne, od 1,5 roku karmienie tylko na noc.

Mnie ucieszyła te butelki, które nie zaburzają odruchu ssania, bo jednak po tych 3 miesiącach przez kilka godzin mały będzie z tatą.
Mamy dużo możliwości i ułatwień, których nie było w latach 80.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[_vixen_]

Wygoda, tym bardziej, że lubicie spacerować dużo i długo.

[Klarissa]

Ja tam jestem zwolenniczką uczenia dziecka także butelki - tak na wszelki wypadek, jakby gdyby coś albo po prostu żeby mieć też czasem szansę od tego dziecka się na chwilę uwolnić

[traicionera]

No wlasnie, cos sie odpukac mamie stanie i bedzie problem, bo ciezko, zeby tata karmil piersia.

[vretka]

Napisane przez Klarissa

Ja tam jestem zwolenniczką uczenia dziecka także butelki - tak na wszelki wypadek, jakby gdyby coś albo po prostu żeby mieć też czasem szansę od tego dziecka się na chwilę uwolnić

Mój syn był nauczony do momentu, kiedy któregoś dnia (miał chyba z 5 miesięcy) postanowił się oduczyć i już więcej się w ten sposób mleka nie napić

[Ninquelote]

Ja na początku w nocy karmiłam a potem mi się śniło, że karmię i byłam bardzo zdziwiona że mam znowu karmić.

Moja pięknie piła z butelki jak była noworodkiem tylko zdziwiona była bardzo. Miałam butelkę na wypadek jakby coś mi się stało i własnie stało i musiała dostać mm. A potem się jej odwidziało i nie chce. Jak sporadycznie zostaje z tatą sama na dłużej to ją karmi strzykawką. Ona lepiej z kubka zwykłego pije niż z butelki.

[Luba]

Napisane przez wika82

To chyba częste, że pierwsze dziecko jest krócej karmione, bo jednak kp nie przychodzi tak łatwo, z drugim już ma się wprawę. Dlatego uznałam, że spróbuję, najwyżej zmienię na butelkę, ale po Waszych postach i zajęciach z laktacji mam jednak nadzieję na normalne kp, a nie butlę.
I jednak wygoda, mieć zawsze pod ręką pokarm.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Wez mnie nie draznij Ja się dopiero na wizazu dowiedziałam, ze komuś na świecie kp sprawia trudność, wcześniej nie znałam takich przypadków.
Serio, uważam, że kp to jedna z niewielu rzeczy, która jest przy dziecku łatwa, ale obecnie to trochę matki z samego strachu "bo to takie trudne" sobie karmienie utrudniają.

[Debrah]

Napisane przez vretka

Mój syn był nauczony do momentu, kiedy któregoś dnia (miał chyba z 5 miesięcy) postanowił się oduczyć i już więcej się w ten sposób mleka nie napić

u nas to samo. Więc chęci chęciami.. a życie życiem
Ja studiuję zaocznie, stąd konieczność butelki była. Tak się bałam, że odrzuci pierś, przez to codwutygodniowe butelkowanie, a tu zonk - stało się odwrotnie zupełnie. Miała 4mce.

[vretka]

Napisane przez Debrah

u nas to samo. Więc chęci chęciami.. a życie życiem
Ja studiuję zaocznie, stąd konieczność butelki była. Tak się bałam, że odrzuci pierś, przez to codwutygodniowe butelkowanie, a tu zonk - stało się odwrotnie zupełnie. Miała 4mce.

I jak sobie poradziliście?

[Debrah]

Napisane przez vretka

I jak sobie poradziliście?

Urywałam się z uczelni.. a potem zaczęłam w 5mcu dietę rozszerzać, a nie jak planowałam po 6stym.

Aczkolwiek temat jedzenia poza kp, u mojego dziecka to temat rzekaaaa. Niestety.

[_vixen_]

Napisane przez Ninquelote

Ona lepiej z kubka zwykłego pije niż z butelki.

Plus takich dzieci jest taki, że potem od butli odzwyczajać nie trzeba.

[wika82]

Napisane przez Luba

Wez mnie nie draznij Ja się dopiero na wizazu dowiedziałam, ze komuś na świecie kp sprawia trudność, wcześniej nie znałam takich przypadków.
Serio, uważam, że kp to jedna z niewielu rzeczy, która jest przy dziecku łatwa, ale obecnie to trochę matki z samego strachu "bo to takie trudne" sobie karmienie utrudniają.

Tak po prawdzie, to zawsze mi się wydawało, że kp jest instynktowne, a potem się naczytałam o matkach karmiących ze łzami w oczach, o braku pokarmu, o milionie poradni laktacyjnych..

[871319bc27e9d09c3f0d50d55d02d0b6e86b5c84]

Napisane przez Luba

Wez mnie nie draznij Ja się dopiero na wizazu dowiedziałam, ze komuś na świecie kp sprawia trudność, wcześniej nie znałam takich przypadków.
Serio, uważam, że kp to jedna z niewielu rzeczy, która jest przy dziecku łatwa, ale obecnie to trochę matki z samego strachu "bo to takie trudne" sobie karmienie utrudniają.

Ja jestem takim przypadkiem. I o ile może samo kp byłoby dla mnie ok, o tyle fizjonomia mi to uniemożliwiała, a w najlepszym wypadku narażała na bardzo poważne konsekwencje zdrowotne.

[wika82]

[1=871319bc27e9d09c3f0d50d 55d02d0b6e86b5c84;4597899 3]Ja jestem takim przypadkiem. I o ile może samo kp byłoby dla mnie ok, o tyle fizjonomia mi to uniemożliwiała, a w najlepszym wypadku narażała na bardzo poważne konsekwencje zdrowotne.[/QUOTE]

No właśnie, przecież są wklęsłe brodawki i inne trudności. Dopiero Wizaż otworzył mi oczy, żeby zasięgnąć informacji w tym temacie.

[MamaKtosia]

Napisane przez wika82

Dlatego uznałam, że spróbuję, najwyżej zmienię na butelkę, ale po Waszych postach i zajęciach z laktacji mam jednak nadzieję na normalne kp, a nie butlę.
I jednak wygoda, mieć zawsze pod ręką pokarm.

Napisane przez Luba

Wez mnie nie draznij Ja się dopiero na wizazu dowiedziałam, ze komuś na świecie kp sprawia trudność, wcześniej nie znałam takich przypadków.
Serio, uważam, że kp to jedna z niewielu rzeczy, która jest przy dziecku łatwa, ale obecnie to trochę matki z samego strachu "bo to takie trudne" sobie karmienie utrudniają.

'

Wika dasz radę, ja się zgadzam z Lubą w tej kwestii. Jasne, że są przypadki gdzie anatomia czy fizjologia uniemożliwia bądź utrudnia sprawę, ale są nieliczne.
Nasze babcie po prostu karmiły nie rozmyślając nad tym (moja np. wykarmiła 6 dzieci w tym bliźniaki - jak czasem gdzieś się porusza kwestię kp i problemów przy niej to tylko oczy wielkie robi). Inna sprawa, że dosyć często medykalizacja i interwencje podczas porodu sprawy nie ułatwiają.

[pieleszka]

Wika, dobrze będzie
szczerze mówiąc, to ja miałam zawsze podejście takie samo jak Luba. kp wydawało mi się zawsze rzeczą bardzo instynktowną, naturalną. jakoś nigdy nie sądziłam, że można z tym mieć problem, "rozkminiać" czy to się uda, czy to może być trudne itp... pewnie tak mi się zakodowało, bo w mojej rodzinie nigdy nikt problemów z kp nie miał - mama miała nas 7, wszystkie dzieci karmiła długo, moje siostry również nie miały z tym problemów (jedna nie mogła karmić swojego trzeciego dziecka z racji jej komplikacji zdrowotnych po porodzie) to i ja nawet się nie zastanawiałam czy to wyjdzie, czy będę umiała,. itp. po porostu założyłam, że skoro urodzę dziecko, to i nakarmię

[wika82]

Dzięki Waszym namowom zainteresowałam się tematem i dzięki zajęciom z laktacji czuję się pewniej. Dostałam fajne materiały, jakbyście słyszały, że któraś Wizażanka ma problem z kp to chętnie udostępnię.
Wczoraj pokazywałam mężowi zdjęcie obrazujące jak podciśnienie, które wytwarza ssące dziecko działa na skutek, to nie mógł uwierzyć.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Luba]

[1=871319bc27e9d09c3f0d50d 55d02d0b6e86b5c84;4597899 3]Ja jestem takim przypadkiem. I o ile może samo kp byłoby dla mnie ok, o tyle fizjonomia mi to uniemożliwiała, a w najlepszym wypadku narażała na bardzo poważne konsekwencje zdrowotne.[/QUOTE]

Ale powiedz sama, ileż jest takich przypadków jak Ty? Ja przecież nie twierdzę, że ich nie ma wcale, ale sama przyznasz,że jest ich niewiele.
Kobiety karmiły piersią od zawsze i od zawsze było tak, że jakas ich część nie kp, bo: miały problemy zdrowotne, ich status im nie pozwalał itd. Ale takich kobiet jest i było niewiele w stosunku do tych które karmią i karmiły piersią bez żadnych problemów.
Dlatego to obecne "straszenie" problemami z kp wywołuje w kobietach niepotrzebny strach i stres.
Ja nawet nie wiedziałam że jest cos takiego jak "prawidłowe przystawianie dziecka"

[żurawinka]

A ja znam sporo kobiet które miały problem z kp Ale przy kolejnych dzieciach się często wyrabiały W pokoleniu mojej mamy "naturalna" była butelka Ja nie miałam wątpliwości że karmienie będzie proste i instynktowne i bardzo się rozczarowałam że było inaczej, szczerze przy pierwszym dziecku to była mordęga. Wszędzie widziałam silny nacisk na karmienie piersią i wielkie piersi kobiet karmiących (nigdy średniej wielkości czy wręcz małe ) Dopiero w drugiej ciąży wszystko stało się oczywiste i łatwe

[871319bc27e9d09c3f0d50d55d02d0b6e86b5c84]

Napisane przez Luba

Ale powiedz sama, ileż jest takich przypadków jak Ty? Ja przecież nie twierdzę, że ich nie ma wcale, ale sama przyznasz,że jest ich niewiele.
Kobiety karmiły piersią od zawsze i od zawsze było tak, że jakas ich część nie kp, bo: miały problemy zdrowotne, ich status im nie pozwalał itd. Ale takich kobiet jest i było niewiele w stosunku do tych które karmią i karmiły piersią bez żadnych problemów.
Dlatego to obecne "straszenie" problemami z kp wywołuje w kobietach niepotrzebny strach i stres.
Ja nawet nie wiedziałam że jest cos takiego jak "prawidłowe przystawianie dziecka"

Nie no fakt. Ja też myślę że jednak w modzie jest teraz straszenie na trudności związane z kp. W końcu w przeszłości nie miało się takich wynalazków jak butelki i jakoś te dzieci były wykarmiane

[MamaKtosia]

[1=871319bc27e9d09c3f0d50d 55d02d0b6e86b5c84;4599874 1] W końcu w przeszłości nie miało się takich wynalazków jak butelki i jakoś te dzieci były wykarmiane [/QUOTE]

otóż to